• znając zasady określające funkcjonowanie jednostki w grupie nieformalnej możemy określone zachowania odpowiednio interpretować. Wtedy fakty: podanie komuś ręki, siedzenie przy jednym stole, wymiana gestów czy stów będą miały konkretne odniesienie;
• poznanie osobowości;
• pkt.41
<ł ĄĄ l.Scharakteryzuj zasadę indywidualizacji i aktywności wychowawczej.
Zasada indywidualizacji - to norma nakazująca uwzględnianie przy doborze metod i środków wychowania różnorodnych reakcji psychicznych, jakimi poszczególne jednostki odpowiadają na określone sytuacje zewnętrzne jak polecenia, kary, nagrody. Wiąże się z indywidualnymi właściwościami wychowanka, jego zdolności, upodobania, zainteresowania. Jedna z głównych zasad wychowania. Jej szczególna rola wynika z racji dużego zróżnicowania skazanych, różnorodności ich reakcji na warunki izolacji, a także różnych trudności, jakie napotykają w toku resocjalizacji. Zasada indywidualizacji legła u podstaw wielu rozwiązań systemu penitencjarnego. Do najważniejszych należą: klasyfikacja skazanych i zróżnicowane warunki wykonywania kary. Szczególnie potrzeba przestrzegania indywidualizacji występuje przy doborze metod i środków oddziaływania. Zasada aktywności wychowawczej - nie jest wyłącznie działalnością wychowawcy. Osiągniecie trwałych efektów wychowania jest możliwe tylko przy aktywnej postawie wychowanka, która czyni, że treści wychowania stają się głębsze i trwalsze oraz przybierają charakter osobistych wartości. Aktywność wychowanka jest zasadniczym warunkiem skuteczności wychowania. Jest wiele czynników ograniczających aktywność skazanego - ograniczenia przestrzenne i regulaminowe, uprzedzenie do funkcjonariuszy, negatywny stosunek do kary, ujemny wpływ środowiska. Dlatego ważne jest podejmowanie zabiegów służących wyzwalaniu aktywności skazanych.
- l.Omów zbiorowe wystąpienia osób pozbawionych wolności. ' ii. l. Znaczenie badań osobo poznawczych w pracy wychowawczej. (To samo co pkt. 50.) r '\f^l,0mów znaczenie zasady otwartości (współpracy ze środowiskiem) w procesie resocjalizacji.
Zasada otwartości - wynika bezpośrednio z tezy, iż skazanego nie można przywrócić do społeczeństwa bez kontaktu z tym społeczeństwem. Realizacja tej zasady może przedstawiać się jako otwartość placówki penitencjarnej jak i całego systemu penitencjarnego. Przejawia się ona poprzez system przepustkowy, widzenia, korespondencję a także możliwość korzystania z aparatów telefonicznych, szerokich kontaktów z mediami, światem nauki, instytucjami pozawięziennymi i wyznaniowymi.
e 4"f l.Omów cele i zasady wykonywania tymczasowego aresztowania.
Wykonanie TA służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano a w szczególności zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego. Cele szczegółowe
• przeciwdziałanie wzajemnej demoralizacji TA; - zabezpieczenie ładu, porządku i bezpieczeństwa ZK lub AS; - izolowanie wspólników przestępstwa;
Zasady wykonywania TA:
• domniemania niewinności - TA uważa się za niewinnego, dopóki nie zostanie mu udowodniona wina, nie zostanie on skazany prawomocnym \vyrokiem sądu orzekającego;
• praworządności - wykonanie kary musi być oparte na obowiązujących przepisach prawa i nie może wykraczać poza
obowiązujące normy. TA- Przepisy kształtują każdą materię wykonania TA i sposób jego realizacji, musi być z nimi zgodny (musi być podstawa prawna o tymczasowym aresztowaniu wydana przez sąd wraz z nakazem przyjęcia).
• nadzoru sądowego - organ dysponujący (sąd stosujący tymczasowe aresztowanie) decyduje o kształcie wykonania tymczasowego aresztowania wobec konkretnego TA;
• humanitaryzmu - kara pozbawienia wolności musi być wykonywana w sposób humanitarny z uwzględnieniem poszanowania czci i godności osobistej skazanego, bez stosowania tortur i nieludzkiego traktowania. Art. 40 Konstytucji. Nikt nie może być poddawany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych. Art. 40 § l Konstytucji. Każdy pozbawiony wolności powinien traktowany w sposób humanitarny.
• tolerancji - nie bierze się pod uwagę przekonań politycznych, religijnych oraz rasy ani narodowości. Każdy skazany
traktowany jest w taki sam sposób na podstawie obowiązujących przepisów bez względu na rodzaj i charakter dokonanego przestępstwa.
f ^0 l.Omów znaczenie rozmowy wstępnej w kontekście dalszej p racy z osadzonym.