Uchwala Naczelnego Sadu璵inistracyjnego w Warszawie


Uchwa艂a


Naczelnego S膮du Administracyjnego w Warszawie


7 s臋dzi贸w NSA W-wa


z dnia 2 kwietnia 2007 r.


II OPS 1/07


Prowadzenie gospodarstwa rolnego przez radnego z wykorzystaniem wydzier偶awionych od gminy grunt贸w rolnych, b臋d膮cych mieniem gminy, w kt贸rej radny uzyska艂 mandat, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).

ONSAiWSA 2007/3/62, OwSS 2007/3/54/54, ZNSA 2007/2/76

249087

Dz.U.2001.142.1591: art. 24(f)


glosa aprobuj膮ca Magdziarczyk M. ZNSA 2007/5-6/157-166

glosa cz臋艣ciowo krytyczna Rzetecka-Gil A. LEX/el. 2009



Sk艂ad orzekaj膮cy


Przewodnicz膮cy: prezes NSA Janusz Trzci艅ski.

S臋dziowie NSA: Jerzy Bujko, Ma艂gorzata Ja艣kowska, Joanna Runge-Lissowska (sprawozdawca), W艂odzimierz Ryms, Ma艂gorzata Stahl (wsp贸艂sprawozdawca), Jan Pawe艂 Tarno.


Sentencja


Naczelny S膮d Administracyjny z udzia艂em prokuratora Prokuratury Krajowej Ryszarda Walczaka, w sprawie ze skargi kasacyjnej Rady Gminy M. od wyroku Wojew贸dzkiego S膮du Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie ze skargi Wojewody Lubelskiego na uchwa艂臋 Rady Gminy M. z dnia 6 grudnia 2005 r. w przedmiocie wyga艣ni臋cia mandatu radnego, po rozpatrzeniu w dniu 2 kwietnia 2007 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Og贸lnoadministracyjnej nast臋puj膮cego zagadnienia prawnego budz膮cego powa偶ane w膮tpliwo艣ci, przekazanego przez sk艂ad orzekaj膮cy Izby Og贸lnoadministracyjnej postanowieniem z dnia 21 grudnia 2006 r. sygn. akt II OSK 1618/06 do wyja艣nienia w trybie art. 187 搂 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o post臋powaniu przed s膮dami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.):

Czy prowadzenie gospodarstwa rolnego przez radnego z wykorzystaniem wydzier偶awionych od gminy grunt贸w rolnych, b臋d膮cych mieniem gminy, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)?

podj膮艂 nast臋puj膮c膮 uchwa艂臋:

Prowadzenie gospodarstwa rolnego przez radnego z wykorzystaniem wydzier偶awionych od gminy grunt贸w rolnych, b臋d膮cych mieniem gminy, w kt贸rej radny uzyska艂 mandat, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).


Uzasadnienie faktyczne


Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2006 r. sygn. akt II OSK 1618/06, na podstawie art. 187 搂 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o post臋powaniu przed s膮dami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Naczelny S膮d Administracyjny przedstawi艂 sk艂adowi siedmiu s臋dzi贸w Naczelnego S膮du Administracyjnego do rozstrzygni臋cia nast臋puj膮ce zagadnienie prawne: "Czy prowadzenie gospodarstwa rolnego przez radnego z wykorzystaniem wydzier偶awionych od gminy grunt贸w rolnych, b臋d膮cych mieniem gminy, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)". Zagadnienie to wy艂oni艂o si臋 w zwi膮zku z rozpoznawan膮 skarg膮 kasacyjn膮 Rady Gminy M. od wyroku Wojew贸dzkiego S膮du Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. akt (...), kt贸rym S膮d uwzgl臋dni艂 skarg臋 Wojewody Lubelskiego i stwierdzi艂 niewa偶no艣膰 uchwa艂y Rady Gminy M. z dnia 6 grudnia 2005 r. nr (...) o wyga艣ni臋ciu mandatu radnego Jana S.

Podejmuj膮c uchwa艂臋, Rada powo艂a艂a si臋 na art. 190 ust. 1 pkt 2a i ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiat贸w i sejmik贸w wojew贸dztw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547 ze zm.), uznaj膮c, 偶e radny naruszy艂 ustawowy zakaz 艂膮czenia mandatu z wykonywaniem dzia艂alno艣ci gospodarczej na w艂asny rachunek z wykorzystaniem mienia komunalnego, przewidziany w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gdy偶 zawiera艂 umowy dzier偶awy grunt贸w rolnych, po艂o偶onych w N., stanowi膮cych w艂asno艣膰 Gminy M.

W skardze do Wojew贸dzkiego S膮du Administracyjnego w Lublinie Wojewoda Lubelski zarzuci艂 Radzie Gminy M. naruszenie art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym wskazuj膮c, 偶e przepis ten nie zawiera definicji dzia艂alno艣ci gospodarczej i wobec tego nale偶y jej szuka膰 w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), kt贸ra w art. 3 wy艂膮cza spod dzia艂ania jej przepis贸w dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierz膮t, ogrodnictwa, warzywnictwa, le艣nictwa i rybactwa 艣r贸dl膮dowego, a tak偶e wynajmowania przez rolnik贸w pokoi, sprzeda偶y posi艂k贸w domowych i 艣wiadczenia w gospodarstwach rolnych innych us艂ug zwi膮zanych z pobytem turyst贸w, co oznacza, 偶e radny Jan S., kt贸ry prowadzi dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w zakresie upraw rolnych, nie prowadzi dzia艂alno艣ci gospodarczej w rozumieniu przepis贸w tej ustawy, a tym samym nie wyst膮pi艂a przes艂anka wyga艣ni臋cia jego mandatu na podstawie art. 190 ust. 1 pkt 2a cytowanej Ordynacji wyborczej w zwi膮zku z art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym.

Wojew贸dzki S膮d Administracyjny podzieli艂 pogl膮d Wojewody Lubelskiego co do tego, 偶e w poszukiwaniu znaczenia zwrotu "dzia艂alno艣膰 gospodarcza" nale偶y odnie艣膰 si臋 do ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, i powo艂uj膮c si臋 na jej art. 2 i art. 4 ust. 1 stwierdzi艂, 偶e w ich 艣wietle dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w zakresie upraw rolnych nie jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, rolnik za艣 prowadz膮cy tak膮 dzia艂alno艣膰 nie jest przedsi臋biorc膮. S膮d zwr贸ci艂 tak偶e uwag臋, 偶e do poj臋膰 "dzia艂alno艣膰 gospodarcza" i "przedsi臋biorca" odsy艂a art. 4792 搂 1 i 2 pkt 2 K.p.c. oraz art. 5a ust. 10 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym rolnik贸w (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.). O wy艂膮czeniu z poj臋cia "dzia艂alno艣膰 gospodarcza" dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie w zakresie produkcji ro艣linnej i zwierz臋cej, w formie i zakresie rolnego gospodarstwa rodzinnego, stanowi wprost art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 ze zm.), a skoro ten przepis zezwala osobom pe艂ni膮cym funkcje publiczne na prowadzenie dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie, to nie spos贸b przyj膮膰, aby ustawodawca w art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym zakaza艂 prowadzenia takiej dzia艂alno艣ci radnym, tym bardziej 偶e w gminach typowo wiejskich wi臋kszo艣膰 radnych stanowi膮 rolnicy. Analiza tych przepis贸w doprowadzi艂a Wojew贸dzki S膮d Administracyjny do konkluzji, 偶e nie ma 偶adnych przeszk贸d prawnych, aby radny prowadzi艂 dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie w zakresie upraw rolnych na gruncie stanowi膮cym mienie komunalne gminy.

W skardze kasacyjnej Rada Gminy M. zarzuci艂a naruszenie prawa materialnego przez niew艂a艣ciwe zastosowanie art. 2 ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, art. 4792 搂 1 i 2 K.p.c. i art. 5a ust. 10 ustawy o ubezpieczeniu spo艂ecznym rolnik贸w oraz b艂臋dn膮 wyk艂adni臋 art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym. Rada gminy podnios艂a, 偶e art. 4 pkt 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne, zakazuj膮c w贸jtom (burmistrzom, prezydentom miast) prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej, zezwala jedynie na prowadzenie dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie, nie u偶ywaj膮c sformu艂owania "z wykorzystaniem mienia komunalnego". Zdaniem skar偶膮cej Rady, zar贸wno w贸jtowie, jak i radni mog膮 prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie, wydzier偶awienie jednak do tego celu przez radnego grunt贸w gminy narusza zakaz przewidziany w art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym, kt贸ry jest przepisem antykorupcyjnym i powinien by膰 interpretowany szeroko, za tym bowiem przemawia interes publiczny.

Przedstawiaj膮c zagadnienie prawne, jakie wy艂oni艂o si臋 w zwi膮zku ze skarg膮 kasacyjn膮, Naczelny S膮d Administracyjny podkre艣li艂, 偶e skoro art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym nie definiuje poj臋cia "dzia艂alno艣膰 gospodarcza", nale偶y stosowa膰 definicj臋 zawart膮 w ustawie o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, ze wzgl臋du na jej uniwersalny charakter. Maj膮c jednak na uwadze art. 2 i 3 tej ustawy, S膮d podni贸s艂, 偶e na gruncie tych przepis贸w mo偶na prezentowa膰 pogl膮d, i偶 skoro dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w rolnictwie jest wy艂膮czona spod dzia艂ania przepis贸w tej ustawy, to tym samym prowadzenie takiej dzia艂alno艣ci w rolnictwie nie jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej w rozumieniu art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym. Mo偶liwe jest i odmienne stanowisko, a mianowicie 偶e prowadzenie gospodarstwa rolnego jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej na w艂asny rachunek, mimo 偶e do tej dzia艂alno艣ci nie stosuje si臋 przepis贸w ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, a wobec tego zakazane jest jej prowadzenie z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, na podstawie umowy dzier偶awy nieruchomo艣ci rolnych gminy. Za tym stanowiskiem - zdaniem S膮du - zdaje si臋 przemawia膰 to, 偶e tak szerokie rozumienie dzia艂alno艣ci gospodarczej lepiej s艂u偶y osi膮gni臋ciu cel贸w wymaganych przez przepis "antykorupcyjny", natomiast wy艂膮czenie dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie w ustawie o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej podyktowane jest tradycyjnym jej traktowaniem jako nietypowej dzia艂alno艣ci gospodarczej.


Uzasadnienie prawne


Naczelny S膮d Administracyjny w sk艂adzie siedmiu s臋dzi贸w zwa偶y艂, co nast臋puje:

Przedstawione do rozstrzygni臋cia zagadnienie prawne mo偶e budzi膰 powa偶ne w膮tpliwo艣ci, gdy偶, jak to podkre艣li艂 Naczelny S膮d Administracyjny w postanowieniu przedstawiaj膮cym zagadnienie, na styku przepis贸w ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz膮dzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), zwanej dalej "ustaw膮 o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej", wydaje si臋 mo偶liwe wyprowadzenie dw贸ch, przeciwstawnych pogl膮d贸w.

Artyku艂 24f ust. 1 u.s.g. zakazuje radnym prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej na w艂asny rachunek lub wsp贸lnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w kt贸rej uzyskali mandat, a tak偶e zarz膮dzania tak膮 dzia艂alno艣ci膮 lub reprezentowania w jej prowadzeniu w charakterze przedstawiciela lub pe艂nomocnika, pod rygorem stwierdzenia wyga艣ni臋cia mandatu w razie niezaprzestania tej dzia艂alno艣ci. Przepis ten nie definiuje poj臋cia "dzia艂alno艣膰 gospodarcza", a zatem, jak podnosz膮 zar贸wno strony post臋powania s膮dowoadministracyjnego - Rada Gminy M. i Wojewoda Lubelski - jak i Wojew贸dzki S膮d Administracyjny w Lublinie i Naczelny S膮d Administracyjny, konieczne jest odwo艂anie si臋 do ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej. W rozumieniu art. 2 tej ustawy dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮 jest zarobkowa dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza, budowlana, handlowa, us艂ugowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze z艂贸偶, a tak偶e dzia艂alno艣膰 zarobkowa, wykonywana w spos贸b zorganizowany i ci膮g艂y. Podkre艣li膰 nale偶y, 偶e analiza orzecznictwa Naczelnego S膮du Administracyjnego wskazuje, i偶 wzajemna relacja tych przepis贸w nie budzi艂a do tej pory w膮tpliwo艣ci. Prowadzenie przez radnych - adwokata, lekarza czy piel臋gniarza - dzia艂alno艣ci w lokalach stanowi膮cych mienie gminy, w kt贸rej uzyskali mandat, wynajmowanych na podstawie um贸w cywilnych, by艂o uznawane za naruszenie zakazu, o kt贸rym mowa w art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym (wyrok NSA z dnia 11 pa藕dziernika 2005 r. sygn. akt OSK 1854/05; z dnia 11 stycznia 2006 r. sygn. akt II OSK 851/05; z dnia 29 wrze艣nia 2006 r. sygn. akt II OSK 1052/06); tak samo je偶eli chodzi o radnych b臋d膮cych prezesami sp贸艂dzielni, prezesami klubu sportowego czy cz艂onkami zarz膮du stowarzyszenia sportowego, gdy podmioty te prowadzi艂y dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 w lokalach wynajmowanych od gmin, w kt贸rych radni - ich reprezentanci - wykonywali mandat.

W膮tpliwo艣膰 powsta艂a dopiero w sprawie dotycz膮cej radnego prowadz膮cego gospodarstwo rolne na gruntach wydzier偶awionych od gminy, w kt贸rej uzyska艂 mandat, ze wzgl臋du na tre艣膰 art. 3 ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej. Zgodnie z tym artyku艂em, przepis贸w ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej nie stosuje si臋 do dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie oraz chowu i hodowli zwierz膮t, ogrodnictwa, warzywnictwa, le艣nictwa i rybactwa 艣r贸dl膮dowego, a tak偶e wynajmowania przez rolnik贸w pokoi, sprzeda偶y posi艂k贸w domowych i 艣wiadczenia w gospodarstwach rolnych innych us艂ug zwi膮zanych z pobytem turyst贸w. Dokonane w art. 3 wy艂膮czenie jednak nie przes膮dza, 偶e prowadzenie gospodarstwa rolnego nie jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, lecz jedynie o tym, 偶e dzia艂alno艣膰 ta nie podlega okre艣lonej w art. 1 tej ustawy regulacji w zakresie podejmowania, wykonywania i zako艅czenia dzia艂alno艣ci gospodarczej. Prowadzenie gospodarstwa rolnego nie wymaga wpisu do rejestru przedsi臋biorc贸w czy do ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej ani te偶 jej zako艅czenie nie podlega wykre艣leniu, nie podlega r贸wnie偶 innym rygorom wynikaj膮cym z ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej (pos艂ugiwanie si臋 okre艣lonymi w niej dokumentami, kontrola wykonywania dzia艂alno艣ci prowadzonej na podstawie jej przepis贸w itd.). Dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w rolnictwie natomiast mie艣ci si臋 w definicji dzia艂alno艣ci gospodarczej, okre艣lonej w art. 2. Dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 przepis ten charakteryzuje jako zarobkow膮 oraz wykonywan膮 w spos贸b zorganizowany i ci膮g艂y. Cechy te ma prowadzenie gospodarstwa rolnego. Dzia艂alno艣膰 ta nie r贸偶ni si臋 niczym od wykonywania innej indywidualnej dzia艂alno艣ci zawodowej, kt贸ra jest wy艂膮czona spod dzia艂ania przepis贸w ustawy (np. lekarza, piel臋gniarza czy adwokata) i jest obj臋ta inn膮 regulacj膮 prawn膮, cho膰 co do charakteru dzia艂alno艣ci tych grup zawodowych nie ma w膮tpliwo艣ci, 偶e jest to dzia艂alno艣膰 gospodarcza. Czynienie zatem r贸偶nicy pomi臋dzy prowadzeniem gospodarstwa rolnego a dzia艂alno艣ci膮 zawodow膮, skoro obie charakteryzuj膮 si臋 tymi samymi cechami (zarobkowa, zorganizowana i ci膮g艂a) nie ma uzasadnienia z uwagi na art. 3 ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej. Przewidziane w art. 3 tej ustawy wy艂膮czenie zatem nie mo偶e prowadzi膰 do wniosku, 偶e dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w rolnictwie nie jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, o kt贸rej mowa w art. 2 tej ustawy, lecz jedynie 偶e dzia艂alno艣膰 ta nie podlega re偶imom tej ustawy. Spos贸b uj臋cia przepis贸w ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, polegaj膮cy na tym, 偶e najpierw w art. 2 okre艣la si臋, co jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, a nast臋pnie w art. 3 stanowi si臋, 偶e przepis贸w tej ustawy nie stosuje si臋 do dzia艂alno艣ci wymienionej w tym artykule, wyra藕nie wskazuje, 偶e dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w rolnictwie (prowadzenie gospodarstwa rolnego) jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮 w rozumieniu art. 2 tej ustawy, jednak偶e do tej dzia艂alno艣ci nie stosuje si臋 pozosta艂ych jej przepis贸w. Prowadzenie gospodarstwa rolnego wi臋c, charakteryzuj膮ce si臋 przymiotami wskazanymi w art. 2 ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 u.s.g.

R贸wnie偶 w pi艣miennictwie prawniczym przyjmuje si臋, 偶e skoro u.s.g. w art. 24f i innych nie definiuje poj臋cia dzia艂alno艣ci gospodarczej, to kieruj膮c si臋 wyk艂adni膮 systemow膮, nale偶y stosowa膰 definicj臋 dzia艂alno艣ci gospodarczej zawart膮 w art. 2 ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej (a poprzednio w ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo dzia艂alno艣ci gospodarczej - Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.), ze wzgl臋du na uniwersalny charakter tej definicji, kt贸rej znaczenie wykracza daleko poza potrzeby tego aktu prawnego (J. Jagoda: Ograniczenia antykorupcyjne dotycz膮ce radnego, "Samorz膮d Terytorialny" 1998, nr 6; K. Bukowski: Z problematyki ograniczenia dzia艂alno艣ci gospodarczej radnego gminy, "Radca prawny" 2000, nr 4; J. Pitera: Przepisy antykorupcyjne ustawy o samorz膮dzie gminnym, "Glosa" 2002, nr 11; K. Koz艂owski, K. 艢wi臋ch: Ograniczenie prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez cz艂onk贸w jednostek samorz膮du terytorialnego, "Samorz膮d Terytorialny" 2003, nr 12; M. Szyd艂o: Poj臋cie dzia艂alno艣ci gospodarczej na gruncie nowej ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, "Przegl膮d S膮dowy" 2005, nr 2; A. Kisielewicz: Wyga艣ni臋cie mandatu radnego w orzecznictwie Naczelnego S膮du Administracyjnego, "Samorz膮d Terytorialny" 2006, nr 7-8).

Rozwa偶aj膮c, czy prowadzenie gospodarstwa rolnego jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, o kt贸rej mowa w przepisie art. 24f ust. 1 u.s.g., nie mo偶na nie odnie艣膰 si臋 do ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 ze zm.). Ustawa ta dotyczy os贸b zajmuj膮cych kierownicze stanowiska w strukturach pa艅stwa, s臋dzi贸w Trybuna艂u Konstytucyjnego oraz os贸b wymienionych w art. 2, w tym w贸jt贸w i burmistrz贸w, prezydent贸w miast, ich zast臋pc贸w, skarbnik贸w i sekretarzy gmin, kierownik贸w jednostek organizacyjnych gminy, os贸b zarz膮dzaj膮cych i cz艂onk贸w organ贸w zarz膮dzaj膮cych gminnymi osobami prawnymi oraz innych os贸b wydaj膮cych decyzje administracyjne w imieniu w贸jta (burmistrza, prezydenta miasta); co do tych os贸b ustawa okre艣la ograniczenia w prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej. Z pkt 11 art. 2 tej ustawy wynika, 偶e ograniczenia w prowadzeniu tej dzia艂alno艣ci obejmuj膮 r贸wnie偶 inne osoby ni偶 wymienione w pkt 1-10, pe艂ni膮ce funkcje publiczne, je偶eli ustawa szczeg贸lna tak stanowi. Tymi innymi osobami pe艂ni膮cymi funkcje publiczne s膮 radni gmin, powiat贸w, wojew贸dztw i te osoby s膮 obj臋te ograniczeniami w prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej, ale tylko w zakresie wynikaj膮cym z ustaw szczeg贸lnych, tj. z ustawy o samorz膮dzie gminnym, ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorz膮dzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) oraz ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorz膮dzie wojew贸dztwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 ze zm.). Artyku艂 24f ust. 1 u.s.g., art. 25b ust. 1 ustawy o samorz膮dzie powiatowym oraz art. 27b ust. 1 ustawy o samorz膮dzie wojew贸dztwa zaw臋偶aj膮 ograniczenia w prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej przez radnych tylko do zakazu jej prowadzenia z wykorzystaniem mienia tej jednostki samorz膮du terytorialnego, w kt贸rej uzyskali mandat. R贸wnie偶 przepisy ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne wy艂膮czaj膮 spod tego zakazu dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie w zakresie produkcji ro艣linnej i zwierz臋cej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego (art. 4 pkt 6), jednak偶e z brzmienia tego przepisu nie wynika, 偶e dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza w rolnictwie nie jest dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮, lecz tylko to, 偶e jest wy艂膮czona spod zakazu jej prowadzenia.

Celem regulacji wprowadzaj膮cych ograniczenia w prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne by艂o "zapobie偶enie anga偶owaniu si臋 tych os贸b w sytuacje i uwik艂ania mog膮ce poddawa膰 w w膮tpliwo艣膰 autorytet konstytucyjnych organ贸w Pa艅stwa oraz os艂abia膰 zaufanie wyborc贸w i opinii publicznej do ich prawid艂owego funkcjonowania" (wyrok Trybuna艂u Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 1999 r. sygn. akt K 30/98, OTK ZU 1999, nr 5, poz. 103 oraz uchwa艂a Trybuna艂u Konstytucyjnego z dnia 13 kwietnia 1994 r. sygn. akt W 2/94, OTK 1994, nr I, poz. 21). "Antykorupcyjne" przepisy ustaw samorz膮dowych wprowadzaj膮 gwarancje maj膮ce zapewni膰 uczciwe sprawowanie przez radnego mandatu i wykluczy膰 wykorzystywanie mandatu dla w艂asnych korzy艣ci. Przepisy te maj膮 z jednej strony zabezpieczy膰 radnego przed naciskami ze strony organ贸w jednostki samorz膮du terytorialnego, z drugiej za艣 - uniemo偶liwi膰 wyci膮ganie korzy艣ci ze sprawowanego mandatu. Gdy por贸wna si臋 zakaz (...) zawarty w art. 4 pkt 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne, kt贸ry z zakazu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby wymienione w jej art. 1 i 2 wy艂膮cza dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie w zakresie produkcji ro艣linnej i zwierz臋cej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego, z zakazami wyp艂ywaj膮cymi z art. 24f ust. 1 u.s.g., art. 25b ust. 1 ustawy o samorz膮dzie powiatowym i art. 27b ust. 1 ustawy o samorz膮dzie wojew贸dztwa, nasuwa si臋 wniosek, 偶e zakazy ustaw samorz膮dowych s膮 bardziej restrykcyjne, albowiem radni, jakkolwiek mog膮 prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮, w tym wytw贸rcz膮 w rolnictwie, to jednak nie mog膮 tego czyni膰 z wykorzystaniem mienia jednostek samorz膮du terytorialnego. W powo艂anym wyroku Trybuna艂 Konstytucyjny, odnosz膮c si臋 do art. 2 pkt 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej (...) co do w贸jt贸w (burmistrz贸w, prezydent贸w miast), stwierdzi艂, 偶e "wp艂ywy funkcjonariuszy gminnych s膮 ograniczone terytorialnie, jednak - z drugiej strony - w miar臋 post臋puj膮cego procesu decentralizacji w艂adzy administracyjnej coraz wi臋kszy zakres spraw przekazywany jest do decyzji organ贸w samorz膮du terytorialnego, a przede wszystkim gmin. Wyborcom 艂atwiej jest zauwa偶y膰 nieuczciwe post臋powanie urz臋dnika gminnego ni偶 wysokiego funkcjonariusza pa艅stwowego". Ocen臋 t臋 w pe艂ni mo偶na odnie艣膰 do radnych wszystkich szczebli samorz膮du, ale zw艂aszcza gmin. Zakaz z ustaw samorz膮dowych zatem jest ca艂kiem racjonalny. Ponadto z art. 4 pkt 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej wyp艂ywa wniosek, 偶e przepis ten nie traktuje dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie jako nieb臋d膮cej dzia艂alno艣ci膮 gospodarcz膮. Zabrania on prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej osobom pe艂ni膮cym r贸偶ne funkcje publiczne, a dopuszcza jedynie prowadzenie takiej dzia艂alno艣ci w rolnictwie w zakresie okre艣lonym w tym przepisie. Skoro zatem radni s膮 osobami, kt贸rych z racji sprawowanej funkcji publicznej dotycz膮 ograniczenia w prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej (art. 2 pkt 11 ustawy), a art. 4 pkt 6 dzia艂alno艣膰 wytw贸rcz膮 w rolnictwie traktuje jako dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮, to zakazy dotycz膮ce prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez radnych, zawarte w ustawach samorz膮dowych, w tym w art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym, odnosz膮 si臋 r贸wnie偶 do prowadzenia gospodarstwa rolnego z wykorzystaniem mienia gminy.

Artyku艂 24f ust. 1 u.s.g., zabraniaj膮c radnym korzystania z mienia gminnego do prowadzenia przez nich dzia艂alno艣ci gospodarczej, ma na celu ochron臋 z jednej strony mienia publicznego przed jego wykorzystaniem przez osoby, kt贸re sprawuj膮c mandat maj膮 m.in. dba膰 o to mienie, a z drugiej - praw innych cz艂onk贸w tworz膮cych wsp贸lnot臋 gminn膮, kt贸rzy nie maj膮 tak u艂atwionego dost臋pu do korzystania z niego. Ograniczenie wynikaj膮ce z tego przepisu, a dotycz膮ce tylko zakazu prowadzenia przez radnych dzia艂alno艣ci gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy, w kt贸rej uzyskali mandat, Trybuna艂 Konstytucyjny okre艣li艂 jako nieb臋d膮ce "ograniczeniem nadmiernym", radni bowiem mog膮 korzysta膰 ze swobody dzia艂alno艣ci gospodarczej, a "chodzi tylko o niedopuszczenie do wykorzystywania mienia publicznego w ich w艂asnym interesie" (wyrok Trybuna艂u Konstytucyjnego z dnia 13 lipca 2004 r. sygn. akt K 20/03, OTK ZU 2004, nr 7A, poz. 63).

Korzystanie z nieruchomo艣ci stanowi膮cych mienie gminne mo偶e nast臋powa膰 na podstawie tytu艂贸w prawnych przewidzianych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo艣ciami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Zgodnie z art. 13 ust. 1 tej ustawy nieruchomo艣ci te mog膮 m.in. by膰 w szczeg贸lno艣ci przedmiotem oddania w u偶ytkowanie wieczyste, w najem lub dzier偶aw臋, u偶ytkowanie, a tak偶e mog膮 by膰 obci膮偶ane ograniczonymi prawami rzeczowymi. R贸偶nice w korzystaniu z nieruchomo艣ci gminnych na podstawie r贸偶nych tytu艂贸w prawnych s膮 nie bez znaczenia przy ocenie, czy zakaz ustanowiony art. 24f ust. 1 u.s.g. nie zosta艂 naruszony. Celem zakazu jest niedopuszczenie wykorzystywania funkcji radnego do osi膮gania korzy艣ci maj膮tkowych kosztem mienia gminnego. Korzystanie z gruntu na podstawie prawa u偶ytkowania wieczystego takiemu celowi nie zagra偶a, gdy偶 prawo to daje wieczystemu u偶ytkownikowi uprawnienie do wy艂膮cznego korzystania z gruntu, skuteczne wobec os贸b trzecich i w艂a艣ciciela, a偶 do mo偶liwo艣ci obrotu tym prawem bez zgody w艂a艣ciciela. Dotychczasowe orzecznictwo Naczelnego S膮du Administracyjnego nie pozostawia w膮tpliwo艣ci, 偶e korzystanie z nieruchomo艣ci gminnych na podstawie prawa u偶ytkowania wieczystego, z uwagi na tre艣膰 tego prawa, nie jest obj臋te dyspozycj膮 art. 24f ust. 1 u.s.g.

Wykorzystywaniem mienia w rozumieniu tego przepisu nie jest korzystanie z mienia gminnego w razie ustanowienia s艂u偶ebno艣ci gruntowych, u偶ytkowania dawnych wsp贸lnot gruntowych czy te偶 z powszechnie dost臋pnych us艂ug z wykorzystaniem mienia komunalnego (np. wodoci膮gi). Artyku艂 24 ust. 1 ustawy o samorz膮dzie wojew贸dztwa dopuszcza wprost mo偶liwo艣膰 korzystania przez radnego z powszechnie dost臋pnych us艂ug na warunkach og贸lnych oraz innych form korzystania z nieruchomo艣ci (najem, dzier偶awa lub u偶ytkowanie) opartych na warunkach ustalonych powszechnie dla danego typu czynno艣ci prawnych. Przepis ten zabrania radnemu wojew贸dzkiemu wchodzenia w stosunki cywilnoprawne w sprawach maj膮tkowych z wojew贸dztwem lub wojew贸dzkimi samorz膮dowymi jednostkami organizacyjnymi, z wyj膮tkiem okre艣lonych wy偶ej stosunk贸w prawnych. Korzystanie wi臋c z nieruchomo艣ci wojew贸dztwa w przypadkach i na warunkach wskazanych w art. 24 ust. 1 ustawy o samorz膮dzie wojew贸dztwa nie narusza zakazu, o kt贸rym mowa w art. 27b ust. 1 tej ustawy. Ustawa o samorz膮dzie gminnym i ustawa o samorz膮dzie powiatowym, zawieraj膮c odpowiedniki art. 27b ust. 1 (odpowiednio art. 24f ust. 1 i art. 25b ust. 1), nie maj膮 regulacji takiej jak art. 24 ust. 1. Jednak偶e nie mo偶e to prowadzi膰 do wniosku, 偶e je艣li chodzi o radnych gmin, ka偶de korzystanie z nieruchomo艣ci gminnych b臋dzie wyczerpywa艂o zakaz, o kt贸rym mowa w art. 24f ust. 1 u.s.g. Maj膮c na uwadze cel tego zakazu, nie mo偶na uzna膰, 偶e korzystanie z mienia gminnego na zasadzie powszechnej dost臋pno艣ci us艂ug na warunkach og贸lnych czy te偶 na warunkach ustalonych powszechnie dla danego typu czynno艣ci prawnych mo偶e podwa偶a膰 osi膮gni臋cie tego celu, poniewa偶 w tych przypadkach nie zachodzi obawa wykorzystania mandatu radnego do uzyskania innych korzy艣ci ani偶eli dost臋pne dla wszystkich cz艂onk贸w wsp贸lnoty samorz膮dowej.

Inaczej natomiast nale偶y oceni膰 korzystanie z nieruchomo艣ci gminnych, w tym rolnych, na podstawie um贸w u偶ytkowania, najmu czy dzier偶awy, nie na warunkach powszechnej dost臋pno艣ci, ale dla prowadzenia w艂asnej dzia艂alno艣ci gospodarczej z ich wykorzystaniem. Nieruchomo艣ci gminne mog膮 by膰 uzyskane w drodze przetargu, ale rada gminy mo偶e wyrazi膰 zgod臋 na zawarcie um贸w u偶ytkowania, najmu lub dzier偶awy bez trybu przetargowego (art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomo艣ciami). Wygranie przetargu czy zawarcie um贸w bez tego trybu, za zgod膮 rady gminy, mo偶e by膰 rezultatem wykorzystania przez radnego jego pozycji jako radnego dla osi膮gni臋cia w艂asnej korzy艣ci, z naruszeniem praw innych cz艂onk贸w wsp贸lnoty gminnej.

Przedstawiona analiza przepis贸w ustawy o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej, ustaw samorz膮dowych, ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osoby pe艂ni膮ce funkcje publiczne, a tak偶e cel wprowadzenia przepis贸w "antykorupcyjnych" pozwala na postawienie tezy, 偶e prowadzenie przez radnego gospodarstwa rolnego z wykorzystywaniem grunt贸w rolnych wydzier偶awionych od gminy, w kt贸rej radny uzyska艂 mandat, a b臋d膮cych jej mieniem, jest prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej, o kt贸rej mowa w art. 24f ust. 1 ustawy o samorz膮dzie gminnym. Przeciwny wniosek prowadzi艂by do nierespektowania zakazu wprowadzonego ze wzgl臋du na ochron臋 wa偶nego interesu publicznego.

W tym stanie rzeczy Naczelny S膮d Administracyjny na podstawie art. 15 搂 1 pkt 3 Prawa o post臋powaniu przed s膮dami administracyjnymi podj膮艂 uchwa艂臋 jak w sentencji.




Wyszukiwarka