Rollo May
Rozdział 1. Wprowadzenie w nasz schizoidalny świat
Problem tożsamości: „nawet jeśli wiem, kim jestem, jestem niczym → brak zdolności wpływania na innych → poczucie bezsilności → apatia → przemoc
Dawniej miłość traktowano jak łaskę, a jej brak wpływał na obniżenie samooceny
Współcześnie:
banalizacja miłości i seksu,
przekonanie, że miłość jest złudzeniem
miernik własnej wartości stanowi seks
Ronald Laing: „miłość kostiumem dla przemocy”
Leslie Farber: podstawową chorobą współczesności jest atrofia woli, „wiek woli zaburzonej”
Schizoidalny – termin określający brak kontaktu, unikanie intymnych związków, niezdolność do uczucia – cechy charakterystyczne dla dzisiejszej kultury (a nie dla jednostkowych stanów psychopatologicznych),
Anthony Storr: jednostka schizoidalna wycofująca się, zimna, dominująca, osamotniona, co może doprowadzić do wybuchu agresji
Jest to maska dla represjonowanej tęsknoty za miłością
Schizoidalny typ ludzi jest charakterystyczny dla ery technologii (jest jednym ze sposobów życia)
Może przekształcić się w schizofrenię, ale prawdopodobieństwo to spada, kiedy uświadamiamy sobie ten stan
Słaby punkt koncepcji: uznanie Schopenhauera, Beethovena, Kartezjusza i Freuda za jednostki schizoidalne – wg Storra wymagali oni leczenia, ale gdybyśmy próbowali ich wyleczyć, świat nigdy nie miałby okazji poznać owoców ich twórczości
Problem naszego wieku – problemy egzystencjalne, które można rozwiązać, ale jeszcze do tego nie doszliśmy. Brak rozwiązania prowadzi do rozpaczy
Przepowiednia problemów
Nasze czasy – „era psychoterapii” - zaleta: głębsze wejrzenie w siebie
Pacjent przeżywa i wyraża podświadome i nieświadome tendencje naszej kultury
Problemy pacjentów są tak poważne, że nie są oni w stanie lub nie chcą przystosować się do społeczeństwa, bo:
Traumatyczne doświadczenie życiowe wywołujące większą wrażliwość i mniejszą zdolność do radzenia sobie
Większa oryginalność i potencje domagające się ujawnienia (gdy zablokowane, to powodują chorobę)
Artyści i nerwicowcy