Psychologia - wyk. 3 [29.10.14]

C. d. psychologii emocji i motywacji:

Uczucie miłości wynika z procesu poznawania drugiej osoby. Kiedy poznawanie się kończy, kończy się miłość. Często pokutujące przekonanie o "poznaniu kogoś na wylot" powoduje zanik miłości. Może to świadczyć o problemach z poznaniem, a samą miłość może kontynuować tylko, kiedy rozwijamy się intelektualnie.

Często motywację potocznie nazywa się "chceniem". Jednakże jest to tylko częścią procesu motywacyjnego. Z definicji, motywacja to proces polegający na wzbudzeniu (tutaj występują emocje), zorganizowaniu oraz ukierunkowaniu działań zmierzających do osiągnięcia okreslonego celu. Jeśli wszystkie z tych elementów są spełnione, tylko wtedy możemy mówić o pełnym procesie motywacyjnym. Często mamy do czynienia tylko pierwszą częścią, czyli wzbudzeniem emocjami. Potocznie nazywa się to słomianym zapałem, który jest procesem pseudomotywacyjnym i ostatecznie nie prowadzi do celu. Cały proces motywacyjny można zobrazować za pomocą jazdy samochodem. Wzbudzenie - przekręcenie kluczyka w stacyjce; zorganizowanie - ustalenie trasy; ukierunkowanie - ręce na kierownice, gaz i jedziemy.

Psychologia społeczna i trzy jej podstawowe zagadnienia:

- Procesy komunikacji interpersonalnych. Analizuje się kanały komunikacji oraz ich zaburzenia. Komunikację można dzielić na różne sposoby: werbalna i pozawerbalna; indywidualna i masowa (np. mass media); perswazyjna i informacyjna. Oprócz tego, to zagadnienie zajmuje sie także barierami komunikacyjnymi oraz technikami manipulacyjnymi.

- Struktura i dynamika grup społecznych. Dzielą się one na formalne (zinstytucjonalizowane) oraz nieformalne (np. paczka przyjaciół). We wszystkich grupach społecznych dynamika jest podobna i decydują o niej role pełnione przez członków grupy (role grupowe, role społeczne). Najoptymalniejsza grupa zadaniowa (powołana do rozwiązania jakiegoś problemu) liczy około piętnaście osób. Poniżej tej liczby za mało jest punktów widzenia, a grupa w późniejszym czasie może zacząć popadać w pewne schematy i tracić umiejętność świeżego podejścia do problemu. Powyżej tej liczby niektórzy z uczestników mogą zacząć się wyłączać z działania. Zaczynają się kryć za plecami innych uczestników. Wyróżnia się konkretne najeczęściej występujące role społeczne w grupie. Lider (gwiazda socjometryczna): może być ich kilku; jest to pewnego rodzaju elita grupy, która narzuca kierunki zadań oraz sposoby ich osiągania pozostałym członkom. Lider nie jest w stanie przewodzić zbyt dużej ilości osób i między innymi stąd została wysnaczona najoptymalniejsza liczba. Aby efektywnie zmotywować członków grupy, lider powinien mieć do każdego z nich podejście indywidualne, a przy większej ilości osób jest to niemożliwe. Kolejną rolą jest kozioł ofiarny: bardzo często nie zdaje sobie sprawy z pełnionej przez niego roli. Jest to ta osoba, którą wszyscy pozostali obgadują za plecami. Kozioł jest potrzebny w grupie, aby w razie czego lider mógł być zwolniony z odpowiedzialności za niepowodzenia. Pozostali członkowie także oczyszczają się ze złych emocji wyłądowując je na koźle. Następna rola to błazen: kiedy to kozioł ofiarny oczyścił atmosferę ze złych emocji, zadaniem błazna jest dostarczenie grupie tych dobrych. Kolejną rolą jest sędzia: arbiter i rozjemca sporów. Osoba uważana za najbardziej obiektywną i sprawiedliwą w grupie.

- Psychopatologia, czyli patologie społeczne.

Psychologia osobowości:

W zależności od przedstawionej koncepcji, pojęcie osobowości będzie się różnić. Używając pewnych psychologicznych terminów powinniśmy zaznaczyć w jakim kontekście się wypowiadamy. Najogólniej termin osobowość służy wyjaśnianiu zachowań, których nie może wyjaśnić czynnik genetyczny i/lub środowiskowy. Każde dokładne rozumienie osobowości uwikłane jest w konkretne koncepcje psychologiczne.

Psychologia kliniczna:

Zajmuje się koncepcjami zdrowia psychicznego i choroby psychicznej. Kluczowe ustaleniem jest określić co znaczy, że człowiek jest chory, albo zdrowy (normalny). Samo subiektywne poczucie nie jest argumentem w tej dyskusji.
Koncepcja statystyczna zdrowia psychicznego mówi, że normalny jest statystycznie dominujący typ osoby w danej grupie. Jest to najpopularniejsza koncepcja, ale także najniebezpieczniejsza w wynikach. Przykładowo kiedy społeczeństwo w większości nie czyta książek, osoba czytająca wychodzi na tę nienormalną.

Koncepcja rozwojowa mówi, iż osoba normalna i zdrowa psychicznie to taka, która rozwija się równomiernie w trzech podstawowych aspektach psychologicznych: intelektualnym, emocjonalnym i społecznym.