SZKOLNY START – Program profilaktyki niepowodzeń dzieci u progu szkoły.
K. Kasprzak, A. Kędzior

CEL: nabywanie przez dzieci w wieku przedszkolnym postaw niezbędnych do właściwego funkcjonowania w środowisku szkolnym.

ADRESAT: nauczyciele i rodzice, którzy chcą zapobiegać niepowodzeniom na I etapie edukacji oraz szukają drogi do wypracowania u dzieci samodzielności w radzeniu sobie z radzeniu sobie z problemami;

TRUDNOŚCI: w tym progu występują trudności, gdyż dzieci nie nabyły umiejętności zachowania się w kontaktach z dorosłymi i rówieśnikami;

- dzieci nie potrafią radzić sobie z problemami na miarę swoich sił i możliwości;

- dzieci nie potrafią opanować emocji;

- nie mają zdolności do tzw. reakcji odroczonych i nie są odporne na stres; są niedojrzałe i nie doświadczone;

Trudności w rozwoju społeczno-emocjonalnym pojawiające się u dzieci w tym wieku:

- niski poziom samodzielności, brak podporządkowania się zasadom, dziecko jest nieobowiązkowe, nie reaguje na potencjalnego dorosłego, nie potrafi współdziałać, nie zwraca na potrzeby innych, chce być najważniejsze

Metody :
- gry, odgrywanie scenek (psychodrama), burza mózgów, bajkoterapia
- przedstawienia kukiełkowe, rysunki, prace plastyczne, piosenki
- opowiadania , uzupełnianie zdań, rozmowy na tematy bliskie dzieciom.

MÓJ SZKOLNY DEBIUT – program profilaktyczny niepowodzeń szkolnych dla dzieci przygotowujących się do przekroczenia I progu szkolnego. B. Kurek; M. Nodzyńska

GOTOWOŚĆ DO NAUKI W SZKOLE UZALEŻNIONY JEST OD:
-dotychczasowego biegu życia
-od tego czy dziecko uczęszczało do przedszkola
- czy dziecko współdziałało z innymi w otoczeniu
- czy dorośli zaspokajali potrzeby poznawcze i uczuciowe
- czy dziecku stawia się wymagania dostosowane do jego możliwości

CEL GŁÓWNY:
-nabywanie przez dzieci 6-7 letnie postaw niezbędnych do właściwego funkcjonowania w szkole i ukierunkowanie nauczania na umiejętną współpracę z rodzicami

TRUDNOŚCI –niepowodzenia szkolne dzieci, które mogą stać się przyczyną zaburzeń, ukształtowania się niewłaściwych postaw (bierności, niezadowolenia z nauki).

- niski poziom przygotowania intelektualnego
- nieodpowiednie środki metodyczne
- sam fakt progu szkolnego

METODY I TECHNIKI: - rozmowa, inscenizacja, pantomima, dokańczanie zdań, zabawy integracyjne.

BĘDĘ UCZNIEM KLASY CZWARTEJ – autorski program dla uczniów przekraczających II próg szkolny, przejście z III do IV klasy. M.Brożek, E. Ryszawy, K.Wójcik

CEL GŁÓWNY: przygotowanie uczniów do przekroczenia II progu szkolnego poprzez lepsze przystosowanie się do odmiennych warunków organizacyjnych procesu edukacji w kl. IV – VI.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
- uczniowie rozwiną umiejętności działania w różnych sytuacjach szkolnych i pozaszkolnych
- uczniowie staną się samodzielni i kreatywni, nauczą się racjonalnego gospodarowania czasem
- uczniowie wdrożą się do pracy grupowej, zapoznają się z prawami i obowiązkami uczniów.

TRUDNOŚCI: na tym etapie dziecko przechodzi z nauczania zintegrowanego, gdzie pojawiały się często elementy zabawy, ruchu połączone z nauką do zupełnie nowej dla niego rzeczywistości. Zmiany te wiążą się:
- zmiana sposobu oceniania (brak słoneczek, chmurek itp.)
- z góry ustalony czas pracy 45 minut
- utrudniony kontakt z nauczycielem
METODY I TECHNIKI:

- wywiad z dziećmi i rodzicami uczniów klasy III i IV.

- ankieta ewaluacyjna skierowana do rodziców i dzieci

- rozmowy z nauczycielami klas starszych, z uczniami biorącymi udział w programie

- słowne i bezsłowne testy osiągnięć

PRACA ZESPOŁU WYRÓWNAWCZEGO WSPOMAGANEGO PRZEZ KOMPUTER –program ukazujący możliwości wykorzystania komputera w programie profilaktycznym. K.Grzegorzewska, A. Moskal.

CEL SZCZEGÓŁOWY:

- stwarzanie warunków podmiotowych i rzeczowych do minimalizowania niepowodzeń szkolnych u dzieci ze szczególnymi trudnościami edukacyjnymi, co oznacza organizowanie sytuacji dydaktyczno-wychowawczych, które sprzyjałyby:

*stymulowaniu i usprawnianiu rozwoju funkcji psychomotorycznych

*korekcji niedoborów i zaburzeń rozwojowych

* wspomaganie nauki: czytania, pisania, liczenia