AWF W 3 kontakt z pacjentem

WYKŁAD III
Kontakt z pacjentem – badanie, wywiad, diagnostyka

Dr hab. med. Joanna Rymaszewska

prof. nadzw. AWF

Katedra Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej



Umiejętności kontaktu z pacjentem / klientem

Umiejętności interpersonalne pozwalają uniknąć błędów w relacji terapeuta - pacjent

Cel:

Między terapeutą a pacjentem musi dojść do porozumienia (kontakt)

po to, aby pacjent mógł:

Sposób odnoszenia się do pacjenta



Warunki prawidłowego kontaktu

(lęk, strach, poczucie krzywdy, osamotnienia, złość, niepewność)

(obraz choroby, sens cierpienia)

























Z czym spotyka się terapeuta?

Etapy reagowania na chorobę



1. URUCHOMIENIE MECHANIZMÓW OBRONNYCH

zaprzeczanie, racjonalizacja, rekcja przeciwstawna, projekcja



Przykład:

Nic mi nie jest, dam sobie radę, jeszcze nie jest tak źle, później się tym zajmę, teraz nie mogę, jestem bardzo zajęty



2. REAKCJA DEPRESYJNA



Objawy kliniczne:



Objawy mogą być zmienne, nietypowe maskowane skargami somatycznymi (somatyzacja, hipochondria, reakcje psychosomatyczne)



3. AGRESJA, ZŁOŚĆ, WŚCIEKŁOŚĆ



Mechanizm walki







4. REINTERPRETACJA I PRZEWARTOŚCIOWANIE







5. MOBILIZACJA DZIAŁANIA



Umiejętności

Kontakt terapeutyczny

Techniki porozumiewania się

(Czy mógłby pan powiedzieć coś więcej na ten temat?)

(Może pan powiedzieć coś więcej o swoim bólu?)

(Czy dolegliwości wystąpiły po raz pierwszy od wypadku?)

Techniki porozumiewania się

(Będzie bolało, ale krótko)

(należy unikać wsparcia zanim pacjent nie okaże swoich uczuć)

(Rozumiem, że obawia się pan takiego leczenia)

(Powiedział pan, że objawy pojawiły się od śmierci matki?)

Techniki porozumiewania się

niewerbalny komunikat okazujący różne odczucia, od całkowitej obojętności do żywego zainteresowania

pozyskiwanie b. ważnych danych poprzez umożliwienie pacjentowi ogarnięcia i wyrażenia głębszego i nie zawsze uświadamianego niepokoju

przepytanie w celu uzyskania dalszych informacji i analiz (Powiedział pan, że objawy pojawiają się w trakcie snu, jak pan do tego doszedł?)

bezpośrednie stawianie pacjenta przed koniecznością rozstrzygnięcia problemu lub skierowania jego uwagi, wykazując niekonsekwencje i sprzeczność w działaniu

(chce pan nadal palić mimo zaostrzenia objawów rozedmy?)



(Czy dobrze pana zrozumiałem, ból pojawił się…)

(Wydaje się pan b. zły mówiąc o nowym szefie w pracy, w której doszło do urazu kręgosłupa, ciekaw jestem, czy obwinia pan go za to, co się wydarzyło?)



(np.: marszczenie czoła, porozumiewawcze spojrzenia, nadmierny dystans, chłód, nasilenie zachowań opiekuńczych)

Błędy terapeuty

(uprzedmiotowienie pacjenta, koncentracja na chorobie, lęk przed bliskością, zadaniowość)

(nadmierna kontrola emocjonalna, brak autentyczności, lęk przed zranieniem)

(tendencja do zmiany zachowań drugiej osoby, poczucie poświęcania się, oczekiwanie wdzięczności)

(potrzeba władzy, znaczenia, autorytetu, nadmierna kontrola, lęk przed odrzuceniem, oceną)

(tendencja do oceniania, interpretowania intencji, moralizowania, krytykowania, wartościowania)

Skutki udzielania pomocy - praca z osobami chorymi

Zespół wypalenia zawodowego



(brak satysfakcji z pracy, objawy psychosomatyczne, chroniczne zmęczenie)



(relacja z pacjentem bezosobowa, unikanie bliższego kontaktu, irytacja, złość, pogarda, izolacja)



(obniżenie jakości pracy, uchylanie się od obowiązków, konfliktowość, wrogość)

smutek, niechęć, bezsilność, niska samoocena, zachowania patologiczne, choroby, zobojętnienie



Skutki udzielania pomocy - praca z osobami chorymi

Zespół „ zmęczenia współczuciem”







Skutki udzielania pomocy - praca z osobami chorymi

Syndrom „zastępczej traumy”







(pesymistyczna ocena zdarzeń, poczucie alienacji, utrata sensu życia, zaburzenia hierarchii wartości, utrata idealistycznych przekonań)

Diagnostyka



Szereg prostych instrumentów, które są pomocne w postawieniu diagnozy

Wywiad psychiatryczny

Badanie psychiatryczne







Konsultacje






Wyszukiwarka