Percepcja i postrzeganie reklam

Percepcja i postrzeganie reklam

  1. Wstęp

Podstawowym celem reklamy jest zachęcenie potencjalnych klientów do tego, aby zakupili dany produkt. Tylko w ten sposób będzie ona miała sens. Ważniejsze jest jednak zastanowienie się, w jaki sposób przekonać ludzi do tego, aby zakupili dany produkt lub chcieli go bliżej poznać. Często stosowana jest percepcja, co oznacza, że należy pobudzać bodźce wzrokowe oraz słuchowe. Należy nimi działać na mózg i na naszą podświadomość. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że dana reklama na nas działa. Często reklama taka pobudza także naszą wyobraźnię. Dzięki temu pobudzane zostają inne bodźce za pomocą innych bodźców. Coraz częściej dochodzi do powstawania takich reklam, które pobudzają nasze receptory mózgowe. Bo przecież „bezmyślne” oglądane reklamy nie pozostawią po sobie śladu, a raczej nie o to w tym wszystkim chodzi.

  1. Co to jest Percepcja? Czyli Wiki wyjaśnia.

[Percepcja – jest to organizacja i interpretacja wrażeń zmysłowych, w celu zrozumienia otoczenia.

Percepcja to postrzeganie; uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny; sposób reagowania, odbierania wrażeń.]Z Wiki

Systemy percepcyjne człowieka umożliwiają mu widzieć, słyszeć, czuć smak, zapach, dotyk i zmiany temperatury. Jest to także poczucie świadomości (otoczenia).

Percepcja w szerokim sensie oznacza rejestrację (uchwycenie) przedmiotów i zdarzeń środowiska zewnętrznego: ich odbiór sensoryczny, zrozumienie, identyfikację i określenie werbalne oraz przygotowanie do reakcji na bodziec.

  1. Istnieją dwa rodzaje struktur poznawczych:

Odbierane przez nią wrażenia zmysłowe zazwyczaj są deformowane przez nasze oczekiwania, potrzeby, uczucia i mechanizmy obronne, uruchamiane przez podświadomość.

Koryguje ona doznania zarejestrowane w naszej wyobraźni.

  1. Etapy procesu postrzegania:

Postrzeganie obiektów i ich percepcja to bardzo złożone zagadnienie. Nawet najlepiej przygotowana forma przekazu może zawierać w sobie elementy, które wywołają zakłócenia (szumy) w jego odbiorze i interpretacji. Jest to bardzo istotna przeszkoda w procesie projektowania elementów i logotypów, gdyż może zniweczyć plany projektantów, a forma będzie źle nieczytelna i źle kojarzona przez odbiorców.

Odbiór obrazu — percepcja

Percepcja to proces nadawania znaczeń otrzymanym wrażeniom, (czyli informacjom, dostarczonym przez zmysły). Istnieje szereg czynników, które wpływają na percepcje:

Sytuacja — czynniki mające wpływ na powstanie pierwszego wrażenia,

Zależnego od miejsca i zaistniałej sytuacji;

Atrybuty — wnioski dotyczące wewnętrznych stanów umysłu i emocji,

Oparte na obserwowanych zrachowaniach;

Oczekiwania — oczekiwania wobec innych ludzi, bieżące potrzeby

I aktualny nastrój;

Projekcja — przenoszenie własnych odczuć i systemu wartości;

Percepcja selektywna — odbieranie tylko tych bodźców, które chce się odebrać;

Stereotypy — trudne do zmiany wyobrażenia, osobisty system wartości,

Uprzedzenia i doświadczenia, tworzenie skrótów społecznych, szybka

I pobieżna identyfikacja sytuacji.

Sposobów na odbiór przekazu jest tyle, ilu jest odbiorców. Każdy przekaz — nie tylko wizualny — jest odbierany subiektywnie (interpretacja), ale także subiektywnie jest nadawany (kodowanie). Ponadto każda transmisja wywołuje sprzężenie zwrotne w postaci interakcji, która w przypadku różnych odbiorców i nadawców zawsze będzie miała indywidualny i unikalny charakter. Odbiór przekazu zależy od kodowania, sposobu przekazu i wyboru przekaźnika przez nadawcę oraz od percepcji, interpretacji i reakcji odbiorcy (rysunek

Percepcja umożliwia rozpoznawanie, selekcjonowanie, a także interpretacje bodźców zawartych w przekazie. Postrzeganie jest procesem selektywnym — odbiorcy zwracają uwagę na czynniki istotne z punktu widzenia tylko ich potrzeb, budując swojej świadomości własny obraz rzeczywistości — image (wizerunek). Z powodu różnic w postrzeganiu i percepcji w świadomości odbiorcy tworzą się tzw. mapy percepcji, zawierające charakterystyki postrzeganego obiektu i związane z nim skojarzenia.

W naszej prezentacji przedstawimy jak percepcja, czyli postrzeganie wykorzystywana jest przez twórców reklam.

  1. Percepcja reklamy –kilka faktów

-Aby w pełni odebrać informację zawartą w reklamie prasowej, człowiek potrzebuje na to 35-40 sekund.

-Typowy czytelnik na zapoznanie się z nią przeznacza ok. 2 sekund!!

-Grafik projektujący plakat błędnie zakłada, że odbiorca ogarnie wzrokiem całość-rozmieszcza, więc na całej powierzchni wiele różnych elementów.

Przeciętny odbiorca koncentruje wzrok na 10% powierzchni!!

Jak możemy zauważyć to w jakiś sposób twórca reklamy umieści kolejne elementy na plakacie czy w spocie zaleczyło czy w ogóle zostanie zauważone to przez odbiorcę, oraz to, w jaki sposób odbiorca na dane bodźce zareaguje.

  1. Reguły, którymi kierują się twórcy reklam:

Rozwiniecie reguł. przykłady

W większości wypadków ludzie nie przywiązują wagi do treści reklamowych, które otaczają nas ze wszystkich stron. Przykładowo, kibic oglądający mecz piłkarski w telewizji skupia się głównie na grze zawodników, uwagach komentatora. Natomiast w czasie przerw reklamowych odchodzi od telewizora, gdyż spoty go nie interesują. Czy istnieję, więc niezawodny sposób, aby każdy z nas skoncentrował się na przekazach reklamowych?

W psychologii opisano pewne zasady spostrzegania obrazu, które stanowią zbiór przepisów, jak powinna wyglądać reklama obrazowa. Mowa tu o trzech regułach psychologii percepcji.

  1. Reguła nierówności

Zgodnie z tą zasadą, punkt centralny wielu reklam powinien być umieszczony w jednej trzeciej odległości od górnego końca. Jeśli ktoś patrzy na plakat czy na rozkładówkę czasopisma, to jest to punkt, na którym jego oczy zatrzymują się najdłużej i w tym właśnie miejscu należy umieścić podstawowe, krótkie hasło reklamowe, by zmaksymalizować szansę, że zostanie ono dostrzeżone i zapamiętane.

  1. Reguła rzutu okiem

Zasada ta dotyczy warunków, w którym odbiorca reklamy nie przygląda się jej szczegółowo tylko,, rzuca na nią okiem”. Ma to miejsce w przypadku gdzie czytelnik przerzuca strony w odszukaniu ciekawego artykuły, a nie przeglądaniu reklam. Jednak najważniejsze jest by ów czytelnik podczas błądzenia doszukał się czegoś ciekawego w reklamie.

Według badań przeprowadzonych przez psychologów odbiorca podczas oglądania np. gazet kieruje swój wzrok w prawy górny róg strony. Natomiast możliwość, że zobaczy coś interesującego w lewym górnym rogu jest znikoma. Dlatego można tu wysunąć dwa wnioski.

Po pierwsze, ważne informacje winny być umieszczane właśnie w prawym górnym rogu strony. Po drugie, należy zostawić dużo wolnej przestrzeni, ponieważ jeśli w reklamie gazetowej duża przestrzeń zostaje niezapełniona, to automatycznie wzrok czytelnika kieruję się tam, gdzie jest obraz.

Innym znaczącym sposobem jest to, że ludzie spostrzegają te elementy, które całkowicie różnią się od większości. Efekt ten można osiągnąć np. umieszczając w czasopiśmie reklamę do góry nogami czy wyeksponować jej tekst. W takim wypadku czytelnik odwróci czasopismo i potem prawdopodobnie przeczyta treść reklamy.

  1. Reguła ruchu

Mówi ona, że wzrok obserwatora podąża za wyciągniętym palcem, wzrokiem osoby, na którą on patrzy. Innym sposobem jest również specjalna organizacja obrazu reklamowego. Przedstawia on człowieka lub kilku ludzi, którzy wpatrują się w dany punkt. Może nim być reklamowany artykuł, lub coś, co utwierdzało zainteresowanie przedstawionych na zdjęciu ludzi. W punkcie znajdującym się między oczami przedstawionymi na fotografii osób, a przedmiotem ich obserwacji umieszcza się hasło reklamowe. W tym wypadku odbiorca reklamy niezawodnie się na ten slogan natknie.

Podsumowując, to czy reklama będzie przychylnie przyjęta przez jej adresatów w głównej mierze zależy od jej twórców.

  1. Przestrzenny rozkład elementów

• Badania psychologiczne nad tworzeniem się reakcji emocjonalnych wskazują, że bodźce wielokrotnie spostrzegane wydają się atrakcyjniejsze w porównaniu z mało atrakcyjnymi bodźcami widzianymi po raz pierwszy.

• Emocje takie można wykorzystywać w projektowaniu przestrzennej

organizacji elementów reklamy.

  1. Rozpoznanie, który znak firmowy jest „lepszy”

[przykłady]

[Odpowiedz. Znak firmowy jest lepiej oceniany, gdy mieści się na prawo od fotografii. ]

Gdyby emocjonalna reakcja podobania się znaku firmowego wynikała tylko z jego popularności, jego atrakcyjność nie różniłaby się ze względu na lokalizację a więc muszą tu zachodzić inne procesy psychologiczne.

  1. Wyjaśnienie:

Przetwarzanie informacji w półkulach mózgowych:


Wyszukiwarka