Krajowy Rejestr Sądowy
KRS to rodzaj rejestru publicznego (bazy danych) prowadzony przez wybrane sądy rejonowe i Ministerstwo Sprawiedliwości w systemie informatycznym, mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa prowadzonej działalności przez przedsiębiorców.
Ponadto Krajowy Rejestr Sądowy zawiera inne, istotne dla obrotu gospodarczego, dane o przedsiębiorcy, w tym między innymi:
informacje o zaległościach podatkowych i celnych,
zaległościach wobec ZUS,
wierzycielach i wysokościach niespłaconych wierzytelności.
Krajowy Rejestr Sądowy (KRS) jest formalnie rejestrem jawnym co oznacza, że każda zainteresowana osoba może zapoznać się z informacjami w nim zawartymi oraz otrzymać odpis, zaświadczenie bądź wyciąg z danymi, które się w nim znajdują.
Informacje pochodzące z Krajowego Rejestru Sądowego można uzyskać za pośrednictwem Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego.
Dwie zasadnicze funkcje Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) to:
dostarczanie informacji - udzielanie wszystkim zainteresowanym wiarygodnych i szybkich informacji dotyczących potencjalnych partnerów, które umożliwią weryfikację ich wierzytelności.
legalizowanie działalności - umożliwia podjęcie działalności gospodarczej danego podmiotu dopiero po dokonaniu do niego wpisu.
Krajowy Rejestr Sądowy jest bazą danych składającą się z trzech rejestrów:
rejestru przedsiębiorców,
rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki społecznej,
rejestru dłużników niewypłacalnych.
Rejestr przedsiębiorców składa się z:
Spółka jawna - jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Umowa spółki powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.
Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Osoba przystępująca do spółki odpowiada za zobowiązania spółki powstałe przed dniem jej przystąpienia.
Każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę.
Spółka partnerska - jest spółka osobowa, utworzona przez partnerów w celu wykonywania wolnego zawodu. Spółka może być zawiązana w celu wykonywania więcej niż jednego wolnego zawodu, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej. Umowa spółki partnerskiej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Partnerami w spółce mogą zostać tylko osoby fizyczne. Utworzyć takiej spółki nie mogą zatem osoby prawne, spółki cywilne czy inne handlowe spółki osobowe, choćby tworzyli je reprezentanci wolnych zawodów (np. adwokata, aptekarza, architekta).
Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru.
Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce.
Spółka komandytowa - jest spółka osobowa prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Umowa spółki komandytowej w formie aktu notarialnego podlega rejestracji w KRS. Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru.
Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli tylko do wysokości sumy komandytowej. Natomiast odpowiedzialność komplementariuszy jest nieograniczona, za zobowiązania spółki odpowiadają oni całym swoim majątkiem.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Spółka z o.o. nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu notarialnego i rejestracja spółki z o.o. w KRS. Spółka nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu.
Kapitał zakładowy spółki wynosić co najmniej 5 000 złotych. Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 złotych.
Za zobowiązania spółki z o.o. odpowiada spółka całym swoim majątkiem, mogą dopowiadać solidarnie członkowie zarządu, ale tylko wtedy, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna. Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki.
Spółka reprezentowana jest przez Zarząd, który składa się z jednego albo większej liczby członków. Do zarządu może być powołana osoba spośród wspólników lub spoza ich grona.
Spółka akcyjna - może ją zawiązać jedna albo więcej osób, nie może jej zawiązać wyłącznie jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Statut spółki akcyjnej sporządzić należy w formie aktu notarialnego dalej rejestracja spółki akcyjnej w KRS, po zarejestrowaniu spółka nabywa osobowość prawną.
Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 100 000 złotych, przy czym nominalna wartość akcji nie może być niższa niż 1 grosz. Kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej.
Za zobowiązania spółki odpowiada spółka całym swoim majątkiem, akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Spółkę reprezentuje oraz prowadzi jej sprawy zarząd. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków, mogą być powołane osoby spośród akcjonariuszy lub spoza ich grona.
Spółka europejska - ma charakter ponadnarodowy. Pozwala na prowadzenie działalności gospodarczej na skalę całej Unii Europejskiej. Powinna być zarejestrowana w tym państwie, w którym znajduje się jej statutowa siedziba. Kapitał Spółki Europejskiej podzielony jest na akcje. Żaden z akcjonariuszy nie odpowiada za sumę wyższą niż subskrybowana. Spółka Europejska posiada osobowość prawną.
Europejskie zgrupowanie interesów gospodarczych
EZIG lub EEIG - ang. European economic interest grouping – przewidziana przez prawo wspólnotowe i realizowana przez prawo polskie, forma prawna prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze ponadnarodowym, która łączy w sobie cechy spółki (jawnej) i konsorcjum.
EZIG ma głównie na celu ułatwianie rozwijania działalności jego uczestników, polepszenie lub zwiększenie wyników tej działalności, a nie tylko osiąganie zysków. Działalność EZIG musi być powiązana z działalnością gospodarczą jego uczestników i mieć w stosunku do nich charakter pomocniczy. EZIG nie sprawuje kontroli nad wchodzących w jego skład uczestnikami (przedsiębiorstwami), nie jest ich właścicielem i nie udziela im pożyczek ani nie uczestniczy w ich udzielaniu uczestnikom. Zgrupowanie nie może realizować inwestycji publicznych. Zalety to elastyczność zmiany sposobu działalności oraz możliwość szybkiego przystosowywania się do potrzeb członków i wymagań rynkowych.
Stowarzyszenia, spółdzielnie i fundacje
STOWARZYSZENIA - jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Samodzielnie określa swoje cele, program działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Opiera swoja działalność na pracy społecznej swoich członków, do prowadzenia swych spraw może zatrudnić pracowników.
Prawo tworzenia stowarzyszeń przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych i nie pozbawionych praw publicznych.
Uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru
SPÓŁDZIELNIE – jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.
Spółdzielnie dzieli się na grupy, typy i rodzaje. Podstawą podziału spółdzielni na grupy są ich funkcje spełniane w stosunku do członków. Rozróżnia się dwie grupy spółdzielni:
- spółdzielnie użytkowników, to jest spółdzielnie zaspokajające potrzeby gospodarcze członków (świadczące usługi na rzecz członków)
- spółdzielnie wytwórcze (pracy), to jest spółdzielnie zatrudniające członków zarobkowo.
Majątek spółdzielni jest prywatną własnością jej członków.
FUNDACJE –to instytucja, której podstawą działalności jest majątek przekazany przez jej założyciela-fundatora. Cel fundacji jest określony w akcie fundacyjnym. Może to być cel dobroczynny, naukowy, oświatowy, promocyjny itp. w szczególności takich, jak:
- ochrona zdrowia, - rozwój gospodarki i nauki, - oświata i wychowanie, - kultura i sztuka, - opieka i pomoc społeczna, - ochrona środowiska, - opieka nad zabytkami.
Fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Przedsiębiorstw. Z chwila wpisu uzyskuje osobowość prawna.
Ochrona praw konsumenta
Jeśli zakupimy wadliwy towar, wada ujawni się podczas jego użytkowania lub towar będzie niezgodny z zapewnieniami sprzedawcy, mamy prawo skorzystać z dwóch podstawowych instrumentów: stwierdzenia niezgodności z umową oraz gwarancji jakości.
NIEZGODNOŚĆ TOWARU Z UMOWĄ - za niezgodność odpowiada przed nami osoba, z którą zawarliśmy umowę kupna-sprzedaży.
Towar jest niezgodny z umową, jeśli:
nie odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi;
niema cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru;
nie nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy
nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany;
jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju;
nie odpowiada zapewnieniom publicznym (reklama, materiały informacyjne);
nie odpowiada zapewnieniom sprzedawcy, dystrybutora lub producenta.
Za niezgodność towaru z umową uważa się także nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność, albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży.
W przypadku stwierdzenia niezgodności towaru z umową możemy złożyć:
Reklamację - czas, przez jaki możemy zgłosić niezgodność z umową, to zwykle dwa lata. W wyjątkowych przypadkach, może być to rok, kupujący musi jednak wyrazić na to zgodę. Czas liczony jest od momentu zawarcia umowy.
Aby nie utracić swych praw, klient musi powiadomić sprzedawcę o niezgodności w ciągu dwóch miesięcy od jej wykrycia. Jeśli zostanie ona uznana, można zażądać wymiany towaru na nowy lub naprawy.
Zgłoszenie może nastąpić ustnie lub pisemnie. Najkorzystniejsza jest oczywiście reklamacja pisemna, którą należy sporządzić w dwóch kopiach. Reklamacja powinna zostać rozpatrzona niezwłocznie; przyjmuje się, że brak odpowiedzi w ciągu 14 dni oznacza automatyczne uznanie naszych roszczeń.
Dowodem zakupu niezbędnym podczas składania reklamacji jest paragon.
Gwarancja - drugi instrument prawny chroniący konsumenta to gwarancja jakości. Jest to pisemne zobowiązanie gwaranta do bezpłatnego usunięcia wad lub wymiany towaru na niewadliwy. Gwarantem może być zarówno producent, hurtownik, importer, dealer, jak i sprzedawca. Udzielenie gwarancji jest nieobowiązkowe. Gwarancja jakości chroni konsumenta tylko wtedy, gdy gwarant tej ochrony udzielił. Jeśli karta gwarancyjna nie określa innego terminu, gwarancja trwa 1 rok.
Literatura:
- USTAWA z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym
- USTAWA z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
- http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/okrajowy-rejestr-sadowy/
- http://krs.e-prawnik.pl/
- http://www.web.gov.pl/g2/big/2009_12/20b0ec3c8fc09c6312dbc563388a32e6.pdf