WYKŁAD II
WYGOTSKI:
• Sowiecki psycholog, zmarł w 1934r., w latach 80’ i 90’ jego prace zyskały na popularnośći
• Wraz z końcem XXw zaczęto poszukiwać korzeni samopoznania. Wygoocki skupiał swoje
badania nad społecznym aspektem psychicznego funkcjonowania.
• PODSTAWOWE TWIERDZENIE: funkcjonowanie psychiczne jednostki może być zrozumiane
wyłącznie przez badanie procesów społecznych, które warunkują owe funkcjonowanie
psychiczne
• Społeczeństwo, wymiar świadomości jest podstawowy. Jeśli chodzi o rozwój w czasie i
faktyczny to funkcjonowanie jednostki jest wtórne wobec funkcjonowania społeczeństwa.
• Stworzył ogólne prawo genetycznego rozwoju kulturowego; każda funkcja rozwoju
społecznym dziecka pojawia się w dwóch sferach (dwa razy) : jako pierwsza w przestrzeni
społecznej, a dopiero porem w psychologicznej (najpierw w realcjach pomiędzy ludźmi, w
interakcjach społecznych)
Funkcje społeczne warunkują wszystkie wyższe funkcje psychoczne człowieka.
•
• Funkcjonowanie psychiczne pojawia się nie w jednostce ale pomiędzy jednostkami, osobami
w przestrzeni międzypsychicznej, poprzez uwewnętrznienie procesów społecznych.
• Odczucał indywidualne zachowanie jako cechę, ale nazywał raczej funkcją.
• Umysł, pamięć, poznanie to nie cechy jednostki , ale funkcję które mają szansę zaistnieć
jedynie dzięki relacjom społecznym
• Upowszechnił pojęcie SFERY NAJWYŻSZEGO ROZWOJU: dystans dzielący aktualny poziom
rozwoju dziecka mierzony umiejętnością samodzielnego rozwiązania problemu, a wyższym
poziomem tzw. Potencjalnego rozwoju mierzonego umiejętnością rozwiązywania problemu
przy pomocy osoby dorosłej lub przy współpracy z bardziej rozwiniętym osobnikiem. Czyli:
różnice pomiędzy tym co dziecko może zrobić bez pomocy innych a tym co może zrobić z
pomocą.
• Ważniejszy jest rozwój potencjalny – przy pomocy odpowiednich praktyk badawczych
możemy określić to, co jest dopiero w okresie rozwijania się.
Mowa egocentryczna(wewnątrz osobista) : pojawia się wtedy kiedy „chcemy pomyśleć omyśleniu”. Pomaga rozwijać emocje.