mózgoczaszki
(łac. neurocranium,
cranium),
która ma kształt puszki, w której rozróżnia się
*
część górną - sklepienie
czaszki
*część
dolną – podstawę
czaszki
*
4 ściany: przednią, tylną i 2 boczne.
twarzoczaszki
(trzewioczaszki) (łac. viscerocranium)
Czaszka
(łac. cranium)
- struktura kostna lub chrzęstna, która służy jako szkielet
głowy. Stanowi naturalną osłonę mózgu i innych narządów
znajdujących się w głowie. Wzrost czaszki człowieka trwa nie
tylko podczas życia płodowego, ale także przez 6 następnych lat.
Możliwości wzrostu szybko jednak maleją, szczególnie po
skostnieniu łączno-tkankowych ciemiączek.
Błędniki
sitowe (komórki sitowe, blaszki oczodołowe, blaszka przyśrodkowa,
małżowiny górna i środkowa z wyrostkiem haczykowatym, przewody
nosowe)
Twarzoczaszka
Chroni
narządy zmysłów: wzroku, węchu i smaku, otacza początkowe
odcinki dróg oddechowych i pokarmowych, składa się z:
k.nosowych
k.łzowych
małżowin
nosowych dolnych
lemiesza
żuchwy
szczęki
k.podniebiennych
k.jarzmowych
K.gnykowej
Ruchomymi
elementami twarzoczaszki człowieka jest żuchwa, w której
umieszczone są zęby oraz kość gnykowa nie mająca połączenia z
innymi kośćmi czaszki.
Kość
nosowa
Kość
łzowa
Lemiesz
Żuchwa
Szczęka
Trzon szczęki z zatoką:
powierzchnia twarzowa, podskroniowa z guzem szczęki, nosowa,
oczodołowa
Wyrostek
podniebienny
Wyrostek zębodołowy
wyrostek czołowy
wyrostek jarzmowy
Kość
podniebienna
blaszka pozioma
blaszka pionowa
Kość
jarzmowa
Kość
gnykowa
Oczodół
K.czołowa
Skrzydła
większe i mniejsze k.klinowej
K.jarzmowa
szczęka
K.sitowa
K.łzowa
Podstawa
czaszki to tarasowato ukształtowana powierzchnia kostna, stanowiąca
oparcie dla podstawy mózgu. Posiada trzy parzyste zagłębienia
(doły czaszkowe: przedni, środkowy i tylny), które kształtem
odpowiadają podstawie mózgu.
Dół
przedni czaszki
(łac. fossa
cranii anterior)
Jest
położony najwyżej i najbardziej do przodu. Zbudowany z części
oczodołowej kości czołowej, klinowej, sitowej przez którą
przechodzą nerwy węchowe. W środkowej części kości sitowej
zlokalizowany jest grzebień
koguci.
Do
przodu od niego zlokalizowany jest otwór
ślepy
oraz mniej wyniosły grzebień
czołowy.
Dół
środkowy czaszki
(łac.
fossa
cranii media)
Pole
środkowe zbudowane jest z trzonu kości klinowej, w obrębie której
znajdują się kanały wzrokowe i siodło tureckie
Pola
boczne zbudowane są z skrzydła większego kości klinowej oraz
kości skroniowej.
Dół
tylny czaszki
(łac.
fossa
cranii posterior)
utworzony
jest głównie przez wewnętrzną powierzchnię kości potylicznej
oraz piramidy kości skroniowej
Sklepienie
czaszki
jest
od wewnątrz wklęsłe i wymodelowane przez mózgowie, naczynia
tętnicze i zatoki żylne. Można na nim wyróżnić:
wyciski
palczaste
łęki
mózgowe
bruzdy
tętnicze
bruzdę
zatoki strzałkowej górnej, która w tyle dochodzi do guzowatości
potylicznej wewnętrznej, a w przedzie przechodzi w grzebień
czołowy, sięgający do otworu ślepego,
dołeczki
ziarenkowe, małe, okrągłe zagłębienia dla kosmków
pajęczynówki, występujące najliczniej wzdłuż linii
pośrod-kowej sklepienia czaszki.
również
na sklepieniu czaszki widoczne są szwy: wieńcowy, we i strzałkowy,
ściana
zewnętrzna sklepienia jest gładka i wypukła.
Szwy
czaszki
występują głównie na sklepieniu
czaszki (calvaria). Wyróżniamy trzy zasadnicze typy :
szew piłowaty
(sutura serrata),
przykładem jest szew wieńcowy (sutura
coronaria)
szew płaski (sutura
plana),
szew łuskowy
(sutura squamosa),
Ciemiączka
U
noworodka szwy nie występują, a kości sklepienia czaszki są
połączone elementami błoniastymi.
na
skrzyżowaniu elementów błoniastych występują ciemiączka
(fonticuli).