Schlumbergera - Zygokaktus - Kaktus Bożonarodzeniowy

Miejsce uprawy

Stanowisko powinno być jasne lub półcieniste, bez bezpośredniego słońca. Zarówno latem, jak i zimą wymaga temperatury 20 stopni. Silniejsze kwitnienie można pobudzić, trzymają roślinę od września do połowy października w możliwie chłodnym miejscu, jednocześnie nie nawożąc i mało podlewając. po tym czasie w miarę ukazywania się pąków kwiatowych, zwiększamy wilgotność podłoża i powietrza. Po przekwitnięciu następuje długi okres spoczynku, trwa on około dwa miesiące. Należy wówczas ograniczyć podlewanie i zmniejszyć temperaturę. Okres ten kończy się zazwyczaj gdy pojawiają się nowe pędy.

Podlewanie

Należy utrzymywać lekko wilgotne podłoże. Po kwitnieniu i we wrześniu-październiku, roślina przechodzi okres spoczynku, podlewamy nieco mniej.

Nawożenie

Wiosna i latem raz na miesiąc zasilamy roślinę nawozami do kaktusów.

Przesadzanie

Kaktus bożonarodzeniowy nie wymaga zbyt częstego przesadzania, można nawet powiedzieć, że nie lubi. Robimy to w razie konieczności i bardzo ostrożnie. Zwracamy uwagę na to, by nie otrząsać ziemi z bryły korzeniowej. Podłoże jak u wszystkich epifitów nie powinno być zasadowe. Rozmnażamy przez sadzonki pędowe pobierane latem i ukorzeniamy w wilgotnym piasku w temperaturze 20-22 stopnie.

Choroby

0. szarobrunatne plamy - zaburzenia w gospodarce wodnej. W dni ciepłe i słoneczne, podlewamy w godzinach południowych, a w pochmurne i wilgotne podlewamy umiarkowanie;

1. czerwienie pędów, czerwonobrunatne przebarwienia - roślina stoi w zbyt nasłonecznionym miejscu i jest poparzona promieniami;

2. zahamowanie wzrostu, marszczenie pędów, gnicie korzeni, brunatnienie - przyczyną jest zgnilizna mokra. Należy roślinę przesadzić uprzednio odkażając w 2% roztworem formaliny handlowej. Unikać zbyt obfitego podlewania i zasilania.

3. pleśniowy nalot - choroba grzybowa; ograniczyć podlewanie,roślinę spryskać np. Rovralem lub Saprolem.

Szkodniki

0. przędziorek - roślina osnuta delikatną pajęczyną, można dostrzec czerwone pajęczaki długości około 0,5mm.

1. wełnowce - odbarwione żółte plamy, roślina marnieje, w załamaniach pędów można dostrzec białe kłaczki jakby waty, a w nich cielistoróżowe owady;

2. tarczniki - do pędów w odbarwionych miejscach ściśle przylegają drobne, białe lub brunatne, okrągłe tarczki;

3. nicienie korzeniowe(mątwiki) - roślina żółknie i więdnie, a na korzeniach można stwierdzić drobne, gruzełkowate nabrzmienia - roślinę wyrzucamy.

W przypadku zauważenia powyższych objawów opryskujemy kwiatka odpowiednimi preparatami.