1. . A/F – współczynnik masy powietrza zużytego przez silnik : masy paliwa zużytego przez silnik. Dla silników benzynowych wynosi ok.14,7 ; dla silników Diesla ok. 22.

Używany w samochodach z zapłonem iskrowym katalizator trójfunkcyjny(wymagane jest A/F~14,7) składa się z monolitu (ceramicznego lub metalowego), na który naniesiono tlenek glinu Al₂O₃ oraz metal lub metale szlachetne: Pt, Pt+Pd lub Pt+Pd+Rh. Na katalizatorze zachodzą reakcje:

- utlenianie niedopalonych węglowodorów do CO₂;

- utlenianie CO do CO₂;

- redukcja tlenku azotu NO do N₂.

2. Za kwaśne deszcze uważa się opady atmosferyczne o pH <5,6. Zawierają kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazami jak: dwutlenek węgla, tlenki azotu, dwutlenek siarki, trójtlenek siarki, siarkowodór. Powodują wypalanie lasów iglastych, niszczenie budynków i pomników oraz zakwaszanie gleb.

3. CO - obojętny

CO₂ - kwasowy

Zn(OH)­₂ - amfoteryczny

NO - obojętny

H₂SO₄ - kwasowy

HNO₃ - kwasowy

BeO - amfoteryczny

Al₂O₃ - amfoteryczny

Al(OH)₃ - amfoteryczny

Na(OH) - zasadowy

Ca(OH)₂ - zasadowy

Mg(OH)₂ – zasadowy

Zn(OH)₂ +2HCl ZnCl₂ + 2H₂O

Zn(OH)₂ + Na(OH) Na₂ZnO₂ + H₂O lub Zn(OH)₂ + 2Na(OH)_(aq) Na₂[Zn(OH)₄] ???

Zn(OH)₂ + H₂O nie zachodzi

BeO + H₂SO₄ BeSO₄ + H₂O

BeO + 2KOH K₂BeO₂ + H₂O ???

BeO + H₂O nie zachodzi

Al₂O₃ + HNO₃ Al(NO₃)₃ + H₂O

Al₂O₃ + 3Ca(OH)₂ Ca₃(AlO₃)₂ + 3H₂O ???

Al₂O₃ + H₂O nie zachodzi

Al(OH)₃ + 3HCl AlCl₃ + 3H₂O

Al(OH)₃ + Mg(OH)₂ Mg(AlO₃)₂ + H₂O lub Al(OH)₃ + Mg(OH)₂ Mg[Al(OH)₅] ???

Al(OH)₃ + 3HCl nie zachodzi

4.

3Li	20Ca
2s^1	4s^2
2Li + 2H2O 2LiOH + H2	Ca + 2H2O Ca(OH)2 + H2
+I	+II
Zasadowy	Zasadowy

5. k=A*exp$(\frac{- Ea}{\text{RT}}$)

k- szybkość reakcji

A – tzw. czynnik przedwykładniczy

T- temperatura bezwzględna

R- stała gazowa(8,31$\frac{J}{mol*K}$)

Ea – energia aktywacji

Katalizator zmniejsza energię aktywacji w związku z czym szybkość reakcji wzrasta. (Inhibitor działa odwrotnie). Na szybkość reakcji wpływa energia aktywacji oraz temperatura(w większej temperaturze reakcje zachodzą szybciej)

6. Elektroliza jest procesem wymuszonym, który przebiega w przewodniku elektrolitycznym, gdzie nośnikami ładunków elektrycznych są zarówno jony dodatnie (kationy) jak i jony ujemne (aniony). Ruch ładunków elektrycznych jest wymuszony poprzez podłączenie zewnętrznego źródła prądu stałego do elektrod zanurzonych w ciekłym przewodniku jonowym. Na katodzie zachodzą reakcje redukcji. Na anodzie zachodzą reakcje utleniania.

Katoda: Na⁺ + e^- Na

Anoda: 2Cl^- Cl₂ + 2e^-

7.CH₃COOH + H₂O CH₃COO^- + H₃O⁺ Ka= (c_CH3COO- * c_H30+)/c_CH3COOH

HCl + H₂O Cl^- + H₃O⁺ Ka= (c_Cl- * c_H3O+ )/c_HCl

8. Iloczyn rozpuszczalności jest równy iloczynowi stężeń jonów ( w roztworze nasyconym) wchodzącym w skład danej substancji podniesionych do potęgi równej liczbie jonów danego rodzaju we wzorze chemicznym tego związku. L=c_A+ⁿ * c_B-^m Rozpuszczalność to maksymalna ilość substancji(w gramach lub molach), którą można rozpuścić w określonej objętości rozpuszczalnika (zazwyczaj 100cm³) w ściśle określonych warunkach ciśnienia i temperatury(zwykle są to warunki normalne).

9. Wiązania kowalencyjne (atomowe) występuje w cząsteczkach utworzonych z pierwiastków niemetalicznych. Każdy z atomów oddaje do wspólnego użytku 1,2 lub 3 swoje elektrony walencyjne. Krotność wiązania jest liczbą wspólnych par elektronowych(cząsteczki H₂, Cl₂, F₂, O₂, N₂)

Wiązania jonowe (elektrowalencyjne) – jest to taki typ wiązania, w którym atom silnie elektroujemny odbiera jeden lub kilka elektronów atomowi silnie elektrododatniemu, a powstałe w ten sposób jony o przeciwnych znakach przyciągają się silami elektrostatycznymi. (NaCl, CaCl₂, KF, K₂O, Na₂S)
Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane – wiązanie w którym atomy różnych niemetali łączą się w cząsteczkę, to wspólne elektrony tworzące wiązania są przesunięte, bardziej lub mniej, w strone atomu bardziej elektroujemnego(HCl, CO, H₂O, CO₂, NH₃)
Wiązanie koordynacyjne – jeżeli oba elektrony tworzące wiązanie kowalencyjne spolaryzowane pochodzą tylko od jednego atomu (NH₄⁺)

10. Teorie kwasów i zasad:
a) Arrheniusa
- kwas – substancja, która podczas dysocjacji w roztworze wodnym odczepia kation wodorowy H+ (HNO₂)
- zasada – substancja, która podczas dysocjacji w roztworze wodnym odczepia jon wodorotlenkowy OH^- (KOH)
b) Brønsteda
- kwas – substancja zawierająca cząsteczki/jony zdolne do oddawania protonów
- zasada – substancja zawierająca cząsteczki/jony zdolne do pobierania protonów

CH₃COOH+H₂OH₃O⁺+CH₃COO^-

kwas CH₃COOH sprzężony z zasadą H₂O zgodne z teorią wg. Brønsteda.
c) Lewisa
- kwas – związek, którego cząsteczki mogą przyłączyć wolną parę elektronową(BF₃, AlCl₃, SO₃, Ag⁺, H⁺)
- zasada – związek, którego cząsteczki dysocjują wolną parę elektronową(NH₃, H₂O, CH₃CN, Cl^-)

11. HClO₂ + H₂O ClO₂^- + H₃O⁺ Ka=(c_ClO2- * c_H3O+)/c_HClO2

12. Moment dipolowy μ jest iloczynem bezwzględnej wartości ładunku na biegunach i odległości między biegunami. μ=δ*l. Jednostką momentu dipolowego jest debaj D=3,3*10^-30 C*m (HCl -1,08D; H₂O - 1,85D; CO₂ – 0D ) jaki charakter?oO

13. Elektrolity mocne – całkowicie zdysocjowane na jony: wodorotlenki litowców i berylowców oprócz Ca(OH)₂ i Be(OH)₂, kwasy np. HCl, HI, HBr, H₂SO₄, HNO₃, HClO₄

Elektrolity słabe – tylko częściowo zdysocjowane na jony, np. H₂S, H₂SO₃, HNO₂, CH₃COOH
14. Twardość wody – suma zawartości jonów wapnia i magnezu. Dzielimy na trwałą i przemijającą (ta druga wywołana jest obecnością związków, które można usunąć przez gotowanie). Jednostka, tzw. stopień niemiecki = 10mg CaCO₃/dm³
Według:
a) anionów – węglanowa lub niewęglanowa
b) według kationów – wapniowa lub magnezowa
Usuwanie twardości wody – polega na rozkładzie wodorowęglanów wapnia i magnezu pod wpływem temperatury do trudno rozpuszczalnych węglanów zgodnie z reakcją:
Ca(HCO₃)₂ CaCO₃ ↓ + H₂O + CO₂ oraz Mg(HCO₃)₂ MgCO₃↓+ H₂O + CO₂
Twardość trwałą usuwamy poprzez dodanie do wody małej ilości Na₂CO₃.
Ca²⁺ + CO₃^2- = CaCO₃ ↓ oraz Mg²⁺ + CO₃^2‑ = MgCO₃ ↓

15. Ogniwo Daniella – ogniwo galwaniczne, w którym pierwsze półogniwo stanowi elektroda cynkowa zanurzona w roztworze siarczanu cynku ZnSO₄, a drugie elektroda miedziana zanurzona w roztworze siarczanu miedzi CuSO₄. Oba półogniwa nie stykają się bezpośrednio, są połączone kluczem elektrolitycznym najczęściej wykonanym z roztworu chlorku potasu KCl. W ogniwie tym na elektrodzie cynkowej zachodzi reakcja utleniania cynku. Zn Zn²⁺ + 2e^- Elektroda cynkowa jest więc anodą. Katodą jest natomiast elektroda miedziana na której zachodzi proces redukcji: Cu²⁺ + 2e^- Cu

Zapis ogniwa Daniella: Zn/Zn²⁺//Cu²⁺/Cu

Anoda(-) Katoda(+)

16.Szereg napięciowy – jeżeli w ogniwie galwanicznym jedno półogniwo, zwane półogniwem odniesienia, będzie zawsze takie samo, a każdy badany metal X będzie zanurzony w roztworze jego soli o tym samym stężeniu molowym, to różnica potencjałów w takim ogniwie pozwoli na ustawienie metali w szereg napięciowy. Metale, które utleniają się (rozpuszczają) stanowią anodę i są położone z lewej strony tego szeregu. Ich różnica potencjałów względem półogniwa odniesienia jest ujemna. Te, które się redukują (są katodą) stoją po prawej. W ich przypadku różnica potencjałów jest dodatnia. W miarę przesuwania się od lewej do prawej strony rośnie różnica potencjałów. (przykład??)

17.Na emisję CO₂, a zatem na efekt cieplarniany, można wpływać poprzez:

- zmianę paliwa,

- poprawę efektywności spalania,

- zastosowanie alternatywnych źródeł energii.

18. Entalpia jest funkcją, która zmienia swą wartość, gdy dostarczamy lub odprowadzamy ciepło z układu. Zmiana entalpii H układu jest równa doprowadzonemu lub odprowadzonemu ciepłu z układu przy zachowaniu stałego ciśnienia. ∆H<0 – r. egzoenergetyczna ∆H>0 – r. endoenergetyczna

H = n * Cp * T

20. SEM - siła elektromotoryczna. Zasada działania pehametru opiera się na pomiarze SEM ogniwa składającego się z dwóch elektrod zanurzonych w badanym roztworze. Jedna z nich jest elektrodą porównawczą a druga elektrodą wskaźnikową. Elektrodami porównawczymi mogą być: elektroda wodorowa, antymonowa lub szklana. W przypadku elektrody wodorowej jako porównawczej:

SEM= E^θ + $\frac{\text{RT}}{F}$ ln c_H3O+ = -2,303 $\frac{\text{RT}}{F}$pH , gdzie:

E^θ – potencjał standardowej elektrody wodorowej równy zeru,

c_H3O+ - stężenie jonów H₃O⁺,

R – stała gazowa,

T – temperatura bezwzględna,

F – stała Faradaya

21. Neutralizacja jest procesem chemicznym prowadzącym do uzyskania odpowiedniego pH.

Do neutralizacji ścieków kwaśnych (pH<7) stosuje się najczęściej 20÷30% roztwory wodorotlenku sodu NaOH, 5÷15% zawiesiny wodorotlenku wapnia Ca(OH)₂ roztwory węglanu sodu Na₂CO₃ oraz węglan wapnia CaCO₃, dolomit(CaCO₃*MgCO₃) lub magnezyt MgCO₃ w postaci złoża ziarnistego, ewentualnie wodorotlenek magnezu Mg(OH)₂ w postaci granulatu. Przedstawiony wyżej proces może powodować podwyższenie pH przez:

- wytrącenie soli trudno rozpuszczalnej w wodzie Ca(OH)₂ + H₂SO₄ CaSO₄↓ + 2H₂O ;

- otrzymanie soli, która nie hydrolizuje NaOH + HCl NaCl + H₂O ;

- otrzymanie soli, która ulega hydrolizie CH₃COOH + NaOH CH₃COONa + H₂O.

Do neutralizacji ścieków zasadowych (pH>7) stosuje się najczęściej neutralizację mocnymi kwasami: kwasem solnym HCl i siarkowym (VI) H₂SO₄. Powstała sól mocnego kwasu i mocnej zasady nie hydrolizuje, a zatem ma pH zbliżone do 7. W przypadku neutralizacji słabej zasady mocnym kwasem, sól hydrolizuje, a jej pH jest kwasowe.

22. Energia aktywacji to minimalna energia, która posiadają cząstki, potrzebna do przeprowadzenia reakcji.

23. Metoda wychwytywania i magazynowania CO₂(CCS) pozwala na wyeliminowanie emisji CO₂ pochodzącego ze spalania paliw kopalnych (węgla, ropy, gazu). Wychwycony CO₂ zostaje skompresowany, następnie przetransportowany za pomocą gazociągu do wyznaczonego miejsca magazynowania, gdzie pod wysokim ciśnieniem zostaje wtłoczony pod ziemię.

24. Zakaz Pauliego – żadne 2 elektrony w atomie nie mogą mieć takiego samego zestawu liczb kwantowych n,l,m,m_s. Oznacza to, że orbital atomowy o danych wartościach n,l,m może opisywać najwyżej 2 elektrony, pod warunkiem, że różnią się one wartością liczby m_s. (przykład??)

25. Liczby kwantowe:

- główna liczba kwantowa n (n=1,2,3,…) – opisuje energię elektronu, a w praktyce oznacza numer jego orbity(powłoki elektronowej);

- poboczna liczba kwantowa (l=0,1,…,n-1) – oznacza wartość bezwzględną orbitalnego momentu pędu, w praktyce oznacza numer podpowłoki, do której przypisany jest elektron;

- magnetyczna liczba kwantowa m (m= -l,…,-1,0,1,…,l) – opisuje rzut orbitalnego momentu pędu na wybraną oś;

­- magnetyczna spinowa liczba kwantowa m_s –przyjmuje wartości od +s do –s co 1 czyli +1/2 lub –1/2

26. Cl^-: 1s²2s²p⁶3s²p⁶=[Ar]

27. Diament:

- każdy atom C połączony jest z czterema innymi atomami C wiązaniami kowalencyjnymi;

- liczba koordynacyjna wynosi 4;

- kryształ diamentu jest bardzo twardy.

Grafit:

- każdy atom C połączony jest z trzema innymi atomami C wiązaniami kowalencyjnymi;

- liczba koordynacyjna wynosi 4;

- grafit jest miękki i łatwo się łupie.

28. Ogniwo Volty: płytki: cynkowa i miedziana, zanurzone w roztworze wodnym kwasu siarkowego (VI). Obwód zamknięty: - Zn | H₂SO₄ | Cu +. Należy do jednych z najstarszych ogniw galwanicznych. Siła elektromotoryczna ogniwa wynosi około 1,1 V.

Kwas siarkowy występuje w roztworze w formie zdysocjowanej:

H₂SO₄ + 2 H₂O ⇌ 2 H₃O⁺ + SO₄^2-.

Na elektrodzie cynkowej zachodzi utlenianie jej materiału do kationów Zn²⁺, które przechodzą do roztworu, gdzie przeciwjonami dla nich są aniony siarczanowe SO₄^2-, pochodzące z dysocjacji kwasu

siarkowego. Na elektrodzie miedzianej zachodzi reakcja redukcji jonów hydroniowych do gazowego wodoru.

Sumarycznie procesy zachodzące na elektrodach sprowadzają się do:

elektroda cynkowa: Zn → Zn²⁺ + 2e

elektroda miedziana: 2 H⁺ + 2e → H₂

29. Równanie kinetyczne: r=k*c_A^x * c_B^y * c_C^z

k - stała szybkości,

c_A, c_B, c_C – stężenia substratów,

x,y,z – rzędy reakcji dla odpowiedniego substratu, x+y+z=∝

∝ - ogólny rząd reakcji

30. Gazy cieplarniane: N₂O

Składniki paliwowe:

31. 1 Mol jest jednostką liczebności równą liczbie atomów zawartych w 12g izotopu ¹²C.

1mol = 6,02*10²³

M_H2SO4 = 98g/mol

98g_H2SO4 ----- 2*6,02*10²³

7g_H2SO4 ------- x at. wodoru

x= 8,6*10²² at. wodoru

32. Stała równowagi K zależy od zapisu reakcji. W liczniku zawsze są stężenia produktów, w mianowniku substratów. Każde stężenie podniesione jest do potęgi równej współczynnikowi stechiometrycznemu danego reagenta. H_2(g) + I_2(g) 2HI_(g) K=c_HI²/(c_H2*c_I2)

33. CO(NH₂)₂ + H₂O → CO₂ + 2NH₃

34. pH – kwasowość roztworu wodnego określana za pomocą stężenia jonów wodorowych (H₃O⁺) definiowanej jako pH= -logc_H3O+

35. Reguła przekory – jeżeli w stanie równowagi zostanie temperatura, ciśnienie lub stężenie jakiegokolwiek reagenta, to układ (reakcja) zachowa się tak, aby przeciwdziałać tej zmianie.
„równowaga przesunięta w prawo” →

- dodanie substratu,

- usuwanie produktu,

- ogrzewanie układu, w którym przebiega reakcja endotermiczna,

- chłodzenie układu, w którym przebiega reakcja egzotermiczna,

- wzrost ciśnienia w układzie, w którym przebiega reakcja, dla której v_substratu > v_produktu,

- obniżenie ciśnienia w układzie, w którym przebiega reakcja, dla której v_substratu < v_produktu

„równowaga przesunięta w lewo” ←

- dodanie produktu,

- usuwanie substratu,

- ogrzewanie układu, w którym przebiega reakcja egzotermiczna,

- chłodzenie układu, w którym przebiega reakcja endotermiczna,

- obniżenie ciśnienia w układzie, w którym przebiega reakcja, dla której v_substratu > v_produktu,

- wzrost ciśnienia w układzie, w którym przebiega reakcja, dla której v_substratu < v_produktu

N₂+3H₂2NH₃ żeby powstało jak najwięcej amoniaku należy ???

36. CH₃COO^- + Na⁺ + H₂O CH₃COOH + Na⁺ + OH^-

CH₃COO^- + H₂O CH₃COOH + OH^- odczyn zasadowy

NH₄⁺ + Cl^- +H₂O NH₄OH + H⁺ + Cl^-

NH₄⁺ +H₂O NH₄OH + H⁺ odczyn kwasowy

NH₄ + NO₂^- +H₂O NH₄NO₂ + HNO₂ pH~7

37. Katalizator jest to substancja zmieniająca energię aktywacji reakcji(zmniejsza ją, a więc przyspiesza zachodzenie reakcji). Dzielimy na katalizator homogeniczny (znajduję się w tej samej fazie co reagenty) oraz heterogeniczny (tworzy odrębną fazę).Przykład: SO₂ + $\frac{1}{2}$O₂ SO₃ (kat. V₂O₅)

38. Gaz syntezowy – mieszanina tlenku węgla i wodoru, metoda otrzymywania: przepuszczenie pary wodnej nad koksem: C_(s)+H₂0CO_(g)+H_{2(g) .} Zastosowanie: wytwarzanie energii (metanol CH₃OH, który może służyć jako paliwo alternatywne lub tlenowy kompozyt do benzyn); jest ważnym surowcem w niektórych procesach przeróbki ropy naftowej na paliwa.

39. Hydroliza – proces rozkładu substancji następujący pod wpływem wody. Warunkiem koniecznym jest aby kwas, zasada lub oba związki były słabo zdysocjonowane. Ulegają jej:
a) sole słabych kwasów i mocnych zasad (np. CH₃COONa)
b) sole mocnych kwasów i słabych zasad (np. NH₄Cl)
c) sole słabych kwasów i słabych zasad (np. NH₄NO₂).
Na skutek hydrolizy roztwór przybiera odczyn kwasowy lub zasadowy.

40. Wiązanie jonowe:

- związki jonowe dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych - głownie w wodzie, natomiast nie rozpuszczają się w niepolarnych rozpuszczalnikach - eterach czy benzynie;

- ze względu na małą energię wiązania, związki jonowe reagują bardzo szybko;

- ulegają dysocjacji; (???)

41. Dysocjacja elektrolityczna – rozpad na jony pod wpływem rozpuszczalnika.

42. Elektroujemność rośnie w grupach od lewej do prawej, a w okresach od dołu do góry.

Energia jonizacji – minimum energii, jaką należy użyć, by oderwać elektron od atomu w stanie gazowym - rośnie w grupach od lewej do prawej, a w okresach od dołu do góry. największą energię jonizacji mają gazy szlachetne.

43. Przy spalaniu węgla powstający ditlenek węgla musi być odprowadzony, a na jego miejsce musi dopływać tlen(powietrze), aby nie powstawał tlenek węgla. Brak tzw. „ciągu” powietrza powoduje, że ditlenek węgla, a nie tlen, staje się czynnikiem utleniającym węgiel. Powstawanie tlenku węgla jest niekorzystne z dwóch powodów – CO jest trujący, a ponadto spalanie węgla do CO zamiast CO₂ obniża wartość energetyczną opału. Reakcja pomiędzy C a CO₂ nazywana jest reakcją Boudouarda.

C_(s) + CO_2(g) 2CO_(g)

Jest to reakcja endotermiczna. Zgodnie z regułą przekory obniżenie temperatury zmniejszy udział CO w spalinach.

44. Kwasy wieloprotonowe dysocjują stopniowo, tzn. odłączają kolejno po jednym protonie.

H₃PO₄ + H₂0 = H₂PO₄^- + H₃O⁺

H₂PO₄^- + H₂0 = HPO₄^2- + H₃O⁺

HPO₄^2- + H₂0 = PO₄^3- + H₃O⁺

45. Metody oczyszczania gazów odlotowych z elektrowni:

- metoda absorpcyjna: neutralizacja SO₂ przy użyciu wodnych zawiesin CaO:

CaO + H₂O Ca(OH)₂

Ca(OH)₂ + SO₂ + $\frac{1}{2}$O₂ = CaSO₄↓ + H₂O

- proces redukcji azotu tlenkiem węgla;

- elektrofiltry;

- odsiarczanie – mokra metoda wapienna;

- obniżanie temperatury spalania;

- radioliza gazów odlotowych.

46. Akumulator – ogniwo, które pracuje odwracalnie, tzn. jako ogniwo galwaniczne dostarcza energii elektrycznej, a pod wpływem zewnętrznego źródła prądu staje się ogniem elektrolitycznym i ulega naładowaniu. Używany w samochodach akumulator ołowiowy składa się z elektrody ołowiowej oraz elektrody pokrytej di tlenkiem ołowiu PbO₂, zanurzonych w roztworze stężonego H₂SO₄.

W ogniwie pracującym elektroda ołowiowa ulega rozpuszczeniu(proces utleniania) przez co staje się anodą(-). Powstające jony Pb²⁺ tworzą w reakcji z kwasem siarkowym trudno rozpuszczalną sól

PbSO_­4, która osadza się na tej elektrodzie. Katoda PbO₂ reaguje również z kwasem, tworząc PbSO₄(proces redukcji), którym się pokrywa:

- reakcja na anodzie: Pb + SO₄^2- = PbSO₄ + 2e^-

- reakcja na katodzie: PbO₂ + 2H⁺ + H₂SO₄ + 2e^- = PbSO₄ + 2H₂O

Ładowanie akumulatora polega na podłączeniu do elektrod źródła prądu. Jeśli elektroda ołowiowa uzyska ładunek ujemny, to będą mogły na niej ulec redukcji jony Pb²⁺ (z PbSO₄), wytwarzając z powrotem metaliczny ołów.

Pb²⁺ + 2e^- = Pb

Druga elektroda musi być naładowana dodatnio,aby jony Pb²⁺(z PbSO₄)uległy utlenieniu tworząc PbO₂

Pb²⁺ + 2H₂O = PbO₂ + 4H⁺ + 2e^-

Jeśli jednak akumulator zostanie zanadto rozładowany, jego powtórne naładowanie jest niemożliwe.

47. Neutralizacja NO_x ze źródeł stacjonarnych:

- poprawa procesów spalania,

- zastosowanie metod chemicznych (katalityczna redukcja tlenków azotu amoniakiem):

4NO + 4NH₃ + O₂ 4N₂ + 6H₂O oraz

2NO₂ + 4NH₃ + O₂ 3N₂ + 6H₂O

Neutralizacja NO_x ze źródeł mobilnych:

- modyfikacja budowy silnika,

- poprawa jakości paliwa,

- oczyszczanie gazu odlotowego.

48. Miedź nie rozpuszcza się w HCl, ale rozpuszcza się w HNO₃ i H₂SO₄:

3Cu + 8HNO_3(stęż) 3Cu(NO₃)₂ + 2NO↑ + 4H₂O

Cu + 2H₂SO_4(stęż) CuSO₄ + SO₂↑ + 2H₂O

Złoto rozpuszcza się w tzw. wodzie królewskiej będącej mieszaniną stężonego HNO₃ i stężonego HCl.

Wypieranie metalu z roztworu jego soli:

Z roztworu soli metalu można wyprzeć metal, jeżeli na tę sól podziała się metalem stojącym bardziej na lewo w szeregu napięciowym metali,np.

3Zn + 2CrCl₃ = 3ZnCl₂ + 2Cr ,ale Cr + ZnCl₂ brak reakcji

Fe + CuSO₄ = FeSO₄ + Cu ,ale Cu + FeSO₄ brak reakcji

49.

Tlenek	NO2	N2O	NO
Charakter	Kwasowy	obojętny	obojętny
Reakcja z wodą	2NO2 + H2O HNO2 + HNO3	Nie zachodzi	Nie zachodzi
Cieplarniany/spaliny	Kwaśne deszcze	cieplarniany	spaliny

50.

Związek	H2SO4	NaOH
Charakter	kwasowy	Zasadowy
Reakcja między nimi	2NaOH + H2SO4 Na2SO4 + 2H2O