1.POJ臉CIE WARTO艢膯
Warto艣ci to przedmioty i przekonania, determinuj膮ce wzgl臋dnie podobne prze偶ycia psychiczne i dzia艂ania jednostek. W rozumieniu kulturowym warto艣ci to powszechnie po偶膮dane w spo艂ecze艅stwie przedmioty o symbolicznym charakterze oraz powszechnie akceptowane s膮dy egzystencjonalno-normatywne (orientacje warto艣ciuj膮ce). Poj臋cie warto艣ci wywodzi si臋 z j臋zyka niemieckiego od s艂贸w Wert i Wunde, kt贸re oznaczaj膮 godno艣膰, honor, powag臋 lub godny i warto艣ciowy.
Potocznie warto艣膰 uto偶samiane jest z tym co cenne, odpowiadaj膮ce wysokim wymaganiom, godne po偶膮dania, stanowi膮ce cel d膮偶e艅 ludzkich.
2.POJECIE CELOW KSZTA艁CENIA
S膮 to 艣wiadome, z g贸ry oczekiwane, planowane, a zarazem w miar臋 konkretne efekty edukacji. Efekty te odnosz膮 si臋 do po偶膮danych zmian, kt贸re dokonuj膮 si臋 w wiedzy, umiej臋tno艣ciach, zdolno艣ciach, zainteresowaniach i innych cechach osobowo艣ci uczni贸w pod wp艂ywem procesu kszta艂cenia.
3.RODZAJE WARTO艢CI
Wg.R Jedli艅skiego
1)transcendentne( B贸g,艣wi臋to艣膰, wiara, zbawienie)
2)uniwersalne (dobro, prawda)
3)estetyczne (pi臋kno)
4)poznawcze (wiedza, m膮dro艣膰)
5)moralne ( bohaterstwo, godno艣膰, honor, mi艂o艣膰, przyja藕艅)
6)spo艂eczne (demokracja, patriotyzm, solidarno艣膰)
7) witalne (si艂a, zdrowie, 偶ycie)
KLASYFIKACJA WARTO艢CI Wg. N. Hartmana
1) Warto艣ci d贸br, do kt贸rych zalicza wszelkie warto艣ci utylitarne i instrumentalne, ale tak偶e wiele warto艣ci samoistnych, jak warto艣膰 偶ycia lub szcz臋艣cia
2) Warto艣ci hedoniczne, czyli warto艣ci tego, co przyjemne
3) warto艣ci witalne, tzn. przys艂uguj膮ce istocie 偶ywej i r贸偶nicuj膮cej si臋 w zale偶no艣ci od poziomu, rozwoju i mocy jej 偶ycia
4)warto艣ci moralne
5)warto艣ci estetyczne
6)warto艣ci poznawcze, do kt贸rych nale偶y w艂a艣ciwie tylko jedna warto艣膰 mianowicie prawda
CELE
KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO WG W. OKONIA:
Strona rzeczowa:
Opanowanie og贸lnej wiedzy o przyrodzie, spo艂ecze艅stwie, technice i sztuce
Og贸lne przygotowanie do dzia艂alno艣ci praktycznej w 艣wiecie i jego przekszta艂cenia
Kszta艂towanie
艣wiadomo艣ci oraz opartych na niej postaw i naukowych przekona艅
Strona osobowo艣ciowa (podmiotowa)
Og贸lny rozw贸j sprawno艣ci umys艂owej, zdolno艣ci poznawczych ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem my艣lenia oraz uzdolnie艅 tw贸rczych.
Rozw贸j potrzeb kulturalnych, motywacji i zainteresowa艅 poznawczych: spo艂ecznych, estetycznych i technicznych.
Wdra偶anie do samokszta艂cenia i pracy nad sob膮 przez ca艂e 偶ycie.
TAKSONOMIA
CEL脫W NAUCZANIA WG B. NIEMIERKI:
I.
Wiadomo艣ci:
1)
zapami臋tywanie wiadomo艣ci
2)
zrozumienie wiadomo艣ci
II.
Umiej臋tno艣ci:
3)
stosowanie wiadomo艣ci w sytuacjach typowych (znanych)
4)
stosowanie wiadomo艣ci w sytuacjach problemowych (nowych,
nieznanych)
ZNACZENIE
CEL脫W KSZTA艁CENIA W PROCESIE EDUKACYJNYM
stanowi膮 podstawowy czynnik wyznaczaj膮cy rozwi膮zania innych element贸w procesu kszta艂cenia. S膮 wyznacznikiem doboru i uk艂adu tre艣ci kszta艂cenia, podstawowym kryterium w doborze metod, form organizacyjnych i 艣rodk贸w dydaktycznych.
stanowi膮 podstaw臋 planowania i organizowania dzia艂a艅 uczestnik贸w procesu kszta艂cenia
s膮 kryterium oceny efektywno艣ci procesu dydaktycznego.