Kurację rozpoczynamy interferonem w połączeniu z ribawiryną (jl. nie ma p/wskazań). W przypadku genotypu 2 lub 3 leczenie trwa 6 m-cy niezależnie od poziomu wiremii. W przypadku genotypu 1 leczenie trwa 6 m-cy, jl. poziom wiremii był poniżej 2 mln kopii/ml, a 12 m-cy, jeżeli wiremia jest wysoka (>2 mln kopii/ml). Schemat leczenia jest następujący: interferon (IFN) w dawce 3 MU/dawkę trzy razy w tygodniu s.c. + ribawiryna 3 razy dziennie po 1 lub 2 tabletki (600-1200mg w zależności od tolerancji leku). Jeżeli po 3 miesiącach terapii kombinowanej chory jest nadal HCV-RNA dodatni, to leczenie takie mimo wszystko kontynuuje się do 6 miesięcy, ponieważ eliminacja HCV-RNA na terapii skojarzonej może być wolniejsza niż podczas monoterapii, ale za to trwalsza. Jeżeli po 6 m-cach HCV-RNA jest wciąż oznaczalny, to kurację należy w tym momencie przerwać. Jl. HCV-RNA nie jest wykrywalny, leczenie prowadzimy do roku (w przypadku genotypu 1). Jl.ribawiryna jest z jakichś względów p/wskazana, to leczenie prowadzi się przez rok samym interferonem w dawce 3 MU trzy razy w tygodniu. Dodatni HCV-RNA po trzech miesiącach przyjmowania interferonu powinien być sygnałem do przerwania leczenia jako nieskutecznego. Nie udowodniono, aby zwiększanie dawki interferonu, np. do 5 MU lub podawanie go codziennie poprawiało skuteczność leczenia.
Bezwzględne p/wskazania do leczenia interferonem to:
psychoza (aktualna lub w wywiadzie) oraz ciężka postać depresji
neutropenia i/lub trombocytopenia
przeszczep jakiegoś narządu z wyjątkiem wątroby
objawowa choroba serca
zdekompensowana marskość wątroby
niekontrolowane napady padaczkowe
Względne p/wskazania do leczenia interferonem:
niestabilna cukrzyca
choroby autoimmunologiczne, zwłaszcza tarczycy
Bezwzględne p/wskazania do podawania ribawiryny:
schyłkowa niewydolność nerek
niedokrwistość
hemoglobinopatie
ciężka choroba serca
ciąża lub niepolegalna antykoncepcja
Względne p/wskazania do ribawiryny:
niekontrolowane nadciśnienie tętnicze
podeszły wiek.
Leczenie powtórne.
W przypadku nawrotu zakażenia po monoterapii interferonem (czyli tam, gdzie HCV-RNA uległ eliminacji, ale jedynie czasowo) należy rozważyć dwie opcje:
zastosować IFN w połączeniu z ribawiryną (jl. nie ma p/wskazań do ribawiryny) przez 6 m-cy
Zastosować IFN w wyższej niż poprzednio dawce przez 12 m-cy
W obu przypadkach dodatni HCV-RNA po 3 miesiącach kuracji jest sygnałem do przerwania leczenia.
W przypadku chorych, którzy w ogóle nie zareagowali na leczenie interferonem (samym lub w terapii kombinowanej), tzn. nigdy nie wyeliminowali HCV-RNA, nie ma dowodu na to, że reterapia będzie skuteczna. Dla takich pacjentów nie ma w chwili obecnej żadnej oferty leczniczej.
U tych chorych, u których nie podjęto leczenia z uwagi na łagodne zmiany histologiczne, kontrolną biopsję wątroby należy powtórzyć po 4-5 latach. W przypadku chorych z prawidłowymi transaminazami, aktywnośc biochemiczną należy badać co 6 m-cy dla uchwycenia ewentualnego momentu zaostrzenia zmian zapalnych. Tutaj nie ma wskazań do biopsji wątroby, prawdą jest jednak, że ok.20% chorych z prawidłowymi transaminazami ma niekorzystny obraz histologiczny.
Kobiety przed leczeniem ribawiryną muszą mieć zrobiony test ciążowy. Skuteczność leczenia monitoruje się badaniem HCV-RNA (po 3,6,12 miesiącach leczenia i 6 m-cach od zakończenia leczenia).