PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA
WYKŁAD Z DN. 19.11.2014
Notowała i przełożyła na nasze: M. Worona.
c.d. wykładu z poprzedniego tygodnia „Problemy i trendy edukacyjne…”
Raport Fillipa H. Combsa (chyba Combsa)
Powstał w 1968r., nosił tytuł “Światowy kryzys edukacji – analiza systemów”
Raport odkrył wieloparadygmatość myślenia o edukacji, czyli wiele kierunków, prądów, nurtów, orientacji, różniących się w zakresie podłoża naukowego i warstwy ideologicznej.
Nie został przetłumaczony na język polski, ponieważ w tym czasie jedynym słusznym i dominującym paradygmatem był paradygmat naukowej pedagogiki socjalistycznej.
Raport rozpoczął proces ewolucji od ortodoksji do heterogeniczności.
Ortodoksja to uznawanie jednego, uniwersalnego paradygmatu edukacyjnego.
Heterogeniczność to wieloparadygmatyczność w myślenie o edukacji i otwarcie się na społeczny dyskurs o edukacji i jej znaczeniu w życiu społecznej.
Dyskurs to dyskusja, rozmowa, logiczna, oparta na wnioskowaniu, poparta argumentacją, nie intuicyjna (niekierująca się emocja i swoimi przypuszczeniami, a logiką)
Raport Edgara Feure’a
Powstał w 1972r., jego autor był francuskim politykiem, w latach 1971-1972 był przewodniczącym UNESCO
W Polsce ukazał się w 1975 pt. „Uczyć się, aby być”.
Dotyczył celów edukacyjnych i kształtowania polityki oświatowej państw zachodnich.
Podkreślał znaczenie edukacji wobec postępujących zagrożeń cywilizacyjnych (np.: poprawienie rynku pracy). Wskazał na potrzebę i konieczność „uczenia się”
„Rozwój ma na celu pełny rozkwit człowieka w całym bogactwie jego osobowości i w różnorodnych formach ekspresji i zaangażowania, jako jednostki, członka rodziny, wynalazcy techniki i twórcy marzeń.” (E. Faure)
Raport przestrzegał przed postępującą dehumanizację świata w związku z edukacją techniczną
Wskazywał na niebezpieczeństwo alienacji jednostki w wyniku postępującego natrętnego oddziaływania reklamy.
Poruszał problem zagrożenia intelektualnej i uczuciowej tożsamości jednostki z powodu konformizmu zachowań. Mówił o niebezpieczeństwie usunięcia człowieka przez maszyny ze świata pracy, w którym miał możliwość samookreślenia.
Raporty Klubu Rzymskiego
Klub Rzymski powstał w 1973r., jest organizacją społeczną, która zrzesza intelektualistów, polityków, ludzi różnych profesji.
Pierwsze raporty powstały w latach 1973-1978.
Rozpatrywały problemy globalne w kontekście ekonomiczno politycznym
Pomijały kontekst społeczny i edukacyjny.
Dwa następne raporty Kluby Rzymskiego są raportami edukacyjnymi.
„Uczyć się bez granic. Jak zniwelować „lukę ludzką” (1979, w Polsce 1982); „Przyszłość jest w naszych rękach” (1981, w Polsce 1987)
Profesor T. Hejnicka-Bezwińska „Te raporty nie są gotowym projektem oświatowym, zuniformizowanym i unifikowanym. Dostarczają natomiast idei, kategorii pojęciowych, przesłanek do innego myślenia o edukacji, czyli budują społeczny dyskurs o edukacji.”
Kolejny Raport „Pierwsze rewolucja globalna. Jak przetrwać?” (1992, w Polsce 1993)
Wobec trudnych do przewidzenia sytuacji społecznej, ekonomicznej, kulturowej, ewolucji technicznej, które wynikają z globalnej rewolucji, autorzy A. King i B. Schneider wymienili zadania edukacji.
Proces edukacji nie może sprowadzać się jedynie do wyposażania uczniów w wiedzę.
Zadaniem szkoły jest kształtowanie inteligencji i rozwinięcie zmysłu krytycznego.
Lepsze rozpoznanie samego siebie.
Poznawanie zdolności pokonywania własnych niepożądanych poglądów i zachowań.
Trwałe rozbudzanie zdolności twórczych i wyobraźni.
Zdobycie umiejętności pełnienia odpowiedniej roli w życiu społecznym.
Zdobycie umiejętności porozumiewania się z innymi ludźmi.
Pomaganie innym w przystosowaniu się do zmian.
Uzyskanie całościowego poglądu na świat.
Wyrobienie w ludziach większej operatywności i gotowości do rozwiązywania nowych, licznych problemów.
Biała Księga Komisji Europejskiej – powstała w 1995r.
Autorami są E. Cresson – komisarz ds. badań naukowych, wychowania i kształcenia; P. Flynn – komisarz ds. zatrudnienia i spraw społecznych; M. Bengaman – komisarz ds. przemysłu, informacji i techniki telekomunikacyjnej.
W Polsce ukazał się w 1997r. pt „Komisja Europejska. Biała Księga Kształtowania i Doskonalenia. Nauczanie i uczenie się. Na drodze do uczącego się społeczeństwa”.
Autorzy wymieniają trzy czynniki wymuszające reformy oświaty:
- Postęp naukowo techniczny, będący nie tylko źródłem zagrożenia i niepokoju, ale także warunkiem dobrobytu i wyższej jakości życia.
- Globalizm, umiędzynarodowienie handlu, światowy rynek pracy.
- Powstanie społeczeństwa informacyjnego, które prowadzi do zmiany na rynku pracy, dematerializacji pracy. Rozwój sektora usług oraz dziedzin dotyczących tworzenia informacji, jej przetwarzania i dystrybucji.
Zdaniem autorów raportu społeczeństwo wobec tych niebezpieczeństw dzieli się na tych, „którzy wiedzą” i tych, „którzy nie wiedzą”.
Ci pierwsi potrafią zrozumieć sens zjawisk holistycznych, aktywnie uczestniczą w różnych dziedzinach życia, skutecznie komunikują się z innymi, są innowacyjni, otwarci na zmiany.
Drugich charakteryzuje wyuczona bezradność, są bierni, łatwo ulegają i bezkrytycznie przyjmują opinie innych, stają się ofiarami manipulacji, nie potrafią refleksyjnie i krytycznie korzystać z mediów.
Aby ograniczyć podział na te dwie grupy autorzy sugerują powrót do kultury, jako instrumentu zrozumienia świata istniejącego poza dziedziną nauczania.”
Edukacja powinna być umiejscowiona w pajdei.
Paideja – w starożytnej Grecji znaczyło organizację i naukę. Oznacza powszechność – uczyć się mogą wszyscy i wszędzie.
Rozwój przydatności do zatrudnienia i zdolności do aktywności ekonomicznej.
Autorzy zadają sobie dwa pytania:
- Jakie zdolności wymagane są na współczesnym rynku pracy?
- Jak je osiągnąć?
Współcześnie wiedza rozumiana w szerokim sensie może być zdefiniowana, jako akumulacja wiedzy podstawowej, technicznej i umiejętności społecznej.
CIĄG DALSZY NASTĄPI NA NASTĘPNYCH ZAJĘCIACH!