Mikroekonomiały materiał na sesję

Mikroekonomia

dr. YuriyBilan

WYKŁAD PIERWSZY

Podręcznik przykładowy: Mikroekonomia, red. D. Kopycińska, Szczecin 2011

Ćwiczenia\Kolokwia\Egzaminy - oparte na testach. 3/15(wykładów) Lista obecności.

Testy wielokrotnego wyboru (nieujemne)

Pojęcia – potrzeby ludzkie a rzadkość zasobów, Piramida Maslowa(!), Homo oeconomicus i jego cechy, maksymalizujący charakter zachowań ludzkich, racjonalność podmiotów gospodarczych, wybór i koszt alternatywny, Homo oeconomicus(!): A. Smitha, G. S. Beckera, H.Liebensteina, Krzywa możliwości produkcyjnych, Efektywna alokacja zasobów.

Homo oeconomicus wg A. Smitha:

#egoizm – oznaczający prymat interesu własnego nad interesem innych ludzi

#racjonalność działania – skłaniająca człowieka do przeprowadzenia odpowiednich kalkulacji

#skłonność do wymiany – warunkująca gospodarce kontakty z innymi ludźmi.

Homo oeconomicus wg G. S. Beckera:

#maksymalizującego charakteru zachowań ludzkich

#występowania równowagi rynkowej

#stałości preferencji

Homo RS(oeconomicus) wg H. Liebensteina:

-homo oeconomicus zostaje zastąpiony „człowiekiem RS”, to jest osobą, której zachowaniami rządzi zasada selektywne racjonalności, i zasada ta jest powszechna regułą zachowań ludzkich.

Krzywa możliwości produkcyjnych:

- zbiór punktów, które przedstawiają różne alternatywy struktury produkcji dwóch dóbr przy pełnym i efektywnym wykorzystaniu zasobów gospodarczych. Jest to najlepsza spośród możliwości utraconych w wyniku dokonywania wyboru ekonomicznego, nieuniknionego w warunkach rzadkości dóbr.

WYKŁAD DRUGI

MECHANIZM RYNKOWY

ZASOBY

Ludzkie - aspekty ilościowe i jakościowe

Naturalne -

Kapitałowe -rzeczowe i finansowe.

Problem rzadkości występowania zasobów

Zapotrzebowanie > Zdolności = KONIECZNOŚĆ WYBORU

Dokonywanie wyborów, inaczej gospodarowanie jest zawsze zdeterminowane danymi zasobami i daną technologią.

Ilustracja graficzna to krzywa możliwości produkcyjnych

Tutaj wykres

Granica krzywych produkcyjnych wskazuje na alternatywne kombinacje dwóch grup produktów, które społeczeństwo jest zdolne wytworzyć w ciągu danego czasu, wykorzystując do tego w całości i w jak najlepszy sposób posiadane zasoby oraz technologie produkcji.

Kosz alternatywny to koszt preferowanej lecz nie wybranej alternatywy ( godzina na mikroekonomię ) jaki jednostka musi ponieść w celu zwiększenia konsumpcji/produkcji innego drugiego dobra ( godziny na prawo )

Mikro Prawo
A 20 0
B 30 10
C 20 20
D 10 30
E 0 40

Zwiększając godziny na mikroekonomię musimy zrezygnować z godzin na prawo. Osiągnięcie tych korzyści nazywamy kosztem alternatywnym.

Czym jest rynek ?

Rynek to proces , w ramach którego kupujący i sprzedający określają, co mają zamiar kupować i sprzedawać oraz na jakich warunkach.

Proces (mechanizm) polegający na ciągłej konfrontacji między popytem a podażą, w ramach którego ustala się cena rynkowa.

Tutaj wykres

Popyt – ilość dobra, na którą nabywcy zgłaszają zapotrzebowanie, w danym czasie i przestrzeni przy określonych cenach oraz założeniu niezmienności innych elementów charakteryzujących sytuację rynkową.

Pojedynczą relację ( kombinację ) ilość dobra, jaką chcą nabyć konsumenci po danej cenie nazywamy ilością bądź wielkością popytu.

#Funkcja popytu

Tutaj wykres

Tutaj wykres

Prawo popytu – mówi o ujemnej relacji między ceną danego dobra a wielkością popytu na to dobro przy CETERIS PARIBUS.

WYJĄTKI PRAWA POPYTU

Paradoks Giffena : polega na wzroście rozmiarów zapotrzebowania na dobra niższego rzędu i podstawowe ( są one z reguły najtańsze ) pomimo wzrostu ich ceny,w warunkach powszechnego wzrostu cen.

Paradoks Veblena ( efekt demonstracji lub prestiżowy )

Polega na demonstrowaniu możliwości konsumpcyjnych przez niektórych konsumentów. Pewne grupy konsumentów tym chętniej kupują pewne dobra im są one droższe np. ekskluzywne samochody, motocykle, biżuteria, kosmetyki, odzież.

Efekt Snobizmu- polega na tym,że niektórzy konsumenci eliminują lub zmniejszają zakupy tych dóbr, które kupują inni. Konsumenci „snobistyczni” zwiększają zakupy dóbr uważanych przez nich za wyróżniające.

Efekt naśladownictwa ( owczego pędu ) : polega na tym,że niektórzy konsumenci tym chętniej kupują dane dobro i tym bardziej je cenią , im bardziej jest ono cenione przez innych. Naśladują więc wzorce zachowań konsumpcyjnych innych konsumentów, często ignorując zasady kalkulacji ekonomicznej.

Efekt spekulacyjny : uwzględnia oczekiwania konsumentów , co do poziomu przyszłych cen. Np. zakupy drożejącego cukru „za zapas” lub drożejących akcji w celu osiągnięcia zysku.

Tutaj wykres

Cena zaporowa – cena przy której popyt efektywny na badane dobro zanika.

Tutaj wykres

Zmiany w czynnikach pozacenowych powodując,że mówimy o zmianach w popycie, a nie WIELKOŚCI POPYTU

Tutaj wykres

WYKŁAD TRZECI

Podaż – ilość dobra , jaką producenci są skłonni zaoferować do sprzedaży, a w danym czasie i przestrzeni , przy określonych cenach oraz przy niezmienności sytuacji rynkowej.

Pojedynczą relację ( kombinację ) ilości dobra ,jaką skłonni są dostarczyć producenci po danej cenie nazywamy ilością bądź wielkością podaży.

Funkcja podaży : Sn= f( Pn ) ceteris paribus Gdzie Sn= podaż indywidualna dobra N Pn= cena dobra N.

Cenę dobra N nazywamy czynnikiem cenowym w funkcji podaży dobra N

Tutaj wykres

Prawo podaży : prawo podaży mówi o dodatniej relacji między ceną danego dobra a wielkością podaży tego dobra, ceteris paribus

Tutaj wykres

Sn= f ( Pn1, P1----Pn-1, F1----Fk-1 T, C, a , K , e , E ) ~ważne w chuj na egzamin

Czynnik cenowy Pn

Czynniki pozacenowe:

# P1…Pn-1 – ceny innych dóbr ( dobra substytucyjne i komplementarne )L

# F1….Fk-1 – ceny czynników wytwórczych

# T- poziom techniki i technologii produkcji

# C- czynniki związane z działalnością państwa zmiany stawek podatków i ceł, dotacje/subwencje i inne a-cele ekonomiczne

# K- liczba producentów i sprzedawców działających na danym rynku

# e- przewidywania producentów co do kształtowania się cen dóbr oraz przyszłych ekonomicznych warunków działania

# E- zdarzenia losowe

Zmiany w czynnika pozacenowych powodują ,że mówimy o zmianach w podaży a nie wielkości podaży!

Tutaj wykres

Równowaga rynkowa

Stan rynku, w którym przy danej cenie wielkości popytu konsumentów na dane dobro jest dokładnie równa wielkości podaży tego dobra.

Tutaj wykres

Cena minimalna – (podłoga cenowa) jest to cena urzędowa, wyższa od ceny równowagi rynkowej, oznacza, że nie można sprzedawać ( skupować ) danego towaru taniej niż wskazuje wyznaczony poziom ceny. Cena ta jest ustalona przez rząd dla ochrony interesów producentów i ma im gwarantować odpowiedni poziom opłacalności produkcji. Cena minimalna skutkuje stanem nadwyżki rynkowej.

Tutaj wykres

Cena maksymalna ( sufit cenowy, pułap cenowy) – jest niższa od ceny równowagi rynkowej i oznacza, że nie można sprzedawać danego towaru drożej niż wskazuje wyznaczony poziom ceny. Cena ta jest ustalona przez rząd dla ochrony interesów nabywców i ma umożliwić konsumentom zakup określonych towarów. Cena maksymalna skutkuje stanem niedoboru rynkowego.

Tutaj wykres

WYKŁAD CZWARTY

Elastyczność popytu i podaży.

*pojęcie oraz rodzaje elastyczności popytu

*elastyczność celowa

* -||- dochodowa popytu

* -||- mieszana popytu

* -||- celowa sprzedaży

Skutek (zmiana Qd, Qd)
Przyczyna (zmiana determinant D oraz S

Elastyczność popytu:

Elastyczność to intensywność reakcji nabywców na każdą zmianę czynników determinujących popyt.

Dn= f(Pn P1……Pn-1’ y, ty, w, u, L, e, E)

*Elastyczność cenowa popytu

*Elastyczność dochodowa popytu

*Elastyczność mieszana (krzyżowa) popytu

Elastyczność cenowa popytu mierzy intensywność reakcji nabywców danego dobra na zmianę ceny tego dobra

Skutek????/Przyczyna??? <cena, zmiany ceny>

Metoda procentowa (interpretacyjna)


$$\text{Epd} = \frac{\% Qd}{\% P}$$

Metoda łukowa

$\text{Epd} = \frac{Qd0 - Qd1}{0,5\ (Qd0 + Qd1}$ : P0 – P1 /

Metoda punktowa:


$$Epd = \frac{Qd}{Qd0}:\frac{{P}^{}}{P0} - \infty < x < \infty$$

Wskaźnik Epdinterpretujemy w wartościach bezwzględnych

Krzywe popytu a elastyczność :

Tutaj wykresy

Epd = ∞
popyt doskonale elastyczny


$$\text{Epd} = \frac{+ 100\%}{- 10\%}$$

Tutaj wykres

Niewielka zmiana ceny powoduje ogromne zmiany w reakcji konsumentów.

Przykład dóbr Epd =

Dobra wyższego rzędu (droższe) na które zapotrzebowanie rośnie szybciej niż wzrost dochodu

Interpretacje wskaźników


$$\text{Epd} = \frac{+ 20\%}{- 10\%}$$

zmiana wielkości popytu jest większa od zmiany ceny

Nachylenie krzywej popytu <wykres>

Przykład dóbr (Epd> 1) : dobra wyższego rzędu (tańsze) na które zapotrzebowanie rośnie szybciej niż wzrost dochodu

Interpretacja wskaźników:

Epd = 1

Popyt jednostkowy (proporcjonalny)


$$\text{Epd} = \frac{- 20\%}{+ 20\%}$$

Zmiana ceny jest równa zmianie wielkości popytu

Tutaj wykres

Przykład Epd=1 : dobra normalne na które zapotrzebowanie rośnie wraz ze wzrostem dochodu i odwrotnie.

Interpretacja wskaźników:

Epd<1

Popyt względnie nieelastyczny


$$\text{Epd} = \frac{- 5\%}{+ 10\%}$$

Zmiana wielkości popytu jest mniejsza od zmiany ceny.

Tutaj wykres

Przykład (Epd<1): dobra niższego rzędu, to takie, na które zapotrzebowanie spada, gdy dochód rośnie i odwrotnie.

Interpretacja wskaźników:

Epd=0

Popyt doskonale nieelastyczny – sztywny


$$\text{Epd} = \frac{0\%}{+ 10\%}$$

Zmiana ceny nie wywołuje zmiany wielkości popytu

Tutaj wykres

Przykład (Epd=0) : dobra o podstawowym znaczeniu dla gospodarstwa domowego, np. woda, leki

Determinanty elastyczności popytu:

Przykład: piekarnia sprzedawała 100 bulek po 40gr za sztukę. Na skutek wzrostu ceny do 60gr klienci zmniejszyli zapotrzebowanie do 60 bulek oblicz wskaźnik elastyczności.

$\text{Epd} = \frac{- 40\%}{+ 50\%} = \frac{\left( - \right)4}{5} = \left( - \right)0,8$ - względnie nieelastyczny wskaźnik

Zależność miedzy TR a Epd:

Wskaźnik epd Wzrost ceny Spadek ceny Wnioski
Epd> 1 Spadek TR Wzrost TR Obniżaj ceny!!!
Epd< 1 Wzrost TR Spadek TR Podnoś ceny!!!
Epd = 1 TR const. TR const. ???

Elastyczność dochodowa:

Elastyczność dochodowa popytu mierzy intensywność reakcji nabywców na zmianę ich dochodów.

Metody Eyd:


$$\text{Eyd} = \frac{\% Qd}{\% Y}$$

Metoda punktowa:


$$\text{Eyd} = \frac{Qd}{Qd0}:\ \frac{Y}{Y0}$$

Metoda łukowa:


$$\text{Eyd} = \frac{Qd0 - Qd1}{0.5(Qd0 + Qd1)}:\ \frac{Y0 - Y1}{}$$

Eyd>1

Popyt doskonale elastyczny (dochodowo)


$$\text{Eyd} = \frac{+ 60\%}{+ 10\%}$$

Interpretacja wskaźnika:

Eyd=1
popyt neutralnie elastyczny (dochodowo)


$$\text{Eyd} = \frac{+ 10\%}{+ 10\%}$$

Zmiana wielkości popytu jest równa zmianie dochodów

Interpretacja wskaźników:

0<Eyd<1

Popyt względnie nieelastyczny (dochodowo)


$$\text{Eyd} = \frac{+ 5\%}{+ 10\%}$$

Zmiana wielkości popytu jest mniejsza od zmiany dochodów.

Eyd<0

Popyt odwrotnie elastyczny (dochodowo)


$$\text{Eyd} = \frac{- 5\%}{+ 10\%}$$

Dochódrośnie, wielkość popytu maleje lub dochód maleje wielkość popytu rośnie

Elastycznośćkrzyżowa (mieszana) bada relacje (zależność) pomiędzy dwoma dobrami

Metoda Exy
metoda procentowa:


$$\text{Exy} = \frac{\% Qdx}{\% Py}$$

Metoda Punktowa:


$$\text{Exy} = \frac{Qdx}{Qdx0\ }\ :\frac{Py}{Py0}$$


$$\text{Exy} = \frac{Qdx0 - Qdx1}{0,5(Qdx0 + Qdx1)}\ :\frac{Py0 - Py1}{0,5(Py0 + Py1)}$$

Interpretacja wskaźnika:

Exy>0

Popyt substytucyjny


$$\text{Exy} = \frac{+ 50\%}{+ 10\%}$$

Wzrost (spadek) ceny jednego dobra powoduje wzrost (spadek) wielkość popytu na inne drugie dobro (dobra substytucyjne)

Exy=0

Popyt neutralnie


$$\text{Exy} = \frac{0\%}{+ 10\%}$$

Zmiana ceny jednego dobra nie powoduje zmiany wielkości popytu na dane inne dobra niezależne

Exy<0

Popyt komplementarny


$$\text{Exy} = \frac{- 50\%}{+ 10\%}$$

Wzrost ceny jednego dobra powoduje spadek wielkość popytu na inne dobro drugie i odwrotnie (dobra komplementarne)

Elastyczność cenowa podaży mierzy intensywność reakcji producentów danego dobra na zmianę ceny tego dobra

Skutek????? / przyczyna?????

Metoda Eps


$$\text{Eps} = \frac{\% Qs}{\% P}$$


$$\text{Eps} = \frac{Qs}{Qs0}\ :\frac{P}{P0}$$


$$\text{Eps} = \frac{Qs0 - Qs1}{0,5(Qs0 + Qs1)}\ :\frac{P0 - P1}{0,5(P0 + P1)}$$

Interpretacje wskaźników

Eps = ∞

Podaż doskonale elastyczna


$$\text{Eps} = \frac{+ 100\%}{+ 10\%}$$

Niewielka zmiana ceny powoduje ogromne zmiany w reakcji producentów

Eps>1

Podaż względnie elastyczna


$$\text{Eps} = \frac{+ 20\%}{+ 10\%}$$

Zmiana wielkości podaży jest większa od zmiany ceny

Eps = 1

Podaż jednostkowa, proporcjonalna


$$\text{Eps} = \frac{+ 20\%}{+ 20\%}$$

Zmiana ceny jest równa zmianie wielkości podaży

Eps<1

Podaż wzgl. nieelastyczna


$$\text{Eps} = \frac{+ 5\%}{+ 10\%}$$

Zmiana wielkości podaży jest mniejsza od zmiany ceny

Eps=0

Podaż doskonale nieelastyczna – sztywna


$$\text{Eps} = \frac{0\%}{+ 10\%}$$

Zmiana ceny nie wywołuje zmiany wielkości podaży.

WYKŁAD PIĄTY

Analiza kosztów

Celem przedsiębiorstwa w ekonomii neoklasycznej jest maksymalizacja zysku.

Zysk przedsiębiorstwa (П) stanowi różnicę między całkowitymi utargami (TR) ze sprzedaży produktów a całkowitymi kosztami (TC) ich wytworzenia czyli:

П=TR-TC

Przychody całkowite (TR) stanowią utarg uzyskany ze sprzedaży dóbr i usług w ilości „Q” po określonych cenach „P”, czyli:

TR = P x Q

Koszty to wydatki jakie ponosi firma w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Stanowią one pieniężny wyraz zużytych czynników produkcyjnych i określone są mianem kosztów całkowitych przedsiębiorstwa (TC).

Funkcja kosztów określa całkowite koszty wytwarzania przedsiębiorstwa dla różnych wielkości produkcji. Funkcja produkcji ma następującą postać:

TC – f(Q)

gdzie:
Q – wielkość produkcji
TC – całkowity koszt produkcji

W ujęciu ekonomicznym koszt całkowity obejmuje trzy podstawowe elementy:

W teorii ekonomii koszty, przychody i zyski każdego przedsięwzięcia definiowane są za pomocą pojęć alternatywnych możliwości i nazywane są kosztami i zyskami ekonomicznymi.

Koszty księgowe (jawne) to rzeczywiste koszty rachunkowe odzwierciedlające wydatki firmy poniesione na zakup czynników wytwórczych ujęte w jej ewidencji księgowej.

Koszty ekonomiczne są sumą kosztów księgowych i kosztów alternatywnych (ukrytych). Mierzone są wielkością utraconych korzyści jakie mógłby przynieść najlepszy z alternatywnych wariantów działania.

Koszt ekonomiczny jest sumą faktycznych kosztów księgowych (jawnych) i kosztów alternatywnych (ukrytych).

Zysk księgowy jest różnicą między uzyskanym przychodem ze sprzedaży dóbr i usług a całkowitymi kosztami księgowymi firmy.

Zysk ekonomiczny jest różnicą między całkowitymi przychodami firmy a kosztami ekonomicznymi obejmującymi koszty księgowe i koszty alternatywne.

Zysk księgowy a zysk ekonomiczny:

Przychody ze sprzedaży
Koszty księgowe
Koszty księgowe
Koszty ekonomiczne

Rachunek zysku księgowego i ekonomicznego nowej firmy:

Zysk w ujęciu księgowym Zysk w ujęciu ekonomicznym
  1. Przychody (TR)

  2. Koszty (TC)

  • Wynajem lokalu

  • Płaca personelu

  • Inne wydatki

100 000

50 000

24 000

18 000

8 000

  1. Zysk księgowy

50 000

Całkowite koszty produkcji są klasyfikowane – ze względu na ich powiązanie z rozmiarami produkcji – na koszty zmienne i koszty stałe:

Przeciętne całkowite (ATC) – to całkowite koszty produkcji (TC) podzielone przez wielkości produkcji (Q), czyli:

ATC = TC / Q

Przeciętne koszty całkowite są sumą przeciętnych kosztów zmiennych (AVC) i przeciętnych kosztów stałych (AFC), czyli:

ATC = AVC + AFC

Przeciętne koszty stałe i zmienne:

Przeciętne koszty stałe (AFC) – to całkowite koszty stałe (TFC) podzielone na wielkość produkcji (Q), czyli:

AFC = TFC / Q

Przeciętne koszty zmienne (AVC) – to całkowite koszty zmienne przypadające na jednostkę produktu, czyli:

AVC = TVC / Q

Wielkość produkcji Całkowity koszt stały Całkowity koszt zmienny Koszt całkowity Przeciętny koszt stały Przeciętny koszt zmienny Przeciętny koszt całkowity Koszt końcowy MC
Q TFC TVC TC TFC/Q TVC/Q TC/Q ΔTVC/ΔQ
1 2 3 4 5 6 7 8
0 200 0 200 - - - -
1 200 140 340 20,0 14,0 34,0 14,0
2 200 240 440 10,0 12,0 22,0 10,0
3 200 310 510 6,7 10,3 17,0 7,0
4 200 360 560 5,0 9,0 14,0 5,0
5 200 415 615 4,0 8,3 12,3 5,5
6 200 475 675 3,3 7,9 11,3 6,0
7 200 570 770 2,9 8,1 11,0 9,5
8 200 780 960 2,5 9,0 11,5 15,0
9 200 990 1190 2,2 11,0 13,2 27,0

Koszt krańcowy (MC) – to przyrost kosztów całkowitych spowodowany zwiększeniem produkcji o jednostkę, czyli:

MC = ΔTC / ΔQ

Zmiana kosztów krańcowych jest związana ze zmianą kosztów zmiennych, gdyż koszty stałe stanowiące wielkość ściśle określoną nie wpływają na ich kształtowanie się. Można to zapisać następująco:

MC = ΔTVC / ΔQ gdzie:
ΔTVC - przyrost całkowitych kosztów zmiennych
ΔQ - przyrost produkcji
ΔTC - przyrost kosztów całkowitych

Struktura kosztów – to sposób w jaki poszczególne rodzaje kosztów (k. całkowite, przeciętne i krańcowe) zmieniają się wraz z poziomem produkcji. Krzywe kosztów przeciętnych całkowitych ATC i zmiennych AVC oraz krańcowych MC mają kształt litery „U” i nie pokrywają się, a o ich dynamice decydują ogólne prawidłowości funkcji produkcji.
wykresy poniżej.

Przedsiębiorstwa rozwijając produkcję może osiągnąć korzyści tzw. ekonomii skali, które występują tak długo, jak długo zwiększanie produkcji przynosi rosnące przychody i obniżanie się długookresowych kosztów przeciętnych.

Korzyści skali produkcji – mogą wynikać z różnych czynników, np. zwiększenia liczby zakładów, wprowadzenia nowoczesnych technologii, zastosowania komputerów, doskonalenia organizacji i zarządzania, specjalizacji, oszczędności kosztów transportu, niższych cen zakupu surowców i usług wynikających ze wzrostu siły przetargowej dużej firmy, obniżenia kosztów promocji i reklamy, itd.

Przekroczenie optymalnych rozmiarów produkcji prowadzi do pojawienia się niekorzyści skali. Niekorzyści ze skali produkcji występują, gdy długookresowe koszty przeciętne (LRAC) zwiększają się wraz ze wzrostem rozmiarów produkcji.

Teoria efektu doświadczenia wykazała, że w niektórych rodzajach produkcji całkowity koszt jednostkowy produktu zmienia się o stały procent każdorazowo, gdy wartość produkcji się podwaja. Graficzny model efektu doświadczenia ma postać krzywej doświadczenia.

Funkcja popytu:
Q = 80 – P pozwala firmie ustalić, jaką liczbę produktów może ono sprzedać po każdej cenie.

Utargi, koszty i zyski producenta mikroprocesorów:

Ilość produktów Q Cena (tys.zł) P Przychód całkowity (tys.zł) TR = PxQ Koszty całkowite (tys.zł) TC Zyski (tys.zł) П=TR-TC
1 2 3 4 5

0

10

20

30

40

50

60

80

70

60

50

40

30

20

0

700

1200

1500

1600

1500

1200

500

700

900

1100

1300

1500

1700

-500

0

300

400

300

0

-500

<wykres 4)

Próg rentowności to poziom produkcji, przy którym przychody firmy równoważą jej koszty, czyli:

TR = TC

Analiza progu rentowność pozwala na określenie punktu granicznego, zwanego „progiem rentowności otwarcia”, powyżej którego produkcja danego dobra przynosi przedsiębiorstwu zyski ekonomiczne.

„Próg rentowności zamknięcia” to taki poziom produkcji, przy którym koszty przedsiębiorstwa zrównują się ponownie x utargiem całkowitym i firma zaczyna ponosić straty.

Analiza marginalna umożliwia baranie zmian zysku, wywołanych niewielkimi zmianami produkcji. Dala wyznaczenia optymalnej decyzji wykorzystuje się takie narzędzia analizy marginalnej jak: koszt marginalny (MC), przychód marginalny (MR) oraz zysk marginalny (MП).

Zysk krańcowy (MП) – to przyrost zysku wynikający ze zwiększenia produkcji i sprzedaży (ΔQ) o jednostkę, czyli:

MП = ΔП / ΔQ = dП / dQ

gdzie:
ΔП, ΔQ – przyrosty wartości zysku i produkcji
dП / dQ – pochodna funkcji zysku

Ilość produkcji Q Utarg całkowity TR Koszt całkowity TC Zysk П Utarg końcowy MR Koszt krańcowy MC Zysk krańcowy MП
0 0 500 -500 80 20 60
10 700 700 0 60 20 40
20 1200 900 300 40 20 20
30 1500 1100 400 20 20 0
40 1600 1300 300 0 20 -20
50 1500 1500 0 -20 20 -40
60 1200 1700 -500 -40 20 -60

wykres do tabelki (wyżej)

Analiza marginalna – optimum produkcji

WYKŁAD SZÓSTY

Teoria przedsiębiorstwa

Analiza otoczenia firmy:

Mikrootoczenie

Makrootoczenie:

Zespół warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa wynikający z tego, że działa ono w określonym kraju i regionie, w określonej strefie klimatycznej w danym układzie politycznym, prawnym, systemowym, itp., cechą makrootoczenia jest to, że bardzo silnie określa możliwości działania i rozwoju przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwo nie jest jednak w stanie zmienić tych warunków.

Mikrootoczenie:

To inaczej otoczenie konkurencyjne, jest dla przedsiębiorstwa łatwiejsze do zidentyfikowania i obserwacji, w skład otoczenia konkurencyjnego wchodzą wszystkie podmioty gospodarcze, które mają z przedsiębiorstwem powiązania kooperacyjne lub konkurencyjne, cechą otoczenia konkurencyjnego jest to, że między jego elementami a przedsiębiorstwem zachodzi sprzężenie zwrotne: podmioty otoczenia konkurencyjnego oddziałują na przedsiębiorstwo, ale też przedsiębiorstwo ma możliwość aktywnego reagowania na te bodźce.

Możliwość odziaływania przedsiębiorstwa na otoczenie konkurencyjne jest zróżnicowanie i zależy od jego pozycji konkurencyjnej, zawsze jednak jest bardzo ważnym elementem strategii przedsiębiorstwa.

Obszary analizy przedsiębiorstwa:

Analiza mikrootoczenia:
(pięć sił mikrootoczenia wyróżnionych przez Portera)

Rywalizacja w sektorze:

Bariery wejścia do sektora:

Siła przetargowa nabywców:

Siła przetargowa dostawców:

Zagrożenie ze strony substytutów:

WYKŁAD SIÓDMY

  1. Rynek wolny - O

  2. Rynek regulowany - C …

  3. Wielkość zapotrzebowania - F

  4. Popyt - G

  5. Skłonność do płacenia - S

  6. Nadwyżka konsumenta - R

  7. Ilość zaoferowana - E

  8. Podaż - M

  9. Koszt krańcowy - U….

  10. Nadwyżka producenta - T

  11. Substytut - I…..

  12. Dobro komplementarne - A ….

  13. Cena równowagi rynkowej - H

  14. Siły rynkowe („niewidzialna ręka rynku”) - L

  15. Nadwyżka całkowita - P……….

  16. Cena minimalna - K

  17. Cena maksymalna - J……

  18. Cenowa elastyczność popytu prosta - D

  19. Cenowa elastyczność popytu mieszana - N

  20. Dochodowa elastyczność popytu - Ł

  21. Cenowa elastyczność podaży - B

A/ Dobro, ktrego posiadanie jest warunkiem korzystania z innego dobra.

  1. B/ Stosunek względnej zmiany zaoferowanej ilości dobra do niewielkiej względ-nej zmiany ceny tego samego dobra.

  2. C/ Rynek, na ktrym na wysokość cen - poza popytem i podażą - wpływa pań-stwo.

  3. D/ Stosunek względnej zmiany wielkości zapotrzebowania na pewne dobro do niewielkiej względnej zmiany ceny tego dobra.

  4. E/ Ilość dobra, ktr przy danej wysokości ceny sprzedawcy chcą (i mogą) sprze-dać na rynku

  5. F/ Ilości dobra, ktre przy rnych wysokościach ceny chcą i mogą kupić nabyw-cy.

  6. G/ Ilość dobra, któr przy danej wysokości ceny chcą i mogą kupić nabywcy.

  7. H/ Cena, przy ktrej wielkość zapotrzebowania zrwnuje się z ilości zaofero-waną.

  8. I/ Dobro zaspokajające potrzeby podobne do potrzeb zaspakajanych przez inne dobro.

  9. J/ Grny limit ceny pewnego dobra, ktrego - legalnie - nie można przekroczyć, zawierajc transakcje kupna i sprzedaży tego dobra.

  10. K/ Dolna granica ceny pewnego dobra, ktrej - zgodnie z prawem - nie można przekroczyć, zawierając transakcje kupna i sprzedaży tego dobra.

  11. L/ Działania handlujących dobrami ludzi, ktre sprawiają, że cena zmierza do sta-bilnego poziomu rwnoważącego zapotrzebowanie z ofertą rynkową.

  12. Ł/ Stosunek względnej zmiany wielkości zapotrzebowania na dobro do niewiel-kiej względnej zmiany dochodu nabywcw.

  13. M/ Ilości dobra, ktre przy różnych wysokościach ceny sprzedawcy chcą i mogą sprzedać na rynku

  14. N/ Stosunek względnej zmiany wielkości zapotrzebowania na dobro do niewiel-kiej względnej zmiany ceny innego dobra.

  15. O/ Rynek, na ktrym ceny powstają tylko na skutek działania popytu i podaży.

  16. P/ Suma nadwyżek konsumenta i producenta.

  17. R/ Nadwyżka skłonności do płacenia nad ceną.

  18. S/ Maksymalna suma, którą nabywca chce zapłacić za jednostkę dobra.

  19. T/ Nadwyżka ceny nad kosztem krańcowym.

  20. U/ Minimalna kwota, która pokrywa koszt zaoferowania dodatkowej jednostki dobra.

WYKŁAD ÓSMY

Konkurencja

Istnieją trzy potencjalnie skuteczne strategie, za pomocą których można uzyskać wyniki lepsze od innych firm w danym sektorze. Są to:

Strategia zróżnicowania (dyferencjacji)

Aby doprowadzić do zróżnicowania firma musi zaoferować produkt, który jest uznawany za unikalny

Strategia nazywana także strategią przywództwa jakościowego polega na takim zróżnicowaniu produktu, które przesądza o jego wyjątkowości i oryginalności

Firma nie podejmuje walki z kosztami i cenami produktów powszechnie występujących na rynku lecz cechą wyróżniającą która zostanie zauważona przez nabywców.

Strategie zróżnicowania

Sposoby zróżnicowania mogą być różne:

Strategia koncentracji

Polega na koncentracji na określonej grupie nabywców, na pewnej grupie asortymentowej wyrobów lub też na określonym rynku geograficznym

Strategia koncentracji jest tworzona z myślą o szczególnie dobrej obsłudze określonego segmentu

Założenie, że firma stosując tę strategię może sprawniej i skuteczniej obsłużyć swój wąski strategiczny segment niż konkurenci działający w szerszej skali

Strategia ta może być szansą dla średnich i małych przedsiębiorców

Strategia koncentracji:

Skuteczne realizowanie tej strategii wymaga jednak spełnienia kilku bardzo istotnych warunków:

Struktury rynku

Struktura wykładu

  1. Struktura rynku – definicja

  2. Podział struktur rynkowych

  3. Determinanty podziału i opisu

  4. Decyzje cenowo-ilościowe przedsiębiorstwa

  1. W krótkim okresie

  2. W długim okresie

Struktury rynku

  1. Rynek – podział według kryterium stopnia konkurencyjności

  2. Konkurencja a konkurencyjność

  3. Standardowe struktury:

    • Konkurencja doskonała

    • Czysty monopol

    • Oligopol (poczta, kolej, linie lotnicze

    • Konkurencja monopolistyczna

Rynek konkurencji doskonałej to taki rynek, na którym zarówno kupujący, jak i sprzedający uznają, że ich decyzje o kupnie i sprzedaży nie wypływają na poziom cen rynkowych. Rynek może działać w pełni efektywnie.

Czysty monopol to rynek, na którym znajduje się tylko jeden potencjalny i faktyczny sprzedawca. Przedsiębiorstwo i gałąź pokrywa się.

Istnieje specjalna forma – monopol naturalny.

Oligopol jest formą konkurencji niedoskonałej, w której na pojedynczym rynku działa niewielu (kilku) producentów (konkurentów), którzy opanowali znaczną część rynek danego produktu.

Występują oligopoliści i naśladowcy.

Konkurencja monopolistyczna jest formą konkurencji niedoskonałej między wieloma przedsiębiorstwami dążącymi do uzyskania przewagi w swoim segmencie rynku.

Determinanty podziału i opisu struktur rynkowych:

  1. Liczba podmiotów na rynku

  2. Rodzaj produktu

  3. Kontrola nad ceną

  4. Warunki wejścia na rynek (bariery)

  5. Forma konkurencji

  6. Informacja rynkowa

Wyszczególnienie

Konkurencja doskonała

(rolnictwo, producenci zboża)

Konkurencja monopolistyczna

Oligopol

(rynek cukru)

Monopol
Liczba firm Bardzo dużo niezależnych firm Dużo firm produkujących podobne dobra Kilka dużych firma produkujących podobne dobra Jedna duża firma
Rodzaj produktu Standardowy Zróżnicowany

Standardowy

Zróżnicowany

Zróżnicowany

Unikatowy

Kontrola cen Żadna, rynek determinuje ceny Ograniczona przez występowanie substytutów Duży wpływ cen lidera Bardzo duża
Bariery rynkowe Duża łatwość wejścia na rynek Stosunkowo duża łatwość wejścia na rynek Trudno wejść na rynek: wymagane są duże nakłady finansowe Bardzo trudno wejść na rynek
Forma konkurencji Cenowa Pozacenowa

Cenowa

Pozacenowa

Żadna
Informacja rynkowa Płatna Niepełna Niepełna Niepełna

Decyzje ilościowo-cenowe

Konkurencja doskonała (wykresy)

Decyzje przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji doskonałej w krótkim okresie.

Producent może maksymalizować zysk poprzez odpowiednie kształtowanie wielkości produkcji, posługując się zasadą

MC=MR=P=d

Optimum produkcji konkurenta doskonałego

Tutaj wykres

Tutaj wykres

Tutaj wykres

Decyzje przedsiębiorstw w warunkach konkurencji doskonałej w długim okresie.

W stanie długookresowej równowagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa wybiera wielkość produkcji, przy której osiąga nie maksimum zysku, a zero zysku (zero profit point)

TP=0 zapewnia producentowi wynagrodzenia jego własnych czynnikw produkcji i wystąpi zysk księgowy

Długookresowy efekt krótkookresowych zysków ma miejsce w gałęzi, w któreh SA realizowane zyski ekonomiczne.

Monopol

Struktura wykładu:

  1. Cechy monopolu

  2. Decyzje produkcyjne przedsiębiorstwa

  1. Dyskryminacja cenowa

  2. Negatywne efekty monopolu

  3. Monopol naturalny

Monopol to rynek, na którym znajduje się tylko jeden potencjalny i faktyczny sprzedawca. Przedsiębiorstwo i gałąź pokrywa się.

Cechy monopolu:

Przyczyny powstania monopolu:

W dłuższym okresie czasu czysty monopol przekształca się w jeden z wielu różnych form rynku, na których występuje konkurencja niedoskonała.

Formy rynku a liczebność uczestników wymiany:

POPYT
PODAŻ
DUŻO KILKU JEDEN
DUŻO Polipol Oligopol Monopson
KILKU Oligopol Oligopol
bilateralny
Monopson ograniczony
JEDEN Monopol
czysty
Monopol
ograniczony
Monopol
bilateralny

Decyzje produkcyjne przedsiębiorstwa: ustalenie wielkości produkcji.

Ustali większość produkcji na poziomie zapewniającym maksymalny zysk MR = MC

Maksimum utargu całkowitego TR osiąga przy rozmiarach odpowiadających jednostkowej elastyczności popytu

Jeżeli e=1 – MR =0

Jeżeli e>1 – MR>0

Jeżeli e<1 – MR<0

<Wykres 1>

Decyzje produkcyjne przedsiębiorstwa: ustalenie wielkości produkcji

Monopolista nie wybierze rozmiarów produkcji odpowiadających nieelastycznej części krzywej popytu.

Przychód całkowity i przychód marginalny przedsiębiorstwa monopolistycznego

Przychód marginalny ze sprzedaży kolejnej jednostki będzie mniejszy od ceny, po której sprzedawany jest produkt.

Systematyczny spadek przychodu marginalnego (MR) spowodowany jest dwoma przyczynami:

  1. Ponieważ funkcja popytu jest funkcją malejącą, im wyższy jest poziom produkcji, tym niższa musi być cena dodatkowej jednostki

  2. Kolejne obniżki cen zmniejszają przychody uzyskane ze sprzedaży wszystkich dotychczasowych jednostek produktu.

Równowaga firmy monopolistycznej w okresie krótkim:

Dla optymalnej wielkości produkcji:

Przychód marginalny = koszt marginalny

MR = MC

Optimum firmy monopolistycznej

monopolista wybiera taką kombinację między ceną a wielkością produkcji, która zapewni mu maksymalizację zysku, (przy danych kosztach produkcji i danym ograniczeniu popytowym).

Długookresowa równowaga firmy monopolistycznej:

Dyskryminacja cenowa na rynku monopolu podaży

Dyskryminacja cenowa (różnicowanie cen) – oferowanie takiego samego produktu różnym nabywcom po różnych cenach, przy czym różnica w cenie nie jest spowodowana różnicą w kosztach wytwarzania. Zjawisko takie nazywamy dyskryminacją cenową.

Warunek: możliwość podziału rynku na segmenty, o różnej elastyczności popytu (różnej wrażliwości nabywców na cenę).

Cel dyskryminacji cenowej: segmentacji rynku: zwiększanie zysku

MC(Q*) = MR1(Q1*) = MR2(Q2*)

Negatywne efekty monopolu:

Monopol naturalny to monopol osiągający wielkie korzyści skali

Znaczną część kosztów stanowią koszty stałe, a tylko niewielką część – koszty krańcowe (telefonia stacjonarna, sieci energetyczne)

Cena, po której będzie sprzedawał dobra, będzie wynosiła P1 (punkt B) a pole P1ATCAB odpowiada zyskowi monopolisty.

<wykres2>

Ćwiczenia:

  1. W tabeli przedstawiono popyt i podaż podmiotu A. odpowiedz na pytania pod tabelką.
    <narysować do tej tabelki wykres>

Popyt Cena Podaż
100 6 150
110 5 140
120 4 120
130 3 115
140 2 110
150 1 100
  1. Cena równowagi wynosi……4……… przy ilości równowagi……120..

  2. Jeżeli rząd wprowadził cenę 2 wtedy nastąpi (nadwyżka/niedobór) ……niedobór………… o ……30……. Szt. I będzie to cena……maksymalna…………..

  1. Mając funkcję popytu i podaży D=20-2P; S=5+0,5P ustal ile wynosi cena i ilość równowagi

20-2P=5+0,5P
15=2,5P
P=6 – cena równowagi
20-2*6=8 – ilość równowagi


$$\text{Exy} = \frac{Qd_{1} - Qd_{2}}{Qd_{1}}:\frac{Py_{1} - Py_{2}}{Py_{1}} = \frac{18 - 20}{18}:\frac{1 - 2}{1} = \frac{1}{9}\backslash n$$

  1. Użyj danych zawartych w tabeli (po jej uzupełnieniu) d odpowiedzenia na następujące pytania

  1. Jaka wielkość produkcji maksymalizuje zysk?

  2. Przy jakiej wielkości produkcji występują progi rentowności firmy?

Q P TC TR MR MC Zysk
10 30 350 300 ------------------ ----------------- -50
20 27 560 540 24 21 -30
30 23 690 690 15 13 0
40 20 750 800 11 6 10
50 18 820 900 10 7 80
60 15 920 900 0 10 -20

Wyszukiwarka