ZABAWY W OGRODZIE – 4 latek Razem w przedszkolu
Zabawy orientacyjno-porządkowe:
„Wiatraczki”
Dzieci biegają swobodnie. Na hasło: Kręcą się wiatraczki – zatrzymują się. Stają w małym rozkroku, rozkładają szeroko ramiona i obracają się w jedną, potem w drugą stronę.
„Zaprzęgi”
Przybory: szarfy
Dzieci dobierają się parami – jedno jest konikiem, drugie woźnicą. Konik zakłada szarfę, woźnica trzyma lejce. Woźnica woła: Wio i konik rusza. Zatrzymuje się, kiedy woźnica woła: Prr. Po czym dzieci zamieniają się rolami.
„Róbcie to co ja”
Dzieci naśladują ruchy wykonywane przez N., np.:
– stanie na jednej nodze,
– podskoki: obunóż, na jednej nodze, w miejscu, do przodu, do tyłu,
– skłony: w przód, w tył, w bok.
„Burza”
N. wyznacza miejsce, w którym dzieci będą chowały się w czasie burzy. Dzieci biegają, na hasło: Burza – biegną na wyznaczone miejsce. Na hasło: Burza minęła – ponownie biegają.
„Rozgrzewka”
Dzieci biegają w różnych kierunkach. Na hasło: Stop – zatrzymują się i naśladują ruchy i gesty pomagające rozgrzać ciało: podskakują, tupią nogami, chuchają w ręce, oklepują uda i plecy. Na sygnał N. biegają dalej.
„Wiosna obudziła owady”
Przybory: szarfy żółte, niebieskie, czerwone. Po jednym krążku w tych kolorach
N. dzieli dzieci na trzy grupy i rozdaje im szarfy. Żółte to pszczoły, niebieskie – muchy, czerwone – biedronki. Każda grupa owadów siedzi w wyznaczonym miejscu. N. podnosi w górę żółty krążek – wybiegają pszczółki, machają skrzydełkami i brzęczą bzz, bzz. N. pokazuje krążek niebieski – wybiegają muchy i bzyczą bzzzzz. N. pokazuje krążek czerwony – wybiegają biedronki, zatrzymują się i mówią słowa rymowanki: Biedroneczko leć do nieba przynieś nam kawałek chleba.
„Na podwórku”
Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach. Zatrzymują się i na hasło: Kurki – chodzą powoli, machają skrzydłami – szeroko rozłożonymi rękami i mówią: Ko, ko, ko. Na hasło: Koguty – stają na jednej nodze i wołają kuku-ryku. Na hasło: Kurczęta – przykucają i popiskują: Pi, pi, pi.
„Słoneczne promyki i deszczowe kropelki”
Przybory: żółte i niebieskie szarfy, żółty i niebieski krążek
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna to słoneczne promyki – dzieci zakładają żółte szarfy, druga to deszczowe kropelki – dzieci zakładają szarfy niebieskie. N. trzyma w dłoniach krążki, kiedy pokazuje niebieski dzieci deszczowe kropelki biegają. Na sygnał żółty biegają słoneczne promyki. Kiedy N. pokazuje dwa krążki dzieci dobierają się parami deszczowa kropelka ze słonecznym promykiem i biegają w parach.
„Pszczoły i kwiaty”
Przybory: szarfy żółte i czerwone
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa to pszczoły – zakłada szarfy żółte, druga to kwiaty – zakłada szarfy czerwone. Dzieci – kwiaty, stoją w oddaleniu od siebie. Dzieci – pszczoły, biegają ostrożnie między kwiatami, tak aby nikogo nie potrącić. Na hasło N.: Pszczoły siadają na kwiatku – dzieci podbiegają do stojącego kolegi i kładą delikatnie rękę na jego ramionach. Po kilku powtórzeniach zmiana ról.
„Wróble na płocie”
Dzieci biegają na wyznaczonym terenie. Na hasło: Wróble na płocie – szybko ustawiają się w rzędzie. Po chwili odpoczynku biegają dalej.
„Drzewa w ogrodzie”
Drzewa w ogrodzie” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Przygotowanie: N. dzieli dzieci
na dwie grupy. Jedna grupa to drzewa, druga to dzieci na spacerze. Przebieg: Dzieci
– drzewa, stoją w rozsypce, wznoszą w górę ręce i kołyszą nimi jak gałęzie na wietrze.
Druga grupa idzie na spacer: chód, bieg, podskoki między drzewami. Na hasło N.: Słońce mocno grzeje, szukamy cienia – podbiegają do drzew i stają, opierając się plecami. Dziecko –
Drzewo, obejmuje delikatnie kolegę ramionami – chroni go przed słońcem. Po 2 powtórzeniach zmiana ról.
„Samochody”
Przybory: kółka ringo, krążek czerwony i zielony.
Dzieci trzymają kółka ringo, jak kierownice i biegną w jedna stronę i kręcą kierownicami. N. pokazuje krążki: zielony – samochody jadą, czerwony – zatrzymują się.
„Samochody na ulicy”
Przybory: krążki.
N. wyznacza miejsce na garaż dla samochodów. Dzieci biegają trzymając krążki na wysokości klatki piersiowej. Podczas biegu kręcą krążkami jak kierownicą. Na hasło stop zatrzymują się i naśladują dźwięk klaksonu. Następnie wjeżdżają do garażu poruszając się tyłem.
„Rowery”
Przybory: kręgle.
Dzieci trzymają kręgle jak kierownice rowerów. Biegną swobodnie w różnych kierunkach wymijając się ostrożnie. Na hasło po wąskiej dróżce dzieci zaczynają biegać jedno za drugim - N. podaje imię dziecka, za którym wszyscy będą się poruszać. Na hasło pod górę dzieci idą powoli z trudem unosząc nogi. Na hasło z górki biegną szybko w gromadce.
„Pociągi”
. Przybory: szarfy w 4 kolorach
Dzieci zakładają szarfy i biegają swobodnie. Na hasło wsiadaj do pociągu dzieci tworzą 4 jednokolorowe pociągi. Pociągi jadą w różne strony, ostrożnie wymijają się, zatrzymują i lokomotywa wypuszcza parę pssss.
„Jadą pojazdy”
N. wyznacza trasę, którą będą pokonywały pojazdy. Dzieci stoją w gromadce, N. daje sygnał jadą samochody dzieci pokonują wyznaczoną trasę biegnąc i trzymając ręce jakby trzymały kierownicę samochodu. Na sygnał rowery biegną podnosząc wysoko kolana. Na sygnał samoloty startują z przysiadu, ręce uniesione szeroko w bok, biegną i lądują do przysiadu. Na sygnał pociąg tworzą jeden długi pociąg i biegną powoli.
Zabawy bieżne:
„Gonimy balonik”
Przybory: balonik na sznurku.
N. trzyma balonik za sznurek, zaczyna uciekać i woła gońcie balonik. Dzieci biegną za N. i kto pierwszy dotknie balonik, ten z nim ucieka. Dzieci poruszają się na wcześniej wyznaczonym terenie.
„Potocz piłkę i biegnij za nią”
Przybory: piłki
Dzieci toczą piłki po podłodze w dowolnym kierunku i biegną za nią. Próbują złapać zanim się zatrzyma.
„Samochody do garażu”
Przybory: krążek zielony i czerwony.
Bieg całą grupą w jednym kierunku bez potrąceń, reagowanie na sygnał wzrokowy i słuchowy. Prowadząca podnosi zielny krążek – samochody jadą, czerwony – stoją. Na hasło samochody do garażu bieg tyłem. Podczas biegu tyłem dzieci lekko skręcają głowę w jedna i drugą stronę, aby widzieć co się dzieje z tyłu.
„Gonitwa”
N. wyznacza teren, po którym będą poruszały się dzieci. Dzieci biegają i gonią wyznaczoną osobę. N. mówi: gonimy Piotra – dzieci biegną za tym dzieckiem, nie łapiąc go. N. wywołuje po kolei imiona wszystkich dzieci biorących udział w zabawie, tak aby każdy był goniony.
„Berek – kucanka”
N. wyznacza teren, na którym odbywa się zabawa. Wyjaśnia dzieciom zasady: berek goni dzieci, kogo dotknie ten przejmuje jego rolę. Berek nie może złapać kolegi, który szybko ukucnie. N. wybiera berka i daje sygnał do rozpoczęcia zabawy. Berek goni dzieci. Jeżeli nie udaje mu się złapać nikogo przez dłuższy czas N. wybiera sama następnego berka.
„Toczenie obręczy”
Przybory: obręcze średniej wielkości.
Każde dziecko trzyma obręcz. Następnie wprawia ją w ruch tak, aby toczyła się po podłodze. Biegnie za nią i próbuje złapać zanim się przewróci. N. zwraca uwagę na bezpieczne poruszanie się.
„Wietrzyk i chmurki”
N. wybiera dziecko, które będzie „wietrzykiem” i zakłada mu niebieską szarfę. Reszta dzieci to „chmurki”. Wietrzyk goni chmurki. Nie łapie nikogo, stara się zaganiać je tak, aby biegły w jednej gromadce. N. wybiera do roli wietrzyka po kolei wszystkie dzieci.
„Berek – zaczarowany”
N. wyznacza teren zabawy, poza który dzieci nie mogą wybiegać. Wybiera berka prostą wyliczanką np. 1,2,3 dzisiaj berkiem będziesz ty. Wyjaśnia dzieciom zasady zabawy. Berek goni dzieci , kogo dotknie ten staje nieruchomo jak zaczarowany. Berek goni dzieci, kiedy wszyscy są już zaczarowani N. wybiera następnego berka.
„Samoloty”
Samoloty startują – przysiad, ramiona rozłożone szeroko jak skrzydła samolotu. Dzieci powoli unoszą się w górę i biegną. Na zakrętach samolot przechyla się, unosząc jedno ramię – skrzydło- w górę, drugie opuszcza niżej. Samolot ląduję – powolne przejście do przysiadu
„Zamiana miejsc”
Dzieci stoją w dużym kole. N. wywołuje pary do zamieniania się miejscami. Wymienia imiona dwojga dzieci stojących naprzeciwko siebie, biegną i zamieniają się miejscami ostrożnie wymijając się na środku koła. Zabawa trwa dotąd aż wszyscy zmienią miejsca.
„Berek zielony”.
N. wyznacza teren zabawy. Wyjaśnia dzieciom zasady: kto szybko powie zielony tego berek nie może złapać. N. wybiera berka prostą wyliczanką. Dzieci biegają na wyznaczonym terenie, berek goni je i kogo dotknie ten jest następnym berkiem. Po pewnym czasie jeżeli berek nie złapie nikogo N. wyznacza sama następne dziecko.
„Gonimy motylka”
Środki dydaktyczne: opaska z motylkiem.
N. wyznacza teren do zabawy i wybiera motylka. Dziecko motylek ucieka, reszta grupy biegnie za nim goniąc bez złapania. Po krótkim biegu N. zmienia motylka.
„Pszczoły do ula”
N. wyznacza miejsce na ul dla pszczół. Dzieci pszczoły poruszają się swobodnie. Zatrzymują się w przysiadzie – pszczoły siadają na kwiatkach. Na hasło pszczoły do ula dzieci biegną szybko do wyznaczonego wcześniej miejsca.
„Wyścig po piłkę”
Środki dydaktyczne: 2 piłki.
Przygotowanie: Dzieci ustawione w dwóch rzędach, przed nimi w odległości ok. 2m leżą piłki w obręczy. N. daje sygnał start i pierwsza para biegnie po piłki. Wraca i podaje je następnym dzieciom, te biegną i kładą piłki w obręczach. I tak na zmianę, jedne dzieci przynoszą piłki drugie je zanoszą. N. mówi słowa uznania wszystkim uczestnikom wyścigu.
„Rybki i rekin”
Środki dydaktyczne: szarfa dla oznaczenia rekina.
N. wyznacza miejsce na kryjówkę dla rybek, wybiera rekina. Dzieci rybki biegają swobodnie w różnych kierunkach. Na znak dany przez N. wychodzi rekin i zaczyna biegać między rybkami, rybki szybko umykają do swojej kryjówki. Rekin krąży jeszcze i patrzy czy jakaś rybka nie wychyla się z kryjówki. Rekin nie łapie rybek, tylko je goni.
Zabawy z elementem rzutu i celowania:
„Rzuć do mnie piłkę”
Środki dydaktyczne: piłka
Dzieci ustawione w kole łapią piłkę rzucaną przez nauczycielkę stojącą w środku koła i odrzucają do niej. Następnie wybieramy dzieci, które będą wchodzić do środka koła.
„Rzuć do mnie piłkę”
Środki dydaktyczne: piłki średniej wielkości, kosz.
Dzieci ustawione w kole, każde trzyma w ręku piłkę. N. stoi w środku koła, odwraca się do wybranego dziecka i mówi – wymieniając imiona poszczególnych dzieci …….rzuć do mnie piłkę. Dzieci rzucają piłki tak jak potrafią, starają się celować prosto w ręce N. Złapane piłki N. odkłada do kosza. Powtarzamy 2 – 3 razy.
„Rzuć i złap piłkę”
Środki dydaktyczne: duże piłki.
Dzieci biegają z piłką, którą mocno trzymają w dłoniach na wysokości klatki piersiowej. Na hasło stop zatrzymują się, podrzucają piłkę do góry i starają się złapać. Komu nie uda się złapać piłki odchodzi na bok. Kiedy w zabawie zostanie kilkoro dzieci, dostają brawa za swoją zręczność w łapaniu i zabawa zaczyna się od nowa.
„Rzuć piłkę jak najdalej” - zabawa z elementem rzutu.
Środki dydaktyczne: piłki.
Dzieci trzymają w rękach piłki i stoją w szeregu, jedno obok drugiego. Na sygnał prowadzącej rzuć – dzieci starają się rzucić piłkę jak najdalej. Podnoszą piłki i rzucają jeszcze raz.
„Celuj do obręczy”
Środki dydaktyczne: małe piłeczki, 1 duża obręcz.
Dzieci ustawione w rzędzie, N. trzyma obręcz. Dziecko celuje i rzuca piłeczką tak, aby przeleciał przez obręcz, po czym wraca na koniec kolejki. Po oddaniu wszystkich rzutów dzieci podnoszą piłki i zabawa zaczyna się na nowo.
„Celuj szyszką, kasztanem do koszyka” - zabawa z elementem celowania.
Środki dydaktyczne: duży kosz, kasztany i szyszki.
Dzieci otrzymują kasztany i szyszki, ustawiają się w rzędzie przed koszem. Celują i próbują wrzucić je do kosza. Wracają na koniec rzędu. N. przelicza, ile szyszek i kasztanów wpadło do koszyka. Dzieci podnoszą swoje przybory i powtarzają rzuty.
„Celuj do piłki”
Środki dydaktyczne: 1 duża piłka, małe piłki dla każdego dziecka.
Dzieci stoją w szeregu jedno obok drugiego, trzymają w rękach piłki. Duża piłka leży przed nimi w odległości ok. 2m. Na hasło celuj do piłki dzieci starają się uderzyć swoją piłeczką w dużą piłkę. Dzieci rzucają piłkę raz jedną raz drugą ręką.
„Przewróć kręgiel”
Środki dydaktyczne: małe piłki, kręgle.
Dzieci trzymają piłki i stoją w szeregu na jednej linii. Naprzeciwko każdego dziecka N. ustawia kręgiel w odległości ok. 1.5m. Dzieci rzucają piłkami w kierunku kręgli starając się przewrócić je. Jeżeli grupa jest liczna dzieci ćwiczą w zespołach kilkuosobowych na zmianę.
„Piłką do piłki”.
Środki dydaktyczne: małe piłki dla każdego dziecka, jedna duża piłka.
Dzieci stoją w szeregu na wyznaczonej linii, trzymają w rękach piłki. N. stoi naprzeciwko dzieci, toczy piłkę, która porusza się torem równoległym do ich ustawienia. Dzieci celują swoimi piłeczkami do toczącej się piłki próbując wybić ją z toru.
„Piłka do kolegi”
Środki dydaktyczne: piłki, po 1 dla pary dzieci.
Dzieci ustawiają się parami, odchodzą od siebie na odległość ok. 1.5m i rzucają piłki. Jedno dziecko z pary rzuca, drugie łapie. N. pokazuje dzieciom prawidłowy rzut – ręce z piłką nisko, pod brzuchem – zamach i rzut w górę.
Zabawy z elementem równowagi:
„Po wąskiej ścieżce”.
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą ścieżkę ograniczoną dwiema liniami tak, aby zmieściła się na niej stopa dziecka. Dzieci ustawiają się w szeregu i po kolei, stopa za stopą pokonują ścieżkę. Po przejściu wracają na koniec kolejki.
„Leśna dróżka”
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą kręta dróżkę ograniczoną dwiema liniami tak, aby zmieściła się na niej stopa dziecka. Dzieci ustawiają się w szeregu i po kolei, stopa za stopą pokonują ścieżkę. Po przejściu wracają na koniec kolejki.
„Stań na jednej nodze”
Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach. Na hasło stań na jednej nodze zatrzymują się i próbują przez chwilę stać raz na jednej raz na drugiej nodze.
„Ścieżki”.
N. wydeptuje w świeżym śniegu wąskie ścieżki po których dzieci przechodzą kolejno. Kto wypadnie ze ścieżki idzie na koniec kolejki.
„Przeszkody na drodze”.
Środki dydaktyczne: 2 długie skakanki, 2 woreczki, 2 małe kręgle, mała piłka.
N. układa ze skakanek ścieżkę a na niej ustawia przeszkody – woreczki, kręgle, piłkę. Dzieci ustawione w rzędzie, przechodzą kolejno po ścieżce przekraczając ułożone na niej przybory. Przechodzą podnosząc wysoko kolana i starają się nie zbaczać ze ścieżki.
„Bociany chodzą po łące”
Chód z wysokim unoszeniem kolan. Co pewien czas bociany zatrzymują się i stają na jednej nodze rozkładając szeroko ramiona.
„Po krętych dróżkach”.
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą kilka krętych dróżek. Dzieci biegają swobodnie między dróżkami. Na sygnał idź po dróżce zatrzymują się przy dróżkach i kolejno przechodzą małymi kroczkami. Kiedy dzieci nabiorą wprawy mogą chodzić krokiem mierniczym tzn. stopa za stopą.
Zabawy z elementem podskoku:
„Piłka skacze”
Środki dydaktyczne: piłki
Dzieci odbijają piłki i podskakują tak długo, jak długo odbija się piłka.
„Przez płotek”
Środki dydaktyczne: linka lub skakanka
N. zawiesza linkę/ skakankę nisko nad ziemią. Dzieci ustawiają się jedno za drugim i kolejno przeskakują przez linkę. Wykonują skoki obunóż z miejsca, bez rozbiegu, po czym wracają na koniec kolejki.
„Skoki przez kałużę” - zabawa z elementem skoku.
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą „kałuże”. Dzieci chodzą między narysowanymi kółkami. Na hasło przeskocz przez kałużę – zatrzymują się i przeskakują przez narysowane kółka obunóż /bez rozbiegu/.
„Krople deszczowe”
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą dużą kałużę. Dzieci biegają wokół kałuży w gromadce. Na hasło pada deszcz wskakują do kałuży i podskakują obunóż. Na hasło przestało padać wychodzą z kałuży i biegają dalej.
„Zajączki”
Dzieci wykonują podskoki raz na jednej raz na drugiej nodze. Dołączają do tego pracę rąk – podskok i naprzemienne wymachy ramion. Odpoczynek – zajączki stają słupka: przysiad z wyprostowanymi plecami, ręce ugięte w łokciach, dłonie przy uszach.
Zabawy w piaskownicy:
„Babki i babeczki”
Formowanie przy użyciu foremek i wiaderek babek z piasku. Wskazywanie, które są duże, a które małe. Liczenia babek dużych, małych i określanie ich liczby liczebnikiem.
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy
„Babki z pisku”
Formowanie przy użyciu foremek i wiaderek babek z piasku. Nazywanie kształtów foremek, np. rybka, jabłuszko, gwiazdka… Liczenie babek w określonym kształcie i określanie ich liczby liczebnikiem. Po skończonej zabawie porządkowanie zabawek według rodzajów i wkładanie ich do kosza.
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy, kosz
„Budujemy zamek”
N. polewa piasek wodą i zaprasza do budowania zamku. Dzieci wspólnie formują budowlę, tworzą ogrodzenia, fosy, mosty z babek wykonanych przy użyciu łopatek i foremek. Ozdabiają ją kamykami, patyczkami, muszelkami…
Środki dydaktyczne: zabawki do piaskownicy, konewka z wodą, materiał przyrodniczy, np. kamyki, patyczki, muszelki…
Podobne zabawy, to „Spiżarnia”, „W ogródku”, „Ulica”, „Wiejskie podwórko”
„Wiaderka duże i małe”
Porównywanie pojemności naczyń w czasie działań manipulacyjnych przy wykorzystaniu wspólnej miary. Napełnianie wiaderek (np. dwóch o różnej wielkości) za pomocą wybranej łopatki (foremki) - określanie gdzie jest więcej piasku; przeliczanie, ile łopatek (foremek) pisku mieści się w każdym z wiaderek?
Środki dydaktyczne: foremki, wiaderka
Rysowanie kolorową kredą:
„Skacząca piłka”
N. odbija piłkę, a dzieci uważnie obserwują jej ruch. Rysowanie kolorową kredą drogi skaczącej piłki – linie proste skośne.
Środki dydaktyczne: piłka, kolorowa kreda
„Owoce”
N. rysuje kontury owoców, a dzieci zapełniają je odpowiednimi kolorami.
Rysować można: warzywa, liście, korale jarzębiny, kasztany, żołędzie, kwiaty, motyle, tęczę, itd.
„Zgadnij, co rysuję?”
N. rysuje, np. kota, np. głowę, nos, oczy, uszy, wąsy, tułów, itd. a dzieci próbują odgadnąć, co rysuje. Po odgadnięciu, dzieci dopowiadają co jeszcze trzeba narysować, np. łapki, ogon, łatkę na grzbiecie… Wspólne kolorowanie powstałego rysunku.
Rysować można: zwierzęta, kwiaty, pojazdy, postać człowieka, itd.
„Ulica”
Rysowanie trasy, po której będą poruszały się zabawki – małe samochodziki oraz garaży, parkingów, znaków drogowych. Wdrażanie do swobodnego operowania różnego rodzaju liniami.
„Droga motyla”
Rysowanie kwiatów i drogi (linie proste, faliste), którą lata motyl z kwiatka na kwiatek. Swobodne rysowanie linii: prostych, falistych, pętli.
Rysować można drogę: pszczoły, mrówki, biedronki…
„Kolorowe rysunki”
Samodzielne rysowanie: słońca, kwiatów, ślimaków, motyli, domów, postaci człowieka.
Ćwiczenia oddechowe:
„Bańki mydlane”.
Nabieranie powietrza nosem i powolny wydech ustami. Zwracanie uwagi na kształt i kolory baniek.
Środki dydaktyczne: pojemniki z płynem do puszczania baniek
„Piórka”
Dzieci zdmuchują z otwartej dłoni piórko. Zwracanie uwagi na wdech nosem (usta zamknięte) i wydech ustami.
Środki dydaktyczne: kolorowe piórka
„Listki na wietrze”
Dmuchanie na liście zawieszone na nitkach. Regulowanie siły wydechu według poleceń: wieje słaby wietrzyk; wieje silny wiatr.
Środki dydaktyczne: liście zawieszone na nitkach
„Chmury i wiatr”
Dmuchanie na papierowe chmurki zawieszone na nitkach. Regulowanie siły wydechu – słaby i mocny wiatr. Zwracanie uwagi na nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.
Środki dydaktyczne: papierowe chmurki zawieszone na nitkach
„Wiatraczki”
Wprawianie w ruch skrzydeł „wiatraczków” zabawek. Regulowanie siły wydechu – słaby i mocny wiatr. Zwracanie uwagi na nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.
Środki dydaktyczne: zabawki wiatraczki
„Balonik”
Dmuchanie na zawieszone na nitkach balony – wdech nosem i powolny wydech ustami.
Środki dydaktyczne: napompowane balony na nitkach
„Nadmuchiwanie balonu”
Dzieci ustawione w kole, wykonują wdech nosem i mocne dmuchnięcie do środka koła. Balon napełniony powietrzem unosi się lekko do góry – dzieci podnoszą ręce i wznoszą się na palce, wyskok w gorę i przysiad.
„Tańczące śnieżynki”
Dmuchanie na papierowe śnieżynki zawieszone na nitkach. Regulowanie siły wydechu – słaby i mocny wiatr. Zwracanie uwagi na nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.
Środki dydaktyczne: papierowe chmurki zawieszone na nitkach
„Zmarznięte dłonie”
Chuchanie na dłonie – głęboki wdech nosem oraz szybki i mocny wydech ustami.
„Karmimy kurkę”
Przenoszenie słomką papierowych ziarenek na obrazek kury.
Środki dydaktyczne: małe kawałki papieru, słomki, obrazki kury
„Wodne bulgotanie”
Dmuchanie przez słomki na wodę w naczyniu.
Środki dydaktyczne: słomki, plastikowe kubki z wodą
„Pływające piłeczki”
Dmuchanie na unoszące się na wodzie piłeczki pingpongowe – głęboki wdech nosem i długi, powolny wydech ustami.
Środki dydaktyczne: mały basen z wodą, piłeczki pingpongowe
Zabawy terenowe:
„Zbiórka w ogrodzie”
Dzieci biegają na wyznaczonym wcześniej terenie. Omijają zręcznie sprzęty i zabawki ogrodowe. Na sygnał zbiórka wszystkie dzieci szybko przybiegają do N. Po chwili odpoczynku biegają dalej. N. chwali dzieci za szybkie stawienie się na zbiórkę.
„Zagubiony miś”
N. zaprasza do zabawy dziecko ze starszej grupy, które będzie misiem. Dziecko zakłada maskę misia, chowa się w ogrodzie /w domku, za drzewem, za krzakiem/ i mruczy. N. prosi dzieci, aby pomogły odnaleźć zgubionego misia. Mały miś na pewno jest smutny i płacze. Dzieci wychodzą do ogrodu, chodzą i nasłuchują płaczu misia. Kto pierwszy odnajdzie misia przyprowadza go do nauczycielki.
„Zbieranie żołędzie”
N. opowiada dzieciom, że będzie w ogrodzie zbierać żołędzie. Dziś w żołędzie zamienią się dzieci. Dzieci „żołędzie” stoją w gromadce przed N., która daje sygnał do zabawy rozrzucam żołędzie – dzieci rozbiegają się w różne strony i zatrzymują przy drzewach. Na sygnał zbieram żołędzie dzieci szybko przybiegają z powrotem do N.
Inne odmiany tej zabawy, to: „Zbieramy kasztany”, Zbieramy liście”
„Zbieramy kasztany”
Środki dydaktyczne: kasztany, przynajmniej 2-3 dla każdego dziecka, kosz.
N. rozrzuca na określonym terenie kasztany. Dzieci biegają między nimi, na hasło zbieramy kasztany – starają się podnieść jak najwięcej kasztanów.. N. pyta: kto ma 4, kto ma 3, 2, 1, kto nie znalazł żadnego? Zbiera kasztany do kosza. Powtarzamy zabawę tyle razy, aby każde dziecko mogło zebrać kilka kasztanów.
„Omijaj kałuże”
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje na wyznaczonym terenie „kałuże” tak, aby dzieci mogły poruszać się między nimi. Dzieci chodzą, biegają i podskakują między „kałużami”. Kto wejdzie do „kałuży” odchodzi na bok – „musi wysuszyć nogi”. Wygrywają te dzieci, które „nie zmoczyły się w kałuży”.
„Powódź”
N. ustala z dziećmi zasady zabawy: nie można wychodzić poza wyznaczony teren, trzeba pomagać sobie przy ratowaniu się podczas powodzi. Dzieci biegają swobodnie na wcześniej wyznaczonym terenie. Na sygnał powódź wchodzą szybko na podwyższenie: obramowanie piaskownicy, ławkę, zjeżdżalnię itp. Powtarzamy kilka razy.
„Wiatr i chmurka”
Środki dydaktyczne: niebieska i czerwona szarfa.
Dzieci stoją w rozsypce na wyznaczonym terenie. N. wybiera chmurkę i wiatr. Dziecko – wiatr zakłada czerwoną szarfę, chmurka – niebieską. Chmurka ucieka klucząc między stojącymi dziećmi. Wiatr biegnie za nią, starając się poruszać tą samą drogą. Prowadząca zmienia goniące się pary, aby wszystkie dzieci brały udział w zabawie.
„Tor saneczkowy”
N. wyznacza trasę toru – slalom, zakręty. Dzieci w parach – jedno siedzi na sankach, drugie ciągnie – pokonują trasę. Zamiana w parach.
Środki dydaktyczne: sanki
„Mróz czarodziej”
N. wybiera na „czarodzieja” dziecko za pomocą wyliczanki:
Fiku – miku mroźne czary,
Sople lodu – zimy dary.
Raz – dwa – trzy
Czarodziejem będziesz ty.
Joanna Wasilewska
Czarodziej mróz goni dzieci i kogo dotknie ten od razu zamienia się w lodowy sopel – to znaczy szybko zatrzymuje się i nieruchomieje. Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci zostaną zamienione w sople. Potem prowadząca wybiera innego czarodzieja.
„Rybki w sieci”
Dzieci podzielone na dwie grupy. Jedna to „rybki”, druga robi „sieć” – wiąże duże koło. Dzieci w kole unoszą w górę ręce. Rybki przepływają przez koło pod podniesionymi rękami kolegów. Na hasło zamykamy sieć dzieci w kole opuszczają ręce. Rybki, które znalazły się w kole są złowione i odchodzą na bok. Po kilku „połowach” dzieci zamieniają się rolami.
„Piłka w tunelu”
Środki dydaktyczne: duża piłka.
Dzieci ustawione w rzędzie, w małym rozkroku. Pierwsza osoba w rzędzie trzyma piłkę, pochyla się nisko i toczy ją między nogami do tyłu. Następne dziecko przejmuje piłkę i toczy ją dalej. Ostatnie dziecko w rzędzie podnosi piłkę i biegnie z nią na początek. Powtarzamy 2 – 3 razy.
„Piłka do bramki”
Środki dydaktyczne: piłki średniej wielkości, bramka.
Dzieci ustawione w rzędzie naprzeciwko bramki. Kolejno toczą piłkę po podłodze starając się trafić nią do bramki. Po wytoczeniu wszystkich piłek dzieci zabierają swoje i zaczynają od nowa. Dzieci toczą piłki prawą ręką. Po nabraniu wprawy mogą zmieniać ręce.
„Pułapka na myszy”
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna to „myszki”, druga robi „pułapkę”. Dzieci robią duże koło – to pułapka na myszki. Podnoszą w górę podane ręce – pułapka otwarta. Myszki przebiegają przez pułapkę. Wszystkie biegną w jedną, potem w drugą stronę. Na hasło pułapka zamyka się dzieci w kole opuszczają ręce i myszki, które zostały w środku są złapane. Brawa dla myszek, które nie dały się złapać. Dzieci zamieniają się rolami po każdym zamknięciu pułapki.
„Zamiana miejsc”
Dzieci ustawione w dwóch rzędach naprzeciwko siebie. Na hasło Zamieniamy się miejscami biegiem – dzieci, np. biegną / skaczą obunóż / idą tyłem i ustawiają się na przeciwległych miejscach. Mijają się na środku ostrożnie bez potrącania.
„Wąż łapie swój ogon”
Dzieci robią „węża” trzymając się za ręce. Na początku ustawia się N. i pierwsza rozpoczyna zabawę. Na sygnał wąż goni swój ogon stara się złapać dziecko, które jest ustawione na końcu. Złapany ogon przechodzi na początek i stara się złapać następnego kolegę. N. czuwa nad bezpieczną i zgodną zabawą dzieci.
„Wyścigi w parach”
N. wyznacza krótką, bezpieczna trasę, najlepiej na miękkim terenie. Oznacza linię startu i mety. Dzieci dobierają się parami. N. wypuszcza do biegu kolejne pary. Dzieci dopingują kolegów skandując ich imiona lub ustalone wcześniej hasło. N. mówi słowa uznania wszystkim uczestnikom wyścigu.
„Gra w Chłopka”
Środki dydaktyczne: kreda
N. rysuje kredą na chodniku figurę Chłopka;
- głowa – duże koło przedzielone linią na dwie równe części,
- ręce – dwa złączone prostokąty.
- tułów – trzy kwadraty .
Dzieci ustawiają się przed Chłopkiem w rzędzie jedno za drugim. Skaczą wykonując skoki zwarte. Rozkroczne tam, gdzie figury są połączone lub rozdzielone linią. Dzieci skaczą w jedną stronę i wracają na koniec rzędu.
„Zajączki i lis”
N. wyznacza miejsce na norkę dla zajączków. Dzieci zajączki biegają po łące, stają słupka, rozglądają się i nasłuchują czy nie zbliża się lis. Na hasło podane przez N. zbliża się lis szybko uciekają i chowają się w norce. Lis łapie dzieci, które uciekają do norki. Kto zostanie złapany dołącza do lisa. Wygrywa dziecko, które nie zostanie złapane przez lisy.
Podobne zabawy, to „Wróbelki i kot”, „Bocian i żaby”
„Zgadywanka – ganianka”.
N. wybiera dziecko, które będzie odgadywało zagadki. Odgadujący siedzi na ławce, reszta grupy namawia się jaką powiedzą zagadkę. N. podaje kilka pierwszych przykładów prostych zagadek np. ma długie wąsy i łapie myszy. Jeżeli odgadujący dobrze odpowie, dzieci wołają tak i uciekają. Odgadujący próbuje kogoś złapać i zamieniają się rolami. Jeśli nikogo nie złapie odgaduje jeszcze raz.
„Szukamy jajek-niespodzianek”.
Środki dydaktyczne: „jajka” z niespodzianką w środku /cukierki, naklejki itp./
N. chowa w ogrodzie jajka - niespodzianki. N. opowiada o jajkach-niespodziankach, które są ukryty się w ogrodzie i prosi dzieci aby pomogły je odnaleźć. Dzieci rozchodzą się w poszukiwaniu jajek. Kto odnajdzie jajeczko dostaje brawa od wszystkich. N. częstuje dzieci cukierkami lub rozdaje naklejki, które były ukryte w środku jajek-niespodzianek.
„Zanieś jajko”
Przybory: Krążki, małe piłki.
N. wyznacza prostą, niezbyt długą trasę do przejścia z jajkiem. Dzieci trzymają krążki i piłki i stoją na jednej linii. Kładą piłki na krążku jak jajko na talerzu. Trzymają krążki obiema rękami na wysokości klatki piersiowej i starają się przejść całą wyznaczoną trasę tak, aby piłka nie spadła z krążka. Powtarzamy kilka razy.
„Ciuciubabaka”. /zabawa popularna/
Środki dydaktyczne: opaska do zawiązania i zakrycia oczu dziecka.
Dzieci ustawione w kole. W środku wybrana wcześniej ciuciubabka , która ma zakryte oczy. N. obraca ciciubabakę dookoła, a dzieci prowadzą dialog:
- Ciuciubabko gdzie jesteś?
- Na beczce.
- A co w tej beczce?
- Kwas.
- Ciuciubabko złap nas!
Dzieci rozbiegają się a, ciuciubabka stara się kogoś złapać. Złapany zostaje nową ciuciubabką.
„Złap piłkę”
Środki dydaktyczne: duża, lekka piłka.
Dzieci ustawione w kole. N. stoi w środku koła. Podrzuca piłkę do góry i wywołuje dziecko, które tę piłkę ma złapać – wypowiada głośno jego imię. N. podrzuca piłkę wysoko, aby wywołane dziecko zdążyło do niej podejść.
„Gra w kolory”
Środki dydaktyczne: 1 duża piłka.
Dzieci ustawione w kole, w środku stoi N. Rzuca kolejno piłkę do dzieci wypowiadając głośno nazwy kolorów. Dzieci łapią piłkę i odrzucają do N. Kiedy N. wymienia kolor czarny piłki nie należy łapać, kto ją złapie odchodzi na bok i czeka do następnej kolejki
„Klęknij na kolanko”
Środki dydaktyczne: 1 duża piłka.
Dzieci ustawione w kole, w środku N. trzyma piłkę. Rzuca kolejno piłkę do dzieci, kto złapie odrzuca do N. Komu nie uda się złapać klęka na kolanko. Jeżeli w drugiej kolejce złapie piłkę wstaje z klęku, jeśli nie, przyklęka na dwa kolanka. N. czuwa nad tym, aby za drugim razem dziecku udało się złapać piłkę.
„Berek – krowa”
N. wyznacza teren do zabawy /najlepiej miękki, trawiasty/ i wybiera dziecko, które będzie berkiem. Berek goni dzieci, kogo dotknie ten zatrzymuje się i staje w rozkroku to krowa. Można go uratować przechodząc pod nogami krowy na czworakach. Berek stara się zamienić wszystkich uczestników zabawy w krowy. Po 2-3 min. zmiana berka.
„Zbijany”
Środki dydaktyczne: 1 duża piłka.
N. wyznacza teren do zabawy. Dzieci stoją w gromadce po jednej stronie wyznaczonego pola, po drugiej stoi N. Rzuca piłkę w stronę dzieci i kogo piłka dotknie ten odchodzi na bok. Dzieci uciekają od piłki starając się jak najdłużej pozostać w grze. Wyrazy uznania dla ostatnich trzech osób którym udało się umknąć przed piłką.
„Koty i pies”
N. wyznacza teren do zabawy i pokazuje na jakie podwyższenia dzieci mogą się wspinać: obramowanie piaskownicy, ławki itp. Wybiera dziecko, które będzie psem. Dzieci koty biegają swobodnie na wyznaczonym terenie. Na znak N. między koty wchodzi pies i głośno ujada. Koty miauczą i wdrapują się na jakieś podwyższenie. Pies, który wypłoszył wszystkie koty chodzi przez chwilę i szczeka na każdego, kto chce już zejść na ziemię. Po chwili odpoczynku N. wybiera innego psa.
„Koty i myszy”
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa to koty, druga to myszki. Myszki siedzą w miejscu wyznaczonym na norkę. Dzieci koty chodzą naśladując ruchy skradającego się kota. Na hasło Biegną myszki - zatrzymują się i stoją nieruchomo. Myszki wychodzą z norki i biegają między kotami. Na hasło łap myszkę koty próbują łapać biegające myszki. Kot łapie myszkę obejmując ją oburącz w pasie. Złapane myszki nie wyrywają się. Nie można złapać tej myszki, która schowała się w norce. Przy powtórzeniu zabawy dzieci zamieniają się rolami.
„Gąski, gąski do domu” /zabawa popularna/
N. wytycza teren do zabawy i wybiera mamę gąskę i wilka. Mama gąska stoi po jednej stronie wyznaczonego terenu, po drugiej gąski dzieci z boku stoi wilk. Mama gąska prowadzi z dziećmi dialog:
Mama – gąski, gąski do domu!
Dzieci – boimy się,
Mama – czego?
Dzieci – wilka złego,
Mama – co on robi?
Dzieci – pierze drze,
Mama – co pije?
Dzieci – pomyje,
Mama – co gryzie?
Dzieci – kosteczki,
Mama – do mnie szybko gąseczki!
Dzieci biegną do mamy, wilk próbuje kogoś złapać, kogo dotknie ten odchodzi na bok. Powtarzamy aż wilk złapie wszystkie gąski.
„Gramy z mamą w piłkę”
Dzieci ustawione w kole, w środku N. Rzuca kolejno piłkę do dzieci i pyta np. Jak się nazywa mama kurczątka? Dziecko odpowiada i odrzuca piłkę. Przykłady pytań: Jak się nazywa mama: słoniątka, tygrysiątka, cielątka, kaczątka, itp. Dziecko oddaje piłkę dopiero po udzieleniu odpowiedzi na pytanie o mamę.
„Krasnoludek w domu”
N. wybiera dziecko, które będzie mamą. Dziecko mama stoi z boku i patrzy, dzieci krasnoludki chowają się – przykucają. Mama zakrywa oczy i mówi raz biegamy, raz kucamy krasnoludku chodź do mamy. W tym czasie dzieci krasnoludki biegają. Kiedy mama odkrywa oczy szybko przykucają. Jeżeli mama zobaczy biegnącego krasnoludka zaprasza go do siebie. Zabawa trwa dotąd aż wszystkie krasnoludki usiądą przy mamie.
„Kipi kasza, kipi groch”. /zabawa popularna/
Środki dydaktyczne: duże piłki.
Dzieci stoją w gromadce, trzymają piłki, odbijają je rytmicznie od podłoża i mówią tekst:
Kipi kasza, kipi groch,
lepsza kasza niż ten groch.
Bo od grochu boli brzuch,
a od kaszy człowiek zdrów.
Dzieci odbijają piłki obiema rękami, jedną i drugą ręką na zmianę. Na słowo zdrów łapią piłki i chwilę odpoczywają.
„Zabawy z balonami”
Podbijanie balonów naprzemiennie ręką prawą i lewą. Próba odbijania balonu naprzemiennie kciukami – prawym i lewym.
Środki dydaktyczne: napompowane balony
„Raz, dwa, trzy Baba-Jaga patrzy”. /zabawa popularna/
N. wyznacza teren do zabawy, wybiera dziecko, które będzie Babą-Jagą. Baba- Jaga staje na jednym końcu wyznaczonego terenu, na drugim reszta grupy. Baba-Jaga zakrywa oczy i mówi raz, dwa, trzy Baba-Jaga patrzy. W tym czasie dzieci starają się przebiec jak najdalej do przodu. Na słowo patrzy zatrzymują się i stoją nieruchomo. Baba-Jaga otwiera oczy i wszystkie dzieci, które nie zdążyły się zatrzymać odsyła na miejsce startowe. Dziecko, które pierwsze dotknie Baby-Jagi przejmuje jej rolę.
„Polowanie na potwora”.
N. opowiada dzieciom o tym, że w ogrodzie zamieszkał straszny potwór i ona będzie na niego polować. Pyta dzieci kto z was pójdzie ze mną? Ale droga do niego jest bardzo trudna nie boicie się? To idziemy, dzieci idą za N. :
- po wysokiej trawie – podnoszą wysoko kolana,
- przedzierają się przez gęste zarośla - naśladują ruchy odgarniania gałęzi,
- przepływamy przez rzekę – naśladują ruchy pływackie,
- po gęstym błocie – nogi grzęzną w błocie, dzieci unoszą je z trudem,
- pod górę – naśladowanie ruchów wspinania się.
N. zatrzymuje się i mówi: widzę tu ciemną jaskinię, zajrzymy tam? Woła potwór, ratujmy się! I wszyscy uciekają na miejsce startu.
„Bieg terenowy”.
Środki dydaktyczne: nagrody za udział w biegu – np. papierowe medale.
N. wyznacza krótkie odcinki do pokonania na terenie ogrodu /3, 4/. Po każdym odcinku odpoczynek. Dzieci biegną za N., która nadaje niezbyt szybkie tempo. Po pokonaniu wyznaczonego odcinka zatrzymują się, wykonują kilka skłonów połączonych z ćwiczeniem oddechowym: wdech – wydech. Po zakończeniu biegu N. wręcza dzieciom przygotowane medale.
„Ścieżka zdrowia”
N. wyznacza trasę, którą dzieci będą pokonywały. Wykorzystuje elementy istniejące w ogrodzie takie jak: górka, schodki, krawężnik przy trawniku, zjeżdżalnie. Dzieci biegną lekkim truchtem za N. i pokonują po kolei wyznaczone przeszkody. Po przebyciu trasy N. chwali dzieci za sprawność i wytrwałość.
„Szukamy skarbu”
N. przygotowuje skarb /np. pudełko z cukierkami, naklejkami itp./ i ukrywa go w ogrodzie. Rysuje mapę dojścia do skarbu. N. opowiada dzieciom o zbójnikach, którzy grasowali kiedyś w górach. Ukryli dobrze swoje skarby, ale ona zdobyła mapę która ich do tego skarbu doprowadzi. N. czyta mapę i prowadzi dzieci: /przykładowa trasa/
- krótki bieg,
- 5 kroków do przodu,
- 4 podskoki do przodu.
- 3 kroki w prawo,
- 2 podskoki w lewo,
- przejście stopkami i dojście do skarbu
Zabawy z wykorzystaniem materiału przyrodniczego:
„Jesienne kompozycje”
Układanie z materiału przyrodniczego dowolnych kompozycji – zapoznanie z możliwościami wykorzystania: liści, kasztanów, żołędzi... Nazywanie własnych wytworów, szanowanie prac kolegów.
Środki dydaktyczne: kasztany, żołędzie, liście, szyszki…
„Jesienne bukiety”.
Dzieci zbierają w ogrodzie kolorowe liście i robią z nich bukiety. Chód, bieg i podskoki z jednoczesnym wymachiwaniem bukietami. Dzieci trzymają bukiety raz w prawej, raz w lewej ręce. Na hasło spadają liście – wyrzucają mocno bukiety w górę i obserwują ich opadanie
„Obrazki z liści”
Układanie kompozycji z różnorodnych liści. Dobieranie liści różnego kształtu – nazywanie drzew, z których pochodzą. Nazywanie ich kolorów: żółty, czerwony, zielony, brązowy. Liczenie liści w jednym kolorze, z jednego drzewa...
Środki dydaktyczne: liście
„Lepimy bałwana”.
Poznanie właściwości śniegu: suchy, sypki – nie lepi się, wilgotny – dobrze się lepi. Przeliczanie kul śniegowych: pierwsza, druga. Posługiwanie się określeniami dotyczącymi wielkości: duża, mała.
„Mozaikowe wzory”
Tworzenie kompozycji z patyków, kamyków, liści, szyszek w narysowanych kredą lub patykiem na ziemi kształtach: koła, kwadratu.
Środki dydaktyczne: kreda, patyki, kamyki, liście, szyszki
„Zabawy z wodą”
- Nalewanie wody do naczyń – według umowy, np. wiaderko ma być napełnione do połowy. W czasie napełniania posługiwanie się określeniami: tyle samo, mniej, więcej, za mało – trzeba dolać, za dużo – trzeba odlać.
- Sprawdzanie, ile kubeczków wody zmieści się w małym wiaderku, a ile w dużym.
Środki dydaktyczne: mały basen z wodą, wiaderka, plastikowe butelki, plastikowe kubeczki
Zabawy w kole:
„Muchy i muchomor”.
Dzieci ustawione w kole, w środku koła – „muchomor”. Dzieci chodzą dookoła „muchomora” wypowiadając następujące słowa:
Muchy i muchomor Joanna Wasilewska
Wyrósł w lesie muchomorek
Co kapelusz ma we wzorek.
Gdy się muchy dowiedziały,
To szybciutko przyleciały.
Muchomorze nasz
Wybierz jedną z nas.
Muchomor wybiera jakieś dziecko i zabawa toczy się dalej.
„Kolorowy parasol”
Kolorowy parasol Joanna Wasilewska
Nasz parasol kolorowy
Do zabawy jest gotowy.
Już otworzył się jak kwiat,
Wtem przyleciał silny wiatr
I parasol porwał w chmury,
Więc i my lećmy do góry – Hoop.
Dzieci stoją w kole, w ciasnej gromadce. Mówiąc słowa rymowanki idą do tyłu robiąc coraz większe koło – otwierają parasol. Na Hoop wyskakują wysoko do góry.
„Bałwanek i zajączki”
Dzieci idą w kole, w środku stoi „bałwanek” i trzyma marchewkę.
Bałwanek i zajączki Joanna Wasilewska
Na podwórku bałwan stoi
I nikogo się nie boi.
Ani wrony, ani psa
Nos z marchewki długi ma.
Zobaczyły go zajączki
Przykicały z białej łączki.
Bałwanku miły nasz stoją i klaszczą w dłonie
Komu z nas marchewkę dasz?
Bałwanek przekazuję marchewkę innemu dziecku, które teraz wchodzi do środka.
Środki dydaktyczne: marchewka
„Zajączki i lis”
Dzieci poruszają się w kole, mówiąc słowa rymowanki. W środku chodzi „lisek” i rozgląda się.
Zajączki i lis Joanna Wasilewska
Chodzi lisek leśną dróżką,
A śnieg biały prószy.
Może biega tu zajączek
Co ma długie uszy.
Siedzi zając gdzieś pod krzaczkiem,
Lisek go nie widzi,
Ale gdy wystawi uszy
Zaraz lis go chwyci!
Ostatnie słowa dzieci wykrzykują głośno i szybko przykucają. Kto nie zdąży się schować, tego lisek łapie i zamieniają się rolami.
„Gdzie jesteś wiosenko?”
Dzieci stoją w kole, w środku wybrana osoba, która zakrywa oczy. N. razem z dziećmi mówi rymowankę:
Gdzie jesteś wiosenko? Joanna Wasilewska
Wiosno, wiosenko gdzie jesteś?
Odezwij się do nas z daleka.
Tu każde najmniejsze ździebełko
Na twoje przyjście już czeka.
Dziecko w środku powtarza wiosenko, gdzie jesteś? N. wybiera kogoś z koła, kto odpowiada cichym głosem tu jestem. Dziecko w środku koła odgaduje który z kolegów jest wiosną i zamieniają się miejscami.
Zabawy ze śpiewem:
„Mam chusteczką haftowaną” – zabawa ze śpiewem.
Mam chusteczkę haftowaną melodia popularna
Mam chusteczkę haftowaną,
co ma cztery rogi
kogo kocham, kogo lubię,
rzucę nu pod nogi.
Tego kocham, tego lubię,
tego pocałuję,
a chusteczkę haftowaną (imię dziecka) podaruję.
Dzieci trzymając się za ręce, poruszają się po obwodzie koła. Wybrane dziecko tańczy w kole, wskazując chusteczką kolejne dzieci. Na koniec podchodzie do dziecka, mówi jego imię podając mu chusteczkę i zamieniają się miejscami.
Środki dydaktyczne: kolorowa chusteczka
„Grozik” – zabawa ze śpiewem.
Grozik śląska zabawa ludowa
Poszło dziewczę po ziele, dzieci w parach zwrócone twarzami do siebie, trzymają się za
po ziele, po ziele. ręce i poruszają krokiem dostawnym po obwodzie koła
Nazbierało niewiele,
niewiele, hej!
Przyszedł do niej braciszek, zatrzymują się, kładą ręce na biodrach i tupią rytmicznie
połamał jej koszyczek. klaszczą rytmicznie
2x Oj, ty, ty, oj ty, ty! palcem wskazującym prawej ręki machają w geście grożenia
za koszyczek zapłać mi! kładą ręce na biodrach i obracają się dookoła
„Jawor, jawor” – zabawa ze śpiewem.
Jawor, jawor melodia popularna
Jawor, jawor
jaworowi ludzie,
co wy tu robicie?
Budujemy mosty
dla pana starosty.
Tysiąc koni przepuszczamy,
a jednego zatrzymamy. (2x)
Dwoje dzieci tworzy most – staje przodem do siebie w odległości kroku, podaje sobie ręce i podnosi je do góry. Pozostałe dzieci tworzą zaprzęgi – stają jedno za drugim i podaja sobie ręce. Zaprzęgi poruszają się po obwodzie koła, kolejno przejeżdżając pod mostem. Przy słowach a jednego zatrzymamy para tworząca most opuszcza ręce i łapie jeden z zaprzęgów. Złapane dzieci tworzą nowy most.
„Stary niedźwiedź mocno śpi” – zabawa ze śpiewem.
Stary niedźwiedź mocno śpi melodia popularna
Stary
niedźwiedź mocno śpi. dzieci
trzymają
się za ręce i maszerują po obwodzie koła,
Stary
niedźwiedź mocno śpi. w
środku „śpi” niedźwiedź – wybrane dziecko
My
się go boimy,
na
palcach chodzimy,
Jak
się zbudzi to nas zje!
Pierwsza
godzina - niedźwiedź śpi! stoją
twarzami do środka koła
Druga godzina - niedźwiedź chrapie! i poruszają rytmicznie wyciągniętą do przodu ręką
Trzecia godzina – niedźwiedź łapie! niedźwiedź łapie dziecko - kolejnego niedźwiedzia
„Chodzi lisek koło drogi” – zabawa ze śpiewem.
Chodzi lisek koło drogi melodia popularna
Chodzi lisek koło drogi,
cichuteńko stawia nogi.
2x Cichuteńko się zakrada,
nic nikomu nie powiada.
Chodzi lisek koło drogi,
cichuteńko stawia nogi.
2x Lis, lis ogon ma,
nie wiadomo, komu da
Dzieci stoją w kole. Lisek chodzi wokół śpiewających dzieci. Na koniec piosenki dotyka w ramię wybrane dziecko. Dotknięte dziecko goni liska dookoła dzieci stojących w kole. Kiedy lisek stanie na wolnym miejscu jego rolę przejmuje dziecko, które go goniło.
Uciekaj myszko – zabawa ze śpiewem
Dzieci ustawione w kole – duże przerwy pomiędzy dziećmi. Wybrane dzieci stoją: „myszka”- w kole, a „kotek” – poza kołem. W trakcie piosenki „myszka” ucieka pomiędzy dziećmi, a „kot” ją goni. Dzieci w kole podnoszą ręce tworząc „dziurę" lub opuszczają i „dziura” się zamyka.
Uciekaj myszko melodia popularna
Uciekaj myszko do dziury,
bo cie tu złapie kot bury.
A więc uciekaj do dziury,
by cie nie złapał kot bury.
„A ty ptaszku śpiesz się śpiesz” - zabawa ze śpiewem.
A ty ptaszku śpiesz się śpiesz melodia popularna
Lata ptaszek po ulicy, dzieci trzymając się za ręce idą po obwodzie koła,
szuka sobie ziarn pszenicy. wybrane dziecko „ptaszek” biega wewnątrz koła
A ja sobie stoję w kole
i wybieram kogo wolę.
A ty, ptaszku, spiesz się spiesz, dzieci zatrzymują się, stają twarzami do środka
spiesz się, spiesz, spiesz się, spiesz, koła i klaszczą rytmicznie
kogo lubisz tego bierz, „ptaszek” wybiera dziecko, kolejnego „ptaszka”
tego bierz!
„Podajmy sobie ręce” – zabawa ze śpiewem. Dzieci ustawione w dwóch kołach współśrodkowych, zwrócone twarzami do siebie.
Podajmy sobie ręce melodia popularna
Podajmy sobie ręce maszerują w kołach – każde w przeciwnym kierunku
i zróbmy kółka dwa.
I brzuszek do brzuszka zatrzymują się, dzieci stojące naprzeciw siebie dotykają się brzuchami
i buzia do buzi, policzkami
tak do białego dnia. klaszczą rytmicznie
Więc bawmy się, maszerują w kołach – każde w przeciwnym kierunku
więc bawmy się,
zabawa nas nic nie kosztuje.
Masz dłonie dwie, zatrzymują się, dzieci stojące naprzeciw siebie klaszczą w dłonie kolegi
więc klaśnij w nie,
zabawa niechaj trwa! tupią rytmicznie
Pajacyk – zabawa ze śpiewem. Dzieci ustawione w kole, do środka wchodzi wybrane dziecko – „pajacyk”.
Pajacyk melodia popularna
Fik, mik, fik, mik, dzieci maszerują po obwodzie koła, w lewo, „pajacyk” wykonuje nie potrzeba sznurka, podskoki z nogi na nogę
mały żwawy pajacyk
skacze jak wiewiórka.
Fik, mik, fik, mik, dzieci maszerują po obwodzie koła, w prawo, „pajacyk” wykonuje
przyjrzyj się Aneczko! skoki obunóż
Mały żywy pajacyk
skacze jak piłeczka.
Fik, mik, fik, mik, dzieci maszerują po obwodzie koła, w lewo, „pajacyk” wykonuje
jaki zwinny, hyży, podskoki rozkroczno-zwarte (w zależności od możliwości dziecka, z
mały, żywy pajacyk unoszeniem rąk lub bez)
skacze coraz wyżej.
Obserwacje przyrodnicze:
„Jesienne drzewa”
Nazywanie drzew, np. dąb, kasztanowiec...
- Zwrócenie uwagi na zmianę koloru liści, ich opadanie, usychanie.
- Określanie ich wyglądu: duże, ogromne; cech liści: kształt, kolor, wielkość.
- Poznanie budowy drzewa: pień, konary, gałęzie, liście. Dotykanie kory drzewa i określanie jej cech: szorstka, twarda, nazwa koloru.
- Tworzenie bukietów z liści. Określanie nazw drzew z których pochodzą liście; nazywanie ich kolorów.
Poznawanie drzew iglastych, np. sosna, świerk, jodła…
– Dostrzeganie różnic w wyglądzie drzew iglastych i liściastych.
„Wiatr dmucha i wieje”
Zwracanie uwagi na poruszające się drzewa, unoszący się kurz, wirujące liście, itd. Posługiwanie się określeniami: dmucha, wieje.
„Chmury i chmurki”
Dostrzeganie różnic w wyglądzie chmur – kolor, kształt. Określanie, co przypominają chmury, np. postacie zwierząt, osób, przedmioty.
„Zima dookoła”
- Obserwowanie zimowego krajobrazu: ośnieżone domy, drzewa bez liści, śnieżne zaspy, zmarznięta ziemia, oszronione szyby…
- Dzielenie się wiedzą na temat zaobserwowanych zjawisk pogodowych, np. padający śnieg, zamarznięte kałuże, mroźny wiatr, szron na drzewach…
- Zapoznanie z różnymi sposobami przeciwdziałania marznięciu: ruch (podskoki, bieganie, tupanie), rozcieranie rąk, chuchanie w dłonie, szukanie miejsc osłoniętych przed wiatrem.
- Oglądanie lodowych sopli zwisających z dachów. Wskazywanie sopli długich i krótkich. Wyjaśnianie, że nie chodzimy pod zwisającymi z dachu soplami, bo mogą spaść i nas zranić.
- Oglądanie kształtów śnieżnych płatków na ubraniu. Obserwowanie, co się z nimi dzieje, kiedy upadną na ciepłą dłoń.
„Karmnik w ogrodzie”
- Umieszczanie przed oknem sali karmnika. Wsypywanie pokarmu i obserwowanie ptaków – rozpoznawanie i nazywanie wróbla, sikorki, gołębia i wrony.
- Obserwowanie ptaków w karmniku: wróbli, wron, gołębi, sikorek. Zwrócenie uwagi na ich wygląd, sposób poruszania, wyszukiwanie ich śladów na śniegu.
- Czyszczenie karmnika ze starego pokarmu i umieszczenie w nim świeżego pokarmu dla ptaków.
Środki dydaktyczne: karmnik, pokarm dla ptaków
„Marcowa pogoda”
Obserwowanie przez okno zjawisk atmosferycznych. Zwrócenie uwagi na kolory nieba – woda kapiąca z sopli, roztopy, błoto, silny wiatr przeginający gałęzie drzew…
„Marcowe niebo”
Obserwowanie nieba - zwrócenie uwagi na kolory: jasny błękit, ciemny niebieski, róż, pomarańcz…
„Szukamy wiosny”
- Obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie w okresie przedwiośnia. Zwracanie uwagi na: błoto, kałuże, roztapiający się śnieg, bazie na wierzbie, pąki na krzewach i drzewach, pierwsze kwiaty: pierwiosnek, krokus, przebiśnieg... Rozmowy na temat zachodzących zmian i ich przyczyn: jest coraz cieplej, dni są coraz dłuższe...
- Dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie - posługiwanie się określeniami: pąki, bazie, pierwiosnek, przebiśnieg, krokus…
„Szukamy wiosennych kwiatów” – spacer w okolicy przedszkola
Oglądanie i nazywanie kwiatów kwitnących w przydomowych ogródkach, na klombach: żonkile, tulipany, stokrotki, hiacynty, bratki... Zwrócenie uwagi na ich różnorodne kształty i kolory. Przypomnienie, że roślinom do życia potrzebne jest światło, ciepło i woda.
„Poszukiwania stokrotek”
Rozpoznawanie i nazywanie stokrotek. Określanie ich kolorów, zwracanie uwagi na budowę kwiatu.
„Wiosna na łące” – spacer na łąkę w pobliżu przedszkola
Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt żyjących na łące.
„Wiosna w ogrodzie” - spacer do ogródków działkowych
Obserwowanie prac wykonywanych w ogrodzie wiosną: przekopywanie ziemi, grabienie ziemi, przygotowywanie zagonków, sianie, sadzenie gotowych sadzonek, wysiewanie nasion, podlewanie. Nazywanie narzędzi potrzebnych do ich wykonania: łopata, grabie, konewka.
„Obserwujemy mrówki”
Dzieci przy użyciu lup oglądają mrówki. Dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat ich wyglądu, sposobu poruszania.
Obserwować można również: biedronki, ślimaki.
Środki dydaktyczne: lupy