Rachunkowość ćwiczenia 13.10.2010

I ĆWICZENIA

Zasada ostrożności-zgonie z tą zasadą poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie lub wytworzenie koszty. Zasada ta dba o to, aby aktywa i przychody jednostki nie były zawyżone, natomiast zobowiązania i koszty zaniżone.

Aktywa Zobowiązania

Przychody Koszty

Np.2010 100.000

IIp 5%

Koszty finansowe 5.000

Np jednostka nabywa budynek; jest w wstanie zapłacić wyższą wartość niż rynkowa, w przypadku zakupu prezentuje się koszt, w przypadku aktywów należy go urealnić .Zobowiązań i kosztów nie należy zaniżać.

Zasada ciągłości stosowanych metod mówi iż przyjętą politykę rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych.

Przychody jednakowego ugrupowania operacji gospodarczych- dokonując jednakowej wyceny aktywów i pasywów, w tym także odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych, jednakowego sposobu ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych, tak aby za kolejne lata informacje w nich zawarte były porównywalne. Oznacza to jeżeli jednostka amortyzuje środki trwałe wg zasady liniowej to powinna utrzymać ten sposób w kolejnych latach obrotowych aby móc porównywać lata ze sobą. Jak używa jednej metody to stosuje je w kolejnych latach aby lata ze sobą porównać. Zasad nie zmienia się w trakcie trwania roku obrotowego. Jeśli zmieni zasadę na koniec roku to sprawozdania z poprzedniego okresu musi dostosować do nowych zasad.

Zasada istotności nakazuje takie zorganizowanie ewidencji, aby zapewniła ona wyodrębnienie operacji gospodarczych, mających istotne znaczenie dla oceny sytuacji majątkowej, sytuacji finansowej oraz wyniku finansowego lub dla sprawowania skutecznej kontroli wewnętrznej. Zatem wg tej zasad nie chodzi o to aby w sprawozdaniu finansowym prezentować oistotne sytuacje gospodarcze, trzeba prezentować wszystkie ale wyodrębnić te które wpływają najbardziej na strukturę zysków i strat i wynik finansowy.

Podział -jak dzielimy rachunkowość?

Wg tradycyjnego podziału systemu rachunkowości, w oparciu o kryterium zakresu merytorycznego system rachunkowości wyróżnia:

1.Ewidencję.Potoczną księgowość.

2.Rachunek kosztów.

3.Sprawozdawczość finansową.

Ad.1

Księgowość jest częścią rejestracyjną systemu rachunkowości, która buduję bazę danych dla całego systemu. W praktyce określa się ją jako prowadzenie ksiąg rachunkowych, mówią o tym przepisy 9-25 ustawy o rachunkowości i obejmuje ona:

1.Bieżącą rejestrację faktów i zdarzeń gospodarczych zachodzących w jednostce.

2.Pomiar wartości majątku podmiotu gospodarczego.

3.Sporządzanie bieżącej operacyjnej dokumentacji księgowej.

Ad.2

Rachunek kosztów:

Jest on utożsamiany z wyodrębnionym przedmiotowo i proceduralnie zbiorem informacji o kosztach, opracowanej wg określonego modelu, dostosowanego do potrzeb informacyjnych określonych użytkowników. Przeprowadzony w tym podsystemie pomiar kosztów, umożliwia dokonanie oceny sytuacji decyzyjnych, umożliwia ocenę wszelkich uwarunkowań, ocenę korzyści kosztów jakie mogą zostać poniesione w związku z podjęciem określonej decyzji, umożliwia podjęcie samej decyzji i kontrolę jej wykonania. Rachunek kosztów jest pewnym systemem wykorzystywanym do podejmowania decyzji ale te do zarządzania przedsiębiorstwa. Obejmuje nie tylko dane rzeczywiste o kosztach działalności jednostki, ale również tzw. rachunki problemowe, Czyli predykcję, przewidywanie i badanie kosztów nowej produkcji, różne warianty poziomu tych kosztów, optymalizację wielkości produkcji lub alokacji zasobów, wykorzystanie potencjału wytwórczego czy też opłacalność podejmowanych inwestycji.

Zapamiętać!!!

Zakres merytoryczny współczesnego rachunku kosztów jest szeroki, obowiązują tu wszystkie zasady rachunkowości. System stanowi integralna część rachunkowości.

Ad.3

Sprawozdawczość finansowa:

Obejmuje ona ściśle określone przepisami prawa i)lub ustaleniami kierownictwa jednostki gospodarczej, różnorodne informacje wyjściowe systemu rachunkowości. Mają one formę obligatoryjnych sprawozdań zewnętrznych(jednostka ma obowiązek sporządzania i dostarczania sprawozdań do instytucji zgodnie z przepisami prawa) lub też dowolnie redagowanych raportów na potrzeby wewnętrznych odbiorców. Szczególne znaczenie ma sprawozdawczość zewnętrzna bo pomaga kontaktować się z otoczeniem np.gracze na giełdzie mają wgląd do rachunkowości. Raporty sporządzane po potrzeby wewnętrznych odbiorców, wynikają z potrzeb chwili potrzeb kierownictwa w zakresie danej komórki organizacyjnej, mają różnorodny zakres.

Podział rachunkowości ze względu na funkcjonalne kryterium-inaczej zdefiniowany podział niż wcześniej.

Funkcjonalne kryterium-cele informacyjne użytkowników systemu rachunkowości

W oparciu o to kryterium rachunkowość dzieli się na:

1.Rachunkowość zarządczą

2.Rachunkowość finansową:

W ramach finansowej wyodrębnia się podatkową.

Ad.1

Rachunkowość zarządcza:

Korzenie sięgają lat 30,40 XX w kiedy w USA i Europie wystąpiły zmiany w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem i decentralizacji procesów podejmowania decyzji. Zaspokaja potrzeby informacyjne kierownictwa jednostki w zakresie efektywności i skuteczności działania w projektowanych przedsięwzięciach. Rachunkowość zarządcza w przeciwieństwie do finansowej nie jest uregulowana prawnie, nie podlega harmonizacji ani standaryzacji a jej prowadzenie zależy wyłącznie od kierownictwa jednostki na różnym szczeblu zarządzania. Koncentruje się zarówno na danych przeszłych, historycznych, ale również danych przyszłych na bazie danych historycznych w oparciu o system rachunkowości zarządczej dokonuje się oceny danych przyszłych jest systemem informacji prospektywnej. Opiera się da danych finansowych tzn. danych w ujęciu wartościowym, wykorzystuje również dane ilościowe i jakościowe. Gromadzi nie tylko informacje wewnętrzne, ale również dane płynące z otoczenia jednostki gospodarczej.

Rachunkowość finansowa zajmuje się opisem stanu finansowo-majątowego jednostki gospodarczej i wypracowanym, wygenerowanym przez nią wynikiem finansowym i przekazuje obraz działalności podmiotu odbiorcą zewnętrznym w formie sprawozdań finansowych. Jest ona systemem deterministycznym, ponieważ jej prowadzenie jest zdeterminowane, ściśle określone i podporządkowane przepisom ustawy o rachunkowości, krajowym i międzynarodowym standardom rachunkowości, przepisom kodeksu spółek handlowych, prawa podatkowego, przepisom komisji nadzoru finansowego, narodowego banku polskiego. Rachunkowość finansowa jest przedmiotem harmonizacji i standaryzacji w ujęciu regionalnym ale również globalnym. Odwzorowuje zdarzenia przeszłe a zatem generuje informacje expost. Dokonuje pomiaru w ujęciu wartościowym i obowiązuje ją ścisła periodyzacja. Sprawozdania są badane przez biegłych rewidentów, zwykle są ujawniane a także publikowane.

Rachunkowość podatkowa-konieczność prowadzenia rachunkowości podatkowej wynika z obowiązującego prawa podatkowego, będącego narzędziem realizacji polityki fiskalnej państwa. Ze względu na różnorodność podatków jest ono(prawo podatkowe) bardzo zróżnicowane przedmiotowo. Fiskus nie może zmieniać zasad rachunkowości, tworzy jednak własne regulacje, które ustanawiają definicję kosztu i przychodu przy obliczaniu podstawy opodatkowania, moment sprzedaży, obowiązek wystawienia faktury VAT i inne. Jeśli spojrzymy na prawo podatkowe i bilansowe to powiemy że w dużej mierze zasady pokrywają się. Definicja kosztów i definicja przychodów przy rachunku zysków i strat przy porównaniu różnią się od definicji zysków i strat z punktu widzenia przychodowego. Np zaciągnęliśmy pożyczkę od właściciela, mamy w umowie ze pożyczkę spłacamy do końca kwartału następnego. Pożyczka oprocentowana w stosunku 5%rcznieKapitalizacja raz w roku.Za każdy rok płacimyodsetki to końca kwartału roku następnego. Koszty finansowe pomniejszają wynik finansowy. Kosztem kwota staje się w momenciezapłaty odsetek. Na dzień 31.03.2011 roku

W oparciu o zakresy merytoryczny wyróżniamy:

1.Księgowość

2.Rachunek Kosztów

3.Sprawozdawczość

W oparciu o cele funkcjonalne:

1.Rachunkowość zarządcza

2.Rachunkowość finansowa

3.Rachunkowość podatkowa

Inny podział ale systemy mają związek ze sobą. Rachunek kosztów obejmuje problemowość w związku z rachunkowością zarządczą.

Polityka rachunkowości-oznacza ona wybrane i stosowanie przez jednostkę rozwiązania, dostosowane do rodzaju prowadzonej działalności, i dopuszczone przepisami ustawy o rachunkowości oraz zapewniające wymaganą jakość sprawozdań finansowych. W przypadku spraw nieuregulowanych przepisami ustawy, jednostka może stosować krajowe standardy wydane przez komitet standardów rachunkowości. Jednakże może się zdarzyć tak żw brakuje odpowiedniego standardu rachunkowego. Co wtedy? Mamy kwestie nieuregulowaną przepisami ustawy o rachunkowości krajowej. Wtedy jednostka może stosować Międzynarodowe Standardy Rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej. Począwszy od 01.01.2005 weszła w życie zmiana dotycząca obowiązku stosowania rachunkowości. Jednostki zostały podzielone, podmioty rachunkowości zostały podzielone na te, dla których prawem w zakresie rachunkowości jest ustawa o zakresie rachunkowości oraz z drugiej strony na podmioty dla których prawem w zakresie rachunkowości, które mają obowiązek stosować międzynarodowe standardy rachunkowości. Jeśli chodzi o podmioty które obligatoryjnie stosują MSR są to banki oraz emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu.

W domu sięgnij do ustawy o rachunkowości i znajdź podmioty które mają możliwość wyboru czy stosują przepisy ustawy o rachunkowości czy międzynarodowe standardy.

Dokumentacja opisująca politykę rachunkowości stanowi integralną część rachunkowości w każdym podmiocie gospodarczym. Jest to sporządzona w formie pisemnej dokumentacja która określa przyjęte i stosowane przez jednostkę rozwiązania w zakresie których dokonała indywidualnego wyboru. Dokumentacja ta powinna zawierać w szczególności:

1.Powinna określać rok obrotowy i wchodzące w jego skład okresów sprawozdawcze, czyli powinna zawierać stwierdzenie że rok obrotowy zaczyna się 01.01 a kończy 31 grudnia w przypadku gdy jest to rok kalendarzowy, ale wcale nie musi być to rok kalendarzowy.

2.Datę przejścia na MSR'y w przypadku kiedy tego dokonały.

3.Stosowane metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego.

4.Zakładowy plan kont, który zawiera wykaz kont księgi głównej, czyli tzw. kont syntetycznych, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych oraz ich powiązanie z kontami księgi głównej.

5.Dokumentacja powinna zawierać wykaz prowadzonych ksiąg rachunkowych.

6.Powinna zawierać opis systemu przetwarzania danych aby przy prowadzeniu ksiąg przy użyciu komputera, opis systemu informatycznego wraz z wykazem programów, procedur, funkcji algorytmów i parametrów a także programowych zasad ochrony danych w tym metod zabezpieczenia dostępu do danych i systemu ich przetwarzania a ponadto określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji.

7.Dokumentacja opisująca politykę rachunkowości powinna określać system służący ochronie danych i ich zbiorów w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów a więc również sposobu archiwizowania tych zbiorów. Dokumentacja opisująca politykę rachunkowości która określa ustawa.

Rachunkowość wykład 13.10.2010

Kategorie pomiaru rachunkowości

Rachunkowość jest systemem pomiaru którego nadrzędnym celem jest odzwierciedlenie rzeczywistości gospodarczej jednostki bez jej zniekształcania ze względu na cele określonych odbiorców. Aby pomiar był możliwy należy określić przedmiot, kategorię, sposoby dokonania pomiaru. Pomiar zdarzenia oznacza wyrażenie go w wartościach pieniężnych oraz wskazanie obszaru działalności jednostki na który ma wpływ. Przedmiotem pomiaru rachunkowości jest z jednej strony sytuacja finansowa, z drugiej zaś rentowność. Pomimo nierozerwalnego związku z obszarami do ich pomiaru stosuje się odmienne kategorie.

Kategorie pomiaru sytuacji finansowej:

1.Aktywa

2.Zobowiązania.

3.Kapitał własny.

Aktywa to zasoby majątkowe jednostki, które jednocześnie spełniają cztery zasadnicze warunki:

1.Są skutkiem zdarzeń przeszłości.

2.Mają wiarygodnie określoną wartość.

3.Są kontrolowane przez jednostkę.

4.Spowodują wpływ do jednostki w przyszłości korzyści ekonomicznych.

Zobowiązania-jest to wynikający ze zdarzeń w przeszłości obowiązek wykonania świadczenia o wiarygodnie określonej wartości,który to obowiązek spowoduje wykorzystanie już posiadanych bądź przyszłych aktywów jednostki.Jednostka aby spełnić zobowiązania wykorzysta już posiadane lub przyszłe aktywa.

Kapitał własny jest to małowymagalne, długoterminowe zobowiązanie podmiotu gospodarczego wobec jego właścicieli. Termin spłaty tego zobowiązania nie jest znany, ponieważ w momencie jak powstaje spółka powstaje na czas nieokreślony. Wiadomo tylko że wystąpi on w momencie jej likwidacji. Zatem możemy skonstruować równanie rachunkowości:

Aktywa=Kapitał własny+wartość zobowiązań

Kapitał własny=zobowiązania to pasywa

3.ooo

Aktywa-zobowiązania=Kapitał własny

Aktywa i zobowiązania to pierwotne kategorie pomiary sytuacji finansowych.

Kapitał własny to kategoria Wtórna. Jest określany również jako aktywa netto wartość jednostki pomniejszonej o zobowiązania.

Aktywa netto stanowią wartość księgową podmiotu gospodarczego. Kapitał własny jest zdeterminowany różnicą pomiędzy różnicą.

Kategoria pomiaru rentowności

Rentowność to opłacalność, efektywność działań podejmowanych przez jednostkę. Do pomiaru rentowności stosuje się następujące kategorie:

Z jednej strony przychody i zyski.

Z drugiej koszty i straty.

Przychody i zyski: Jest to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości w formie zwiększenia wartości aktywów lub zmniejszenia wartości zobowiązań które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w przypadku kiedy kapitał własny jest ujemny, w inny sposób niż wniesienie środków przez właścicieli bądź udziałowców.

Przychód ten powoduje wzrost wartości aktywów, wzrost środków pieniężnych w w kasie, wzrost wartości środków obrotowych.

Zasada bilansowa

Suma atywów=suma pasywów

Wzrostowi wartości aktywów towarzyszy ruch po stronie pasywów. Jeśli będzie przychod, zwiększy się kasa na koncie, to na pewno nie zwiększy się wzrost zobowiązań, wzrośnie kapitał własny. Musi być taki wzrost kapitału własnego który nie został podwyższeniem kapitały własnego przez właścicieli, To jest warunek wystąpienia przychodów.

Koszty i straty:

Uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych w okresie sprawozdawczym o wiarygodnie określonej wartości w formie zmniejszenia wartości aktywów lub zwiększenia stanu zobowiązań które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Przykład

Wystąpił koszt i w efekcie wzrósł stan zobowiązań podmiotu. Jednostka musi spełnić świadczenia na rzecz osoby trzeciej. Suma aktywów musi być zgodna z sumą pasywów. W aktywach nic się nie dzieje, jednostka musi spełnić zobowiązanie. Wystąpiło zmniejszenie kapitału własnego, w przypadku niedoboru kapitału możemy mieć do czynienia z ujemnym kapitałem własnym. Zmiana nie może być ujemna, właściciele środków nie mogą wycofać. Zmiana kapitały własnego jest spowodowana w każdy sposób tylko nie wycofaniem środków własnych przez właścicieli.

Kontrola

Aktywa to zasoby majątkowe kontrolowane przez jednostkę.

Kontrola jest ekonomiczna.

Tytuł prawny własności nie jest konieczny aby uznać dane aktywo za aktywo jednostki. Jednosta musi mieć możliwość zarządzania aktywami i podejmowania decyzji co do sposobu ich wykorzystania. Większość aktywów znajdujących się w dyspozycji podmiotu jest prawnie temu przypisana. Podstawowym wyjątkiem może być obiekt środek trwały który jest używany przez jednostkę na podstawie leasingu kapitałowego(finansowego)

Leasing kapitałowy(finansowy)

Leasing operacyjny to nie to samo co kapitałowy

W momencie oddania przedmiotu w leasing finansujący wyksięgowuje przedmiot leasingu z środków trwałych, poza tym prowadzi interwencje pozafinansowe. Zamiast przedmiotu oddanego w leasing pojawiają się należności leasingowe, długoterminowe. W umowie leasingu korzystający płaci w części kapitał w części odsetki, zatem w należnościach leasingowych mamy wartość kapitału, który musi korzystający zapłacić. Odsetki są w rachunku zysków i strat. Środek trwały który \nie jest ewidencjonowany jest własnością korzystającego. Korzystający ewidencjonuje to w środkach trwałych swoich. Wzrasta wartość pasywów i aktywów wzrasta suma finansowa. Korzystający który nie jest faktycznie właścicielem przedmiotu leasingu wprowadza przedmiot leasingu do swojej ewidencji bilansowej wg wartości godziwej, amortyzuje przedmiot leasingu w krótszym z dwóch okresów, zestawiając z jednej strony czas trwania umowy leasingu z drugiej czas jego użytkowania tego przedmiotu. Jeśli czas umowy jest krótszy amortyzuje środek umowy. Wykazuje zobowiązania leasingowe w kwocie wartości godziwej przedmiotu leasingu, przekazywane na rzecz finansującego raty płatności leasingowych; traktuje części kapitałowej jako spłatę zobowiązania. Z każdą rata zmniejsza się zobowiązanie, części odsetkowe raty płatności leasingowej traktuje jako koszt finansowy. Korzystający Ponosi koszt konserwacji ,remontów i wszelkie inne wydatki związane z bieżącym użytkowaniem przedmiotu leasingu.

Leasing operacyjny-aktywa w środkach trwałych finansujący, właściciel prawny wykazuje przedmiot leasingu. Jezlei wykazuje to również amortyzuje.Korzystający wykazuje przedmiot leasingu wyłącznie w ewidencji pozabilansowej i nie posiada żadnych uprawnień do jego amortyzowania.

Systuacja platności rat leasingowych

W przypadku finansującego stanowią one w pełnej wysokości bez wyodrębnienia na cześć odsetkową i kapitałową bez części przychodu usług.

Po stronie korzystającego są one kosztem działalności operacyjnej.

Dany składnik jest aktywem musi posiadać wiarygodnie określoną wartość. Każdemu składnikowi majątkowemu należy przypisać wiarygodną wartość wyrażoną w mierniku pieniężnym. Żadna metoda wyceny rachunkowości nie może naruszać zasady wiernego i rzetelnego obrazu przedsiębiorstwa i musi zostać przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi normami i standardami. Nie wycenia się takich zasobów majątkowych jednostki dla których nie można przeprowadzić rzetelnego pomiaru wartości pomimo że jednostka dzięki nim zdobywa i umacnia swoją pozycję finansową. Ten rodzaj zasobów jednostki znajduje odzwierciedlenie w jej wycenie rynkowej która zwykle przewyższa wartość jej składników majątkowych.

Jakie są metody szacowania wartości w rachunkowości???

1.Cena zakupu-jest to kwota należna sprzedającemu pomniejszona o wartość podatku VAT i wartość podatku akcyzowego, w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publiczno-prawnym i podatek importowy, i obniżona o rabaty i opusty oraz inne podobne zmniejszenia i odzyski.

2.Cena nabycia-jest to cena zakupu powiększona o wszelkie koszty zakupu i przystosowania składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu a obniżona o rabaty i opusty oraz inne podobne zmniejszenia i odzyski.

Np. koszty transportu, załadunku itd…

Np. żeby wprowadzić produkty sypkie do obrotu trzeba kupić opakowania itd.

3.Koszt wytworzenia stanowią koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadniona część kosztów zmiennych i stałych pośrednio związanych z jego produkcją(koszty materiału, przetworzenia ,koszty doprowadzenia do stanu i miejsca żeby sprzedać0

Koszty pośrednie które można przypisać wytworzeniu danego produktu.

4.Wartość cena rynkowa- jest to bieżąca cena takiego samego lub podobnego składnika majątkowego na rynku właściwym dla danego przedsiębiorstwa.

5.Wartość godziwa jest to podstawowa kategoria rachunkowości, kwota za jaką dany składnik majątku mógłby zostać wymieniony na zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej dokonanej pomiędzy zainteresowanymi dobrze poinformowanymi i nie powiązanymi ze sobą stronami.

6.Cena sprzedaży netto to możliwa do uzyskania na dzień bilansowy cena sprzedaży składnika majątku bez podatku VAT i podatku akcyzowego pomniejszona o rabaty i opusty i inne zmniejszenia oraz koszty związane z jego przystosowaniem do sprzedaży oraz koszty związane z dokonaniem sprzedaży a powiększona o należną dotację przedmiotową.

7.Wartość przeszacowana-jest to wartość po dokonanej aktualizacji wyceny składników majątkowych aktywów pomniejszona o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

8.Wartość likwidacyjna-wartość sprzedaży na warunkach rynkowych w momencie likwidacji części bądź całości przedsiębiorstwa pomniejszeniem kosztów bezpośrednio doprowadzających do tej sprzedaży.

9.Wartość bieżąca-wycenia ona aktywa w wysokości aktualnej wartości przyszłych wpływów netto z ich sprzedaży przeprowadzonej w normalnym trybie. Jest to wartość jaką oczekujemy jaką spodziewamy się w przyszłości z tytułu sprzedaży danego składnika majątku. To koncepcja oparta na koncepcji pieniądza w czasie. Uwzględnia dyskonto.

Punkt3 Aktywa są skutkiem zdarzeń przeszłych.

Zwiększa się stan środków trwałych ,zmniejsza pieniężne. Zmienia się struktura aktywów.

Mamy zakup bezgotówkowy. Następuje wzrost sumy bilansowej.

II możliwość aktywa mogą zostać wytworzone we własnym zakresie.

Mamy wzrost wartości trwałej w gotówce w trwałych z drugiej strony wzrost kapitału własnego w pasywach. Sami wytworzyliśmy środek trwały. Koszty z jego tytułu ponosiliśmy w momencie produkcji. Następuje ewidencja środków trwałych w stronie pasywów.

III Aktywo możemy nieodpłatnie otrzymać od kontrahenta. Mamy dostawcę, który przekazuje nam samochód osobowy, wzrost środków trwałych. Wystąpił przychód więc po stronie pasywów mamy wzrost wyniku finansowego który zwiększył kapitał własny.

IV. Aktywa mogą znaleźć się w jednostce w przypadku wniesienia aportu przez właściciela. Środki trwałe wzrost, kapitał własny też wzrósł.