lii

Odpowiedzi na te pytania powinny decydować o wyborze metod resocjalizacji i reedukacji więźnia. l.Dokona] socjologicznej analizy zakładu penitencjarnego.

W ZK i AS funkcjonują następujące komórki organizacyjne: dział ochrony i dowodzenia, penitencjarny, ewidencji i zatrudnienia,

finansowy, gospodarczy, służba zdrowia i więzienna szkoła.

Wszyscy funkcjonariusze i pracownicy zakładu penitencjarnego biorą udział w wykonaniu kary pozbawienia wolności.

Kontakty z przedstawicielami różnych działów pokazują, że występują między nimi nie tylko poważne różnice zdań w kwestii

sposobu wykonywania kary pozbawienia wolności, ale także często wyrazy jawnej niechęci.

Ośrodkiem działalności penitencjarnej jest dział penitencjarny. Na nich ciąży odpowiedzialność za przebieg pracy

wychowawczej. Najważniejsze, przynajmniej w deklaracji, jest wychowanie osób skazanych na karę pozbawienia wolności.

Dla pracowników działu ochrony najważniejszy jest ład, dyscyplina, porządek i bezpieczeństwo w zakładzie.

Dla działu gospodarczego najważniejsza jest praca, jej organizacja i bezwzględna kontrola jej wykonania w terminie.

Służba więzienna zorganizowana jest na wzór wojskowy i ma wyraźnie paramilitarny charakter (umundurowanie, uzbrojenie,

przepisy określające możliwość użycia broni, hierarchia stopni służbowych, oraz posłuszeństwo służbowe i nakaz bezzwłocznego

wykonania poleceń i rozkazów przełożonych).

Stąd powodzenie przedsięwzięć resocjalizacyjnych i atmosfera w zakładzie zależą w dużym stopniu od dyrektora zakładu, od

poziomu jego kwalifikacji zawodowych, postaw oraz cech osobowości. (Patrz teźpki 14)

^/-1.Omów klasyfikację skazanych.

Klasyfikacji dokonuje się w celu: stworzenia warunków sprzyjających indywidualnemu postępowaniu ze skazanymi, zapobieganiu szkodliwym wpływom skazanych zdemoralizowanych oraz zapewnieniu skazanym bezpieczeństwa osobistego, wyboru właściwego systemu wykonania kary, rodzaju i typu zakładu karnego, oraz rozmieszczenia skazanych wewnątrz ZK.

Klasyfikacji dokonuje się mając na względzie:

pleć, wiek, uprzednie odbywanie kary, umyślność lub nieumyślność, wysokość kary, stan zdrowia fizycznego i psychicznego, stopień demoralizacji i zagrożenia społecznego.

• w ZK dla młodocianych - skazani do 24 roku życia, w uzasadnionych wypadkach dłużej; dorosły skazany po raz pierwszy, wyróżniający się dobrą postawą, za swoją zgodą;

• w ZK dla odbywających karę po raz pierwszy także skazanych odbywających zastępczą karę pozbawienia wolności;

• w ZK dla recydywistów - dorośli skazani za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę

pozbawienia wolności oraz za wykroczenia umyślne zasadniczą lub zastępczą karą aresztu, którzy uprzednio już odbywali takie kary.

• Kobiety odbywają karę pozbawienia wolności odrębnie od mężczyzn, typu półotwartego (chyba że demoralizacja, względy bezpieczeństwa przemawiają inaczej)

• Skazanego odb. karę w systemie programowego oddziaływania osadza się w ZK typu półotwartego;

• Skazanego za przestępstwo nieumyślne - w ZK typu półotwartego;

• Skazanego stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezp. zakładu - osadza się w ZK typu zamkniętego, a także skazanego na dożywocie, skazanego za przestępstwo popełnione w zorganizowanej grupie.

^f'} j l.Rozmowa wychowawcza jako metoda oddziaływania penitencjarnego.

Jeden z podstawowych sposobów utrzymania kontaktów wychowawczych z osadzonymi. Przepisy przewidują kilkanaście różnych rozmów, które spełniają wiele różnych funkcji (od informacyjnej, poprzez terapeutyczną, sterującą komunikacyjną, diagnostyczną, po socjotechniczną). Do najpopularniejszych rodzajów należy: wstępna, po skazaniu wyrokiem, po przetransportowaniu, przed zwolnieniem, w związku z zaistniałą sytuacją wychowawczą, w związku z naruszeniem porządku, kiedy skazany sam zgłasza się z jakąś sprawą. Notatki z rozmów trafiają do akt skazanego.

W celu przeprowadzenia rozmowy nie należy przerywać jedzenia, spoczynku, ważnych zajęć i czynności. Nie wolno zapominać o podkulturowych uwarunkowaniach oraz emocjonalnych czynnikach. Skazany wychodząc z celi często odczuwa niepokój, po powrocie na ogół jest dokładnie wypytywany przez współosadzonych o treść rozmowy. Niekiedy skazani uniemożliwiają wyjście na rozmowę.

' 'rl l.Podkultura więzienna i jej wpływ na proces resocjalizacji.