Zasady prawa wyborczego do Sejmu i Senatu.

W państwach demokratycznych ukształtowały się zasady prawa wy­borczego, które określa się też mianem przymiotników wyborczych. Minimalny ich katalog, rozstrzygający o demokratyzmie wybo­rów, obejmuje następujące zasady: powszechności, równości, bezpośre­dniości i tajności wyborów. Bywa on często rozszerzany o zasadę wy­borów większościowych lub proporcjonalnych, a także o zasadę wol­nych wyborów.Konstytucyjna regulacja zasad prawa wyborczego w Polsce nie jest jednolita. Zasady te są określone osobno dla poszczególnych wybo­rów, co podkreślone jest dodatkowo umieszczeniem postanowień doty­czących wyborów w rozdziałach poświęconych danemu organowi/orga­nom. Artykuł 96 ust. 2 Konstytucji ustanawia dla wyborów do Sejmu zasady: .powszechności, równości, bezpośredniości, proporcjonalności i tajności. Dla wyborów do Senatu art. 97 ust. 2 formułuje skromniejszy katalog zasad obejmujący: powszechność, bezpośredniość i tajność wy­borów. Konstytucja w art. 62 znajdującym się w części rozdz. II poświęconej wolnościom i prawom politycznym zawiera regulacje dotyczące zasady powszechności. Ustala w nich granice czynnego prawa wyborczego w przypadku wyborów parlamentarnych i samorządowych na ukoń­czonych najpóźniej w dniu głosowania 18-tu latach. Granicę biernego prawa wyborczego usta­lają zaś postanowienia zawarte w dalszych częściach Konstytucji. Dla kandydatów na posłów wynosi ona 21 lat (art. 99 ust. 1), na senatorów - 30 lat (art. 99 ust. 2). Chodzi tu zawsze o ukoń­czenie wymaganego wieku najpóźniej w dniu wyborów. Konstytucja nie ustanawia katalogu zasad wspólnych dla wszyst­kich rodzajów wyborów, a regulacje ich dotyczące rozprasza w swoim tekście.