Żywienie w chorobach metabolicznych uwarunkowanych genetycznie
Dziedziczenie recesywne: autosomalne, związane z płcią.
Zmniejszona aktywność białek enzymatycznych u heterozygot jest wystarczająca do przebiegu prawidłowych przemian biochemicznych. Objawy zależne od niedoboru w tkankach czynnych biologicznie substancji lub nadmiar substratów lub metabolitów.
Rozpoznanie - objawy zależne od niedoboru w tkankach czynnych biologicznie substratów lub nadmiar substratów. Fenyloketonuria, Aminiocydurie, galaktozemia i fruktozemia, kwasice organiczne, mukowiscydoza.
Leczenie - postępowanie objawowe.
Leczenie dietetyczne - ograniczenie lub zmniejszenie substratów reakcji w diecie, substancja produktów reakcji enzymatycznej.
Fenyloketonuria (PKU) hoperfenyloketonuria typu I. Dziedziczna w sposób autosomalny recesywny. Rozpoznanie to wzrost stężenia fenyloalaniny we krwi powyżej 20 mg% (1,2 mmol/l). Obecność fenyloalaniny i kwasów fenylopirogronowego, hydroksyfenylooctowego, fenylooctowego.
Objawy: „mysi zapach” (kwas fenylooctowy), opóźniony rozwój psychoruchowy, nadpobudliwość, wymioty, drgawki, jasna karnacja skóry, włosów. Dziecko po urodzeniu wydaje się zdrowe.
Hiperfenyloalaninemia klasyczna > 20 md/dl. Fenyloketonuria łagodna 10 -20 mg/dl.
Dieta niskofenyloalaninowa: mieszanki oparte na hydrolizatach białkowych pozbawione fenyloalaniny przez całe życie, małe ilości normalnego pożywienia .
Fenyloketonuria u kobiet homozygot - Restrykcyjna dieta fenyloalaninowa w ciąży zapobiega nieprawidłowemu rozwojowi płodu. Płód chorej na fenyloketonurię ale nie leczonej kobiety, w czasie trwania ciąży narażony jest przewlekle na wysokie stężenia fenyloalaniny (phe). W przebiegu ciąży łożysko selektywnie gromadzi wyższe stężenia aminokwasów, w tym fenyloalaniny, co powoduje, że po stronie płodu koncentruje się 1,5-2 razy więcej fenyloalaniny niż we krwi kobiety ciężarnej. Na skutek przewlekłego oddziaływania wysokich stężeń fenyloalaniny na płód, szczególnie w krytycznym okresie embriogenezy, dochodzi do poważnych uszkodzeń. U noworodka stwierdza się zespół wad wrodzonych, który jest wynikiem braku leczenia lub niedostatecznego leczenia choroby podstawowej u matki - tzw. zespół fenyloketonurii matczynej. Na zespół ten składają się : zaburzenia wzrastania wewnątrzłonowego, małogłowie, zaburzenia rozwojowe twarzoczaszki, wady wrodzone serca, przewodu pokarmowego, cewy nerwowej.
Aminocydurie - Zaburzenia przemian innych aminokwasów
Tyrozynemia - Niedobór lub całkowity brak enzymów przemian tyrozyny.
Typu I –brak enzymu hydroksylazy fumaryloacetooctanowej (FAH).
Objawy: niewydolność wątroby i nerek, w moczy nadmiar tyrozyny i hydroksyfenylopirogronianu.
Typu II - (zespół Richnera-Hanharta) z niedoborem aminotransferazy tyrozynowej.
Choroba Hartnupów (Tryptofan) – zaburzenie transportu jelitowego i nerkowego tryptofanu. Niski poziom w surowicy, wysoki w moczu tryptofanu oraz innych aminokwasów.
Hemocystenuria oporna na leczenie witaminą B6. Leczenie dietetyczne eliminacja metioniny z dodatkową suplementacja cystyny.
Objawy: oczne; zmiany kostne: osteoporoza, szpatowatość; skórne: delikatna jasna skóra i włosy.
Hiperamonemia - Zaburzenia przemian amoniaku w wątrobie, Zaburzenie przemiany amoniaku w mocznik.
Objawy: zła tolerancja białka; wymioty; niedostateczny przyrost masy ciała; uszkodzenie OUN.
Leczenie dietetyczne – ograniczenie podaży białka maksymalnie 1,5 g/ kg m.c, w tym 50% powinny stanowić niezbędne aminokwasy.
Cytrulinemia – zaburzenie sprzęgania cytruliny z asparganem.
Argininobursztynuria – rzadka choroba genetyczna charakteryzująca się b. wysokim stężeniem amoniaku we krwi, co powoduje uszkodzenie wątroby, może prowadzić do śpiączki i śmierci.
Galaktozemia - Zaburzenia przemiany galaktozy.
Prowadzi do: gromadzenia galaktozy we krwi i moczu; gromadzenia galaktozo – 1 – fosforanu w wątrobie, nerkach, mózgu.
Objawy: nagłe i gwałtowne pogorszenie stanu noworodka powoduje, że zdrowy noworodek trafia na OITDz; ma żółtaczkę i pojawiają się cechy uszkodzenia wątroby; w przypadkach o lżejszym przebiegu podejrzewa się często zakażenie i dziecko leczone jest antybiotykami.
Objawy kliniczne: uszkodzenie nerek; uszkodzenie czynnościowe wątroby; hepatosplenomegalia (powiększenie wątroby i śledziony); zaburzenie wzrastania/wyniszczenie; uporczywe wymioty; biegunka.
Diagnostyka enzymatyczna: w przypadku potwierdzenia galaktozemii konieczna jest dieta bez laktozowa.
W każdym przypadku żółtaczki noworodkowej z cechami uszkodzenia wątroby należy zaprzestać karmienia piersią lub mieszankami mlecznymi zawierającymi galaktozę. W okresie po niemowlęcym stała kontrola spożywanych przez dziecko przemysłowo produkowanych pokarmów
Fruktozemia - Zaburzenie przemiany fruktozy – węglowodanu występującego w owocach, miodzie. Jest składnikiem sacharozy występującej w cukrze trzcinowym.
Objawy kliniczne: biegunka, wymioty, zaburzenia wzrastania/wyniszczenie, hepatomegalia i żółciowa marskość wątroby; uszkodzenie czynności wątroby, uszkodzenie nerek (proteinuria, aminacyduria).
Objawy klinicznie nietolerancji fruktozy: niechęć do spożywania owoców oraz pokarmów słodzonych sacharozą, słodyczy, ciast; bóle brzucha.
Mukowiscydoza - Choroba „słonego potu”. Uwarunkowana genetycznie, dziedziczona monogenowo. Obejmuje: płuca, przewód pokarmowy, trzustkę, wątrobę, ślinianki i narządy płciowe.
Zwiększone wydalanie: elektrolitów – sód, chlor, wapń; białka.
Niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki: biegunki tłuszczowe; upośledzenie wchłaniania jelitowego.
Objawy kliniczne: spółkowa niedrożność jelit; żółtaczka mechaniczna; marskość wątroby; nadciśnienie wrotne; nadmierne wchłanianie Fe; obrzęki w przebiegu hipoproteinemii.
Objawy chorobowe związane z dysfunkcją:
-gruczołów jamy ustnej: wywołane zagęszczoną śliną.
- przełyku i żołądka: GERD; Zapalenie przełyku; Zapalenie błony śluzowej żołądka; Choroba wrzodowa.
- jelita cienkiego i grubego: Niedrożność spółkowa; DIOS; Kolonopatia włókniejąca; Wypadanie odbytu.
- trzustka: Zaburzenie trawienia tłuszczów i białek; Postępujące zapalenie włókniejące; Cukrzyca.
- wątroba: Żółtaczka cholestatyczna; Marskość wątroby; Nadciśnienie wrotne; Kamica żółciowa.
Leczenie: suplementacja enzymów trzustkowych.
Leczenie dietetyczne: suplementacja witamin A, D, E; uzupełnienie niedoborów NaCl w okresie upałów; dieta wysokoenergetyczna.
Pokrycie zapotrzebowania energetycznego: 130 – 150% zapotrzebowania dobowego; Białko: 15% ; Tłuszcz: 35 – 45%; Węglowodany: 45 – 50%.