motywacja odchudzanie program (24)

Kurs „Super Dieta” Aleksander Łamek


Super Dieta

Moduł 24


Kreatywne rozwiązywanie problemów cd


Etap 2. Wymyślanie nowych pomysłów


Po etapie przygotowań możemy przejść do etapu kreowania nowych pomysłów. W kreowaniu pomysłów pomóc nam mogą następujące techniki.


Burza mózgów


Najbardziej znaną techniką na wymyślanie pomysłów jest burza mózgów. Jednak wbrew obiegowym opiniom nie polega ona na tym, że spotyka się kilka osób i zaczynają wymyślać jakieś pomysły. Burza mózgów rządzi się określonymi prawami, dzięki czemu potrafi być ona naprawdę skuteczna.


Oto zasady prawidłowej (i skutecznej) burzy mózgów:


Etap 1.Wymyślanie pomysłów


W jego trakcie uczestnicy burzy mózgów wymyślają jak najwięcej pomysłów. W tej części obowiązują następujące zasady:

- nie wolno krytykować i oceniać żadnych pomysłów (krytyka jest surowo wzbroniona)

- im więcej pomysłów tym lepiej - liczy się ich ilość, a nie jakość

- warto wymyślać zwariowane i nierealne pomysły

- warto rozwijać pomysły podane przez kogoś innego

- warto łączyć pomysły w nowe


Pytania, które mogą pomóc w wymyślaniu nowych pomysłów podczas burzy mózgów:

- jakie są inne zastosowania?

- zaadaptować?

- zmodyfikować?

- powiększyć?

- zmniejszyć?

- zastąpić czymś innym?

- przegrupować?

- odwrócić

- połączyć?


Pierwszą część burzy mózgów kończymy, gdy wyczerpią nam się pomysły, lub gdy uznamy, że jest ich wystarczająco dużo.

Warto następnie zrobić przerwę, aby oderwać się od problemu.


Etap 2.


Podczas tej części po kolei analizuje się wszystkie pomysły. W przypadku pomysłów zwariowanych i nierealistycznych warto pomyśleć nad takim ich przeformułowaniu, aby stały się bardziej realne. Efektem części drugiej powinien być wybór pomysły lub pomysłów, które będą nadawać się do realizacji.


Zastanówcie się teraz czy kiedykolwiek braliście udział w prawdziwej burzy mózgów. Burza mózgów najlepiej wychodzi jeśli wykonuje się ją w grupie. Ale można ją też stosować w pojedynkę.


Przykład


A oto jak wypadł pierwszy etap burzy mózgów podczas jednego z moich szkoleń.

Zajmowaliśmy się problemem jak zdobyć pracę. Uczestnicy podali następujące pomysły:

1. Znaleźć pracę na księżycu

2. Ukraść pracę innym

3. Zająć się pośrednictwem pracy

4. Chodzić od firmy do firmy

5. Przeglądać ogłoszenia

6. Szukać przez agencję pośrednictwa pracy

7. Założyć własną firmę

8. Dać ogłoszenie

9. Szukać przez znajomych

10. Śpiewać na ulicy

11. Opowiadać dowcipy na ulicy

12. Filozofować

13. Zostać duchownym

14. Założyć sektę

15. Zostać samorządowcem

16. Sprzedawać słonie

17. Sprzedawać czołgi

18. Sprzedać rodzinę

19. Grać statystę w filmach reklamowych

20. Pozować do zdjęć

21. Sprzedawać napoje

22. Prowadzić kursy

23. Napisać książkę

24. Ubezpieczyć współmałżonka

25. Grać w hazard

26. Założyć grę hazardową

27. Organizować walki ludzi

28. Nakręcić film


Jak widać były to pomysły bardzo różne, od zupełnie zwariowanych po całkiem realne. Jak się jednak okazało w drugim etapie, część pomysłów nierealnych udało się przerobić na realne. Np. pomysł aby znaleźć pracę na księżycu przerobiliśmy na pomysł, że należy szukać pracy w innym mieście, lub też pojechać za pracą do innych krajów Unii Europejskiej. Z kolei pomysł aby ubezpieczyć współmałżonka został przeformułowany na pomysł, że można zostać agentem ubezpieczeniowym.


Ćwiczenie 1


Wybierz jakiś problem i zrób burzę mózgu dla niego.




Technika przypadkowych obrazków/słów


Jak sama nazwa wskazuje, technika ta polega na wykorzystaniu przypadkowych słów lub obrazów. Dzięki tej technice możemy oderwać się od linowych sposobów rozwiązania problemu.


Przykład:

Przyjmijmy, że mamy za zadanie wymyślić nowy telewizyjny spot reklamowy dla producenta samochodu osobowego i wylosowaliśmy poniższy rysunek:



Najpierw przyglądamy mu się i wypisujemy wszelkie skojarzenia związane z tym rysunkiem. Mogą to być np.:

- wolność,

- swoboda,

- wiatr,

- wypoczynek,

- przygoda,

- przestrzeń,

- radość.


Gdy już je wszystkie wypiszemy, wtedy próbujemy je skojarzyć z naszym problemem. I w rezultacie możemy wymyślić, że spot reklamowy będzie polegał na tym, że samochód jedzie drogą i ciągnie za sobą złożoną żaglówkę. Gdy dojeżdżają nad jezioro to żaglówka zostaje wrzucona na wodę i bohaterowie reklamy zaczynają nią żaglować.


Do tej techniki dobrze jest posiadać zbiór różnych obrazków. Można je wycinać z kolorowych gazet.


Najważniejszym plusem tej techniki jest to, że pozwala ona spojrzeć na problem z przypadkowego punktu widzenia. Dzięki temu można wyjść poza skojarzenia związane bezpośrednio z problemem.


W praktyce warto do rozwiązania jednego problemu wykorzystywać wiele obrazków. Losujemy je po kolei i przy każdym staramy się wymyślić jakieś pomysły. Jeśli żadne nie przychodzą nam do głowy, to wtedy sięgamy po kolejny obrazek.


Zamiast obrazków można wykorzystywać przypadkowe słowa np. z książki. Plusem obrazków jest jednak to, że wiąże się z nimi więcej skojarzeń niż z przypadkowym słowem.


Proponuję abyście wybrali jakieś przypadkowe słowo (ze słownika) lub zdjęcie (z czasopisma) i następnie wypisali wszystkie możliwe skojarzenia z nim związane. I potem spróbowali połączyć te skojarzenia z jakimś problem i go rozwiązać.


Ćwiczenie 2


Wytnij z gazet kilka obrazków. Następnie wybierz jakiś problem (prawdziwy lub wymyślony) i wykorzystując te obrazki stwórz jak najwięcej pomysłów na rozwiązanie tego problemu.


Technika odwrócenia


Oto kolejna technika na wymyślanie pomysłów. Polega ona na odwróceniu naszego problemu. Jeżeli naszym problemem jest jak znaleźć dobrą pracę, to odwróceniem tego problemu będzie: jak stracić dobrą pracę. Mając taki odwrócony problem możemy wymyślać do niego rozwiązania. Gdy już je będziemy mieli, wtedy te rozwiązania ponownie odwracamy po to, aby miały one związek z naszym prawdziwym problemem. Plusem tej techniki jest to, że możemy spojrzeń na nasz problem z odwrotnej strony oraz gdy uzyskamy listę rozwiązań odwróconych, wtedy będziemy wiedzieć, czego nie powinniśmy robić.


Zachęcam do przećwiczenia tej techniki na kilku problemach. Można ją stosować w burzy mózgów (będzie to tzw. odwrócona burza mózgów).


Technika kwiat lotosu

Jest to technika, którą można stosować wspólnie z innymi technikami. Polega ona na umieszczaniu kolejnych pomysłów w postaci kwiatu. Najpierw mamy środek kwiatu, w którym wpisujemy nasz problem. Następnie wokół środka rysujemy liście i w każdym liściu wpisujemy jakiś pomysł związany z danym problemem. Potem wokół każdego listka tworzymy mniejsze listki, które będą zawierać pomysły wynikające z pomysłu, wokół którego powstają. A więc przykładowo mamy problem: jak znaleźć pracę. Jeden z listków zawiera pomysł - szukać przez znajomych. Następnie wokół tego pomysłu tworzymy kolejne, np. wysyłać do znajomych e-maile, dać im swoje CV, poprosić aby spytali się w swojej pracy czy nie ma wolnych miejsc, itd.


Skutecznie przeprowadzona ta technika pozwala na wygenerowanie bardzo dużej liczby pomysłów. Zachęcam do jej zastosowania na wybranym przez Was przykładzie. Wyniki możecie opublikować na tym forum.

Ćwiczenie 3


Przećwicz technikę kwiatu lotosu na konkretnym problemie. Tę technikę możesz połączyć z innymi poznanymi już technikami wymyślania pomysłów.


Inny punkt widzenia


Kolejna technika pozwalająca na kreowanie nowych pomysłów polega na patrzeniu na problem do rozwiązania z innego punktu widzenia. Może to być punkt widzenia innej osoby zaangażowanej w problem, ale może to też być punkt widzenia osoby, która z problemem nie ma nić wspólnego. Dzięki spojrzeniu na problem cudzymi oczami możemy dojść do nowych rozwiązań, które na dodatek będą chętniej akceptowane przez inne osoby związane sytuacją czy problemem.

Pytania pozwalające ulepszyć produkty i usługi


Poniżej znajdziesz pytania, które można wykorzystać do ulepszania rzeczy i usług. Np. dzięki nim możesz wymyślić, jak zmiany poczynić w swoim mieszkaniu lub domu.


Pytania

  1. Czy produkt można uczynić lepszym lub bardziej pożądanym poprzez uczynienie go większym?

  2. Czy daną rzecz można uczynić lepszą lub bardziej użyteczną przez jej zmniejszenie?

  3. Czy można coś ulepszyć powiększając liczby?

  4. Czy można ulepszyć zmniejszając liczby?

  5. Czy produkt lub usługa może zyskać na tym, że będzie połączony z czymś innym?

  6. Czy można dodać coś, co polepszy jego wartość?

  7. Czy można coś wyeliminować by polepszyć wydajność, zmniejszyć koszty, cokolwiek uprościć?

  8. Czy można daną rzecz ulepszyć, zwiększając szybkość?

  9. Czy możesz polepszyć jakość, bezpieczeństwo, zmniejszyć odrzuty, zredukować wyposażenie lub stresy pracowników przez zmniejszenie szybkości?

  10. Czy można zredukować nudę poprzez rotację pracy?

  11. Jak można polepszyć kontrolę?

  12. Czy daną rzecz można ulepszyć czyniąc ją bardziej miękką lub bardziej twardą?

  13. Czy produkt można uczynić łatwiejszą do zdobycia, wykorzystania, zastosowania?

  14. Jak można daną rzecz uprościć?

  15. Jak uczynić daną rzecz bardziej poszukiwaną?

  16. Jak uczynić ją tańszą?

  17. Jakie poprawki warto wprowadzić?

  18. Czy można zmienić lub ulepszyć barwę?

  19. Czy można zmienić lub ulepszyć materiał?

  20. Czy można zastosować nową kombinację materiałów?

  21. Jakie zmiany w produkcji polepszą wydajność, jakość, produkt?

  22. Jakim zmianom należy poddać personel?

  23. Jakie zmiany czasowe poprawiłyby wydajność i stosunki między pracownikami?

  24. Jak można lepiej podzielić plan czasowy, funkcje pracowników, operacje, obciążenie pracą?

  25. Jak powiększyć pożądane cechy, żeby były bardziej interesujące?

  26. Czy daną rzecz można uczynić lepszą lub bardziej pożądaną zmieniając jej kształt?

  27. Jakie cechy należałoby zachować?

  28. Co można z korzyścią odrzucić?

  29. Jak można zmniejszyć niebezpieczeństwo i powiększyć bezpieczeństwo?

  30. Jak można powiązać lub/i połączyć z czymś o już ustalonym poziomie pożądania?

  31. Jak można ulepszyć wygląd?

  32. W jaki sposób można zwiększyć aktywność produktu/usługi?

  33. Czy można zaoferować lub ulepszyć gwarancję, zapewnić brak defektów i strat?

  34. Czy produkt może zyskać dzięki zwiększeniu czystości lub dzięki zmniejszeniu zanieczyszczeń?

  35. Czy produkt można podwyższyć lub obniżyć?

  36. Czy można go usztywnić lub uelastycznić?

  37. Czy można produkt wzmocnić?

  38. Czy można nałożyć coś na coś?

  39. Czy można wprowadzić większą automatyzację lub komputeryzację?

  40. Czy można wprowadzić zmianę cyklu?

  41. Czy produkt można obrócić lub odwrócić?

  42. Czy można mu nadać opływowy kształt?

  43. Czy można go w jakiś sposób zacisnąć lub rozluźnić?

  44. Czy produkt powinien zostać poddany izolacji?

  45. Czy powinien sam się regulować?

  46. Czy produkt zyska coś gdyby uczynić go lżejszym lub cięższym?

  47. Czy możesz tą rzecz uczynić wygodniejszą?

  48. Czy możesz powiększyć szczęście, radość, zabawę związaną z przedmiotem?

  49. Czy można powiększyć komfort, samopoczucie lub odpoczynek?

  50. Czy jest możliwość w łączeniu, nadawaniu przywilejów, tworzeniu serii?

  51. Czy można ulepszyć obsługę lub naprawy?

  52. Czy daną rzecz można uczynić modniejszą?

  53. Czy można tak ją ulepszyć, aby wywierała większe wrażenie?

  54. Czy istnieją jakieś możliwości w prostszych warunkach sprzedaży lub prostszym finansowaniu?

  55. Czy produkt można skojarzyć z jakimś ulubionym i łatwym do zapamiętania symbolem?

  56. Czy można dokonać ulepszeń w nazwie, naklejce, znaku firmowym, opakowaniu, wzorze?

  57. Czy produkt można polecać nabywcom drogą prezentacji lub referencji?

  58. Czy dana rzecz może bardziej oszczędzać czas, wysiłek lub pieniądze?

  59. Czy można skuteczniej wykorzystywać egzemplarze okazowe?

  60. Czy można z korzyścią dodać jakąś wartość ekstra, nadprogramową cechę, dodatkowy składnik, chwytliwy sekret?


Ćwiczenie 4


Weź jakiś przedmiot (to może być cokolwiek, co znajduje się w zasięgu Twojego wzroku) i spróbuj wymyślić jak najwięcej udoskonaleń tego przedmiotu wykorzystując powyższe pytania.


Etap 3. Analiza, ocena i podejmowanie decyzji

Przedstawione wyżej techniki powinny dostarczyć nam wiele ciekawych pomysłów. Z pośród nich należy wybrać ten lub te pomysły, które zostaną wprowadzone w życie. W praktyce decyzje co do wyboru najlepszego pomysłu nie zawsze są łatwe.


Każdą decyzję podejmuje się w jakichś ramach, w jakimś kontekście. Decyzje związane są również z perspektywą czasową. Dlatego przed podjęciem decyzji warto odpowiedzieć na kilka pytań:

· Jaki jest ten kontekst?

· Jak wygląda sytuacja, w której trzeba podejmować decyzje?

· Jest spokój, czy też ma się do czynienia z sytuacją nagłą, konfliktową, związaną z działaniem silnej konkurencji?

· Skąd się wzięła potrzeba decyzji?

· Dlaczego trzeba ją podjąć?

· Czy - jeśli jej się nie podejmie teraz - sprawy same się ułożą, czy też zaprzepaści się jakąś okazję?

· Czy ktoś naciska na podjęcie tej decyzji?

· Czy decyzję należy podjąć dziś, w tym miesiącu, w tym roku, w ciągu najbliższych dziesięciu lat?

· Kiedy ujawnią się następstwa decyzji?

· Czy decyzja dotyczy niewielkiej korekty kierunku działania, czy też jest to zwrot o 180 stopni?

· Czy decyduje się o zakończeniu, czy o rozpoczęciu czegoś?

· Czy jest to decyzja nieodwracalna, czy też w razie czego będzie można się z niej wycofać?

· Czy jest to jedna z wielu decyzji, czy też od tej jednej zależy wszystko, co się będzie w określonej sprawie dalej działo?

· Czy podjęcie tej decyzji leży w zasięgu możliwości tych ludzi, którzy mają ją podjąć?


Ćwiczenie 5


Wybierz jakiś problem, do którego wymyśliłeś już ileś pomysłów i odpowiedz pisemnie na powyższe pytania.


Metody podejmowania decyzji


Po odpowiedzeniu na te wstępne pytania, można przejść do wykorzystania metod podejmowania decyzji. Opisane niżej metody można wykorzystywać zarówno przy wyborze pomysłów jak i w innych sytuacjach.


Rzut kostką


Kiedy wszystkie możliwości (pomysły) wydają się równie dobre, można po prostu rzucić kostką. Metoda ta wydaje się na pierwszy rzut oka niepoważna i nieodpowiedzialna. Jednak jeśli wszystkie możliwości są jednakowe, to metoda ta pozwala uniknąć zamartwiania się z powodu niemożliwości dokonania wyboru.


Linia najmniejszego oporu


Niestety nie wystarczy tylko podjąć decyzję - trzeba ją jeszcze wprowadzić w życie. Niektóre możliwości łatwiej zrealizować niż inne. Metoda linii najmniejszego oporu polega na wyborze tej możliwości, która jest najłatwiejsza w realizacji. Po wyborze najłatwiejszego sposobu, należy zbadać, czy jest on do przyjęcia. Jeśli okaże się, że nie, wtedy będzie trzeba z niego zrezygnować i zastosować inną metodę.


Uzasadnienie na piśmie


Ta metoda polega na wyborze każdej z możliwości po kolei. Pisemnie opisuje się wszystkie zalety, wady - wszystkie powody, dla których należy wybrać właśnie tą możliwość. Gdy się to zrobi dla wszystkich możliwości, trzeba się zastanowić, która z nich ma najbardziej przekonywujące argumenty przemawiające na jej korzyść. Tę możliwość należy wybrać.


Osiołkowi w żłoby dano


Metoda “osiołkowi w żłoby dano” nawiązuje do bajki o osiołku, który mając w żłobie owies i siano, nie mógł się zdecydować, które z nich zjeść i zdechł z głodu. Metodę tą stosuje się wtedy, gdy dysponuje się dwoma równie atrakcyjnymi możliwościami. W takiej sytuacji pojawia się problem - wybór jednej możliwości spowoduje odrzucenie równie korzystnej możliwości alternatywnej. Z tego powodu wiele osób nie może się w takiej sytuacji zdecydować, którą możliwość wybrać. Metoda “osiołkowi w żłoby dano” polega na obrzydzeniu sobie jak najbardziej każdej z możliwości. Tą, którą uda się obrzydzić, będzie można bez bólu odrzucić. Metodę tą można również zastosować przy większej liczbie alternatyw.


Rozwiązanie doskonałe


W tej metodzie staramy się wymyślić rozwiązanie idealne. Nie należy skupiać się na szczegółach, ale znaleźć jego charakterystyczne cechy. Następnie porównuje się to rozwiązanie doskonałe z realnymi możliwościami. To, które z nich okaże się najbliższe ideałowi - zostanie wybrane.


Najlepsza pozycja


Najlepsza pozycja dla jakiegoś pomysłu to sytuacja czy okoliczność, w której pomysł będzie mógł być najlepiej zrealizowany. Należy wymyślić najlepszą pozycję dla każdego pomysłu. Następnie najlepsze pozycje porównuje się z realnymi pozycjami każdego z pomysłów. Zaakceptuje się ten pomysł, którego realna pozycja będzie najbardziej zbliżona do jego najlepszej pozycji.


Tabela


Metoda ta polega na narysowaniu tabeli. W pierwszej kolumnie wpisuje się w pionie pomysły, spośród których chcemy dokonać wyboru. W górnym wierszu, poziomo, wpisujemy warunki (cechy, właściwości), które mają istotne znaczenie dla realizacji tych pomysłów. Następnie w poszczególnych kratkach tabeli zaznacza się (plusami i minusami), jak każdy pomysł spełnia te warunki. Wybrany zostanie ten pomysł, który dostał najwięcej plusów, albo ten, w którego przypadku przewaga liczby plusów nad liczbą minusów była największa.


Ćwiczenie 6


Zastosuj wybrane przez Ciebie powyższe techniki do wyboru najlepszych pomysłów.


Faza podecyzyjna


Po podjęciu decyzji przechodzi się do fazy podecyzyjnej. W tej fazie duże znaczenie ma indywidualny styl i obraz samego siebie osoby decydującej. Należy odpowiedzieć sobie na poniższe pytania:


Ćwiczenie 7


Odpowiedz na powyższe pytania w kontekście pomysłu/pomysłów, które wybrałeś na etapie decyzyjnym.



Techniki planowania


Znając odpowiedzi na te pytania, można opracować plan wprowadzania pomysłu w życie. W tym celu można wykorzystać przedstawione poniżej techniki planowania.


Spis zadań do wykonania lub harmonogram


Jest to najprostsza technika polegająca na spisaniu koniecznych zadań, wraz z terminami oraz środkami niezbędnymi do ich wykonania. Należy po prostu spisać zadania, jakie będzie się wykonywać podczas wprowadzania pomysłu w życie.


Wykres Gantta


Technika ta jest znana każdemu studentowi ekonomii. Polega ona na tworzeniu wykresu słupkowego pokazującego poszczególne etapy projektu na przestrzeni czasu. Czas zaznaczany jest na osi poziomej, a zadania na pionowej. Praca związana z wykonaniem każdego zadania jest oznaczana linią o odpowiedniej długości.


Wykres strzałkowy (sieciowy)


Wykres ten tworzy się poprzez połączenie ze sobą strzałkami (reprezentującymi czynności) kółek z cyframi (reprezentujących wydarzenia). Cyfry w kółkach przedstawiają numery wykonanego wydarzenia. Z kolei przy strzałkach umieszcza się liczby, opisujące czas potrzebny na wykonanie każdej czynności. Dysponując gotowym wykresem można obliczyć najwcześniejszy termin wykonania całego przedsięwzięcia.


Po stworzeniu planu możemy przystąpić do wcielenia pomysłu w życie. Trzeba jednak zaznaczyć, iż podczas realizacji planu może on ulegać modyfikacjom. Wynikać to może z napotkania nowych, nieprzewidzianych wcześniej problemów, jak również może być to spowodowane dojściem do nowych pomysłów, które mogą wzbogacić pierwotne rozwiązanie. Dlatego należy do planu podchodzić z dużą elastycznością.







15


Edukacja i Nauka Aleksander Łamek tel. (22) 423 64 36, 0602 59 30 20, e-mail: edukacjainauka@onet.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozprowadzanie zabronione.


Wyszukiwarka