Temat: Narodziny zbrodniarza. Analizując podane fragmenty Makbeta Wiliama Szekspira oraz wykorzystując znajomość całego utworu, przedstaw, jak doświadczenia życiowe wpływają na postawę bohatera.

Motywy zbrodniarza, które kierują jego czynami mogą być różne. Targają nim różne uczucia, pragnienia, a jedynym rozwiązaniem prowadzącym do osiągnięcia wyznaczonego sobie celu, wydaje się być pozbycie się niektórych osób stojących im na drodze. Wtedy dochodzi do jego umysłu myśl, że można by sprawić, że jest to możliwe. Wystarczy, a nawet trzeba posunąć się do tak okrutnego czynu, jak morderstwo.

Analizowane fragmenty ,,Makbeta" są monologiem wewnętrznym głównego bohatera. Monolog pierwszy wygłoszony został przed zabójstwem króla Dunkana oraz tuż po usłyszeniu przepowiedni czarownic. Ten fragment przedstawia wahania i wątpliwości dotyczące popełnienia królobójstwa. W drugim monologu wygłoszonym po dokonaniu zbrodni, bohater rozważa swoją obecną sytuację oraz planuje popełnienie kolejnych zbrodni.

Tytułowym bohaterem dramatu Williama Szekspira jest Makbet. Poznajemy go, jako uczciwego oraz dzielnego żołnierza wojsk szkockich, wiernego królowi Dunkanowi. Przepowiednia czarownic pobudza w bohaterze żądzę przejęcia władzy królewskiej, przez co dopuszcza się morderstwa na Dunkanie. Staje się przez to nieczuły, niewrażliwy oraz okrutny.

W pierwszym fragmencie Makbet wyraża świadomość konsekwencji swojego czynu, który zamierza popełnić. Wie, że każdego zbrodniarza dosięgnie kara: ,,Sprawiedliwość / Zwraca podaną przez nas czarę jadu / Do własnych naszych ust.". Bohater chce, żeby już było po wszystkim. Jako poddany królowi powinien go chronić i respektować. Ponadto przewiduje on, iż śmierć władcy będzie opłakiwana przez wzgląd na dobre panowanie nad krajem. Jedynym motywem tej zbrodni jest tylko ambicja Makbeta, która była podsycana poprzez namowy Lady Makbet.

Powyższy fragment prezentuje Makbeta, jako osobę niezdecydowaną, niepewną swoich decyzji oraz zmienną. Zna on konsekwencje swoich czynów.

Drugi fragment obrazuje przemianę Makbeta po zbrodni w osobę pewną siebie, która wie czego chce, utwierdzoną w przekonaniu o własnej potędze. Nie boi się on nikogo prócz Banka, który na mocy przepowiedni czarownic może okazać się zagrożeniem dla jego władzy. Jest zdecydowany, by zabić przyjaciela, gdyż wie, że potomkowie Banka zasiądą na tronie. Główny bohater ma wyrzuty sumienia, niepokoi się o swoją przyszłość.

Po zbrodni na królu Makbet staje się człowiekiem pewnym siebie, zdecydowanym, zdeterminowanym, niezależnym, sam podejmuje decyzje.

Makbet nie byłby dość zmotywowany do popełnienia pierwszego zabójstwa, a mianowicie zabójstwa króla Duncana, ciągnącego za sobą wiele innych późniejszych morderstw, gdyby nie znaczący wpływ Lady Makbet na jego decyzje. Umiała ona podsycać rządzę władzy drzemiącą w Makbecie. Znaczna różnica w postawie Makbeta z przed i po zabójstwie Duncana ukazuje, iż dokonanie morderstwa doprowadziło bohatera do upadku moralnego. Dzięki wyzbyciu się szlachetnych cnót żołnierskich zabija kolejnych przeciwników bądź osób stanowiących mu przeszkodę bez wahania. W konsekwencji swoich czynów Makbet wyzbywa się naturalnych ludzkich uczuć oraz staje mu się obojętne życie jego własnej żony.

Na przykładzie Makbeta można dostrzec, iż ambicja i żądza władzy posiadają siłę destrukcyjną. Pod wpływem wielu doświadczeń życiowych, a między innymi morderstwo, potrafią zmienić osobowość człowieka. Makbet został wykreowany przez autora, który za niezbywalną cehę natury człowieka uznawał podatność na czynienie zła, nie dziwi więc fakt, iż Makbet z rzetelnego rycerza stał się bezwzględnym zbrodniarzem, gdyż raz popełnione i nie ukarane od razu morderstwo zachęciło bohatera do kolejnych aktów zła.