40. EGZORCYZMOWANIE JEST SZCZYTEM PRACY DUSZPASTERZA

Jezus: Wiele już razy mówiłem, że jeśli się wierzy w Moją Ewangelię, jest rzeczą niemożliwą nadawać Moim Słowom inne znaczenie niż mają. Były one jasne, proste i wyraźne: "Idźcie, głoście Moją Ewangelię... uzdrawiajcie chorych i wypędzajcie czartów". Wszystkie Moje Słowa są wieczne i niezmienne. Czy więc wierzy się im, czy też nie? Jeśli nie wierzy się Moim Słowom, to po co zostaje się pasterzem dusz, jeśli się nie spełnia głównego celu pasterzowania?

Tłumaczą się tym, że egzorcyzmować może jakiś kapłan oddelegowany w tym celu. Obłuda ludzka naprawdę nie ma granic. Mówiłem już, mój synu, że nie można kochać przez delegata. Również dobro, gdy ma się wszelkie możliwości do jego spełniania, należy wykonać osobiście, a nie przez kogoś trzeciego.

Otóż, jakim większym dobrem może być niż wykonanie egzorcyzmu, który stanowi szczyt duszpasterstwa!

Trzeba tu dodać, że biskup ma święty obowiązek przodować przykładem - innym. Mając zaś pełnię władzy kapłańskiej, posiada szczególną moc właściwą biskupowi.

Biskupi, którzy spełniają to swoje główne zadanie wyrzucenia czartów, delegując jednego lub więcej kapłanów do swojej diecezji, wykazują tym często niedostateczność wiary, brak wrażliwości pasterskiej oraz zupełny brak realistycznej wizji prawdziwej smutnej sytuacji. Dzisiaj bardzo wiele ludzi cierpi na obsesję i błaga o pomoc, a nie znajduje jej NIGDY u biskupów (boją się więcej szatana aniżeli Jezusa), jak również nigdy u kapłanów, których niewiara i brak miłości osiąga taki poziom, że szydzą z tych, którzy potrzebują pomocy.

Synu, na teraz dosyć, choć temat nie jest jeszcze wyczerpany.

Błogosławię ciebie i osoby drogie tobie.

Kochaj Mnie, módl się i wynagradzaj.