Temat: Miedzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych.
Dotyczy ono następujących kwestii – rozpoczęcia działań bojowych, praw i zwyczajow prowadzenia działań wojennych, ograniczeń, stosowania określonych rodzajów broni, postepowanai sił zbrojnych w stosunku do przeciwnika, oraz zagadnien związanych z ochrona ludności cywilnej związanych z ochrona ludności cywilnej, rannych chorych jeńców, dóbr kultury oraz prowadzenia działań wojennych
przyjmuje się ze do konca 19 wieku nei było pisanych praw które regulowały by prowadzenie wojen a tym samym udziału w konfliktach do tego okresu czasu opierano się na prawach zwyczajnych które to nei zawsze były przestrzegane przykładame tego mogą być igrzyska olimpijskie w czasie starożytnej Grecji. Nie dotyczyło to również greków.
Prawo zwyczajowe ukształtowało pewne zasady według których nalezealo respektować miedzy innymi: nietykalności parlamentarzystów dotrzymywanie danego slowa przeciwnikowi, nietykalności kobiet dzieci i starców, i w tej grupie znajdowali się również duchowni. Prawo to obejmowało również zakaz niszczenia żywności oraz róznego rodzaju obiektów sakralnych. Próbowano wprowadzić zakaz walki w poszczególne dni jak również zakaz używania niektórych rodzajów uzbrojenia.
1027 na soborze w Ellen wprowadzono zakaz walki w sobotę od godziny 17 do poniedziałku do godziny 6 rano. W literaturze funkcjonuje to jako tak zwany pokój Boży
1137 wprowadzono zakaz używania kuszy jako broni o dużym zasięgu pomimo zakazu nie był on respektowany.
W okresie średniowiecza odnośnie jeńców obchodzono się w sposób łagodny, obowiązywała zasada rycerskości. Okres Późniejszy to rozbudowa wojsk najemnych co wiązało się z okrucieństwem gdyż byli to ludzie pozbawieni wszelkich zasad moralnych. Do okrucieństwa przyczyniały się również przemiany społeczno polityczne jak również religijne.
Okres wielkich odkryć geograficznych wiązał się również z okrutnym postepowaniem państw kolonialnych w stosunku do ludności podbijanych. Do 19 wieku w działaniach zbrojnych brały udział niewielkie armie zawodowe natomiast rozwój nauki i techniki w zakresie stosowania nowych środków walki przyczynił się do wzrostu ofiar. Europa będąc kontynentem na którym panował względny spokój w stosunkach międzynarodowych dawalo to możliwość do organizowania różnego rodzaju konferencji dotyczących spraw pokoju. Do pierwszych umów międzynarodowych dotyczących problemów regulacji prowadzenia działan wojennych doszło w roku 1856 tak zwana deklaracja paryska (Austria Prusy Rosja wielka Brytania Turcja – dotyczyła prowadzenia działań na morzu zakazywała ona wszelkiego rodzaju korsarstwa, oraz znosiła prawo do tak zwanych łupów. W okresie późniejszym przystąpiło do niej 18 państw za wyjątkiem Stanów Zjednoczonych).
W 1868 roku została podpisana deklaracja petersburska dotyczyła ona ograniczeń w stosowaniu pocisków wybuchowych o wadze 400 gram. Deklaracja petersburska posiadała istotnie stwierdzenie ze jedynym celem jakie państw powinno stawiać sobie w czasie wojny powinno być osłabienie siły przeciwnika. Próby unormowania całościowo zagadnień dotyczących wojen starano się przeprowadzić deklaracji brukselskiej w roku 1874. Deklaracja ta dotyczyła praw i zwyczajów prowadzenia działań wojny lądowej pomimo, że dokument ten nie wszedł w zycie stał się on podstawą prac konferencji w Hadze 1899 i w roku 1907.
Konferencja Haska z 1899 roku podpisany akt koncowy dołączono do niego trzy konwencje:
Konwencja – dotyczyła pokojowego rozwiązywania sporów międzynarodowych
Konwencja – dotyczyła praw i zwyczajów prowadzenia działań lądowych
Konwencja – dotyczyła polepszenia losów rannych i chorych żołnierzy
Do tej konwencji były dołączone trzy deklaracje
Różnica deklaracja – konwencja – deklaracja – publiczne oświadczeni obwieszczenie, przyrzeczenie i zobowiązanie natomiast konwencja to umowa miedzynarodowa dotyczaca specjalnych zagadnień normujaca pewne sprawy normy i kwestie.
Deklaracje dotyczyły:
zakazu zrzucaniu przedmiotów i środków wybuchowych z balonów,
zakazu stosowania i uzywania gazów trujących i duszących
Zakau uzywania pocisków wywołujących rany szarpane
W konferencji pierwszej uczesnticzylo 25 w drugiej 44.
Za najwązniejsza uznano konwencje 4 która dotyczyła praw i zwyczajów prowadzenia działań wojennych na lądzie do której dołączono regulamin o podobnej treści. <- regulamin toczenia działań wojennych na ladzie. Odnosila się ona do wszytkich cywilizowanych narodowo, które powinny respektowac postanowienia niezależnie czy są stronami podpisującymi dana konwencje bądź nie.
Przyjęte w trakcie konferencji wszelkie rozwiązania miały one na celu ograniczenia stosowania siły w stosunkach międzynarodowych.
Przebieg I WŚ ukazał ze wszelkie ustalenia zawarte w konwencjach umowy prawne regulujące przebieg i postepowanie w trakcie konfliktu były przestrzegane, jednakże zdarzały się przypadki, że od tych uregulowań odstępowano. Dotyczyły to szczególnie działań prowadzonych na morzu. I WŚ dlugo trwałośc jej prowadzenia ogromna liczba rannych, chorych zołnierzy zjednej strony natomiast z drugiej duza liczba jeńców skłoniła walczace strony do szukania rozwiązań w dziedzinie uczestników i ofiar konfliktów.
W okresie między wojennym podpisano wiele umów dotyczących dalszej regulacji międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych. W tym tez celu powołana organizacja odnośnie zabezpieczenia pokoju i pokojowego rozwoju – Liga Narodów. Pakt ligi narodów który zacząl obowiązywać od 10 stycznia 1920 roku nie wykluczał jednak wojny jako środka rozwiązywania sporów i konfliktów jednakże wprowadzał pewne ograniczenia. Państwa członkowskie – członkowie nie mogli rozpoczynać działań wojennych nie przestrzegając zasad prawa międzynarodowego w roku 1924 podjęto próbę ograniczenia przypadków prowadzenia wojen, jednakże protokół ten nie obowiązywał .
Przęłomowym wydarzeniem było podpisanie w 1928 roku traktatu paryskiego Brianga – kollega, traktat ten początkowo traktowano jako dokument dwustronny o wyrzeczeniu się wojny natomiast postulaty stanów zjednoczonych doprowadziły ze stał się traktatem otwartym. Przyjęty dokument był pierwszym miedzynarodowym dokumentem, potępiającym uciekanie się do wojny celem rozwiązywania sporów międzynarodowych. Uczestniczące w nich państwa – członkowie wyrzeli się wojny jako narzędzia w polityce międzynarodowej uznając wojnę jako nielegalna bądź sprzeczna z prawem. Do roku 1939 dokument ten został podpisany przez 75 państw wśród tej grupy państw znalazły się również Niemcy.
W okresie międzywojennym podpisanych zostało kilkanaście umów miedzy innymi w 1925 podpisany został protokół genewski dokument ten dotyczył zakazu uzywaniu na wojnie gazow duszących i srodków bakteriologicznych.
Natomiast w 1936 roku podpiano protokół londynski w sprawie przypisów dotyczyacych działania łodzi podwodnych. Natomiast pare lat wczesniej w 1929 podpiana została konferencja genewska która dotyczyła polepszenia losów rannych żołnierzy i druga kwestia – traktowania jeńców wojennych.
W czasie II WŚ rozważano wszelkie kwestie dotyczące wyeliminowania wonjy w przyszłości efektem finalnym było w czerwcu 1945 roku powołanie organizacji narodów zjednoczonych, za jej podstawowe zasady uznano miedzy innymi –
Przestrzegania postanowien miedzynarodowych,
Regulowanie wszelkich sporów srodkami pokojowymi
Niestosowania siły ani groxby jej uzycia
Podjeto przy zakończeniu działan wojennych prace dotyczące miedzynarodowego prawa konfliktow zbrojnych, w pracach tych zmierzano głównie do rozszerzenia ochrony praw nad ludnością cywilna związane to było z rozwojem nowoczesnych metod walki, powstawania nowych rodzajów broni co przede wszystkim stwarzało duże straty wśród ludności cywilnej. Straty ludności cywilnej w stosunku do ogółu zabitych wynosily :
I WŚ: 5 %
II WŚ 48%
Konflikt koreanski 84%
W 1949 roku odbyła się konferencja w Genewie tematem której było ulepszenie zasad ochrony praw człowieka podczas prowadzenia konfliktów zbrojnych efektem prac tej konferencji było przyjęcie czterech konwencji:
Dotyczyła polepszenia losu rannych i chorych w armiach czynnych
Dotyczyła polepszenia losu rannych chorych i rozbitkow na morzu
Dotyczyla traktowania jeńców wojennych
Traktowanai osób cywilnych
Pojawienie się nowych wojen a zgłasza o charakterze narodowościowym spowodowało koniecznośc podjecis prac i aktualizacji prawa humanitarnego. W latach 1974 – 75 w Genewie odbyły się obrady światowej konferencji dyplomatycznej podczas której opracowano dwa protokoły do konwencji genewskiej z 1943 roku:
Ochrony ofiar konlfikto miedzyanrodowych zbrojnych
Dotyczył prawa humanitarnego w konfliktach zbrojnych
Po raz pierwszy w konwencjach genewskich pojawiły się przepisy dotyczące prowadzenia konfliktów o charakterze nie międzynarodowym dotychczas nie stosowano reguł prawa wojennego w przypadku wojen domowych nie uznając powstańców za kombatantów a tym samym nie przyznając schwytanym uczestnikom walk statusu jeńca. Konwencje i protokoły nie obejmowaly swoimi postanowieniami miedzynarodowych konfliktów wenetrznych, konfliktów w których strony korzystają z pomocy państw obcych. Konflikty te są charakterystyczne dla czasów współczesnych.
Podejmowano próby objęcia konfliktow wewnętrznych w których bierze państwo trzecie obowiązkiem stosowanai w całości całego prawa miedzynarodowego humanitarnego. Większość zawartych po drugiej wojnie traktatów, konwencji , umow międzynarodowych dotyczyly głównie nastepujących spraw:
Zagadnień związanych z rozbrojeniem
ogarniaczeniem zbrojen
Nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia
Tworzenia stref wolnych od tego rodzaju broni
Do typowych rozwiązań związanych z ochroną i przestrzeganiem międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych można zaliczyć konwencje Haska z 1954 roku o ochronie dóbr kultury w przypadku konfliktu zbrojnego, stanowila ona:
Protokół 1 wprowadzał całkowity zakaz stosowania wszelkiej broni której czynniki rażenia będą nie wykrywalny jeśli chodzio rentgena
Dotyczył wykrywania standardowych min
Zakaz stosowania środków zapalających w stosunku do ludności cywilnej
Konwencje o zakazie produkcji i badania i skladownaia uzywania broni chemicznej z 93 roku - znaleśc w dzienniku ustaw z 93 roku.
Konwencja o zakazie prowadzenia badań produkcji i gromadzenia zasobów broni bakteriologicznej, toksycznej oraz ich zniszczeniu. Jest to konwencja z 72 roku – Moskw Waszyngton.
Konwencja o zkazie używania technicznych środków oddziaływania na środowisko w celach militarnych – konwencja z 72 roku
Na zaliczeniu:
Scharakteryzować na przestrzeni lat jak kształtowało się międzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych.
Podstawowe tematy:
Miedzynrodowe prawo konfliktów zbrojnych dotyczy: jedna bądź dwie odpowiedzi będzie podana a pozostałe będą fikcyjne
Jaka jest różnica między konwencja a deklaracja
Druga Godzina
Temat: ochrona prawna ludności w czasie konfliktów zbrojnych.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej konflikty zbrojne które zaczeły pojawiąć się pomimo, że mają one charakter lokalny charakteryzują się bezwględnościa i dotyczą one przede wszystkim ludności cywilnej. W wojna lokalnych Korea witnam Afganistan, armie regularne walczyły z oddziałami partyzanckimi. Brutalizacja działań wojennych zarówno między walczacymi jak również w stosunku do ludności cywilnej pokazała światu że nie tylko wojna o charakterze miedzynarodowym może zagrazać. Biologicznemu istnieniu danego regionu.
Po drugiej wojnie swiatowej na szeroką skalę w konfliktach lokalnych oddziaływano nie tylko na ludnośc cywilna ale również na środowisko naturalne. Pojawiło się więc na gruncie rozwijanym międzynarodowym prawie dotyczących społeczeństw, pojęć gwarantujących podstawowe prawa humanitarne.
Pojęcie prawa humanitarnego:
Prawo humanitarne możemy zdefiniować jako reguły postępowania służace człowiekowi jego godności zdrowiu i życiu. Normy uchwalone przez państwa i powszechnie przyjęte w międzynarodowym prawie . Normy prawne ujęte w formach konwencji i innych umów międzynarodowych a także przyjętych zwyczajowo. Normy prawa międzynarodowego majace zastosowanie na całym świecie, zespól przepisów prawa międzynarodowego uchwalonego i przyjetego z myslą o niesieniu pomocy oraz w trosce o człowieka a przede wszystkim konwencje genewskie od 1 do 4 oraz protokoły dodatkowe z 1977 roku dołączone do tych konwencji. Prawo humanitarne nie ocenia przyczyn skutków ani charakteru wojny, niesie pomoc i chroni przede wszystkim ludzi.
~podstawowe reguły międzynarodowego prawa humanitarnego w konfliktach zbrojnych:
Strony w konflikcie oraz członkowie sił zbrojnych mają ograniczone prawo w doborze i stosowania metod oraz srodków walki zbrojnej. Zabronione jest stosowanie takich rodzajów broni oraz metod walki zbrojnej która powoduje zbędne cierpienia bądź nadmierne straty w środowisku naturalnym
Zabranienia jest zabijanie bądx ranienie przeciwnika poddającego się bądź wyłączonego z walki.
Pojmani kombatanci uczestnicy walki zbrojnej, oraz osoby cywilne które są we władzy strony przeciwnej mają prawo do poszanowania ich zycia godności, praw osobistych oraz przekonań. Powinny być one chronione przez atakami gwałtu oraz represji mają one prawo do wymiany korespondencji ze swoimi rodzinami jak również korzystania z wszelkiej pomocy z zewnątrz.
Kazdej osobie przysługują podstawowe gwarancje sądowe nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za czyny nie zabronione, niedozwolone są tortury fizyczne bądź psychiczne, kary cielesne, traktowanie w sposób okrutny bądź poniżający.
Sprawdzić na podstawie podanych: za tytułowane : „o ochronie ofiar wojny” <- dotyczy tych zagadnień z wcześniej.
Konwencje genewskie obowiązuja w każdym przypadku gdy toczą się działania wojenne niezależnie od tego czy wojna zostala wypowiedziana czy nie. We wszystkich okolicznościach bez względu na kwalifikację konfliktu zbrojnego przez jego uczestników. Wszystkie państwa a także wtedy gdy jedno z państw zaangażowane w konflikcie nie jest stroną konwencji w przypadku okupacji nawet jeżeli nie napotyka się zbrojnego oporu.
Konwencje genewskie zapewniaja ochronę ofiarą konfliktów zbrojnych w następujących przypadkach: maja one zastosowanie od momentu rozpoczęcia działań zbrojnych do chwili ostatecznej repatriacji osób podlegających ochronie. Osoby chronione nie mogą zrzec się przysługujących im ochronie prawnej. Postanowienia konwencji genewskiej stosuję się pod obrona mocarstw opiekuńczych bądź miedzynarodowego komitetu czerwonego krzyża.
Konwencja trzecia genewska „o traktowaniu jeńców” zapenia ona jeńcą podstawowe prawa humanitarne – zasada: Wzięcie do niewoli jest formą wylączenia z walki zbrojnej jej uczestników. Jeniec jest we władzy państwa nieprzyjacielskiego zatrzymującego a nie osób lub oddziałów które go pojmały. Z chwilą ustalenia powodow zatrzymania w niewoli oraz po faktycznym ustaleniu działań zbrojnych jeńcy powinni być zwolnieni.
Konwencja – „status jeńca” uprawnienia i obowiązki: jeńcy maja prawo do uszanowania ich trzci godności osobistej, wyznania, do warunków bytowania i wyżywienia zapewniającym ich zachowania zdrowia i dobrej kondycji psychicznej, do wymiany korespondencji do wymiany z najbliższymi, praktyk religjinnych, nie mogą być karani za czyny nie zabronione. W razie wzięcia do niewoli jeniec zobowiązany jest jedynie podać swoje imie i nazwisko datę urodzenia stopień wojskowy bądź numer legitymacji służbowej. Jeniec nie ma obowiązku wierności wobec państwa zatrzymującego za próbę ucieczki z niewoli może być jedynie karany dyscyplinarnie. Jeńcy nie mogą być wykorzystywani do celów zbrojnych , prac niebezpiecznych ani szkodliwych dla zdrowia, oboizy jenieckie powinny być zlokalizowane w bezpiecznej odległości od rejonów walki. Jeniec nie może się zrzeć samowolnie przysługujących mu uprawnień na mocy konwencji w tym statusu jeńca.
Konwencja czwarta genewska „o ochronie ludności cywilnej podczas wojny”: zapewnia ochrone osobom cywilnym i ludności cywilnej w czasie działań zbrojnych oraz podczas okupacji wojskowej. Otacza szczególna ochrona dzieci kobiety, osoby starcze jak również osoby upośledzone. Zasada: osoby cywilne będące we władzy strony przeciwnej mają we wszystkich okolicznościach prawo do poszanowania ich osoby, praw rodzinnych, praktyk religijnych zwyczajów bądź obowiązków. Żadne zarządzenie władz okupacyjnych nie może pozbawić władzy terytorium okupowanego praw które zagwarantowane są w konwencji. Konwencja zabrania: zmuszania bądź nakłaniania ludności cywilnej do służby wojskowej w siłach zbrojnych przeciwnika. Przymusowego przesiedlania ludności cywilnej terytoriów okupowanych. Deportacji bądź przesiedlania własnej ludności cywilnej na terytorium okupowane. Konwencja zabrania: do zapewnienia ludności cywilnej podstawowych warunków egzystencji bytowania i wyżywienia. Do traktowania w sposób humanitarny, do otoczenia troska osób potrzebujących pomocy do poszanowania dóbr i urządzen niezbędnych do prztrwania ludności cywilnej.
Protokoły dodatkowe 1972 roku do konwencji z 1949 roku.
Protokół pierwszy dodatkowy zabrania się atakowania ludności cywilnej
Zabrania się atakowania szpitali innych urządzen slłuzacych opiece nad rannymi bądź chorymi
Zabrania się atakowania obiektów bez ich rozróżniania oraz dobr niez bednych do przetrwania ludności
Zabrania się stosowania w walce metod i środków powodujących zbędne cierpienie
Stanowi podstawę prawna do powołania i działania organizacji i instytucji obrony cywilnej.
Protokół dodatkowy drugi
Stanowi rozwinięcie postanowien dotyczących czwartych konwencji genewskich. Zobowiązuje strony konfliktu toczącego się wewnątrz jednego państwa, upoważnia doniesienia pomocy osobom poszkodowanych.
| Międznarodowe prawo konfliktów zbrojnych: | Zapobiegania konfliktom zbrojnym: | Odpowiedzialność za przestępstwa wojenna |
|---|---|---|
| Deklaracja z 1857 roku w przedmiocie prawa walki morskiej | Traktat z 1928 roku o wyrzeczeniu się wojny | Porozumenie z sierpnia 45 roku w przedmiocie ścigania i karania głównych przestępców wojennych osi europejskiej tak zwane porozumienie londynskie |
| Regulamin z 1907 roku dotyczący praw i zwyczajow wojny lądowej | Karta narodów zjednoczonych z 1945 roku | Kartta międzynarodowego trybunału wojskowe |
| 1907 konwencja 18 października o pewnych prawach, o pewnych ograniczeniach w wykonywaniu prawa zdobyczy podczas wojny morskiej | Układ z 63 roku o zakaźie prób broni nuklearnej, atmosferze przestrzeni kosmicznej, i pod wodą. | Konwencja z 1945 grudnia w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa |
| 1980 roku „o zakazie lub ograniczeniu uzycia pewnych broni konwencjonalnych które mogą być używane: niosace nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki. | Układ z 66 o nie rozprzestrzenianiu broni jadrowej | Konwencja z listopada 68 roku o niezastosowaniu przedawniania wobec zbrodni wojennych i przeciw ludzkości |
| Konwencja z 72 roku o zakazie prowadzenia badań | ||
| Konwencja z 84 w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego nie ludzkiego traktowania bądź ponizania albo karania |
Konwencja o zakazie prowadzenia badań produkcji i gromadzenia broni bakteriologicznej z 1972 roku dz.u 76 nr 1 poz 1
Konwencja o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych z 1980 roku dz.u. 84r. nr 23 poz 104
Konwencja o zakazie prowadzenia badań produkcji i składowaniu uzyciu broni chemicznej, z 94 roku dz.u. 99 nr 63. Poz 703
Obowiązujące na egzaminie
Pojęcie prawa humanitarnego. Np. proszę scharakteryzować
O Regułach podanych co jest po prawie humanitarnym. (2 -3)
Konwencje z 1 i drugiego zajęcia się na przemian zachodza – do nich pytanie będą sprecyzowane, czego dotycza lub z jakimi zagadnieniami są związane konwencje genewskie (49 rok )
Do czego te konwencje zobowiązują, i czego te konwencje zabraniają.
Prawa i obowiązki jeńca
Dokumenty – możliwość zamieszczenia dokumentów podanych ze wskazaniem wyzej lub niżej zamieszczone dokumenty przypisać do poszczególnych zagadnień miedzynarodowych konfliktow zbrojnych, odpowiedzialnośc za przestępstwa wojenne albo zapobieganie konfliktom zbrojnych.
Los człowieka- ksiązeczka rosyjka cienka opisujaca ucieczki siła wieku film