95. BÓG - JEDYNE PRAGNIENIE DUSZ CZYŚĆCOWYCH

19.7.1976 r.

Dusze czyśćcowe: Należymy do Kościoła cierpiącego, w oczekiwaniu na spotkanie z wiecznym Boskim Sędzią. Żyjąc na ziemi, mieliśmy różne zainteresowania, poza jedynym, wielkim pragnieniem ujrzenia Boga w Trójcy

Świętej Jedynego. Teraz oczekujemy pomocy braterskiej, która przyspieszyłaby nasze uwolnienie z czyśćca.

Uważamy, że nie pojmiesz i nie zrozumiesz naszych cierpień: Obrazowo można to tak przedstawić: wyobraźcie sobie człowieka palącego się wśród płomieni i pragnącego znaleźć się w czystej i świeżej wodzie.

Jest to tylko blade porównanie, którym nie można przedstawić gorącego pragnienia zakończenia cierpień, które nam przeszkadzają w zjednoczeniu się z jedynym Dobrem, dla Którego zostaliśmy stworzeni.

Wy, ludzie będący jeszcze na ziemi, rozproszeni tysiącznymi sprawami, znosząc różne wpływy na wasze zmysły i związanymi wieloma wymaganiami życia materialnego, nie możecie zrozumieć nas, dusz czyśćcowych. Pali nas jedna potrzeba, jedno pragnienie jedyne niezmienne pożądanie: połączenia z Tym, Który jest Przyczyną i Celem naszego istnienia. Wy nie możecie zrozumieć nas, bo my widzimy inaczej, niż wy.

Bracie kapłanie, don Ottavio, wiesz że my dla siebie samych nic uczynić nie możemy. Wiesz też dobrze, że za walczących jeszcze na ziemi, możemy modlić się i otrzymywać dla nich łaski.

Dzieje się to zgodnie z prawdziwym zamiarem Opatrzności, która chciałaby, aby w całym Kościele, jako Ciele Mistycznym, krążyła wzajemna miłość między Jezusem i jego członkami.