1. Efektywność w sensie Patero istnieje wtedy gdy

1. jest możliwa taka relokacja zasobów, która powiększa dobrobyt pewnej jednostki bez jednoczesnego zmniejszania dobrobytu u innej jednostki lub jednostek

2. nie jest możliwa taka relokacja zasobów, która powiększa dobrobyt pewnej jednostki bez jednoczesnego zmniejszania dobrobytu u innej jednostki lub jednostek

3. jest możliwa taka relokacja zasobów, która zmniejsza dobrobyt pewnej jednostki, bez jednoczesnego zmniejszania dobrobytu u innej jednostki lub jednostek

4. żadne z nich

1. Nadwyżka konsumentów to obszar

1. OAB

2. P^*AB

3. P^*BO

4. P^*BQ*

Gdzie:

MWP – krańcowa gotowość do płacenia

MWS – krańcowa gotowość do sprzedaży

1. Występowanie efektów zewnętrznych oznacza że

1. ceny rynkowe są sumą społecznych kosztów i korzyści związanych z produkcją danego dobra

2. ceny rynkowe odzwierciedlają całość społecznych korzyści związanych z produkcją danego dobra

3. ceny rynkowe odzwierciedlają całość społecznych kosztów i korzyści związanych z produkcją danego dobra

4. ceny rynkowe nie odzwierciedlają całości społecznych kosztów i korzyści związanych z produkcją danego dobra

1. Istnienie efektów zewnętrznych jest jedną z podstawowych przesłanek do:

1. zamykania zakładów zanieczyszczających środowisko

2. interwencji państwa w celu eliminacji zniekształceń rynkowych

3. braku interwencji państwa

4. ich całkowitej eliminacji

1. Efekty zewnętrzne powstają gdy

1. działanie jednej osoby nie pociąga za sobą kosztów lub nie przysparza korzyści innym ludziom

2. ceny rynkowe odzwierciedlają całość społecznych kosztów i korzyści związanych z produkcją danego dobra

3. działanie jednej osoby pociąga za sobą koszty lub przysparza korzyści innym ludziom, które nie są brane pod uwagę przez sprawcę zakłóceń

4. działanie jednej osoby pociąga za sobą koszty lub przysparza korzyści innym ludziom

1. Niekorzystny efekt zewnętrzy powoduje to, że

1. zostaje osiągnięty ekonomicznie efektywny poziom produkcji

2. popyt i podaż produktów będą za niskie

3. następuje zrównanie prywatnego i społecznego kosztu produkcji

4. popyt i podaż produktów będą za wysokie

1. Całkowity prywatny zysk przedsiębiorstwa przy produkcji Qx wynosi

1. A+B+C

2. A+B

3. C

4. A+B+C+D

1. Optymalna dla firmy ( przy nie uwzględnieniu kosztów zewnętrznych) byłaby produkcja na poziomie:

1. Qx

2. pomiędzy Q* a Qx

3. Q*

4. zerowym

1. Korzyść społeczna przy optymalnym poziomie produkcji wynosi

1. A+B+C+D+E

2. C+D+E

3. A+B+C+D

4. A+B

1. Korzyść społeczna przy poziomie produkcji Qx wynosi

1. A+B+C+D

2. C+D+E

3. A+B+C+D - E

4. A+B - E

1. Optymalny poziom produkcji na pojedynczym rynku to:

1. SS

2. Qx

3. Q*

4. Ps

1. Wysokość krańcowych kosztów zewnętrznych dla optymalnego poziomu produkcji na pojedynczym rynku wynosi:

1. Q*C

2. CA

3. EB

4. AEBC

1. Prawo Coase mówi że

1. nie powinno się ustalać praw własności do dóbr środowiskowych, gdyż prowadzi to do nieefektywności alokacyjnych

2. wysokość optymalnego podatku powinna być ustalona w oparciu o krańcowy koszt zewnętrzny

3. po ustaleniu praw własności dla osiągnięcia optymalnego poziomu produkcji konieczna jest interwencja rządu

4. po ustaleniu praw własności dla osiągnięcia optymalnego poziomu produkcji nie jest konieczna interwencja rządu

1. Mamy do czynienia z dwoma stronami konfliktu – zanieczyszczającym oraz poszkodowanym. Pierwszego z nich reprezentuje krzywa zysku krańcowego Zk, natomiast drugi w związku z jego działalnością ponosi krańcowe koszty zewnętrzne Kk. Jeśli prawo własności do korzystania ze środowiska naturalnego jest po stronie poszkodowanego, to

1. poziom działalności gospodarczej ustalił się w punkcie 0

2. istnieje naturalna tendencja do przesuwania się w kierunku punktu Q*

3. nie istnieje naturalna tendencja do przesuwania się w kierunku punktu Q*

4. nie ma szans na zawarcie porozumienia między nimi

1. Mamy do czynienia z dwoma stronami konfliktu – zanieczyszczającym oraz poszkodowanym. Pierwszego z nich reprezentuje krzywa zysku krańcowego Zk, natomiast drugi w związku z jego działalnością ponosi krańcowe koszty zewnętrzne Kk. Jeśli prawo własności do korzystania ze środowiska naturalnego jest po stronie poszkodowanego, to aby dojść do optymalnego poziomu produkcji Q* zanieczyszczający mógłby zaoferować zrekompensowanie strat o wielkość:

1. równą QQ*b

2. większą niż 0abQ*

3. większą niż 0bQ* a mniejszą niż 0abQ*

4. mniejszą niż obQ*

1. Mamy do czynienia z dwoma stronami konfliktu – zanieczyszczającym oraz poszkodowanym. Pierwszego z nich reprezentuje krzywa zysku krańcowego Zk, natomiast drugi w związku z jego działalnością ponosi krańcowe koszty zewnętrzne Kk. Jeśli prawo własności do korzystania ze środowiska naturalnego jest po stronie zanieczyszczającego, to aby dojść do optymalnego poziomu produkcji Q* poszkodowany mógłby zaoferować zrekompensowanie strat o wielkość:

1. mniejszą niż QQ*b

2. większą niż QQ*bj

3. równą 0abQ*

4. większą niż QQ*b a mniejszą niż QQ*bj

1. Cena rynkowa produktu firmy zanieczyszczającej środowisko powinna być określana wzorem:

1. P = MC – MEC

2. P = MC + MEC

3. P = MC/(1+MEC)

4. P = (MC + MEC)/MC

1. Jaka powinna być wysokość optymalnej stawki podatku Pigou

1. na możliwie najwyższym poziomie akceptowanym przez firmy

2. na poziomie krańcowych kosztów zewnętrznych

3. równa cenie produktu

4. na poziomie krańcowych kosztów zewnętrznych w optimum produkcji

1. Wprowadzenie tzw. produktu Pigou pozwala na:

1. maksymalizację zysków firmy

2. całkowitą eliminację kosztów zewnętrznych

3. maksymalizację dobrobytu społecznego

4. zminimalizowanie dochodów firmy

1. W jaki sposób sprawić aby rynek dostarczał efektywny społecznie poziom produkcji produktów w przypadku istnienia dodatnich efektów zewnętrznych

1. poprzez wprowadzenie podatków dla producentów

2. poprzez wprowadzenie subsydiów dla producentów

3. poprzez wprowadzenie standardów technologicznych dla producentów

4. poprzez wprowadzenie standardów produktowych dla producentów

1. W skład instrumentów bezpośrednich nie wchodzą

1. standardy technologiczne

2. standardy emisji i immisji

3. podatki

4. ocena ryzyka ekologicznego

1. Do instrumentów generujących dochód do budżetu państwa należą

1. depozyty

2. kredyty

3. podatki

4. dotacje

1. Ustalenie pewnych poziomów zanieczyszczeń tak, aby osiągnąć społecznie optymalny ich poziom, np. poprzez zezwolenia i normy to:

1. teoremat Coase

2. regulacja bezpośrednia

3. regulacja pośrednia

4. normalizacja

1. Wprowadzenie podatku (opłaty) ekologicznej

1. spowoduje wzrost kosztów urządzeń służących do poprawy stanu środowiska

2. zmniejszy dochody państwa

3. spowoduje spadek kosztów urządzeń służących do poprawy stanu środowiska

4. podnosi cenę wyrobu gotowego ograniczając ilość konsumowanych wyrobów

1. Poniżej przedstawiono krzywe krańcowych kosztów redukcji emisji zanieczyszczeń dla trzech różnych zakładów produkujących ten sam produkt. Najniższy koszt redukcji ma zakład scharakteryzowany krzywą:

1. Rk2

2. Rk3

3. Rk1

4. t*

1. Poniżej przedstawiono krzywe krańcowych kosztów redukcji emisji zanieczyszczeń dla trzech różnych zakładów produkujących ten sam produkt. Nakazuje się zakładom redukcję emisji zanieczyszczeń o wartość S₂. Całkowity koszt redukcji zakładu 2 ( o krzywej Rk₂) wynosi:

1. 0t*BS

2. 0AS₂

3. 0BS₂

4. BS₂

1. Poniżej przedstawiono krzywe krańcowych kosztów redukcji emisji zanieczyszczeń dla trzech różnych zakładów produkujących ten sam produkt. Narzucamy na zakład opłatę emisyjną w wysokości t*. Wówczas zakład trzeci (RK₂) będzie redukował emisję zanieczyszczeń do poziomu

1. S₃ – S₁

2. 0YS₃

3. YS₃

4. S₃

1. Poniżej przedstawiono krzywe krańcowych kosztów redukcji emisji zanieczyszczeń dla trzech różnych zakładów produkujących ten sam produkt. Wprowadzenie systemu opłat emisyjnych o wysokości t* , zamiast narzucenia standardu emisji S₂ spowoduje że całkowity koszt osiągnięcia celu ekologicznego będzie:

1. taki sam

2. niższy

3. wyższy

4. zerowy

1. Opłata ekologiczna „efektywnościowa” istnieje wówczas gdy

1. służy jako narzędzie do osiągania pożądanego poziomu , stanu środowiska po najniższym koszcie

2. ma na celu osiągnięcie efektywnego poziomu produkcji przez zmuszenie zanieczyszczającego do skompensowania powodowanych przez niego kosztów zewnętrznych

3. spowoduje wzrost kosztów urządzeń służących do poprawy stanu środowiska

4. ma na celu efektywne gromadzenie i wydawanie pieniędzy pochodzących z tych opłat

1. Opłata ekologiczna „efektywna kosztowo” istnieje wówczas, gdy:

1. służy jako narzędzie do osiągania pożądanego stanu środowiska po najniższym koszcie

2. ma na celu osiągnięcie efektywnego poziomu produkcji przez zmuszanie zanieczyszczającego do skompensowania powodowanych przez niego kosztów zewnętrznych

3. przedsiębiorstwa są zmuszone do wliczania w koszty produkcji opłat ekologicznych

4. ma na celu efektywne gromadzenie i wydawanie - po najniższym koszcie – pieniędzy pochodzących z opłat

1. W systemie handlu pozwoleniami zbywalnymi cena pozwolenia jest zależna od:

1. sposobu i zakresu monitorowania poziomu zanieczyszczeń

2. kosztów redukcji zanieczyszczeń

3. środków wymuszających działania ochronne

4. procedur sprawdzających

1. Przedsiębiorstwo zastosuje technologie redukujące zanieczyszczenia gdy

1. dochody z nich przekroczą wartość zysków przedsiębiorstwa

2. ich koszt będzie wyższy niż wartość płaconych podatków (opłat) ekologicznych

3. ich koszt będzie niższy niż wartość płaconych podatków (opłat) ekologicznych

4. wysokość podatku (opłaty) nie przekroczy ceny produktu

1. Systemy depozytowe stosuje się dla produktów

1. które są neutralne dla środowiska

2. które są przyjazne dla środowiska

3. które nie mają substytutów

4. które mają substytuty

1. Czym różni się opłata depozytowa od produktowej

1. wysokością stawki

2. niczym

3. zakresem monitoringu

4. żadnym z powyższych

1. Korzyści z handlu uprawnieniami zbywalnymi uzyskują

1. przedsiębiorstwa kupujące uprawnienia

2. przedsiębiorstwa sprzedające uprawnienia

3. przedsiębiorstwa kupujące i sprzedające uprawnienia

4. żądne z nich, korzyści przypadają tylko państwu

1. W porównaniu do instrumentów bezpośrednich za pomocą instrumentów pośrednich pożądany efekt ekologiczny osiągany jest

1. tym samym kosztem

2. niższym kosztem

3. wyższym kosztem

4. żądne z powyższych odpowiedzi

1. W przypadku zanieczyszczeń toksycznych władze odpowiedzialne za realizacje polityki środowiskowej powinny zastosować

1. normy środowiskowe

2. opłaty (podatki) ekologiczne

3. jednocześnie normy i podatki

4. zakaz produkcji

1. Nieefektywność spowodowana istnieniem kosztów zewnętrznych może być eliminowana przez

1. tylko poprzez bezpośrednie narzucenie optymalnego poziomu redukcji zanieczyszczeń środowiskowych

2. tylko poprzez ustanowienie właściwej ceny za korzystanie ze środowiska

3. poprzez bezpośrednie narzucenie optymalnego poziomu redukcji zanieczyszczeń środowiskowych lub ustalenie właściwej ceny za korzystanie ze środowiska

4. zakaz produkcji

1. Firma dostosowuje się do przepisów środowiskowych wówczas, gdy

1. C₁ < (F + C₂)

2. C₁ < p (F – C₂)

3. C₁ > p (F + C₂)

4. C₁ < p (F + C₂)

1. Które z poniższych przedsiębiorstw ma najniższe koszty redukcji produkowanych zanieczyszczeń

1. pierwsze

2. drugie

3. trzecie

4. trudno powiedzieć

1. Po narzuceniu podatku ekologicznego w wysokości t* przedsiębiorstwo drugie zredukuje ilość zanieczyszczeń wynoszącą

1. AB

2. XY

3. 0S₂

4. BS₂

1. Poniżej przedstawiono skutki dystrybucyjne w zakresie osiąganego poziomu dobrobytu przez producenta , ofiarę zanieczyszczeń oraz agencji rządowej (regulatora). Która z interwencji będzie preferowana przez regulatora?

1. ilościowa

2. brak interwencji

3. cenowa

4. żadna z nich

1. Poniżej przedstawiono skutki dystrybucyjne w zakresie osiąganego poziomu dobrobytu przez producenta , ofiarę zanieczyszczeń oraz agencji rządowej (regulatora). Która z interwencji będzie preferowana przez ofiarę?

1. ilościowa

2. brak interwencji

3. cenowa

4. przypisanie jej praw własności

1. Władze nie dysponują informacją co do położenia krzywej krańcowych kosztów zewnętrznych powodowanych produkcją zanieczyszczeń. Wówczas zastosowanie instrumentu pośredniego (podatek) czy bezpośredniego (standard emisyjny) prowadzi do:

1. większej straty dobrobytu społecznego w przypadku instrumentu bezpośredniego

2. większej straty dobrobytu społecznego w przypadku instrumentu pośredniego

3. różnej straty dobrobytu społecznego w przypadku obu rodzajów instrumentów

4. takiej samej straty dobrobytu społecznego w przypadku obu rodzajów instrumentów

1. Władze nie dysponują informacją co do położenia funkcji krańcowych kosztów redukcji zanieczyszczeń. Wówczas zastosowanie właściwego instrumentu (pośredniego czy bezpośredniego) – z punktu widzenia straty dobrobytu:

1. nie ma znaczenia

2. zależy od wzajemnych relacji elastyczności krzywych kosztów redukcji zanieczyszczeń i kosztów zewnętrznych

3. zależy od skuteczności instrumentu pośredniego i bezpośredniego

4. zależy od wielkości kosztów zewnętrznych

1. Metoda wyceny warunkowej CVM

1. należy do najczęściej wykorzystywanych bezpośrednich metod wyceny dóbr środowiskowych. Zakłada się w niej że konsument jest w stanie najlepiej osądzić, co jest dla niego najlepsze

2. określa koszt działań które muszą zostać podjęte aby odnowić lub zrekultywować zasób środowiska ( przywrócić jego pierwotną wartość)

3. bierze za punkt wyjścia określone przez instytucje prawne lub ubezpieczeniowe rekompensaty pieniężne przyznane z tytułu degradacji środowiska

4. jest stosowana w celu oszacowania zdrowotnych korzyści ekonomicznych wynikających z aprobaty jakości środowiska

1. Dysponujesz dochodem pieniężnym M₀ i cieszysz się z jakości środowiska określonej punktem E₀ (punkt A). W oparciu o rysunek określ jaki jest poziom dochodu z jakiego byłbyś skłonny zrezygnować aby poprawić swoje zadowolenie z jakości środowiska do stanu E₁

1. M₀

2. M₁

3. M₂ - M₁

4. M₀ – M₁

1. Dysponujesz dochodem pieniężnym M₀ i cieszysz się z jakości środowiska określonej punktem E₀ (punkt A). W oparciu o rysunek określ jaki jest poziom dochodu z jakiego byłbyś skłonny zrezygnować aby obniżyć swoje zadowolenie z jakości środowiska do stanu E_2:

1. M₀

2. M₂

3. M₂ - M₀

4. M₀ – M₁

1. S⁰ i S¹ przedstawiają krzywe podaży określonego produktu przed i po wprowadzeniu regulacji środowiskowych. Popyt na ten produkt reprezentowany jest przez krzywą d. Po narzuceniu ostrzejszych wymagań środowiskowych cena produktu wzrasta z p0 do p1 a konsumpcja spada z Q0 do Q1 . Co jest kosztem pośrednim tej regulacji:

1. pole A

2. pole A+B+C

3. pole A+C

4. pole B+C

1. Do szacowania kosztów realizacji polityki środowiskowej w skali pojedynczego sektora gospodarki wykorzystywane są modele

1. równowagi cząstkowej

2. równowagi ogólnej

3. input – output

4. zintegrowane modele ekonomiczno – środowiskowe

1. Załóżmy że świat emituje łącznie 14 Gton CO2. W oparciu o poniższy rysunek określ czy redukcja emisji do 13 Gton jest:

1. technicznie wykonalna, ale nieefektywna

2. technicznie niewykonalna, ale efektywna

3. nieefektywna

4. efektywna

1. Która z reguł z zakresu analizy kosztów i korzyści zapewnia osiągnięcie efektywności alokacyjnej

1. korzyści/koszty > 1

2. korzyści/koszty < 1

3. korzyści/koszty = 1

4. żadna z nich

1. Osiągnięcie tzw. efektywności kosztowej oznacza

1. bezwarunkowe osiągnięcie efektywności alokacyjnej

2. osiągnięcie efektywności alokacyjnej, ale pod pewnymi warunkami

3. nigdy nie gwarantuje osiągnięcie efektywności alokacyjnej

4. żadne z powyższych

1. Co to jest „podwójna dywidenda”

1. osiągnięcie podwojonego efektu ekologicznego na skutek wprowadzania podatków ekologicznych

2. osiągnięcie zysku ekonomicznego i finansowego przez przedsiębiorstwo na skutek wprowadzania podatków ekologicznych

3. osiągnięcie zysku ekonomicznego i finansowego przez państwo na skutek wprowadzania podatków ekologicznych

4. osiągnięcie zysku ekologicznego i ekonomicznego na skutek wprowadzania podatków ekologicznych

1. Jakiego modelu głównymi modułami są: system baz danych, model rozprzestrzeniania zanieczyszczeń, moduł oceny skutków oddziaływania zanieczyszczeń, moduły wartościowania szkód i prezentacji wyników

1. model LCA

2. model Langrangena

3. model EcoSense

4. model CGE

1. Dysponując wynikami wzrostu koncentracji poszczególnych zanieczyszczeń emitowanych przez dany obiekt energetyczny oraz wykorzystując funkcję dawka – skutek określa się:

1. ekonomiczne skutki wzrostu zanieczyszczeń w środowisku

2. rozmiary fizycznych skutków wzrostu koncentracji zanieczyszczeń w środowisku

3. sposób rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu

4. relacje pomiędzy fizycznymi skutkami a zwiększoną koncentracją zanieczyszczeń

1. Wycena ludzkiego życia, dominującego składnika kosztów zewnętrznych w metodyce ExternE dokonywana jest na podstawie tzw. „wskaźnika wartości utraconego życia” (VSL), który jest równoważny:

1. wartości ludzkiego życia wycenionym na odpowiednim rynku

2. współczynnikowi nachylenia odpowiedniej funkcji dawka – skutek

3. tzw. skłonności do zapłaty za uniknięcie ryzyka przedwczesnej utraty życia

4. skumulowanej, redukcji oczekiwanej długości życia

1. Przypuśćmy np. że w wyniku wprowadzenia programu środowiskowego nastąpi redukcja koncentracji szkodliwych zanieczyszczeń na terenie zamieszkiwanym przez milion ludzi. Załóżmy następnie, że to zmniejszenie narażenia na działanie szkodliwych substancji spowoduje zmniejszenie ryzyka śmierci z 1 na 10000 do 1 na 20000 osób. Oznacza to że ilość potencjalnych zgonów zmniejszy się z 10 do 5. Jeśli każda z 1 miliona osób jest w stanie zapłacić np. 5$ za to ograniczenie ryzyka śmierci, wówczas wartość ludzkiego życia wynosi :

1. 2 mln $

2. 1,5 mln $

3. 1 mln $

4. 0,5 mln $

1. Łączny koszt technologii pozwalającej zredukować 100 ton emisji SO₂ wynosi 300 tys. zł. Koszt zewnętrzny powodowany emisją 1 tony SO₂ wynosi 5 tys. zł. Zastosowanie tej technologii w praktyce jest:

1. nieskuteczne i ekonomicznie nieefektywne

2. skuteczne i ekonomicznie efektywne

3. skuteczne i ekonomicznie nieefektywne

4. nieskuteczne, lecz ekonomicznie efektywne

1. Który z poniższych warunków musi zachodzić aby mówić o efektywności ekonomicznej

1. efektywności konsumpcji i sprawiedliwego podziału

2. efektywności czynników produkcji i konsumpcji

3. efektywność produkcji i konsumpcji

4. efektywność czynników produkcji, sprawiedliwości i konsumpcji