Chiny – Unia Europejska

UE i Chiny łączą te same cechy, są to gospodarcze giganty o niedowartościowanej pozycji na arenie międzynarodowej w znaczeniu geopolitycznym. Ze względu na wzajemnie odnoszone korzyści, stosunki między dwoma aktorami będą się rozwijały w przyszłości. Żadna ze stron nie widzi strategicznych zagrożeń i różnic interesów stąd można wnioskować o pomyślnej współpracy. Zbliża je chęć kształtowania świata wielobiegunowego.

Najważniejsze cele w stosunkach z punktu widzenia UE:

1. Poszerzyć i pogłębić dialog w stosunkach dwustronnych na scenie globalnej (ocieplenie klimatu, ochrona środowiska, źródła energii, nowy ład międzynarodowy i gospodarczy)

2. Wspomagać proces chińskich przemian w kierunku budowy społeczeństwa otwartego, opartego na zasadach państwa prawa i i szanującego prawa człowieka

3. Wspierać procesy integracji chińskiej gospodarki ze światowym systemem gospodarczym i handlowym oraz reformy gospodarcze i społeczne ChRL

4. Poprawiać i promować własny wizerunek w Chinach, w celu lepszego zrozumienia

Najważniejsze cele w stosunkach z punktu widzenia Chin:

1. Pozostać największym i najważniejszym partnerem handlowym UE

2. Korzystać z europejskich rozwiązań w sferze zarządzania, rozwiązań prawnych, reform społecznych (skandynawskiego modelu świadczeń społecznych) także ochrony środowiska

3. Nadal ściągać do Chin europejskie FDI i ułatwiać funkcjonowanie obcych inwestorów na tamtejszym rynku

4. Utrzymywać stałą wymianę naukową ocenianą jako niezwykle korzystną dla Chin

5. Prowadzić z UE strategiczny dialog w ramach realizacji koncepcji multilateralizmu w stosunkach międzynarodowych

6. Promować wizerunek Chin jako państwa i społeczeństwa coraz bardziej otwartego, szybko zmieniającego się i nowoczesnego oraz zmieniać ostrzeganie Chin z państwa zagrażającego innym na państwo szans i nowych możliwości z ogromnym chłonnym rynkiem.

Zarys stosunków Chiny – UE

- 1975 Nawiązanie stosunków

- 1978 Pierwsza umowa handlowa, na jej mocy powołano pierwszą Komisję Wspólną

- 1984 konsultacje na szczeblu ministerialnym, 2 porozumienia o współpracy w dziedzinie zarządzania i rozwoju rolnictwa

- 1985 Umowa o Handlu i Współpracy

- 1988, 4 października, Stałe Przedstawicielstwo KE w Pekinie a w 1993 podobne w Hongkongu

- 1989 Zamrożenie kontaktów ( WE nakładają embargo na broń) o wydarzeniach na placu Tiananmen, które utrzymuje się do dziś pomimo kontrowersji, co świadczy o tym, jak duży wpływ na kontakty UE – Chiny ma USA

- 1990 – 92 Stopniowa normalizacja

- 1995 Komunikat KE ”Długookresowa Polityka Stosunków między Europą a Chinami” powtórzone w 1998 i 2001, pierwszy nosił tytuł „Budowa rozwiniętego partnerstwa z Chinami” z tą okazją doszło do pierwszego spotkania na szczycie w Londynie, powtarzanego od tej pory każdego roku. 11 szczyt z 2008r. został odwołany przez Chiny o ogłoszeniu, że Nicolas Sarkozy spotka się w Gdańsku z tybetańskim przywódcą Dalajlamą. Drugi mówił o „Implementacji wspólnej strategii w komunikowaniu się i dalszych krokach w celu bardziej efektywnej polityki UE wobec Chin”

- 1996 ASEM (Asia – Europe Meeting)

- 1998 „Porozumienie Dwustronne UE Chiny w sprawie Akcesji Chin do WTO”

- od 1995 „Dialogue On Human Rights” i 22 dialogi sektorowe

- 2001, grudzień, przystąpienie Chin do WTO

- 2002 pierwszy strategiczny program UE dla Chin na lata 2001 – 2006 wyszczególniono zadania na ten okres

- 2003 dokument programowy „Dojrzewające partnerstwo – podział interesów i wyzwań w stosunkach UE – Chiny”

- 2003 UE oficjalnie uznaje Chiny za swojego ekonomicznego partnera

- 2005 „Dialog Strategiczny” na szczeblu wiceministrów 2 razy / r.

- 2005 „Partnerstwo UE – Chiny w sferze zmian klimatycznych”

- 2006 Stanowisko KE „UE i Chiny: Bliższe Partnerstwo, wzrost odpowiedzialności”.

2006 – przyjęto drugi program strategiczny na lata 2007 – 2013 zapowiedziano że UE wyasygnuje na cele pomocowe dla Chin w tym okresie sumę 128 mln euro i przeznaczy głównie na wspieranie dziedzin objętych dwustronnym dialogiem politycznym

- 2007, styczeń, negocjacje nowego Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy

- 2007 na szczycie podjęto decyzję o powołaniu w 2008 Wspólnego Centrum Czystej Energii

- 2008 dokument unijny „UE Afryka i Chiny: ku trójstronnemu dialogowi i współpracy”

- 2010, czerwiec 29, Madryt – ostatnie spotkanie na szczycie UE - Chiny

Główne problemy w relacjach UE z Chinami:

1. Władze chińskie postrzegają Unię poprzez pryzmat trzech państw – Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii, które są traktowane jako „liderzy ugrupowania”. Ze swej strony prowadzą politykę wzajemnego rozgrywania partnerów europejskich i Stanów Zjednoczonych. Najbardziej odpowiada im sytuacja, w której poszczególne państwa konkurują ze sobą o względy Pekinu i chiński rynek, natomiast Pekinowi przypada rola arbitra, nagradzającego posłusznych i karcącego niepokornych. Rozwój wspólnej unijnej polityki zagranicznej może uczynić Unię partnerem – z punktu widzenia Chin – bardziej wymagającym

2. W relacjach z Chinami, podobnie jak z innymi państwami azjatyckimi, większe znaczenie mają bilateralne stosunki poszczególnych państw europejskich niż stosunki UE jako całości. Państwa europejskie od dawna rywalizują między sobą i ze Stanami Zjednoczonymi o chiński rynek. Swoboda dostępu do tego rynku w dużej mierze zależy od preferencji politycznych po stronie chińskiego partnera, jego oceny korzyści gospodarczych i politycznych oraz dążenia do uzyskania zróżnicowanych źródeł dostaw nowoczesnych technologii. \