Poskarmianie zwierząt gospodarskich i towarzyszących

Poskramianie zwierząt - zabieg polegający na obezwładnieniu zwierzęcia, w celu przeprowadzenia badań lub zabiegów leczniczych lub profilaktycznych. Bez dobrego unieruchomienia zwierzęcia, wykonywanie wielu czynności byłoby niemożliwe. Poskramianie chroni przed nieszczęśliwymi wypadkami. Zwykle powinno się zaczynać poskramianie od sposobów najprostszych.

Poskramianie koni

- za pomocą poskromu - zakładanie uzdy lub kantara - trzymanie za uszy - zakładanie kaptura na głowę - zakładanie dutki (ma szerokie zastosowanie przy poskramianiu koni, dwa rodzaje dutki: dwa kawałki drewna połączone sznurkiem lub jeden kawałek z pętlą, za pomocą dutki sprawiając ból zwierzęciu odwracamy uwagę od wykonywanego zabiegu). Nie u wszystkich zwierząt dutka daje dobre rezultaty. - podnoszenie kończyny przedniej - podnosząc kończynę stajemy na wysokości barku, jedną ręką zmieniamy ciężar ciała zwierzęcia, a drugą chwytamy i unosimy do góry. Kończynę trzymamy w sposób delikatny, można również pęcinę obwiązać liną i przerzucić linę przez grzbiet. - podnoszenie kończyny tylnej - podnosząc kończynę tylną stajemy na wysokości zadu konia, opierając konia zmieniamy jego ciężar na drugą kończynę, chwytamy w okolicy pęciny, podciągamy ją do góry opierając na udzie.

Poskramianie bydła

Unieruchamianie krów w pozycji stojącej: unieruchamianie krowy ręcznie: podchodzimy do zwierzęcia z boku, jedną ręką chwytamy za róg zwierzęcia, a drugą chwyta się za przegrodę nosową. - zakładanie na przegrodę nosową kleszczy Harmsa - zakładanie na przegrodę nosową pierścieni, czyli kółek; kółka zakładamy u buhajów przebijając przegrodę nosową, do kółka zakładamy drążek - nakładanie pętli na szczękę i żuchwę - przywiązywanie głowy do słupa lub drzewa - chwyt za ogon w celu unieruchomienia zadu (chwyta się za ogon dwoma rękami podnosi się do góry i do przodu - unieruchamianie kończyn: a) podnoszenie kończyny piersiowej b) unieruchomienie kończyn za pomocą drążków c) zastosowanie dutki kończynowej na ścięgno Achillesa d) związanie obydwu kończyn tylnych.

Poskramianie psów

Po nawiązaniu kontaktu z badanym psem, przez odezwanie się lub u spokojnych — pogłaskanie, należy umieścić go na stole zabiegowym. W ten sposób badający ma łatwiejszy dostęp do pacjenta, który staje się mniej „pewny siebie" i przez to spokojniejszy. Najczęściej łagodne przytrzymanie psa na stole wystarcza do przeprowadzenia badania i niektórych zabiegów. Głowę można unieruchomić, chwytając za skórę szyi za uszami. Zbyt drastyczne zastosowanie takiego chwytu u małych psów, szczególnie u pekińczyków, może spowodować wypadnięcie gałki ocznej. Psom niespokojnym lub agresywnym nakłada się opaskę (tasiemkę, bandaż) na żuchwę i szczękę, przewiązuje pod żuchwą, a jej końce na szyi za uszami . Założenie kagańca nie zawsze poskramia zwierzę. Otwarcie jamy ustnej ułatwia założenie dwóch opasek — na żuchwę i na szczękę, a następnie ich rozciąganie oburącz . W przypadku psów bardzo ruchliwych lub agresywnych, oprócz założenia opaski należy je położyć na stole. Chwytając jedną ręką za obie nogi przednie, drugą zaś za obie nogi tylne i obsuwając grzbiet zwierzęcia „po sobie", układa się go na boku, nadal przytrzymując kończyny i przyciskając łokciami szyję i miednicę do stołu. Psy duże i silne kładzie się przy pomocy drugiej osoby. Czasami badane psy są spokojniejsze, jeśli w pobliżu nie ma ich właściciela.

Poskarmianie kotów

Badanie przeprowadza się na stole zabiegowym. Spokojne koty wystarczy przytrzymać za skórę karku i pogłaskać. Zwierzęta niespokojne i agresywne zawija się w ręcznik przez „rolowanie" lub umieszcza w wąskim worku, np. w rękawie fartucha.

Poskarmianie świń

Zwierzęta te są trudne co powoduje bezruch zwierzęcia. Unieruchomienie dorosłych osobników możliwe jest za pomocą pętli ze sznura lub pętli Michalika założonej na górną szczękę za kłami . Ograniczenie ruchu uzyskuje się przez wprowadzenie świni do wąskiej klatki-wózka, podobnie jak przy wprowadzaniu konia czy krowy do poskromu. Prosięta można przytrzymać na ręce ne do przytrzymania, a możliwość przeprowadzenia szczegółowego badania również jest utrudniona. Należy zachować ostrożność w czasie badania macior z prosiętami i knurów , podrażnione bowiem mogą wykazywać agresywność. U pozostałych często wystarczy tylko przepędzenie badanej sztuki pod ścianę czy uchwycenie za uszy i drapanie w okolicy grzbietu lub brzucha,

Poskarmianie owiec

Poskramianie tych zwierząt nie jest trudne, wymaga tylko umiejętnego przytrzymania za głowę lub skórę na karku, czasem jednoczesnego przyciśnięcia bokiem do przegrody pomieszczenia. Należy jedynie zachować ostrożność i zabezpieczyć się przed ewentualnym uderzeniem głową przez tryka.