Traktat o Projekcji Astralnej

Robert Bruce

tłumaczenie - Bast.

Projekcja astralna ma wiele aspektów, które są czasem źle rozumiane.

Niniejsza praca ma na celu rzucić nieco światła na to zagadnienie i wyjaśnić, na czym ono naprawdę polega. Teorie i wnioski, jakie tu przedstawiam, pochodzą w większości z mojego osobistego doświadczenia. Celem tego traktatu jest przyczynić się do lepszego zrozumienia i rozpropagowania nowych, prostszych i efektywniejszych technik projekcji.

Czym jest wymiar astralny?

Astral jest wymiarem najbliższym światu fizycznemu. Pokrywa nasz świat niczym wielka mentalna sieć, łapiąc i zatrzymując wszystkie myśli. Jego zawartość została stworzona przez zbiorową świadomość umysłu wszechświata. Zwiera wszystkie myśli, wspomnienia, fantazje i sny każdej żywej istoty. materiał zawarty w tym świecie, na mocy prawa podobieństwa (podobne przyciąga podobne), rozwarstwia się i tworzy osobne warstwy lub skupiska. Te skupiska myśli są zwane potocznie planami astralnymi, światami astralnymi lub rzeczywistościami astralnymi.

Świat astralny składa się z materii astralnej, którą opisuje się krótko jako to, co w umyśle.

Świat ten jest niezwykle wrażliwy na na myśl i może być kształtowany w dowolny sposób. Kreacje te mogą być tak doskonałe, że staną się nieodróżnialne od rzeczywistości.

Najlepszym wyjaśnieniem tego może być porównanie materii astralnej z nienaświetloną, bardzo czułą taśmą fotograficzną. Gdy film zostaje wystawiny na światło i skoncentrowany na właściwym obszarze przez soczewkę aparatu, na taśmie niezwłocznie pojawia się wkutek reakcji chemicznych idealny obraz rzeczywistości. Podobnie, gdy materia astarlna jest wystawiona na działanie myśli, skoncentrowana przez soczewkę umysłu, niezwłocznie powstaje idealny obraz rzeczywistości dzięki reakcji materii astralnej z myślą.

Spójność i trwałość jakiejkolwiek kreacji w astralu zależy w dużej mierze od siły umysłu dokonującego tworzenia.

Sny

Oto jak podświadomość tworzy sny: Przenosząc się podczas snu w astral, może stworzyć dowolny sceniariusz, jaki tylko sobie zażyczy. Jest to jej sposób rozwiązywania problemów i porozumiewania ze świadomą częścią umysłu. Tworzy serię spójnych myślowych scenariuszy i projektuje je w astral, gdzie się utrwalają. Następnie świadomy umysł przeżywa i ogląda te sceniariusze podczas snu. Przypomina to oglądanie wcześniej nakręconego przez kogoś (podświadomość) innego filmu na ekranie (w świecie astralnym).

Myślokształty.

Jakiekikolwiek nowy obiekt w świecie fizycznym jest asymilowany przez pewien okres czasu również w świecie astralnym. Myślokształt go reprezentujący najpier "rośnie" w najniższej części astralu, blisko wymiaru fizycznego, a w mairę upływu czasu staje się coraz to trwalszy. Jak każdy myślokształt, rośnie tym szybciej, im więcej uwagi się mu poświęca.

Im "wyżej" posuwamy się wgłąb astralu, tym mniej znajdziemy myślokształtów przypominających fizyczne przedmioty, takie, jakie znamy. Materialne obiekty muszą trwać przez bardzo długi czas, zanim nabiorą swojego kształtu i zaczną istnieć w wyższych warstwach astralu.

Czy próbowaliście kiedyś poruszać się nocą po obcym domu? Uderzaliście się o wszystko. Ale w miarę, jak poznajecie dom, w waszym umyśle pojawia się mentalne wyobrażenie waszego otoczenia i możecie poruszać się sprawniej. Im dłużej przebywacie w tym domu, tym silniejsze się to wyobrażenie staje. Proces narastania myślokształtów w astralu jest czymś podobnym.

Działa to również w drugą stronę: jeżeli jakiś przedmiot przebywał gdzieś bardzo długo i w astralu urósł bardzo mocny jego myślokształt, to po usunięciu lub zniszczeniu tego przedmiotu jego myślokształt wciąż będzie trwał. W astralu możesz na przykład znaleźć w swoim mieszkaniu meble, których się już dawno pozbyłeś, wymieszane z tymi, które masz obecnie. Dzieje się tak dlatego, że choć przedmioty zostały usunięte, ich myślokształty jeszcze nie do końca wygasły.

Stare myślokształty nie podążają za swoimi fizycznymi partnerami, gdy ci zostają przemieszczeni. W astralu zaczynają narastać nowe myślokształty, podczas gdy stare powoli niszczeją.

Im dłużej coś przebywało w jakims miejscu, tym silniejszy będzie reprezentujący to myślokształt.

Tyczy się to także budynków i geologicznej budowy terenu. Możesz dokonać projekcji na park i znaleźć tam dom, most, strumień, wzgórze itp, co do którego jesteś pewien, że go tam nie ma. One istniały kiedyś. W im wyższe warstwy astralu wchodzisz, tym starsze myślokształty tam znajdujesz, wydając się posuwać wstecz w czasie.

Szybkość wzrostu myślokształtu zależy od ilości poświęcanej mu uwagi. Na przykład sławny obraz, uwielbiany i oglądany przez miliony i zajmujący sporo miejsca w ich umysłach będzie miał o wiele silniejszy myślokształt niż zwykły obraz wiszący w czyjejś sypialni i oglądany przez niewiele osób. Ilość myślokształtów zależy także od tego, jak daleko jesteś od wymiaru fizycznego. Jeśli jesteś bardzo blisko świata materialnego, jak w projekcji w czasie rzeczywistym lub OOBE, znajdziesz niewiele myślokształtów - jeśli w ogóle jakiekolwiek. W OOBE w czasie rzeczywistym nie jesteś zupełnie w świecie astralnym, lecz istniejesz jako astralna forma w sferze przejściowej między światem fizycznym a astralnym.

Wizje astralne

W ciele fizycznym mamy 220 stopni widoczności, to znaczy jeśli widzimy to, co przed nami, nie możemy jednocześnie widzieć tego, co jest za nami. W astralu mamy WIĘCEJ niż 360 stopni widoczności i możemy widzieć jednocześnie ze wszystkich stron.

Jest to widoczność sferyczna. Podczas projekcji nasze przyzwyczajenia skłaniają nas do koncentracji na tylko jednym kierunku patrzenia, tam, gdzie czujemy, że jest nasz "przód". Wciąż dociera do nas widok z tyłu, góry, dołu, lewa i prawa, ale umysł nie jest w stanie tego wszystkiego naraz zasymilować. Kłóci się to z jego wieloletnim przyzwyczajeniem do ograniczonej widoczności. Sferyczna widoczność to tak, jakby zamienić się w jedno wielkie, obdarzone niezliczonymi źrenicami oko, któe może widzieć we wszystkich kierunkach - z tyłu, przodu, góry, dołu, prawa, lewa - ale to wszytko naraz!

W świecie astralnym nie masz żadnych fizycznych narządów, np. oczu. Jesteś niematerialnym punktem świadomości przemierzającym przestrzeń. Nie dotyczy cię grawitacja ani inne prawa fizyki. W tym stanie nie ma góry i dołu, prawa i lewa, przodu i tyłu. To tylko przyzwyczajenie całego życia próbuje wymusić na tobie pojmowanie świata w taki sposób podczas projekcji.

Trzeba dobrze zrozumieć sferyczną widoczność, jeśli ktoś chce sprawnie i kompetentnie poruszać się po astralu.. ma to szczególne znaczenie, gdy dokonujesz projekcji w czasie rzeczywistym blisko wymiarów fizycznych. Widoczność sferyczna może wtedy sprawić, że będzie ci się wydawało, że jesteś po drugiej stronie lustra, w odwróconej kopii rzeczywistości. Na przykłąd twój dom pojawi się odwrócony, przodem do tyłu. Dzieje się tak dlatego, że podczas projekcji zatracasz swój naturalny punkt widzenia.

W pewnym momencie projekcji możesz stać się na tyle zdezorientowany, że przyjmiesz inny punkt widzenia, np. obrócisz się do góry nogami samemu tego nie zauważając. To odwróci lewą i prawą stronę. To z kolei skłąnia podświadomość do odwrócenia obrazu przekazywanego do twojego umysłu, tak, żeby twój świadomy umysł mógł normalnie pracować.

Nie posiadając materialnego ciała, w astralu chcąc spojrzeć za siebie nie musisz się odwracać do tyłu ani w ogóle sie poruszać. Musisz tylko zmienić swój punkt widzenia na "tylny".

Gdy zrobisz to bez poruszania się, wynikiem będzie widok jakby odbity w lustrze - tak, jakbys stal przed lustrem po to, żeby ujrzeć to, co za tobą. Twój umysł nie jest w stanie zaakceptować takiej zmiany - świadomej zmieny strony lewej i prawej. Gdy uświadomisz sobie tę anomalię, jest zazwyczaj już za późno na to, by sie jej pozbyć. Ale możesz się do niej przyzwyczaić i nie przejmować się tym, że traciisz czas w jakimś odwróconym świecie. Jeśli zamierzałeś coś uczynić w astralu, wciąż możesz to zrobić. Wszytko, co musisz uczynić, to zupełnie zapomnieć o istnieniu takich pojęc jak lewa i prawa strona i ignorować swój zmysł kierunku.

Kreatywna moc wizualizacji.

Podświadomy umysł ma znacznie wieksze możliwości wizualizacyjna niz świadomy. Róznica jest taka, jakby porównać superkomputer z dziecięcym kalkulatorkiem. W astralu, podczas projekcji lub świadomego śnienia, gdy świadomy umysł zachowuje swoją świadomość, ta różnica może wprowadzić wielkie zamieszanie. Podświadomy umysł podczas projekcji kipi tuż pod powierzchnią, cała jego kreatywna moc aż rwie się do działania, do tworzenia, i uczyni to, jeśli damy mu najmniejszą szansę. Ta różnica w mocy kreacji, połączona wieloletnim nawykiem przedniej widoczności, jest przyczyną "efektu Alicji w Krainie Czarów". Już wyjaśniam:

Zbierzmy razem następujące fakty:

1. Niewiarygodna moc twórcza podświadomości

2. Nieiwelka moc twórcza świadomości

3. Wrażliwość materii astralnej na myśl

4. Sferyczna widoczność

5. Wielokrotne zamiany strony lewej i prawej

.. i mamy przepis na całkowite zamieszanie.

Efekt Alicji w Krainie Czarów

Dokonujesz projekcji swojego ciała astralnego i patrzysz się po swoim pokoju. Wszystko wygląda na pierwszy rzut oka normalnie, ale potem zauważasz, że drzwi są na nie tej scianie. Spojrzałeś do tyłu bez odwracania się, swoją "tylną" widocznością i twój umysł zamienił pojęcia lewej i prawej strony. Umysł nie potrafi tego przyjąć; jesteś przyzwyczajony do widoczności z przodu i przed tobą wszystko jest normalne, lecz za tobą - odwrócone. To sprawia, że podświadomy umysł ma ochotę stworzyć drzwi tam, gdzie naprawdę powinny być. Gdy patrzysz na te nowo stworzone drzwi, wydają się prawdziwe, choć nie są tam, gdzie być powinny; ale raz stworzone, już tam pozostaną, ponieważ dla twojego świadomego umysłu ich zniknięcie byłoby nie do zaakceptowania - przecież przedmioty, takie jak np. solidne drzwi, nie mają zwyczaju nagle znikać sprzed oczu patrzącego.

Kiedy odwrócisz się w stronę, gdzie drzwi powinny naprawdę być, też tam będą. Teraz możesz mieć dwie pary drzwi (lub znacznie więcej!) podczas, gdy powinny być jedne. Jeżeli otworzysz prawdziwe drzwi, znajdziesz za nimi resztę domu taką, jaka powinna być; jednak gdy otworzysz któreś z fałszywych drzwi, twój umysł będzie wiedział, że są one fałszywe i nie zaakceptuje odtworzenia za nimi zwyczajnej części domu, jaka sie za nimi powinna znajdować. Tak więc, jeśli otworzysz te drzwi, znajdziesz za nimi coś innego. Zazwyczaj będzie to korytarz, nie istniejący w rzeczywistości, prowadzący do innych części domu, które równiez nie istnieją.

I gdy przejdziesz przez takie drzwi, znajdziesz się w Krainie Czarów, gdzie wszystko jest możliwe, ale nie zawsze przyjemne. To, co robisz, to wkraczanie w astral poprzez niekontrolowaną kreację, przez te drzwi, których nie ma, ale teraz są. A gdy podświadomość raz zacznie tworzyć, będzie to kontynuować, i to w postępie geometrycznym. Musi to robić, aby świadomy umysł był w stanie wciąż asymilować sytuację, w jakiej sie znajduje. W pewnym momencie tego twórczego zapału podświadomość gubi zupełnie świadomy umysł i zaczyna wkraczać w inne części astralu. W tym momencie projekcji zatraca się jakiekolwiek poczucie rzeczywistości i wpada się we właściwy świat astralny.

"Efekt Alicji" może się przytrafić na wiele sposobów, powyższy jest tylko przykładem.

Wielu dokonujących projekcji w jakimś tam momencie straciło nad nią kontrolę. Przedmioty zaczynały pojawiać się i znikać i ogólnie rzecz biorąc wszystko robbiło sie jakieś dziwne. Przyczyną tego jest to, że zdolności twórcze podświadomości są w takiej sytuacji niezwykle pobudzone - i zaczyna tworzyć i niszczyć rzeczy oraz kierować się w inne obszary astralu, co niedoświadczonemu projektującemu sprawia wielkie trudności.

Aby tego uniknąc: Skoncentruj się na tym, co robisz, nie pozwól umysłowi wędrować. Problem odwróconej widoczności może zostać zmminimalizowany, jeśli skoncentrujesz się podczas projekcji na patrzeniu do przodu lub w jednym określonym kierunku. Chcąc popatrzyć sie w inną stronę, obracaj się i pozwól, aby pokój stopniowo podążał za twoim wzrokiem, a unikaj skokowego zmieniania punktu widzenia. Jeśli masz jakieś poważne zamiary, to astral nie jest najlepszym miejscem na to, aby się odprężyć.

Rozległa moc twórcza podświadomości może być wykorzystana w sposób użyteczny. Jest to niezwykle cenne narzędzie - jeśli umiesz sie nim posługiwać. Sposoby czynienia tego wymienię i opiszę w trzeciej cześci niniejszej pracy.

Topiące sie ręce

Kiedy dokonujesz projekcji ciała astralnego blisko świata fizycznego, nie masz ciała jako takiego, lecz umysł nie jest w stanie tego zaakceptować i dostarcza myślokształt utworzony naprędce z materii eterycznej. Jeżeli spróbujesz spojrzeć na swoje ciało, dajmy na to na ręce, zaczną bardzo szybko się topić. Palce zbledną i staną się przejrzyste, a potem zaczną topić sie jak lód pod wpływem gorąca. Zamienią się w kikuty, a potem to samo będzie sie działo z resztą twojej ręki. Ten efekt ma miejsce tylko wtedy, gdy próbujesz świadomie obserwować jakąś część swojego ciała lub świadomie jakiś jego fragmnet stworzyć.

Dokładne obserwowanie ciała astralnego w ten sposób, czyli przy użyciu świadomości, która nie posiada mocy twórczych, nie może utrzymać spójnych kształtów przez zbyt długi okres czasu i to jest przyczyną efektu topnienia. Jeżeli swoje części ciała będziesz zauważał w przelocie, nie przyglądając się im zbytnio, efekt ten nie wystąpi.

Utworzone myślokształty

Podczas projekcji możesz użyc swojego świadomego umysłu do tworzenia obiektów.

Trwałość tych myślokształtów zależy od siły twojej zdolności wizualizacji, a także od tego, ile czasu i wysiłku włożyłeś w kreację.

Ten fenoment topienia się dotyczy każdego przedmiotu stworzonego w astralu. Jeżeli stworzysz miecz, pojawi się on w twoich rękach tak, jak go sobie wyobrazisz, lecz potem stopi się tak, jak to było z ręką. Jeżeli sie na nim skoncentrujesz, możesz go utrzymać, ale w momencie, gdy twoja koncentracja straci na mocy, tak samo stanie się ze stworzonym przedmiotem. Jest to podobne do jakiejkolwiek wizualizacji w prawdziwym świcie. Jest to trudne i musisz utzrymywać wysoki poziom koncentracji, aby utrzymać wizualizację przed oczyma umysłu. Gdy koncentracja się rozproszy, tak samo stanie się ze zwizualizowanym obrazem. To obrazuje róznice w zdolnościach twórczych świadomości i podświadomości.

Jak zachodzi projekcja?

Podczas snu do głosu dochodzi ciało energetyczne, znane także jako eteryczne lub jako powłoka energetyczna. Rozszerza się i otwiera, aby zebrać i zakumulować energię. Zazwyczaj ciało to może to uczynić tylko podczas snu. Gdy już się otworzy czakry zbierają energię, w formie materii eterycznej, do ciała energetycznego. Podczas tego procesu "naładowywania" ciało astralne odłącza się i przebywa w świecie astralnym, gdzie może tworzyć i przeżywać sny.

Jeżeli to oddzielenie zachodzi świadomie, lub jeśli odzyskasz świadomość po jego zajściu, możesz w jakiś sposób to kontrolować. Wtedy staje się to OOBE, projekcją astralną bądź świadomym śnieniem. Różnice pomiędzy wyżej wymienionymi to:

OOBE:

OOBE (out of body experience, doświadczenie wyjścia z ciała) to projekcja w pobliżu świta fizycznego, odbywająca się w czasie rzeczywistym.

Często dzieje się to jako cześć śmierci klinicznej, gdy pod wpływem jakiegoś poważnego urazu osoba jest "wyrzucana" z ciała, np.

podczas wypadku samochodowego, operacji, ataku serca, rodzenia dziecka itp. Ludzie to przeżywający są swiadomi tego, co dzieje się w prawdziwym świecie; słyszą rozmowy i widzą wydarzenia dziejące się w pobliżu ich fizycznego ciała, a w wielu przypadkach potrafią potem, po powrocie do swojego ciała, dokładnie owe rozmowy i wydarzenia opowiedzieć.

Uwaga: OOBE nieznacznie sie różni od projekcji astralnej lub świadomego śnienia z powodu obiektywności obserwowanych wydarzeń i tego, że dzieje sie to w czasie rzeczywistym. Dzieje sie tak dlatego, że ciało astralne zawiera wiele materii eterycznej, która je "przywiązuje" do świata materialnego.

Istnieją dwa główne powody zaistnienia OOBE w czasie rzeczywistym:

1. Ciało danej osoby jest bliskie śmierci lub sądzi, że tak jest, co powoduje, że duża ilość materii eterycznej zostaje wysłana do ciała astralnego w przygotowaniu na proces umierania.

2. Osoba ma aktywne czakry, które robią coś podobnego, tzn. wysyłają materię eteryczną do ciała astralnego. Posiadanie aktywnych czakr może być przyrodzone, lecz może zostać również wyćwiczone.

Uwaga: Jeżeli dostateczna ilość materii eterycznej zostanie wygenerowana przez czakry, dojdzie do świadomego, kontrolowanego OOBE, w którym rzeczywistość jest odbierana obiektywnie, a czas płynie w sposób zwyczajny (czas rzeczywisty).

Patrząc się na to od strony technicznej, w OOBE świadomość przebywa w sferze granicznej między światem materialnym a astralnym; przebywamy tak blisko świata fizycznego, że go wciąż odbieramy.

Istnieją silne naturalne przeszkody na drodze do kontrolowanego OOBE w świecie materialnym. Jedną z nich jest ilość materii eterycznej, jaką muszą wygenerować czakry. Ogranicza to czas trwania i częstotliwość tego rodzaju doświadczeń w zależności od stopnia rozwoju czakr i kontroli nad nimi.

Projekcja Astralna

Zachodzi, gdy ciało astralne perzenosi się w wymiar astralny, który znacznie się różni od naszego. Czas jest zaburzony i może być rozciągnięty, tj. godzina w astralu może być równoważna kilku minutom w świecie rzeczywistym, zależnie od tego, w jakiej częsci astralu się znajdujesz. Rzeczywistość jest płynna i zmienna.

Świadome śnienie

Zachodzi, gdy osoba śniąca ma pełną świadomość tego, że śni. Może wtedy mieć pewien rodzaj świadomej kontroli nad przebiegiem snu lub może zamienić to doświadczenie w projekcję astralną. Świadome śnienie jest bardziej podobne do projekcji niż do OOBE, ponieważ poczucie czasu i rzeczywistości są zaburzone.

Wszystkie te trzy rodzaje projekcji są ze sobą blisko związane, tj. wszystkie zawierają oddzielenie ciała astralnego od fizycznego i doświadczanie rzeczywistości innej niż ta, której doświadcza ciało fizyczne.

Zaczynając

Gdy ciało fizyczne zapada w sen, ciało astralne zawsze dokonuje samoistnej projekcji w świat materialny. Gdy ciało energetyczne się rozszerza podczas snu, ciało astralne dryfuje tuż ponad ciałem fizycznym, lecz w granicach wpływu rozszerzonego ciała energetycznego. W ten sposób jest utrzymywane w pobliżu ciała fizycznego, jako że jest w polu wyznaczonym przez materię eteryczną.

Podczas świadomej projekcji astralnej może się zdarzyć, że przejdziesz od razu do astralu; jednak zazwyczaj na początku istnieje faza przejściowa, w której istniejesz jako astralna forma uwiązana do świata materialnego. Ten moment projekcji może zostać przegapiony, jeżeli na jego czas straci się świadomość. Obszar wokół ciała, w którym nagromadzona jest materia eteryczna, jest jeszcze tym obszarem, w którym ciało astralne jest utrzymywane w pobliżu świata materialnego.

Materia eteryczna

Jest ona zwana także siłą życiową i jest to substancja generowana przez wszystkie żywe istoty.

Jest to substancja będąca na pograniczu świata astarlnego i materialnego, w części materialna, w części astralna. Posiada wagę. Jest to bardzo wyrafinowana substancja będąca na pograniczu materii i energii i jest podobna do swojej bardziej materialnego odpowiednika, ektoplazmy.

Wykonano obszerne badania nad masą materii eterycznej; łóżka umierających w szpitalach były umieszczane na czułych wagach, a sami chorzy byli podłączani do przyrządów śledzących ich procesy życiowe. W każdym przypadku dokładnie w momnecie śmierci obserwowano nagłą utratę wagi w wysokości około ćwierci uncji. Było to spowodowane opuszczeniem ciała przez dużą ilość materii eterycznej w chwili śmierci. Podobnie dzieje się w przypadku OOBE w sytuacji śmierci klinicznej, gdy ciało wierzy w to, że umiera. Nagły, duży transfer materii eterycznej w astral jest początkiem procesu umierania.

Ektoplazma

W podobny sposób badano ektoplazmę. Umieszczano medium na podobnie czułej wadze i kazano im wytworzyć ektoplazmę na szali innej, równie czułej wagi. Medium traciło na wadze w taki sam sposób, w jaki ważona ektoplazma na niej zyskiwała. Gdy medium z powrotem absorbowało ektoplazm do swojego ciała, proces ten zachodził w odwrotną stronę. Ektoplazma jest wytwarzana przez czakry, część materialnej masy ciała medium zamienia się w inną substancję - ektoplazmę.

Międzywymiarowe istoty

Pozbawiona ciała istota - jak na przykłąd ciało astralne - aby móc funkcjonować w świecie materialnym, w czasie rzeczywistym, potrzebuje określonej ilości materii eterycznej - bez niej jest wciągana do wymiaru, z którego pochodzi.

Materię eteryczną może usyskać tylko od żywych mieszkańców świata materialnego.

Przepływ energii

Sławny "Srebrny Sznur" czyni więcej niż tylko wiązanie ze sobą dwóch ciał. Jest zarazem przekaźnikiem, wzdłuż którego między ciałem fizycznym a subtelniejszymi ciałami przepływa energia i informacje. Niektórzy dokonujący projekcji go widzą, inni nie. Czasem jest widziany jako wychodzący z pępka, czasem z czoła. To, gdzie sznur jest widoczny, zależy od tego, która czakra jest najbardziej aktywna. Ma tu też znaczenie - poprzez moce twórcze podświadomości - pogląd dokonującego projekcji na to, w którym miejscu ów sznur być powinien; dzięki uprzejmości podświadomości może być on wszędzie, gdzie tylko uwierzysz, że jest.

Gdy ciało astralne wejdzie w wymiar astralny, musi mieć stały i obfity dopływ energii astralnej z czakr, aby móc się w ten wymiar "wtopić". Dobra pamieć astralna zależy w dużej mierze od ilości dostępnej energii. Jako że wymiar astralny jest naturalnym środowiskiem ciała astralnego, nie zostanie ono z niego wypchnięte za brak energii; podobnie, jak w świecie fizycznym osoba nie jedząca lub nie śpiąca przez kilka dni nie rozpuści się i nie zostanie przeniesiona do innego wymiaru - lecz stanie się słaba i nie będzie w stanie w pełni aktywnie uczestniczyć w otaczającym ją świecie.

Do czego to się sprowadza: astralny umysł musi mieć dużo energii, aby dostarczyć silnych, wyraźnych wspomnień. Te astralne wspomnienia muszą być na tyle silne, aby dobrze się wyryć w fizycznym umyśle, tak, aby był on w stanie je sobie przypomnieć po przebudzeniu. Jeżeli na przykład nie spałeś przez kilka dni, jesteś słaby, zdekoncentrowany i zmęczony i w tym stanie obejrzysz film, to potem niewiele będziesz z niego pamiętał.

Twoja pamięć o nim będzie zatarta, najwyżej będziesz dokładnie przypominał sobie pojedyncze fragmenty. Jeśli natomiamiast obejrzysz film będąc wypoczętym i pełnym energii, będziesz cieczył się każdą minutą filmu, a potem będziesz dokładnie pamiętał całą jego treść.

Podobnie dzieje się w sytuacji niedoenergetyzowanej podróży astralnej. Ciału astralnemu brakuje energii, więc nie pamięta potem dokładnie swojej podróży; a pamięć o niej musi być bardzo żywa i dokładna, jeśli ma "przenieść się" również do ciała fizycznego i jeśli mamy być w stanie przypomnieć sobie póxniej nasze doświadczenia.

Użycie czakr

Pełne rozwinięcie i otwarcie czakr oraz nauczenie się ich wykorzystywania może zająć lata, w zależności od wrodzonych zdolności. Jednak to nie przeszkodzi ci korzystać z nich w bardzo podstawowy sposób, dla poprawy swoich świadomych snów i OOBE, już w bardzo wczesnej fazie twojego rozwoju. Wzbudzenie energii i stymulacja czakr to ćwiczenia bardzo łatwe w wykonaniu. Owa wzbudzona energia automatycznie popłynie do ciała astralnego, przed i podczas projekcji.

Gdy zaczniesz się uczyć wzbudzać energię i kontrolować przepływ mocy przez czakry, zmieni się natura twoich świadomych snów i OOBE. Staną się żywymi i niezapomnianymi doświadczeniami. Da ci to, w pewnym sensie, drugie życie, pełne bogatych doświadczeń, którymi możesz się cieszyć i z których możesz się uczyć nowych rzeczy.

Wyższe poziomy i ich strefy graniczne

Powszechnie używane nazwy siedmiu poziomow istnienia to - od najniższego na najwyższego - fizyczny, astralny, mentalny, buddyczny, atmiczny, Anupadaka i Adi. Te wyższe wymiary mają strukturę podobną do astralnego, ale na znacznie wyższym poziomie świadomości i są od niego zupełnie oddzielone. Pomiędzy różnymi wymiarami są obszary graniczne, zwane czasem niższymi planami.

Dobrą analogią jest tutaj budowa ziemskiej atmosfery: jeżeli powietrze atmosferyczne miałoby być astralem, to stratosfera byłaby obszarem granicznym, a próżnia kosmosu wymiarem mentalnym.

Przy pomocy samolotu(ciało astralne) możesz poruszać się w atmosferze; do wzlecenia w stratosferę potrzebna jest już bardzo silna maszyna, ale żeby podróżować w kosmosie, potrzebujesz statku kosmicznego (ciało mentalne).

Podobnie do podróży w różnych wymiarach potrzebne są różne z naszych subtelniejszych ciał.

Ciało astralne ma wstęp do stref granicznych, do niższego planu astralnego (tuż poniżej astralu) i wyższego planu astralnego (tuż powyżej), jeżeli zawiera w sobie odpowiedni rodzaj energii. Aby znajdować się na pograniczu wymiaru fizycznego i astralnego, musi mieć w sobie energię eteryczną, aby istnieć na pograniczu wymiasru astralnego i mentalnego musi zawierać energię mentalną.

Projekcja w wyższe wymiary

Jeśli dostatecznie kontrolujemy czakry, możemy wygenerować energię potrzebną do wkroczenia w owe wyższe wymiary. Wytworzenie określonej energii wzniesie świadomość do jej poziomu i pobudzi odpowiednie ciało subtelne. Zazwyczaj osiąga się to poprzez medytację rozszerzającą świadomość i zaawansowane praktyki z czakrami. Wtedy świadomość może doświadczyć wyższych poziomów istnienia.

Jeżeli dostępnew będzie wystarczająco wiele energii, dokonujący projekcji może przenieść odpowiednie ciało od razu w przypisany temu ciału wymiar.

W zależności od zaawansowania i naturalnych zdolności ćwiczącego, jeżeli dokonuje się projekcja i energetyzacja wyższego ciała, zazwyczaj dzieje się to samo z niższymi ciałami. Ciało astralne zawiera w sobie inne ciała subtelne i może podczas projekcji przenieść ciało mentalne w wymiar mentalny i tak dalej. Czasem można mieć wskutek tego wiele "zestawów" wspomnień z jednej projekcji. Ogólna zasada głosi, że najwyraźniejsze będą wspomnienia z tego ciała, które otrzymało największą dawkę energii. Te dominujące wspomnienia mogą byc jedynymi na tyle silnymi, by wycisnąć swoje piętno na fizycznym umyśle, gdy powróci on do swojego normalnego funkcjonowania.

Świadoma projekcja w wyższe wymiary wymaga wysokiego stopnia umiejętności. Trzeba być biegłym zarówno we wznoszeniu świadomości na wyższe poziomy, jak i kontrolowaniu czakr - jednak jest to do osiągnięcia. Ja, jak dotąd, dokonywałem projekcji na poziomie astralnym, mentalnym, buddycznym i atmicznym. Powszechnie uważa się, że człowiek może dokonać projekcji tylko w astral, wymiar mentalny i wymiar buddyczny, a wyższe poziomy egzystencji są dla niego niedostępne. Lecz wszystkie te wymiary zostały nazwane, a nawet opisane, a więc ktoś musiał tam kiedyś być, inaczej pozostałyby nieznane. Jeżeli poznasz prawdziwą naturę umysłu, zrozumiesz, że ograniczenia nie istnieją. Kiedyś uważano, że nie da się przekroczyć bariery szybkości dźwięku.

Przy okazji: Wymiary nie mają u swoich wrót tabliczek z napisami "Witamy w wymiarze astralnym" lub "Wymiar mentalny, strzeż swojego umysłu!" Opiszę więc te wymiary, w których byłem, używając tych przyjętych nazw.

Wymiar astralny

Jest to dziwaczny świat przypominający to, co Alicja widziała w Krainie Czarów. Wszystko wygląda, jakby było obiektywne (prawdziwe), lecz jest zmienne i płynne. Można tam znaleźć wszystko, od zwierzęcych, pierwotnych pokładów energii seksualnej po piękne, spokojne miejsca pełne wewnętrznej harmonii. Czas jest zaburzony i rozciągniety. Godzina w astralu może okazać się kilkoma minutami w świecie fizycznym. W porównaniu ze światem materialnym panują tu znacznie wyższe wibracje.

Większość dokonujących projekcji porusza się po tym świecie metodą "chybił-trafił"; odbycie zaplanowanej podróży przez astral do konkretnych rzeczywistości wymaga dużego doświadczenia. W tym wymiarze istnieje nieskończona ilość rzeczywistości, światów, obszarów marzeń. Rozwarstwiają się one i układają w "sadzawki" podobnych do siebie myśli i odczuć. Podczas anu lub świadomego snu podświadomość zazwyczaj tworzy jakąs rzeczywistość specjalnie dla ciebie, twój osobisty teatr snów; jeżeli uzyskasz świadomość podczas snu, możesz przejąć nad tym kontrolę. Kontrola ta jest przejmowana od potęznego podświadomego umysłu; bez jego wpływu twoja osobista rzeczywistość się zmieni, zaczniesz wchodzić w pokrewne części świata astralnego, a twoja rzeczywistość zacznie się mieszać z innymi rzeczywistościami lub ukazywać różne swoje aspekty.

W świadomej projekcji w wymiar astralny możesz "nastawić się" na jakikolwiek obszar tego świata i go odwiedzić, podróżować po różnych rzeczywistościach lub po mieszaninie wielu z nich.

Są różne techniki osiągania tego, ale wszystkie polegają na zdezorientowaniu w jakiś sposób podświadomego umysłu, aby zabrał nas w inną astralną rzeczywistość. Niektórzy patrzą na swoje ręce i obserwują, jak się one topią; inni obracają się wielekroć dokoła, powodując szybki cykl zmian między lewą a prawą stroną. Wszystkie te sposoby dezorientują umysł i sprawiają, że przenosi on się w inną część astralu.

Trudno jest opisać poruszanie się między wymiarami, tego trzeba się nauczyć metodą prób i błędów.

Projekcja w rzeczywistość witrualną

Oto prosta, rozwinięta przeze mnie metoda tworzenia własnej, osobistej rzeczywistości.

Zdobądź plakat przedstawiający jakąś przyjemną scenerię, jakieś jasne i słoneczne miejsce. Im większy, tym lepszy, ale standardowy plakat na ścianę będzie odpowiedni. Powieś go na ścianie w pokoju, w któym będziesz dokonywać projekcji.

Zorganizuj małe punktowe oświetlenie i ustaw je tak, aby plakat był widoczny, podczas gdy reszta pokoju jest ciemna. Umieść światło pod lub nad obrazem, aby światło rozlewało się na jego powierzchni dając efekt rozmytego oświtlenia, trochę podobnego do tego, jaki obserwujemy w przypadku ekranu w kinie.

Wejście do wybranej rzeczywistości: po przejsciu w ciało astralne skieruj się w kierunku plakatu, utrzymując umysł w stanie niemyślenia; nie myśl o tym, co robisz, lecz tylko patrz się na plakat i poruszaj się w jego stronę. Gdy będziesz zbliżać się do niego w ten sposób, sprawisz, że podświadomość poczuje się zmuszona stworzyć astralną rzeczywistość taką jak ta przedstawiona na plakacie. Poruszaj się dalej i wejdź w plakat; będzie to jak przejście do innego świata. Wszystko będzie dokładnie tak, jak na plakacie i będzie wyglądało na rzeczywisty, trójwymiarowy świat, nieodróżnialny od rzeczywistości.

Aby urozmaicić swój świat: wytnij i wklej małe obrazki przedmiotów, jakie chcesz, żeby sie znalazły w tym świecie, gdy weń wejdziesz. Tylko nie przyklejaj na plakacie całych obrazów; wycinaj kształty przedmiotów lub osób, bez tła. Spróbuj znaleźć obrazki w skali odpowiadającej skali plakatu. Jeśli wytniesz czyjesz zdjęcie, osoby żywej lub umarłej, podświadomość stworzy ich kopię - myślokształt i będą czekać tam na ciebie. może być to sposób na komunikowanie się ze zmarłymi.

Porozumiewanie się z duchami

(moja teoria) Podświadomość wytwarza myślową namiastkę, kopię tej osoby; może ona zostać namalowana w sposób perfekcyjny poprzez wspomnienia zawarte w podświadomości. Lecz jeśli istnieje miłość lub stosunej emocjonalny między dokonującym projekcji a ową stworzoną osobą, duch tej osoby jest wciągany do scenariusza i wykorzysta tę mozliwość, by się porozumieć.

W sferze granicznej między astralem a wymiarem mentalnym znajdują się wspomnienia wszystkiego, co się kiedykolwiek zdarzyło, niczym olbrzymia, mentalna książka historyczna. Zanjadują się tam również prawdopodobne "ciągi dalsze" zdarzeń i można w ten sposób w pewnym sensie zajrzeć w przyszłość (do czego są potrzebne pewne zdolności jasnowidzenia).

Jeżeli znajdziesz się w tym miejscu, zazwyczaj dostrzeżesz te wydarzenia, które mają wokół siebie najwięcej energii. Dlatego też najłatwiej zobaczyć wojny i katastrofy. Otaczająca te wydarzenia energia sprawia, że przysłaniają one inne, nie budzące takich emocji wydarzenia.

Gdy zajrzysz w prawdopodobną przyszłość, znajdziesz się wśród wprawiającej w zmieszanie symboliki pomieszanej z prawdziwymi wydarzeniami. Ten symbolizm jest spowodowany wierzeniami religijnymi wiernych co większych religii. Miliony ludzi na świecie wierzyły przez wiele lat w jakieś proroctwo, czy to prroctwa biblijne, czy przepowiednie Nostradamusa. Te starożytne proroctwa są bogato przyodziane w symbolizm, który wpływa na to, jak ludzie myślą o przyszłości i jak o niej śnią.

Wymiar mentalny

To niezwykły wymiar! Rzeki dźwięków i tęcze pulsujących świateł. Myśli ukazują się jako kalejdoskopowe sekwencje obrazu i dźwięku. Idziesz po łąkach idei pod błyszczącym, kryształowym niebem inspiracji. Jeżeli wejdziesz w ten świat, nie próbuj go zrozumieć lub racjonaslizować, bo to grozi obłędem, gdyż wychodzi to poza ludzkie pojmowanie. Po prostu go zaakceptuj i ciesz się nim.

Ten wymiar jest, jak sądzę, tym, co Wikingowie nazywali "Tęczowym Mostem" do Asgardu.

Rzeczywiście wyugląda to tak, jakby szło się po tęczy do jakiegoś cudownego świata, który z pewnością musi być zamieszkany przez jakichś bogów.

Bądź zadziwiony. Pozwól dziecku w tobie bawić się w tej krainie cudów. Wszystko wygląda na prawdziwe i niezmienne. Czas jest tu zaburzony bardziej niż w astralu, a rzeczywistość jest kalejdoskopowa.

Wymiar buddyczny

To ciepły, abstrakcyjny świat wypełniony głębokiem spokojem i nieskończoną miłością.

Jest to wymiar czystej Bieli. Nie ma żadnych doznań dźwiękowych ani wizualnych poza doznaniem wszechogarniającej, diamentowej bieli. W tym świecie bardzo szybko wyzbywasz się swoich indywidualnych myśli; gdy tu jesteś, nie możesz długo myśleć i nie ma też takiej potrzeby.

Odczuwasz za to przemożną chęć pogrążenia się w spokojnej ciszy. Jest to niczym bycue zanurzonym w białej, miękkiej, czystej wełnie. W tym świcie przestajesz być jednostką i stajesz się CZĘŚCIĄ JEDNEGO. Przestajesz też być kobietą lub mężczyzną i w tym sensie wracasz do łona Matki.

Jesteś otoczony i wchłonięty przez nieskończoną, pełną ciepła miłość, zrozumienie, przebaczenie i pokutę.

Czas przestaje mieć tu znaczenie. Jeśli kroczysz w ten świat, nie będziesz chciał keidykolwiek go opuszczać, dopki twoje ciało fizyczne nie wciągnie cię z powrotem. Jest to miejsce odpoczynku i uzdrowienia duszy.

Wymiar atmiczny

Wydaje sie być światem duchów. Tutaj czekają one na tych, których kochały poczas swojego pobytu na ziemi. To miejsce radosnych spotkań, gdzie ma miejsce ponowne zjednoczenie dusz.

Światło w tym świecie jest koloru najczystszego srebra i jest tak jasne, że wydaje się, że nie da się na nie patrzeć; jesdnak jest ono jednocześnie bardzo łagodne, miękkie i uspokajające. jest to światło boskiej miłości. Ludzie wyglądają tutaj tak, jak wyglądali w świecie materii, ale w swoich najlepszych chwilach. Są przepełnieni ekstatyczną miłością i radością. Atmosfera jest elektryzująca i pełna życia, a jednocześnie głęboko uduchowiona. W tym świecie możesz CZUĆ obecność Boga jako namacalnej, przenikającej wszystko siły.

Porozumiewanie się odbywa się tutaj na wysokich poziomach telepatycznej wyobraźni, podobnej do jasnowidzenia, lecz znacznie wyraźniejszej. Mowa i mysli nie mają zastosowania. Czas stoi w miejscu.

Rzeczywistość jest prawdziwsza i trwalsza od normalnej. W porównaniu z tym wymiarem świat fizyczny jest niewyraźnym snem pełnym półżywych ludzi.

Tylko czterokrotnie w moim życiu wszedłem w ten wymiar. Zawsze z najgłębzej medytacji podwyższającej wibracje świadomości, ze wszystkimi czakrami otwartymi i działającymi u szczytu swoich możliwości. Skrajnie aktywna była czakra czubka głowy. czułem, jakby tysiące palców wibrowało i mocno masowało cały czubek mojej głowy.

Te cztery razy energia we mnie wzniosła się do poziomu, który wydawał mi się niemożliwy, zabierając ze sobą moją świadomość i ducha. U szczytu tego mistycznego doświadczenia usłyszałem przeciągły, czysty ton; czułem tę nutę w samym rdzeniu mojego istnienia, w moim sercu, wołającą mnie, przyciągającą mnie do siebie.

Skoncentrowałem się na tej nucie i dostroiłem się do niej. Każdą cząstką energii, jaką posiadałem, skoncentrowałem moją świadomość na tej nucie i dokonałem projekcji w nią, dostając się od razu do tego wymiaru. To było jak przedarcie sie przez ciężką, gęstą kurtynę do innego świata. Podczas całego tego doświadczenia byłem wciąż świadomy swojego ciała fizycznego.

Śmierć

Gdy ostatni raz opuścisz swoje ciało, juz na zawsze odbędzie się to - jak sądzę - w następujący sposób: przez pierwsze kilka dni będziesz blisko świata fizycznego, aż skończy ci się materia eteryczna; wtedy przeżyjesz drugą śmierć i wkroczysz w wymiar astralny. Tam wyzbędziesz sie wszystkich pragnień, jako że będziesz mógł dzięki twórczym zdolnościom podświadomości mieć w obfitości wszystko, czego kiedykolwiek pragnąłeś w świecie materialnym.

Tutak będziesz mógł zaspokajać swoje pragnienia i potrzeby, aż zobaczysz, że są one iluzjami.

Potem zrzucisz swoje ciało astralne i wejdziesz do wymiaru mentalnego. Zobaczysz całe swoje życie, wszystkie swoje myśli i czyny. Tutaj twoje myśli i wsomnienia zostaną dodane do wielkiego pola informacyjnego, zawierającego historię wszystkiego tego, co sie kiedykolwiek działo na w świecie fizycznym.

Zrzucając swoje ciało metalne znajdziesz sie w wymiarze buddycznym. Tutaj zostaniesz na nieokreślony czas uzdrowienia, odpoczynku, pokuty, przebaczenia i zrozumienia siebie. Twoje wewnętrzne rany zostaną uleczone, a dusza zostanie przeniknięta boską miłością. Twój duch stanie się doskonały.

Potem zrzucisz swoje ciało buddyczne i wejdziesz w wymiar atmiczny, gdzie w obecności Boga poczekasz na tych, których kochasz. Potem, pewnego dnia, przejdziesz na następny poziom egzystencji, gdzie odsłonięta zostanie przed tobą wielka tajemnica życia.

Trening

Aby dokonać projekcji astralnej przy zachowaniu pełnej świadomości, należy spełnić cztery główne warunki:

1. Absolutnie rozluźnić ciało na jawie

2. Absolutnie się skoncentrować na tym, co się robi

3. Posiadać wystarczająco dużo energii

4. Nakłonić ciało astralne do odłączenia się.

Te cztery rzeczy, połączone, spowodują OOBE.

Poniżej są przedstawione ćwiczenia, które nauczą relaksować ciało, oczyszczać umysł, wzbudzać energię, stymulować czakry i wchodzić w stan transu.

Uspokojenie umysłu

Relaks

Musisz nauczyć się i doskonale opanować w pełni rozluźniać ciało. Oto przykład ćwiczenia - jeśli już znasz i lubisz inny sposób rozluźniania się, możesz go również stosować.

Usiądź albo połóż się, rozluźnij się. Zacznij od stóp; napnij je, a potem rozluźnij. Kontunuuj to poruszając się w górę ciała, aż do twarzy; przejdź przez to parę razy, aż wszystkie mięśnie będą zupełnie rozluźnione.

Uwaga: Głębokie rozluźnienie ciała jest kluczem do osiągnięcia transu, ono w zasadzie POWODUJE trans. Przejście ze stanu transu do projekcji w ciało astralne jest względnie proste.

Kontemplacja

Kiedy rozpoczniesz medytować, będziesz nękany przez powierzchowne myśli. Twój umysł zawiera w sobie informacje, rzeczy do zapamiętania, natrętne myśli, problemy do rozwiązania, sprawy do załatwienia itd. Nigdy nie odpoczywa, jest zawsze czymś zajęty. Myśli, myśli, myśli, jedna po drugiej, a każda z nich domaga się uwagi.

Zanim spróbujesz oczyszczyć umysł przy pomocy świadomości oddechu, opisanej poniżej, mądrze byłoby wyzbyć się owych powierzchownych myśli poprzez ich kontmplację. Usiądź wygodnie, rozluźnij się i myśl. Nic, tylko myśl. Wyszukaj w swoim umyśle najsilniejsze myśli i badaj je, spróbuj je zrozumieć i rozwiązać.

Zwróć uwagę na słowo: myślenie. Kontemplacja nie zawiera w sobie oczyszczania umysłu bądź wizualizacji. Wymaga za to myślenia, dogłębnego i dokłąnego przemyślenia jakiejś rzeczy, abyś mógł lepiej zrozumieć jej naturę i związek z tobą. Jest to wgląd.

Medytacja świadomości oddechu

Jest to prosta forma medytacji, która oczyszcza umysł i koncentruje świadomość.

Usiądź albo połóż się, zamknij oczy, wykonaj ćwiczenie z rozluźnianiem się i oczyść umysł. Oddychaj powoli i głęboko i skoncentruj się na tym, jak powietrze wchodzi do twojego ciała i jak je opuszcza. Czuj, jak wchodzi i wychodzi. Skoncentruj całą swoją uwagę na płucach i na procesie oddychania. Ta prosta czynność wystarczy do tego, aby zająć twój umysł; silnie odsuwaj od siebie myśli, już wtedy, gdy się pojawiają, zanim nabiorą siły i będą w stanie ci przeszkodzić.

Świadomość oddechu zajmuje sobą powierzchowny umysł i pozwala ci myśleć na znacznie głębszym poziomie.

Powierzchowne myśli

Dźwięki mogą bardzo przeszkadzać, ponieważ wytwarzają powierzchowne myśli. Klakson samochodowy wytworzy "Co to, co się dzieje?", odgłos otwieranych drzwi "Kto wchodzi lub wychodzi?". Powierzchowny umysł jest bardzo ciekaw wszystkiego, co się dzieje dokoła. Chce wiedzieć o wszystkim i informować cię o każdej maleńkiej rzeczy, jaka się rozgrywa w twoim otoczeniu. Będzie nakłaniał cię do otwarcia oczu i sprawdzenia, co się dzieje.

Nie pozwól, aby to się stało. UŻYJ tych denerwujących dźwięków jako pomocy w treningu. Gdy nauczyć się je ignorować, twoje zdolności koncentracji znacznie się rozwiną.

Zatrzymuj te myśli natychmiast, gdy się zaczynają i zanim staną się silne.

Na przykład:

"Kto to, co się dzieje?" zamienia się w "Kto t..."

"Kto wchodzi lub wychodzi?" zamienia się w "Kto wcho..."

W miarę praktyki myśli będą coraz krótsze, aż staną się"

"Kt...?...?.......?" i "K.....?......."

I w końcu:

"........?.......?........?"

Wiele osób uważa, że nie mogą oczyścić swojego umysłu, ponieważ zbyt łatwo rozpraszają ich zwyczajne dźwięki, jakie ich otaczają każdego dnia. NIE używaj muzyki lub innych dźwięków po to, aby je zagłuszyć, użyj ich do ćwiczeń. Podobnie jak w podnoszeniu ciężarów, jeśli będziesz trenować ze sztangami z waty, twoja siła nie wzrośnie. Nie ułatwiaj sobie zadania, jeśli chcesz stworzyć w swoim umyśle naprawdę silny mięsień.

Powoli, lecz na pewno opanujesz umiejętność oczyszczania umysłu z niepożądanych myśli. Gdy raz to osiągniesz, zdobędziesz cenne mentalne narzędzie. Będziesz w stanie skoncentrować się całkowicie na tym, co robisz, na jednym zadaniu, w ZUPEŁNYM wyłączeniem wszystkiego innego.

Czasem medytuję - z powodzeniem - w zatłoczonym, hałaślkiwym pokoju pełnym małych dzieci, które na mnie włażą. NIC nie przerywa mojej koncentracji.

Koncentracja

Musisz umieć skoncentrować się bez reszty na tym, co robisz. Niedostatek koncentracji jest największą i najczęstszą przyczyną niepowodzenia projekcji. Ma wpływ na każdy element projekcji, od rozluźniania oprzez trans po projekcję właściwą.

Aby sprawdzić swoją zdolność koncentracji, usiądź i się rozluźnij. Zamknij oczy i oczyść umysł ze WSZYSTKICH myśli. Oddychaj powoli i głęboko i licz oddechy po wydechu. Umysł ma być zupełnie pusty, poza liczeniem, tak długo, jak potrafisz to utrzymać. Spradź, ile potrafisz. Bądź ze sobą szczery, za każdym razem, gdy pojawi się myśl, zacznij liczenie od początku.

Jeżeli wytrzymujesz dłużej niż dziesięć oddechów, to dobrze. Jednak dziesięć oddechów nie wystarczy. Lecz nie martw się, możesz poprawić swoją koncentrację poniższymi ćwiczeniami.

ćwiczenie koncentracji (1)

Rozluźnij się, uspokój umysł, spójrz na świecę lub żarówkę. Umieść źródło światła naprzeciwko siebie w odległości kilkudziesięciu centymentrów i patrz się w nie wytężonym wzrokiem przez minutę lub dwie. Zamknij oczy i skup się na obrazie, jaki się wytworzy za twoimi zamkniętymi powiekami. Spróbuj utrzymać ten obraz tak długo, jak potrafisz. Użyj świadomości oddechu, aby utrzymywać umysł w stanie pustki, gdy to robisz. Spróbuj, aby ten obraz rósł, zamiast znikać.

Ćwiczenie koncentracji (2)

Wybierz punkt na ścianie i patrz się na niego. Nie koncentruj się na nim, patrz się łagodnie. Ocvzyść umysł ze wszystkich myśli i utrzymuj go czystym. MOCNO koncentruj się na oddechu, gdy to robisz. Gdy pojawi się myśl, odepchnij ją na samym początku, nie pozwól jej, aby dobiegła końca! Wytrzymaj tak tak długo, jak potrafisz. Rób to wiele razy dziennie, jeśli możesz.

Ćwiczenie koncentracji (3)

Usiądź, rozluźnij się, zamknij oczy, oczyść umysł. Zacznij ćwiczenie świadomości oddechu i wyobraź sobie, że powietrze, które wdychasz, jest w twoim ulubionym kolorze. Wyobraź sobie, że wydychane powietrze jest szaro-bure, pełne toksyn. To ćwiczenie oczyszczające, stymuluje czkry, aby pobierały energię na wdechu i pozbywały się negatywnej energii na wydechu.

Uwaga: podczas tych wszystkich ćwiczeń staraj się nie napinać, one wszystkie dzieją się w umyśle. Na początku może ci się wydawać, że aby oczyścić umysł z myśli, musisz go napiąć niczym nadmuchaną piłkę, ale wkrótce odkryjesz, że prawdą jest coś przeciwnego. Gdy sie przyzwyczaisz, oczyszczanie umysłu stanie się WYPOCZYNKIEM.

Stan transu

Kiedy ośiągniesz głęboki poziom rozluźnienia i umysłowy spokój, poczujesz, że twoje ciało robi się bardzo ciężkie. Ta ciężkość jest głownym objawem tego, że twoje fale mózgowe przechodzą z pozomu beta w poziom alfa, podczas gdy wpadasz w trans. Trans jest spowodowany głębokim rozluźnieniem fizycznym i psychicznym i nie ma w tym stanie niczego nienaturalnego bądź cudownego. Oznacza on po prostu, że ciało weszło w stan snu, podczas gdy umysł pozostał świadomy.

Jak wejść w trans

Rozluźnij się i oczyść umysł przy pomocy świadomości oddechu. Wyobraź sobie, że schgodzisz w dół po drabinie w ciemności. Nie wizualizuj drabiny, tylko poczuj, że to robisz. Na wydechu czuj, że posuwasz się szczebel lub dwa w dół, na wdechu się zatrzymuj. To, co jest ważne, to mentalny obraz schodzenia, spadania - to zmienia fale mózgowe z poziomu beta (jawa) na alfa (sen) lub theta (głęboki sen). Gdy osiągniesz stan alfa, będziesz w transie. Wykonumj to ćwiczenie tak długo, jak tego potrzebujesz, czas osiągania stanu alfa będzie się różnił w zależności od twojego doświadczenia z rozluźnieniem i wewnętrznym uspokojeniem.

Jeśli nie podoba ci się drabina, wyobraź sobie, że jesteś w zjeżdzającej w dół windzie lub że jesteś spadającycm piórkiem. Spadaj na wydechu, zatrzymuj się na wdechu. Wewnętrzne poczucie spadania, połączone z rozluźnieniem i wewnętrznym wyciszeniem powoduje stan transu. Użyj jakiegokolwiek sceniariusza owego spadania, jaki ci pasuje i z jakim sie dobrze czujesz.

Uwaga: Gdy poczujesz ciężkość, przestań wyobrażać sobie schodzenie.

Trans: Wszystko staje się cichsze i wydaje ci się, że jesteś w znacznie większym miejscu. W ciele masz bardzo lekkie poczucie brzęczenia. Wszystko się zmienia, jest to trochę tak, jakby w ciemności nałożyć sobie pudło na głowę i poczuć, jak zmienia się atmosfera.

Głęboki trans

Poziom transu, jaki ci się uda osiągnąć, będzie zależał od stopnia rozluźnienia i umiejętności koncentracji. Aby wejść w głębszy trans, tj. stan theta, musisz koncentrować się znacznie silniej i dłużej na uczuciu spadania, któremu towarzyszy świadomość oddechu. Pierwszy poziom transu, gdy poczujesz się ciężki, wystarcza do projekcji. Silnie odradzam eksperymentowanie z głębszymi poziomami transu, zanim nie nabierzasz doświadczenia.

Skąd możesz wiedzieć, że wchodzisz w głęboki trans? Oto cztery zauważalne objawy:

1. Nieprzyjemne uczucie zimna, lecz bez drżenia; wyraźny spadek temperatury.

2. Będziesz czuć się - mentalnie - bardzo dziwnie i wszystko będzie się wydawało bardzo powolne. Twoje procesy myślowe zwolnią się tak, jakbyś dostał silny zastrzyk przeciwbólowy.

3. Poczujesz się odłączony od swojego ciała, będziesz miał wrażenie unoszenia się, wszystko będzie się wydawało dalekie.

4. Kompletny paraliż fizyczny.

Uwaga: Te cztery objawy RAZEM wskazują, że jesteś w stanie głębokiego transu.

Nie pomysl tego z łagodnym uczuciem unoszenia się, jakie czasem będziesz miał w lekkim transie, gdy będzie się uwalniało twoje ciało astralne, lub nieznaczną utratą ciepła wynikającą z nieruchomego siedzenia lu lekiiego paraliżu (poczucia ciężkości) ze stanem głębokiego transu. Odczucie głębokiego transu jest nieprzyjemne i zazwyczaj nie ma wątpliwości co do tego, czym jest.

Bardzo trudno jest osiągnąć głęboki trans, jako że musisz mieć doskonale opanowaną relaksację, koncentrację i wiele, wiele siły woli i energii mentalnej. Nie wejdziesz w ten stan przypadkowo.

Jeżeli boisz się, że wchodzisz za głęboko, pamiętaj:

Zawsze możesz z tego w dowolnym momnecie wyjść. Skoncentruj całą wolę na poruszeniu palcami u rąk lub stóp. Gdy poruszysz już palcem, zegnij dłonie i ręce, potrząśnij głową, reanimuj powoli całe ciało, potem wstań i spaceruj przez kilka minut.

Podczas zajęć w grupach medytacyjnych itp. widziałem ludzi, któzy nie byli w stanie wyjść z łagodnego transu, np. odlatywali z wróżkami. Zazwyczaj jakaś uprzejma osoba zaczynała do nich mówić lub rozmasowywała im nadgarstki, aby pomóc im wrócić do rzeczywistości. Jest to rezultat jednostronnego treningu, tj. bez ćwiczenia koncentracji i siły woli. Takiej osobie tylko wydaje się, że nie może wrócić i dlatego wcale tego aż tak nie próbuje. Jest to także dobry sposób na ściągnięcie uwagi grupy.

Uwaga: Twój umysł jest potężny i ma roległe niewykorzystane zasoby. Jest w stanie zrobić wszystko, nie ma granic, jeśli jest wytrenowany i odpowiednio umotywowany.

Rozszerzenie ciała energetycznego.

W pewnym momencie wchodzenia w trans poczujesz łagodny paraliż, któremu będzie towarzyszyć delikatne uczucie wibracji w całym ciele. Możesz się także czuć duży i opuchnięty. Są to objawy ekspansji ciała energetycznego i uwalniania się ciała astralnego. Jest to normalna część prcesu snu. Ciało energetyczne otwera sie i rozszerza, aby zebrać energię. W tym czasie ciało astralne dryfuje, uwolnione od ciała fizycznego.

Znajomość transu

Wielu ludziom nie udaje się projekcja, ponieważ nie są przyzwyczajeni do transu. Uważają, że jest to otwarte na krótko okno prowadzące w wymiar astralny. To nie jest prawda. Jeżeli pozostaniesz spokojny fizycznie i psychicznie podczas wchodzenia w trans, możesz utrzymać ten stan godzinami.

Jeśli wejdziesz w trans i pomyślisz: "Tak! Udało mi się! Jestem w ytransie... A teraz muszę się pośpieszyć, zanim to się skończy" to najpewniej zostaniesz z tego stanu natychmiast wypchnięty. Trans zakończy się z powodu umysłowego podniecenia, tj. przerwania wewnętrzego wyciszenia.

Dobrym pomysłem jest spędzenie pewnego czasu w transie zanim się zabierzemy do projekcji astarlnej, po to, aby się do tego stanu przyzwyczaić.

Kiedy już będziesz się dobrze czuć w transie, możesz przystąpić do stymulacji czakr, tak, jak to opisano poniżej.

Uwaga:

1. Nie musisz być w transie, aby pracować z czakrami, tylko że wtedy to lepiej wychodzi.

2. Trans może być praktykowany na leżąco, ale lepiej jest wygodnie usiąść.

YTwoje ciało astralne zostanie w stanie transu uwolnione, więc spróbuj unieść swoje astralne ręce i nogi, po jednej na raz. Użyj do tego swoich RĄK, jak to opisano w następnym akapicie. Skoncenmtruj się, poczuj świadomość w swoim ramieniu i powoli je unieś, oderwij od ciała. Możesz poczuć łaskotanie, gdy to robisz. Unieś swoje astralne ramię i spójrz na nie z zamkniętymi powiekami, ale nie poruszaj ani jednego mięśnia. W tym stanie powinienieś umieć wiudzieć przez zamknięte powieki, ale jeśli tego nie potrafisz, nie martw się, to przyjdzie z czasem.

Unoszenie astralnych ramion jest dobrym ćwiczeniem przed projekcją. Potem użyjesz tych ramion, aby odepchnąć ciało astalne od fizycznego.

Widzenie dotykowe

Widzenie dotykowe jest to CZUCIE świadomości określonych miejsc ciała.

Twoje ręce są bardzo blisko związane z twoją świadomością ciała. Są świadome każdej jego części. Wyobrażone RĘCE to tylko rozszerzenie tej świadomości. Gdy masz poczuć świadomość jakiejś części swojego ciała, UDAJa, że twoje ręce, prawdziwe ręce, mają dotknąć tej części. Potem użyj świadomości, jaka zostanie przez to wytworzona w tym obszarze ciała, do wyobrażenie sobie, że znajdują się tam twoje wyobrażone RĘCE.

Zamknij oczy i trzymaj ręce trzydzieści centymentrów od twarzy. Skoncentruj się, POCZUJ, gdzie one są i spróbuj ZOBACZYĆ je poprzez powieki. Skrzyżuj nadgarstki, zegnij palce, poruszaj rękami. Patrz skoncentrowany, jakbyś wytężał wzrok, aby widzieć w ciemności, a zobaczysz niewyraźny cień w miejscu, gdzie są twoje dłonie.

Zamknij oczy i dotknij palcem wskazującym czubka swojego nosa. Możesz doknąć dowolnej części ciała z zamkniętymi oczami. Poćwicz to; dobrze wiesz, gdzie są cały czas twoje ręce; po pewnym czasie będziesz czuł daną część ciała już w momencie, gdy podejmiesz decyzję jej dotknięcia, zanim jeszcze wykonasz prawdziwy ruch.

Przejdź tak przez całe ciało, wytwarzając świadomość dotyku w różnych jego miejscach.

Co sie wtedy dzieje: Część twojego umysłu przesuwa się do części ciała, którą zamierzasz dotknąć, aby poprowadzić tam twoją rękę.

Umiejątność przesuwania świadomości w rózne obszary ciała jest niezbędna do pracy z energiami.

Uwaga: Nie musisz wizualizować RĄK albo wyobrażać sobie, że one tam są. Wszystko odbywa się dotykowo, nie wizualnie. Musisz umieć wyobrażać sobie, że CZUJESZ, że coś robią.

Z początku rozwinąłem te technikę z myślą o niewidomych, którzy nie są w satnie zwizualizować sobie czegokolwiek, lecz mają wyraźną świadomość ciała. Większość widzących ludzi ma wielkie problemy z technikami wizualizacji, a od niej zależą wszystkie techniki projekcji. Dlatego rozwinąłem technikę, któa NIE ZALEŻY o d wizualizacji i przez to jest dla wielu łatwiejsza.

Podstawowa praca z energiami

Główne czakry

1. Czakra podstawy (u podstawy kręgosłupa, w połowie drogi między odbytem a genitaliami)

2. Czakra śledziony (tuż poniżej pępka)

3. Czakra splotu słonecznego (na splocie słonecznym)

4. Czakra serca (na środku klatki piersiowej)

5. Czakra gardła (u podstawy gardła)

6. Czakra czoła ("trzecie oko", dokładnie środek czoła)

7. Czakra korony (cały czubek głowy ponad linią włosów).

Są wielkości niecałej dłoni, poza czakrą korony, która jest znacznie większa.

Czym są czakry?

Czakry to niematerialne narządy, które przetwarzają surową Kundalini w bardziej subtelne i zdatniejsze do wykorzystania formy energii. Czakry same w sobie nie zawierają energii. Surowa energia jest pobierana z planety, przez małe czakry na stopach i dłoniach.

Energia Kundalini to czysta energia myślowa, która wiąże ze sobą cały wszechświat. To żywe pole energetyczne może zostać głębiej wykorzystane przez zastosowanie skoncentrowanej, twórczej woli. Może zostać wciągnięte do ciała i przetworzone, przez system czakr, w bardziej użyteczne formy energii.

Czakry są połączone z kręgosłupem i systemem nerwowym poprzez niektóre gruczoły i zwoje nerwowe. Cały układ czakr jest bardzo złożony; w ciele są 3 najważniejsze (czakra podstawy, serca i korony), 4 ważne (pozastałe wymienione) i ponad 300 mniejszych czakr. Istnieje także wiele czakr na zewnątrz ludzkiego ciała. Szczegółowe mapy rozmieszczenia czakramów na ludzkim ciele i łączących je meridianów są używane od tysięcy lat we wschodniej medycynie, przede wszystkim w akupunkturze. System czakr jest używany wraz z jkażdą psychiczną mocą, bez wyjątków. Jakiejkolwiek metody rozwoju mocy psychicznej i jakiejkolwiek terminologii nie użyjemy, zawsze sprowadzi sie to do jednego: do stymulacji czakr.

Wielu ludzi będzie chciało temu zaprzeczyć, mówiąc, że nigdy nie pracowali z czakrami, a wyćwiczyli w sobie pewne moce. Zgoda, istnieje wiele dróg rozwoju, ale wszystkie z nich, pośrednio lub bezpośrednio, stymulują czakry. I nie zapominajmy o wrodzonych zdolnościach. Wielu ludzi rodzi się z już aktywnymi czakrami i, co za tym idzie, pewnymi zdolnościami.

Media to ludzie, którzy przejawiają moce psychiczne wtedy, kiedy pomaga im w tym duchowa istota z zewnątrz. Ta istota działa właśnie stymulując czakry medium i wytwarzając w ten sposób chwilowe zdolności jasnowidzenia, uzdrawiania, produkcji ektoplazmy itp. w medium.

Nie potrzebujesz żadnych duchów, aby rozwijać i używać swoich psychicznych mocy. Jeżeli nauczysz się kontrolować własne czakry i energię, będziesz w stanie dokonywać tych samych rzeczy bez wciągania w to innych istot i bez ryzyka z tym związanego.

Wzbudzanie energii

Usiądź albo połóż się, rozluźnij się i oczyść umysł świadomością oddechu. Skup swoją uwagę na stopach. Użyj swoich RĄK, aby przesunąć energię ze swoich stóp, poprzez nogi, do czakry podstawy. Wyobraź sobie, że chwytasz energię i przeciągasz ją przez siebie.

Uwaga: wyobraź sobie, że twoje RĘCE są wewnątrz twoich nóg, gdy to robisz.

Użyj świadomości oddechu jako pomocy we wzbudzaniu energii. Podnoś w sobie energię na wdechu, zatrzymuj ją na wydechu. Rób to w kółko, dociągając energię do czakry podstawy, co najmniej przez kilka minut. Możesz nie czuć nic w trakcie tego ćwiczenia; nawet jeśli tak się dzieje, i tak wciągasz pewne ilości energii, jej ilość będzie sie zwiększała w miarę praktyki.

Stymulacja czakr

Otwieranie czakry: Używasz do tego swoich wyobrażonych RĄK. Wyobraź sobie, że wydzierasz otwór w miejscu, gdzie znajduje się czakra. Nie musisz niczego wizualizować, po prostu to poczuj, jakbyś to robił naprawdę, nie patrząc się na to.

Czakry są niematerialne, więc stymulujemy je bez użycia jakichkolwiek fizycznych metod. Osiągamy to poprzez koncentrację uwagi na czakrze. Potrzebujesz miejscowego, mentalnego otwarcia, a to zapewnia wyobrażenie rodzierania. Przesuwając świadomość na czakrę i dostarczając wyobrażenia otwarcia jej swoimi RĘKAMI, bezpośrednio stymulujesz czakrę.

Uwaga: przed otwieraniem czakr wykonaj ćwiczenie ze wzbudzaniem energii.

1. Czakra podstawy. Wznieś energię do czakry podstawy. Użyj RĄK, aby ją otworzyć. Wepchnij energię do jej WNĘTRZA. Powtórz to siedmiokrotnie.

2. Czakra śledziony. Wznieś energię od stóp, poprzez czakrę podstawy, aż do tej czakry, otwórz ją i nasyć ją energią. Powtórz to trzykrotnie.

Kontunuuj to aż do czakry czoła, za każdym razem wznosząc energię od stóp i prowadząc ją przez wystkie niższe czakry aż do tej, która jest w danej chwili otwarta, powtarzając to dla każdej czakry trzy razy.

7. Czakra korony. Najpierw doprowadź do niej energię tak, jak w poprzednich punktach. Otwórz czakrę; jest znacznie większa niż inne. Wyobraź sobie, że masz w śrdoku czubka głowy płaską kromkę chleba i rozrywasz ją swoimi RĘKAMI, lub wyobraź sobie, że otwierasz swój skalp. Powtórz cały proces jeszcze dwukrotnie, zaczynając od stóp.

Uwaga: Staraj się nie napinać żadnych mięśni podczas tego ćwiczenia.

Czakra podstawy jest najważniejsza z tych, któe muszą zostać uaktywnione. Jest to furtka wejściowa dla energii Kundalini; dopóki ona nie będzie otwarta, energia nie popłynie do innych czakr. Sugeruję, abyś we wczesnej fazie ćwiczeń z czakrami poświęcił wiekszość swojej uwagi na tę właśnie czakrę.

Uwaga: Niektózy ludzie przez pierwsze miesiące pracy z czakrami nie odczuwahją nic, podczas gdy u innych pewne odczucia pojawiają się bardzo szybko. To kwestia indywidualna; brak odczuć nie powinien zniechęcać do pracy.

Zatrzymuj sie i sprawdzaj

Sprawdzaj stan swoich mięśni podczas tychg ćwiczeń, i rozluźniaj się ponownie, jeśli to będzie konieczne. Mięśnie będą na początku automatycznie reagować napięciem na wyobrażenie przeciąganie energii przez ciało. Ale to wszystko odbywa się w umyśle, one mogą pozostać zrelaksowane.

Odczucia w czakrach

Będą zależaeć od poziomu ich pobudzenia, twoich zdolności, poziomu twojej koncentracji i rozluźnienia. Może to być łagodne ciapło, łagodny nacisk, lekkie pulsowanie, łaskotanie lub kombinacja tego wszystkiego.

Niektóre z nich, uaktywnione, mogą dostarczyć innych dziwnych, miejscowych doznań:

Czakra podstawy - możesz poczuc pieczenie lub gniecenie, tak, jakbyś spędził zbyt wiele czasu na rowerowym siodełku. Gdy czakra będzie pracować jak należy, pojawi się lekkie pulsowanie.

Czakra splotu słonecznego. Może pojawić sie krótka duszność, która skłoni cię do hiperwentylacji. To minie z czasem.

Czakra serca. Zasługuje na szczególną uwagę z powodu uczucia lęku, jaki może wzbudzić. Kiedy jest pobudzona, wydaje się, że serce bije z niemożliwą szybkością. Zignoruj to - to nie twoje serce, ale pulsowanie czakry. Szybkość bicia serca się w zasadzie nie zmienia w trakcie tego ćwiczenia.

Czakra gardła. Może się pojawić wrażenie "guli" w gardle.

Czakra korony. Gdy jest otwarta, wydaje się, że tysie miękkich, ciepłych palców rozmasowuje cały czubek głowy. Buddyści nazywają to "Lotosem o tysiącu płatków".

Uwaga: Możesz mieć silne iodczucia w jednych czakrach i żadne w innych. Skoncentruj się na najniższej czakrze bez odczuć - to pozwoli wyrównać energię.

Jeżeli energia nie jest zróznoważona, podczas projekcji brak aktywności jednej czakry może byc przyczyną niepowodzenia, tzn. możesz się częściowo uwolnić, lecz utknąć w ciele w miejscu w pobliżu nieaktywnej czakry. Jeżeli tak się zdarzy, następnym razem skoncentruj się na uaktywnieniu tej czakry tuż przed projekcją.

Zamykanie czakr

Po jakiejkolwiek pracy z czakrami ważne jest ich zamknięcie, chyba, że zamierzasz przejść do projekcji astralnej.

Zamknięcie jest szczególnie ważne, jeśli czujesz w nich SILNE doznania. Jeżeli pozostawisz je otwartymi i wrócisz tak do normalnych zajęc, będziesz krwawić energią, co może spowodować wycieńczenie i kłopoty zdrowotne. Może to też przyciągnąć niechciane zainteresowanie różnych żądnych energii istot astralnych. Aby zamknąc czakry, po prostu odwróć proces ich otwierania, dopóki nie będziesz czuć niczego. Czuj, jak twoje mentalne ręce zamyają czakry i przesuwają energię w dół. Poświęć temu tym więcej czasu, im bardziej są one aktywne; w ich zamknięciu pomagają też ćwiczenia fizyczne i jedzenie.

Moce psychiczne

Po rozpoczęciu pracy z czakrami, możesz zobaczyć wzrost swoich mocy psychicznych. To naturalny skutek stymulacji czakr.

Praktyka

Ćwiczenia powinny być wykonywane w miarę możności codziennie.

Jak długo?

Wiele osób pyta sie mnie: ile czasu zajmuje nauczenie się projekcji? Moja odpowiedź brzmi: Każdy ma inny poziom naturalnych zdolności, zajmie to tyle, ile to zajmie. Znam ludzi, którzy próbowali latami, a także takich, którym wyszło za pierwszym razem, gdy spróbowali tej techniki. Ludzie bez uprzedniej praktyki w relaksacji i koncentracji muszą się liczyć z kilkoma miesiącami treningu.

Lina astralna

Kluczowym składnikiem mojej techniki projekcji jest niewidzialna, wyobrażona lina, zwisająca z sufitu. Zostanie ona użyta, aby wywrzeć dynamiczny nacisk na pojedynczy punkt ciała astralnego, aby skłonić go do oderwania się od ciała fizycznego.

Technika sznura jest skuteczniejsza od mniej bezpośrednich metod takich, jak wizualizacja siebie przed sobą lub wzbudzanie w sobie wibracji. Wibracje są skutkiem, a nie przyczyną projekcji, i dlatego ich wzbudzanie jest w pewien sposób nielogiczne.

Gest wyciągnięcia ręki i chwycenia liny jest działaniem silnym, zrozumiałym, naturalnym i łatwym do wyobrażenia. Technika liny koncentruje całą twoją mentalną energię w jednej, dynamicznej akcji, któa wywiera duzy nacisk na jeden punkt ciała astralnego.

Istnieje wiele subtelniejszych sposobów wywierania nacisku na ciało astralne, niektóe z nich pasywniejsze od tego. Większość ćwiczeń medytacyjnych wywiera pewien nacisk na ciało astralne; pasywny nacisk wywrze też jakiekolwiek uczucie schodzenia lub spadania.

Większość ludzi, gdy próbuje dokonać projekcji, próbuje wywrzeć pasywną i skierowaną do przodu presję na ciało astralne, na przykład wyobrażając sobie siebie przed sobą lub wyobrażając sobie, ze sie unoszą. Ale spójrzmy prawdzie w oczy - 99% ludzi nie jest w stanie porządnie zwizualizować sobie solonych orzeszków, a co dopiero siebie POZA swoim ciałem, zaś przeniesienie świadomości do wizualizacji jest dla większości również nie do wykonania. Inna popularna metoda to wywołanie drgań; jest nieco skuteczniejsza od poprzedniej, ale też jest niebezpośrednia. Wszyskiie te metody wynikają z ogólnej nieznajomości mechanizmów projekcji, tzn. jak ona zachodzi, co jest skutkiem bardzo dużej ilości niepowodzeń wśród uczących się projekcji.

Pasywny nacisk na dużą część ciała astralnego, utrzymywany, przez wystarczająco długi czas, spowoduje projekcję - lecz będzie to trwało długo i będzie wyczerpujące. Rozwinąłem, poprzez własne poszukiwania, lepszą, szybszą i dynamiczniejszą metodę projekcji, któa jest bardzo skuteczna. Nazywam tę technikę po prostu LINĄ. Użycie liny w projekcji astralnej nie jest nowym pomysłem, ale jej zastosowanie i mechanizm jej działania w tej technice - owszem.

Jeżeli będziesz dokładnie rozumieć, jak to zachodzi, będziesz w stanie zrobic to skuteczniej.

LINA oszczędza czas potrzebny do dokonania projekcji oszczędzając tym samym mentalną energię, zazwyczaj wyczerpywaną przez przydługie procedury potrzebne do projekcji. LINA optymalizuje zużycie energii.

Jednym z najważniejszych warunków udanej projekcji jest odpowiednia motywacja. Jeśli nie będziesz umotywowany, nie będziesz miał wystarczającej ilości energii do odniesienia sukcesu i albo zaśniesz, albo nie będziesz potem w stanie sobie niczego przypomnieć. Dlatego ważne jest, aby czas przygotowania skrócić do minimum.

Jedną rzeczą, której dokonujący projekcji ma zazwyczaj nadmiar, jest entuzjazm. Jest to czysta energia. LINA, połączona ze zrozumieniem, jak to działa, sprawia, że ta energia zostaje optymalnie wykorzystana.

Czując linę

Niech z sufitu zwisa nad tobą wstążka, sznur lub lina. Powinna zwisać między twoimi ramionami, tak, abyś mógł ją łatwo chwycić. Kilkakrotnie wyciągnij ręce i chwyc ją, aby twój umysł przyzwyczaił się do tego, gdzie się ona znajduje. Ta prawdziwa wstążka jest tylko pomocą techniczną; będąc w stanie jej dotknąć, przyzwyczajasz swój umysł do współrzędnych w przestrzeni, pod którymi znajduje się twoja wyobrażona lina. W ten sposób w twoim umyśle narazsta myślokształt, przez co łątwiej jest ci potem wyobrazić sobie sięgnięcie po wyobrażoną line wyobrażonymi RĘKAMI.

Uwaga: Nie musisz wizualizować sobie liny. Wystarczy, że będziesz wiedział, gdzie ona jest. Ta metoda w ogóle nie wymaga wizualizacji.

Aktywna czakra

Jedna ważna uwaga: jeśli zdarzy się tak, że czakra czoła będzie aktywniejsza od czakry serca, co czasem ma miejsce, umieść wyobrażoną linę w takim miejscu, aby twoje wyobrażone ramiona musiały po nią siegać pod kątem 45 storni. Jeżeli używasz pomocy w postaci prawdziwej wstązki, umiść ją tak, aby zwisała nad twoją głową, a ni klatką piersiową.

W każdym wypadku umieszczaj astralną linę w tym miejscu, któe wydaje ci się najbardziej naturalne i najłatwiejsze do wyobrażenia. Eksperymentuj, aż trafisz na właściwe dla siebie miejsce.

Czy jesteś gotów do projekcji?

Wszystkie ćwiczenia opisane w poprzednich rozdziałach są NIEZBĘDNE do udanej projejkcji, jednak nie wszystkie z nich są konieczne w toku samej projekcji. Jeżeli b09:46 19.07.98ziesz chciał przez projekcją wykonać relaksację, świadomość oddechu, mentalne spadanie, wzbudzanie energii i otwqieranie czakr, możesz zużyć swoje zapasy energii, któej może ci już nie starczyć na główny punkt programu.

Wszystkie wymienione ćwiczenia powinny być wykonane w oddzieleniu od projekcji. One są treningiem, podobnie jak ćweiczenia wykonywanie w sali gimnastycznej przez piłkarzy. Nie będą oni potem wykonywać pompek w czasie meczu, ale cwicza je, aby podnieść swoją ogólną sprawność i lepiej dzięki temu grać.

Trenuj osobno, dopóki nie będziesz na tyle zaawansowany, że poczujesz sie na siłach spróbować projekcji w czasie rzeczywistym. Wtedy będziesz musiał przejść przez całą procedurę, uaktywnić wszystkie czakry przed właściwą projekcją.

Głównym elementem projekcji jest oddzielenie ciała astralnego od fizycznego przy zachowaniu pełnej świadomości. Im wcześniej się to uzyska, tym lepiej. Dlatego sugeruję, aby początkujący zaczynali od najprostszych wersji projekcji, gdyz w przeciwnym wypadku mogą sie zniechęcić i zarzucić ćwiczenia jako zbyt trudne. Gdy już ma sie jedno doświadczenie z projekcją za sobą, ma się motywację, aby próbować trudniejszych rzeczy z tym związanych.

Kiedy cwiczyć

Nawet, jeśli ćwiczenia nie są konieczne w toku samej projekcji, muszą nadal być regularnie wykonywane, aby utrzymywać odpowiedni poziom "wyćwiczenia" umysłu w koncentracji i relaksacji, niezbędny do projekcji.

Proponuję wykonywać codziennie ćwiczenia relaksacji, świadomego oddychania i wyciszania myśli. Praca z czakrami powinna być przeprowadzana co najmniej raz na tyddzień. Jeśli chcesz częściej, możesz, tylko się nie przemęczaj.

Kolejność czynności w projekcji

Trudno jest podać jeden uniwersalny schemat, jako że każdy ma swoje własne zdolności; dlatego proponuję nie traktować tego, co poniżej, jako czegoś niezmiennego i dopasowywać to do swoich potrzeb i umiejętności.

Oto pełen zestaw czynności składających sie na zaawansowaną projekcję w czasie rzeczywistym.

1. Rozluźnij się dokładnie.

2. Oczyść umysł przez ćwiczenie ze świadomością oddechu

3. *Wejdź w trans używając techniki wyobrażonego spadania

4. * Wzbudź energię i otwórz wszystkie czakry

5. Wyjdź z siebie przy pomocy wyobrażonej liny.

Uwaga: Kroki 3* i 4* mogą zaotać zamienone miejscami, tzn. praca z czakrami może być wykonana bądź przed, bądź po wejściu w trans. Jest efektywniejsza po, ale niektórym trudno przychodzi dłuższe utrzymanie tego stanu lub wejście weń. W takim przypadku praca z energią przed wejściem w trans ułatwi znalezienie sie w tym stanie.

Jak użyć LINY

Jest to metoda projecji sama w sobie, jesli masz dobre zdolności koncentracji. Sugerowałbym, aby początkujący skupili sie na niej właśnie. Da to zwyczajną projekcję astralną, której czas będzie zależał od stopnia rozwoju czakr i ilości energii.

1. Wykonaj dokładnie ćwiczenie rozluźniające. Poświęć na to kilka minut, nie przesadzaj.

2. Wyciągnij swoje wyobrażone RĘCE i chwyć nimi ciężką, silną, wyobrażoną LINĘ wiszącą przed tobą. Poczuj jej szorstkość. Podciągaj się na niej powoli. Nie wizualizuj jej, czuj tylko wspinanie się po niej w ciemności. Wizualizacja zużywa duże ilości energii, która może być użyta do wywarcia nacisku na ciało astralne. Poczujesz lekkie zawroty w ciele, zwłaszcza w górnej części tułowia. Pochodzą one z uwalniającego się ciała astralnego. Ważna uwaga: a) musisz być świadomy wszystkich odczuć, jakie zachodzą w tobie podczas projekcji. Naucz się, jakie działanie teojego umysłu wywołuje dany efekt - to ci się przyda przy rozwijaniu potem własnych technik. b) Ignoruj wszystkie odczucia, nie pozwól im cię rozproszyć. Skoncentruj się na wspinaniu się po linie z wyłączeniem wszystkiego innego. Skieruj na tę akcję całą swoją energię, lecz bez napięcia w ciele fizycznym - wszystko odbywa sie w umyśle.

3. Wspinaj się nadal, dłoń za dłonią, zawsze do góry. Poczujesz ciężkość, nacisk na ciało astralne sprawi, że wejdziesz w trans. Nie zwracaj na to uwagi i rób swoje.

4. Poczujesz, jak otwierają się czakry. Wspinaj sie dalej.

5. Poczujesz drgania i jednocześnie poczujesz, że twoje ciało jest sparaliżowane. Koncentruj się na wspinaniu się po linie, nie zatrzymuj się.

6. Poczujesz, że wychodzisz z ciała. Nareszcie jesteś wolny!

Uwaga:

Nie pozwól sobie na rozproszenie koncentracji w momencie, gdy zaczynają sie wibracje. Są normalnym skutkiem przepływu energii przez czakry. Jeżeli będzie cię to rozpraszało, poświęć więcej czasu na trening koncentracji.

b) jeżeli nie masz dobrze wyćwiczonego użycia swoich wyobrażonych RĄK w poprzednich ćwiczeniach, trudno ci będzie użyc ich do chwycenia LINY.

Jest to metoda bardzo bezpośrednia, drastycznie zmniejsza czas potrzebny na dokonanie projekcji. Gdy zaczniesz uparcie wspinać się po LINIE, wejdziesz w trans, czakry się otworzą , zaczną się drgania i wyjdziesz z ciała bardzo, bardzo szybko! Ta szybkość może za pierszym razem przerazić, dl;a niektórych może to byc za szybko. Przyzwyczaisz się jednak do tego i docenisz to, że potem będziesz miał mnóstwo energii podczas samej projekcji.

Jeżeli posiadasz dobre zdolności koncentracji, ta metoda powinna być dla ciebie łatwa, nawet, jeśli nie do końca opanowałeś trans. Inną ważną umiejętnością, gdy stosujemy tę metodę, jest umiejętność oddzielenia działań fizycznych i psychicznych, tj. wewnętrzny wysiłek bez zewnętrznego napinania mięśni.

Jak działa LINA

LINA to najbardziej dynamiczna ze znanych technik ; pozwólcie mi wyjaśnić, jak dokładnie działa.

Oczyszczenie umysłu: Wewnętrzny akt wspinania się po linie całkowicie zajmuje umysł.

Aktywność mózgu: Jednopunktowy nacisk na ciało astralne redukuje aktywność mózgu.

Głęboki relaks: Zmniejszona aktywność mózgu wprowadza ciało w stan głębokiego relaksu.

Trans: Wymienione rzeczy razem wprowadzają ciało w stan transu.

Czakry: dynamiczny nacisk na ciało astralne w stanie transu nakłania czakry do otwarcia się.

Wszystko powyższe powoduje wibracje i w końcu oddzielenie sie od ciała.

Ile czasu to zajmuje

Cały ten proces może zająć piętnaście minut, ja potrafię go przeprowadzić w pięć minut. Ta szybkość pozwala użyc całej dostępnej energii w jednym "uderzeniu". Jeżeli nie uda ci się w ciągu piętnastu minut, prawdopodobnie za tym razem już ci się nie uda. W takim przypadku zrób sobie przerwę i wróć do tego później albo utnij sobie drzemkę.

Pamiętać to wszystko

Jednym z poważniejszych problemów związanych z OOBE jest pamiętanie jego przebiegu po powrocie do ciała.

Oto co możesz z tym zrobić. Po przebudzeniu usiądź na łóżku i zacznij mocno myśleć o tym, co ci się śniło. Przypominaj sobie szczegóły i powtarzaj je, na przykład "spojrzałem na zegarek... mówiłem... byłem w... latałem nad..." to są przykłady zdań, które mogą doprowadzić cię do odtworzenia całości snu. Wymyśl własne.

Może ci się wydawać, że nie ma w twoim umyśle nic, co mógłbyś sobie przypomnieć, ale włóż w to odrobinę prawdziwego wysiłku. Wspomnienia tam są, musisz tylko do nich dosięgnąć, zlokalizować je. Gdy dostaniesz się do fragmentu wspomnień, będziesz w stanie wydobyć ich coraz więcej i więcej. Zdziwisz się, ile sobie możesz przypomnieć w taki sposób.

Ważne jest zapisywanie tych snów, gdy tylko je sobie przypomnisz, nawet, jeśli miałbys to robić kilkakroć w ciągu nocy. Mogą sie wydawać w chwili obecnej żywe i niezapomniane, lecz sny i wspomnienia z astralu szybko odpływają w niebyt, jeśli ich nie utrwalisz.

Utkwiłeś?

Niektórym ludziom zdarza się, że utkwią w części swojego ciała fizycznego. Mogą uwolnić się z ciała, ale pozostać do niego przywiązani w rejonie głowy lub żołądka. Jeżeli tak się stanie, zbyt duży wysiłek włożony we wspinanie sie po linie może spowodować nieprzyjemne uczucia, a nawet fizyczny ból. Jeżeli utknąłeś w rejonie żołądka, może to być związane z dietą, tzn. mogłeś przed ćwiczeniem zjeść coś ciężkiego. Jeżeli utknąłeś w innym miejscu, to jest to spowodowane brakiem dostatecznej aktywności czakry, blokadą energetyczną. Podczas ćwiczeń z energią skup się na otwarciu tej czakry.

Więcej o LINIE

Lina to bardzo skuteczna technika, lecz wciąż - trzeba się jej nauczyć. Opierając się na odzewie, jaki otrzymałem w związku z moimi publikacjami, chciałbym dokłądniej rozpatrzyć niektóre aspekty tej techniki.

1. Nie jest potrzebna wizualizacja. Wcale. Wszystko opiera sie na wyobrażeniu dotykonwym. Oznacza to, że nie musisz sobie wyobrażać siebie robiącego to.

Wspinać się po LINIE oznacza odczuwać to działanie w umyśle.

2. Musisz *mentalnie* zacisnąć zęby i napiąć mięśnie, tzn. musisz włożyć w to maksimum mentalnego wysiłku, jakbyś się naprawdę wspinał po LINIE, lecz nie pozwól, aby brały w tym udział twoje fizyczne mięśnie. Musisz także czuć się pełen energii, jakbyś był w stanie wspinać się tak przez całą noc.

3. Zauważysz, że pewien rodzaj koncentracji wywiera silniejszy nacisk na ciało astralne niż inne. Dobrze, żebyś go znalazł i stosował.

4. Aby skutecznie użyć LINY, potrzebne jest mocne postanowienie zrobienia tego. Potrzebny jest wysiłek typu "zrobić to albo umrzeć" - to skoncentruje całą energię na jednym punkcie, w jednym celu - wyjścia z ciała.

5. Wiele osób przysyła mi emaile z opisami swoich sukcesów dzięki tej technice. W każdym przypadku działo sie tak, że ćwiczyli LINĘ, aż w końcu postanowili w końcu to ZROBIĆ.

6. Gdy stosujesz tę technikę, kompletnie ignoruj wszelkie pojawiające się w ciele odczucia i usłyszane dźwięki. Jeżeli na coś w jakikolwiek sposób zareagujesz, rozproszysz swoją skoncentrowaną energię i rozmyjesz swój wysiłek.

Możesz opuścić wszystkie ćwiczenia i skoncentrować się na samej LINIE. Każdy ma inny poziom naturalnych zdolności. Niektózy muszą dużo ćwiczyć, aby osiągnąć OOBE, innym przychodzi to bez trudu. Niektórym bardziej spodoba się nauka LINY poprzez praktykowanie tej techniki, zamiast ćwiczeń do przygotowujących. Jeżeli twoim celem jest jedynie świadome OOBE, najlepszym wyborem jest proste użycie LINY, takie jak opisano poniżej.

Proste użycie liny

Niektórzy ludzie mają wrażenie, że LINA jest zbyt skomplikowana. Być może jest to spowodowane zbyt szczegółowym opisem, jaki tu zawarłem.

LINA jest najprostszą techniką projekcji. Aby ją zastosować, wystarczy:

1. Pójść do łóżka lub usiąść i się rozluźnić, tajk, jak zazwyczaj przed snem.

2. zacząć wspinać się po LINIE.

I to wszystko!

Jako że nie ma innych elementów, cała energia koncentruje się na wspinaniu się. Wielu ludziom tylko tego trzeba, bay doświadczyli swojego pierwszego wyjścia z ciała.

Świadome śnienie

Otrzymałem wiele relacji o pojawieniu się lub zwiększeniu się częstotliwości świadomych snów od ludzi wykonujących ćwiczenia tu opisane. Wzrost energii w czakrach zwiększa świadomość zarówno stanu OOBE, jak i snu. Szkoda nie wykorzystywać nadmiaru tej energii - i dlatego sugeruję, aby celem drugorzędnym były dla nas świadome sny. To przyśpieszy doświadczenie OOBE, w formie świadomego snu.

Aby odzyskać świadomość podczas snu, należy zaprogramować się na robienie częstych "kontroli" rzeczywistości. Gdy zrobisz taką kontrolę podczas snu, stanie sie on świadomy.

Sprawdziany rzeczywistości

Sprawdzian rzeczywistości ma miejsce wtedy, gdy przerywasz swoją czynność i sprawdzasz poziom rzeczywistości sytuacji, w jakiej jesteś. To proste. Za każdym razem, gdy to robisz, zapytaj siebie:

1. Czy to jest normalna sytuacja? Czy jest w niej coś dziwnego?

2. czy potrafię latać? (spróbuj sie unieść)

3. Spróbuj zamknąć oczy. W ciele astralnym nie możesz tego uczynić, więc jest to niezawodny wskaźnik.

Uwaga: Aby stało się to skuteczne, musi stać sie nawykiem.

Kiedy wykonasz sprawdzian rzeczywistości w czasie snu, uświadomisz sobie, że śnisz i będziesz mógł przejąć kontrolę nad snem. Ważne jest wtedy afirmowanie, że po przebudzeniu sie będziesz wszystko pamiętał. Powtarzaj sobie "Będę w stanie przypomnieć to sobie, gdy się obudzę".

Wyzwalacz świadomego śnienia

Kluczem do sukcesu przy zastosowaniu sprawdzianów rzeczywistości jest dobry "wyzwalacz" takiej reakcji. Może być to jakakolwiek czynność, oto kilka dobrych pomysłów.

1. Czas. Rób sprawdzian rzeczywistości zawsze, gdy spoglądasz na zegarek.

2. Ręce. Za każdym razem, gdy zauważasz swoje ręce, rób sprawdzian rzeczywistości.

3. Palenie. Jeśli jesteś palaczem, sprawdzaj rzeczywistość za każdym razem, gdy zapalasz papierosa. Jeśli jesteś nałogowcem, zapewne wykonasz gest sięgania po papierosa również podczas snu.

Uwaga: Aby sprawdzanie rzeczywistości stało się nawykiem, trzeba zazwyczaj kilku tygodni.

Kiedy uzyskasz świadomość podczas snu i bedziesz chciał zamienić to w OOBE, spróbuj uzyskać świadomość swojego ciała fizycznego. Jeśli nie możesz go wyczuć, spróbuj powrócić w jego pobliże. Bywa to trudne i może sprowokować przebudzenie. Sugerowałbym, abyś cieszył się świadomym śnieniem samym w sobie.

Zmiana rzeczywistości

Jeżeli nie podoba ci sie sen, w którym jesteś, lub jesteś w OOBE i chcesz wejść w sen, możesz zrobić te rzeczy:

1. Spójrz z bliska na swoje ręce i obserwuj, jak sie topią.

2. Kręć się dokoła, aż staniesz się zdezorientowany

3. Zwizualizuj miejsce, w którym chciałbyś być.

4. Leć prosto przed siebie, tak szybko, jak potrafisz. Jeśli nie spowodujesz zmiany rzeczywistości, przynajmniej poznasz wrażenie lotu.

5. Wejdź w lustro lub inny obiekt.

Wszystkie te techniki działają na zasadzie dezorientacji podświadomości.

Ruch w astralu

Wielu ludzi ma na początku problemy z poruszaniem się w astralu. Przejście po pokoju we właściwym kierunku może być już nie lada kłopotem. Wynika to zazwyczaj z tego, że nie jesteśmy dobrze zaznajomieni z astralem i z formą, jaką w nim przyjmujemy. Jest to jak stan nieważkości: od początku musisz uczyć się poruszać. Jesteś tylko punktem świadomości, bez mięśni; poruszasz się za pomocą swoich myśli.

Bezwładność astralna

Istnieje coś w rodzaju bezwładności astralnej, coś, co powoduje, że się ruszasz jeszcze przez chwilę po tym, jak zdecydujesz, że chcesz sie zatrzymać. Możesz wtedy przejść przez ścianę itp. Ten pęd jest spwodowany siłą myśli, która cię poruszała. Jeżeli jest za silna, będziesz się poruszać za szybko i za długo. Tylko praktyka pozawoli "wypośrodkować".

Jak się poruszać

Aby się poruszyć w astralu, po prostu zrób to. Nie myśl jak, tylko to zrób. Bądź świadomy tego, że ruch jest spowodowany przez twój umysł. Będziesz musiał zechcieć się poruszyć i zechcieć się zatrzymać, jest to najlepsza rada, jaką mogę ci dać.

Gdy nauczysz się podstaw, przez jakis czas nie próbuj niczego ambitnego. Poruszaj się blisko powierzchni i naucz sie najpierw poruszać po swoim otoczeniu. Ćwicz różnicowanie szybkości, aż będziesz w stanie w pełni ją kontrolować.

Nauka latania

Naucz się tego tak, jak uczyłeś się ruszać, używając swojego umysłu. Najpierw możesz czuć, że przytrzymuje cię coś w rodzaju grawitacji. To nawyk. na początku będziesz poruszać się w długich podskokach, któe będą się kończyć, gdy myśl o locie będzie traciła na sile.

Skup swoją wole na unoszeniu się w powietrzu. W astralu nie ma grawitacji, to tylko przyzwyczajenie. Przekonaj siebie, że możesz latać, a będziesz mógł.

Prędkość

S. wyróżnił trzy podstawowe prędkości, stosowane do dziś:

1. Prędkość spacerowa

2. Prędkość samochodu

3. Natychmiastowa podróż

Myslę, że to rozróżnienie było wówczas znakiem czasów. Były to jedyne znane ludziom rodzaje szybkości. Dziś filmy, gry kommputerowe i samoloty przyzwyczaiły nas do znacznie wiekszych prędkości.

W miarę praktyki będziesz w stanie różnicować szybkość od spacerowej do ponaddźwiękowej. Dla początkujących kontrola kierunku i prędkości jest trudna; zależy to w dyużym stopniu od tego, jak stabilna jest projekcja.

Natychmiastowa podróż

Uważa się, że jeśli zwizualizujesz sobie cel podróży, możesz sie tam natychmiast znaleźć, z szybkością myśli.

Moje doświadczenia mówią, że nie można na tym polegać. Zazwyczaj znajdziesz się w miejscu stworzonym przez twoja wizualizację. Może być podobna do twojego celu, ale wkrótce zauważysz różnice między nią a tym celem.

Podróże długodystansowe

Lepiej jest poruszać się po powierzchni, jeżeli mamy do czynienia z odległościami rzędu kilkuset mil. Nawet, jesli to może być trudna - tak, jak łatwe jest wpadnięcie w "efekt Alicji" podczas takiej podróży. Raz rozluźnisz koncentrację i wystarczy. Podczas takich podróży musisz utrzymywać ścisłą kontrolę nad swoim umysłem.

Uwaga: nowicjusze są zazwyczaj ograniczeni przez czas projekcji, którą potrafią utrzymać zazwyczaj tylko kilka minut. Dlatego nie powinni próbować długodystansowych wypraw.

Aby podróżować na duże odległości, musisz orientować się w geografii. Musisz umieć rozpozanawać oceany, góry, kontynenty, państwa i miasta. Powinieneś też przestudiować okolicę, do której się wybierasz, i zapaiętać jakieś charakterystyczne punkty na drodze do niej. Potem będziesz ich szukał podczas projekcji, aby trafić we właściwe miejsce.

Okrążyć Ziemię

Wejście na orbitę jest nieco trudniejsze, niż mogłoby się wydawać. Łatwo poderwać się w górę, ale trudno zatrzymać się we włąściwym miejscu. Wiele osób, w tym ja, ma tendencje do wyrwania się z Systemu Słonecznego, a potem z galaktyki. Aby tego uniknąć, trzeba bardzo kontrolować swoją szybkość podczas wznoszenia się.

Jak daleko możesz zajść?

Nie ma granic co do odległości i szybkości. Możesz odwiedzić najbardziej odległą galaktykę. Prędkość myśli jest nieskończona. Jest to niczym zginanie przestrzeni i przemieszczanie się bez ruchu. Jeżeli coś widzisz, możesz tam być... w tej samej chwili. W porównaniu z tym prędkość światła zdaje się być ślimacza. Często wybieram sie w przestrzeń kosmiczną, aby tam medytować i rozmyślać. To proste, cała sztuka polega na powrocie. Jeżeli nie masz odpowiedniej wiedzy astronomicznej, może to byc trudne. Podążanie za srebrnym sznurem nie zawsze jest praktyczne przy takiej szybkości, choc może on dać ci ogólne pojęcie o tym, w którą stronę się skierować.

Aby powrócić, odzyskaj świadomość swojego fizycznego ciała, spróbuj poruszyć palcem. To zakończy projekcję, zachowując wszystkie wspomnienia z niej.

Dodatek

Używanie snów do wywołania projekcji astralnej

Donald de Gracia

Przedstawiamy tekst dotyczący technik osiągania"projekcji astralnej". Termin, którego autor używa pochodzi z okultyzmu i obrósł przez lata mitami i nieścisłościami, jednak zdecydowali-śmy się go przedstawić w "zeszytach oneironautycznych" ze względu na osobiste doświadczenie autora, jak i podkreślenie ważnych aspektów praktyki oneironautycznej. Druga część tekstu, doty-cząca technik bezpośredniego (nie poprzez sen) osiągania "projekcji astralnej" pojawi się w następnych zeszytach.

--------------------------------------------------------------------------------

Jak osiągnąć projekcję astralną? Istnieją dwie główne metody, które tu przedyskutujemy: pierwsza to osiąganie świadomości we śnie, druga zaś polega na wprowadzaniu się w trans. Każdą z tych metod omówię szczegółowo, gdyż są to metody, które wielokrotnie wykorzystywałem z pozytywnym skutkiem. Jest jeszcze trzecia metoda, którą opiszę choć sam jej nie używam, a która obejmuje ćwiczenia wizualizacyjne. Na początku omówię metody związane ze snem, później z transem, a zakończę omówieniem metod wizualizacji. Wymienię również pokrótce kasety i inne pomoce, które są używane do osiągania OBE.

Zanim przejdę do poszczególnych metod, chcę podkreślić jedną ważną rzecz, którą powinno się robić: PROWADZENIE DZIENNIKA.

Jest to bardzo ważne. Będziecie chcieli przetrzymywać konkretny zapis wszystkich waszych doświadczeń z odmiennymi stanami świadomości. Dlaczego? Ponieważ bardzo łatwo jest zapomnieć szczegóły tych doświadczeń. Możecie myśleć, że coś zapamiętacie, ale podobnie jak w przypadku zwykłych snów, wraz z upływem czasu możecie zapominać je. Jeżeli będziecie mieć zapis swoich doświadczeń będziecie mogli w każdej chwili ponownie się do nich odnieść. O tym, że bardzo łatwo jest zapomnieć szczegóły poszczególnych projekcji przekonuję się nawet teraz, gdy zdaję komuś relację z dawnej projekcji. Później gdy znajduję dane hasło w moim dzienniku zdaję sobie sprawę, że zapomniałem ważne fragmenty projekcji lub pomieszałem ze sobą dwie różne projekcje.

Z czasem, jak notatki zaczną się gromadzić, prowadzenie zapisów doświadczeń pozwala na uważne czytanie z podziałem na okresy. Wtedy możecie zauważyć podobieństwa i prawidłowości w swoich doświadczeniach, których można nie odkryć w inny sposób. Na przykład po wchodzeniu w projekcję astralną przez parę miesięcy przeczytałem swój dziennik i odkryłem powtarzający się wzór w moich projekcjach. Odkryłem, iż podczas prób latania w moich projekcjach, na mojej drodze stawały gałęzie drzew. Zdarzało się to na tyle rzadko, że nie zdawałem sobie sprawy, że była w tym jakaś regularność. Dopiero po obejrzeniu zapisków zgromadzonych przez ponad sześć miesięcy zdałem sobie sprawę, że zdarzało się to wystarczająco często by mogło coś znaczyć. I rzeczywiście znaczyło. Od tego czasu zdałem sobie sprawę, że gałęzie, które utrudniały mi wzlatywanie w górę były przekazem od mojej podświadomości. Za każdym razem, gdy drzewa uniemożliwiające mi latanie pojawiały się w moich świadomych snach, był to symbol poważnego defektu w mojej osobowości. Zrozumienie tej symboliki zajęło mi trochę czasu, ale gdy do tego doszedłem zacząłem pracować nad tym problemem. Po pokonaniu w sobie tej niedogodności, drzewa blokujące latanie przestały pojawiać się w moich projekcjach.

Powyższy przykład pokazuje nie tylko, że należy prowadzić dokładne notatki, lecz także to, że twoja osobowość wydaje się być "poza" tobą podczas projekcji i w jakiś sposób projekcje są formami autoterapii.

Powróćmy do notatek: w moim przypadku przez długi czas trzymałem dziennik przy moim łóżku. Za każdym razem, gdy miałem projekcję, pierwszą rzeczą, którą robiłem po powrocie na plan fizyczny było zapisanie wszystkiego, co pamiętałem z projekcji. Moje hasła mają ok. 10 stron w przypadku gdy dobrze pamiętam projekcję lub piszę tylko krótkie notki, które później, zwykle tego samego dnia, uzupełniam. Zdarzało mi się zapisywać doświadczenie po 1-2 dniach, ale nie polecam tego. Notowałem również na każdym kawałku papieru jaki miałem pod ręką. Na koniec wszystkie notatki przenosiłem do komputera. Obecnie zapisuję swoje projekcje astralne przy pomocy word-processora, ale wciąż często zapisuję je na papierze zanim wprowadzę do komputera. Najważniejsze jest zachowywanie zapisów doświadczeń, w sposób jaki najbardziej wam odpowiada.

Prowadzenie dziennika (osiąganie projekcji astralnych jak każda inna zdolność wymaga dyscypliny) jest częścią dyscypliny potrzebnej do osiągnięcia powodzenia. Na początku tego rozdziału chciałbym powiedzieć, że projekcja astralna jest UMIEJĘTNOŚCIĄ i jak każda inna umiejętność dla jednych jest łatwiejsza, a dla innych trudniejsza do nauczenia. Lubię wskazywać analogię między uczeniem się osiągania projekcji astralnej a nauką gry na instrumencie muzycznym. Część osób ma talent muzyczny od urodzenia, ale bardzo mało ludzi rodzi się muzycznymi geniuszami. Dla większości z nas jedynym sposobem nauczenia się gry na instrumencie jest "praktyka" (ćwiczenie) i tu niektórzy uczą się z łatwością, a inni muszą włożyć w naukę dużo wysiłku i poświęcenia. Podobnie jest z projekcją astralną: bardzo mało osób ma wrodzony talent do osiągania projekcji astralnej, część uczy się łatwo, innym przychodzi to z trudem. NIE MA ŻADNEJ MAGII W NAUCE PROJEKCJI ASTRALNEJ. Jak wszędzie potrzebna jest odpowiednia teoria, techniki i ćwiczenie i jak w każdej innej dziedzinie życia (dostajesz tyle, ile włożysz pracy. Im więcej ćwiczeń, im więcej chęci do nauki tym lepszy rezultat.

W odróżnieniu od innych zdolności, których uczymy się w świecie fizycznym, jak np. nauka gry na instrumencie, czynniki leżące u podstaw osiągania projekcji są głównie natury psychologicznej: inteligencja, osobowość, konstrukcja emocjonalna, wychowanie i system wartości będą określać łatwość osiągania projekcji. Na przykład nie musisz zmieniać swoich przekonań by uczyć się grać na instrumencie lub w baseball. Jednak gdy uczysz się osiągać projekcję astralną, twoje przekonania poddane są surowemu osądowi. Jeśli jesteś mocno przywiązany do swoich przekonań, osiągnięcie projekcji będzie dla ciebie niemożliwe (np. gdy jesteś całkowicie cynicznym materialistą), inne przekonania mogłyby ci zaszkodzić gdy uczysz się osiągać projekcję astralną (np. gdy jesteś fanatycznym chrześcijaninem, [który wierzy w piekło bardziej niż w łaskę i miłość Boga (A .B.] (mógłbyś po prostu odkryć podczas projekcji, że jesteś w piekle i bardzo się wystraszyć!). Tak więc, jak powiedziałem wcześniej, gdy nauczysz się osiągać projekcję astralną przynajmniej w pewnym stopniu rozpoczniesz podróż "samotransformacji".

Trudno jest określić komu projekcja astralna przychodzi łatwo, a kto musi ciężko pracować nad jej uzyskaniem. Na samym końcu powiem jak można za pomocą astrologii określić predyspozycje do uzyskania OBE. Jednakże metody astrologiczne podające prawdopodobieństwo projekcji są tylko wskaźnikiem, co więcej ograniczone są adekwatnością astrologii, a w szczególności adekwatnością interpretacji twojego horoskopu (czytanie kosmogramu samo w sobie nie jest łatwe, nie mówiąc o używaniu go do stwierdzenia czy możemy osiągnąć projekcję, czy nie). Nawet jeśli twój horoskop przepowiada, że łatwo ci będzie osiągnąć projekcję, w dalszym ciągu nie jest to substytutem uczenia się odpowiednich metod, uczciwej pracy i ćwiczeń. Najlepiej jest nie przeceniać własnych potencjalnych zdolności dopóki ich nie wykażemy. Najlepiej po prostu wyjść z założenia, że jako przeciętna osoba do osiągnięcia projekcji astralnej będziemy musieli włożyć trochę pracy i wysiłku.

Skoro to już mamy za sobą, przejdźmy do kwestii "jak to zrobić".

Przypuszczam, że projekcja astralna pozbawiona zostanie nieco mistyki i euforii, gdy zdamy sobie sprawę z tego, że instynktownie i "nieświadomie" osiągamy projekcję cały czas, choć wtedy nie nazywamy jej projekcją astralną. Chodzi mi o bardzo częste zjawisko nazywane "śnieniem". SNY I PROJEKCJE ASTRALNE SĄ BLISKO SPOKREWNIONE. Krótko mówiąc sny są NIEŚWIADOMYMI PROJEKCJAMI ASTRALNYMI, a projekcje astralne są ŚWIADOMYMI snami. Zbadajmy to stwierdzenie dokładniej.

Każdy z nas śni co noc. Możemy nie pamiętać snów rano po przebudzeniu, ale to nie znaczy, że nie śnimy. Możesz spokojnie uznać za oczywiste, że masz sny w nocy, niezależnie od tego czy je pamiętasz.

Powiedziałem już kilka rzeczy odnośnie snów. Po pierwsze psychologowie nie potrafią dokładnie wyjaśnić czym są sny. Okultyści twierdzą, że śnienie jest przeniesieniem świadomości z planu fizycznego na plan astralny. NIKT NIE WIE NA PEWNO CZYM SĄ SNY. Ma to jednak swoją pozytywną stronę, ponieważ nie jest to aż tak istotne, gdyż to my sami DOŚWIADCZAMY snów dla siebie samych. Więc możemy bezpośrednio zbadać nasze własne sny i z naszych badań wywnioskować czym one są, a czym nie są.

Częścią problemu jest nastawienie. W naszym społeczeństwie nie przywiązuje się do snów zbyt wielkiej uwagi. Z reguły kojarzą się nam one z fantazją i nierealnością. Z pewnością nie traktujemy snów tak poważnie jak życia na jawie. Jeżeli zaś traktujemy sny poważnie, to zazwyczaj dzieje się to na poziomie książek o interpretacji snów kupowanych w supermarketach, które dostarczają schematycznych i uproszczonych wyjaśnień znaczenia snów.

Na bardziej "intelektualnych" poziomach natrafimy na dość niejasne idee wywodzące się z koncepcji Freuda i Junga w niewielkim stopniu odnoszące się do faktu, że wszyscy śnimy. Tego typu idee skupiające się na symbolice lub znaczeniu snów, choć istotne pod pewnymi względami, sugerują odrzucenie konkretnej rzeczywistości tego, że nasz sny są autentycznymi doznaniami naszej świadomości. Wydają się być one bardzo ironiczne. Nasze społeczeństwo wraz z naukami ścisłymi posiada ogromną wiedzę i kontrolę nad fizycznymi siłami natury (choć poczucie kontroli może być w istocie nieznaczne i czasami złudne) ale nasza prawdziwa, praktyczna umysłowość nie uznaje autentyczności snów. Sny są "symboliczne", "subiektywne", "psychologiczne" co sugeruje, że nie są prawdziwymi, obiektywnymi wydarzeniami.

Tak więc od samego początku mamy w sobie wbudowane przez społeczeństwo negatywne nastawienie do naszych doświadczeń sennych. W związku z tym, że społeczeństwo jako całość nie traktuje snów zbyt poważnie, zazwyczaj zupełnie ignorujemy ich naturę. Toteż pierwszą rzeczą jaką musisz zrobić jako potencjalny oneironauta to: ZMIENIĆ SWOJE POGLĄDY I NASTAWIENIA ODNOŚNIE TEGO CZYM SĄ SNY.

Rozważ, że kiedy śnisz to "ty" jesteś "gdzieś" robiąc "coś". Gdziekolwiek jesteś gdy śnisz, z pewnością ISTNIEJESZ. Coś się dzieje w naszych snach: coś robisz, wchodzisz w interakcje z innymi ludźmi, jesteś częścią różnych sytuacji etc. Zatem stwierdzenie, że sny są nierealne podważa autentyczność twoich bezpośrednich doznań. Dlatego gdy śnisz, doświadczasz "czegoś". Musisz zdać sobie sprawę, że TWOJE SNY SĄ PRAWDZIWYMI DOŚWIADCZENIAMI TWOJEJ ŚWIADOMOŚCI.

Po pierwsze, wszyscy żyjemy dychotomicznie, mamy dwa życia. Jedno tu, na planie fizycznym, drugie to życie w świecie naszych snów. Oba są REALNE, bardzo się od siebie różnią, ale każde życie jest całkowicie realne WEDŁUG SWOICH WŁASNYCH ZASAD. Problem naszego spojrzenia na życie we śnie wynika z tego, że próbujemy je interpretować według kryteriów naszego życia fizycznego.

Nasze życie fizyczne ma pewne cechy szczególne, podstawową i najważniejszą jest nasze doświadczenie CZASU I PRZESTRZENI. Zarówno czas jak i przestrzeń w naszym świecie na jawie mają dokładnie określone właściwości. Nasz umysł i percepcja uwarunkowane są przez cechy czasu i przestrzeni z naszego życia fizycznego, np. nie widzimy w naszym życiu fizycznym co jest za rogiem, nie możemy cofnąć się w czasie. Czas jest jednym z najsilniej dominujących czynników w naszym doświadczeniu na jawie; wszyscy się urodziliśmy, wszyscy zmieniamy się z wiekiem i wszyscy zestarzejemy się i umrzemy. Są to rzeczy tak podstawowe, że zupełnie się nad nimi nie zastanawiamy.

Biorąc pod uwagę to, jak istotne jest dla nas poczucie czasu i przestrzeni oraz to, że przyjmujemy je jako oczywiste, interpretujemy nasze sny wg. naszego fizycznego doświadczenia czasu i przestrzeni. I oczywiście każdy z nas wie Z BEZPOŚREDNIEGO DOŚWIADCZENIA, że nasze sny nie mają jakiegokolwiek sensu jeśli myślimy o nich z perspektywy świata fizycznego. Zatem normalną reakcją powstałą z przyzwyczajeń jest stwierdzenie, że sny są NIErealne, a zatem realny jest nasz świat fizyczny. Taka postawa posiada zbyt wiele założeń i zbyt wiele rzeczy przyjmuje za oczywiste. Czy nie jest całkowicie możliwe, że istnieje logika w naszych doświadczeniach w świecie snu, osobna logika, która może być INNA od naszych doświadczeń na jawie? Czyż nie jest możliwe, że w świecie snów, przestrzeń i czas zachowują się INACZEJ niż tu, w świecie fizycznym? Być może miejsce, w którym odbywają się sny jest rzeczywiście osobnym światem, zupełnie naturalnym światem z własnymi prawami czasu i przestrzeni?

Tego typu myślenie prowadzi nas do okultystycznej idei planów. Plan astralny jest światem, w którym występują sny i jest INNYM światem od świata fizycznego, funkcjonującym zgodnie z prawami Natury, innymi niż prawa Natury działające na planie fizycznym, choć są z nimi spokrewnione. Nie chcę zbytnio się w to zagłębiać, staram się jedynie ukazać tu postawy, które wszyscy posiadamy i przyjmujemy za oczywiste. Moim celem jest to, byście zrozumieli, że jest rzeczą bardzo możliwą myślenie o snach jako o występujących gdzieś obiektywnych doświadczeniach. Nie ważne, czy uznajesz za prawdziwe idee okultystyczne, ważne jest abyś zaczął poważnie traktować sny i zaczął doceniać to, że gdy śnisz DOŚWIADCZENIA TWOJE SĄ TAK SAMO REALNE JAK TE W ŚWIECIE FIZYCZNYM.

To ostatnie zdanie musisz włączyć do swojego myślenia szczególnie po to by dostrzegać bardzo bliski związek pomiędzy twoimi snami i projekcjami astralnymi.

Niezależnie od tego czy chcesz uwierzyć że twoje sny są tak samo realnymi doznaniami, jak czytanie tych słów, zakładam, że w chwili obecnej przynajmniej udajesz, że tak jest naprawdę. Dlatego kontynuuję swój wykład.

Założyliśmy już, że nasze sny są doznaniami tak realnymi, jak nasze doświadczenia fizyczne, musimy teraz zwrócić uwagę na powiązania między tymi życiami. Rzućmy okiem na pewne fakty dotyczące śnienia.

Są dwie sprawy wymagające rozważenia i każda z nich podlega naszemu bezpośredniemu doświadczeniu. Najważniejszą sprawą, jak zauważymy, jest pamięć.

1. z reguły nie pamiętamy tak dobrze snów, jak naszych doświadczeń fizycznych.

2. gdy śnimy, generalnie nie pamiętamy zdarzeń z życia fizycznego, nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że śnimy i że mamy życie fizyczne.

Obie kwestie są zdecydowanie prawdziwe. Doświadczyłem tego ja, ty i każdy człowiek na tej planecie. Są to bardzo powszechne fakty na temat naszej egzystencji. Musimy zadać sobie pytanie: co one "oznaczają"?

Powyższe twierdzenia wynikają z dwóch głównych powodów dla których snów nie traktuje się jak życia na jawie. Nie ma "ciągłości" pomiędzy naszym snem i życiem na jawie. Przeciętna osoba traktuje zazwyczaj sen i życie na jawie jako dwie osobne sprawy. Oczywiście można śnić o zdarzeniach, które miały miejsce na jawie, a nawet rzadziej, można pamiętać wydarzenia ze snu, które można odnieść do życia na jawie (jak np. deja vu czy ostrzeżenia we śnie). Mówiąc ogólnie brak ciągłości między snem i rzeczywistością jest główną rzeczą, która uniemożliwia IDENTYFIKOWANIE fizycznej osobowości z osobowością na jawie.

Możemy spojrzeć na oba wspomniane fakty pod kątem relacji między "ja" we śnie i "ja" na jawie. Rzeczą łączącą naszą osobowość senną i osobowość na jawie jest PAMIĘĆ, która jest bardzo ważna w projekcji astralnej. Z moich dotychczasowych obserwacji wynika, że JEDYNĄ RZECZĄ, KTÓRĄ MOŻESZ PRZENIEŚĆ TAM I Z POWROTEM POMIĘDZY ŚWIATEM FIZYCZNYM I ŚWIATAMI NIEFIZYCZNYMI JEST TWOJA PAMIĘĆ.

Spójrz na powyższe dwa stwierdzenia. Co mają wspólnego? Pamięć. Nie pamiętamy naszych doświadczeń sennych w życiu fizycznym, ani nie pamiętamy doświadczeń fizycznych w świecie snu. Nauka wchodzenia w projekcję astralną to zmieni. Poniżej podaję bardzo praktyczną definicję projekcji astralnej: PROJEKCJA ASTRALNA TO CIĄGŁOŚĆ PAMIĘCI POMIĘDZY OSOBOWOŚCIAMI WE ŚNIE I NA JAWIE.

To jest naprawdę wielkie stwierdzenie. Jeżeli poznasz prawdę tego zdania poprzez bezpośrednie doświadczenie, wtedy będziesz prawdziwym oneironautą!

Po raz pierwszy w tym rozdziale mamy podstawy do zdefiniowania projekcji astralnej. Jest to sen, ale PROJEKCJA ASTRALNA jest snem, w którym jesteś CAŁKOWICIE ŚWIADOMYM SWOJEGO ŻYCIA NA JAWIE. Termin "świadomy sen" odnosi się zwykle do snu, w którym wiemy, że śnimy. Wydaje się to słuszne, choć odkrycie faktu, że śnimy nie oznacza zdania sobie sprawy z całej własnej tożsamości w tym samym stopniu, co na jawie. W pełnym doświadczeniu projekcji, twoja tożsamość podczas projekcji jest identyczna z tożsamością na jawie. Tego właśnie próbuję was tu nauczyć: jak przenieść swoją tożsamość na jawie w świat snów. Można to nazwać OBE jeśli chcecie, projekcją astralną lub świadomym snem, ważne jest by zrozumieć co chcecie osiągnąć. PRÓBUJECIE PRZENIEŚĆ UMYSŁ NA JAWIE DO ŚWIATA SNU.

Dochodząc do tego wniosku można stwierdzić, że ISTNIEJE SPEKTRUM ŚWIADOMOŚCI POMIĘDZY SNAMI I PROJEKCJĄ ASTRALNĄ. Projekcja astralna nie jest czymś zupełnie innym niż śnienie. Sny niezauważalnie przechodzą w projekcje astralne. Kryterium pozwalającym określić czy twoje doznanie jest snem czy projekcją astralną jest odpowiedź na pytanie: do jakiego stopnia przeniosłeś swoją tożsamość na jawie w świat snu? Osobiście robię to w ten sposób, że najpierw uwarunkowałem się, by rozpoznać, kiedy jestem w świecie snu. Gdy zorientuję się, że śnię, uważam się za "świadomego" i zapisuję doświadczenie w moim dzienniku projekcji astralnych. To znaczy, że rozgraniczam sny od projekcji astralnych, gdy świadomie rozpoznaję podczas snu, że jestem w świecie snu. Rzadko zdarza się, że nie pamiętam swojego imienia, ale jeśli pamiętam, że "znowu jestem w tym samym miejscu" wtedy jest to moje kryterium, które pozwala mi powiedzieć, że mam projekcję astralną (lub OBE czy jakkolwiek to nazwać).

Gdy jestem w projekcji, wyraźnie pamiętam kim jestem w świecie fizycznym. Poznaję, że to ja, ale zdaję sobie sprawę, że nie jestem już w świecie fizycznym. Wiem, że jestem w jakimś innym świecie. Szczerze mówiąc, gdy jestem w projekcji, jestem całkowicie zadziwiony, to jest główna rzecz jaką odczuwam podczas projekcji: zaskoczenie. Jestem zaskoczony, że ja to ja, ale nie jestem w świecie, który znam. Stoję tam (lub płynę, latam) i często z ogromną ciekawością zastanawiam się gdzie ja jestem. Właśnie owa ciekawość miejsca jest siłą napędową mojego działania w projekcjach astralnych (przynajmniej w większości przypadków). Spaceruję i badam otoczenie, rozmawiam z ludźmi, których spotykam i zadaję im pytania. Jeśli zobaczę książki, staram się je czytać (prawdę mówiąc czytanie podczas projekcji jest dla mnie bardzo trudne), badam jak najdokładniej gdzie jestem.

Często w moich projekcjach pamiętam, co przeczytałem w różnych książkach o projekcji astralnej i próbuję robić rzeczy, o których przeczytałem. Dlatego ważne jest by czytać jak najwięcej o osiąganiu projekcji: to daje ci pomysły do działania.

Podsumowując wszystko, co do tej pory powiedzieliśmy (próbujesz przenieść świadomość na jawie w swoje sny, co oznacza, że chcesz zbudować pomost pomiędzy osobowością senną i osobowością na jawie. Wszystko, co pomoże ci wzmocnić połączenie między tymi dwiema osobowościami, pomoże ci zostać oneironautą.

Wszystkie nasze wysiłki zaczną się od osobowości z planu fizycznego, tzn. TY, osoba czytająca te słowa, musisz uczynić wysiłek, by przełamać obecnie istniejącą barierę między "tobą" a "tobą żyjącym w świecie snów", gdy twoje "ja" na jawie śpi. W rzeczywistości jest tylko jedna istota będąca podstawą tych dwóch żyć, i istotą tą jest większe "Ja", w którym zamieszkują obie osobowości.

ZADANIA DO WYKONANIA

1. Pamiętaj swoje sny.

To naprawdę ważny pierwszy krok. Możesz zaprowadzić dziennik snów (i osobny dziennik projekcji astralnych) z tego prostego powodu, że zapisywanie snów pomoże ci je lepiej pamiętać. Gdy zbudzisz się rano, zanim zrobisz cokolwiek, poleż w łóżku, odpręż się i spróbuj przypomnieć sobie jak najwięcej ze snów z ostatniej nocy. Zablokuj wszelkie inne myśli, które przychodzą ci do głowy. Często zaraz po przebudzeniu natychmiast zaczynamy myśleć o tym co mamy dzisiaj do zrobienia. Nie rób tego. Zablokuj te myśli. Zamiast tego, po prostu rozluźnij się i skoncentruj na swoich snach. Zwykle gdy budzimy się, mamy przynajmniej jakiś ślad wspomnień z naszych snów z ostatniej nocy. Jeśli po prostu zrelaksujesz się i skupisz na tym co pamiętasz, zdziwisz się gdy zobaczysz, że automatycznie zaczniesz przypominać sobie inne fragmenty snu.

Oba te ćwiczenia pomogą ci wzmocnić połączenie pamięciowe między osobowością we śnie i na jawie. Jest to bardzo ważne, gdyż kiedy zaczniesz osiągać projekcje, podstawową sprawą będzie zapamiętanie co robiłeś podczas projekcji, gdy wrócisz do planu fizycznego. Jeśli osiągniesz projekcję ale zapomnisz wszystko z niej po powrocie świadomości na plan fizyczny, nie ma z tego żadnego pożytku. Jeżeli coś takiego się zdarzy, po prostu straciłeś czas. Daję słowo, bardzo łatwo jest zapomnieć swoje projekcje zaraz po powrocie do fizycznego świata, zdarzyło mi się to wiele razy.

Jak powiedziałem, po powrocie z projekcji będziesz chciał zanotować to, co ci się przydarzyło podczas projekcji. Więc najważniejszym wstępnym warunkiem do notowania projekcji jest zapamiętywanie ich. Jeśli ich nie pamiętasz, nie możesz ich zapisać. Gdy zaczniesz osiągać projekcje, nie tylko będziesz chciał aby zapisywanie twoich doznań stało się przyzwyczajeniem, będziesz chciał się przyzwyczaić do, w miarę możliwości całkowitego, zapamiętywania projekcji po powrocie na plan fizyczny.

Koniec projekcji będzie wyglądał jak powrót do twojego ciała. Będziesz wiedział, że powróciłeś do swojego ciała, gdy będziesz czuł jak twoje ciało leży w łóżku, czy w jakiejkolwiek będzie ono pozycji. Gdy poczujesz, że wróciłeś do ciała, zdecydowanie pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić jest, jak już mówiłem, zrelaksować się i jak najwięcej przypomnieć sobie z projekcji. Może to zająć do pięciu minut. Gdy już przypomnisz sobie projekcję, powinieneś od razu wstać i zapisać wszystko co pamiętasz. I tak jak przy zwykłych snach, jeśli pierwsze chwile po przebudzeniu przeznaczysz na relaks i przypomnienie sobie projekcji astralnej, zdziwisz się jak łatwo możesz przypomnieć sobie wszystko, co ci się przydarzyło. Szczegóły projekcji będą po prostu wlewały ci się do głowy, ale musisz pozwolić, aby to się stało. Jeśli po prostu obudzisz się nie próbując przywołać projekcji, jest duże prawdopodobieństwo, że zapomnisz wiele rzeczy, które mógłbyś bardzo łatwo zapamiętać. Jest to konieczna dyscyplina aby pomyślnie osiągnąć projekcję astralną.

Jeszcze raz podkreślę jak łatwo jest zapomnieć projekcję po powrocie do fizycznego świata. Z czasem, gdy coraz łatwiej było mi osiągnąć projekcję, po zapomnieniu kilku naprawdę dobrych projekcji niemal przy przebudzeniu, zacząłem zapamiętywać projekcję jeszcze w czasie jej trwania. Sporo razy podczas projekcji notowałem w głowie wszystko, co zdarzyło mi się do danego momentu w projekcji, z klarownym zamiarem zapamiętania jej, gdy wrócę do planu fizycznego. Miałem nawet projekcje, w których faktycznie notowałem, co przydarzyło mi się podczas projekcji! Mówię poważnie, znajdowałem kawałek papieru i ołówek w świecie snu i zapisywałem, co się ze mną działo w samym środku projekcji! Nie muszę dodawać, że podejmowanie wysiłku by zapamiętać projekcję, gdy właśnie w niej jestem, znacznie ułatwia pamiętanie jej po przebudzeniu.

Tak więc, są to rzeczy, które powinieneś wypróbować, gdy będziesz świadomy w świecie snu: dokonaj bardzo jasnych not mentalnych o tym, co się z tobą dzieje z jasnym zamiarem zanotowania tych informacji po powrocie na plan fizyczny.

2. Ćwiczenia samouwarunkowujące.

Istnieją inne ćwiczenia, które możesz wykonywać dla wzmocnienia połączenia pamięciowego między "ja" na jawie i "ja" śniącym. Przedyskutuję teraz ćwiczenia, które nazywam "samouwarunkowującymi". Są one bardzo ważne i tworzą podstawową technikę, służącą osiągnięciu świadomości we śnie. Podobne pomysły na używanie snów jako środka do osiągnięcia projekcji astralnej znajdziesz w książkach o technikach wywoływania tego zjawiska (Rogo, Ophiel, Fox). "Samouwarunkowujące" ćwiczenie ma na celu ulokowanie sugestii w twoim umyśle. Chodzi tu o to, że jeśli będziesz powtarzał sobie pewne rzeczy, one się wydarzą. Są to dwie sugestie:

1. będziesz świadomy we śnie

2. znajdziesz znaki we śnie, które spowodują, że będziesz świadomy.

Omówmy je po kolei. Tylko w rzadkich wypadkach projekcja wydarza się spontanicznie. Od większości z nas wymaga ona silnego pragnienia. W książce S. Rogo pt. "Leaving the Body" nazywa się to "metodą pragnienia", oparta na ideach francuskiego autora ukrywającego się pod pseudonimem Yram. Metoda ta zakłada ciągłe pragnienie osiągnięcia projekcji astralnej. Musisz jak najczęściej myśleć o projekcji podczas życia na jawie, powtarzać sobie "będę miał projekcję", "nauczę się jak mieć projekcje astralne" itp., co więcej, nie możesz ich mówić sobie z niewielkim zaangażowaniem, musisz wypracować sobie wiarę w te stwierdzenia. Musisz rozwinąć w sobie upartą konsekwencję, że cokolwiek się stanie, ty będziesz miał projekcję.

W tej chwili pracujesz nad dwiema rzeczami: Po pierwsze, przyznajesz wobec siebie, że projekcja astralna jest rzeczą prawdziwą. To bardzo ważne, gdyż jakikolwiek sceptycyzm będzie uniemożliwiał projekcję. Mówiąc, że projekcja astralna jest możliwa i że ty właśnie będziesz ją miał, otwierasz możliwość jej pojawienia się w swoim umyśle. Jak z innymi rzeczami, musisz wierzyć, że można tego dokonać. Po drugie, musisz zgromadzić jak największa siłę pragnienia. Jak wszyscy wiemy, gdy czegoś naprawdę pragniemy, szybciej to dostajemy niż rzeczy, które nas mało obchodzą. Pragnienie jest bardzo dużą siłą w życiu człowieka. Okultyzm uczy nas jak kontrolować pragnienia dla osiągania własnych celów (jest to również ważna część magii rytualnej). Przez rozbudowywanie pragnień osiągnięcia projekcji astralnej, dostarczacie energii do swoich wysiłków, pragnienie dodaje im dodatkową siłę. Prawdziwe pragnienie osiągnięcia projekcji może zdecydować o wejściu w projekcję astralną.

Wiem to z własnego doświadczenia. W okresach gdy miałem najwięcej projekcji myślałem praktycznie tylko o jednym (o śnie świadomym. Czytałem jak najwięcej książek o projekcji astralnej i pragnąłem jej bardziej niż jakiejkolwiek innej rzeczy na świecie. Gdy szedłem spać w nocy (lub drzemałem w ciągu dnia) nie myślałem o niczym innym jak o tym, że pragnę opuścić moje ciało, gdy zasnę. Nie lubię tego mówić, ale nie osiągniesz projekcji astralnej, jeśli twoja postawa opiera się na połowicznym zaangażowaniu. Nie osiąga jej ktoś, kto nie jest zaangażowany. Poza praktykowaniem odpowiednich ćwiczeń i rozwijaniem odpowiednich postaw i zrozumienia, musisz naprawdę chcieć przeżyć to doznanie. Z duża dozą pewności mogę stwierdzić, że im silniejsza masz wolę osiągnięcia projekcji, tym większe jest prawdopodobieństwo, że będziesz ją miał.

A teraz rozważmy drugie stwierdzenie: "znajdziesz znaki we śnie, które spowodują, że będziesz świadomy".

Jest to sedno użycia snów jako środka do uzyskania projekcji astralnej. To zagadnienie jest omawiane w wielu książkach wyjaśniających jak wejść w projekcję astralną. Chodzi głównie o to, że w snach dzieją się rzeczy, które są zupełnie niemożliwe na jawie. Może to być cokolwiek: być może w swoim śnie znasz kogoś, kogo nie znasz na jawie, możesz być w znajomym otoczeniu, ale przedmioty nie są na swoich miejscach. Na przykład, możesz być w swoim domu we śnie, ale meble są inne lub jest tam coś, czego nie ma w rzeczywistości. Może to być coś jeszcze bardziej niezwykłego. Może widzisz we śnie jak zwierzęta latają albo mówią (!) albo widzisz coś, co jest niemożliwe w życiu fizycznym.

MUSISZ UWARUNKOWAĆ SIĘ W TAKI SPOSÓB, ŻE GDY ZOBACZYSZ, JAK W TWOIM ŚNIE DZIEJĄ SIĘ DZIWNE RZECZY, UŻYJESZ TYCH DZIWNYCH SYTUACJI BY STWIERDZIĆ, ŻE JESTEŚ W ŚWIECIE SNU.

Musisz myśleć o swoich normalnych snach i o tym, że w normalnych snach dziwne okoliczności nawet cię nie zaskakują. Musisz zacząć od "zapamiętywania" dziwnych zdarzeń w swoich snach. Jestem pewien, że wszyscy potraficie myśleć o czymś dziwnym, co widzieliście we śnie, a co was w ogóle nie zaskoczyło. Gdy zapamiętasz tego typu dziwne wydarzenia we śnie, pomyśl "następnym razem, gdy coś takiego mi się zdarzy, będę wiedział, że śnię". Jeśli będziesz ciągle nad tym pracował, to w końcu tak się stanie: będziesz śnił, zobaczysz coś dziwnego, co nigdy nie przydarzyłoby się na jawie i nagle zdasz sobie sprawę z tego, że śnisz.

Gdy to się dzieje, możliwe że "poczujesz" coś dziwnego we śnie. Na przykład wszyscy dobrze znamy uczucie, gdy siedząc przez długi czas na krześle, nagle wstajemy. Możesz doznać pewnego rodzaju przepływu energii w ciele albo chwilowego zaniku widzenia i charakterystycznego dźwięku w uszach. Wielokrotnie gdy staję się świadomy we śnie, mam to samo wrażenie. Nie mam zupełnie pojęcia dlaczego tak się dzieje, ale występuje to u mnie dosyć regularnie.

Na zakończenie podsumuję główne punkty, o których mówiliśmy, jak również wskażę pewne ćwiczenia do zrobienia.

A . Musisz zmienić swoje poglądy na temat snów. Musisz nauczyć się akceptować sny jako prawdziwą i ważną część twojego doświadczenia jako istoty żyjącej.

B. Powinieneś zaprowadzić dziennik twoich doświadczeń. Można mieć jeden dziennik do zapisywania snów jak i projekcji astralnych, można mieć też dwa osobne dzienniki. Ni ważne na co się zdecydujesz, musisz zacząć zapisywać własne doświadczenia w świecie snu.

C. Musisz uznać, że sny i projekcje astralne tworzą ciągłe spektrum stanów świadomości. Sen ma miejsce wtedy, gdy jesteś nieświadomy swojego życia na jawie, projekcja astralna jest snem, w którym jesteś w wysokim stopniu świadomy życia tu, na planie fizycznym. W praktyce twoja świadomość może być gdziekolwiek pomiędzy tymi dwoma stanami.

D. Musisz wzmocnić zdolność zapamiętywania snów tzn. Musisz użyć swojej pamięci jako POMOSTU między doświadczeniami we śnie i na jawie.

E. Im bardziej pragniesz osiągnąć projekcję, tym większe prawdopodobieństwo, że "znajdziesz się" w świadomym śnie.

F. Uwarunkuj się dla rozpoznania, że śnisz. Najłatwiej jest użyć dziwnych zdarzeń aby rozpoznać, że jest się we śnie.

Na zakończenie kilka ćwiczeń.

1. Gdy budzisz się rano, zanim pomyślisz o czymkolwiek innym, spróbuj przypomnieć sobie jak najwięcej o swoich snach.

2. Zapisuj wszystko co pamiętasz ze swoich snów

3. Zrób listę wszystkich niezwykłych rzeczy, które zdarzyły ci się we śnie. (Niekoniecznie w oparciu o ćwiczenie 1 i 2, ale zapisz "jakiekolwiek" dziwne wydarzenie we śnie, które pamiętasz. Nie zapomnij, jakiekolwiek "niezwykłe" zdarzenie we śnie jest czymś, co nie może się zdarzyć, lub jest zupełnie inne od tego, co dzieje się na jawie.)

4. W ciągu dnia, zatrzymuj się i bądź świadomy siebie. Myśl kim jesteś, gdzie mieszkasz, gdzie jesteś (w szkole, w domu, w pracy itp.). Gdy to robisz, powiedz sobie, że zrobisz dokładnie to samo, gdy będziesz śnić. Staraj się to robić jak najczęściej w ciągu dnia.

5. Gdy idziesz w nocy spać, powtarzaj następującą myśl: "Dziś będę świadomy, że śnię, gdy będę śnił. Gdy zobaczę coś dziwnego w moich snach, wtedy stanę się świadomy tego, że śnię".

Jeśli będziesz robił te ćwiczenia jak i inne ćwiczenia wymienione w tekście, znacznie zwiększysz swoje szanse na osiągnięcie OOBE.