Czy
wiedza o zachowaniu się zwierząt może przydać się w ochronie
przyrody??
Biologia ochrony przyrody
(biologia konserwatorska) łączy w sobie elementy innych nauk:
Genetyki
Ekologii
Biologii populacyjnej
Czym
zajmują się obie nauki?
Biologia konserwatorska
zajmuje się głównie populacjami
Etologia i nauki pokrewne
badają zachowanie indywidualnych osobników
Wydaje się że między tymi
dwoma dziedzinami istnieje niewielki związek
Czym
jest tzw. etologia konserwatorska?
Nauka zajmująca się
badaniem sposobów w jaki proksymalne i ultymatywne aspekty
zachowania zwierząt mogą być cenne w zapobieganiu utraty
bioróżnorodności
Pytania
proksymalne i ultymatywne
Proksymalne – w jaki sposób
zwierzę jest w stanie wykonać daną czynność (w sensie układu
sensorycznego, hormonalnego) jednakże wiemy że zdolność do
uczenia się modyfikuje zachowanie osobnika, musimy więc włączyć
uczenie się do pytań proksymalnych
Ultymatywne – w jaki sposób
dobór naturalny faworyzował i utrwalił dane wzorce zachowań
Cztery
pytania Nico Tinbergena
Jakie mechanizmy powodują
dane zachowanie?
W jaki sposób zachowanie
powstało?
Jaką wartość
przystosowawczą ma dane zachowanie?
W jaki sposób wyewoluowało?
Cztery
perspektywy badania zachowania
Dlaczego
kierowcy zatrzymują się na czerwonym świetle?
Możemy spróbować
wytłumaczyć sobie ten hipotetyczny problem badawczy wykorzystując
pytania Nico Tinbergena
1.
Pytanie o mechanizmy
Jak kierowcy percepują
czerwone światło?
Jak bodziec przekazywany jest
do układu nerwowego?
Jak układ nerwowy przekazuje
tę informację do mięśni, które zaangażowane są w naciskanie
hamulca?
Czy stężenie hormonów
wpływa na latencję od zadziałania bodźca do wciśnięcia
hamulca?
2.
Ontogeneza
Jak ludzie uczą się, że
widząc czerwone światło należy się zatrzymać?
Jak rozwój osobniczy wpływa
na zdolność uczenia się? (Np. Statystyki mówią że największy
odsetek kierowców nie przestrzegających reguły czerwonego światła
to nastolatkowie i osoby podeszłe wiekiem)
3.
Funkcja
Czy zatrzymywanie się na
czerwonym świetle pozwala kierowcom żyć dłużej i efektywniej
się rozmnażać? (Np. koszty płacenia mandatów mogą mieć wpływ
na dostosowanie)
Dlaczego niektóre osobniki
są bardziej skłonne do kooperacji z innymi kierowcami?
4.
Filogeneza
Jak odpowiedź na czerwone
światło zmieniała się w historii ruchu ulicznego?
Jak różne populacje
wynalazły niezależnie od siebie sposoby na bezpieczne rozwiązania
skrzyżowań drogowych?
Porównując ludzi z innymi
gatunkami możemy zadać pytanie dlaczego kolor czerwony wyewoluował
jako sygnał ostrzegawczy?
Na
podstawie pytań Tinbergena rozwiązano problem morświnów
Morświny cierpiały z powodu
wysokiej śmiertelności po przypadkowym schwytaniu w sieci na ryby
Morświny pojawiały się w
pobliżu sieci, zachęcone możliwością łatwego schwytania ryb
Sieci wykonane z grubszego
materiału (bardziej zauważalnego dla systemu echolokacji
morświnów) spowodowały zmniejszenie liczby przypadkowych schwytań
Po dodaniu sygnałów
dźwiękowych odstraszających morświny, zauważono że unikają
one terenów z sieciami – awersyjna reakcja na sygnał dźwiękowy
Początki
zastosowania etologii w biologii konserwacji
W latach 80-tych i 90-tych
instytucje zajmujące się rozmnażaniem zwierząt w niewoli
dostrzegły potrzebę monitorowania zachowania zwierząt
wypuszczanych na wolność.
W latach 90-tych badacze
postanowili zastosować tę wiedzę w celu ochrony przyrody
Systemy
kojarzenia
Jako ilustracja: systemy
kojarzenia i wybór partnera miały wkład w biologię
konserwatorską, ponieważ mają one wpływ na efektywną wielkość
populacji Ne
Co
to jest efektywna wielkość populacji?
Północny
słoń morski
System kojarzenia północnego
słonia morskiego to poligynia. Jeden samiec (właściciel haremu)
kojarzy się z większością samic.
Jeśli w populacji mamy 100
samców i 100 samic, z czego rozmnażają się wszystkie samice i 3
samce to po podstawieniu do wzoru otrzymamy
Ne
= 4 * 3 * 100 /
3 + 100 = 1200 / 103 = 11,65
Inne
systemy kojarzenia
W przypadku promiskuityzmu Ne
będzie wyższe niż w przypadku monogamii, gdyż bardziej liczna
płeć, będzie miała większy udział w rozrodzie.
Tak więc znajomość
systemów kojarzenia może mieć duży wpływ na ochronę populacji.
Możemy dzięki niej łatwiej oszacować z ilu osobników musi
składać się populacja, aby nie dopuścić do szkodliwych skutków
wyczerpania zmienności genetycznej
Wybór
partnera
Samice są często wybiórcze
i zwykle nie dopuszczają do kojarzenia z partnerem, który nie
spełnia określonych wymagań.
Jeśli jakiś czynnik
środowiskowy doprowadza do obniżenia jakości samców poniżej
akceptowalnej przez samice, będzie to prowadziło do zmniejszenia
frakcji „akceptowalnych” samców co będzie prowadzić do
obniżenia Ne a
w efekcie może doprowadzić do ekstynkcji populacji
Systemy
rozrodcze
Na przykład usunięcie z
populacji pewnej klasy wiekowej może doprowadzić do zmniejszenia
przyrostu populacji
U pewnych gatunków występuje
dzieciobójstwo (na przykład u lwów). Usunięcie pewnej liczby
samców doprowadzi do przejmowania haremów po wyrugowanych lub
nieżyjących samcach, co obniży wzrost populacji
Zachowania
antydrapieżnicze
Czy zwierzętom wychowanym w
niewoli brakuje doświadczenia potrzebnego do prawidłowej reakcji
na drapieżnika?
Czy w przypadku inwazyjnych
drapieżników rodzima fauna będzie również doświadczać spadku
przyrostu naturalnego?
Walabia
Bennetta
Zwierzęta wychowywane w
niewoli były uczone rozpoznawania nowych drapieżników
Reintrodukcja
dużych drapieżników
Działanie, które przywraca
równowagę w ekosystemie
Środowiska myśliwskie
obawiają się jednak zbytniego przerzedzenia fauny roślinożerców,
które mogły zatracić już instynkt ucieczki przed nieznanymi
zwierzętami
Jednak badania wykazały, że
w czasie jednego pokolenia zwierzęta odzyskują normalne,
antydrapieżnicze zachowania
Praktyczne
zagadnienia w których zachowanie zwierząt może mieć znaczenie
1.
Odpowiedź na działalność człowieka
Na przykład zanieczyszczenie
środowiska światłem i hałasem może mieć duży wpływ na
zachowanie zwierząt
W Holandii zanotowano że
częstotliwości śpiewu sikory modrej podwyższają się wraz z
natężeniem ruchu ulicznego
Podobnie orki u wybrzeży
stanu Waszyngton wydłużają czas trwania pieśni w obecności
łodzi motorowych
Zwierzęta starają się
przezwyciężyć wpływy antropogeniczne i dostosowują do nich
swoje zachowanie
2.
Odpowiedź na zmiany siedliska
Urbanizacja i fragmentacja
siedlisk może powodować zmiany w zachowaniu zwierząt
Terytoria rysi i kojotów w
górach Santa Monica są większe w środowiskach zurbanizowanych
Samce częściej niż samice
wkraczają na tereny miejskie
Niemniej jednak nie
zanotowano różnic w śmiertelności między terenami naturalnymi a
miejskimi
3.
Używanie korytarzy ekologicznych
Ponieważ fragmentacja
siedlisk jest bardzo szeroko zakrojonym zjawiskiem, wiele badań
skupia się na zrozumieniu postrzegania przez zwierzęta oraz
używaniu przez nie fragmentów siedlisk, które ułatwiają
migracje
Małże (Mercenaria
mercenaria) występują w mniejszych liczebnościach na śródlądowych
rafach połączonych z wodą słoną korytarzami porośniętymi
glonami, ponieważ drapieżne kraby przemieszczają się wzdłuż
tych korytarzy niezauważane i nie wychwytywane przez ptaki
W innych badaniach śledzono
przemieszczanie się ptaków (Siala
sialis) po tym jak
żerowały na nasionach krzewu borion (Myrica
cerifera)
Krawędzie eksperymentalnych
korytarzy wyznaczały trasy lotu pomiędzy fragmentami roślinności,
a zaproponowany model zgadzał się dobrze z wynikami eksperymentu w
którym zbierano nasiona z ptasich odchodów
Wyniki doświadczenia
pokazują że korytarze ekologiczne dobrze wpływają na regenerację
roślinności a co za tym idzie na integralność siedliska
4.
Unikanie dróg
Autostrady często
fragmentują siedliska
Słynne ze swoich rozmiarów
(50 m szerokości) przejście zbudowane nad autostradą
transkanadyjską wraz z przejściami podziemnymi (12 m szerokości)
Jeleń, sarna, grizzly i
wilki preferowały przejście podziemne, natomiast kuguar i baribal
całkowicie unikały przejść
Badania takie pozwalają na
najlepsze zarządzanie populacjami w których przepływ genów jest
utrudniony
5.
Planowanie rezerwatów
W rezerwatach z wyraźnie
zaznaczonymi granicami ich efektywność jest ściśle związana z
migracjami gatunków wewnątrz nich
Duże drapieżniki cierpią z
powodu wysokiej śmiertelności spowodowanej przez człowieka, kiedy
opuszczą granice obszarów chronionych
Krytyczna wielkość
rezerwatu jest wymagana jeśli chce się utrzymywać populacje
dużych drapieżników
Krytyczna wielkość
rezerwatu jest ściśle skorelowana z wielkością terytorium samicy
– po wzięciu poprawki na wielkość populacji
Dlatego monitorowanie
obszarów terytoriów jest krytycznym czynnikiem przy planowaniu
tworzenia nowych obszarów chronionych
6.
Odpowiedź na eksploatację
W niektórych populacjach,
które są eksploatowane zachowania rozrodcze osobników mogą być
zaburzone.
Badano populacje zagrożonego
suhaka (Saiga
tatarica) w Rosji,
w czasie kiedy populacja cierpiała z powodu 95% spadku liczebności,
który został zainicjowany przez polowania
Z biegiem upływu czasu
proporcja młodych i płodnych samic spadła
Kiedy stosunek płci samców
do samic osiągnął 1:36 wiele samic nie rozmnażało się –
powodem był brak obrony haremów co spowodowało, że dominujące
samice agresywnie broniły samicom podporządkowanym dostępu do
samca.
Wyniki tych badań wskazują,
że wyeliminowanie z populacji większości samców doprowadza
populację do wyginięcia
Wyniki nie mogą być
ekstrapolowane na inne gatunki o innych systemach rozrodczych
7.
Rozmnażanie zwierząt w niewoli
Badanie zachowania w
warunkach niewoli może mieć również znaczenie dla wiedzy o
zachowaniu w naturze
Np. korelacja między
wielkością terytorium a śmiertelnością noworodków w niewoli
Na przykład niedźwiedzie
polarne, które mają bardzo duże terytoria cierpią z powodu dużej
śmiertelności w niewoli
Teoria
alokacji może być pomocna dla wychowu zwierząt w niewoli
Kakapo (gatunek papugi)
przetrzymywane w niewoli i obficie karmione wydawały na świat
zdecydowanie więcej męskiego potomstwa – co przewiduje teoria,
dla gatunków gdzie konkurencja o partnerkę między samcami jest
bardzo silna
Dopiero zredukowanie jakości
pokarmu do poziomu gdzie samice wciąż składały jaja, ale
wydawały potomstwo obu płci, podwyższyło żywotność populacji
przetrzymywanej w niewoli
W
niewoli często działają inne siły doboru naturalnego
Presja selekcyjna działa na
te zachowania które zwiększają dostosowanie w niewoli, ale
niekoniecznie będą korzystne w warunkach naturalnych
Np. niewola doprowadziła do
wzrostu agresywnych zachowań u Ameki wspaniałej (Ameca
splendens)
Etologowie pomagali w tym
przypadku w projektowaniu akwariów w taki sposób aby osobniki
przebywające w nich żerowały, zamiast wykazywać agresywne
zachowania
Informacje takie mogą być
ważne dla instytucji zajmujących się hodowlą gatunków dzikich w
niewoli – inwestycje finansowe w hodowlę i rozród mogą
przynosić niewielkie korzyści
8.
Reintrodukcja i odnowa siedlisk
Wiele projektów związanych
z przywracaniem gatunków do naturalnych siedlisk wymaga
szczegółowej wiedzy behawioralnej
Kondor kalifornijski
(Gymnogyps
californianus) w
niewoli pisklęta były karmione rękawicą w kształcie głowy
kondora, aby nie wpojono im wizerunku człowieka i aby po
wypuszczaniu nie zbliżały się do ludzi
Żurawie
krzykliwe
(Grus
americana) –
były hodowane przez zamaskowanych ludzi, którzy prowadzili je na
żerowiska i naśladowali ich odgłosy ostrzegawcze w przypadku
niebezpieczeństwa
Zachowanie naturalnego
zachowania i zapobiegnięcie habituacji do człowieka ułatwiło
reintrodukcję do naturalnego siedliska
Pieski
preriowe
Translokacje i reintrodukcje
piesków preriowych są bardziej skuteczne jeśli przesiedla się
całe rodziny, niż gdy kilka osobników z różnych rodzin
Rodzina jest silnie związaną
grupą społeczną, cierpi mniejszą presję drapieżników i
przeżywalność ich jest wyższa
Pomimo wyższego kosztu
odławiania całych rodzin przesiedlanie rodzin i tak było bardziej
efektywne
9.
Monitoring
Monitoring jest podstawą
ochrony przyrody
Zachowanie może być
niezwykle pomocne w monitoringu
Np. indywidualne różnice w
śpiewie derkaczy (Crex crex) mogą być używane do szacowania
wielkości populacji, co byłoby niemożliwe w przypadku tych
trudnych do zaobserwowania ptaków
Podsumowanie
Postęp w naukach
behawioralnych jest pomocny w rozwiązywaniu problemów ochrony
gatunków
Zagadnienia teoretyczne i
informacje zebrane w czasie pracy nad nimi często pomagają
rozwiązać specyficzne problemy konserwatorskie
Postęp w ochronie przyrody
jest więc uzależniony od rozwoju innych nauk teoretycznych – nie
tylko etologii
Wpływ
etologii na biologię konserwatorską stale rośnie
80% ostatnio opublikowanych
prac o tematyce etologicznej w jakiś sposób odnosi się do ochrony
przyrody
Liczba ta wzrosła ponad
trzykrotnie od lat 90-tych ubiegłego wieku
Istnieje czasopismo „The
Conservation Behaviorist” dostępne również on-line
http://www.animalbehavior.org/Committees/Conservation/ConservationBehaviorist
Przygotowano
na podstawie:
Caro, T.
2007. Behavior and conservation: a bridge too far? TREE.
Vol. 22 (8).
Buchholz,
R. 2007. Behavioural biology: an effective and relevant conservation
tool. TREE.
Vol. 22 (8).