Kurs „Super Dieta” Aleksander Łamek
Super Dieta
Moduł 16
W tym i następnym module poznasz różne typy przekonań (pod względem ich budowy) i dowiesz się, jak z nimi walczyć. Gdy już się z nimi zapoznasz, to proponuję abyś wrócił do własnych przekonań i sprawdził do jakich typów przekonań one należą. Znając te typy możesz zacząć pracować nad zmianą tych przekonań wykorzystując wzorce prezentowane w tych dwóch modułach.
Posiadane przez nasz przekonania najczęściej posiadają jeden z poniższych składników:
usunięcia
zniekształcenia
generalizacje
Dzięki metamodelowi można dostrzec każdy z tych składników i je rozbić po to, aby pozbyć się danego przekonania.
Jak sama nazwa wskazuje usunięcia polegają na tym, że przekonanie pomija pewne elementy. Wyjście tych elementów na światło dzienne powoduje, że dane przekonanie traci rację bytu.
W prostym pominięciu kluczowe elementy są poza strukturą przekonania.
Przykłady:
- Jestem zdezorientowany.
- Jestem do niczego.
Aby zniwelować takie przekonania należy odzyskać brakujące elementy znajdujące się w problemie.
Oto jakie pytania należy zadać:
- Wymień, z jakiego konkretnie powodu jesteś zdezorientowany.
- Powiedz dokładnie, z jakiego powodu jesteś do niczego.
Dzięki zadaniu powyższych pytań możemy dowiedzieć się, jakie dokładnie czynniki spowodowały dane przekonanie. A poznawszy je możemy zacząć przedstawiać argumenty mające przełamać to przekonanie.
Pamiętajmy, że to osoba, której przekonanie ma zostać przełamane, musi zaakceptować daną argumentację.
Dlatego cały czas podczas rozmowy z nią należy upewniać się (poprzez zadawanie pytań), czy przyjmuje ona podawane argumenty.
Jeśli stosujemy metamodel dla siebie, wtedy proponuję nie prowadzić dialogu w myślach, tylko zapisać go na kartce papieru. Możemy wtedy też udawać jakby dwie osoby – osobę z negatywnym przekonaniem oraz drugą osobę, która próbuje nam pomóc.
Polega ono na tym, że odniesienie zawarte w porównaniu jest poza strukturą wypowiedzi.
Przykłady:
- Lepiej nic nie mówić.
- Kiepsko to wygląda.
- Gorzej już być nie może.
Aby przełamać takie przekonania należy zidentyfikować i ustalić kryteria porównawcze.
Pytania jakie należy zadać:
- Lepiej w porównaniu z czym?
- Kiepsko w porównaniu z czym? Co wygląda lepiej?
- Gorzej w porównaniu z czym?
Gdy już ustalimy kryteria porównawcze, możemy zacząć stosować odpowiednią argumentację.
Usunięcie poprzez sąd polega na tym, że wydaje się jakiś sąd, ale bez podania, kto ten sąd wydał i na jakiej podstawie.
Przykłady:
- Pan X jest idealnym kandydatem na prezydenta.
- On się do niczego nie nadaje.
Tego typu przekonania niweluje się poprzez ustalenie autora sądu oraz podstawy sądu.
Pytania:
- Kto uważa, że pan x jest idealnym kandydatem i na jakiej podstawie?
- Kto uważa, że on się do niczego nie nadaje i dlaczego?
Gdy wiemy kto wydał sąd, możemy podważyć prawo tej osoby do wydawania takich sądów. Gdy wiemy jakie były przesłanki do wydania sądu, możemy też podważać je lub przedstawiać kontrargumenty.
Polega on na tym, że rzecz lub przedmiot nie jest określony.
Przykłady:
- Ludzie właściwie nie uczą się.
- Oni są bezwzględni.
- To jest nie do pomyślenia.
- Ich postawa pozostawia wiele do życzenia.
Tego typu przekonania przełamuje się poprzez wyjaśnienie o kogo dokładnie chodzi.
Pytania:
- Którzy ludzie nie uczą się. Wymień ich nazwiska.
- Kogo dokładnie masz na myśli.
- Co konkretnie masz na myśli?
- Czyja postawa?
Gdy już wiemy o kogo chodzi, to możemy zawęzić przekonanie do tej osoby/grupy.
Niedookreślone czasowniki powodują, że szczegóły działania lub relacji z ludźmi nie są zdefiniowane.
Przykłady:
- Mam kłopot w porozumiewaniu się za pomocą słów.
- Nie potrafię z nim dogadać się.
Poprzez zadanie odpowiednich pytań można poznać dokładnie w jaki sposób dana czynność przebiegała.
Pytania:
- W jaki sposób ten kłopot się przejawia?
- Jak dokładnie nie potrafisz dogadać się z nim?
Gdy już wiemy, jak dana czynność wygląda, możemy zacząć pracować nad jej zmianą.
Nominalizacje polegają na przedstawianiu działania lub procesu jako przedmiotu lub rzeczy.
Przykłady:
- Zrywam stosunki
- Nie ma tutaj żadnego porozumienia.
Aby rozbić przekonania zawierające nominalizacje należy aktywność, która została rzeczą/przedmiotem ponownie umieścić w wypowiedzi jako aktywność.
Pytania:
- Jak to się konkretnie osiąga? Jak to konkretnie wygląda? Kto, w jaki konkretnie sposób?
- Kto z kim nie może się porozumieć?
Dzięki przywróceniu aktywności do formy czasownika możemy zacząć zadawać szczegółowe pytania na jej temat.
Edukacja
i Nauka Aleksander Łamek tel. (22)
423 64 36, 0602 59 30 20, e-mail: edukacjainauka@onet.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozprowadzanie zabronione.