Uzupełniam 3. zadanie z grupy B. W psł. było kry, w stpol. kry, krew,
w npol. krew. Kiedyś było kry, bry, ale na końcu XV w. nastąpił zanik
form mianownikowych rzeczowników deklinacji spółgłoskowej -u- i na ich
miejsce wskoczyły formy biernikowe: krew, brew. Powstał podtyp
deklinacji rzeczowników żeńskich z końcówką zerową.

RUPA A: 1. łaskaw - przymiotnik, M. l.poj., prosta, twardotemat
staremu Andrzejewi - z.z. z rzeczownikiem, twardotemat., złożona,
Cel., l. poj., r. męski, -jo- temat., końcówka gwarowa
depczę - czasownik, czas teraź., 1 os. l. poj., tryb oznajmuj.,
hiperpoprawność do formy depcę
dalesm - cz. przeszły złożony, 1 os. l.poj., r. męski
jimiż - cecha gwarowa małopolska iż, zaimek względny, N. l.mn
ku podobeiństwu swemu - C. l .poj., -o-temat., r. niajki (swemu -
zaimek dzierżawczy, kontrakcja)

2. o tym starym ciele - o tem starem tielese
we złech skutkach - we zlych skutcech ?
zowię - zovę
odpuści - odpusti, odpusty

oczyma - dualism, I palatalizacja
siedząc - imiesłów przysłówkowy, jotacyzacja, adwerbizacja, odmiana prosta
paniej - tendencja do komplikacji odmiany
trzemi - i temat., analogia do liczby dwa
brew - u tematowa, forma B. do M., bry
dziećmi - wyjątek od demorflogoziacji
dwaj - wprowadzenie kategorii męskoosobowości
opatów - relikt odmiany dawnej przymotnika, wzdłużenie
niewidomy - substantywizacja, adjektywizacja od par. presr. passyvi
o żonie - analogia do formy z przegłosem