51. Wyznaczenie głębokości ułożenia przewodów metoda pośrednia
Zasadę określenia głębokości ułożenia przewodów wykrywaczami elektronicznymi ilustruje rys. 1. Oś
anteny odbiorczej należy ustawić pod kątem α do pionowej osi uchwytu i przesuwać je w płaszczyźnie prostopadłej do uprzednio wyznaczonej trasy przewodu /rys. 1/ od punktu A1 do położenia, w którym natężenie sygnału spadnie do minimum. To minimum sygnału /rys. 1a/, położenie B1 oraz C1/ powstaje w punktach, w których oś anteny odbiorczej przecina się z osią szukanego przewodu.
m=(a+h)*tgα m1=(a1+h)*tgα
gdzie:
m, m1 - oznaczają odległości pomiędzy punktem Ai a linią pionową /osią uchwytu/ przechodzącą przez punkt zawieszenia anteny z uchwytem,
a, a1 - oznaczają odległość punktu zawieszenia anteny od powierzchni terenu.
a/
b/
Rys.1 Zasada określania głębokości ułożenia przewodu
a/ wykres natężenia sygnału
b/ kolejne położenie anteny nadajnika
Jeżeli głębokość h oblicza się jako średnią arytmetyczną z głębokości wyznaczonych po obu stronach
przewodu, wówczas będzie (przyjmujemy, że α = 45° co najczęściej ma w przyrządach miejsce) :
∆h =(m + m1)/2 - (a+a1)/2
W czasie wyznaczania głębokości ułożenia przewodu należy antenę odbiorczą trzymać możliwie najbliżej powierzchni terenu /2-3 cm/ nie dotykając go. Wówczas można łatwo ustalić w terenie punkty osi anteny odbiorczej z powierzchnią terenu /rys. 1b, punkty B1, C1/. Pozwala to obliczyć głębokość h według wzorów /rys.1/
∆h = [$\frac{(AiBi\ + \ AiCi)}{2}$] *ctgα
lub w przypadku α=45°
∆h= $\frac{(AiBi\ + \ AiCi)}{2}$
gdzie Ai-Bi oraz Ai-Ci są odcinkami mierzonymi bezpośrednio.