26.03.2010
Rok I Grupa 9
Zespół nr 6
WYZNACZANIE WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA ODPŁYWU
Rzeka: Pilica Rok: 1968
Skład zespołu:
Katarzyna Smentek
Grzegorz Skorupiński
WYZNACZENIE ŚREDNIEJ WYSOKOŚCI OPADU ZA OKRES STYCZEŃ – PAŹDZIERNIK 1968 ROKU DLA DORZECZA RZEKI PILICY:
Tabela sum miesięcznych [mm] |
---|
L.p. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
Średnie miesięczne |
Średnia miesięczna w skali roku Hr |
Opad roczny |
WYZNACZENIE WARTOŚCI SQ0 DLA UJŚCIOWEGO PRZEKROJU RZEKI:
Określenie powierzchnie zlewni dla 2 przekrojów wodowskazowych położonych najbliżej ujścia, dla których podane są wartości przepływów.
Wodowskaz | Odległość od ujścia [km] | Powierzchnia dorzecza [km2] |
---|---|---|
Białobrzegi | 45,2 | 8640 (F1) |
Spała | 120,5 | 5930 (F2) |
Powierzchnia dorzecza F0 [km2] | 9273 |
Wykonanie obliczenia wartości SQ dla każdego z tych przekrojów w układzie tabelarycznym:
Tabela przepływów |
---|
Wodowskaz \ Miesiąc |
Białobrzegi |
Spała |
Zakładając, że przepływ średni rośnie z biegiem rzeki zgodnie z zależnością:
$$\frac{\text{SQ}_{1}}{\text{SQ}_{2}} = \left( \frac{F_{1}}{F_{2}} \right)^{p}\ \Longrightarrow \ p = \frac{\ln\text{SQ}_{1} - \ln\text{SQ}_{2}}{\ln F_{1} - \ln F_{2}}$$
Wykładnik „p” przyjmuje wartość p = 1, 02
Wartość SQ w przekroju ujściowym:
$$\text{SQ}_{0} = \text{SQ}_{1} \bullet \left( \frac{F_{0}}{F_{1}} \right)^{p}\ \Longrightarrow \ \text{SQ}_{0} = 68,79\frac{m^{3}}{s}$$
WYZNACZENIE WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA ODPŁYWU:
Wartość współczynnika odpływu wyznaczona ze wzoru:
$$\alpha = \frac{\text{SQ}_{0} \bullet 365 \bullet 86400}{12 \bullet H_{r} \bullet F_{0}}$$
Współczynnik „α” przyjmuje wartość α = 0, 31
Określenie wartości współczynnika odpływu według Iszkowskiego, Pareńskiego i Kellera. Porównanie z wartością wyznaczoną na podstawie pomiarów
według Iszkowskiego:
Współczynnik odpływu α wg Iszkowskiego (dla terenów płaszczyzn i pagórków) | 0,30 |
---|
według Pareńskiego:
obliczenie współczynnika „α” ze wzoru:
$\alpha = e^{- \sqrt[n]{aF_{0}}}$, dla n = 8, 0 i a = 3, 5 • 10−4 (dla płaszczyzn)
Współczynnik „α” przyjmuje wartość α = 0, 31
według Kellera:
$\alpha = 0,942 - \frac{405}{H_{r}}$ , α = 0, 29
WNIOSKI:
Współczynniki odpływu Pilicy według Iszkowskiego, Pareńskiego oraz Kellera mają wartość zbliżoną do obliczonego rzeczywistego współczynnika tej rzeki. Prawdopodobnie różnica ta spowodowana jest trudnością w dokładnym określeniu rodzaju terenu, przez który rzeka ta przepływa, gdyż jest ona stosunkowo długa - 319 km. Aby zatem dokładniej określić współczynniki w każdym przypadku, należałoby ustalić procentowy udział Nizin Środkowopolskich i Środkowomazowieckich oraz Wyżyny Małopolskiej w zlewni rzeki Pilicy, co przysporzyłoby trudności. Dla uproszczenia przyjęliśmy zatem, iż płynie przez płaszczyzny i pagórki. Współczynnik odpływu według Pareńskiego w tym przypadku jest najbardziej zbliżony do jego realnej wartości, natomiast wynik obliczony metodą Kellera najbardziej od niej odbiega. Koryto Pilicy obfituje w liczne wyspy i ławice piaskowe. Rzeka silnie meandruje i tworzy dużą ilość starorzeczy, co powoduje obniżenie prędkości transportu wody. Ponadto miejscami jest szeroka- fakt ten wpływa na szybsze parowanie. Zarówno koryto jak i brzegi rzeki są porośnięte roślinnością (głównie rożnymi gatunkami traw), utrudniającą przepływ wody. Rozwój rolnictwa w okolicach Pilicy jest ograniczony niską jakością gruntów, więc jego wpływ na wartość odpływu zdaje się być znikomy. Jednakże często rzeka ta jest zanieczyszczana przez ścieki komunalne, przemysłowe lub pozostałości po powodziach- wpływają one negatywnie na szybkość przepływu wody.