Grupa pierwotna wg Charlesa Cooley’a – definicja, charakterystyka i funkcje.

Pojęcie grupy pierwotnej wprowadził amerykański socjolog Charles Cooley w 1909 roku. Grupa pierwotna -grupa społeczna do której jednostka wchodzi w procesie socjalizacji pierwotnej. Grupa pierwotna to grupa mała, odznaczająca się ścisłym zespoleniem jednostek poprzez stosunki osobiste i współpracę.

W odróżnieniu od małej grupy wspólnota pierwotna musi się charakteryzować tym że:

➔ relacje między członkami przebiegają twarzą w twarz, czyli członkowie grupy muszą się znać osobiście i nie może być żadnych barier dla takiej komunikacji,

➔ charakter kontaktów nie jest wyspecjalizowany- nie są to grupy powoływane w celu realizacji konkretnego zadania,

➔ ich struktura nie jest tymczasowa i nie ulega rozpadowi, jak to występuje w przypadku grup celowych po wykonaniu zadania,

➔ mają małą liczbę członków,

➔ dominacją w niej intymne stosunki społeczne.

Cooley zaliczył do grupy pierwotnej:

➔ grupy oparte na stosunkach pokrewieństwa – rodzina

➔ grupy oparte na stosunkach przyjaźni – rówieśnicze i zabawowe

➔ grupy oparte na stosunkach sąsiedzkich

Grupy wymienione wyżej uważał Cooley za grupy pierwotne ze względu na ich podstawową rolę w rozwoju osobowości i w socjalizacji pierwotnej. Jak pisał „są one pierwotne w wielu znaczeniach, ale przede wszystkim w tym, że mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się społecznej natury oraz ideałów jednostki”. Grupy te są pierwszymi zbiorowościami, z jakimi spotyka się człowiek w swoim życiu. Przez nie zostaje wprowadzony do pozostałych zbiorowości’

Funkcje grupy pierwotnej

• wprowadzenie jednostki do życia społecznego (jest z reguły najwcześniejszym typem zbiorowości społeczeństwa z jakim styka się jednostka

• ukształtowanie umiejętności rozpoznawania elementarnych symboli społeczeństwa

• rozwiniecie zdolności do uczestnictwa w życiu zbiorowym