RODZAJE I ETAPY BADA艃 RYNKOWYCH
Opracowanie pyta艅 od egzaminu
1. Wymieni膰 szczeg贸艂owe pytania, kt贸re mog膮 pos艂u偶y膰 poznaniu post臋powania nabywc贸w.
Co ? Ile ? Jak ? /w jaki spos贸b/ Gdzie? Kiedy? Kto?
2. Wymieni膰 problemy sk艂adaj膮ce si臋 na analiz臋 rozwoju rynku-produktu (pierwszy etap analizy otoczenia
przedsi臋biorstwa).
- okre艣lenie wielko艣ci segmentu rynku mierzonej w % liczby ludno艣ci
- analiza tempa rozwoju segmentu rynku
- okre艣lenie wielko艣ci i tendencji rozwoju popytu w wyra偶eniu fizycznym i warto艣ciowym
- okre艣lenie 艣redniej konsumpcji i poziomu nasycenia w dany produkt na 1 mieszka艅ca, gospodarstwo
domowe, na klienta
- okre艣lenie 艣redniej d艂ugo艣ci 偶ycia produktu oraz ilo艣ci i charakteru produkt贸w substytucyjnych
- analiza udzia艂u popytu restytucyjnego w sprzeda偶y produktu oraz rodzaj贸w innowacji zwi膮zanych z
produktem
- okre艣lenie poziomu cen produktu i relacji miedzy nimi na tle konkurencji
- okre艣lenie tendencji rozwoju 艣rednich cen produktu
- analiza struktury i koszt贸w r贸偶nych form dystrybucji
- okre艣lenie nat臋偶enia reklamy
- analiza rodzaj贸w stosowanych akcji promocyjnych
- ocena 艂atwo艣ci komunikowania si臋 z segmentem rynku
Celem analizy jest okre艣lenie perspektyw rozwoju produktu-rynku w ci膮gu 3-5 lat
3. Podstawowe problemy do analizy konkurencji.
- liczba bezpo艣rednich konkurent贸w
- udzia艂 w rynku trzech lub pi臋ciu najwa偶niejszych konkurent贸w
- dominuj膮cy typ post臋powania konkurencyjnego (niezale偶ny, lider, obserwator, na艣ladowca itp.)
- 藕r贸d艂o przewagi konkurencyjnej najwa偶niejszych konkurent贸w
- pochodzenie przewagi kosztowej konkurent贸w
- si艂a obrazu marki obecnych konkurent贸w
- czynniki utrudniaj膮ce wej艣cie do sektora nowych konkurent贸w
- charakter i si艂a konkurencyjna produkt贸w substytucyjnych
- stopie艅 koncentracji dostawc贸w i ich si艂a konkurencyjna
4. Podstawowe problemy do analizy dystrybucji.
- udzia艂 w rynku ka偶dego kana艂u dystrybucji
- kierunki rozwoju w kanale dystrybucji
- charakter dystrybucji : intensywna, selektywna, wy艂膮czna
- formy wsp贸艂dzia艂ania zwi臋kszaj膮ce efektywno艣膰- funkcjonowania kana艂u dystrybucji
- rodzaje konflikt贸w w kana艂ach dystrybucji i sposoby ich przezwyci臋偶ania
- potencja艂 ekonomiczny i reputacja producenta oraz po艣rednik贸w
- funkcje dystrybutora w kszta艂towaniu asortymentu handlowego
- znaczenie marek dystrybutora w badanym sektorze
- koszty dystrybucji ponoszone przez kana艂
- rodzaje 艣rodk贸w promocyjnych stosowanych przez dystrybutor贸w
- udzia艂 dystrybutora w wydatkach na reklam臋, w promocji prowadzonej przez detalist贸w
- korzy艣ci marketingu bezpo艣redniego dla dystrybutor贸w i dla przedsi臋biorstwa
5. Rodzaje bada艅 ankietowych wyr贸偶nianych ze wzgl臋du na metod臋 kontaktowania si臋 z respondentem :
- wywiady bezpo艣rednie na podstawie kwestionariusza
- ankiety pocztowe
- ankiety telefoniczne
- ankiety prasowe
- ankiety rozdawane
Rodzaje bada艅 ankietowych wyr贸偶nianych ze wzgl臋du na charakter zbiorowo艣ci :
- badania opinii konsument贸w
- badania opinii sprzedawc贸w
- badania opinii ekspert贸w
6. Scharakteryzowa膰 metod臋 kwotowego/proporcjonalnego/ doboru respondent贸w.
Metoda ta opiera si臋 na za艂o偶eniu, 偶e dana pr贸ba jest reprezentatywna dla wszystkich interesuj膮cych nas
cech.
Pr贸b臋 tak膮 dobiera si臋 w nast臋puj膮cy spos贸b :
- na podstawie znanej struktury zbiorowo艣ci generalnej dobieramy grupy kwotowe
- poszczeg贸lne grupy przydzielamy ankieterom, przekazuj膮c im dok艂adn膮 instrukcj臋
- ankieterzy dokonuj膮 doboru jednostek wg swego uznania w obr臋bie 艣ci艣le przestrzeganych grup
kwotowych
Zesp贸艂 cech-kryteri贸w powinien by膰 mo偶liwy do ustalenia w populacji generalnej
7. Informacje jakie mo偶e uzyska膰 badacz przy pomocy pyta艅 kwestionariuszowych dotycz膮cych zachowa艅 i
postaw.
zachowania - jaka jest bie偶膮ca i potencjalna pozycja danego produktu na rynku, ustala pozycj臋 firmy lub
marki na rynku
postawy - pogl膮dy, opinie i wyobra偶enia respondent贸w na dany temat /dzi臋ki temu mo偶na stara膰 si臋 wp艂yn膮膰
na sposoby ich zakup贸w, mo偶na opracowa膰 plan osi膮gni臋cia korzystnej sprzeda偶y/
8. U偶ycie terminu 鈥瀙anel鈥.
- rodzaj bada艅 polegaj膮cych na uzyskiwaniu w pewnych odst臋pach czasu okre艣lonego zestawu informacji
na ustalonej, w zasadzie niezmiennej zbiorowo艣ci konsument贸w
- rodzaj badania rynku w sferze dystrybucji, gdzie w roli respondent贸w wyst臋puj膮 wybrane lub losowo
wylosowane sklepy, hurtownie, magazyny itp. , kt贸re dostarczaj膮 ci膮g艂ych lub okresowych informacji
- powtarzalne badania zachowa艅 rynkowych przedsi臋biorstw produkcyjnych, us艂ugowych, handlowych itd.
G艂贸wnym celem bada艅 panelowych jest ustalenie i ocena zmian zjawisk rynkowych w czasie.
9. Techniki projekcyjne stosowane w badaniach.
S膮 one metodami bada艅 motywacyjnych interesuj膮cymi dla respondenta i badacza. Celem ich jest dotarcie
do osobowo艣ci, postaw i motyw贸w dzia艂ania badanych os贸b na podstawie tego, co one m贸wi膮 lub pisz膮 o innych ludziach i sytuacjach. 鈥濸rojekcja鈥 osobowo艣ci opiera si臋 na za艂o偶eniu, 偶e oceniaj膮c innych ludzi
/otoczenie, wydarzenia/, respondenci przypisuj膮 im niekt贸re swoje cechy, nastroje i przedstawiaj膮 je we w艂asnym, emocjonalnym 艣wietle /metoda osoby trzeciej/. Ta identyfikacja dokonuje si臋 nie艣wiadomie, dzi臋ki czemu odpowiedzi s膮 obiektywne.
Techniki projekcyjne obejmuj膮 szereg test贸w m.in. :
路 test skojarze艅 s艂ownych - stosowany g艂贸wnie do badania wyobra偶e艅 o towarze, znaku towarowym
路 test uzupe艂niania luk s艂ownych w zdaniu - polega na uzupe艂nianiu niedoko艅czonych zda艅
路 test typu 鈥瀦gadnij i wyobra藕 sobie鈥 - sprowadza si臋 do przedstawienia badanemu kr贸tkiego opisu
charakteryzuj膮cego post臋powanie kilku os贸b ; badaj膮cy prosi uczestnika
testu o wyobra偶enie sobie tych ludzi, odgadni臋cie ich zachowania
w okre艣lonych okoliczno艣ciach i motyw贸w post臋powania
路 test akceptacji tematycznej - polega na uk艂adaniu przez respondenta kr贸tkich scen z wr臋czonych
mu zdj臋膰 lub obrazk贸w ; test ten pozwala bada膰 reakcje i odczucia
respondenta na symbole, znaki towarowe, opakowania itd.
10. Zmienne brane pod uwag臋 przy kwalifikowaniu r贸偶nych rodzaj贸w eksperyment贸w.
Pod uwag臋 brane s膮 zmienne niezale偶ne i zmienne zale偶ne.
Zmienne niezale偶ne - wybrane czynniki maj膮ce wp艂yw na okre艣lone zjawisko / zmienn膮 zale偶n膮/,
podlegaj膮 one celowemu kszta艂towaniu przez eksperymentatora
Zmienne zale偶ne - s膮 nimi najcz臋艣ciej wielko艣ci lub warto艣ci sprzeda偶y ; mog膮 by膰 one r贸偶ne ze wzgl臋du
na cel badania i s膮 w wi臋kszo艣ci przypadk贸w instrumentami wywodz膮cymi si臋 z
podstawowych element贸w marketingu tj. produktu, ceny, dystrybucji i promocji
11. Model w formie kwadratu 艂aci艅skiego
Sklep Dzie艅 |
Przystanie promowe |
Zachodnie przej艣cia graniczne |
Po艂udniowe przej艣cia graniczne |
Porty lotnicze |
Poniedzia艂ek |
P1 |
P2 |
P3 |
P4 |
Wtorek |
P2 |
P3 |
P4 |
P1 |
艢roda |
P3 |
P4 |
P1 |
P2 |
Czwartek |
P4 |
P1 |
P2 |
P3 |
P1, P2, P3, P4 - ceny
12. Projekt w postaci modelu czynnikowego
Zawarto艣膰 cukru Smak |
1 |
2 |
3 |
4 |
1 |
A |
B |
C |
D |
2 |
E |
F |
G |
H |
3 |
I |
J |
K |
L |
4 |
M |
N |
O |
P |
14. Obszary zastosowa艅 eksperymentu w formie kwadratu 艂aci艅skiego i modelu czynnikowego.
Obie formy maj膮 zastosowanie w przypadku, gdy badana zbiorowo艣膰 jest wewn臋trznie silnie zr贸偶nicowana.
Istota metody polega na podzieleniu zbiorowo艣ci wg wybranych kryteri贸w, stanowi膮cych zmienne ograniczaj膮ce, na bardziej jednolite warstwy i losowaniu z nich grup eksperymentalnych i kontrolnych w takiej proporcji, by struktury pr贸b odpowiada艂y strukturze zbiorowo艣ci generalnej. Formy te nale偶膮 do eksperyment贸w statystycznych z wieloma zmiennymi.
Przyk艂adem zastosowania formy kwadratu 艂aci艅skiego mo偶e by膰 zmierzenie wp艂ywu 4 r贸偶nych poziom贸w cen na wielko艣膰 sprzeda偶y w 4 r贸偶nych sklepach w 4 kolejnych dniach tygodnia.
Eksperyment w postaci modelu czynnikowego mo偶e by膰 stosowany w sytuacji, gdy wyst臋puje konieczno艣膰 pomiaru wp艂ywu na dane zjawisko dwu lub wi臋cej liczby zmiennych niezale偶nych, z kt贸rych ka偶da przyjmuje po kilka warto艣ci.
16. Rodzaje eksperymentu maj膮ce zastosowanie w badaniu preferencji nabywc贸w.
W tym przypadku mo偶na zastosowa膰 trzy metody :
路 zwyk艂ego uszeregowania - polega na tym, 偶e konsument musi uszeregowa膰路 produkty w kolejno艣ci
odpowiadaj膮cej jego w艂asnej skali preferencji ( np. A>B>C )
路 por贸wnania par produkt贸w - polega na przedstawieniu kolejnych zestaw贸w par produkt贸w /mo偶liwe
jest zestawienie trzech produkt贸w - m贸wimy wtedy o triadach/, a
konsument za ka偶dym razem powinien wskaza膰, kt贸ry produkt preferuje
( AB, AC i BC ; konsument m贸g艂by stwierdzi膰 偶e woli A od B, A od C i
B od C, wniosek z tego - A>B>C )
路 klasyfikacji punktowej - polega na przypisywaniu poszczeg贸lnym produktom A,B i C pewnych
warto艣ci b臋d膮cych miernikiem oceny produktu wyra偶aj膮cych preferencje
konsumenta
Bardzo mi si臋 podoba |
Nie podoba mi si臋 |
Troch臋 mi si臋 podoba |
Jest mi oboj臋tny |
Troch臋 mi si臋 podoba |
Podoba mi si臋 |
Bardzo mi si臋 podoba |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
Np. A=7, B=5, C=2 to wnioskujemy, 偶e A>B>C
17. Skale porz膮dkowe stosowane w badaniach rynkowych.
- skala Likerta - stosowana do pyta艅, kt贸re daj膮 mo偶liwo艣膰 okre艣lenia stopnia akceptacji
Zupe艂nie si臋 nie zgadzam |
Nie zgadzam si臋 |
Nie mam zdania |
Zgadzam si臋 |
Ca艂kowicie si臋 zgadzam |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala wa偶no艣ci - wg niej szereguje si臋 cechy oferty od 鈥 w og贸le nieistotnych鈥 do 鈥瀊ardzo istotnych鈥
Zupe艂nie nieistotne |
Niezbyt istotne |
Do艣膰 istotne |
Istotne |
Bardzo istotne |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala ocen - wg niej szereguje si臋 oceny atrybut贸w oferty od 鈥瀦艂ych鈥 do 鈥瀦nakomitych鈥
Z艂a |
Zadowalaj膮ca |
Dobra |
Bardzo dobra |
Znakomita |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala intencji zakupu - sygnalizuje zdecydowanie respondenta i jego zamiar zakupu
Nie |
Prawdopodobnie nie |
Nie wiem |
Prawdopodobnie tak |
Z pewno艣ci膮 tak |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala znajomo艣ci - stosowana w celu odzwierciedlenia stanu wiedzy o ofercie rynkowej
Nigdy nie s艂ysza艂em |
Kiedy艣 s艂ysza艂em |
Znam tylko troch臋 |
Znam ca艂kiem dobrze |
Znam bardzo dobrze |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala 偶yczliwo艣ci - stosowana w celu okre艣lenia empatii w pytaniach o odczucia zwi膮zane z jako艣ci膮
艣wiadczonych us艂ug i obiektywny stosunek wobec oferty rynkowej
Nie偶yczliwa |
Troch臋 nie偶yczliwa |
Oboj臋tna |
Troch臋 偶yczliwa |
Bardzo 偶yczliwa |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
- skala Thurstone`a /patrz pyt.33/
- skala zr贸偶nicowania semantycznego - s艂u偶y do pomiaru znacze艅, jakie konsument przypisuje badanemu
obiektowi
Biuro Podr贸偶y 鈥濷rbis鈥 jest firm膮
du偶膮 |
|
|
|
|
|
|
ma艂膮 |
|
|
|
|
|
|
|
|
do艣wiadczon膮 |
|
|
|
|
|
|
niedo艣wiadczon膮 |
|
|
|
|
|
|
|
|
nowoczesn膮 |
|
|
|
|
|
|
przestarza艂膮 |
|
|
|
|
|
|
|
|
drog膮 |
|
|
|
|
|
|
tani膮 |
|
|
|
|
|
|
|
|
nastawion膮 na wysok膮 jako艣膰 |
|
|
|
|
|
|
nastawion膮 na nisk膮 jako艣膰 |
|
|
|
|
|
|
|
|
18. Patrz pytanie wy偶ej.
19. Analiza conjoint i profil ca艂kowity.
Generalnym za艂o偶eniem analizy conjoint jest wyja艣nienie preferencji konsument贸w, dotycz膮cych
poszczeg贸lnych atrybut贸w /charakterystyk, cech/ produkt贸w. Chodzi g贸wnie o zbadanie struktury
wybor贸w dokonywanych przez nabywc贸w. Analiza ta pozwala przewidywa膰 akceptacj臋 przez nabywc贸w
koncepcji nowych produkt贸w. Dzi臋ki niej odkrywa si臋 zestawy cech, kt贸re najlepiej odpowiadaj膮
oczekiwaniom potencjalnych nabywc贸w.
Profil ca艂kowity - zgodnie z t膮 metod膮 przedstawiamy respondentowi kompletny zestaw atrybut贸w lub
charakterystyk produktu. Ka偶da koncepcja produktu jest szczeg贸ln膮 kombinacj膮
atrybut贸w rozpatrywanych na r贸偶nych poziomach. Respondent por贸wnuje produkty
w spos贸b znany mu z rzeczywisto艣ci
20. Analiza conjoint i metoda trade off
Generalnym za艂o偶eniem analizy conjoint jest wyja艣nienie preferencji konsument贸w, dotycz膮cych
poszczeg贸lnych atrybut贸w /charakterystyk, cech/ produkt贸w. Chodzi g贸wnie o zbadanie struktury
wybor贸w dokonywanych przez nabywc贸w. Analiza ta pozwala przewidywa膰 akceptacj臋 przez nabywc贸w
koncepcji nowych produkt贸w. Dzi臋ki niej odkrywa si臋 zestawy cech, kt贸re najlepiej odpowiadaj膮
oczekiwaniom potencjalnych nabywc贸w.
Metoda por贸wna艅 parami atrybut贸w, zwana trade off - metoda ta polega na przedstawianiu respondentowi
koszyk贸w atrybut贸w parami, w postaci macierzy krzy偶uj膮cej oba zestawy atrybut贸w.
Respondent jest proszony o uszeregowanie tych koszyk贸w w uk艂adzie od najbardziej
do najmniej preferowanych. G艂贸wna zalet膮 tej metody jest redukowanie informacji i
u艂atwienie pracy respondentowi.
21. Wska藕niki poziomu udzia艂u w rynku.
- absolutny udzia艂 w rynku - udzia艂 sprzeda偶y danego przedsi臋biorstwa w og贸lnej sprzeda偶y
analizowanych produkt贸w na danym rynku
- udzia艂 w rynku docelowym - tj. w takim segmencie rynku, do kt贸rego przedsi臋biorstwo adresuje
swoj膮 ofert臋
- relatywny udzia艂 w rynku - stosunek sprzeda偶y danego przedsi臋biorstwa do sprzeda偶y trzech
najwi臋kszych konkurent贸w /je偶eli badane przedsi臋biorstwo obs艂uguje
30% rynku to sprzeda偶 w relacji do konkurent贸w wynosi 43% (30/70)
- stosunek sprzeda偶y danego przedsi臋biorstwa do sprzeda偶y najwi臋kszego konkurenta - wska藕nik
otrzymuje si臋 poprzez podzielenie absolutnego udzia艂u w rynku przez
analogiczny udzia艂 najwi臋kszego konkurenta (30/20=1.5)
22. Wska藕niki struktury udzia艂u w rynku.
- stopa zasi臋gu rynku - /inaczej wska藕nik penetracji horyzontalnej/ wyra偶ona jest przez odsetek
nabywc贸w marki X w globalnej liczbie nabywc贸w danej kategorii produkt贸w
- stopa wy艂膮czno艣ci - udzia艂 zakup贸w marki X zaliczanych do danej kategorii produkt贸w
- stopa intensywno艣ci - /inaczej wska藕nik penetracji wertykalnej/ por贸wnuje 艣rednie ilo艣ci kupowane
przez nabywc臋 marki X ze 艣rednimi ilo艣ciami nabywanymi przez nabywc臋 danej kategorii produktu
UDZIA艁 W RYNKU = STOPA ZASI臉GU RYNKU x STOPA WY艁膭CZNO艢CI x STOPA INTENSYWNO艢CI
23. Wska藕niki dynamiki udzia艂u w rynku.
- stopa wierno艣ci - odsetek nabywc贸w, kt贸rzy nabywali mark臋 X w poprzednich okresach i nabywaj膮 j膮
nadal
- stopa przyci膮gania - odsetek nabywc贸w, kt贸rzy nabywaj膮 od pewnego czasu mark臋 X, a wcze艣niej
nabywali marki konkurencyjne
27. mocne strony - mog膮 wyra偶a膰 si臋 w du偶ym udziale firmy w rynku i zwi膮zanej z tym silnej pozycji
przetargowej wobec dostawc贸w i klient贸w ; 藕r贸d艂em mocnych stron mo偶e by膰 zar贸wno
wielko艣膰 przedsi臋biorstwa, zasoby firmy jak i niskie koszty jednostkowe, umiej臋tno艣膰
zarz膮dzania oraz tworzenie dobrego wizerunku firmy
s艂abe strony - mog膮 dotyczy膰 wszystkich lub tylko niekt贸rych sfer dzia艂ania ; s艂abymi stronami mog膮
by膰 nienowoczesna technologia, niska jako艣膰 produkt贸w, niedostateczne wyposa偶enie
materia艂owo-techniczne, brak lub b艂臋dy w stosowaniu marketingu
28. szanse - to tendencje i zjawiska w otoczeniu przedsi臋biorstwa, kt贸re odpowiednio wykorzystane mog膮
si臋 sta膰 bod藕cem rozwojowym ; warto艣膰 tego bod藕ca jest zwi膮zana z jego atrakcyjno艣ci膮
i prawdopodobie艅stwem osi膮gni臋cia sukcesu ; to z kolei zale偶y od kompetencji zarz膮dzaj膮cych
firm膮 oraz od uwarunkowa艅 wykorzystania szansy
zagro偶enia - s膮 to bariery czy przeszkody, uniemo偶liwiaj膮ce pe艂ne wykorzystanie mocnych stron i szans
oraz realizacj臋 cel贸w dzia艂ania ; zagro偶enie jest tym powa偶niejsze im bardziej pogarsza si臋
rentowno艣膰 przedsi臋biorstwa
29 i 30. Arkusz mocnych i s艂abych stron firmy
Cechy przedsi臋biorstwa |
Mocne strony |
Pozycja neutralna |
S艂abe strony |
Znaczenie |
||||||
|
Punktacja od 1 do 5 |
|
Punktacja od 1 do 5 |
Wysokie |
艢rednie |
Niskie |
||||
1. ZWI膭ZKI Z OTOCZENIEM - popularno艣膰- i reputacja firmy - udzia艂 w rynku - relacje z dostawcami i kooperantami - relacje z odbiorcami - zwi膮zki z bankiem |
|
|
|
|
|
|
||||
2. STRATEGIA PROMOCJI - wykorzystanie podstawowych medi贸w reklamowych - prowadzenie promocji sprzeda偶y - skuteczno艣膰- reklamy - atrakcyjno艣膰- znaku firmowego |
|
|
|
|
|
|
||||
3. STRATEGIA ROZWOJU PRODUKTU - zdolno艣膰- innowacji - wprowadzenie do produkcji nowych wyrob贸w - jako艣膰- i nowoczesno艣膰- wyrob贸w - w艂asny potencja艂 naukowo-badawczy |
|
|
|
|
|
|
||||
4. STRATEGIA CEN - poziom cen w relacji do konkurencji - sposoby r贸偶nicowania cen |
|
|
|
|
|
|
31. Metoda triad.
Jest to bardzie rozwini臋ta forma metody por贸wnywania par. Tworzone s膮 zestawy sk艂adaj膮ce si臋 z trzech
produkt贸w. Ludziom stosunkowo 艂atwo jest wyrazi膰 swoje preferencje co do produkt贸w /艂atwo zauwa偶y膰
istotne podobie艅stwa i r贸偶nice mi臋dzy nimi/. W metodzie por贸wnywania par wyst臋puj膮 trzy produkty ; w
metodzie triad jest ich wi臋cej /np. A, B, C, D, E/
33. Metoda por贸wna艅 Thurstone`a.
Obejmuje wszystkie mo偶liwe warianty postawy od bardzo pozytywnej do ca艂kiem negatywnej.
Respondentowi przedstawia si臋 na og贸艂 15 opinii na dany temat i proponuje si臋 11-punktow膮 skal臋
odpowiedzi. W skali tej (1) oznacza najbardziej przychyln膮 postaw臋, (11) najbardziej nieprzychyln膮.
Kategoria (6) to postawa neutralna. Wyniki odpowiedzi s膮 sumowane. W skali tej im ni偶szy wynik, tym
bardziej przychylna postawa respondenta do badanego przedmiotu.
34. Pytania o wielko艣膰 rynku
Czy w og贸le kupuje Pan ... ? Jak cz臋sto kupuje Pan ... ? Ile kupuje Pan ... ?
Ile wyda艂 Pan w ostatnim tygodniu na ... ? itp.
35. Pytania o udzia艂 w rynku
Jakiej marki wyrobu Pan u偶ywa ? Jak膮 ilo艣膰 produktu danej marki kupuje Pan miesi臋cznie ?
36. Pytania o schematy zakup贸w
Kiedy ostatnio kupi艂 Pan ... ? Ile zwykle kupuje Pan ... ?
37. Pytania o stan posiadania
Czy posiada Pan dany produkt ? Jak d艂ugo go Pan ma ? Ile posiada Pan takich produkt贸w ?
38. Pytania o wzory zachowa艅
Jak cz臋sto kupuje /u偶ywa, odwiedza/ Pan ... ? Kto pom贸g艂 Panu w wyborze zakupionego ... ?
Kto w Pana firmie podejmuje ostateczne decyzje o wyborze okre艣lonego dostawcy ?
39. Pytania o popyt niezaspokojony
Czy zakupiony ostatnio ... spe艂nia Pana oczekiwania ? Ile by艂by Pan sk艂onny zap艂aci膰 za ... ?
Jakie cechy powinien posiada膰 poszukiwany przez Pana ... ?
40. Pytania o postawy w stosunku do produktu
Co my艣li Pan o ... ? Jaka marka ... jest najlepsza ?
41, 42, 43, 44, 45, 46, 47. Kryteria podzia艂u konsument贸w na segmenty.
Przestrzenne (geograficzne) 1. cz臋艣ci 艣wiata i kraje 2. strefy klimatyczne 3. ukszta艂towanie terenu i ro艣linno艣ci 4. regiony i g臋sto艣膰 ich zaludnienia 5. obszary miejskie i wiejskie 6. wielko艣膰 miasta i dzielnicy 7. miejsce zamieszkania |
Demograficzne 1. wiek konsumenta lub g艂owy rodziny 2. p艂e膰 3. stan cywilny 4. liczebno艣膰 i struktura rodziny w tym liczba i wiek dzieci 5. wykszta艂cenie 6. zaw贸d 7. stan zdrowia (np. alergicy) 8. typ i wielko艣膰 zajmowanego mieszkania 9. narodowo艣膰 10. rasa |
Ekonomiczne 1. miesi臋czny (roczny) doch贸d jednostki lub rodziny 2. inne wska藕niki zamo偶no艣ci 3. struktura wydatk贸w gospodarstwa domowego |
Spo艂eczne 1. pochodzenie 2. zaw贸d 3. przynale偶no艣膰 do okre艣lonej grupy spo艂ecznej 4. status w ramach grupy 5. przynale偶no艣膰 do stowarzysze艅, klub贸w i organizacji |
Psychologiczne 1. osobowo艣膰 2. styl 偶ycia 3. stosunek do ryzyka 4. stosunek do mody 5. indywidualna hierarchia potrzeb 6. specyficzne motywy zakup贸w 7. poziom samooceny i niezale偶no艣膰 opinii 8. sk艂onno艣膰 do oszcz臋dzania |
Kulturowe 1. tradycja 2. religia 3. j臋zyk oraz wynikaj膮ce z nich : symbolika niekt贸rych przedmiot贸w lub kolor贸w 4. zwyczaje 偶ywieniowe, sp臋dzanie 艣wi膮t i czasu wolnego 5. rola kobiet w spo艂ecze艅stwie |
Behawioralne 1. szybko艣膰 akceptacji nowych produkt贸w 2. wielko艣膰 zakup贸w i konsumpcji w jednostce czasu 3. przeznaczenie towaru 4. cz臋stotliwo艣膰 /regularno艣膰/ zakup贸w 5. typ decyzji zakup贸w 6. zakres wiedzy o produktach 7. 藕r贸d艂a informacji wykorzystywane w procesach zakupu 8. lojalno艣膰 wobec marek handlowych 9. preferowanie miejsca sprzeda偶y 10. formy zakupu 11. zachowanie w miejscu sprzeda偶y |
48, 49, 50, 51, 52. Kryteria podzia艂u nabywc贸w instytucjonalnych na segmenty.
Typ organizacji (48) |
|
1. przedsi臋biorstwo : produkcyjne, budowlane lub handlowe 2. gospodarstwo rolne 3. organ administracji pa艅stwowej 4. przedsi臋biorstwo us艂ugowe 5. szpital 6. szko艂a 7. wojsko 8. policja 9. organizacja spo艂eczna, inne |
|
Demografia organizacji (49) |
|
1. wielko艣膰 /produkcja, obroty, liczba zatrudnionych itp./ 2. bran偶a 3. lokalizacja 4. forma prawna 5. struktura organizacyjna 6. poziom technologii 7. wyposa偶enie w nowoczesny sprz臋t |
|
Cechy decyzji zakupu i cechy (50) przedmiotu zakupu |
|
1. grupa towarowa 2. przeznaczenie towaru 3. typ decyzji zakupu 4. decyzja indywidualna czy zbiorowa 5. stopie艅 decentralizacji decyzji zakupu 6. ryzyko zakupu 7. mo偶liwo艣ci zawarcia transakcji wi膮zanej, inne |
|
Czynniki behawioralne (51) |
|
1. roczna warto艣膰 zakup贸w i ich cz臋stotliwo艣膰 2. czas dokonywania zakup贸w 3. lojalno艣膰 wobec 藕r贸de艂 zakupu 4. sta艂e powi膮zania z dostawcami lub odbiorcami 5. oczekiwania nabywc贸w dotycz膮ce jako艣ci obs艂ugi |
|
Cechy o艣rodka nadawczego |
|
1. liczebno艣膰 i struktura zespo艂u os贸b 2. kryteria podejmowania decyzji |
|
Cechy indywidualne uczestnik贸w proces贸w podejmowania decyzji nabywczych (52) |
|
1. wiek 2. wykszta艂cenie 3. zaw贸d 4. do艣wiadczenie 5. pozycja w przedsi臋biorstwie 6. cechy psychiczne, inne |
|
53. Kroki sk艂adaj膮ce si臋 na procedur臋 segmentacji tradycyjnej a priori.
1) aprioryczny wyb贸r kryteri贸w segmentacji
2) wyb贸r zestawu cech opisuj膮cych segmenty oraz sformu艂owanie hipotez o powi膮zaniach tych cech z kryteriami segmentacji
3) zaprojektowanie i dob贸r pr贸by do bada艅
4) gromadzenie informacji w toku bada艅 empirycznych
5) utworzenie segment贸w przez grupowanie konsument贸w z wykorzystaniem wybranych kryteri贸w segmentacji
6) nakre艣lenie profilu poszczeg贸lnych segment贸w przez analiz臋 zebranych informacji o konsumentach
7) oszacowanie wielko艣ci ka偶dego z wyprofilowanych segment贸w, wyb贸r rynku docelowego, zaprojektowanie lub zmodyfikowanie strategii marketingowej
54. Kroki sk艂adaj膮ce si臋 na procedur臋 segmentacji wg J. Kramer.
1) okre艣lenie obszaru dzia艂ania przedsi臋biorstwa na rynku /obszar rynku nie mo偶e by膰2) zdefiniowany zbyt szeroko
3) okre艣lenie potrzeb, kt贸re firma mo偶e zaspokoi膰4)
5) wst臋pne wyodr臋bnienie r贸偶nych segment贸w rynku na podstawie wcze艣niej sformu艂owanych grup potrzeb
6) wyodr臋bnienie powtarzaj膮cych si臋 w ka偶dym segmencie potrzeb ; usuni臋cie ich pozwoli wyra藕niej zaznaczy膰7) r贸偶nice mi臋dzy segmentami
8) nadanie nazw wyodr臋bnionym segmentom rynku
9) bli偶sze okre艣lenie segment贸w na podstawie bada艅 empirycznych
55. Kroki sk艂adaj膮ce si臋 na procedur臋 segmentacji o charakterze analityczno-decyzyjnym.
1) zdefiniowanie produktu i rynku, kt贸rego ma dotyczy膰2) segmentacja
3) okre艣lenie potrzeb i oczekiwa艅 potencjalnych nabywc贸w produktu
4) przegl膮d i wst臋pna selekcja kryteri贸w podzia艂u nabywc贸w na segmenty
5) wyb贸r kryteri贸w segmentacji rynku
6) zbadanie i ocena potencjalnych segment贸w rynku
7) wyb贸r segmentu docelowego
57. Pytania badawcze formu艂owane w stosunku do nowego produktu.
- czego oczekuje nabywca od produktu
- jakie modyfikacje produktu s膮 po偶膮dane
- jaki nowy produkt jest oczekiwany
- czy rynek zaakceptuje nowy produkt
- jak produkt /marka/ jest postrzegany przez nabywc贸w
58. W testach u偶ycia d膮偶y si臋 do :
- znalezienia silnych i s艂abych stron produktu
- zako艅czenia harmonizacji produktu przed testem rynkowym
- okre艣lenia mo偶liwo艣ci zaakceptowania rozszerzonego u偶ycia produktu
- rozpoznania nieprzewidzianych trudno艣ci w u偶yciu produktu
59. Test marketingowy /rynkowy/.
Zadaniem tego testu jest kolejna weryfikacja pomys艂u na nowy produkt, ale w warunkach najbardziej
przybli偶onych do rzeczywistej sytuacji rynkowej. Celem realizowanych tu bada艅 jest :
- zdobycia informacji o marketingu nowego produktu przez jego wprowadzenie do produkcji i na rynek
- ocena szans penetracji rynku
- ocena alternatywnych strategii marketingowych
60. Laboratoryjny test rynkowy.
Polega on na tym, 偶e rzeczywisty rynek zast膮piony zostaje 艣rodowiskiem sztucznym - laboratorium.
Mo偶e nim by膰 eksperymentalny supermarket, gdzie produkty sprzedawane s膮 w kontrolowany spos贸b.
Po zakupie przeprowadza si臋 wywiady z uczestnikami testu.
Test ten pozwala zredukowa膰 koszty zwi膮zane z badaniami.
61. Symulacja rynkowa.
Jej zadaniem jest pr贸ba oceny przewidywanego poziomu sprzeda偶y i udzia艂u w rynku w zale偶no艣ci od
marketingu mix. Oceny tej dokonuje si臋 na podstawie modelu, maj膮cego odzwierciedla膰 rzeczywisto艣膰
rynkow膮. Do modelu tego wprowadza si臋 dane :
- szacowane prawdopodobie艅stwo pierwszej pr贸by zakupu nowego produktu przez nabywc臋
- szacowane prawdopodobie艅stwo powt贸rzonego zakupu
- empiryczn膮 funkcj臋 wi膮偶膮c膮 parametry modelu z promocj膮, cen膮 i pokryciem dystrybucji
Rezultatem tego testu mo偶e by膰 podj臋cie decyzji ostatecznej tj. wprowadzeniu produktu na rynek.
62. Test 艣lepy i jawny.
路 test 艣lepy - oceny produktu /lub kilku produkt贸w/ dokonuje si臋 bez umieszczania marki na produkcie;
celem tego testu jest ocena produktu bez sugerowania si臋 reputacj膮 marki, przez co
ocena b臋dzie obiektywna
路 test jawny - jego celem jest ocena produktu z uwzgl臋dnieniem innych czynnik贸w, w tym reputacji
marki ; test ten pokazuje rzeczywisty wysi艂ek przedsi臋biorstwa konieczny do poprawienia
s艂abej reputacji w艂asnej marki
63. Test pojedynczego produktu i test por贸wnawczy.
路 test pojedynczego produktu - wi膮偶e si臋 z poddaniem ocenie nabywc贸w tylko jednego produktu ;
ocena nie dostarcza precyzyjnej informacji o skali jej koniecznej
modyfikacji ; informacja m贸wi jedynie o zadowoleniu /lub jego braku/
路 test por贸wnawczy - bada si臋 w nim kilka produkt贸w /zazwyczaj konkurencyjnych/; dzi臋ki niemu
mo偶na zorientowa膰 si臋 co do skali zmian, jakich nale偶y dokona膰 dla osi膮gni臋cia
zadowalaj膮cej oceny
65. Etapy identyfikacji faz 偶ycia produktu w procedurze Clifforda.
a. obliczanie trend贸w ilo艣ci i warto艣ci sprzeda偶y, stopy zysku, ca艂kowitego udzia艂u w zysku, stopy zwrotu inwestycji, udzia艂u w rynku i cen za ostatnie 3-5 lat
b. sprawdzenie obecnych tendencji co do liczby i natury konkurencji, uszeregowanie jej wg udzia艂u
w rynku i przewag produkt贸w
c. przeanalizowanie kr贸tkoterminowej taktyki konkurencji
d. przeanalizowanie danych historycznych o cyklu 偶ycia produkt贸w podobnych lub pokrewnych
e. prognozowanie sprzeda偶y produkt贸w na nast臋pne 3-5 lat /na podstawie pkt. 1-4/ i oszacowanie
stopy zysku dla ka偶dego roku
f. oszacowanie liczby zyskownych lat pozosta艂ych w cyklu 偶ycia produktu i ustalenie na podstawie
poprzednich analiz pozycji produktu na krzywej cyklu 偶ycia
66. Problemy badawcze formu艂owane podczas badania opakowa艅 produktu.
- zdefiniowanie funkcji opakowania - ochrona produktu, u艂atwienie zakupu i transportu, zwi臋kszenie
wygody u偶ytkowania oraz promocja
- zaprojektowanie formy opakowania - kszta艂t, kolory itd., robi si臋 te偶 testy opakowania w zakresach
trwa艂o艣ci, wygl膮du i satysfakcji nabywc贸w
67. Decyzje cenowe firmy /sytuacje/
- gdy wprowadza na rynek nowy produkt
- gdy zmienia si臋 poziom koszt贸w produkcji
- w razie zmian w popycie na dany produkt
- gdy wymagaj膮 tego posuni臋cia konkurent贸w
Badania obejmuj膮 :
- testowanie cen nowych produkt贸w, czyli badanie sk艂onno艣ci nabywc贸w do zaakceptowania danego
poziomu cen
- analiz臋 zwi膮zk贸w mi臋dzy dochodami ze sprzeda偶y a poniesionymi kosztami /analiza tzw. punktu
krytycznego
- badania dostarczaj膮ce informacji niezb臋dnych do podejmowania decyzji o zmianach cen istniej膮cych
produkt贸w, uwzgl臋dniaj膮ce cykl 偶ycia produktu, cenow膮 elastyczno艣膰 popytu i czynniki wp艂ywaj膮ce na ceny
68. Zakres podejmowanych bada艅 przy testowaniu cen nowych produkt贸w.
- sk艂onno艣ci nabywc贸w do dokonywania zakupu przy okre艣lonym poziomie cen
- psychologicznej sk艂onno艣ci do zaakceptowania danej ceny
- zwi膮zk贸w mi臋dzy cen膮 a mark膮 produktu
69. Badania sk艂onno艣ci nabywc贸w do dokonania zakupu towaru po okre艣lonej cenie.
Badania te przyjmuj膮 form臋 testu cenowego, uwzgl臋dniaj膮cego pytania o dopuszczaln膮 cen臋 max. i min.
- powy偶ej jakiej ceny produkt A wydaje si臋 P zbyt drogi /za jak膮 cen臋 P nie kupi ju偶 tego produktu/
- poni偶ej jakiej ceny produkt A nie wzbudzi w P zainteresowania /podejrzenie o ukryte wady itp./
70. Krzywe ceny minimalnej i maksymalnej.
0% 100%
krzywa ceny minimalnej
Cena Cena
minimalna maksymalna
krzywa ceny maksymalnej
100% 0%
30 50 70 90 110 130 150 Cena w z艂
71. Analiza punktu krytycznego.
Punkt krytyczny - w punkcie tym firma jeszcze nie osi膮ga zysku, ale nie ponosi ju偶 strat ; znaczy to, 偶e
dochody ze sprzeda偶y r贸wne s膮 poniesionym kosztom
Zmienne brane pod uwag臋 podczas analizy punktu krytycznego :
- wolumen sprzeda偶y
- ca艂kowite koszty sta艂e
- ca艂kowite koszty zmienne
- cena jednostkowa
Q x p = ckst + ckzm
72. Badania zwi膮zane z decyzjami cenowymi w fazie wzrostu i spadku.
W fazie wzrostu decyzje cenowe musz膮 by膰 podporz膮dkowane nadrz臋dnemu celowi tej fazy, a
mianowicie zdobyciu jak najwi臋kszego udzia艂u w rynku. Tak wi臋c w艂a艣nie badania udzia艂u w rynku
w aspekcie dynamicznym, a tak偶e badania stopnia znajomo艣ci towaru danej marki w艣r贸d potencjal -
nych nabywc贸w dostarczaj膮 niezb臋dnych informacji do podj臋cia ewentualnych decyzji o obni偶eniu
lub podwy偶szeniu ceny.
W fazie spadku badania musz膮 dotyczy膰 przede wszystkim zyskowno艣ci w kr贸tkim okresie - ceny
powinny by膰 ustalone na takim poziomie, aby przynosi膰 zysk, a przynajmniej zapewni膰 osi膮gni臋cie
punktu krytycznego.
73. Badania zwi膮zane z decyzjami cenowymi w fazie nasycenia.
- badania o popycie
- badania tzw. efektu szoku i oswojenia nabywc贸w /co do nowej ceny/
- struktur臋 asortymentow膮 i proces r贸偶nicowania produktu, szczeg贸lnie w powi膮zaniu z okre艣lonymi
segmentami rynku
- stopie艅 lojalno艣ci nabywc贸w wobec produktu danej marki
- funkcjonuj膮ce na rynku produkty substytucyjne i ich wp艂yw na sprzeda偶 naszego produktu
- zestaw produkt贸w komplementarnych, kt贸re mog膮 stymulowa膰- sprzeda偶 naszego wyrobu
74. Zmienne brane pod uwag臋 przy analizie stopnia reakcji popytu na zmiany ceny. Cenowa elastyczno艣膰
popytu.
cenowa elastyczno艣膰 popytu - jest to miernik stopnia reakcji popytu na zmiany cen ; wyra偶a si臋 go
stosunkiem wzgl臋dnej zmiany popytu do wzgl臋dnej zmiany ceny
zmienne :
- popyt w okresie bazowym
- cena w okresie bazowym
- popyt w okresie badanym
- cena w okresie badanym
75. Od czego zale偶y wysoko艣膰 wska藕nika cenowej elastyczno艣ci popytu .
- od istnienia substytut贸w i ich blisko艣ci w stosunku do danego towaru
- od znaczenia danego produktu w ca艂o艣ci wydatk贸w konsumpcyjnych
- od czasu reakcji na zmiany cen
76. Czynniki zewn臋trzne wp艂ywaj膮ce bezpo艣rednio na wysoko艣膰 ustalanych cen przez firm臋.
- poziom inflacji /poni偶ej 10% - niski, 20-30% - powoduje zagro偶enia dla firmy/
- poziom cen urz臋dowych
- poziom obci膮偶e艅 podatkowych i celnych
- cena, dost臋pno艣膰- i warunki obs艂ugi kredytu bankowego
- ceny produkt贸w konkurencyjnych
83. Przyk艂adowe wyliczenie kosztu utraty klienta.
- firma mia艂a 64 000 klient贸w
- w analizowanym roku straci艂a 5% klient贸w, tj. 3200
- 艣rednia utrata przychodu w przeliczeniu na jednego klienta wynosi艂a 40 000 z艂, w takim razie 艂膮czna
strata wynosi艂a 128 000 000 z艂
- poniewa偶 mar偶a firmy wynosi艂a 10% oznacza to, 偶e straci艂a 12 800 000 z艂
84. Przyk艂adowe wyliczenie kosztu zdobycia klienta.
- koszt nawi膮zania jednego kontaktu przedsprzeda偶owego /wszelkie koszty z tym zwi膮zane/ wynosi
300 z艂
- koszt przemiany 鈥瀙otencjalnego klienta鈥 w rzeczywistego klienta firmy x 4 /uda艂o si臋 z co czwartm
klientem
300 x 4 = 1200 z艂
85. Przyk艂adowe wyliczenie 鈥炁紋ciowej鈥 warto艣ci klienta.
- roczny przych贸d od klienta - 5000 z艂
- okres lojalno艣ci /w latach/ - 2
- mar偶a - 10%
5000 x 2 x 0.1 = 1000 z艂
86. Cele testowania koncepcji reklamy, metodologia tych test贸w /podej艣cie jako艣ciowe/.
Cele :
路 ulokowanie zamierzonego wizerunku firmy, marki i produktu w umys艂ach nabywc贸w
路 rozszerzenia docelowego segmentu rynku
路 wi臋ksza penetracja rynku
路 wyr贸偶nienie oferty na tle wyrob贸w i us艂ug konkurencji
Metodologia test贸w :
路 15-20 rozm贸w indywidualnych lub w podgrupach wystawionych na r贸偶ne wersje og艂oszenia reklamowego /reakcje respondent贸w rejestrowane s膮 na magnetofon lub zapisywane/
路 2 spotkania grupowe z ka偶d膮 dziesi膮tk膮 uczestnik贸w badania poddanych oddzia艂ywaniu testowanego materia艂u reklamowego
87, 88, 89, 90. Metodologie jako艣ciowych test贸w koncepcji reklamy.
Og艂oszenia prasowe |
- wszystkie testowane makiety musz膮 przedstawia膰- ten sam stopie艅 uko艅czenia - ka偶da makieta jest przedk艂adana pr贸bie 80-100 konsument贸w danej kategorii produktu - po kr贸tkiej ekspozycji /ok. 3 s./ odbiorcy s膮 pytani, co widzieli i co czytali w og艂oszeniu, tj. o jaki rodzaj produktu chodzi艂o i co nadawca reklamy chcia艂 ich zdaniem zakomunikowa膰- przez to og艂oszenie - po dodatkowej sekundzie ekspozycji umo偶liwiaj膮cej ca艂kowite przeczytanie tekstu odbiorcy s膮 pytani, czy dowiedzieli si臋 czego艣, czego nie zauwa偶yli przy pierwszej ekspozycji ; co nowego znajduje si臋 w tym produkcie i w jaki spos贸b opisaliby to swoim znajomym |
Przekazy telewizyjne |
- przekazy s膮 testowane w formie animacji lub makiety wideo na pr贸bie 80-100 konsument贸w danej kategorii produktu - po pierwszej ekspozycji respondenci s膮 pytani, co widzieli i s艂yszeli w przekazie, o jakiego rodzaju produkt chodzi艂o ; jaka jest nazwa produktu ; ponadto respondenci proszeni s膮 o odtworzenie przekazu - po drugiej ekspozycji przekazu zadawane s膮 pytania podobne do zadawanych po drugiej ekspozycji anons贸w prasowych |
Plakaty reklamowe |
- zaleca si臋 testowanie plakat贸w w ich rzeczywistych wymiarach, pos艂uguj膮c si臋 w tym celu projekcj膮 diapozytyw贸w - procedura testowania jest podobna do okre艣lonej w odniesieniu do og艂osze艅 prasowych |
Przekazy radiowe |
- przekazy do testowania s膮 w艂膮czone do ta艣my d藕wi臋kowej obejmuj膮cej tak偶e inne przekazy lub programy - wywiady nadaj膮 si臋 dobrze do ich przeprowadzenia przez telefon |
91. Podstawowe etapy bada艅 nad reklam膮.
路 pierwszym etapem jest poszukiwanie koncepcji reklamy, tj. idei przewodniej w kampanii reklamowej
路 drugi etap to testowanie koncepcji reklamy /okre艣lenie jaka koncepcja jest najlepiej rozumiana, jaki no艣nik reklamy jest najbardziej wiarygodny, jaki no艣nik budzi najwi臋ksze zainteresowanie i sk艂onno艣膰路 do zakupu
路 etap trzeci to przeprowadzenie pretest贸w, tj. test贸w przed kampani膮 reklamow膮 /mo偶e obejmowa膰路 trzy sfery : poznawcz膮, emocjonaln膮, wolicjonaln膮/
路 czwarty etap to posttesty czyli analiza odbioru reklamy prowadzonej w warunkach naturalnych
路 ostatni etap jest ocen膮 rezultat贸w dzia艂a艅 reklamowych opart膮 na pomiarze skuteczno艣ci reklamy
92, 93. Pretesty stosowane w badaniach nad reklam膮 w odniesieniu do og艂osze艅 prasowych i plakat贸w
reklamowych.
Og艂oszenia prasowe |
Plakaty reklamowe |
folder-test - zwany testem portfelowym, pozwala on okre艣li膰 podstawow膮 warto艣膰 przekazu, decyduj膮c膮 o zatrzymaniu uwagi potencjalnych nabywc贸w split- run - daje mo偶liwo艣膰 poznania bardziej szczeg贸艂owych ocen poszczeg贸lnych fragment贸w czasopisma, zw艂aszcza badanego og艂oszenia ; polega on na wype艂nianiu kwestionariusza za艂膮czonego do pisma eye-tracking - polega na analizowaniu trasy spojrzenia na bodziec, taki jak opakowanie, og艂oszenie itd. ; chodzi o okre艣lenie element贸w, kt贸re przyci膮gaj膮 uwag臋 nabywc贸w, oraz czasu po艣wi臋conego na ka偶dy z nich ; przeprowadzenie testu wymaga zastosowania kamery, komputera i ekranu |
metoda tradycyjna - procedura testu obejmuje ekspozycj臋 sze艣ciu lub siedmiu kampanii reklamowych, wliczaj膮c w to kampani臋 testowan膮 ; po ekspozycji plakat贸w za pomoc膮 wy艣wietlania diapozytyw贸w /3 s. na ka偶dy plakat/ zadawane s膮 pytania podobne do tych, kt贸re dotycz膮 og艂osze艅 prasowych ; pr贸ba respondent贸w powinna wynosi膰 50-100 os贸b metoda postertest - przekaz reklamowy pokazywany jest w jego naturalnym otoczeniu ; za pomoc膮 wideo pokazuje si臋 respondentom sceny z ulicy z pewn膮 liczb膮 miejsc plakatowych, gdzie plakat do testowania umieszcza si臋 elektronicznie na wolnym miejscu plakatowym w kierunku 艣rodka filmu ; po dwukrotnym obejrzeniu filmu przez respondent贸w zadaje si臋 pytania dotycz膮ce stopnia zapami臋tania plakatu reklamowego i reakcji na niego |
94. Czego dotycz膮 pytania zadawane osobom badanym w trakcie testowania przekazu TV.
- zrozumienia filmu
- element贸w zauwa偶alnych w drugiej projekcji obrazu
- obrazu marki przenoszonego przez film /w skali 10-punktowej/
- fragment贸w filmu, kt贸re szczeg贸lnie si臋 podobaj膮 lub nie podobaj膮
- oceny marki po filmie
- zamiaru zakupu reklamowanego produktu /w skali 5-punktowej/
- cz臋stotliwo艣ci konsumpcji danej kategorii produkt贸w
- typu produktu i marek preferowanych w danej kategorii produktu
95. Test Schwerina.
Celem testu jest ustalenie preferencji potencjalnych klient贸w wobec reklamowanego produktu przed
Ekspozycj膮 przekazu reklamowego i po ekspozycji.
Na pocz膮tku badania s膮 prezentowane lub wymieniane produkty, spo艣r贸d kt贸rych badani mog膮 wybra膰
sobie ten, kt贸ry chcieliby wygra膰 na loterii. Potem prezentuje si臋 przekazy reklamowe /najcz臋艣ciej tele-
wizyjne/ reklamuj膮ce kilka produkt贸w obj臋tych tym wyborem. Nast臋pnie odbywa si臋 loteria, w trakcie
kt贸rej osoby dokonuj膮ce wyboru wygranej cz臋sto zmieniaj膮 preferencje pod wp艂ywem przedstawionej
reklamy. Mo偶na w ten spos贸b odizolowa膰 wp艂yw reklamy na preferencje od innych czynnik贸w
oddzia艂uj膮cych na nabywc贸w.
96. Fazy testu ad-visor.
路 faza wst臋pna - dob贸r pr贸by 100 os贸b akceptuj膮cych ogl膮dania danego kana艂u TV w okre艣lonym
czasie
- wywiady z osobami /w liczbie 100/ , kt贸re odm贸wi艂y przyj臋cia propozycji
路 dzie艅 J-1 - emisja filmu ogl膮danego w domu przez wybran膮 grup臋
路 dzie艅 J - utworzenie pr贸by do testowania /30-70 os贸b/
- zadawanie pyta艅 dotycz膮cych oceny reklamy, diagnozy, oceny globalnej
97. Czego dotycz膮 wyniki uzyskane za pomoc膮 testu ad-visor.
- reakcji na film reklamowy
- oceny prawdopodobie艅stwa, 偶e testowany film odniesie sukces /reklamowy/
- zainteresowania, przekonania, oryginalno艣ci, jako艣ci, implikacji
98. Propozycja standaryzacji metod audiometrycznych.
路 minimalny wiek jednostki badanej powy偶ej 6 lat
路 za艂o偶enie, 偶e osoby przebywaj膮ce na wakacjach maj膮 zerowy poziom odbioru
路 pomiar odbioru telewizji musi obejmowa膰路 wszystkie kana艂y pozostaj膮ce w dyspozycji
路 korzystanie z innych produkt贸w audiowizualnych musi by膰路 mierzone oddzielnie
路 w celu okre艣lenia telewidza trzeba bra膰路 pod uwag臋 samo przebywanie w pokoju, w kt贸rym jest
w艂膮czony telewizor
路 ja艂owe funkcjonowanie odbiornika jest rozwa偶ane w kategoriach odbiory przez ca艂e gospodarstwa
domowe, a nie poszczeg贸lne osoby
路 za minimaln膮 d艂ugo艣膰路 s艂uchania przyjmuje si臋 czas powy偶ej 15 sekund
99. Efekty komunikacyjne przekazu reklamowego mo偶liwe do zbadania.
路 zdolno艣膰路 przyci膮gania uwagi
路 czytelno艣膰路
路 warto艣膰路 informacyjna
路 zdolno艣膰路 oddzia艂ywania na emocje
路 zdolno艣膰路 oddzia艂ywania na post臋powanie
100. Trzy wska藕niki wykorzystywane podczas pomiaru stopnia zapami臋tania tre艣ci przekazu reklamowego.
- wska藕nik spontanicznego zapami臋tania - odsetek konsument贸w, przypominaj膮cych sobie
spontanicznie przekaz reklamowy, kiedy m贸wi si臋 o
reklamowanym produkcie
- wska藕nik zapami臋tywania dowiedzionego przez opis - odsetek konsument贸w, kt贸rzy potrafi膮 opisa膰
prawid艂owo tre艣膰 reklamy, dowodz膮c tym samym
dobrego zapami臋tania przekazu
- wska藕nik rozpoznania - odsetek konsument贸w, kt贸rzy rozpoznaj膮 przekaz kiedy si臋 im je pokazuje