5.Typy drabin przenośnych. Wymagania, oznaczanie. Drabiny dostępne i ratownicze

6. Budowa i zasada działania skokochronu typu lekkiego i ciężkiego

7. Budowa i zasada działania rękawa ewakuacyjnego

8. Poduszki podnoszące niskiego i wysokiego ciśnienia. Wykres zależności siły podnoszenia od

wysokości

9. Omówić teorię ssania pomp wirowych i wyjaśnić jakie czynniki mają wpływ na osiągnięcie

maksymalnej geometrycznej wysokości ssania. H gs max.

10. Zasada działania i porównanie silników z zapłonem iskrowym i samoczynnym. Wykresy

indykatorowe.

5.

Klasyfikacja drabin przenośnych (typ):

0. jednoczęściowe,

1. hakowe – drabiny wyposażone w hak służący do zawieszania jej w czasie użycia,

2. słupkowe – drabiny, którym poprzez złożenie nadaje się kształt słupka,

3. nasadkowe – drabiny wieloprzęsłowe, które można ze sobą łączyć poprzez nałożenie przęsła górnego na dolne,

4. wysuwane drabiny wieloprzęsłowe, gdzie górne przęsła można wysuwać ręcznie lub przy pomocy liny,

5. dachowe – drabiny służące do chodzenia po zewnętrznej stronie dachu, z hakiem do zaczepiania o krawędź dachu,

6. wielofunkcyjne – drabiny, które mogą być stosowane w różnych konfiguracjach, umożliwiających spełnienie więcej niż jednej funkcji

Wymagania:

Masa dla różnych typów drabin nie powinna być większa niż:

0. 15 kg dla drabiny hakowej,

1. 8 kg/m długości dla wszystkich innych drabin, z tym że nie więcej niż 25 kg masy całkowitej drabiny obsługiwanej przez jedną osobę

0. Odległość miedzy szczeblami powinna wynosić od 250 do 350 mm

1. Minimalna szerokość między bocznicami powinna wynosić 295 mm, z wyjątkiem drabin dachowych, słupkowych, hakowych i wewnętrznych

2. Konstrukcja szczebli wszystkich drabin ratowniczych musi zapewnić utrzymanie obciążenia 500 kg przyłożonego w środku szczebla

3. Drabiny o długości ponad 11 m muszą być wyposażone w urządzenia stabilizujące tzw. drążki podporowe

Oznaczenia:

0. Wszystkie drabiny powinny być trwale oznakowane farbą lub nalepką z podaniem nazwy lub znaku zakładu produkcyjnego, typu drabiny, rok produkcji oraz wskazanie dla ratownika czy drabina jest dostępna czy ratownicza. Wszystkie oznaczenia powinny być umieszczone na wysokości 1,5 - 2 m ponad podstawę drabiny.

1. Drabiny dostępne powinny być oznakowane przez wskazanie, że ratowanie przez znoszenie jest niedozwolone

2. Drabiny ratownicze powinny być oznakowane przez wskazanie maksymalnej liczby osób mogących przebywać na drabinie w tym samym czasie

6.

Skokochron składa się z:
- napełnionego powietrzem rusztowania (w postaci węża), które jest ze wszystkich stron zamknięte odporną na płomienie plandeką.  Rusztowanie na dole i na górze składa się z kwadratowej ramy, która jest połączona w każdym rogu pionowymi słupami. 
-Ramę  i słupy stanowią węże wypełnione powietrzem. Do dolnej ramy dołączona jest butla o poj. 6 l ze sprężonym powietrzem pod ciśnieniem  300 bar. Pozioma plandeka dzieli pomieszczenie wewnętrzne na komorę górną i dolną.
- Węży o śr. 200 mm z obustronnie gumowanej tkaniny poliamidowejCiśnienie napełnienia ogranicza zawór nadciśnieniowy do ok. 0,5 bara.

- Plandeka zewnętrzna z wysoko wytrzymałej tkaniny jest pokryta nie podtrzymującym palenia PCW. Przy niewielkim ciężarze charakteryzuje się ona wysoką odpornością na rozrywanie, wysoką wytrzymałością na dalsze rozdzieranie oraz nieznacznym wydłużeniem przy rozciąganiu.

- Pokrycia plandeki skokowej białe (RAL 9010), części bocznych pomarańczowe (RAL 2004).

Sposób działania

Po otwarciu zaworu butli rusztowanie (węże) jest napełniane nadciśnieniem ok. 0,3 bara i samo się podnosi. Równocześnie przez rozmieszczone z boku otwory pomieszczenie wewnętrzne napełnia się powietrzem  z otoczenia. Skokochron jest gotowy do użytku w ciągu 30 sek. Po spadnięciu ciała na powierzchnię skokową rusztowanie ulega deformacji. Objętość wewnętrzna komór zmniejsza się, a zagęszczone powietrze wydobywa się w sposób kontrolowany przez boczne otwory stanowiące rodzaj dławików. Powierzchnia skokowa obniża się. Energia kinetyczna spadającego ciała jest zamieniona w energię prądu uchodzącego powietrza i energię odkształcenia się rusztowania. Rusztowanie odkształca się niezależnie od miejsca upadku ciała, zawsze w kierunku centrum skokochronu. To powoduje zanurzenie jak w lejek. Ciało jest relatywnie łatwo wyłapane, powrotne wyrzucenie (efekt trampoliny) jest zredukowane. Po odciążeniu napełnione powietrzem, elastyczne rusztowanie samo się podnosi. Skokochron jest gotowy do przyjęcia następnego skoku po 10 sek.  Częstotliwość skakania jest określona przez czas, jaki jest wymagany do usunięcia z niego skaczącej osoby. Skoki mogą następować dowolnie często, bez konieczności ponownego napełniania sprężonym powietrzem

7.

Rękawy ratownicze

Służą do masowej ewakuacji ludzi z budynków wysokich. Mogą składać się z dwóch lub trzech warstw:

1-wewnętrznej nośnej

2-zewnętrznej elastycznej

I ewentualnie

3-zabezpieczającej przed oddziaływaniem płomien

Osoba zsuwa się równomiernie wewnątrz rekawa ewakuacyjnego.Pokrywa zewnętrzna rekawa ewakuacyjnego jest żaroodporna i impregnowana.Dno komory wyjściowej wyścielone jest grubą poduszką ochronną, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo osób podczas ewakuacji..Komora wyjściowa rękawa ratunkowego jest wyposażona dodatkowo w uchwyty.

8.

Ratownicze zestawy pneumatyczne to zbiór wzajemnie połączonych ze sobą elementów tworzących

urządzenie zdolne do wykonania pracy podczas prowadzenia działań ratowniczych. Czynnikiem

roboczym zestawu pneumatycznego jest sprężone powietrze. Wybór i zastosowanie poduszek

powietrznych zależy od różnych czynników, między innymi jak wymagana wysokość podnoszenia,

siła podnoszenia czy kształt obiektu.

Ratownicze zestawy pneumatyczne, wykorzystywane przez straż pożarną ze względu na zastosowanie, dzielą się na dwa podstawowe typy:

Ø pneumatyczne zestawy siłowe,

Ø pneumatyczne zestawy uszczelniające.

Wszystkie typy zestawów zbudowane są z takich samych elementów i działają na tej samej zasadzie.

W skład ratowniczych zestawów pneumatycznych wchodzą najczęściej:

0. źródło zasilania zestawu pneumatycznego (butla ze sprężonym powietrzem, pompka),

1. reduktor zestawu pneumatycznego,

2. urządzenie sterujące,

3. przewody zasilające,

4. narzędzia pneumatyczne.

Siłowniki wysokociśnieniowe wyposażone są w przyłącze zasilającego przewodu powietrznego, które usytuowane jest na jednym z narożników narzędzia. Przyłącze do przewodu zasilającego, powietrznego nie posiada zaworu zwrotnego (jednokierunkowego)

10.

ZS

- w suwie ssania do cylindra silnika zasysane jest powietrze -w suwie sprężanie nast. Sprężenianie pow. Istotny wzrost temp –pod koniec suwu sprężania do sprężonego powietrza nast. Wtrysk rozpylonego paliwa –nast. Samozapłon tego paliwa. Inna nazwa silnik wysokoprężny, diesla paliwem jest olej napędowy Mniejsze zurzycie paliwa, zast: auta ciężarowe, wolnobieżne, maszyny ciągniki rolnicze, samochody osobowe

ZI

-w suwie ssania zasysana jest mieszanka powietrza z paliwem (gaźnik lub układ wytryskowy mieszanka paliwowo pow.) –w suwie sprężania mieszanka ta jest sprężana –inicjatorem zapłonu mieszanki jest iskra elektryczna na elektrodach świecy zapłonowej

Inna nazwa silnik niskoprężny spalinowy, lepsza elastyczność możliwość przyspieszania prędkości obrotowych Zast: auta osob, małe silniki w kosiarkach pilach