Jak powstaje efekt cieplarniany?
Mechanizm powstawania efektu cieplarnianego przedstawi艂em na zamieszczonym obok schemacie.
Znaczna cz臋艣膰 promieniowania s艂onecznego (promieniowanie kr贸tkofalowe o d艂ugo艣ci fali od 0,1 do 4 mm) jest przepuszczana przez atmosfer臋 ziemsk膮 i poch艂aniana przez powierzchni臋 Ziemi, co powoduje jej ogrzanie. Wskutek ocieplenia powierzchni Ziemi nast臋puje emisja promieniowania podczerwonego (promieniowanie d艂ugofalowe o d艂ugo艣ci fali od 4 do 80 mm). Znaczna cz臋艣膰 tego promieniowania jest poch艂aniana przez znajduj膮ce si臋 w atmosferze cz膮steczki wody, dwutlenku w臋gla i innych gaz贸w oraz przez drobne kropelki wody w chmurach. Energia cieplna jest teraz przekazywana przez atmosfer臋 g艂贸wnie z powrotem do powierzchni Ziemi w postaci tzw. promieniowania zwrotnego a tylko cz臋艣ciowo w przestrze艅 kosmiczn膮. Promieniowanie zwrotne ogrzewa ponownie powierzchni臋 Ziemi, dlatego jest podstawow膮 przyczyn膮 wyst臋powania na naszej planecie efektu cieplarnianego. Energia oddawana przez nasz膮 planet臋 jest mniejsza od energii przyjmowanej pochodz膮cej ze S艂o艅ca.
Dzi臋ki ochronie atmosfery przed wych艂odzeniem Ziemi 艣rednia temperatura powietrza wynosi ok. +15掳C. Gdyby atmosfera nie zawiera艂a gaz贸w cieplarnianych, nagrzana powierzchnia Ziemi wypromieniowywa艂aby sw膮 energi臋 w przestrze艅 kosmiczn膮, dlatego 艣rednia temperatura powietrza by艂aby r贸wna ok. -17掳C.
Dop贸ki cz艂owiek nie zanieczyszcza艂 艣rodowiska w tak znacznym stopniu, jak ma to miejsce obecnie, g艂贸wn膮 rol臋 w poch艂anianiu ciep艂a odbitego od powierzchni Ziemi pe艂ni艂a para wodna. Jednak od kilkudziesi臋ciu ju偶 lat na skutek dzia艂alno艣ci cz艂owieka szybko wzrasta rola pozosta艂ych gaz贸w cieplarnianych.
W przypadku smogu zimowego, g艂贸wnymi sk艂adnikami s膮 zanieczyszczenia emitowane bezpo艣rednio do atmosfery. S膮 to wi臋c zar贸wno zanieczyszczenia gazowe (dwutlenek siarki, tlenki azotu) jak i py艂y, g艂贸wnie o ma艂ych wymiarach, a wi臋c trudno opadaj膮ce. Wyst臋puj膮 r贸wnie偶 aerozole kwa艣ne (np. kwasu siarkowego) powstaj膮ce w wyniku przemian emitowanych zanieczyszcze艅 w powietrzu atmosferycznym. Powstawania smogu typu zimowego nie ograniczaj膮 ani temperatura powietrza, ani wilgotno艣膰 powietrza czy te偶 nat臋偶enie promieniowania s艂onecznego. Smog tego typu mo偶e wyst臋powa膰 o ka偶dej porze roku, je艣li spe艂nione s膮 inne warunki zwi膮zane z obecno艣ci膮 zanieczyszcze艅 powietrza oraz warunkami meteorologicznymi. Te ostatnie odgrywaj膮 decyduj膮c膮 rol臋 w powstawaniu stan贸w smogowych.
Zobacz tak偶e
[reg]
W przypadku smogu letniego najwa偶niejszymi zanieczyszczeniami s膮: ozon, PAN (azotan nadtlenku - acetylu), aldehydy, H202 (nadtlenek wodoru) i inne produkty przemian niekt贸rych pierwotnych, gazowych sk艂adnik贸w zanieczyszcze艅 w powietrzu. Decyduj膮ce znaczenie w powstawaniu smogu letniego maj膮 procesy fotochemiczne, w kt贸rych substratami (prekursorami) s膮 lotne zwi膮zki organiczne (LZO), tlenki azotu i tlenek w臋gla (Godzik i inni, 1995). Kluczow膮 rol臋 w procesach fotochemicznych odgrywaj膮 tlenki azotu. Najwa偶niejszym gazowym produktem tych proces贸w i sk艂adnikiem smogu letniego jest ozon. Tworzeniu ozonu w dolnej troposferze sprzyjaj膮 m.in. silne us艂onecznienie i niska wilgotno艣膰 powietrza. Najwy偶sze prawdopodobie艅stwo powstania stanu smogowego ma miejsce, gdy: jest zwi臋kszona emisja zanieczyszcze艅 powietrza, wyst臋puje inwersja gruntowa i obni偶enia wysoko艣ci, zanik warstwy mieszania, wy偶owy uk艂ad baryczny i - minimalna pr臋dko艣膰 wiatru dolnego (ni偶sza ni偶 1 m/s) lub panuje stan ciszy.
R贸偶norodno艣膰 biologiczna, bior贸偶norodno艣膰 (ang. biodiversity) 鈥 zr贸偶nicowanie 偶ycia na wszelkich poziomach jego organizacji. Obejmuje zr贸偶nicowanie gen贸w, gatunk贸w oraz ekosystem贸w.
Dla zachowania i wzbogacania r贸偶norodno艣ci biologicznej du偶e znaczenie ma zr贸偶nicowanie siedlisk i oddzia艂ywania cz艂owieka, w szczeg贸lno艣ci ochrona siedlisk s艂abo lub wcale nieprzekszta艂conych (naturalnych).
Kluczowe znaczenie dla zachowania r贸偶norodno艣ci biologicznej w przestrzeni rolniczej maj膮:
Na terenach le艣nych kluczowe znaczenie dla utrzymania r贸偶norodno艣ci biologicznej maj膮:
spr贸chnia艂e drzewa i powalone pnie (martwe drewno),
torfowiska i polany 艣r贸dle艣ne.
Wp艂yw na pogarszanie si臋 og贸lnych warunk贸w 艣rodowiska. Procesy urbanizacyjne sprzyjaj膮 wzrostowi temperatur (tworzeniu si臋 tzw. miejskich wysp ciep艂a), zmniejszeniu si臋 amplitudy temperatur, os艂abieniu dop艂ywu promieniowania s艂onecznego i zmianie systemu opadowego. Zanieczyszczenie powietrza zak艂贸ca bilans promieniowania s艂onecznego przez zwi臋kszenie zm臋tnienia atmosfery, zmian臋 sk艂adu chemicznego atmosfery i kropel wody znajduj膮cych si臋 w powietrzu (kwa艣ne deszcze), wzrost koncentracji ozonu w troposferze (a spadek w stratosferze) dostarczanie do atmosfery dodatkowej ilo艣ci energii cieplnej, co zmienia struktur臋 termiczn膮 atmosfery. Obserwowany jest systematyczny wzrost koncentracji ozonu w troposferze w rejonach silnie uprzemys艂owionych. Ozon powstaje w wyniku fotoutleniania tlenku w臋gla, metanu lub innych lotnych zwi膮zk贸w organicznych w obecno艣ci dwutlenku siarki lub tlenk贸w azotu. Ze wzgl臋du na kr贸tki czas 偶ycia ozonu w atmosferze przyziemnej nie ma on wi臋kszego wp艂ywu na zmiany warunk贸w klimatycznych lecz ma niekorzystny wp艂yw na organizmy 偶ywe.
Do problem贸w o charakterze globalnym nale偶y tak偶e niszczenie warstwy ozonowej w stratosferze w wyniku emisji freon贸w (czterochloro/fluorow臋glowc贸w, w skr贸cie CFCs). Ozon pe艂ni w stratosferze niezwykle wa偶n膮 i korzystn膮 funkcj臋 poch艂aniaj膮c szkodliwe dla organizm贸w 偶ywych promieniowanie ultrafioletowe. Freony, kt贸re w atmosferze przyziemnej maj膮 w艂asno艣ci gaz贸w szklarniowych, w stratosferze ulegaj膮 rozk艂adowi uwalniaj膮c atomy chloru, fluoru lub bromu, powoduj膮ce rozpad ozonu. Degradacja 艣rodowiska jest, wi臋c szczeg贸lnie odczuwalna problem贸w aglomeracjach miejskich, gdzie urbanizacja przyczynia si臋 do powstawania tzw. efektu cieplarnianego, dziury ozonowej problem贸w kwa艣nych deszczy.
Dodatkowym aspektem jest odbieranie zwierz臋tom ich 艣rodowiska.
Im wi臋ksze jest miasto tym z wi臋ksz膮 ilo艣ci膮 problem贸w musi sobie poradzi膰, skutki jego urbanizacji maj膮 dwojaki charakter jak wynika z powy偶szych wniosk贸w. Trudno jest jednak stwierdzi膰 czy ma odd藕wi臋k pozytywny czy te偶 nie. Jedno jest pewne, na ca艂ym 艣wiecie procesy te post臋puj膮 i chyba nigdy nie ulegn膮 zahamowaniu.
Zmiany klimatu
Nadmierna emisja gaz贸w cieplarnianych, powoduj膮ca wzrost 艣redniej globalnej temperatury, zagra偶a 1/3 ekosystem贸w na Ziemi i tym samym przetrwaniu wielu gatunk贸w m.in. nied藕wiedzi polarnych, populacji ryb, koralowc贸w rafotw贸rczych.
Zmiany klimaty maj膮 konsekwencje nie tylko dla przyrody, ale te偶 dla ludzi.
Pierwsi oficjalni uchod藕cy klimatyczni, to mieszka艅cy wyspy Tegua na Pacyfiku, kt贸rzy musieli porzuci膰 domy zalewane przez ocean. Globalne ocieplenie kt贸re powoduje wzrost poziomu m贸rz i ocean贸w zagra偶a nie tylko odleg艂ym wyspom, ale tak偶e gda艅skiej star贸wce. Ka偶dy z nas mo偶e powstrzyma膰 zmiany klimatu, dokonuj膮c codziennych wybor贸w.
Wed艂ug naukowc贸w z Mi臋dzyrz膮dowego Zespo艂u ONZ ds. Zmian Klimatu istnieje ponad 90% prawdopodobie艅stwo, 偶e win臋 za globalne ocieplenie ponosi cz艂owiek, kt贸ry emituje聽 coraz wi臋cej gaz贸w cieplarnianych.
Je艣li spo艂eczno艣膰 艣wiata nie powstrzyma zmian klimatu, planecie gro偶膮 katastrofalne skutki: ekstremalne zjawiska pogodowe, zalanie teren贸w przybrze偶nych, susze i spadek plon贸w, g艂贸d, brak wody pitnej, nasilenie si臋 chor贸b wywo艂anych zanieczyszczon膮 wod膮 czy paso偶ytami, wzrost zgon贸w na skutek upa艂贸w, migracje milion贸w uchod藕c贸w klimatycznych i konflikty.聽
Wzrost temperatury wp艂ywa na podnoszenie si臋 poziomu m贸rz i ocean贸w. Towarzysz膮 temu cz臋stsze sztormy i huragany, stanowi膮ce ogromne zagro偶enie dla wysp i rejon贸w nadbrze偶nych.
Od pocz膮tku ery przemys艂owej poziom CO2 w atmosferze wzr贸s艂 o ok. 35% a 艣rednia temperatura na 艣wiecie o ok. 0,7 掳C. Wedle prognoz naukowych katastrofalny w skutkach b臋dzie wzrost 艣redniej temperatury o 2 掳C w por贸wnaniu z poziomem z pocz膮tku XIX w., dlatego tak wa偶ne jest pilne zredukowanie emisji gaz贸w cieplarnianych, w tym dwutlenku w臋gla.
NISZCZENIE GLEB
DEWASTACJA DEGRADACJA EROZJA
ca艂kowite zniszczenie pogorszenie si臋 w艂a艣ciwo艣ci mechaniczne
gleby , gleb i spadek ich 偶yzno艣ci niszczenie
kt贸remu towarzyszy - gleby zdrowe warstwy
jej silne przekszta艂cenie - gleby chore pr贸chniczej
DEWASTACJA GLEB 鈥 czynnikami naturalnymi powoduj膮cymi
gwa艂towne przekszta艂cenia gleb zwi膮zane ze zmian膮 krajobrazu
s膮 wybuchy wulkan贸w i trz臋sienia ziemi oraz gro偶ne powodzie
DEWASTACJA GLEB 鈥 czynnikami naturalnymi powoduj膮cymi
Gwa艂towne przekszta艂cenia gleb zwi膮zane ze zmian膮 krajobrazu
s膮 wybuchy wulkan贸w , trz臋sienia ziemi i grozne powodzie .
Czynnikami antropogenicznymi wywo艂uj膮cymi zniszczenie gleb
s膮 : - przejmowanie gleb na cele nierolnicze ( autostrady,lotniska,
budownictwo mieszkaniowe i przemys艂owe )
katastrofy ekologiczne ( Bohopal , Czarnobyl )
kopalnictwo odkrywkowe ( Turosz贸w , Bogdanka )
sk艂adowiska odpad贸w ( komunalne , przemys艂owe 鈥 Lubin )
Tereny zniekszta艂cone geomechanicznie ( obni偶enia,wypi臋trzenia)
powoduj膮 zmiany sp艂ywu w贸d i przesuni臋cia granic zlewni , powoduj膮
r贸wnie偶 powstawanie rozleg艂ych niecek bezodp艂ywowych .
Odkszta艂cenia powierzchni terenu mog膮 by膰 :
deformacje ci膮g艂e 鈥 rozleg艂e
deformacje nieci膮g艂e 鈥 lokalne
oddzia艂ywanie wstrz膮sowe o charakterze sejsmicznym
PUSTYNNIENIE GLEB 鈥 jest procesem naturalnym w klimacie
suchym i gor膮cym . Na pozosta艂ych obszarach kuli ziemskiej
g艂贸wnym czynnikiem pustynnienia jest z艂e u偶ytkowanie gleby
i nieprawid艂owa jej uprawa . ( 6,7% - globalne ocieplenie , niew艂a艣ciwe
zabiegi melioracyjne , kopalnictwo odkrywkowe ) .
DEGRADACJA GLEB
SPADEK URODZAJNO艢CI GLEBY WYNIKAJ膭CY
Z POGARSZANIA SI臉 WARUNK脫W 呕YCIA I PLONOWANIA
RO艢LIN UPRAWNYCH . WP艁YWA TO NA OBNI呕ENIE
JAKO艢CI P艁OD脫W .
DEGRADACJA GLEB oznacza zmiany w艂a艣ciwo艣ci fizycznych ,chemicznych i biologicznych . Wp艂ywa to na pogorszenie si臋
warunk贸w 偶ycia ludzi , produkcji 艣rodk贸w 偶ywno艣ci oraz
walor贸w estetycznych krajobrazu .
Gleby zdegradowane to gleby ,, chore ,, - gleby maj膮ce zmniejszone
w艂a艣ciwo艣ci biologiczne gleby .
Przyczyny degradacji gleb :
! wyja艂owienie ze sk艂adnik贸w pokarmowych i naruszenie r贸wnowagi
jonowej ( przenawo偶enie gleb )
! zakwaszenie i alkaizacja 艣rodowiska
! zasolenie
! obecno艣膰 zwi膮zk贸w toksycznych( Pb,Cd,dioksyny,herbicydy,gnojowi
! przesuszenie , zawodnienie
! erozja
! zanik edafonu glebowego
Wi臋kszo艣膰 gleb w Polsce charakteryzuje si臋 niedoborem sk艂adnik贸w
pokarmowych . Wynika to z tego , 偶e wi臋kszo艣膰 gleb to gleby lekkie
Takie gleby podatne s膮 na zanieczyszczenia przemys艂owe
i komunikacyjne .Przyczyn膮 degradacji mo偶e by膰 r贸wnie偶 niew艂a艣ciwa
uprawa gleb ( przenawo偶enie i zagro偶enie 艣rodkami ochrony ro艣lin-
Holandia )
Intensywne nawo偶enie gleb nawozami azotowymi stwarza warunki
do powstania silnie toksycznych nitrozoamin . S膮 to zwi膮zki silnie
kancerogenne
RH + HNO ------- RNO + H O
Mykotoksyny, metale ci臋偶kie