Ćwiczenie 1.
Temat ćwiczenia: Oznaczenie zawartości sacharozy w cukrze handlowym. Cukier biały
Wykonanie ćwiczenia :
Na wadze analitycznej odważono cukier, przeniesiono do kolby miarowej o pojemności 100 ml i rozpuszczono w ok. 50 ml wody destylowanej. Kolbę dopełniono wodą do kreski, roztwór starannie wymieszano i przesączono przez sączek z bibuły, odrzucając pierwsze 10 ml. Otrzymanym przesączem napełniono rurkę polarymetryczną i dokonano pomiaru.
Korzystając ze wzoru Biota , określającego zależność kąta skręcania płaszczyzny światła
spolaryzowanego od stężenia, obliczono stężenie sacharozy w sporządzonym roztworze (c)
oraz, znając naważkę cukru, procentową zawartość sacharozy w cukrze handlowym.
C=( l * [α ]20d )/α
c - stężenie sacharozy w gramach na 1 ml roztworu,
l - długość rurki polarymetrycznej w dm,
α - skręcenie płaszczyzny polaryzacji w stopniach kątowych,
[α ]20d - skręcalność właściwa.
Obliczenia:
C= (2*66,5) /6,62= 0,0497
0,0497 g/ml*100= 4097
5g-100%
4,97- x
x=99,4 %
Wnioski: Zawartość sacharozy w badanym cukrze handlowym wyniosła 99,4 %. W podanej normie w intrukcji do ćwiczeń cukier biały nie może zawierać mniej niĪ 99.8% sacharozy więc uzyskana wartość jest nieco niska. Nie jest to duże odstępstwo od normy. Za niski wynik może wynikać z niedokładnego wykonania ćwiczenia przez studenta.
Ćwiczenie 2.
Temat ćwiczenia:
Oznaczenie zawartości substancji redukujących w cukrze handlowym.
Wykonanie ćwiczenia:
Odważono cukier buraczany i przeniesiono ilościowo do kolby miarowej na 100 ml, rozpuszczono w wodzie i uzupełniono do kreski. Do kolby stożkowej na 300 ml pobrano pipetą jednomiarową dokładnie 50 ml roztworu cukru, dodano 50 ml wody. Do kolby odmierzono pipetą jednomiarową dokładnie 10 ml odczynnika Müllera i ogrzewano pod przykryciem we wrzącej łaźni wodnej. Następnie kolbę ochłodzono w strumieniu zimnej wody, unikając potrząsania. Do kolby dodano 5 ml 5 mol/l CH3COOH i 20 ml (przy pomocy pipety jednomiarowej) 0.0333 mol/l roztworu I2 w jodku potasu. Mieszano aż do rozpuszczenia osadów i dodano 2 ml 1% roztworu skrobi. Miareczkowano 0.0333 mol/l Na2S2O3 do zaniku barwy niebieskiej.
Zawartość cukrów redukujących (R.S.) obliczono na podstawie masy próbki analitu.
Masę cukrów redukujących obliczyć można, znając liczbę moli grup -CHO otrzymaną
na podstawie równania.
Wyniki pomiarów i obliczenia:
Próba ślepa: 39,7=0,397 dm3
Próba właściwa: 38=0,38 dm3
39,7-38=1,7
CJ2*VJ2-( CNa2S2O3* VNa2S2O3) = 0,033* 0,02 -(0,033*0,17)= 0,005
(0,05/2) *180=0,45
Wnioski: Zawartość subtancji redukujących wyniosła 0,45
Ćwiczenie 3.
Temat ćwiczenia: Oznaczenie zawartości popiołu węglanowego .
Wykonanie ćwiczenia:Naważkę produktu rozpuszczono w 50 ml wody destylowanej i przeniesiono do kolby miarowej o pojemności 200 ml. Po uzupełnieniu do kreski zawartość dokładnie wymieszano. Zmierzyć przewodnictwo otrzymanego roztworu w temperaturze 20st.C przy użyciu konduktometru. Równolegle zmierzono przewodnictwo wody destylowanej, z której sporządzony był roztwór analitu. Od zmierzonej wartości odjęto przewodnictwo wody destylowanej i na podstawie równania prostej obliczonego na podstawie wykresu określono zawartość składników mineralnych (popiołu).
Wyniki i obliczenia:
P=0,0019*(38,4-30)+0,391= 0,00508
0,05502- 10g
x- 100g
x=0,0055
Wnioski: Zawartość popiołu badanej próbki wyniosła 0,0055 . Jest to wartość przybliżona do odpowiedniej ponieważ powinna być równa 0,5.
Ćwiczenie 4
Temat ćwiczenia: Obliczenie rendementu
Wykonanie ćwiczenia:
Obliczenia przeprowadzono dla cukru buraczanego. W próbce cukru oznaczono w procentach zawartość sacharozy - Ck (metodą polarymetryczną), popiołu (badanie przewodnictwa) - P i cukrów redukujących – R.S.
Rendement (RdRdRd) obliczyć ze wzoru:
Rd=Ck -4P -2R.S .
Rd=20,09-4*0,0055-2*0,45=20,09-4*0,0055-2,045=20,09-0,22-0,9= 18,97
99,4-0,22=98,28%
Wnoski: Rendement jest miarą czystoci cukru. Teoretycznie może on przyjmować wartości do 100%.W praktyce zawsze przekracza 90%. Im większa wartość rendementu, tym cukier uznaje się za lepiej oczyszczony. Uzyskany wynik jest odpowiedni.