Biomedyczne podstawy rozwoju WykładY Biomedyczne podstawy rozwoju wykład 5 i 6
Biomedyczne
podstawy rozwoju i
wychowania
dr
Arkadiusz Kaźmierczak
Co
może niepokoić rodzica
do
czwartego miesiąca życia:
nie
reaguje na otoczenie - na mamę przy karmieniu, głośne hałasy
nie
uśmiecha się
nie
potrafi ani chwili utrzymać prosto głowy
do
siódmego miesiąca życia:
nie
potrafi przełożyć zabawki z ręki do ręki
nie
chwyta klocka ani innej zabawki
do
dziewiątego miesiąca życia:
nie
przewraca się z plecków na brzuszek
nie
siedzi bez oparcia
nie
dotyka dłońmi nawet kolan
nie
wydaje żadnych dźwięków i nie bawi się słuchaniem własnego
głosu
jeśli
twoje roczne dziecko:
nie
potrafi utrzymać się w pozycji stojącej przy jednoczesnym
podtrzymywaniu się ręka o meble
nie
umie z czyjąś pomocą zrobić kilku kroków
nie
wykazuje zainteresowania światem zewnętrznym - tobą, zabawkami
(takie zachowanie powinno skłonić cię do jak najszybszej
konsultacji, właściwie od razu jak je zaobserwujesz)
w
porównaniu z rówieśnikami wykazuje znacząco małą aktywność
nie
stara się naśladować gestów
nie
próbuje raczkować
nie
potrafi "pęsetowo" chwycić drobnego przedmiotu
Bibliografia:
Eisenberg,
A., Murkoff, H.E., Hathaway B.S.N., S. E, Pierwszy rok życia
dziecka, Rebis, Poznań 1999.
Hannaford
C., Zmyślne ruchy które doskonalą umysł, Polskie stowarzyszenie
Kinezjologów we wsp. z Medyk Sp. Z o.o
Maurer,
D., Maurer Ch., Świat noworodka, PWN, Warszawa 1994.
Vasta,
R., Haith, M.M., Miller, S.A., Psychologia dziecka, WSz i P,
Warszawa1995.
CHARAKTERYSTYKA
ROZWOJU PSYCHOFIZYCZNEGO I MOTORYCZNEGO DZIECI W MŁODSZYM WIEKU
PRZEDSZKOLNYM
Proporcja
budowy ciała dziecka jest typowo dziecięca ( stosunkowo duża
głowa, długi tułów i krótkie kończyny
Dziecko
w tym wieku rośnie szybko i stosunkowo mało przybiera na wadze, na
skutek naturalnej ruchliwości stopniowo szczupleje
Kościec
dziecka 3-4 letniego zachowuje jeszcze konsystencję chrząstkową (
jest giętki, elastyczny, a prawidłowe krzywizny kręgosłupa nie
są jeszcze całkowicie ukształtowane)
Połączenia
stawowe są nietrwałe, więzadła słabe i rozciągliwe
Płuca
i serce pracują intensywnie, lecz nieekonmicznie;
częstotliwość
oddechu wynosi około 30 ( u dorosłego człowieka 16)
serce
wykonuje 90-110 uderzeń na minutę ( u dorosłego człowieka
70-80)
intensywny
wysiłek powoduje przyspieszenie tętna do 200 uderzeń na minut
układ
nerwowy jest niedojrzały i działa niesprawnie ( słabo
zaawansowany proces myelinizacji)
ruchy
dziecka są rozrzutne-synkinezy, mało precyzyjne, totalne ( brak
koordynacji powoduje trudności w pisaniu, posługiwaniu się
przyborami do jedzenia, sznurowaniu bucików)
przerost
układu limfatycznego jest u dziecka w tym wieku przyczyną chorób
górnych dróg oddechowych
w
związku z dużą ruchliwością dziecka należy zapewnić mu
warunki do ruchowego wyżycia się
wskazane
są zabawy ruchowe, naśladowcze i konstrukcyjne
CHARAKTERYSTYKA
ROZWOJU PSYCHOFIZYCZNEGO I MOTORYCZNEGO DZIECI WIEKU
PRZEDSZKOLNYM 5-6
lat
wiek
5-6 lat charakteryzuje się znacznym postępem w rozwoju i
krzepnięciu organizmu,
doskonalą
się już nie tylko podstawowe formy ruchów, lecz dziecko potrafi
teraz je łączyć w określone całości ( np. w czasie biegu
chwytać i rzucać piłkę, z rozbiegu wykonać skok itp.),
porównując
dziecko 3 letnie z 5-6 letnimi dostrzegamy istotne różnice w
szybkości biegu, skoku w dal i rzutach,
oprócz
odpowiedniego terenu i sprzętu stymulującego ruchliwość dziecka
należy umożliwić mu ćwiczenia i zabawy ruchowe w grupach,
należy
również przyzwyczaić dzieci do prawidłowego nazewnictwa
wykonywanych ćwiczeń ( fikołek – przewrót w przód)
Podsumowanie
SPECYFICZNA
RUCHLIWOŚĆ I POTRZEBA AKTYWNOŚCI RUCHOWEJ
PRAGNIENIE
PRZEŻYĆ I EMOCJI
BOGATA
WYOBRAŻNIA
POBUDLIWOŚĆ
ORAZ ZMIENNOŚĆ NASTROJÓW ORAZ ZAINTERESOWAŃ
ŁATWE
ULEGANIE ZMĘCZENIU I SZYBKA REGENERACJA SIŁ
PLASTYCZNOŚĆ
ORGANIZMU, JEGO PODATNOŚĆ NA DODATNIE I UJEMNE WPŁYWY ŚRODOWISKA
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój fizyczny i motoryczny
Kościec
ma mniej tkanek chrząstnych, proces kostnienia znacznie postąpił
naprzód.
Rozwój
sprawności pracy w zakresie drobnych mięśni (dobrze może trzymać
w ręku np. ołówek).
Mięśnie
duże rozw. się wcześniej niż drobne (zdolne raczej do ruchów
silnych i zamaszystych).
Kościec
jako całość miękki i plastyczny. Kościec i stawy łatwo ulegają
deformacjom.
Różne
cz. kośćca krzepną, rosną i zmieniają się w różnej
kolejności. Uzębienie w końcu tego okresu prawie pełne
Zwiększa
się ogólna ruchliwość, ulepsza się praca układu oddechowego,
wzrasta pojemność płuc, objętość klatki piersiowej.
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój
procesów poznawczych
Dynamiczny
rozwój procesów poznawczych.
Dokonuje
operacji myślowych za pomocą manipulacji przedmiotami lub
wyobrażeniami konkretnych przedmiotów ale i próby operowania
symbolami.
Coraz
wyższy poziom operacji porównywania i klasyfikowania,
abstrahowania i uogólniania, analizy i syntezy.
Rozwój
wrażeń wzrokowych i słuchowych.
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój
procesów poznawczych
Dzieci
prawidłowo spostrzegają obrazy, kontury, schematy i rysunki
przedmiotów.
Pod
wpływem nauczania spostrzeżenia stają się bardziej
ukierunkowane, trwałe, dokładne i skuteczne.
Uwaga
coraz bardziej zdolna do koncentracji, trwałości i przerzutności.
Wzmożony
rozwój pamięci i jakościowa jej przemiana.
Zaczyna
rozwijać się pamięć logiczna
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój
procesów emocjonalnych
Rozszerza
się krąg przedmiotów, zjawisk, zdarzeń i spraw, które wywołują
reakcje emocjonalne, zmienia się i różnicuje w sposób istotny
charakter emocjonalnych doznań.
Nierzadko
emocje wyrażane w sposób burzliwy.
Emocje
pozytywne i negatywne mają swoją wyraźną przyczynę i są
skierowane ku określonemu przedmiotowi.
Stara
się pohamować emocje, zapanować nad nimi. stosunek emocjonalny do
ludzi (w znacznym stopniu uświadamiany przez dziecko), przedmiotów,
zjawisk.
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój
społeczny
Dla
rozwoju społecznego istotne są: układ stosunków, atmosfera,
postawy, przekonania i tryb życia w domu rodzinnym lub instytucji
wychowania zbiorowego, zamierzone oddziaływania nauczycieli,
swobodne obcowanie dziecka z rówieśnikami.
Podstawowe
znaczenie ma wpływ osób znaczących, jak również oddziaływanie
formalnych i nieformalnych grup.
OKRES
MŁODSZY SZKOLNY - Rozwój
społeczny
W
oczach dziecka zaczyna wyrastać nowy autorytet – nauczyciela,
który na terenie szkoły i we wszystkich sprawach z nią związanych
zaczyna przerastać autorytet rodziców.
Dzieci
tworzą bandy i mniejsze paczki (8-9 r. ż.). Rozwijają one własne
systemy wartości, obyczajów, rodzą “mody” zabawowe.
OKRES
SZKOLNY -rozwój fizyczny
Intensywny
przyrost wysokości u dziewcząt zaczyna się co najmniej od 11,5 r.
ż. i trwa do 14,5 r. ż., po czym gwałtownie spada.
Chłopcy
najbardziej intensywnie rosną od 13,5 r. ż. do 15,5 r. ż.
W
następnych latach chłopcy bardziej przewyższają dziewczęta
osiąganym wzrostem.
Ciężar
ciała u dziewcząt wzrasta najbardziej w 14 i 15 r. ż., a u
chłopców między 15 a 17 r. ż.
OKRES
SZKOLNY -rozwój fizyczny
Skok
pokwitaniowy jako zjawisko wzmożonego tempa przyrostu długości
ciała i jego ciężaru w przeciągu krótkiego czasu (2 – 3
lata), jest zjawiskiem stałym.. Przejściowe dysproporcje w
sylwetkach ciała.
Pojawiają
się drugo- i trzeciorzędne cechy płciowe
Między
12 a 16 r. ż. wzrost ciężaru i objętości serca.
Zwiększają
się komórki mózgowe, różnicują się ich funkcje, wzrost
rozgałęzień końcowych dendrytów i neurytów, powstawanie nowych
włókien i coraz większa ich specjalizacja.
Moment
dojrzałości płciowej u dziewcząt-13, 14 r. ż. (różnice
indywidualne bardzo duże). U chłopców przeciętnie 15-16 r. ż.
OKRES
SZKOLNY-rozwój procesów poznawczych
Spostrzeżenia
dokładniejsze, bogatsze w szczegóły, wielostronne w treści,
bardziej świadomie ukierunkowane.
Doskonalenie
się uwagi dowolnej i procesów myślowych umożliwia dokładniejszą
analizę i syntezę spostrzeganej rzeczywistości.
Częstsze
posługiwanie się pamięcią logiczną. Od 11-12r. ż. skokowo
wzrasta liczba zapamiętywanych słów abstrakcyjnych.
OKRES
SZKOLNY-rozwój procesów poznawczych
Przekształcanie
się pamięci mimowolnej w dowolną.
Porównywanie,
uogólnianie, wnioskowanie, dowodzenie, klasyfikacja osiągają
coraz wyższy poziom. Rozumowanie przybiera postać operacji
formalnych ( w przeciwieństwie do konkretnych).
Myślenie
staje się myśleniem hipotetyczno – dedukcyjnym.
Wyobraźnia
znajduje swój wyraz najczęściej w marzeniach i twórczości
młodzieży. Wyobraźnia wiąże się ściśle z ich wzmożoną
emocjonalnością
Okres
szkolny - rozwój procesów emocjonalnych
Niezwykła
intensywność i żywość przeżyć uczuciowych.
Przeżycia
osiągają stopień wysokiego napięcia: smutek przeżywany bywa
głęboko i często ma charakter “tragedii”, radość osiąga
wysokie szczyty uniesienia.
Łatwość
oscylacji między nastrojami krańcowymi: łatwe przejście od
radości do smutku, od nadziei do rozpaczy.
Chwiejność
emocjonalna.
Okres
szkolny - rozwój procesów emocjonalnych
Większe
w porównaniu z poprzednim okresem opanowanie w manifestowaniu
przeżyć emocjonalnych, a także wzmożenie kontroli nad sposobem
wyrażania swoich uczuć.
Bardziej
subtelne i mniej gwałtowne sposoby reagowania.
Maskowanie
swoich uczuć wobec dorosłych.
Kształtowanie
się uczuć wyższych.
OKRES
SZKOLNY - rozwój społeczny
Porównywanie
własnych rodziców z innymi ludźmi, z wzorami dostarczanymi przez
literaturę często prowadzi do rozczarowań.
Rodzice
stają się w oczach dorastających dzieci zwykłymi ludźmi,
pełnymi błędów i uchybień.
Tracą
zaufanie do rodziców, przestają zwierzać się ze swoich przeżyć,
szukają wsparcia wśród rówieśników lub starszych kolegów.
OKRES
SZKOLNY - rozwój społeczny
Ingerencję
dorosłych w osobiste sprawy przyjmuje młodzież niechętnie, a
nawet z objawami protestu i buntu.
Młodzież
wrażliwa na wpływ grupy rówieśniczej i jej zachowanie się
często jest determinowane przez różne elementy życia społecznego
w klasie szkolnej, jak: normy grupowe, pozycja ucznia w grupie,
rola, jaką pełni, stopień integracji członków grupy, ogólna
atmosfera klasy.
Typy
nieformalnych grup rówieśniczych: najbliżsi przyjaciele, małe
paczki, szersze grupy koleżeńskie, bandy.
Okres
młodzieńczy
trwa
od uzyskania dojrzałości płciowej do zakończenia procesu
wzrastania przypadającego u kobiet ok. 19 roku życia, a u mężczyzn
21 roku życia. W okresietym
przyrosty długościowe ciała są już nieznaczne, lecz jego masa
nadal wyraźnie zwiększa się. Wzrost długości tułowia prowadzi
do zharmonizowania proporcji ciała. Zakończenie wzrastania głowy
/szczególnie szczęk i mięśni twarzy/ prowadzi do ustalenia rysów
twarzy, uzyskujących postać dojrzałą. Wielkość narządów
wewnętrznych ustala się, a praca ich jest w pełni dojrzała.
Wyjątek stanowi mózg, którego architektonika nadal ulega zmianom,
prowadząc do bogacenia procesów psychicznych,
Okres
wieku dorosłego
trwa
od zakończenia procesu wzrastania do pojawienia się pierwszych
objawów starzenia siąj granica ta jest bardzo zmienna, wykazuje
znaczne indywidualne wahania, średnio jednak przypada na 35-40 rok
życia w przypadku mężczyzn oraz 30-35 rok życia - w przypadku
kobiet, Na ten okres przypada pełnia fizycznej dojrzałości.
Okres
wieku dojrzałego
ma
granice górne i dolne trudne do wyznaczenia w latach ze względu
na znaczną osobniczą zmienność w procesie "zużywania się*
organizmu! uchwycenie jego zakończenia /w zrozumieniu granicy
biologicznej/ w przypadku kobiet jest łatwe, wyznacza je bowiem
zanik funkcji gruczołów płciowych, czyli wystąpienie
klimakterium. W okresie tym obserwujemy siwienie włosów i wypadanie
ich, zarastanie szwów czaszkowych, postępujące odkładanie się
tłuszczu w organizmie, wypadanie zębów itp.
Okres
starości
Okres
starości
- dzielony jest niejednokrotnie na trzy stopnie:
a/
stopień pierwszy trwa do około 65-70 roku życia, a zmiany wsteczne
w tym czasie są już w organizmie wyraźnie zaznaczone,
b/
stopień drugi trwa do około 80 roku życia, a znamionuje go daleko
posunięte zwiotczenie skóry, mięśni i więzadeł /zmiany te
prowadzą do starczego zgarbienia/, funkcja zmysłów jest
uwsteczniona,
c/
stopień trzeci - po 80 roku życia cechuje wybitne wychudzenie oraz
zanik różnic płciowych i konstytucjonalnych