Cefalosporyny I generacji

• cefalotyna, cefopiryna, cefozolina, cefaleksyna, cefradryna, cefaglicyna

• mała oporność na działanie B-laktamaz,

• silniejsze działanie na bakterie Gram + niż Gram –

• brak aktywności w stosunku do bakterii Gram - , takich jak : Proteus indolo dodatni, P. aeruginosa, EnterobacterI, nieskuteczne w salmonellozach

• brak zdolności przenikania do płynu mózgowo rdzeniowego

• zakres działania jak w przypadku amino penicylin i penicylin izoksazolowych,

• cefalotyna, cefopiryna, cefozolina – niewchłanianą się z przewodu pokarmowego i muszą być stosowane pozajelitowo

• cefaleksyna, cefradryna, cefaglicyna- dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego (treść pokarmowa może wyraźnie zmniejszyć wchłanianie)

• zastosowanie

- w zakażeniach wywołanych pałeczką zapalenia płuc; w ciężkich

zakażeniach w skojarzeniu z gentamycyną jako leki z wyboru

- w zakażeniach dróg moczowych w przypadku uczulenia na

penicyliny lub w zakażeniu drobnoustrojami wytwarzającymi

penicylinazy oporne na amino penicylinę

Cefalosporyny II generacji

• cefaklor, cefuroksym, cefamandol, cefatryzyna, cefonicid

• wykazują znaczną oporność na działnie B-laktamaz

• działają silniej na bakterie Gram – niż na Gram +

• są nieaktywne w stosunku do Pseudomonas i beztlenowców

• działają na bakterie Proteus

• nie przenikają do płynu mózgowo rdzeniowego (wyjątek cefuroksym)

• skuteczne w leczeniu H.influenzae – cefamandol

• podawane w większości pozajelitowo

• zastosowanie:

- zakażenia bakteryjne oporne na amino penicyliny,

- w zakażeniach dróg oddechowych i zapaleniach płuc,

- zakażeniach nerek, dróg moczowych, narządów rodnych bakteriami Gram –

- w rzeżące opornej na penicylinę benzylową

Cefalosporyny III generacji

• cefoperazon, cefotaksim, ceftriakson, ceftizoksym, cefsulodyna, cefmenoksym

• wykazują bardzo dużą oporność na działanie B-kaztamaz

• działają na bakterie Gram + słabiej niż cefalosporyny I generacji natomiast silniej na bakterie Gram – niż cefalosporyny II generacji

• większość przechodzi przez barierę krew-mózg

• większość ma szerokie spektrum działania

• skuteczne w leczeniu wielu zakażeń opornych na inne antybiotyki

• ceftriakson, cefiksym – leki pierwszego rzutu w leczeniu rzeżączki

• zastosowanie bardzo szerokie i zależy od konkretnego leku

Cefalosporyny IV generacji

• cefeprim, cetan

• duża aktywność w stosunku do bakterii Gram –

• oporność na działanie B-laktamaz

• przenikanie do płynu mózgowo-rdzeniowego

• podawane wyłącznie pozajelitowo

• skuteczne w ciężkich zakażeniach wywołanych przez Enterobacteriaceae

• zastosowanie:

- ciężkie zakażenia układu moczowego i oddechowego

Działania niepożądane (dotyczą wszystkich generacji cefalosporyn)

• odczyny alergiczne (wysypka skórna, gorączka, eozynofilia, choroba posurowicza)

• bolesność i stwardnienie w miejscu podania domięśniowego

• stan zapalny żył i tworzenie przyściennego zakrzepu – po podaniu i.v

• objawy ze strony przewodu pokarmowego

• reakcje disulfiramopodobne

• skazy krwotoczne ( hipoprotrombinemia) – zapobiegawczo podawać witaminę K

• alergia krzyżowa z penicylinami