ust prawo簄kowe 02r tj

Opracowane na podstawie: tj. Dz.U. z2002 r. Nr 72, poz. 665, Nr 126, poz.1070, Nr 141, poz.1178, Nr 144, poz.1208, Nr 153, poz.1271, Nr 169, poz.1385 i poz.1387, Nr241, poz.2074, z 2003r. Nr50, poz.424,Nr 60,poz.535, Nr65, poz.594, Nr228, poz.2260, Nr 229, poz.2276, z 2004r. Nr 64, poz.594, Nr 68, poz.623, Nr91, poz.870, Nr96, poz.959, Nr121, poz.1264, Nr146, poz.1546, Nr173, poz.1808, z 2005r. Nr83, poz.719, Nr85, poz.727, Nr167, poz.1398, Nr183, poz.1538, z 2006r. Nr104, poz.708, Nr157, poz.1119, Nr190, poz.1401, Nr245, poz.1775, z2007r. Nr42, poz.272, Nr112, poz.769, z 2008r. Nr171, poz.1056, Nr192, poz.1179, Nr209, poz.1315, Nr231, poz.1546, z 2009r. Nr18, poz.97, Nr 42, poz.341, Nr 65, poz.545, Nr 71,poz. 609, Nr 127, poz.1045, Nr 131, poz.1075, Nr 144, poz.1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz.1317, Nr 168, poz.1323, Nr 201, poz.1540, z 2010r. Nr 40, poz. 226, Nr 81, poz. 530. Nr 126, poz. 853, Nr 182, poz. 1228, Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 72, poz. 388, Nr 126, poz. 715, Nr 131, poz. 763, Nr 134, poz. 779 i 781, Nr 165, poz. 984.


USTAWA z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe1)


Rozdzia艂 1 Przepisy og贸lne

Art. 1.

Ustawa okre艣la zasady prowadzenia dzia艂alno艣ci bankowej, tworzenia i organizacji bank贸w, oddzia艂贸w i przedstawicielstw bank贸w zagranicznych, a tak偶e oddzia艂贸w instytucji kredytowych oraz zasady sprawowania nadzoru bankowego, post臋powania naprawczego, likwidacji i upad艂o艣ci bank贸w.


Art. 2.Bank jest osob膮 prawn膮 utworzon膮 zgodnie z przepisami ustaw, dzia艂aj膮c膮 na podstawie zezwole艅 uprawniaj膮cych do wykonywania czynno艣ci bankowych obci膮偶aj膮cych ryzykiem 艣rodki powierzone pod jakimkolwiek tytu艂em zwrotnym.


Art. 3.Wyrazy 鈥瀊ank鈥 lub 鈥瀔asa鈥 mog膮 by膰 u偶ywane w nazwie oraz dla okre艣lenia dzia艂alno艣ci lub reklamy wy艂膮cznie banku w rozumieniu art. 2, z tym 偶e:

1) nie dotyczy to jednostek organizacyjnych u偶ywaj膮cych wyraz贸w 鈥瀊ank鈥 lub 鈥瀔asa鈥, z kt贸rych dzia艂alno艣ci jednoznacznie wynika, 偶e jednostki te nie wykonuj膮 czynno艣ci bankowych,

2) wyraz 鈥瀔asa鈥 mo偶e by膰 tak偶e u偶ywany w nazwie oraz do okre艣lenia dzia艂alno艣ci lub reklamy jednostki organizacyjnej, kt贸ra na podstawie odr臋bnej ustawy gromadzi oszcz臋dno艣ci oraz udziela po偶yczek pieni臋偶nych osobom fizycznym zrzeszonym w tej jednostce.


1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdro偶enia nast臋puj膮cych dyrektyw Wsp贸lnot Europejskich:

1) dyrektywy 97/5/WE z dnia 27 stycznia 1997 r. w sprawie transgranicznych przelew贸w bankowych (Dz. Urz. WE L 43 z 14.02.1997),

2) dyrektywy 98/26/EWG z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamkni臋cia rozlicze艅 w systemach p艂atno艣ci i rozrachunku papier贸w warto艣ciowych (Dz. Urz. WE L 166 z 11.06.1998),

3) dyrektywy 1999/93/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wsp贸lnotowych ram w zakresie podpis贸w elektronicznych (Dz. Urz. WE L 13 z 19.01.2000),

4) dyrektywy 2000/12/WE z dnia 10 marca 2000 r. odnosz膮cej si臋 do podejmowania i prowadzenia dzia艂alno艣ci przez instytucje kredytowe (Dz. Urz. WE L 126 z 26.05.2000),

5) dyrektywy 2000/28/WE z dnia 18 wrze艣nia 2000 r. zmieniaj膮cej dyrektyw臋 2000/12/WE odnosz膮c膮 si臋 do podejmowania i prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez instytucje kredytowe (Dz. Urz. WE L 275 z 27.10.2000),

6) dyrektywy 2000/46/WE z dnia 18 wrze艣nia 2000 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia dzia艂alno艣ci przez instytucje pieni膮dza elektronicznego oraz nadzoru ostro偶no艣ciowego nad ich dzia艂alno艣ci膮 (Dz. Urz. WE L 275 z 27.10.2000),

7) dyrektywy 2001/24/WE z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz. Urz. WE L 125 z 05.05.2001).

Dane dotycz膮ce og艂oszenia akt贸w prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolit膮 Polsk膮 cz艂onkostwa w Unii Europejskiej - dotycz膮 og艂oszenia tych akt贸w w Dzienniku Urz臋dowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.


Art. 4. 1. U偶yte w ustawie okre艣lenia oznaczaj膮:

1) bank krajowy - bank maj膮cy siedzib臋 na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,

2) bank zagraniczny - bank maj膮cy siedzib臋 za granic膮 Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium pa艅stwa nieb臋d膮cego cz艂onkiem Unii Europejskiej,

3) mi臋dzynarodowa instytucja finansowa - instytucj臋 finansow膮, kt贸rej wi臋kszo艣膰 kapita艂u w艂asnego nale偶y do pa艅stw b臋d膮cych cz艂onkami Organizacji Wsp贸艂pracy Gospodarczej i Rozwoju lub bank贸w centralnych takich pa艅stw,

4) karta p艂atnicza - kart臋 identyfikuj膮c膮 wydawc臋 i upowa偶nionego posiadacza, uprawniaj膮c膮 do wyp艂aty got贸wki lub dokonywania zap艂aty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucj臋 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredytu - tak偶e do dokonywania wyp艂aty got贸wki lub zap艂aty z wykorzystaniem kredytu,

5) pieni膮dz elektroniczny - warto艣膰 pieni臋偶n膮 stanowi膮c膮 elektroniczny odpowiednik znak贸w pieni臋偶nych, kt贸ra spe艂nia 艂膮cznie nast臋puj膮ce warunki:

a) jest przechowywana na informatycznych no艣nikach danych,

b) jest wydawana do dyspozycji na podstawie umowy w zamian za 艣rodki pieni臋偶ne o nominalnej warto艣ci nie mniejszej ni偶 ta warto艣膰,

c) jest przyjmowana jako 艣rodek p艂atniczy przez przedsi臋biorc贸w innych ni偶 wydaj膮cy j膮 do dyspozycji,

d) na 偶膮danie jest wymieniana przez wydawc臋 na 艣rodki pieni臋偶ne,

e) jest wyra偶ona w jednostkach pieni臋偶nych,

6) (uchylony),

7) instytucja finansowa - podmiot nieb臋d膮cy bankiem ani instytucj膮 kredytow膮, kt贸rego podstawowa dzia艂alno艣膰 b臋d膮ca 藕r贸d艂em wi臋kszo艣ci przychod贸w polega na wykonywaniu dzia艂alno艣ci gospodarczej w zakresie:

a) nabywania i zbywania udzia艂贸w lub akcji,

b) udzielania po偶yczek ze 艣rodk贸w w艂asnych,

c) udost臋pniania sk艂adnik贸w maj膮tkowych na podstawie umowy leasingu,

d) 艣wiadczenia us艂ug w zakresie nabywania i zbywania wierzytelno艣ci,

e) 艣wiadczenia us艂ug zwi膮zanych z transferem 艣rodk贸w pieni臋偶nych,

f) emitowania instrument贸w p艂atniczych i administrowania nimi,

g) udzielania gwarancji, por臋cze艅 lub zaci膮gania innych zobowi膮za艅 nie ujmowanych w bilansie,

h) obrotu na rachunek w艂asny lub rachunek innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadaj膮cej osobowo艣ci prawnej, o ile posiada zdolno艣膰 prawn膮:

- terminowymi operacjami finansowymi,

- instrumentami rynku pieni臋偶nego, - papierami warto艣ciowymi,

i) uczestniczenia w emisji papier贸w warto艣ciowych lub 艣wiadczenia us艂ug zwi膮zanych z tak膮 emisj膮,

j) 艣wiadczenia us艂ug w zakresie zarz膮dzania aktywami,

k) 艣wiadczenia us艂ug w zakresie doradztwa finansowego, w tym inwestycyjnego,

l) 艣wiadczenia us艂ug polegaj膮cych na wykonywaniu zlece艅 na rynku pieni臋偶nym,

8) podmiot dominuj膮cy:

a) podmiot dominuj膮cy w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrument贸w finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o sp贸艂kach publicznych (Dz. U. Nr 184, poz. 1539) lub

b) podmiot, kt贸ry w ocenie Komisji Nadzoru Finansowego mo偶e w inny spos贸b wywiera膰 znacz膮cy wp艂yw na inny podmiot,

9) podmiot zale偶ny - podmiot, w stosunku do kt贸rego inny podmiot jest podmiotem dominuj膮cym, przy czym wszystkie podmioty zale偶ne od tego pod miotu zale偶nego uwa偶a si臋 r贸wnie偶 za podmioty zale偶ne od pierwotnego podmiotu dominuj膮cego,

10) holding finansowy - grup臋 podmiot贸w, w kt贸rej pierwotnym podmiotem dominuj膮cym jest instytucja finansowa, kt贸ra nie jest dominuj膮cym podmiotem nieregulowanym w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005r. o nadzorze uzupe艂niaj膮cym nad instytucjami kredytowymi, zak艂adami ubezpiecze艅, zak艂adami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodz膮cymi w sk艂ad konglomeratu finansowego (Dz. U. Nr 83, poz. 719 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119), zwanej dalej 鈥瀠staw膮 o nadzorze uzupe艂niaj膮cym鈥, a w sk艂ad grupy wchodz膮 wy艂膮cznie lub w wi臋kszo艣ci banki, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, przy czym przynajmniej jednym podmiotem zale偶nym jest bank krajowy, bank zagraniczny lub instytucja kredytowa,

11) holding mieszany - grup臋 podmiot贸w, w kt贸rej pierwotnym podmiotem do minuj膮cym jest podmiot nieb臋d膮cy bankiem, instytucj膮 kredytow膮, instytucj膮 finansow膮 ani dominuj膮cym podmiotem nieregulowanym w rozumieniu
art. 3 pkt 5 ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym, a przynajmniej jednym pod miotem zale偶nym jest bank krajowy, bank zagraniczny lub instytucja kredytowa,

11a) holding bankowy zagraniczny - grup臋 podmiot贸w, w kt贸rej pierwotnym podmiotem dominuj膮cym jest bank zagraniczny albo instytucja kredytowa, za艣 przynajmniej jednym podmiotem zale偶nym jest bank krajowy, bank zagraniczny, instytucja kredytowa lub instytucja finansowa,

11b) holding bankowy krajowy - grup臋 podmiot贸w:

a) w kt贸rej pierwotnym podmiotem dominuj膮cym jest bank krajowy, lub

b) w sk艂ad kt贸rej wchodz膮: bank krajowy i podmioty blisko z nim powi膮zane,

11c) holding hybrydowy - grup臋 podmiot贸w, w kt贸rej pierwotnym podmiotem dominuj膮cym jest instytucja finansowa nieb臋d膮ca dominuj膮cym podmiotem nieregulowanym w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym, a w sk艂ad grupy wchodz膮 w wi臋kszo艣ci podmioty nieb臋d膮ce bankami krajowymi, bankami zagranicznymi, instytucjami kredytowymi ani instytucjami finansowymi, za艣 przynajmniej jednym podmiotem zale偶nym jest bank krajowy,

12) przedsi臋biorstwo pomocniczych us艂ug bankowych - podmiot, kt贸rego podstawowa dzia艂alno艣膰 ma charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej dzia艂alno艣ci jednego lub wi臋cej bank贸w, a w szczeg贸lno艣ci polega na zarz膮dzaniu w艂asnym lub powierzonym maj膮tkiem lub 艣wiadczeniu us艂ug w zakresie przetwarzania danych,

13) w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze - w艂adze uprawnione na mocy obowi膮zuj膮cych przepis贸w do sprawowania nadzoru nad podmiotami dzia艂aj膮cymi na rynku finansowym,

14) znacz膮cy wp艂yw - zdolno艣膰 do udzia艂u w podejmowaniu decyzji w zakresie wyznaczania kierunk贸w polityki finansowej i operacyjnej, w tym r贸wnie偶 dotycz膮cej podzia艂u zysku lub pokrycia straty bilansowej innego podmiotu,

15) bliskie powi膮zania:

a) posiadanie przez podmiot bezpo艣rednio lub po艣rednio co najmniej 20% kapita艂u innego podmiotu lub prawa do wykonywania co najmniej 20% g艂os贸w w organach innego podmiotu lub

b) pozostawanie z innym podmiotem w zwi膮zku gospodarczym, opartym na sta艂ej wsp贸艂pracy, w szczeg贸lno艣ci wynikaj膮cej z zawartej umowy lub um贸w, kt贸ry w ocenie Komisji Nadzoru Finansowego mo偶e mie膰 istotny wp艂yw na pogorszenie si臋 sytuacji finansowej jednego z podmiot贸w,

16) podmioty powi膮zane kapita艂owo lub organizacyjnie - co najmniej dwa pod mioty, z kt贸rych przynajmniej jeden bezpo艣rednio lub po艣rednio wywiera znacz膮cy wp艂yw na pozosta艂e lub kt贸re stanowi膮 dla banku jedno ryzyko ze wzgl臋du na to, 偶e problemy finansowe jednego z nich, w szczeg贸lno艣ci trudno艣ci z pozyskiwaniem 藕r贸de艂 finansowania lub sp艂at膮 zobowi膮za艅, mog膮
mie膰 wp艂yw na pogorszenie zdolno艣ci do pozyskiwania 藕r贸de艂 finansowania lub sp艂at臋 zobowi膮za艅 przez kt贸rykolwiek z pozosta艂ych,

16a) przedsi臋biorca - przedsi臋biorc臋, o kt贸rym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807),

16b) przedsi臋biorca zagraniczny - przedsi臋biorc臋 zagranicznego w rozumieniu art. 5 pkt 3 ustawy wymienionej w pkt 16a,

17) instytucja kredytowa - podmiot maj膮cy swoj膮 siedzib臋 za granic膮 Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium jednego z pa艅stw cz艂onkowskich Unii Europejskiej, zwanych dalej 鈥瀙a艅stwami cz艂onkowskimi鈥, prowadz膮cy we w艂asnym imieniu i na w艂asny rachunek, na podstawie zezwolenia w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, dzia艂alno艣膰 polegaj膮c膮 na przyjmowaniu depozyt贸w lub innych 艣rodk贸w powierzonych pod jakimkolwiek tytu艂em zwrotnym i udzielaniu kredyt贸w lub na wydawaniu pieni膮dza elektronicznego,

18) oddzia艂 instytucji kredytowej - jednostk臋 organizacyjn膮 instytucji kredytowej wykonuj膮c膮 w jej imieniu i na jej rzecz wszystkie lub niekt贸re czynno艣ci wynikaj膮ce z zezwolenia udzielonego tej instytucji kredytowej, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danej instytucji kredytowej odpowiadaj膮ce powy偶szym cechom, utworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uwa偶a si臋 za jeden oddzia艂,

19) oddzia艂 banku krajowego za granic膮 - jednostk臋 organizacyjn膮 banku krajowego wykonuj膮c膮 w jego imieniu i na jego rzecz wszystkie lub niekt贸re czynno艣ci wynikaj膮ce z zezwolenia udzielonego bankowi krajowemu, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danego banku krajowego odpowiadaj膮ce powy偶szym cechom, utworzone na terytorium innego ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwa, uwa偶a si臋 za jeden oddzia艂,

20) oddzia艂 banku zagranicznego - jednostk臋 organizacyjn膮 banku zagraniczne go wykonuj膮c膮 w jego imieniu i na jego rzecz wszystkie lub niekt贸re czynno艣ci wynikaj膮ce z zezwolenia udzielonego temu bankowi, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danego banku zagranicznego odpowiadaj膮ce powy偶szym cechom, utworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uwa偶a si臋 za jeden oddzia艂,

21) dzia艂alno艣膰 transgraniczna - wykonywanie przez instytucj臋 kredytow膮 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przez bank krajowy na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego wszystkich lub niekt贸rych czynno艣ci w zakresie wynikaj膮cym z udzielonego zezwolenia, bez uczestnictwa oddzia艂u tej instytucji lub banku,

22) pa艅stwo macierzyste - pa艅stwo cz艂onkowskie, w kt贸rym dana instytucja kredytowa uzyska艂a zezwolenie na wykonywanie dzia艂alno艣ci i na terenie kt贸rego ma swoj膮 siedzib臋,

23) pa艅stwo goszcz膮ce - pa艅stwo cz艂onkowskie, na terytorium kt贸rego bank krajowy wykonuje lub zamierza wykonywa膰 dzia艂alno艣膰,

24) instytucja po艣rednicz膮ca - bank lub inn膮 instytucj臋 uczestnicz膮c膮 w wykonywaniu przelew贸w transgranicznych, nieb臋d膮c膮 bankiem zleceniodawcy ani bankiem beneficjenta,

25) towarzystwo funduszy inwestycyjnych - towarzystwo funduszy inwestycyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546),

26) fundusz sekurytyzacyjny - fundusz sekurytyzacyjny w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych),

27) umowa o subpartycypacj臋 - umow臋, o kt贸rej mowa w art. 183 ust. 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

28) instytucja dominuj膮ca w pa艅stwie cz艂onkowskim - instytucj臋 kredytow膮 lub bank krajowy, w stosunku do kt贸rych podmiotem zale偶nym lub blisko powi膮zanym w rozumieniu pkt 15 lit. a jest instytucja kredytowa, instytucja finansowa lub bank krajowy, oraz kt贸re nie s膮 podmiotami zale偶nymi w stosunku do instytucji kredytowej dzia艂aj膮cej na podstawie zezwolenia udzielonego w tym samym pa艅stwie lub instytucji finansowej z siedzib膮 na terytorium tego samego pa艅stwa, lub banku krajowego,

29) podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym w pa艅stwie cz艂onkowskim - podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym lub hybrydowym, kt贸ry nie jest podmiotem zale偶nym w stosunku do instytucji kredytowej dzia艂aj膮cej na podstawie zezwolenia udzielonego w tym samym pa艅stwie lub w stosunku do instytucji finansowej z siedzib膮 na terytorium tego samego pa艅stwa, lub
nie jest podmiotem zale偶nym w stosunku do banku krajowego, je偶eli podmiot ten ma siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

29a) sp贸艂ka zarz膮dzaj膮ca - sp贸艂k臋 zarz膮dzaj膮c膮, o kt贸rej mowa w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych,

30) unijna instytucja dominuj膮ca - instytucj臋 dominuj膮c膮 w pa艅stwie cz艂onkowskim, kt贸ra nie jest podmiotem zale偶nym w stosunku do instytucji kredytowej lub banku krajowego, lub instytucji finansowej z siedzib膮 na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego,

31) unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym - podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym w pa艅stwie cz艂onkowskim, kt贸ry nie jest podmiotem zale偶nym w stosunku do instytucji kredytowej lub banku krajowego, lub instytucji finansowej z siedzib膮 na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego.

2. Za wchodz膮ce w sk艂ad holding贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 10-11a, 11b lit. a) oraz w pkt 11c, uwa偶a si臋 tak偶e podmioty posiadaj膮ce bliskie powi膮zania z bankiem krajowym, wchodz膮cym w sk艂ad holdingu.

3. Przepisy ustawy dotycz膮ce pa艅stw cz艂onkowskich stosuje si臋 r贸wnie偶 do pa艅stw nieb臋d膮cych pa艅stwami cz艂onkowskimi, ale nale偶膮cych do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Art. 4a.

1. Komisja Nadzoru Finansowego wyra偶a ocen臋, o kt贸rej mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8 lit. b) i pkt 15 lit. b), w formie decyzji. Podmiot uznany za podmiot dominuj膮cy lub za podmiot posiadaj膮cy bliskie powi膮zania z bankiem mo偶e zwr贸ci膰 si臋 do Komisji Nadzoru Finansowego o ponowne rozpatrzenie sprawy.

2. Od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego rozstrzygaj膮cej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy podmiot uznany za podmiot dominuj膮cy lub za podmiot posiadaj膮cy bliskie powi膮zania z bankiem mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego w terminie 14 dni od dnia dor臋czenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

3. Od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie oceny, o kt贸rej mowa w art. 4 ust. 1 pkt 15 lit. b), uprawniony do z艂o偶enia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wniesienia skargi do s膮du administracyjnego jest r贸wnie偶 bank.


Art. 5. 1. Czynno艣ciami bankowymi s膮:

1) przyjmowanie wk艂ad贸w pieni臋偶nych p艂atnych na 偶膮danie lub z nadej艣ciem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunk贸w tych wk艂ad贸w,

2) prowadzenie innych rachunk贸w bankowych,

3) udzielanie kredyt贸w,

4) udzielanie i potwierdzanie gwarancji bankowych oraz otwieranie i potwierdzanie akredytyw,

5) emitowanie bankowych papier贸w warto艣ciowych,

6)przeprowadzanie bankowych rozlicze艅 pieni臋偶nych,
6a) wydawanie instrumentu pieni膮dza elektronicznego,

7) wykonywanie innych czynno艣ci przewidzianych wy艂膮cznie dla banku w odr臋bnych ustawach.

2. Czynno艣ciami bankowymi s膮 r贸wnie偶 nast臋puj膮ce czynno艣ci, o ile s膮 one wykonywane przez banki:

1) udzielanie po偶yczek pieni臋偶nych,

2) operacje czekowe i wekslowe oraz operacje, kt贸rych przedmiotem s膮 warranty,

3) wydawanie kart p艂atniczych oraz wykonywanie operacji przy ich u偶yciu,

4) terminowe operacje finansowe,

5) nabywanie i zbywanie wierzytelno艣ci pieni臋偶nych,

6) przechowywanie przedmiot贸w i papier贸w warto艣ciowych oraz udost臋pnianie skrytek sejfowych,

7) prowadzenie skupu i sprzeda偶y warto艣ci dewizowych,

8) udzielanie i potwierdzanie por臋cze艅,

9) wykonywanie czynno艣ci zleconych, zwi膮zanych z emisj膮 papier贸w warto艣ciowych,

10) po艣rednictwo w dokonywaniu przekaz贸w pieni臋偶nych oraz rozlicze艅 w obrocie dewizowym.

3. Wydawanie instrumentu pieni膮dza elektronicznego oraz dokonywanie p艂atno艣ci z jego u偶yciem okre艣laj膮 odr臋bne przepisy.

4. Dzia艂alno艣膰 gospodarcza, kt贸rej przedmiotem s膮 czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, mo偶e by膰 wykonywana wy艂膮cznie przez banki, z zastrze偶eniem ust. 5.

5. Jednostki organizacyjne inne ni偶 banki mog膮 wykonywa膰 czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, je偶eli przepisy odr臋bnych ustaw uprawniaj膮 je do tego.


Art. 6. 1. Poza wykonywaniem czynno艣ci bankowych, o kt贸rych mowa w art. 5 ust. 1 i 2, banki mog膮:

1) obejmowa膰 lub nabywa膰 akcje i prawa z akcji, udzia艂y innej osoby prawnej i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,

2) zaci膮ga膰 zobowi膮zania zwi膮zane z emisj膮 papier贸w warto艣ciowych,

3) dokonywa膰 obrotu papierami warto艣ciowymi,

4) dokonywa膰, na warunkach uzgodnionych z d艂u偶nikiem, zamiany wierzytelno艣ci na sk艂adniki maj膮tku d艂u偶nika,

5) nabywa膰 i zbywa膰 nieruchomo艣ci,

6) 艣wiadczy膰 us艂ugi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych,

6a) 艣wiadczy膰 us艂ugi certyfikacyjne w rozumieniu przepis贸w o podpisie elektronicznym, z wy艂膮czeniem wydawania certyfikat贸w kwalifikowanych wykorzystywanych przez banki w czynno艣ciach, kt贸rych s膮 stronami,

7) 艣wiadczy膰 inne us艂ugi finansowe,

8) wykonywa膰 inne czynno艣ci, je偶eli przepisy odr臋bnych ustaw uprawniaj膮 je do tego.

2. Bank jest obowi膮zany do sprzeda偶y sk艂adnik贸w maj膮tku, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 4, w odniesieniu do:

1) nieruchomo艣ci - w okresie nie d艂u偶szym ni偶 5 lat od daty nabycia,

2) pozosta艂ych sk艂adnik贸w maj膮tku - w okresie nie d艂u偶szym ni偶 3 lata od daty nabycia.

3. Obowi膮zek, o kt贸rym mowa w ust. 2, nie spoczywa na banku, je偶eli przej臋te sk艂adniki maj膮tku wykorzysta do prowadzenia w艂asnej dzia艂alno艣ci bankowej.


Art. 6a.

1. Bank mo偶e, w drodze umowy zawartej na pi艣mie, powierzy膰 przedsi臋biorcy lub przedsi臋biorcy zagranicznemu, z zastrze偶eniem art. 6d, wykonywanie wy艂膮cznie:

1) w imieniu i na rzecz banku po艣rednictwa w zakresie czynno艣ci bankowych na podstawie umowy agencyjnej, polegaj膮cego na:

a) zawieraniu i zmianie um贸w rachunk贸w bankowych, o kt贸rych mowa w art. 49 ust. 1 pkt 3, wed艂ug wzoru zatwierdzonego przez bank,

b) zawieraniu i zmianie um贸w kredytu na sfinansowanie inwestycji maj膮cej na celu zaspokojenie w艂asnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy w rozumieniu przepis贸w o podatku dochodowym od os贸b fizycznych,

[c) zawieraniu i zmianie um贸w kredytu konsumenckiego w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 100, poz. 1081 oraz z 2003 r. Nr 109, poz. 1030),]

<c) zawieraniu i zmianie um贸w kredytu konsumenckiego w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126, poz. 715),>

Nowe brzmienie lit. C w pkt 1 w ust. 1 w art. 6a wchodzi w偶ycie z dn.18.12.2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 126,poz. 715).

d) zawieraniu i zmianie um贸w ugody w sprawie sp艂aty kredyt贸w, o kt贸rych mowa w lit. b) i c),

e) zawieraniu i zmianie um贸w dotycz膮cych ustanowienia prawnego zabezpieczenia kredyt贸w, o kt贸rych mowa lit. b) i c),

f) zawieraniu i zmianie um贸w o kart臋 p艂atnicz膮, kt贸rych stron膮 jest konsument w rozumieniu ustawy, o kt贸rej mowa w lit. c),

g) przyjmowaniu wp艂at, dokonywaniu wyp艂at oraz obs艂udze czek贸w zwi膮zanych z prowadzeniem rachunk贸w bankowych przez ten bank,

h) dokonywaniu wyp艂at i przyjmowaniu sp艂at udzielonych przez ten bank kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych,

i) przyjmowaniu wp艂at na rachunki bankowe prowadzone przez inne banki,

j) przyjmowaniu dyspozycji przeprowadzania bankowych rozlicze艅 pieni臋偶nych zwi膮zanych z prowadzeniem rachunk贸w bankowych przez ten bank,

k) wykonywaniu innych czynno艣ci, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego,

2) czynno艣ci faktycznych zwi膮zanych z dzia艂alno艣ci膮 bankow膮.

2. Powierzenie wykonywania czynno艣ci, o kt贸rym mowa w ust. 1, nie mo偶e obejmowa膰:

1) zarz膮dzania bankiem w rozumieniu art. 368 搂 1 ustawy z dnia 15 wrze艣nia 2000 r. - Kodeks sp贸艂ek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276), zwanej dalej 鈥濳odeksem sp贸艂ek handlowych鈥, oraz w rozumieniu art. 48 ustawy z dnia 16 wrze艣nia 1982 r. - Prawo sp贸艂dzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848), zwanej dalej 鈥瀠staw膮 - Prawo sp贸艂dzielcze鈥, a w szczeg贸lno艣ci zarz膮dzania ryzykiem zwi膮zanym z prowadzeniem dzia艂alno艣ci bankowej, w tym zarz膮dzania aktywami i pasywami, dokonywania oceny zdolno艣ci kredytowej

i analizy ryzyka kredytowego,

2) przeprowadzania audytu wewn臋trznego banku.

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e udzieli膰 bankowi zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. k), je偶eli powierzenie przez bank wykonywania innych czynno艣ci jest niezb臋dne do prowadzenia dzia艂alno艣ci bankowej w spos贸b ostro偶ny i stabilny lub istotnego obni偶enia koszt贸w tej dzia艂alno艣ci.


Art. 6b.

1. Odpowiedzialno艣ci przedsi臋biorcy lub przedsi臋biorcy zagranicznego wobec banku za szkody wyrz膮dzone klientom wskutek niewykonania lub nienale偶ytego wykonania umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1, nie mo偶na wy艂膮czy膰 ani ograniczy膰.

2. Odpowiedzialno艣ci banku za szkody wyrz膮dzone klientom wskutek niewykonania lub nienale偶ytego wykonania umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1, nie mo偶na wy艂膮czy膰 ani ograniczy膰.


Art. 6c. 1. Powierzenie przez bank wykonywania stale lub okresowo czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 6a ust. 1, mo偶e nast膮pi膰 po spe艂nieniu nast臋puj膮cych warunk贸w:

1) bank zawiadamia Komisj臋 Nadzoru Finansowego co najmniej z 14-dniowym wyprzedzeniem o zamiarze zawarcia umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1,

2) zostanie zapewnione wykonywanie przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego efektywnego nadzoru nad wykonywaniem powierzonych czynno艣ci,

3) bank i przedsi臋biorca lub przedsi臋biorca zagraniczny b臋d膮 posiada膰 plany dzia艂ania zapewniaj膮ce ci膮g艂e i niezak艂贸cone prowadzenie dzia艂alno艣ci w za kresie obj臋tym umow膮,

4) powierzenie wykonywania czynno艣ci nie wp艂ynie niekorzystnie na prowadzenie przez bank dzia艂alno艣ci zgodnie z przepisami prawa, ostro偶ne i stabilne zarz膮dzanie bankiem, skuteczno艣膰 systemu kontroli wewn臋trznej w banku, mo偶liwo艣膰 wykonywania obowi膮zk贸w przez bieg艂ego rewidenta upowa偶nionego do badania sprawozda艅 finansowych banku na podstawie zawartej z bankiem umowy oraz ochron臋 tajemnicy prawnie chronionej.

2. Bank zawiadamia Komisj臋 Nadzoru Finansowego, w terminie 14 dni, o ka偶dej zmianie, rozwi膮zaniu lub wyga艣ni臋ciu umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1.

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e 偶膮da膰 od banku w szczeg贸lno艣ci:

1) przedstawienia kopii zawartej umowy,

2) z艂o偶enia wyja艣nie艅 dotycz膮cych realizacji umowy,

3) przedstawienia planu dzia艂ania, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 3,

4) przedstawienia dokument贸w okre艣laj膮cych status przedsi臋biorcy lub przedsi臋biorcy zagranicznego, z kt贸rym bank zawar艂 umow臋,

5) dostarczenia opisu rozwi膮za艅 technicznych i organizacyjnych, zapewniaj膮cych bezpieczne i prawid艂owe wykonywanie powierzonych czynno艣ci, w szczeg贸lno艣ci ochron臋 tajemnicy prawnie chronionej.

4. Komisja Nadzoru Finansowego nakazuje bankowi, w drodze decyzji, podj臋cie dzia艂a艅 zmierzaj膮cych do zmiany lub rozwi膮zania umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1, je偶eli:

1) wykonanie umowy zagra偶a ostro偶nemu i stabilnemu zarz膮dzaniu bankiem,

2) przedsi臋biorca lub przedsi臋biorca zagraniczny b臋d膮cy stron膮 umowy utraci艂 wymagane uprawnienia niezb臋dne do wykonywania tej umowy.

5. Od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o kt贸rej mowa w ust. 4, bank mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego w terminie 14 dni od dnia dor臋czenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 搂 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks post臋powania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z p贸藕n. zm.2)), zwanej dalej 鈥濳odeksem post臋powania administracyjnego鈥, nie stosuje si臋.

6. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, bez konieczno艣ci uprzedniego upomnienia na pi艣mie, zastosowa膰 艣rodki okre艣lone w art. 138 ust. 3, w przypadku gdy w wyznaczonym terminie bank nie doprowadzi do zmiany lub rozwi膮zania umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1.

7. Przedsi臋biorc臋 lub przedsi臋biorc臋 zagranicznego, kt贸ry stale lub okresowo wykonuje czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 6a ust. 1, uznaje si臋 za posiadaj膮cego bliskie powi膮zania z bankiem. Przepisy art. 136 ust. 3, art. 138 ust. 7, art. 141g i art. 141h ust. 1, 3 i 4 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 6d.

1. Zawarcie przez bank umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1, z przedsi臋biorc膮 zagranicznym nie maj膮cym miejsca sta艂ego zamieszkania lub nie posiadaj膮cym siedziby na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego albo umowy przewiduj膮cej, 偶e powierzone czynno艣ci b臋d膮 wykonywane stale lub okresowo za granic膮, wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego udzielonego na wniosek banku.

2. Do wniosku o udzielenie zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, bank za艂膮cza:

1) dokumenty dotycz膮ce dzia艂alno艣ci gospodarczej przedsi臋biorcy zagraniczne go, kt贸ry ma wykonywa膰 powierzone czynno艣ci,

2) projekt umowy, o kt贸rej mowa w art. 6a ust. 1, kt贸ra ma by膰 zawarta z przedsi臋biorc膮 zagranicznym,

3) plany dzia艂ania zapewniaj膮ce ci膮g艂e i niezak艂贸cone prowadzenie dzia艂alno艣ci w zakresie obj臋tym umow膮,

4) zezwolenia lub promesy zezwole艅 wymaganych w pa艅stwie, w kt贸rym czynno艣ci maj膮 by膰 wykonywane wraz z pozytywn膮 opini膮 w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych,

5) opis rozwi膮za艅 technicznych i organizacyjnych, zapewniaj膮cych bezpieczne i prawid艂owe wykonywanie powierzonych czynno艣ci, w szczeg贸lno艣ci ochron臋 tajemnicy prawnie chronionej.

3. Do post臋powania w sprawie wniosku, o kt贸rym mowa w ust. 1, stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 33.

4. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e odm贸wi膰 wydania zezwolenia lub cofn膮膰 zezwolenie, w przypadku gdy:

1) istnieje zagro偶enie naruszenia tajemnicy prawnie chronionej,

2) w pa艅stwie, w kt贸rym powierzone czynno艣ci maj膮 by膰 wykonywane, obowi膮zuj膮ce prawo uniemo偶liwia Komisji Nadzoru Finansowego wykonywanie efektywnego nadzoru,

3) powierzenie wykonywania czynno艣ci mo偶e wp艂yn膮膰 niekorzystnie na prowadzenie przez bank dzia艂alno艣ci zgodnie z przepisami prawa, ostro偶ne i stabilne zarz膮dzanie bankiem, skuteczno艣膰 systemu kontroli wewn臋trznej w banku oraz mo偶liwo艣膰 wykonywania obowi膮zk贸w przez bieg艂ego rewidenta upowa偶nionego do badania sprawozda艅 finansowych banku na podstawie zawartej z bankiem umowy.

5. Przepis art. 6c stosuje si臋 odpowiednio.


2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660.


Art. 7. 1. O艣wiadczenia woli zwi膮zane z dokonywaniem czynno艣ci bankowych mog膮 by膰 sk艂adane w postaci elektronicznej.

2. Dokumenty zwi膮zane z czynno艣ciami bankowymi mog膮 by膰 sporz膮dzane na informatycznych no艣nikach danych, je偶eli dokumenty te b臋d膮 w spos贸b nale偶yty utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane i zabezpieczone. Us艂ugi zwi膮zane z zabezpieczeniem tych dokument贸w mog膮 by膰 wykonywane przez banki, sp贸艂ki tworzone przez banki z innymi podmiotami, a tak偶e przedsi臋biorstwa pomocniczych us艂ug bankowych.

3. Je偶eli ustawa zastrzega dla czynno艣ci prawnej form臋 pisemn膮, uznaje si臋, 偶e czynno艣膰 dokonana w formie, o kt贸rej mowa w ust. 1, spe艂nia wymagania formy pisemnej tak偶e wtedy, gdy forma zosta艂a zastrze偶ona pod rygorem niewa偶no艣ci.

4. Rada Ministr贸w okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, po zasi臋gni臋ciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, spos贸b tworzenia, utrwalania, przekazywania, przechowywania i zabezpieczania, w tym przy zastosowaniu podpisu elektronicznego, dokument贸w, o kt贸rych mowa w ust. 2, tak aby zapewni膰 bezpiecze艅stwo obrotu oraz ochron臋 interes贸w bank贸w i ich klient贸w.


Art. 7a. Do terminowych operacji finansowych, o kt贸rych mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7 lit. h) oraz w art. 5 ust. 2 pkt 4, b臋d膮cych przedmiotem um贸w zawartych przez bank lub instytucj臋 finansow膮, nie stosuje si臋 przepis贸w o grach hazardowych oraz art. 413 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z p贸藕n. zm.3)), zwanej dalej 鈥濳odeksem cywilnym鈥.


Art. 8. Bank jest obowi膮zany do utrzymywania p艂ynno艣ci p艂atniczej dostosowanej do rozmiar贸w i rodzaju dzia艂alno艣ci, w spos贸b zapewniaj膮cy wykonanie wszystkich zobowi膮za艅 pieni臋偶nych zgodnie z terminami ich p艂atno艣ci.


Art. 9. 1. W banku funkcjonuje system zarz膮dzania.


3) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075.


2. System zarz膮dzania stanowi zbi贸r zasad i mechanizm贸w odnosz膮cych si臋 do proces贸w decyzyjnych, zachodz膮cych w banku oraz do oceny prowadzonej dzia艂alno艣ci bankowej.

3. W ramach systemu zarz膮dzania w banku funkcjonuje co najmniej:

1) system zarz膮dzania ryzykiem,

2) system kontroli wewn臋trznej.


Art. 9a. 1. Zarz膮d banku projektuje, wprowadza oraz zapewnia dzia艂anie systemu zarz膮dzania.

2. Rada nadzorcza banku sprawuje nadz贸r nad wprowadzeniem systemu zarz膮dzania oraz ocenia adekwatno艣膰 i skuteczno艣膰 tego systemu.


Art. 9b.

1. Zadaniem systemu zarz膮dzania ryzykiem jest identyfikacja, pomiar lub szacowanie oraz monitorowanie ryzyka wyst臋puj膮cego w dzia艂alno艣ci banku s艂u偶膮ce zapewnieniu prawid艂owo艣ci procesu wyznaczania i realizacji szczeg贸艂owych cel贸w prowadzonej przez bank dzia艂alno艣ci.

2. W ramach systemu zarz膮dzania ryzykiem bank:

1) stosuje sformalizowane zasady s艂u偶膮ce okre艣laniu wielko艣ci podejmowanego ryzyka i zasady zarz膮dzania ryzykiem,

2) stosuje sformalizowane procedury maj膮ce na celu identyfikacj臋, pomiar lub szacowanie oraz monitorowanie ryzyka wyst臋puj膮cego w dzia艂alno艣ci banku, uwzgl臋dniaj膮ce r贸wnie偶 przewidywany poziom ryzyka w przysz艂o艣ci,

3) stosuje sformalizowane limity ograniczaj膮ce ryzyko i zasady post臋powania w przypadku przekroczenia limit贸w,

4) stosuje przyj臋ty system sprawozdawczo艣ci zarz膮dczej umo偶liwiaj膮cy monitorowanie poziomu ryzyka,

5) posiada struktur臋 organizacyjn膮 dostosowan膮 do wielko艣ci i profilu ponoszonego przez bank ryzyka.

3. Bank sprawuje nadz贸r nad ryzykiem zwi膮zanym z dzia艂alno艣ci膮 podmiot贸w zale偶nych.


Art. 9c. 1. Celem systemu kontroli wewn臋trznej jest wspomaganie proces贸w decyzyjnych przyczyniaj膮ce si臋 do zapewnienia:

1) skuteczno艣ci i efektywno艣ci dzia艂ania banku,

2) wiarygodno艣ci sprawozdawczo艣ci finansowej,

3) zgodno艣ci dzia艂ania banku z przepisami prawa i regulacjami wewn臋trznymi.

2. System kontroli wewn臋trznej obejmuje:

1) mechanizmy kontroli ryzyka,

2) badanie zgodno艣ci dzia艂ania banku z przepisami prawa i regulacjami wewn臋trznymi,

3) audyt wewn臋trzny.


Art. 9d.

1. W bankach dzia艂aj膮cych w formie sp贸艂ki akcyjnej, w bankach pa艅stwowych i w bankach sp贸艂dzielczych, w kt贸rych kontrola wewn臋trzna nie jest realizowana na podstawie art. 10, funkcjonuje kom贸rka organizacyjna przeprowadzaj膮ca audyt wewn臋trzny, zwana dalej 鈥瀔om贸rk膮 audytu wewn臋trznego鈥.

2. Zadaniem kom贸rki audytu wewn臋trznego jest badanie i ocena, w spos贸b niezale偶ny i obiektywny, adekwatno艣ci i skuteczno艣ci systemu kontroli wewn臋trznej oraz opiniowanie systemu zarz膮dzania bankiem, w tym skuteczno艣ci zarz膮dzania ryzykiem zwi膮zanym z dzia艂alno艣ci膮 banku.

Art. 9e.

1. Informacje na temat stwierdzonych nieprawid艂owo艣ci i wniosk贸w wynikaj膮cych z przeprowadzonego audytu wewn臋trznego oraz dzia艂a艅 podejmowanych w celu ich usuni臋cia s膮 przekazywane okresowo, co najmniej raz w roku, radzie nadzorczej banku.

2. Rada nadzorcza banku mo偶e powo艂a膰 spo艣r贸d jej cz艂onk贸w komitet do spraw audytu wewn臋trznego, kt贸ry sprawuje nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 kom贸rki audytu wewn臋trznego.


Art. 9f. Komisja nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, szczeg贸艂owe zasady funkcjonowania systemu zarz膮dzania ryzykiem i systemu kontroli wewn臋trznej.


Art. 9g. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, zasady ustalania polityki zmiennych sk艂adnik贸w wynagrodze艅 os贸b zajmuj膮cych stanowiska kierownicze w banku.


Art. 10. Kontrola wewn臋trzna w bankach sp贸艂dzielczych zrzeszonych w bankach zrzeszaj膮cych mo偶e by膰 wykonywana przez bank zrzeszaj膮cy na zasadach okre艣lonych w umowie zrzeszenia.


Art. 10a.

1. Przewodnicz膮cy Komisji Nadzoru Finansowego, jego zast臋pcy, cz艂onkowie Komisji Nadzoru Finansowego, pracownicy Urz臋du Komisji Nadzoru Finansowego i osoby zatrudnione w Urz臋dzie Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie umowy o dzie艂o, umowy zlecenia albo innych um贸w o podobnym charakterze, s膮 obowi膮zani do zachowania tajemnicy zawodowej.

2. Tajemnic臋 zawodow膮, o kt贸rej mowa w ust. 1, stanowi膮 wszystkie uzyskane lub wytworzone w zwi膮zku ze sprawowaniem nadzoru bankowego informacje, kt贸rych udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie mog艂oby naruszy膰 chroniony prawem interes podmiot贸w, kt贸rych te informacje bezpo艣rednio lub po艣rednio dotycz膮 lub utrudni膰 sprawowanie nadzoru bankowego.

3. Obowi膮zek, o kt贸rym mowa w ust. 1, istnieje r贸wnie偶 po ustaniu stosunk贸w prawnych, o kt贸rych mowa w ust. 1.

4. Z zastrze偶eniem ust. 5-8, nie narusza obowi膮zku, o kt贸rym mowa w ust. 1:

1) udzielenie informacji w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym dla cel贸w sprawowanego przez te w艂adze nadzoru bankowego;

2) z艂o偶enie zawiadomienia o podejrzeniu pope艂nienia przest臋pstwa;

3) udzielenie informacji bankowi centralnemu, b臋d膮cemu w Europejskim Systemie Bank贸w Centralnych, niezb臋dnych do realizacji przez niego zada艅 ustawowych, w tym zada艅 dotycz膮cych polityki monetarnej i zapewnienia zwi膮zanej z tym p艂ynno艣ci, zada艅 zwi膮zanych z nadzorem nad systemami p艂atno艣ci, rozlicze艅 i rozrachunku oraz zada艅 realizowanych w przypadku zagro偶enia dla stabilno艣ci systemu finansowego;

4) udzielenie informacji w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym zainteresowanych pa艅stw cz艂onkowskich w przypadku zagro偶enia dla stabilno艣ci krajowego systemu finansowego oraz w wykonaniu zobowi膮za艅 mi臋dzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej.

5.Udost臋pnianie informacji stanowi膮cych tajemnic臋 zawodow膮, obejmuj膮cych swym zakresem tajemnic臋 bankow膮, jest mo偶liwe wy艂膮cznie w trybie i na zasadach okre艣lonych dla udost臋pniania informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮.

6. Udzielenie w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym pa艅stwa nieb臋d膮cego pa艅stwem cz艂onkowskim informacji stanowi膮cych tajemnic臋 zawodow膮 w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa cz艂onkowskiego mo偶e nast膮pi膰 jedynie w贸wczas, gdy zapewniona b臋dzie ochrona tych informacji co najmniej r贸wnowa偶na okre艣lonej w niniejszym artykule.

7. Uzyskane od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych informacje stanowi膮ce tajemnic臋 zawodow膮 tych w艂adz mog膮 by膰 udzielane jedynie po uzyskaniu zgody tych w艂adz i dla cel贸w okre艣lonych t膮 zgod膮.

8. Zgoda, o kt贸rej mowa w ust. 7, nie jest wymagana je偶eli informacje uzyskane od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa cz艂onkowskiego s膮 przekazywane w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym innych pa艅stw cz艂onkowskich lub udzielenie informacji jest niezb臋dne dla cel贸w wykonywania nadzoru bankowego.

9. Osoby inne ni偶 wymienione w ust. 1, kt贸re zapozna艂y si臋 z informacjami stanowi膮cymi tajemnic臋 zawodow膮, w szczeg贸lno艣ci w przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 4 pkt 2 i ust. 7 i 8, obowi膮zane s膮 do zachowania tajemnicy zawodowej, o
ile z przepis贸w odr臋bnych nie wynika obowi膮zek dalszego udzielania tych informacji.

10. Przepisy ust. 1-9 stosuje si臋 r贸wnie偶 do informacji zawartych w dokumentacji przej臋tej przez Urz膮d Komisji Nadzoru Finansowego w wyniku realizacji poro zumienia zawartego na podstawie art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.


Art. 11.

1. Do okre艣lonych w ustawie decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego w przedmiocie udzielenia zgody stosuje si臋 odpowiednio przepisy Kodeksu post臋powania administracyjnego, o ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.

2. Decyzje Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie:

1) wyra偶enia oceny,

2) zezwolenia,

3) zgody,

4) nakazania bankowi zmiany lub rozwi膮zania umowy,

4a) zakazania wykonywania prawa g艂osu z akcji banku krajowego lub wykonywania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego,

5) nakazania sprzeda偶y akcji w oznaczonym terminie,

6) odmowy przes艂ania w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym pa艅stwa goszcz膮cego zawiadomienia,

7) odmowy powiadomienia w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa goszcz膮cego,

8) zakazania instytucji finansowej prowadzenia dzia艂alno艣ci na terenie pa艅stwa goszcz膮cego,

9) nakazania bankowi wstrzymania wyp艂at z zysku,

10) nakazania wstrzymania tworzenia nowych jednostek organizacyjnych banku, oddzia艂u banku zagranicznego lub oddzia艂u instytucji kredytowej,

11) zawieszenia w czynno艣ciach cz艂onk贸w zarz膮du banku lub instytucji finansowej,

12) ograniczenia zakresu dzia艂alno艣ci banku, oddzia艂u banku zagranicznego lub oddzia艂u instytucji kredytowej,

13) na艂o偶enia kary finansowej na bank, oddzia艂 banku zagranicznego, oddzia艂 instytucji kredytowej lub instytucj臋 finansow膮,

14) likwidacji banku lub oddzia艂u banku zagranicznego,

15) okre艣lenia zakresu uprawnie艅 likwidatora lub innej osoby wyznaczonej przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa cz艂onkowskiego do przeprowadzenia likwidacji instytucji kredytowej,

16) odwo艂ania cz艂onka zarz膮du banku,

17) na艂o偶enia na cz艂onk贸w zarz膮du banku lub instytucji finansowej oraz na w艂adze oddzia艂u instytucji kredytowej kary pieni臋偶nej,

18) zakazania udzielania lub ograniczenia udzielania kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych akcjonariuszom (cz艂onkom) oraz cz艂onkom zarz膮du, rady nadzorczej i pracownikom banku,

19) 偶膮dania zwo艂ania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia,

20) zobowi膮zania banku do zwi臋kszenia funduszy w艂asnych, o kt贸rym mowa w art. 138a i 138b ust. 1,

21) na艂o偶enia na bank dodatkowego wymogu kapita艂owego, 22) ustanowienia i odwo艂ania kuratora,

23) ustanowienia zarz膮du komisarycznego,

24) przej臋cia banku przez inny bank za zgod膮 banku przejmuj膮cego,

25) wyst膮pienia do Rady Ministr贸w o likwidacj臋 banku pa艅stwowego,

26)odwo艂ania likwidatora banku wyznaczonego przez bank,
27) zawieszenia dzia艂alno艣ci banku,

28) uznania oddzia艂u instytucji kredytowej za istotny

- maj膮 moc ostatecznych decyzji administracyjnych i podlegaj膮 natychmiastowemu wykonaniu.

3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, termin wydania okre艣lonych w niej opinii wynosi 30 dni.


Rozdzia艂 2 Tworzenie i organizacja bank贸w oraz oddzia艂贸w i przedstawicielstw bank贸w

Art. 12. Banki mog膮 by膰 tworzone jako banki pa艅stwowe, banki sp贸艂dzielcze lub banki w formie sp贸艂ek akcyjnych.


Art. 13.

1. Za艂o偶ycielami banku w formie sp贸艂ki akcyjnej mog膮 by膰 osoby prawne i osoby fizyczne, z tym 偶e za艂o偶ycieli nie mo偶e by膰 mniej ni偶 3.

2. Za艂o偶ycielami banku sp贸艂dzielczego mog膮 by膰 tylko osoby fizyczne w liczbie wymaganej dla za艂o偶enia sp贸艂dzielni, okre艣lonej ustaw膮 - Prawo sp贸艂dzielcze.

3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do banku, kt贸rego za艂o偶ycielem jest Skarb Pa艅stwa, bank krajowy, instytucja kredytowa, bank zagraniczny, krajowy lub zagraniczny zak艂ad ubezpiecze艅, krajowy lub zagraniczny zak艂ad reasekuracji lub mi臋dzynarodowa instytucja finansowa.


Art. 13a. Zarz膮d banku dzia艂a i wykonuje swoje funkcje w siedzibie okre艣lonej w statucie banku.


A. Banki pa艅stwowe

Art. 14.

1. Bank pa艅stwowy mo偶e by膰 utworzony przez Rad臋 Ministr贸w w drodze rozporz膮dzenia, na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw Skarbu Pa艅stwa zaopiniowany przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego. W tym samym trybie nast臋puje likwidacja banku pa艅stwowego, z wyj膮tkiem przypadku, o kt贸rym mowa w art. 147 ust. 1 pkt 3.

2. Rozporz膮dzenie Rady Ministr贸w o utworzeniu banku pa艅stwowego okre艣la nazw臋, siedzib臋, przedmiot i zakres dzia艂ania banku, jego fundusze statutowe, w tym 艣rodki wydzielone z maj膮tku Skarbu Pa艅stwa, kt贸re staj膮 si臋 maj膮tkiem banku.

3. Bank pa艅stwowy nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru S膮dowego.


Art. 15. 1. Organami banku pa艅stwowego s膮 rada nadzorcza i zarz膮d.

2. Cz艂onkowie zarz膮d贸w lub rad nadzorczych nie mog膮 zajmowa膰 si臋 dzia艂alno艣ci膮 konkurencyjn膮. W szczeg贸lno艣ci nie mog膮 by膰 cz艂onkami zarz膮du lub rady nadzorczej innego banku, chyba 偶e bank pa艅stwowy jest akcjonariuszem tego ban ku.


Art. 16. 1. Rad臋 nadzorcz膮 powo艂uje si臋 na okres 3 lat spo艣r贸d os贸b posiadaj膮cych odpowiednie kwalifikacje z zakresu finans贸w. Przewodnicz膮cego rady nadzorczej powo艂uje i odwo艂uje Prezes Rady Ministr贸w na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw Skarbu Pa艅stwa.

2. Cz艂onkowie rady s膮 powo艂ywani przez ministra w艂a艣ciwego do spraw Skarbu Pa艅stwa spo艣r贸d os贸b nie b臋d膮cych cz艂onkami zarz膮du tego banku. Odwo艂anie cz艂onk贸w rady nast臋puje w takim samym trybie, w jakim zostali powo艂ani.


Art. 17. 1. Prezesa zarz膮du banku pa艅stwowego powo艂uje i odwo艂uje rada nadzorcza.

2. Pozosta艂ych cz艂onk贸w zarz膮du banku powo艂uje i odwo艂uje rada nadzorcza, na wniosek prezesa zarz膮du banku.

3. Powo艂anie prezesa zarz膮du oraz jednego cz艂onka zarz膮du nast臋puje za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego. Przepisy art. 22b stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 18.

1. Rada nadzorcza sprawuje nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 banku pa艅stwowego, zatwierdza przedstawione przez Zarz膮d sprawozdanie finansowe oraz podzia艂 zysku i spos贸b pokrycia strat, a tak偶e przyjmuje sprawozdania z dzia艂alno艣ci banku, udziela zarz膮dowi banku zalece艅 oraz mo偶e zawiesza膰 w czynno艣ciach cz艂onk贸w zarz膮du banku.

2. Z zastrze偶eniem ust. 1, zarz膮d banku rozpatruje sprawy dotycz膮ce dzia艂alno艣ci banku oraz podejmuje w tych sprawach uchwa艂y, kt贸rych wykonanie zapewnia prezes zarz膮du banku.

3. Rada nadzorcza uchyla uchwa艂臋 zarz膮du banku w razie stwierdzenia jej niezgodno艣ci z przepisami prawa lub statutem banku.

4. Prezes zarz膮du banku pa艅stwowego reprezentuje bank, przewodniczy zarz膮dowi banku oraz organizuje dzia艂alno艣膰 banku.

5. Szczeg贸艂owy zakres dzia艂ania rady nadzorczej i zarz膮du oraz osoby uprawnione do reprezentowania banku okre艣la statut banku pa艅stwowego.


Art. 19. Statut bankowi pa艅stwowemu nadaje, w drodze rozporz膮dzenia, minister w艂a艣ciwy do spraw Skarbu Pa艅stwa w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw instytucji finansowych, po zasi臋gni臋ciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego.


B. Banki sp贸艂dzielcze

Art. 20.

1. Bankiem sp贸艂dzielczym jest bank b臋d膮cy sp贸艂dzielni膮, do kt贸rego w zakresie nieuregulowanym w ustawie z dnia 7 grudnia 2000r. o funkcjonowaniu bank贸w sp贸艂dzielczych, ich zrzeszaniu si臋 i bankach zrzeszaj膮cych (Dz.U. Nr 119, poz.
1252, z p贸藕n. zm.4)), zwanej dalej 鈥瀠staw膮 o funkcjonowaniu bank贸w sp贸艂dzielczych, ich zrzeszaniu si臋 i bankach zrzeszaj膮cych鈥, i niniejszej ustawie, maj膮 zastosowanie przepisy ustawy - Prawo sp贸艂dzielcze.

2. Statut banku sp贸艂dzielczego pod rygorem niewa偶no艣ci powinien by膰 sporz膮dzony w formie aktu notarialnego.


4) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 111, poz. 1195, z 2002 r. Nr 141, poz. 1178 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1303 i Nr 228, poz. 2260.


C. Banki w formie sp贸艂ek akcyjnych

Art. 21. Do utworzenia i dzia艂alno艣ci banku w formie sp贸艂ki akcyjnej stosuje si臋 przepisy Kodeksu sp贸艂ek handlowych, o ile przepisy ustawy nie stanowi膮 inaczej.


Art. 22. 1. Funkcj臋 organu nadzoru pe艂ni w banku rada nadzorcza sk艂adaj膮ca si臋 co najmniej z pi臋ciu os贸b fizycznych.

2. Cz艂onk贸w rady nadzorczej powo艂uje i odwo艂uje walne zgromadzenie.

3. Bank informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego o sk艂adzie rady nadzorczej oraz o zmianie jej sk艂adu niezw艂ocznie po jej powo艂aniu lub po dokonaniu zmiany jej sk艂adu.


Art. 22a. 1. Zarz膮d banku sk艂ada si臋 co najmniej z trzech os贸b fizycznych powo艂ywanych i odwo艂ywanych przez rad臋 nadzorcz膮, z zastrze偶eniem art. 22b.

2. Rada nadzorcza informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego o sk艂adzie zarz膮du oraz o zmianie jego sk艂adu niezw艂ocznie po jego powo艂aniu lub po dokonaniu zmiany jego sk艂adu. Rada nadzorcza informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego tak偶e o cz艂onkach zarz膮du, kt贸rym w ramach podzia艂u kompetencji podlega w szczeg贸lno艣ci zarz膮dzanie ryzykiem i kom贸rka audytu wewn臋trznego.


Art. 22b.

1. Powo艂anie dw贸ch cz艂onk贸w zarz膮du banku, w tym prezesa, nast臋puje za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego. Z wnioskiem o wyra偶enie zgody wyst臋puje rada nadzorcza.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e za偶膮da膰 informacji i dokument贸w dotycz膮cych os贸b wymienionych w ust. 1 w zakresie niezb臋dnym do wyra偶enia zgody.

3. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wyra偶enia zgody na powo艂anie osoby, o kt贸rej mowa w ust. 1, je偶eli:

1) by艂a ona karana za przest臋pstwo umy艣lne lub przest臋pstwo skarbowe, z wy艂膮czeniem przest臋pstw 艣ciganych z oskar偶enia prywatnego,

2) spowodowa艂a udokumentowane straty w miejscu pracy albo w zwi膮zku z pe艂nieniem funkcji cz艂onka organu osoby prawnej,

3) zosta艂 wobec niej orzeczony zakaz prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej na w艂asny rachunek oraz pe艂nienia funkcji reprezentanta lub pe艂nomocnika przedsi臋biorcy, cz艂onka rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej w sp贸艂ce akcyjnej, sp贸艂ce z ograniczon膮 odpowiedzialno艣ci膮 lub w sp贸艂dzielni,

4) nie spe艂nia wymaga艅 okre艣lonych w art. 30 ust. 1 pkt 2, z zastrze偶eniem ust. 4.

4. Komisja Nadzoru Finansowego odst膮pi, w drodze decyzji, wydanej na wniosek rady nadzorczej banku od wymogu udowodnionej znajomo艣ci j臋zyka polskiego, o kt贸rym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, je偶eli nie jest to niezb臋dne ze wzgl臋d贸w nadzoru ostro偶no艣ciowego, bior膮c w szczeg贸lno艣ci pod uwag臋 poziom dopuszczalnego ryzyka lub zakres dzia艂alno艣ci banku.

5. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e odm贸wi膰 wyra偶enia zgody na powo艂anie osoby wymienionej w ust. 1, je偶eli:

1) jest prowadzone przeciwko niej post臋powanie karne lub post臋powanie w sprawie o przest臋pstwo skarbowe,

2) by艂a karana za przest臋pstwo inne ni偶 okre艣lone w ust. 3 pkt 1.

6. Je偶eli nie zachodz膮 przes艂anki okre艣lone w ust. 3 i 5, przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 do powo艂ania na kolejn膮 kadencj臋 os贸b wymienionych w ust. 1 oraz do powo艂ania w sk艂ad pierwszego zarz膮du banku os贸b zatwierdzonych w zezwoleniu na utworzenie tego banku.

7. Decyzja, o kt贸rej mowa w ust. 1, mo偶e okre艣la膰 termin, do kt贸rego powinno nast膮pi膰 powo艂anie os贸b, o kt贸rych mowa w ust. 1. W przypadku niepowo艂ania osoby, kt贸rej dotyczy decyzja, we wskazanym terminie, decyzja wygasa. Przepisu art. 162 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.


Art. 22c.

1. Protok贸艂 z walnego zgromadzenia sporz膮dzany jest zgodnie z art. 421 Kodeksu sp贸艂ek handlowych oraz powinien zawiera膰:

1) tre艣膰 wniosk贸w zg艂aszanych w trakcie walnego zgromadzenia,

2) imi臋 i nazwisko osoby zg艂aszaj膮cej wniosek,

3) imi臋 i nazwisko lub firm臋 osoby, w imieniu kt贸rej zosta艂 zg艂oszony wniosek,

4) rozstrzygni臋cie w sprawie wniosku.

2. Protok贸艂, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien by膰 przekazany Komisji Nadzoru Finansowego w terminie 14 dni od dnia zako艅czenia walnego zgromadzenia.

Art. 23. (uchylony).
Art. 24. (uchylony).


Art. 25.

1. Podmiot, kt贸ry zamierza, bezpo艣rednio lub po艣rednio, naby膰 albo obj膮膰 akcje lub prawa z akcji banku krajowego w liczbie zapewniaj膮cej osi膮gni臋cie albo przekroczenie odpowiednio 10%, 20%, jednej trzeciej, 50% og贸lnej liczby g艂os贸w
na walnym zgromadzeniu lub udzia艂u w kapitale zak艂adowym, jest obowi膮zany ka偶dorazowo zawiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o zamiarze ich nabycia albo obj臋cia. Podmiot, kt贸ry zamierza, bezpo艣rednio lub po艣rednio, sta膰 si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego w spos贸b inny ni偶 przez nabycie albo obj臋cie akcji lub praw z akcji banku krajowego w liczbie zapewniaj膮cej wi臋kszo艣膰 og贸lnej liczby g艂os贸w na walnym zgromadzeniu, obowi膮zany jest ka偶dorazowo zawiadomi膰 o tym zamiarze Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

2. Za po艣rednio staj膮cego si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego albo po艣rednio nabywaj膮cego lub obejmuj膮cego akcje lub prawa z akcji banku krajowego uwa偶a si臋 podmiot dominuj膮cy w stosunku do podmiotu, kt贸ry bezpo艣rednio staje si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego albo nabywa lub obejmuje akcje lub prawa z akcji banku krajowego bezpo艣rednio, jak r贸wnie偶 podmiot, kt贸ry podejmuje dzia艂ania powoduj膮ce, 偶e stanie si臋 on podmiotem dominuj膮cym w stosunku do podmiotu, kt贸ry jest podmiotem dominuj膮cym banku krajowego albo posiada akcje lub prawa z akcji banku krajowego.

3. W przypadku gdy podmiot, kt贸ry zamierza:

1) bezpo艣rednio naby膰 albo obj膮膰 akcje lub prawa z akcji banku krajowego lub sta膰 si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, jest podmiotem zale偶nym, zawiadomienie sk艂ada tylko ten podmiot 艂膮cznie z jego pierwotnym podmiotem dominuj膮cym,

2) po艣rednio naby膰 albo obj膮膰 akcje lub prawa z akcji banku krajowego lub sta膰 si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, jest podmiotem zale偶nym, zawiadomienie sk艂ada tylko jego pierwotny podmiot dominuj膮cy.

4. Obowi膮zek zawiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 1, dotyczy tak偶e:

1) zastawnika i u偶ytkownika akcji, je偶eli zgodnie z art. 340 搂 1 Kodeksu sp贸艂ek handlowych s膮 oni uprawnieni do wykonywania prawa g艂osu z akcji,

2) podmiotu, kt贸ry uzyska艂 prawo g艂osu na walnym zgromadzeniu na poziomach okre艣lonych w ust. 1 w wyniku zdarze艅 innych ni偶 obj臋cie lub nabycie akcji lub praw z akcji banku krajowego, w szczeg贸lno艣ci w wyniku zmiany statutu lub w nast臋pstwie wyga艣ni臋cia uprzywilejowania lub ograniczenia akcji co do prawa g艂osu, a tak偶e nabycia akcji lub praw z akcji banku krajowego w liczbie zapewniaj膮cej osi膮gni臋cie albo przekroczenie poziom贸w okre艣lonych w ust. 1 w og贸lnej liczbie g艂os贸w na walnym zgromadzeniu lub udzia艂u w kapitale zak艂adowym w wyniku dziedziczenia.

5. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 4, obowi膮zek z艂o偶enia zawiadomienia powstaje przed przyst膮pieniem do wykonywania prawa g艂osu z akcji albo wykonywania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego wobec banku krajowego. Przepisy art.25a-25n stosuje si臋 odpowiednio.

6. Do podmiot贸w, o kt贸rych mowa w ust. 4, przepisy ust. 2 i 3 stosuje si臋 odpowiednio.

7. Przepisy ust. 1-6 i 9 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku, w kt贸rym dwa lub wi臋cej podmiot贸w dzia艂a w porozumieniu, kt贸rego przedmiotem jest wykonywanie prawa g艂osu z akcji na poziomach okre艣lonych w ust. 1 lub wykonywanie uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego banku krajowego.

8. W przypadku dzia艂ania w porozumieniu, o kt贸rym mowa w ust. 7, zawiadomienie sk艂adaj膮 wszystkie strony porozumienia 艂膮cznie.

9. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋, w przypadku gdy nabycie albo obj臋cie akcji banku krajowego dokonywane jest przez bank krajowy, instytucj臋 kredytow膮, dom maklerski lub firm臋 inwestycyjn膮 maj膮c膮 siedzib臋 na terytorium innego pa艅stwa cz艂onkowskiego, w wykonaniu umowy o subemisj臋 inwestycyjn膮, o kt贸rej mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrument贸w finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o sp贸艂kach publicznych, je偶eli:

1) prawa z akcji nie s膮 wykonywane w celu ingerencji w zarz膮dzanie bankiem krajowym oraz

2) akcje banku krajowego zostan膮 zbyte w ci膮gu roku od dnia ich nabycia albo obj臋cia.


Art. 25a.

1. Podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1, przekazuje wraz z zawiadomieniem informacj臋 o posiadanych bezpo艣rednio lub po艣rednio akcjach lub prawach z akcji banku krajowego, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1, jak r贸wnie偶 o podmiotach dominuj膮cych tego podmiotu i zawartych przez ten podmiot porozumieniach oraz o pozostawaniu przez ten podmiot w stanach faktycznych lub prawnych pozwalaj膮cych innym podmiotom na wykonywanie praw z akcji banku krajowego lub wykonywanie uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego banku krajowego.

2. Podmiot, o kt贸rym mowa w ust. 1, wskazuje w zawiadomieniu spos贸b realizacji zamiaru, kt贸rego dotyczy zawiadomienie oraz przedk艂ada dowody wskazuj膮ce na istnienie zamiaru obj臋tego zawiadomieniem, w szczeg贸lno艣ci stosown膮 umow臋 lub porozumienie, a w przypadku gdy zamiar ma zosta膰 zrealizowany na rynku regulowanym - stosowne o艣wiadczenie w tym zakresie.

3. W przypadku gdy podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie jest:

1) zak艂adem ubezpiecze艅, zak艂adem reasekuracji, instytucj膮 kredytow膮, firm膮 inwestycyjn膮 lub sp贸艂k膮 zarz膮dzaj膮c膮, kt贸re uzyska艂y zezwolenie na wykonywanie dzia艂alno艣ci na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego, lub

2) podmiotem dominuj膮cym lub podmiotem pozostaj膮cym w podobnym stosunku do zak艂adu ubezpiecze艅, zak艂adu reasekuracji, instytucji kredytowej, firmy inwestycyjnej lub sp贸艂ki zarz膮dzaj膮cej, kt贸re uzyska艂y zezwolenie na wykonywanie dzia艂alno艣ci na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego

- zawiadomienie zawiera odpowiedni膮 informacj臋 w tym zakresie, wskazuj膮c膮 w szczeg贸lno艣ci nazw臋 i siedzib臋 zak艂adu ubezpiecze艅, zak艂adu reasekuracji, instytucji kredytowej, firmy inwestycyjnej lub sp贸艂ki zarz膮dzaj膮cej, o kt贸rych mowa w pkt 2; je偶eli nie zachodz膮 okoliczno艣ci wymienione w pkt 1 i 2, zawiadomienie zawiera stosowne o艣wiadczenie w tym zakresie.


Art. 25b.

1. Podmiot, sk艂adaj膮cy zawiadomienie, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1, przedstawia wraz z zawiadomieniem informacje dotycz膮ce:

1) identyfikacji podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie, os贸b zarz膮dzaj膮cych jego dzia艂alno艣ci膮 oraz os贸b przewidzianych do obj臋cia funkcji cz艂onk贸w zarz膮du banku krajowego - o ile podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie planuje zmiany w tym zakresie,

2) identyfikacji banku krajowego, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1,

3) dzia艂alno艣ci zawodowej, gospodarczej lub statutowej podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie i os贸b, o kt贸rych mowa w pkt 1, a w szczeg贸lno艣ci przedmiotu tej dzia艂alno艣ci, zakresu i miejsca jej prowadzenia oraz dotychczasowego jej przebiegu, a tak偶e wykszta艂cenia posiadanego przez podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie, b臋d膮cy osob膮 fizyczn膮, i os贸b, o kt贸rych mowa w pkt 1,

4) grupy, do kt贸rej nale偶y podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie, a w szczeg贸lno艣ci jej struktury, nale偶膮cych do niej podmiot贸w, prawnych i faktycznych powi膮za艅 kapita艂owych, finansowych i osobowych z innymi podmiotami,

5) sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie,

6) skazania za przest臋pstwo lub przest臋pstwo skarbowe, post臋powa艅 warunkowo umorzonych oraz zako艅czonych ukaraniem post臋powa艅 dyscyplinarnych, jak r贸wnie偶 innych zako艅czonych post臋powa艅 administracyjnych i cywilnych, dotycz膮cych podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie lub os贸b, o kt贸rych mowa w pkt 1, mog膮cych mie膰 wp艂yw na ocen臋 podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie w 艣wietle kryteri贸w okre艣lonych w art. 25h ust. 2,

7) tocz膮cych si臋 post臋powa艅 karnych o przest臋pstwo umy艣lne - z wy艂膮czeniem przest臋pstw 艣ciganych z oskar偶enia prywatnego - lub post臋powa艅 w sprawie o przest臋pstwo skarbowe, jak r贸wnie偶 innych tocz膮cych si臋 post臋powa艅 administracyjnych, dyscyplinarnych i cywilnych, mog膮cych mie膰 wp艂yw na ocen臋 podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie w 艣wietle kryteri贸w okre艣lonych w art. 25h ust. 2, a prowadzonych przeciwko podmiotowi sk艂adaj膮cemu zawiadomienie lub osobom, o kt贸rych mowa w pkt 1, lub post臋powa艅 zwi膮zanych z dzia艂alno艣ci膮 tego podmiotu lub tych os贸b,

8) dzia艂a艅 zmierzaj膮cych do nabycia albo obj臋cia akcji lub praw z akcji w liczbie zapewniaj膮cej osi膮gni臋cie lub przekroczenie poziom贸w okre艣lonych w art. 25 ust. 1 albo stania si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, a w szczeg贸lno艣ci docelowego udzia艂u w og贸lnej liczbie g艂os贸w na walnym zgromadzeniu banku krajowego, zwi膮zanych z tym udzia艂em uprawnie艅, sposobu i 藕r贸de艂 finansowania nabycia albo obj臋cia akcji lub praw z akcji, zawartych w zwi膮zku z tymi dzia艂aniami um贸w oraz dzia艂ania w porozumieniu z innymi podmiotami,

9) zamiar贸w podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie w odniesieniu do przysz艂ej dzia艂alno艣ci banku krajowego, w szczeg贸lno艣ci w zakresie plan贸w marketingowych, operacyjnych, finansowych oraz dotycz膮cych organizacji i zarz膮dzania, z uwzgl臋dnieniem zobowi膮za艅, o kt贸rych mowa w art. 25h ust. 3.

2. Informacje w zakresie kwalifikacji i do艣wiadczenia zawodowego, a tak偶e informacje w zakresie okre艣lonym w ust. 1 pkt 6 i 7, nie s膮 wymagane w odniesieniu do podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie i os贸b zarz膮dzaj膮cych jego dzia艂alno艣ci膮, je偶eli podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie jest bankiem krajowym, instytucj膮 kredytow膮, zak艂adem ubezpiecze艅, zak艂adem reasekuracji, domem maklerskim, firm膮 inwestycyjn膮 lub sp贸艂k膮 zarz膮dzaj膮c膮, kt贸re uzyska艂y zezwolenie na wykonywanie dzia艂alno艣ci w pa艅stwie cz艂onkowskim, o ile okoliczno艣膰 ta zostanie wykazana w zawiadomieniu.

3. Minister w艂a艣ciwy do spraw instytucji finansowych okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, dokumenty, kt贸re nale偶y za艂膮czy膰 do zawiadomienia w celu przedstawienia informacji okre艣lonych w ust. 1, maj膮c na wzgl臋dzie zapewnienie proporcjonalno艣ci wymaganych informacji w zale偶no艣ci od zamierzonego wp艂ywu podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie na zarz膮dzanie bankiem krajowym.


Art. 25c.

1. Zawiadomienie i za艂膮czane dokumenty powinny by膰 sporz膮dzone w j臋zyku polskim lub przet艂umaczone na j臋zyk polski. T艂umaczenie powinno by膰 sporz膮dzone przez t艂umacza przysi臋g艂ego lub w艂a艣ciwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dokumenty urz臋dowe przed t艂umaczeniem powinny by膰 zalegalizowane przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej. Obowi膮zku legalizacji nie stosuje si臋, je偶eli umowa mi臋dzynarodowa, kt贸rej Rzeczpospolita Polska jest stron膮, stanowi inaczej.


Art. 25d. W uzasadnionych przypadkach, w szczeg贸lno艣ci gdy prawo kraju w艂a艣ciwego nie przewiduje sporz膮dzania wymaganych dokument贸w podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie lub osoba, kt贸rej sprawa dotyczy, mo偶e, w miejsce tych dokument贸w, z艂o偶y膰 stosowne o艣wiadczenie, zawieraj膮ce wymagane informacje.


Art. 25e.

1. Podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1, maj膮cy miejsce zamieszkania lub siedzib臋 poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, obowi膮zany jest ustanowi膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pe艂nomocnika do dor臋cze艅 w toku post臋powania w przedmiocie zawiadomienia.

2. W razie niedope艂nienia obowi膮zku, o kt贸rym mowa w ust. 1, pisma w toku post臋powania pozostawia si臋 w aktach sprawy ze skutkiem dor臋czenia, z wy艂膮czeniem decyzji ko艅cz膮cej post臋powanie w przedmiocie zawiadomienia. O skutku, o kt贸rym mowa w zdaniu poprzedzaj膮cym, Komisja Nadzoru Finansowego informuje pisemnie podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie.


Art. 25f. W przypadku gdy podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 1, jest podmiotem, o kt贸rym mowa w art. 25a ust. 3 pkt 1 lub 2, Komisja Nadzoru Finansowego wyst臋puje na pi艣mie do w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych o przekazanie informacji w zakresie okre艣lonym w art. 25h ust. 2, w celu ustalenia, czy zachodzi przes艂anka, o kt贸rej mowa w art. 25h ust. 1 pkt 3.


Art. 25g.

1. Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie po otrzymaniu zawiadomienia, nie p贸藕niej jednak ni偶 w terminie 2 dni roboczych, potwierdza w formie pisemnej jego otrzymanie.

2. W przypadku stwierdzenia brak贸w w zawiadomieniu lub gdy nie zosta艂y za艂膮czone do niego wymagane informacje lub dokumenty, Komisja Nadzoru Finansowego wzywa podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie do uzupe艂nienia tych brak贸w w wyznaczonym terminie.

3. Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie po otrzymaniu informacji lub dokument贸w stanowi膮cych uzupe艂nienie zawiadomienia, nie p贸藕niej jednak ni偶 w terminie 2 dni roboczych, potwierdza w formie pisemnej ich otrzymanie.

4. Komisja Nadzoru Finansowego, wraz z potwierdzeniem otrzymania zawiadomienia i wszystkich wymaganych informacji i dokument贸w, informuje podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie o dacie up艂ywu terminu na dor臋czenie decyzji w przedmiocie sprzeciwu, o kt贸rej mowa w art. 25h ust. 1.

5. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, przed up艂ywem 50. dnia roboczego terminu na dor臋czenie decyzji w przedmiocie sprzeciwu, pisemnie wezwa膰 podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie do przekazania dodatkowych niezb臋dnych informacji lub dokument贸w w terminie 20 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, a w przypadku gdy:

1) miejsce zamieszkania lub siedziba podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie znajduje si臋 w pa艅stwie nieb臋d膮cym pa艅stwem cz艂onkowskim lub nadz贸r nad nim sprawuj膮 w艂adze nadzorcze pa艅stwa nieb臋d膮cego pa艅stwem cz艂onkowskim lub

2) podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie nie jest podmiotem podlegaj膮cym nadzorowi ubezpieczeniowemu, nadzorowi nad rynkiem kapita艂owym lub nadzorowi bankowemu sprawowanemu przez w艂adze nadzorcze pa艅stwa cz艂onkowskiego

- w wyznaczonym terminie, nie kr贸tszym ni偶 20 i nie d艂u偶szym ni偶 30 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wskazuj膮 zakres 偶膮danych informacji lub dokument贸w.

6. W przypadku wezwania, o kt贸rym mowa w ust. 5, nast臋puje zawieszenie biegu terminu na dor臋czenie decyzji w przedmiocie sprzeciwu, od dnia wys艂ania wezwania do dnia otrzymania informacji lub dokument贸w, nie d艂u偶ej jednak ni偶 do up艂ywu terminu na przekazanie informacji lub dokument贸w.

7. Komisja Nadzoru Finansowego w formie pisemnej potwierdza otrzymanie informacji lub dokument贸w, o kt贸rych mowa w ust. 5, w terminie nie d艂u偶szym ni偶 2 dni robocze od dnia ich otrzymania.

8. W przypadku kolejnych wezwa艅 Komisji Nadzoru Finansowego do przekazania dodatkowych informacji lub dokument贸w nie stosuje si臋 termin贸w przekazania informacji lub dokument贸w, o kt贸rych mowa w ust. 5. Wezwania te nie powoduj膮 zawieszenia biegu terminu na dor臋czenie decyzji w przedmiocie sprzeciwu.


Art. 25h.

1. Komisja Nadzoru Finansowego zg艂asza, w drodze decyzji, sprzeciw co do nabycia albo obj臋cia akcji lub praw z akcji lub co do stania si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, je偶eli:

1) podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie nie uzupe艂ni艂 w wyznaczonym terminie brak贸w w zawiadomieniu lub za艂膮czanych do zawiadomienia dokument贸w i informacji,

2) podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie nie przekaza艂 w terminie dodatkowych informacji lub dokument贸w 偶膮danych przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego,

3) uzasadnione jest to potrzeb膮 ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankiem krajowym, z uwagi na mo偶liwy wp艂yw podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie na bank krajowy lub z uwagi na ocen臋 sytuacji finansowej podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie.

2. W ramach oceny istnienia przes艂anki, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 3, Komisja Nadzoru Finansowego bada, czy podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie wykaza艂, 偶e:

1) daje r臋kojmi臋 wykonywania swoich praw i obowi膮zk贸w w spos贸b nale偶ycie zabezpieczaj膮cy interesy klient贸w banku krajowego oraz zapewniaj膮cy bezpiecze艅stwo 艣rodk贸w gromadzonych w banku krajowym,

2) osoby, kt贸re b臋d膮 kierowa膰 dzia艂alno艣ci膮 banku krajowego daj膮 r臋kojmi臋 prowadzenia spraw banku w spos贸b nale偶ycie zabezpieczaj膮cy interesy klient贸w banku i zapewniaj膮cy bezpiecze艅stwo 艣rodk贸w gromadzonych w banku oraz posiadaj膮 odpowiednie do艣wiadczenie zawodowe,

3) jest w dobrej kondycji finansowej, w szczeg贸lno艣ci w odniesieniu do aktualnego zakresu prowadzonej dzia艂alno艣ci, jak r贸wnie偶 wp艂ywu realizacji plan贸w inwestycyjnych na przysz艂膮 sytuacj臋 finansow膮 podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie i przysz艂膮 sytuacj臋 finansow膮 banku krajowego,

4) zapewni przestrzeganie przez bank krajowy wymog贸w ostro偶no艣ciowych wynikaj膮cych z przepis贸w prawa, w tym wymog贸w kapita艂owych, norm p艂ynno艣ci, kontroli wewn臋trznej, zarz膮dzania ryzykiem, a w szczeg贸lno艣ci, 偶e struktura grupy, kt贸rej bank stanie si臋 cz臋艣ci膮, umo偶liwia膰 b臋dzie sprawowanie efektywnego nadzoru oraz skuteczn膮 wymian臋 informacji pomi臋dzy w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi i ustalenie zakres贸w w艂a艣ciwo艣ci tych w艂adz,

5) 艣rodki finansowe zwi膮zane z nabyciem albo obj臋ciem akcji lub praw z akcji lub podj臋ciem innych dzia艂a艅 zmierzaj膮cych do stania si臋 podmiotem dominuj膮cym, powoduj膮cych, 偶e bank krajowy stanie si臋 podmiotem zale偶nym, nie pochodz膮 z nielegalnych lub nieujawnionych 藕r贸de艂 oraz nie maj膮 zwi膮zku z finansowaniem terroryzmu ani w zwi膮zku z zamierzonym nabyciem albo obj臋ciem akcji lub praw z akcji lub podj臋ciem innych dzia艂a艅 zmierzaj膮cych do stania si臋 podmiotem dominuj膮cym nie zachodzi zwi臋kszone ryzyko pope艂nienia przest臋pstwa, a tak偶e wyst膮pienia innych dzia艂a艅, zwi膮zanych z wprowadzaniem do obrotu 艣rodk贸w finansowych pochodz膮cych z nielegalnych lub nieujawnionych 藕r贸de艂 lub finansowaniem terroryzmu.

3. Dokonuj膮c oceny, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 3, Komisja Nadzoru Finansowego uwzgl臋dnia w szczeg贸lno艣ci z艂o偶one w zwi膮zku z post臋powaniem zobowi膮zania podmiotu dotycz膮ce banku krajowego lub ostro偶nego i stabilnego nim zarz膮dzania.

4. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w terminie okre艣lonym w art. 25i ust. 1, wyda膰 decyzj臋 o stwierdzeniu braku podstaw do zg艂oszenia sprzeciwu, je偶eli stwierdzi, 偶e nie zachodz膮 okoliczno艣ci wskazane w ust. 1.

5. Wydaj膮c decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 4, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e ustali膰 termin nabycia albo obj臋cia akcji lub praw z akcji albo uzyskania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego banku krajowego.

6. Termin, o kt贸rym mowa w ust. 5, mo偶e by膰 wyd艂u偶ony z urz臋du lub na wniosek podmiotu sk艂adaj膮cego zawiadomienie.


Art. 25i.

1. Komisja Nadzoru Finansowego dor臋cza decyzj臋 w przedmiocie sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 1, w terminie 60 dni roboczych od dnia otrzymania zawiadomienia i wszystkich wymaganych informacji i dokument贸w, nie p贸藕niej ni偶 w terminie 2 dni roboczych od dnia jej wydania.

2. Terminy przewidziane dla dor臋czenia decyzji ko艅cz膮cej post臋powanie w przedmiocie sprzeciwu uwa偶a si臋 za zachowane, je偶eli przed ich up艂ywem decyzja zosta艂a nadana w polskiej plac贸wce pocztowej operatora publicznego.


Art. 25j.

Podmiot sk艂adaj膮cy zawiadomienie mo偶e zrealizowa膰 zamiar obj臋ty zawiadomieniem, je偶eli Komisja Nadzoru Finansowego nie dor臋czy decyzji w przedmiocie sprzeciwu w terminie 60 dni roboczych, o kt贸rym mowa w art. 25i ust. 1, albo je偶eli przed up艂ywem tego terminu Komisja Nadzoru Finansowego wyda decyzj臋 o stwierdzeniu braku podstaw do zg艂oszenia sprzeciwu.


Art. 25k. W przypadku uchylenia przez s膮d administracyjny decyzji w przedmiocie sprzeciwu termin, o kt贸rym mowa w art. 25i ust. 1, biegnie od dnia, w kt贸rym Komisji Nadzoru Finansowego dor臋czono prawomocny wyrok s膮du administracyjnego.


Art. 25l. 1. W przypadku nabycia albo obj臋cia akcji lub praw z akcji:

1) z naruszeniem przepisu art. 25 ust. 1 albo

2) pomimo zg艂oszenia przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 1, albo

3) przed up艂ywem terminu uprawniaj膮cego Komisj臋 Nadzoru Finansowego do zg艂oszenia sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 1, albo

4) po wyznaczonym przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego terminie na nabycie albo obj臋cie akcji lub praw z akcji, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 5

- z akcji tych nie mo偶e by膰 wykonywane prawo g艂osu, z zastrze偶eniem art. 25m.

2. W przypadku wykonywania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego banku krajowego:

1) z naruszeniem przepisu art. 25 ust. 1 albo

2) w przypadku zg艂oszenia przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 1, albo

3) przed up艂ywem terminu uprawniaj膮cego Komisj臋 Nadzoru Finansowego do zg艂oszenia sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 1, albo

4) uzyskanych po up艂ywie terminu, o kt贸rym mowa w art. 25h ust. 5

- cz艂onkowie zarz膮du banku krajowego powo艂ani przez podmiot dominuj膮cy lub b臋d膮cy cz艂onkami zarz膮du, prokurentami lub osobami pe艂ni膮cymi kierownicze funkcje w podmiocie dominuj膮cym nie mog膮 uczestniczy膰 w czynno艣ciach z zakresu reprezentacji banku krajowego; w przypadku gdy nie mo偶na ustali膰, kt贸rzy cz艂onkowie zarz膮du zostali powo艂ani przez podmiot dominuj膮cy, powo艂anie zarz膮du jest bezskuteczne od dnia uzyskania przez ten podmiot uprawnie艅 pod-

miotu dominuj膮cego banku krajowego, z zastrze偶eniem art. 25m.

3. Uchwa艂y walnego zgromadzenia banku krajowego podj臋te z naruszeniem przepisu ust. 1 s膮 niewa偶ne, chyba 偶e spe艂niaj膮 wymogi kworum oraz wi臋kszo艣ci g艂os贸w oddanych bez uwzgl臋dnienia g艂os贸w niewa偶nych. W przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 1, prawo wytoczenia pow贸dztwa o stwierdzenie niewa偶no艣ci uchwa艂y walnego zgromadzenia przys艂uguje r贸wnie偶 Komisji Nadzoru Finansowego. Przepis art. 425 Kodeksu sp贸艂ek handlowych stosuje si臋 odpowiednio.

4. Czynno艣ci z zakresu reprezentacji banku krajowego podejmowane z udzia艂em cz艂onk贸w zarz膮du z naruszeniem przepisu ust. 2 s膮 niewa偶ne. Przepis art. 58 搂 3 Kodeksu cywilnego stosuje si臋 odpowiednio.

5. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 1 lub 2, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w drodze decyzji, nakaza膰 zbycie akcji banku krajowego w wyznaczonym terminie.

6. Je偶eli akcje nie zostan膮 zbyte w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 5, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e na艂o偶y膰 na akcjonariusza banku krajowego kar臋 pieni臋偶n膮 do wysoko艣ci 10 000 000 z艂, ustanowi膰 w banku krajowym zarz膮d komisaryczny lub uchyli膰 zezwolenie na utworzenie banku i podj膮膰 decyzj臋 o likwidacji banku. Przepisy art. 145, art. 147 ust. 3 i art. 153-156 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 25m.

W przypadku gdy wymagaj膮 tego interesy klient贸w banku krajowego, a wnioskodawca wyka偶e, 偶e nie zachodzi przes艂anka, o kt贸rej mowa w art. 25h ust. 1 pkt 3, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w szczeg贸lnie uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, wydanej na wniosek akcjonariusza lub podmiotu dominuj膮cego banku krajowego, uchyli膰 zakazy, o kt贸rych mowa w art. 25l ust. 1 lub 2. Do wniosku wnioskodawca do艂膮cza informacje, o kt贸rych mowa w art. 25b ust. 1.


Art. 25n.

1. Je偶eli jest to uzasadnione potrzeb膮 ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankiem krajowym, z uwagi na ocen臋 sytuacji finansowej podmiotu, w tym za艂o偶yciela banku krajowego, kt贸ry uzyska艂 bezpo艣rednio lub po艣rednio prawo wykonywania g艂osu na walnym zgromadzeniu na poziomach okre艣lonych w art. 25 ust. 1 albo sta艂 si臋 bezpo艣rednio lub po艣rednio podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, lub z uwagi na mo偶liwy wp艂yw tego podmiotu na bank, a w szczeg贸lno艣ci w przypadku stwierdzenia, 偶e podmiot ten nie dochowuje zobowi膮za艅, o kt贸rych mowa w art. 25h ust. 3, lub zobowi膮za艅, o kt贸rych mowa w art. 30 ust. 1b, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w drodze decyzji, zakaza膰 wykonywania prawa g艂osu z akcji banku krajowego posiadanych przez ten podmiot lub wykonywania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego przys艂uguj膮cych temu podmiotowi. Dokonuj膮c oceny, czy zachodzi przes艂anka do wydania tego zakazu, przepisy art. 25h ust. 2 i 3 oraz art. 30 ust. 1b stosuje si臋 odpowiednio.

2. Uchwa艂a walnego zgromadzenia banku krajowego jest niewa偶na, je偶eli przy jej podejmowaniu wykonano prawo g艂osu z akcji, w stosunku do kt贸rych Komisja Nadzoru Finansowego wyda艂a decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, chyba 偶e uchwa艂a spe艂nia wymogi kworum oraz wi臋kszo艣ci g艂os贸w oddanych bez uwzgl臋dnienia g艂os贸w niewa偶nych. Prawo wytoczenia pow贸dztwa o stwierdzenie niewa偶no艣ci uchwa艂y przys艂uguje r贸wnie偶 Komisji Nadzoru Finansowego. Przepis art. 425 Kodeksu sp贸艂ek handlowych stosuje si臋 odpowiednio.

3. Je偶eli Komisja Nadzoru Finansowego wyda艂a na podstawie ust. 1 decyzj臋 w przedmiocie zakazu wykonywania uprawnie艅 podmiotu dominuj膮cego, przepisy art. 25l ust. 2 i 4 stosuje si臋 odpowiednio.

4. W przypadku wydania decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w drodze decyzji, nakaza膰 zbycie akcji w wyznaczonym terminie.

5. Je偶eli akcje nie zostan膮 zbyte w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 4, Komisja Nadzoru Finansowego, mo偶e na艂o偶y膰 na akcjonariusza banku krajowego kar臋 pieni臋偶n膮 do wysoko艣ci 10 000 000 z艂, ustanowi膰 w banku krajowym zarz膮d komisaryczny lub uchyli膰 zezwolenie na utworzenie banku i podj膮膰 decyzj臋 o likwidacji banku. Przepisy art. 145, art. 147 ust. 3 i art. 153-156 stosuje si臋 odpowiednio.

6. Na wniosek akcjonariusza lub podmiotu dominuj膮cego Komisja Nadzoru Finansowego uchyla decyzj臋 wydan膮 na podstawie ust. 1, je偶eli usta艂y okoliczno艣ci uzasadniaj膮ce wydanie tej decyzji.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje si臋 odpowiednio w przypadku, o kt贸rym mowa w art. 25 ust. 7, do podmiot贸w b臋d膮cych stronami porozumienia, o kt贸rym mowa w tym przepisie.


Art. 25o.

Podmiot, kt贸ry bezpo艣rednio lub po艣rednio naby艂 albo obj膮艂 akcje lub prawa z akcji banku krajowego, je偶eli stanowi膮 one wraz z akcjami nabytymi albo obj臋tymi wcze艣niej pakiet zapewniaj膮cy osi膮gni臋cie lub przekroczenie progu 5%, 10%, 20%, 25%, jednej trzeciej, 50%, 66% i 75% og贸lnej liczby g艂os贸w na walnym zgromadzeniu, albo sta艂 si臋 podmiotem dominuj膮cym banku krajowego, jest ka偶dorazowo obowi膮zany niezw艂ocznie powiadomi膰 o tym ten bank. Bank przesy艂a Komisji Nadzoru Finansowego powiadomienie w terminie 14 dni od daty jego otrzymania. W przypadku gdy statut banku krajowego przewiduje uprzywilejowanie lub ograniczenie akcji co do prawa g艂osu, powiadomienie powinno r贸wnie偶 dotyczy膰 udzia艂u w kapitale zak艂adowym w wysoko艣ci odpowiadaj膮cej wielko艣ciom okre艣lonym w zdaniu pierwszym i odpowiadaj膮cej mu liczbie g艂os贸w bez przywilej贸w i ogranicze艅. Przepisy art. 25 ust. 2-7 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 25p. Podmiot, kt贸ry zamierza bezpo艣rednio lub po艣rednio zby膰 pakiet akcji banku krajowego:

1) uprawniaj膮cy do wykonywania ponad 10% og贸lnej liczby g艂os贸w na walnym zgromadzeniu,

2) w wyniku zbycia kt贸rego pozosta艂y w jego posiadaniu pakiet akcji b臋dzie uprawnia艂 do wykonywania mniej ni偶 10%, 20%, jednej trzeciej i 50% og贸lnej liczby g艂os贸w na walnym zgromadzeniu

- jest obowi膮zany powiadomi膰 o swoim zamiarze Komisj臋 Nadzoru Finansowego. W przypadku gdy statut banku krajowego przewiduje uprzywilejowanie lub ograniczenie akcji co do prawa g艂osu, powiadomienie powinno r贸wnie偶 dotyczy膰 udzia艂u w kapitale zak艂adowym w wysoko艣ci odpowiadaj膮cej wielko艣ciom okre艣lonym w zdaniu pierwszym i odpowiadaj膮cej mu liczbie g艂os贸w bez przywilej贸w i ogranicze艅; przepisy art. 25 ust. 2-7 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 25r. Obowi膮zek, o kt贸rym mowa w art. 25o i 25p, stosuje si臋 odpowiednio w przypadku nabycia i zbycia obligacji zamiennych na akcje banku krajowego, kwit贸w depozytowych, jak r贸wnie偶 innych papier贸w warto艣ciowych, z kt贸rych wynika prawo lub obowi膮zek nabycia akcji banku krajowego.


Art. 25s. Przepisy art. 25-25r stosuje si臋 odpowiednio do bank贸w sp贸艂dzielczych b臋d膮cych sp贸艂dzielniami os贸b prawnych, kt贸rych statut przewiduje, inn膮 ni偶 okre艣lona w art. 36 搂 3 zdanie pierwsze ustawy - Prawo sp贸艂dzielcze, zasad臋 ustalania liczby g艂os贸w przys艂uguj膮cych cz艂onkom.


Art. 26-26c. (uchylone).


Art. 27. 1. Nabycie lub posiadanie akcji przez podmiot zale偶ny uwa偶a si臋 za nabycie lub posiadanie akcji przez podmiot dominuj膮cy.

2. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszaj膮 przepis贸w rozdzia艂u 9 ustawy, o kt贸rej mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8.


Art. 28.

1. Akcje bank贸w, z wy艂膮czeniem akcji zdematerializowanych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538), s膮 akcjami imiennymi. W okresie roku, licz膮c od daty wpisania banku do rejestru przedsi臋biorc贸w, zbycie akcji imiennych przez akcjonariuszy wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

2. W razie wykluczenia akcji banku z obrotu na rynku regulowanym lub zniesienia dematerializacji akcji banku zgodnie z przepisami, o kt贸rych mowa w ust. 1, akcje na okaziciela podlegaj膮 zamianie na akcje imienne.

3. Do akcji banku krajowego obj臋tych przez za艂o偶yciela w przypadku, o kt贸rym mowa w art. 42a, nie stosuje si臋 przepis贸w art. 336 搂 1 i 2 Kodeksu sp贸艂ek handlowych.


Art. 29. (skre艣lony).


D. Post臋powanie przy tworzeniu bank贸w

Art. 30. 1. Utworzenie banku mo偶e nast膮pi膰, je偶eli:

1) zosta艂o zapewnione wyposa偶enie banku w:

a) fundusze w艂asne, kt贸rych wielko艣膰 powinna by膰 dostosowana do rodzaju czynno艣ci bankowych przewidzianych do wykonywania i rozmiaru zamierzonej dzia艂alno艣ci,

b) pomieszczenia posiadaj膮ce odpowiednie urz膮dzenia techniczne, nale偶ycie zabezpieczaj膮ce przechowywane w banku warto艣ci, z uwzgl臋dnieniem zakresu i rodzaju prowadzonej dzia艂alno艣ci bankowej,

2) za艂o偶yciele oraz osoby przewidziane do obj臋cia w banku stanowisk cz艂onk贸w zarz膮du, w tym prezesa, daj膮 r臋kojmi臋 ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankiem, przy czym co najmniej dwie osoby przewidziane do obj臋cia w banku stanowisk cz艂onk贸w zarz膮du posiadaj膮 wykszta艂cenie i do艣wiadczenie zawodowe niezb臋dne do kierowania bankiem oraz udowodnion膮 znajomo艣膰 j臋zyka polskiego,

3) (uchylony);

4) przedstawiony przez za艂o偶ycieli plan dzia艂alno艣ci banku na okres co najmniej trzyletni wskazuje, 偶e dzia艂alno艣膰 ta b臋dzie bezpieczna dla 艣rodk贸w pieni臋偶nych gromadzonych w banku.

1a. Komisja Nadzoru Finansowego odst膮pi, w drodze decyzji, wydanej na wniosek za艂o偶ycieli, od wymogu udowodnionej znajomo艣ci j臋zyka polskiego, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 2, je偶eli nie jest to niezb臋dne ze wzgl臋d贸w nadzoru ostro偶no艣ciowego, bior膮c w szczeg贸lno艣ci pod uwag臋 poziom dopuszczalnego ryzyka lub zakres dzia艂alno艣ci banku.

1b. Dokonuj膮c w post臋powaniu w sprawie zezwolenia na utworzenie banku oceny spe艂niania przez za艂o偶ycieli wymagania, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 2, Komisja Nadzoru Finansowego uwzgl臋dnia w szczeg贸lno艣ci z艂o偶one w zwi膮zku z post臋powaniem zobowi膮zania za艂o偶ycieli dotycz膮ce tworzonego banku lub ostro偶nego i stabilnego nim zarz膮dzania.

2. Cz臋艣膰 kapita艂u za艂o偶ycielskiego mo偶e by膰 wniesiona w formie wk艂ad贸w niepieni臋偶nych w postaci wyposa偶enia i nieruchomo艣ci, je艣li b臋d膮 one bezpo艣rednio przydatne w prowadzeniu dzia艂alno艣ci bankowej, z tym 偶e kapita艂 za艂o偶ycielski wnoszony w formie pieni臋偶nej nie mo偶e by膰 ni偶szy od kwoty okre艣lonej w art. 32 ust. 1, a warto艣膰 wnoszonych wk艂ad贸w niepieni臋偶nych nie mo偶e przekracza膰 15% kapita艂u za艂o偶ycielskiego.

3. (uchylony).

4. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e w szczeg贸lnie uzasadnionych przypadkach wyrazi膰 zgod臋 na przekroczenie limitu, o kt贸rym mowa w ust. 2.

5. Kapita艂 za艂o偶ycielski banku nie mo偶e pochodzi膰 z po偶yczki lub kredytu, lub 藕r贸de艂 nieudokumentowanych.


Art. 30a.

Bank w formie sp贸艂ki akcyjnej i bank sp贸艂dzielczy mog膮 by膰 utworzone po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.


Art. 31. 1. Wniosek do Komisji Nadzoru Finansowego o wydanie zezwolenia na utworzenie banku powinien zawiera膰:

1) okre艣lenie nazwy i siedziby banku,

2) okre艣lenie czynno艣ci bankowych, do kt贸rych wykonywania bank ma by膰 upowa偶niony, oraz dane o przedmiocie i zakresie zamierzonej dzia艂alno艣ci,

3) dane dotycz膮ce:

a) za艂o偶ycieli i os贸b przewidzianych do obj臋cia w banku stanowisk cz艂onk贸w zarz膮du,

b) kapita艂u za艂o偶ycielskiego.

2. Do wniosku za艂膮cza si臋:

1) projekt statutu banku,

2) program dzia艂alno艣ci i plan finansowy banku na okres co najmniej trzyletni,

3) dokumenty dotycz膮ce za艂o偶ycieli i ich sytuacji finansowej, wymagane przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego,

3a) dokumenty, o kt贸rych mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2-5 i 7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, odpowiadaj膮ce zakresowi czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1-7 tej ustawy, kt贸re bank zamierza wykonywa膰 zgodnie z art. 70 ust. 2 tej ustawy,

4) opini臋 w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych kraju siedziby wnioskodawcy, je偶eli za艂o偶ycielem jest bank zagraniczny.

3. Projekt statutu, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 1, powinien okre艣la膰 w szczeg贸lno艣ci:

1) firm臋, kt贸ra powinna zawiera膰 wyodr臋bniony wyraz 鈥瀊ank鈥 i odr贸偶nia膰 si臋 od nazw innych bank贸w oraz wskazywa膰, czy jest to bank pa艅stwowy, bank w formie sp贸艂ki akcyjnej czy bank sp贸艂dzielczy,

2) siedzib臋, przedmiot dzia艂ania i zakres dzia艂alno艣ci banku z uwzgl臋dnieniem czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1-7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, kt贸re bank zamierza wykonywa膰 zgodnie z art. 70 ust. 2 tej ustawy,

3) organy i ich kompetencje, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem kompetencji cz艂onk贸w zarz膮du, o kt贸rych mowa w art. 22b ust. 1, oraz zasady podejmowania decyzji, podstawow膮 struktur臋 organizacyjn膮 banku, zasady sk艂adania o艣wiadcze艅 w zakresie praw i obowi膮zk贸w maj膮tkowych, tryb wydawania regulacji wewn臋trznych oraz tryb podejmowania decyzji o zaci膮gni臋ciu zobowi膮za艅 lub rozporz膮dzeniu aktywami, kt贸rych 艂膮czna warto艣膰 w stosunku do jednego podmiotu przekracza 5% funduszy w艂asnych,

4) zasady funkcjonowania systemu kontroli wewn臋trznej,

5) fundusze w艂asne oraz zasady gospodarki finansowej.

4. Je偶eli z wnioskiem o wydanie zezwolenia na utworzenie banku wyst臋puje wi臋cej ni偶 10 za艂o偶ycieli, s膮 oni obowi膮zani ustanowi膰 1-3 pe艂nomocnik贸w, kt贸rzy b臋d膮 ich reprezentowa膰 wobec Komisji Nadzoru Finansowego w okresie poprzedzaj膮cym wydanie zezwolenia na utworzenie banku. Pe艂nomocnictwo powinno by膰 sporz膮dzone w formie aktu notarialnego.


Art. 32.

1. Wnoszony przez za艂o偶ycieli banku kapita艂 za艂o偶ycielski, z zastrze偶eniem ust. 2, nie mo偶e by膰 ni偶szy od r贸wnowarto艣ci w z艂otych 5 000 000 euro przeliczonej wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w dniu wydania zezwolenia na utworzenie banku.

2. W przypadku bank贸w sp贸艂dzielczych, kt贸rych za艂o偶yciele wyrazili zamiar zawarcia umowy zrzeszenia, na podstawie ustawy o funkcjonowaniu bank贸w sp贸艂dzielczych, ich zrzeszaniu si臋 i bankach zrzeszaj膮cych, kapita艂 za艂o偶ycielski nie mo偶e by膰 ni偶szy od r贸wnowarto艣ci w z艂otych 1 000 000 euro przeliczonej wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w dniu wydania zezwolenia na utworzenie banku.

3. Kapita艂 za艂o偶ycielski banku wnoszony w formie pieni臋偶nej musi by膰 wp艂acony przez za艂o偶ycieli w walucie polskiej na rachunek bankowy w banku krajowym, otwarty w celu dokonania wp艂at na kapita艂 za艂o偶ycielski banku.

4. Pokrycie pe艂nej kwoty kapita艂u za艂o偶ycielskiego banku w formie sp贸艂ki akcyjnej oraz banku sp贸艂dzielczego powinno by膰 dokonane przed wpisaniem banku do w艂a艣ciwego rejestru.

5. Wp艂ata kapita艂u za艂o偶ycielskiego banku pa艅stwowego, jak r贸wnie偶 wydzielenie z maj膮tku Skarbu Pa艅stwa innych 艣rodk贸w na pokrycie kapita艂u za艂o偶ycielskiego powinno nast膮pi膰 przed z艂o偶eniem przez bank pa艅stwowy do Komisji Nadzoru Finansowego wniosku o zezwolenie na rozpocz臋cie dzia艂alno艣ci.


Art. 33. 1. Komisja Nadzoru Finansowego:

1) wzywa za艂o偶ycieli do uzupe艂nienia wniosku, je偶eli nie odpowiada on wymaganiom okre艣lonym w art. 31, oraz mo偶e za偶膮da膰 uzupe艂niaj膮cych danych lub dokument贸w dotycz膮cych w szczeg贸lno艣ci za艂o偶ycieli i os贸b przewidzianych do obj臋cia w banku stanowisk cz艂onk贸w zarz膮du, w tym informacji o ich sytuacji maj膮tkowej i rodzinnej, je偶eli informacje te s膮 niezb臋dne do podj臋cia decyzji o wydaniu zezwolenia na utworzenie banku,

2) w terminie nieprzekraczaj膮cym 3 miesi臋cy od daty otrzymania wniosku lub jego uzupe艂nienia - wydaje decyzj臋 w przedmiocie zezwolenia na utworzenie banku.

2. Komisja Nadzoru Finansowego w uzasadnionych przypadkach mo偶e przed艂u偶y膰 do 6 miesi臋cy termin wydania decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 2, informuj膮c o tym za艂o偶ycieli przed up艂ywem terminu 3 miesi臋cy od daty otrzymania wniosku lub jego uzupe艂nienia.


Art. 34.

1. W zezwoleniu na utworzenie banku Komisja Nadzoru Finansowego okre艣la: firm臋 banku, jego siedzib臋, nazwy (nazwiska) za艂o偶ycieli i obejmowane przez nich akcje, wysoko艣膰 kapita艂u za艂o偶ycielskiego, dzia艂alno艣膰, do wykonywania kt贸rej bank jest upowa偶niony, oraz warunki, po spe艂nieniu kt贸rych Komisja Nadzoru Finansowego zezwoli na rozpocz臋cie przez bank dzia艂alno艣ci, a tak偶e zatwierdza projekt statutu banku oraz sk艂ad pierwszego zarz膮du banku.

2. Zmiana statutu banku wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, je偶eli dotyczy spraw wymienionych w art. 31 ust. 3 oraz uprzywilejowania lub ograniczenia akcji co do prawa g艂osu w banku w formie sp贸艂ki akcyjnej, a w banku sp贸艂dzielczym b臋d膮cym sp贸艂dzielni膮 os贸b prawnych zasady ustalania liczby g艂os贸w przys艂uguj膮cych cz艂onkom w spos贸b inny ni偶 okre艣lony w art. 36 搂 3 zdanie pierwsze ustawy - Prawo sp贸艂dzielcze.

2a. Zezwolenie na zmian臋 statutu mo偶e okre艣la膰 termin, do kt贸rego powinna by膰 podj臋ta uchwa艂a. W przypadku niepodj臋cia uchwa艂y we wskazanym terminie decyzja wygasa. Przepisu art. 162 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.

3. Do wniosku o wydanie zezwolenia na zmian臋 statutu banku przepis art. 31 ust. 2 pkt 3a oraz art. 33 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 35. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e by膰 uczestnikiem w post臋powaniu rejestrowym dotycz膮cym banku.


Art. 36. 1. Bank mo偶e rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na rozpocz臋cie przez bank dzia艂alno艣ci wyst臋puje zarz膮d banku.

3. Zezwolenie na rozpocz臋cie przez bank dzia艂alno艣ci wydaje si臋 po stwierdzeniu, 偶e bank:

1) jest nale偶ycie przygotowany organizacyjnie do rozpocz臋cia dzia艂alno艣ci,

2) zgromadzi艂 w ca艂o艣ci kapita艂 za艂o偶ycielski,

3) dysponuje odpowiednimi warunkami do przechowywania 艣rodk贸w pieni臋偶nych i innych warto艣ci, z uwzgl臋dnieniem zakresu i rodzaju prowadzonej dzia艂alno艣ci bankowej,

4) spe艂nia inne warunki okre艣lone w decyzji o wydaniu zezwolenia na utworzenie banku.

4. Bank powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny o uzyskaniu wpisu do Krajowego Rejestru S膮dowego.


Art. 37. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia na utworzenie banku lub na zmian臋 jego statutu, je偶eli nie zosta艂y spe艂nione wymagania obowi膮zuj膮ce przy tworzeniu bank贸w lub zamierzona dzia艂alno艣膰 banku narusza艂aby przepisy prawa, interesy klient贸w albo nie gwarantowa艂aby bezpiecze艅stwa gromadzonych w banku 艣rodk贸w lub gdy przepisy prawa obowi膮zuj膮ce w miejscu siedziby lub zamieszkania za艂o偶yciela lub jego powi膮zania z innymi podmiotami mog艂yby uniemo偶liwi膰 skuteczne sprawowanie nadzoru nad bankiem.


Art. 38. Zezwolenia, o kt贸rych mowa w art. 34 ust. 1 i w art. 36 ust. 1, trac膮 moc, je偶eli w terminie roku od wydania zezwolenia na utworzenie banku nie rozpocz膮艂 on dzia艂alno艣ci.


Art. 39.

1. Utworzenie za granic膮 banku przez bank krajowy, jak r贸wnie偶 utworzenie oddzia艂u banku krajowego za granic膮, z zastrze偶eniem art. 48a-48g, wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Wniosek o utworzenie za granic膮 banku powinien zawiera膰:

1) okre艣lenie nazwy, siedziby i formy organizacyjnej banku,

2) dane dotycz膮ce za艂o偶ycieli i kapita艂u za艂o偶ycielskiego.

3. Do wniosku za艂膮cza si臋:

1) projekt statutu oraz uzasadnienie utworzenia banku za granic膮,

2) program dzia艂alno艣ci i plan finansowy banku na okres co najmniej trzyletni,

3) informacje o przepisach prawnych obowi膮zuj膮cych w pa艅stwie przyjmuj膮cym w zakresie:

a) zezwole艅 na podj臋cie dzia艂alno艣ci przez bank,

b) przepis贸w podatkowych dotycz膮cych dzia艂alno艣ci bank贸w,

c) przepis贸w dotycz膮cych transferu dewiz i nadzoru bankowego.

4. Wniosek o utworzenie oddzia艂u banku za granic膮 powinien zawiera膰 uzasadnienie utworzenia oddzia艂u banku za granic膮 i informacje okre艣lone w ust. 3 pkt 3 dotycz膮ce odpowiednio oddzia艂贸w bank贸w.


Art. 40.

1. Utworzenie oddzia艂u banku zagranicznego w kraju nast臋puje na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, wydanego po uzgodnieniu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw instytucji finansowych, na wniosek zainteresowanego ban ku.

2. Wniosek, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien zawiera膰:

1) firm臋 i siedzib臋 banku wyst臋puj膮cego z wnioskiem oraz charakterystyk臋 jego dzia艂alno艣ci,

2) rodzaje czynno艣ci bankowych, do kt贸rych wykonywania ma by膰 upowa偶niony oddzia艂 banku, oraz siedzib臋 oddzia艂u,

3) wielko艣膰 funduszy przydzielonych do dyspozycji oddzia艂u,

4) dane dotycz膮ce co najmniej 2 os贸b przewidzianych do obj臋cia w oddziale stanowisk dyrektora lub jego zast臋pcy,

5) w przypadku podmiot贸w obj臋tych obowi膮zkowym systemem gwarantowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, warunki dost臋pu do systemu wyliczania, o kt贸rym mowa w art. 38d ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711 i Nr 144, poz. 1176 oraz z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724), przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego oraz Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w szczeg贸lno艣ci na wypadek spe艂nienia warunku gwarancji.

3. Do wniosku za艂膮cza si臋 projekt regulaminu oddzia艂u oraz zobowi膮zanie wyst臋puj膮cego z wnioskiem banku zagranicznego o zaspokajaniu wszelkich roszcze艅, jakie mog膮 powsta膰 w stosunkach mi臋dzy oddzia艂em i innymi podmiotami. Przepis art. 31 ust. 2 stosuje si臋 odpowiednio.

4. W zezwoleniu na utworzenie oddzia艂u banku zagranicznego w kraju Komisja Nadzoru Finansowego ustala w szczeg贸lno艣ci siedzib臋 oddzia艂u, rodzaj czynno艣ci bankowych, do wykonywania kt贸rych oddzia艂 jest upowa偶niony, minimaln膮
wysoko艣膰 funduszy niezb臋dnych do dzia艂alno艣ci oddzia艂u, warunki dost臋pu do systemu wyliczania przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego oraz Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w szczeg贸lno艣ci na wypadek spe艂nienia warunku gwarancji, a
tak偶e zatwierdza projekt regulaminu oddzia艂u. O wydaniu zezwolenia Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

5. Oddzia艂y bank贸w zagranicznych podlegaj膮 wpisowi do rejestru przedsi臋biorc贸w.

6. Do post臋powania przy tworzeniu oddzia艂u banku zagranicznego w kraju stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 32-38.

7. Oddzia艂 banku zagranicznego dzia艂a na podstawie regulaminu nadanego przez bank zagraniczny.

8. Zmiany regulaminu, o kt贸rym mowa w ust. 7, wymagaj膮 zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

9. Do wniosku o wydanie zezwolenia na zmian臋 regulaminu przepisy art. 34 ust. 2, 2a i 3 stosuje si臋 odpowiednio.

10. Z wnioskiem, o kt贸rym mowa w ust. 9, wyst臋puje bank zagraniczny.


Art. 40a. 1. Oddzia艂 banku zagranicznego jest obowi膮zany:

1) u偶ywa膰 firmy banku zagranicznego w j臋zyku pa艅stwa jego siedziby wraz z przet艂umaczonym na j臋zyk polski okre艣leniem formy prawnej banku oraz dodaniem wyraz贸w 鈥瀘ddzia艂 w Polsce鈥,

2) prowadzi膰 oddzieln膮 rachunkowo艣膰 w j臋zyku polskim, zgodnie z przepisami obowi膮zuj膮cymi banki krajowe,

3) dzia艂a膰 zgodnie z zatwierdzonym regulaminem,

4) przechowywa膰 wszelkie dokumenty dotycz膮ce jego dzia艂alno艣ci w siedzibie oddzia艂u.

1a. Oddzia艂 banku zagranicznego, nieb臋d膮cy podmiotem obj臋tym obowi膮zkowym systemem gwarantowania w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711 i Nr 44, poz. 1176), informuje - w spos贸b, w jaki s膮 podawane informacje o 艣wiadczonych us艂ugach - osoby korzystaj膮ce oraz zainteresowane korzystaniem z jego us艂ug o:

1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;

2) uczestnictwie w systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania, w tym o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przys艂uguj膮cej ze strony tego systemu, wskazuj膮c w szczeg贸lno艣ci:

a) kwot臋 okre艣laj膮c膮 maksymaln膮 wysoko艣膰 gwarancji,

b) rodzaje podmiot贸w, kt贸re mog膮 by膰 uznane za uprawnione do otrzymania 艣wiadczenia pieni臋偶nego.

1b. Oddzia艂 banku zagranicznego, o kt贸rym mowa w ust. 1a, obowi膮zany jest poinformowa膰 osoby korzystaj膮ce oraz zainteresowane korzystaniem z jego us艂ug o braku ochrony gwarancyjnej w przypadku, gdy:

1) wierzytelno艣膰, powstaj膮ca w zwi膮zku z wykonywaniem czynno艣ci bankowych, nie b臋dzie chroniona przez system gwarantowania;

2) w zwi膮zku z wykonywaniem innej czynno艣ci ni偶 czynno艣膰 bankowa, oddzia艂 banku zagranicznego wystawia dokument imienny potwierdzaj膮cy jego zobowi膮zanie pieni臋偶ne;

3) w zwi膮zku z us艂ugami 艣wiadczonymi przez oddzia艂 banku zagranicznego, w szczeg贸lno艣ci polegaj膮cymi na po艣redniczeniu w zawieraniu um贸w, powstaj膮 lub mog膮 powsta膰 jakiekolwiek wierzytelno艣ci osoby korzystaj膮cej oraz zainteresowanej korzystaniem z jego us艂ug wobec innego podmiotu, kt贸ry nie jest obj臋ty systemem gwarantowania.

1c. Informacje, o kt贸rych mowa w ust. 1a pkt 2 i ust. 1b pkt 1 i 2, powinny by膰 za warte r贸wnie偶 w umowach mi臋dzy osobami korzystaj膮cymi oraz zainteresowanymi korzystaniem z us艂ug a oddzia艂em banku zagranicznego.

1d. Informacje dotycz膮ce trybu i warunk贸w otrzymania 艣wiadczenia pieni臋偶nego powinny zosta膰 udost臋pnione na wniosek osoby korzystaj膮cej oraz zainteresowanej korzystaniem z us艂ug oddzia艂u banku zagranicznego.

1e. Wszelkie informacje udost臋pniane osobom korzystaj膮cym oraz zainteresowanym korzystaniem z us艂ug oddzia艂u banku zagranicznego, stosownie do przepis贸w ust. 1a-1c, powinny by膰 podawane w spos贸b:

1) w jaki podawane s膮 informacje o 艣wiadczonych us艂ugach;

2) jednoznaczny i zrozumia艂y.

1f. Informacje o uczestnictwie w systemie gwarantowania nie mog膮 by膰 wykorzystywane w celach reklamowych i powinny by膰 ograniczone wy艂膮cznie do informacji okre艣lonych w ust. 1a i 1b.

1g. Zakaz okre艣lony w ust. 1f stosuje si臋 r贸wnie偶 do podmiot贸w nieb臋d膮cych uczestnikami systemu gwarantowania.

2. Powo艂anie dyrektora i jednego z zast臋pc贸w dyrektora oddzia艂u banku zagranicznego nast臋puje za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego. Z wnioskiem o wyra偶enie zgody wyst臋puje bank zagraniczny. Przepisy art. 22b stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 41. Do oddzia艂贸w bank贸w zagranicznych, dzia艂aj膮cych na terenie Rzeczypospolitej, stosuje si臋 przepisy prawa polskiego.


Art. 42.

1. Banki zagraniczne i instytucje kredytowe mog膮 otwiera膰 w Polsce swoje przedstawicielstwa na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego wydanego, po uzgodnieniu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw instytucji finansowych, na wniosek zainteresowanego banku lub instytucji kredytowej.

2. Wniosek, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien zawiera膰:

1) okre艣lenie firmy i siedziby banku lub instytucji kredytowej oraz charakterystyk臋 dzia艂alno艣ci prowadzonej przez bank lub instytucj臋 kredytow膮 wyst臋puj膮c膮 z wnioskiem,

2) okre艣lenie siedziby przedstawicielstwa i zakresu jego dzia艂ania,

3) informacje o kandydacie przewidzianym na stanowisko przedstawiciela ban ku lub instytucji kredytowej.

3. Do post臋powania przy otwarciu przedstawicielstwa banku i instytucji kredytowej stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 33, art. 37 oraz art. 38.

4. Zakres dzia艂ania przedstawicielstwa banku zagranicznego i instytucji kredytowej mo偶e obejmowa膰 wy艂膮cznie prowadzenie dzia艂alno艣ci w zakresie reklamy i promocji banku zagranicznego lub instytucji kredytowej w zakresie ustalonym w zezwoleniu.


Da. Szczeg贸lny spos贸b tworzenia bank贸w krajowych przez instytucje kredytowe prowadz膮ce dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂

Art. 42a.

1. Instytucja kredytowa, prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 bankow膮 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂, mo偶e utworzy膰 bank krajowy w formie sp贸艂ki akcyjnej przez wniesienie tytu艂em wk艂adu niepieni臋偶nego wszystkich sk艂adnik贸w maj膮tkowych tego oddzia艂u, przeznaczonych do prowadzenia dzia艂alno艣ci przez ten oddzia艂, o ile stanowi膮 one przedsi臋biorstwo lub jego zorganizowan膮 cz臋艣膰. Akcje banku krajowego mog膮 by膰 obj臋te wy艂膮cznie przez t臋 instytucj臋 kredytow膮.

2. Do utworzenia banku krajowego przez instytucj臋 kredytow膮, o kt贸rym mowa w ust. 1, stosuje si臋, z zastrze偶eniem art. 42b-42e, przepisy dotycz膮ce utworzenia banku w formie sp贸艂ki akcyjnej, z wyj膮tkiem art. 30 ust. 2 i 4 oraz art. 36.

3. Zgoda, o kt贸rej mowa w art. 313 搂 1-3 Kodeksu sp贸艂ek handlowych, powinna dotyczy膰 r贸wnie偶 przej艣cia wszystkich sk艂adnik贸w maj膮tkowych oddzia艂u na bank krajowy.


Art. 42b.

Opr贸cz dokument贸w, o kt贸rych mowa w art. 31 ust. 2, do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie banku krajowego przez instytucj臋 kredytow膮, o kt贸rym mowa w art. 42a ust. 1, za艂膮cza si臋:

1) zweryfikowane przez podmiot uprawniony do badania sprawozda艅 finansowych:

a) ustalenie warto艣ci maj膮tku oddzia艂u na okre艣lony dzie艅 w miesi膮cu poprzedzaj膮cym z艂o偶enie wniosku o utworzenie banku krajowego, wed艂ug dotychczasowych zasad rachunkowo艣ci przyj臋tych przez oddzia艂, bez ujmowania w aktywach dodatkowych sk艂adnik贸w oraz dokonywania zmian w zasadach ustalania szacunk贸w wp艂ywaj膮cych na wycen臋 aktyw贸w i pasyw贸w,

b) o艣wiadczenie zawieraj膮ce informacj臋 o stanie ksi臋gowym oddzia艂u sporz膮dzon膮 dla cel贸w utworzenia banku krajowego na dzie艅, o kt贸rym mowa w lit. a), stwierdzaj膮ce, 偶e warto艣膰 wk艂adu niepieni臋偶nego odpowiada warto艣ci bilansowej przedsi臋biorstwa lub zorganizowanej cz臋艣ci przedsi臋biorstwa oddzia艂u, wycenionych wed艂ug dotychczasowych zasad rachunkowo艣ci przyj臋tych przez oddzia艂 instytucji kredytowej,

2) uwierzytelnion膮 kopi臋 przekazywanego za po艣rednictwem w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa macierzystego zawiadomienia dotycz膮cego zamiaru zaprzestania dzia艂alno艣ci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂,

3) informacj臋 o zezwoleniach, koncesjach oraz ulgach, kt贸re zosta艂y przyznane instytucji kredytowej w zwi膮zku z utworzeniem lub dzia艂alno艣ci膮 oddzia艂u, wraz z uwierzytelnion膮 kopi膮 zawiadomienia innego ni偶 Komisja Nadzoru Finansowego organu, kt贸ry wyda艂 zezwolenie lub udzieli艂 koncesji, o zamiarze utworzenia banku krajowego i mo偶liwo艣ci zg艂oszenia sprzeciwu, o kt贸rym mowa w art. 42e ust. 2 pkt 3.


Art. 42c.

1. Przed wydaniem decyzji w przedmiocie zezwolenia na utworzenie banku krajowego, o kt贸rym mowa w art. 42a ust. 1, w oddziale instytucji kredytowej prze- prowadza si臋 czynno艣ci kontrolne. Do czynno艣ci tych przepisy art. 133 ust. 2-4, art. 135 i 136 stosuje si臋 odpowiednio.

2. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia na utworzenie banku krajowego, o kt贸rym mowa w art. 42a ust. 1, je偶eli utworzenie mo偶e spowodowa膰 powa偶ne szkody dla gospodarki narodowej lub dla wa偶nych interes贸w pa艅stwa.


Art. 42d.

Zezwolenie na utworzenie banku, o kt贸rym mowa w art. 42a ust. 1, traci moc, je偶eli wpis banku do rejestru przedsi臋biorc贸w nie zostanie dokonany w terminie roku od dnia dor臋czenia zezwolenia. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e okre艣li膰 w zezwoleniu kr贸tszy termin utraty jego mocy, nie kr贸tszy ni偶 6 miesi臋cy, je偶eli jest to uzasadnione potrzeb膮 ostro偶nego i stabilnego prowadzenia dzia艂alno艣ci przez tworzony bank.


Art. 42e.

1. Bank krajowy utworzony przez instytucj臋 kredytow膮 na podstawie art. 42a ust. 1 rozpoczyna dzia艂alno艣膰 z chwil膮 wpisania do rejestru przedsi臋biorc贸w. Wykre艣lenie oddzia艂u instytucji kredytowej z rejestru przedsi臋biorc贸w jest dokonywane z urz臋du w dniu wpisania banku krajowego do rejestru przedsi臋biorc贸w.

2. Z chwil膮 wpisania do rejestru przedsi臋biorc贸w bank krajowy, o kt贸rym mowa w ust. 1, wst臋puje we wszystkie prawa i obowi膮zki instytucji kredytowej zwi膮zane z dzia艂alno艣ci膮 oddzia艂u. Na bank krajowy przechodz膮 zezwolenia, koncesje oraz ulgi, kt贸re zosta艂y przyznane instytucji kredytowej na podstawie przepis贸w obowi膮zuj膮cych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zwi膮zku z utworzeniem lub dzia艂alno艣ci膮 oddzia艂u, o ile:

1) zosta艂y ujawnione w informacji, o kt贸rej mowa w art. 42b pkt 3,

2) odr臋bne przepisy lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi nie stanowi膮 inaczej,

3) przed wydaniem zezwolenia na utworzenie banku krajowego sprzeciwu nie z艂o偶y艂 inny organ, kt贸ry wyda艂 zezwolenie lub udzieli艂 koncesji.

3. Ujawnienie w ksi臋gach wieczystych lub innych rejestrach przej艣cia na bank krajowy praw ujawnionych w tych ksi臋gach lub innych rejestrach nast臋puje na wniosek banku.

4. 艢rodki pieni臋偶ne przekazane przez instytucj臋 kredytow膮 do prowadzenia dzia艂alno艣ci oddzia艂u nie stanowi膮 zobowi膮za艅 banku krajowego.

5. W przypadku utworzenia banku krajowego, o kt贸rym mowa w ust. 1, stosuje si臋 przepisy ustawy z dnia 29 wrze艣nia 1994 r. o rachunkowo艣ci (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z p贸藕n. zm.5)) dotycz膮ce zmiany formy prawnej jednostki.

6. Sp贸艂ka w organizacji, maj膮ca sta膰 si臋 bankiem, o kt贸rym mowa w ust. 1, mo偶e wyst膮pi膰 do Komisji Nadzoru Finansowego o wydanie zezwole艅, o kt贸rych mowa w art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. k) i art. 6d ust. 1, je偶eli zezwolenia te stan膮 si臋 wymagane z chwil膮 wpisu banku do rejestru przedsi臋biorc贸w.


Art. 42f.

1. Bank krajowy utworzony na podstawie art. 42a ust. 1 jest obowi膮zany utrzymywa膰 wsp贸艂czynnik wyp艂acalno艣ci na poziomie co najmniej 12 % przez pierwsze 18 miesi臋cy dzia艂alno艣ci. Art. 128 ust. 1 pkt 3 nie stosuje si臋.

2. Do funduszy w艂asnych banku krajowego, o kt贸rym mowa w ust. 1, powsta艂ych w wyniku wniesienia kapita艂u za艂o偶ycielskiego, nie stosuje si臋 limitu udzia艂u wk艂ad贸w niepieni臋偶nych w funduszach zasadniczych banku, okre艣lonego w art. 128 ust. 1.


E. Przekszta艂cenie banku pa艅stwowego w sp贸艂k臋 akcyjn膮

Art. 43. Bank pa艅stwowy mo偶e by膰 przekszta艂cony w bank w formie sp贸艂ki akcyjnej.


Art. 44. Rada Ministr贸w na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw Skarbu Pa艅stwa, po zasi臋gni臋ciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, w drodze rozporz膮dzenia:

1) przekszta艂ca bank pa艅stwowy w sp贸艂k臋 akcyjn膮 z udzia艂em Skarbu Pa艅stwa,

2) okre艣la, w jakim zakresie maj膮tek banku pa艅stwowego zostanie wniesiony do sp贸艂ki akcyjnej na pokrycie kapita艂u akcyjnego, w jakim za艣 nast膮pi zbycie tego maj膮tku tworzonej sp贸艂ce z udzia艂em Skarbu Pa艅stwa.


Art. 45. Przekszta艂cenie banku pa艅stwowego w sp贸艂k臋 akcyjn膮 nie powoduje zmian w zakresie zawartych przez bank um贸w i uprawnie艅 z tytu艂u decyzji administracyjnych. Przekszta艂cenie banku nast臋puje na podstawie bilansu sporz膮dzonego na dzie艅 przekszta艂cenia. Z tym dniem bank w formie sp贸艂ki akcyjnej wchodzi we wszystkie prawa i obowi膮zki przekszta艂canego banku pa艅stwowego.


5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585.


Art. 46. W dniu uzyskania osobowo艣ci prawnej przez bank w formie sp贸艂ki akcyjnej bank pa艅stwowy ulega likwidacji, a jego organy ulegaj膮 rozwi膮zaniu.


Art. 47. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, przy przekszta艂ceniu banku pa艅stwowego w bank w formie sp贸艂ki akcyjnej stosuje si臋 okre艣lony w przepisach Kodeksu sp贸艂ek handlowych tryb post臋powania przy zawi膮zywaniu sp贸艂ki akcyjnej, z wy艂膮czeniem art. 312 i art. 336.


Art. 48. Przy zbywaniu osobom trzecim nale偶膮cych do Skarbu Pa艅stwa akcji banku powsta艂ego w wyniku przekszta艂cenia banku pa艅stwowego stosuje si臋 odpowiednie przepisy dzia艂贸w IV i V ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z p贸藕n. zm.6)).


Rozdzia艂 2a Podejmowanie i prowadzenie dzia艂alno艣ci przez banki krajowe na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego oraz przez instytucje kredytowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej


Art. 48a. Bank krajowy mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej.


Art. 48b. Bank krajowy mo偶e wykonywa膰 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego czynno艣ci wynikaj膮ce z zezwolenia, o kt贸rym mowa w art. 34 ust. 1.


Art. 48c. 1. Bank krajowy, kt贸ry zamierza utworzy膰 oddzia艂 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego, zawiadamia o tym w formie pisemnej Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

2. Zawiadomienie, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinno zawiera膰:

1) nazw臋 pa艅stwa goszcz膮cego, na terytorium kt贸rego bank zamierza utworzy膰 oddzia艂,

2) nazw臋 oddzia艂u,

3) adres oddzia艂u, pod kt贸rym mo偶liwe b臋dzie uzyskanie dokument贸w dotycz膮cych jego dzia艂alno艣ci,


6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291, Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721.


4) program dzia艂alno艣ci oddzia艂u okre艣laj膮cy w szczeg贸lno艣ci czynno艣ci, jakie bank zamierza wykonywa膰 poprzez oddzia艂, oraz opis struktury organizacyjnej oddzia艂u,

5) nazwiska os贸b przewidzianych do obj臋cia w oddziale stanowisk dyrektora oddzia艂u i jego zast臋pcy.

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e 偶膮da膰 uzupe艂nienia zawiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 1, w zakresie okre艣lonym w ust. 2 pkt 2-5.

4. W terminie trzech miesi臋cy od dnia otrzymania zawiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 1, lub jego uzupe艂nienia Komisja Nadzoru Finansowego przesy艂a zawiadomienie w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym pa艅stwa goszcz膮cego wraz z informacjami o kwocie funduszy w艂asnych i wysoko艣ci wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci banku, kt贸ry zamierza utworzy膰 oddzia艂. O przes艂aniu zawiadomienia w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia zainteresowany bank.


Art. 48d.

1. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia przes艂ania zawiadomienia, o kt贸rym mowa w art. 48c ust. 1, w przypadku gdy:

1) nie zosta艂y spe艂nione wymagania okre艣lone w art. 48c ust. 2,

2) struktura organizacyjna banku lub jego sytuacja finansowa s膮 nieadekwatne do zamierzonej dzia艂alno艣ci,

3) zamierzona dzia艂alno艣膰 narusza艂aby przepisy prawa,

4) zamierzona dzia艂alno艣膰 mog艂aby okaza膰 si臋 niekorzystna dla ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankiem.

2. Komisja Nadzoru Finansowego przesy艂a zainteresowanemu bankowi decyzj臋 odmown膮 w terminie trzech miesi臋cy od dnia otrzymania zawiadomienia lub jego uzupe艂nienia.


Art. 48e. O zamiarze dokonania zmiany w zakresie wskazanym w art. 48c ust. 2 pkt 2-5 bank krajowy powiadamia, w formie pisemnej, Komisj臋 Nadzoru Finansowego i w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego, najp贸藕niej na miesi膮c przed dokonaniem tej zmiany. Przepisy art. 48c ust. 3 i 4 oraz art. 48d stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 48f.

1. Bank krajowy, kt贸ry zamierza prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 transgraniczn膮, zawiadamia o tym Komisj臋 Nadzoru Finansowego. Zawiadomienie powinno wskazywa膰 ka偶dorazowo czynno艣ci wynikaj膮ce z udzielonego bankowi zezwolenia, jakie bank zamierza wykonywa膰.

2. Komisja Nadzoru Finansowego przesy艂a zawiadomienie, o kt贸rym mowa w ust. 1, w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym pa艅stwa goszcz膮cego w terminie miesi膮ca od dnia jego otrzymania i powiadamia o tym zainteresowany bank.


Art. 48g. Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego o utracie przez bank krajowy, prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 na jego terytorium, zezwolenia na jego utworzenie.


Art. 48h.

1. Instytucja finansowa maj膮ca siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mo偶e wykonywa膰 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 5 ust. 2 i art. 6 ust. 1 pkt 1-4, 6, 7 i 8, w zakresie okre艣lonym w akcie prawnym o jej utworzeniu, poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej, pod warunkiem 偶e:

1) jest podmiotem zale偶nym od co najmniej jednego banku krajowego podlegaj膮cego nadzorowi skonsolidowanemu,

2) podlega nadzorowi skonsolidowanemu,

3) faktycznie prowadzi dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4) bank lub banki krajowe, o kt贸rych mowa w pkt 1, dysponuj膮 prawem do wykonywania co najmniej 90% g艂os贸w w organie stanowi膮cym danej instytucji finansowej,

5) bank lub banki krajowe, o kt贸rych mowa w pkt 1, spe艂niaj膮 okre艣lone w przepisach ustawy wymogi dotycz膮ce funduszy w艂asnych, wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci, koncentracji zaanga偶owa艅, p艂ynno艣ci oraz ryzyka rynkowego,

6) bank lub banki krajowe, o kt贸rych mowa w pkt 1, po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Finansowego, z艂o偶膮 por臋czenie, w kt贸rym przyjm膮 solidarn膮 odpowiedzialno艣膰 za zobowi膮zania zaci膮gni臋te przez dan膮 instytucj臋 finansow膮.

2. Spe艂nienie warunk贸w okre艣lonych w ust. 1 podlega weryfikacji przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

2a. W przypadku spe艂nienia przez instytucj臋 finansow膮 warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego wydaje tej instytucji finansowej za艣wiadczenie, 偶e spe艂nia te wymogi.

3. Instytucja finansowa zawiadamia w formie pisemnej Komisj臋 Nadzoru Finansowego o zamiarze utworzenia oddzia艂u lub prowadzenia dzia艂alno艣ci transgranicznej na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego. Przepisy art. 48c ust. 2-4 i art. 48d-48f stosuje si臋 odpowiednio, z tym 偶e Komisja Nadzoru Finansowego:

1) powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego o kwocie funduszy w艂asnych zale偶nej instytucji finansowej i o wysoko艣ci skonsolidowanego wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci dominuj膮cego wobec niej banku lub bank贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1,

1a) do艂膮cza do zawiadomienia za艣wiadczenie, o kt贸rym mowa w ust. 2a,

2) odmawia przes艂ania zawiadomienia w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym tak偶e w przypadku, gdy instytucja finansowa nie spe艂nia warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1.

4. W przypadku gdy instytucja finansowa przestanie spe艂nia膰 warunki, o kt贸rych mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia o tym w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze. Z chwil膮 powiadomienia dzia艂alno艣膰 wykonywana przez t臋 instytucj臋 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego podlega ustawodawstwu pa艅stwa goszcz膮cego.

5. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, wobec instytucji finansowej, o kt贸rej mowa w ust. 1, na wniosek w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa goszcz膮cego, zastosowa膰 艣rodki okre艣lone w art. 138 ust. 3 pkt 1, 2 i 3a oraz w art. 141 lub zakaza膰 dzia艂alno艣ci na obszarze pa艅stwa goszcz膮cego.


Art. 48i. Instytucja kredytowa mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej.


Art. 48j. Instytucja kredytowa mo偶e wykonywa膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynno艣ci okre艣lone w art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 1-4 i 6-8 w zakresie wynikaj膮cym z zezwolenia udzielonego przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego.


Art. 48k.

1. Do dzia艂alno艣ci instytucji kredytowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje si臋 przepisy prawa polskiego, z zastrze偶eniem ust. 2 i 3.

2. Do oddzia艂贸w instytucji kredytowych przepisy art. 1-11, art. 40a ust. 1, art. 49-70, art. 73-78a, art. 80-98, art. 101-112, art. 124, art. 124a, art. 133 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art. 137, art. 138 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1, 3 i 3a, art. 139 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 141 i art. 171 ust. 4-7 stosuje si臋 odpowiednio.

3. W zakresie polityki pieni臋偶nej prowadzonej przez Narodowy Bank Polski, do dnia przyst膮pienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Gospodarczej i Walutowej, oddzia艂y instytucji kredytowych maj膮 takie same prawa i obowi膮zki jak banki krajowe i oddzia艂y bank贸w zagranicznych.


Art. 48l.

1. Oddzia艂 instytucji kredytowej mo偶e, z zastrze偶eniem ust. 2, rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej najwcze艣niej po up艂ywie dw贸ch miesi臋cy od dnia otrzymania przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa macierzystego nast臋puj膮cych informacji:

1) nazwy i adresu oddzia艂u na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod kt贸rym mo偶liwe b臋dzie uzyskanie dokument贸w dotycz膮cych jego dzia艂alno艣ci,

2) programu dzia艂alno艣ci okre艣laj膮cego w szczeg贸lno艣ci czynno艣ci, jakie instytucja kredytowa zamierza wykonywa膰, oraz opisu struktury organizacyjnej oddzia艂u,

3) nazwisk os贸b przewidzianych do obj臋cia stanowisk dyrektora oddzia艂u i jego zast臋pcy,

4) wysoko艣ci kwoty funduszy w艂asnych instytucji kredytowej i wysoko艣ci wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci.

2. W ci膮gu dw贸ch miesi臋cy od dnia otrzymania informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wskaza膰 warunki, kt贸re w interesie dobra og贸lnego, w szczeg贸lno艣ci w celu ochrony d贸br konsumenta, zapewnienia bezpiecze艅stwa obrotu gospodarczego lub zapobie偶enia naruszeniom prawa, oddzia艂 instytucji kredytowej musi spe艂nia膰 przy prowadzeniu dzia艂alno艣ci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. O zamiarze dokonania zmiany w zakresie, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 1-3, instytucja kredytowa zawiadamia Komisj臋 Nadzoru Finansowego najp贸藕niej w terminie miesi膮ca przed dokonaniem takiej zmiany. Zmiany maj膮 charakter wi膮偶膮cy od dnia otrzymania przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego stosownego zawiadomienia od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa macierzystego. Przepisy ust. 2 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 48艂. Instytucja kredytowa mo偶e rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 transgraniczn膮 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po otrzymaniu przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego zawiadomienia od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa macierzystego, kt贸re okre艣la rodzaje czynno艣ci, jakie instytucja zamierza wykonywa膰.


Art. 48m.

Oddzia艂 instytucji kredytowej prowadz膮cy dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowi膮zany do przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu okresowych sprawozda艅 ze swej dzia艂alno艣ci w zakresie i trybie ustalonym na podstawie art. 23 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800).


Art. 48n.

Do instytucji finansowych maj膮cych siedzib臋 w pa艅stwach cz艂onkowskich, kt贸re spe艂niaj膮 wymogi okre艣lone w art. 48h ust. 1, przepisy art. 48l i 48艂 stosuje si臋 odpowiednio.

Art. 48o.

1. Instytucja kredytowa prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej informuje - w spos贸b, w jaki s膮 podawane informacje o 艣wiadczonych us艂ugach - osoby korzystaj膮ce oraz zainteresowane korzystaniem z jej us艂ug o:

1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;

2) uczestnictwie w systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania, w tym o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przys艂uguj膮cej ze strony tego systemu, wskazuj膮c w szczeg贸lno艣ci:

a) kwot臋 okre艣laj膮c膮 maksymaln膮 wysoko艣膰 gwarancji,

b) rodzaje podmiot贸w, kt贸re mog膮 by膰 uznane za uprawnione do otrzymania 艣wiadczenia pieni臋偶nego.

2. Instytucja kredytowa prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowi膮zana jest poinformowa膰 osob臋 korzystaj膮c膮 oraz zainteresowan膮 korzystaniem z jej us艂ug o braku ochrony gwarancyjnej w przypadku, gdy:

1) wierzytelno艣膰, powstaj膮ca w zwi膮zku z wykonywaniem czynno艣ci bankowych, nie b臋dzie chroniona przez system gwarantowania;

2) w zwi膮zku z wykonywaniem innej czynno艣ci, ni偶 czynno艣膰 bankowa, instytucja kredytowa wystawia dokument imienny potwierdzaj膮cy jej zobowi膮zanie pieni臋偶ne;

3) w zwi膮zku z us艂ugami 艣wiadczonymi przez instytucj臋 kredytow膮, w szczeg贸lno艣ci polegaj膮cymi na po艣redniczeniu w zawieraniu um贸w, powstaj膮 lub mog膮 powsta膰 jakiekolwiek wierzytelno艣ci os贸b korzystaj膮cych oraz zainteresowanych korzystaniem z jej us艂ug wobec innego podmiotu, kt贸ry nie jest obj臋ty systemem gwarantowania.

3. Informacje, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2, powinny by膰 zawarte r贸wnie偶 w umowach mi臋dzy osobami korzystaj膮cymi oraz zainteresowanymi korzystaniem z ich us艂ug a instytucj膮 kredytow膮.

4. Informacje dotycz膮ce trybu i warunk贸w otrzymania 艣wiadczenia pieni臋偶nego powinny zosta膰 udost臋pnione na wniosek osoby korzystaj膮cej oraz zainteresowanej korzystaniem z us艂ug instytucji kredytowej.

5. Wszelkie informacje udost臋pniane osobom korzystaj膮cym oraz zainteresowanym korzystaniem z us艂ug instytucji kredytowej, stosownie do przepis贸w ust. 1-3, powinny by膰 podawane w spos贸b:

1) w jaki podawane s膮 informacje o 艣wiadczonych us艂ugach;

2) jednoznaczny i zrozumia艂y.

6. Informacje o uczestnictwie w systemie gwarantowania nie mog膮 by膰 wykorzystywane w celach reklamowych i powinny by膰 ograniczone wy艂膮cznie do informacji okre艣lonych w ust. 1 i 2.

7. Zakaz okre艣lony w ust. 6 stosuje si臋 r贸wnie偶 do podmiot贸w nieb臋d膮cych uczestnikami systemu gwarantowania.


Rozdzia艂 3 Rachunki bankowe

Art. 49. 1. Banki mog膮 prowadzi膰 w szczeg贸lno艣ci nast臋puj膮ce rodzaje rachunk贸w bankowych:

1) rachunki rozliczeniowe, w tym bie偶膮ce i pomocnicze,

2) rachunki lokat terminowych,

3) rachunki oszcz臋dno艣ciowe, rachunki oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszcz臋dno艣ciowych,

4) rachunki powiernicze.

2. Rachunki rozliczeniowe oraz rachunki lokat terminowych mog膮 by膰 prowadzone wy艂膮cznie dla:

1) os贸b prawnych,

2) jednostek organizacyjnych nieposiadaj膮cych osobowo艣ci prawnej, o ile posiadaj膮 zdolno艣膰 prawn膮,

3) os贸b fizycznych prowadz膮cych dzia艂alno艣膰 zarobkow膮 na w艂asny rachunek, w tym dla os贸b b臋d膮cych przedsi臋biorcami.

3. Rachunki oszcz臋dno艣ciowe, rachunki oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszcz臋dno艣ciowych mog膮 by膰 prowadzone wy艂膮cznie dla:

1) os贸b fizycznych,

2) szkolnych kas oszcz臋dno艣ciowych,

3) pracowniczych kas zapomogowo-po偶yczkowych.


Art. 50. 1. Posiadacz rachunku bankowego dysponuje swobodnie 艣rodkami pieni臋偶nymi zgromadzonymi na rachunku. W umowie z bankiem mog膮 by膰 zawarte postanowienia ograniczaj膮ce swobod臋 dysponowania tymi 艣rodkami.

2. Bank dok艂ada szczeg贸lnej staranno艣ci w zakresie zapewnienia bezpiecze艅stwa przechowywanych 艣rodk贸w pieni臋偶nych.


Art. 51. Rachunek bankowy mo偶e by膰 prowadzony dla kilku os贸b fizycznych albo kilku jednostek samorz膮du terytorialnego (rachunek wsp贸lny).


Art. 51a.

W przypadku rachunku wsp贸lnego prowadzonego dla os贸b fizycznych, o ile umowa rachunku bankowego nie stanowi inaczej:

1) ka偶dy ze wsp贸艂posiadaczy rachunku mo偶e dysponowa膰 samodzielnie 艣rodkami pieni臋偶nymi zgromadzonymi na rachunku,

2) ka偶dy ze wsp贸艂posiadaczy rachunku mo偶e w ka偶dym czasie wypowiedzie膰 umow臋 ze skutkiem dla pozosta艂ych wsp贸艂posiadaczy.


Art. 51b.

1. Rachunek wsp贸lny dla jednostek samorz膮du terytorialnego mo偶e by膰 prowadzony wy艂膮cznie w zwi膮zku ze wsp贸lnym wykonywaniem zada艅 publicznych, w tym dla realizacji przedsi臋wzi臋膰 wsp贸艂finansowanych ze 艣rodk贸w Unii Europejskiej.

2. Umowa rachunku wsp贸lnego prowadzonego dla jednostek samorz膮du terytorialnego powinna okre艣la膰 cel, dla kt贸rego rachunek jest prowadzony.

3. Zasady dysponowania 艣rodkami pieni臋偶nymi zgromadzonymi na rachunku wsp贸lnym prowadzonym dla jednostek samorz膮du terytorialnego oraz zasady wypowiadania umowy tego rachunku okre艣la umowa rachunku bankowego.


Art. 52. 1. Umowa rachunku bankowego jest zawierana na pi艣mie.

2. Umowa rachunku bankowego powinna okre艣la膰 w szczeg贸lno艣ci:

1) strony umowy,

2) rodzaj otwieranego rachunku,

3) walut臋 rachunku,

4) czas trwania umowy,

5) o ile strony zastrzegaj膮 oprocentowanie 艣rodk贸w pieni臋偶nych zgromadzonych na rachunku - wysoko艣膰 tego oprocentowania i przes艂anki dopuszczalno艣ci jego zmiany przez bank, a tak偶e terminy wyp艂aty, postawienia do dyspozycji lub kapitalizacji nale偶nych odsetek,

6) wysoko艣膰 prowizji i op艂at za czynno艣ci zwi膮zane z wykonywaniem umowy oraz przes艂anki i tryb ich zmiany przez bank,

7) formy i zakres rozlicze艅 pieni臋偶nych dokonywanych na polecenie posiadacza rachunku oraz terminy ich realizacji,

8) przes艂anki i tryb dokonywania zmian umowy,

9) przes艂anki i tryb rozwi膮zania umowy rachunku bankowego,

10) zakres odpowiedzialno艣ci banku za terminowe i prawid艂owe przeprowadzenie rozlicze艅 pieni臋偶nych oraz wysoko艣膰 odszkodowania za przekroczenie terminu realizacji dyspozycji posiadacza rachunku.

3. Do obliczania nale偶nych odsetek od 艣rodk贸w pieni臋偶nych zgromadzonych na rachunku przyjmuje si臋, 偶e rok liczy 365 dni, chyba 偶e umowa stanowi inaczej.


Art. 53.

1. Bank mo偶e wyda膰 posiadaczowi rachunku oszcz臋dno艣ciowego oraz posiadaczowi rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej imienn膮 ksi膮偶eczk臋 oszcz臋dno艣ciow膮 lub inny imienny dokument potwierdzaj膮cy zawarcie umowy.
W nazwie dokumentu nale偶y u偶y膰 w odpowiednim przypadku wyrazu 鈥瀘szcz臋dno艣ciowy鈥.

2. Wydanie dokumentu, o kt贸rym mowa w ust. 1, zwalnia bank od obowi膮zku przesy艂ania posiadaczowi rachunku bankowego wyci膮g贸w z tego rachunku.

3. W przypadku utraty dokumentu, o kt贸rym mowa w ust. 1, podlega on umorzeniu.

4. Minister Sprawiedliwo艣ci, po zasi臋gni臋ciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owe warunki i tryb umarzania dokument贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, maj膮c na uwadze charakter tych dokument贸w oraz s艂uszne interesy posiadaczy rachunk贸w.


Art. 54.

1. 艢rodki pieni臋偶ne znajduj膮ce si臋 na rachunkach oszcz臋dno艣ciowych, rachunkach oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowych oraz na rachunkach terminowych lokat oszcz臋dno艣ciowych jednej osoby, niezale偶nie od liczby zawartych um贸w, s膮 wolne od zaj臋cia na podstawie s膮dowego lub administracyjnego tytu艂u wykonawczego do wysoko艣ci trzykrotnego przeci臋tnego miesi臋cznego wynagrodzenia w sektorze przedsi臋biorstw, bez wyp艂at nagr贸d z zysku, og艂aszanego przez Prezesa G艂贸wnego Urz臋du Statystycznego za okres bezpo艣rednio poprzedzaj膮cy dzie艅 wystawienia tytu艂u wykonawczego.

2. 艢rodki pieni臋偶ne zgromadzone na rachunku oszcz臋dno艣ciowym, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowym oraz na rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej prowadzonym dla kilku os贸b fizycznych s膮 wolne od zaj臋cia do wysoko艣ci okre艣lonej w ust. 1, niezale偶nie od liczby wsp贸艂posiadaczy takiego rachunku.


Art. 55.

1. W przypadku 艣mierci posiadacza rachunku oszcz臋dno艣ciowego, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej bank jest obowi膮zany wyp艂aci膰 z tych rachunk贸w:

1) kwot臋 wydatkowan膮 na koszty pogrzebu posiadacza rachunku osobie, kt贸ra przedstawi艂a rachunki stwierdzaj膮ce wysoko艣膰 poniesionych przez ni膮 koszt贸w - w wysoko艣ci nieprzekraczaj膮cej koszt贸w urz膮dzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyj臋tymi w danym 艣rodowisku,

2) kwot臋 r贸wn膮 wp艂atom na rachunki dokonanym przez organ wyp艂acaj膮cy 艣wiadczenie z ubezpieczenia lub zabezpieczenia spo艂ecznego albo uposa偶enie w stanie spoczynku, kt贸re nie przys艂ugiwa艂y za okres po 艣mierci posiadacza rachunku, wskazan膮 we wniosku organu wyp艂acaj膮cego to 艣wiadczenie lub uposa偶enie, skierowanym do banku wraz z podaniem numer贸w rachunk贸w, na kt贸re dokonano wp艂at.

2. Kwota wyp艂acona zgodnie z ust. 1 pkt 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku.

3. Bank jest zwolniony od wyp艂aty pe艂nej lub cz臋艣ciowej kwoty, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 2, je偶eli przed otrzymaniem wniosku organu wyp艂acaj膮cego 艣wiadczenie lub uposa偶enie dokona艂 z tych rachunk贸w wyp艂at innym uprawnionym osobom, kt贸re to wyp艂aty nie pozwalaj膮 zrealizowa膰 wniosku w ca艂o艣ci lub cz臋艣ci, oraz w terminie 30 dni od otrzymania wniosku poinformuje o tym ten organ, wraz ze wskazaniem os贸b, kt贸re pobra艂y wyp艂aty.

4. Bank nie odpowiada za szkody wynikaj膮ce z wykonania czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3. Odpowiedzialno艣膰 w tym zakresie ponosi organ wyp艂acaj膮cy 艣wiadczenie lub uposa偶enie, kt贸ry wyst膮pi艂 z wnioskiem.


Art. 56.

1. Posiadacz rachunku oszcz臋dno艣ciowego, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej mo偶e poleci膰 pisemnie bankowi dokonanie - po swojej 艣mierci - wyp艂aty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: ma艂偶onkowi, wst臋pnym, zst臋pnym lub rodze艅stwu okre艣lonej kwoty pieni臋偶nej (dyspozycja wk艂adem na wypadek 艣mierci).

2. Kwota wyp艂aty, o kt贸rej mowa w ust. 1, bez wzgl臋du na liczb臋 wydanych dyspozycji, nie mo偶e by膰 wy偶sza ni偶 dwudziestokrotne przeci臋tne miesi臋czne wynagrodzenie w sektorze przedsi臋biorstw bez wyp艂at nagr贸d z zysku, og艂aszane przez Prezesa G艂贸wnego Urz臋du Statystycznego za ostatni miesi膮c przed 艣mierci膮 posiadacza rachunku.

3. Dyspozycja wk艂adem na wypadek 艣mierci mo偶e by膰 w ka偶dym czasie przez posiadacza rachunku zmieniona lub odwo艂ana na pi艣mie.

4. Je偶eli posiadacz rachunku wyda艂 wi臋cej ni偶 jedn膮 dyspozycj臋 wk艂adem na wypadek 艣mierci, a 艂膮czna suma dyspozycji przekracza limit, o kt贸rym mowa w ust. 2, dyspozycja wydana p贸藕niej ma pierwsze艅stwo przed dyspozycj膮 wydan膮 wcze艣niej.

5. Kwota wyp艂acona zgodnie z ust. 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku.

6. Osoby, kt贸rym na podstawie dyspozycji wk艂adem na wypadek 艣mierci wyp艂acono kwoty z naruszeniem ust. 4, s膮 zobowi膮zane do ich zwrotu spadkobiercom posiadacza.


Art. 57. Przepisy art. 55 ust. 1 i art. 56 ust. 1 nie dotycz膮 rachunku, o kt贸rym mowa w art. 51.


Art. 58. Ma艂oletni posiadacz rachunku oszcz臋dno艣ciowego, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej mo偶e po uko艅czeniu trzynastu lat swobodnie dysponowa膰 艣rodkami pieni臋偶nymi zgromadzonymi na tych rachunkach, o ile nie sprzeciwi si臋 temu na pi艣mie jego przedstawiciel ustawowy.


Art. 59.

1. Na rachunku powierniczym mog膮 by膰 gromadzone wy艂膮cznie 艣rodki pieni臋偶ne powierzone posiadaczowi rachunku - na podstawie odr臋bnej umowy - przez osob臋 trzeci膮.

2. Stronami umowy rachunku powierniczego s膮 bank i posiadacz rachunku (powiernik).

3. Umowa, o kt贸rej mowa w ust. 2, okre艣la warunki, jakie powinny by膰 spe艂nione, aby 艣rodki pieni臋偶ne os贸b trzecich wp艂acone na rachunek mog艂y by膰 wyp艂acone posiadaczowi rachunku lub aby jego dyspozycje w zakresie wykorzystania tych 艣rodk贸w mog艂y by膰 zrealizowane.

4. W razie wszcz臋cia post臋powania egzekucyjnego przeciwko posiadaczowi rachunku powierniczego - 艣rodki znajduj膮ce si臋 na rachunku nie podlegaj膮 zaj臋ciu.

5. W razie og艂oszenia upad艂o艣ci posiadacza rachunku powierniczego - 艣rodki pieni臋偶ne znajduj膮ce si臋 na tym rachunku podlegaj膮 wy艂膮czeniu z masy upad艂o艣ci.

6. W przypadku 艣mierci posiadacza rachunku powierniczego zgromadzone na tym rachunku kwoty nie wchodz膮 do spadku po posiadaczu rachunku.

7. Przepisy ust. 3-6 stosuje si臋 w przypadku, gdy powierzenie 艣rodk贸w pieni臋偶nych nast膮pi艂o w wykonaniu umowy, o kt贸rej mowa w ust. 1, z dat膮 pewn膮.


Art. 60. Je偶eli umowa rachunku bankowego nie stanowi inaczej, ulega ona rozwi膮zaniu, gdy w ci膮gu dw贸ch lat nie dokonano na rachunku 偶adnych obrot贸w, poza dopisywaniem odsetek, a stan 艣rodk贸w pieni臋偶nych na tym rachunku nie przekracza kwoty minimalnej okre艣lonej w tej umowie.


Art. 61. 1. W razie zg艂oszenia bankowi utraty dowodu zawarcia umowy rachunku oszcz臋dno艣ciowego, czeku lub blankietu czeku, posiadacza rachunku nie obci膮偶aj膮 wyp艂aty got贸wkowe, a tak偶e przelewy dokonane na podstawie tych dokument贸w w banku prowadz膮cym rachunek oszcz臋dno艣ciowy, od chwili otrzymania przez ten bank zg艂oszenia.

2. W przypadkach innych ni偶 okre艣lone w ust. 1 zasady obci膮偶ania posiadacza rachunku za dokonane przez bank wyp艂aty got贸wkowe po utracie przez posiadacza rachunku dokument贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, okre艣la umowa rachunku bankowego.


Art. 62. Umarzanie utraconych dokument贸w zawarcia umowy rachunku oszcz臋dno艣ciowego, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej w toku prowadzonej egzekucji s膮dowej lub administracyjnej z rachunku oszcz臋dno艣ciowego, rachunku oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszcz臋dno艣ciowej okre艣laj膮 przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks post臋powania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z p贸藕n. zm.7)) i przepisy o post臋powaniu egzekucyjnym w administracji.


7) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26,
poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101 i Nr 68, poz. 623.


Rozdzia艂 4 Rozliczenia pieni臋偶ne przeprowadzane za po艣rednictwem bank贸w

Art. 63.

1. Rozliczenia pieni臋偶ne mog膮 by膰 przeprowadzane za po艣rednictwem bank贸w, je偶eli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (d艂u偶nik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieni臋偶ne przeprowadza si臋 got贸wkowo lub bezgot贸wkowo za pomoc膮 papierowych lub informatycznych no艣nik贸w danych.

2. Rozliczenia got贸wkowe przeprowadza si臋 czekiem got贸wkowym lub przez wp艂at臋 got贸wki na rachunek wierzyciela.

3. Rozliczenia bezgot贸wkowe przeprowadza si臋 w szczeg贸lno艣ci:

1) poleceniem przelewu,

2) poleceniem zap艂aty,

3) czekiem rozrachunkowym,

4) kart膮 p艂atnicz膮.


Art. 63a. Banki zobowi膮zane s膮 do niezw艂ocznej realizacji polece艅 przelewu na rachunki Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych z tytu艂u sk艂adek na ubezpieczenia spo艂eczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz innych sk艂adek i wp艂at, do kt贸rych poboru zobowi膮zany jest Zak艂ad Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych.


Art. 63b.

1. Czek got贸wkowy stanowi dyspozycj臋 wystawcy czeku udzielon膮 trasatowi obci膮偶enia jego rachunku kwot膮, na kt贸r膮 czek zosta艂 wystawiony, oraz wyp艂aty tej kwoty okazicielowi czeku lub osobie wskazanej na czeku.

2. Czek got贸wkowy mo偶e by膰 przedstawiony do zap艂aty bezpo艣rednio u trasata albo w innym banku. Zap艂ata czeku got贸wkowego przedstawionego do zap艂aty w innym banku nast臋puje, z zastrze偶eniem ust. 3, po uzyskaniu przez ten bank od trasata 艣rodk贸w wystarczaj膮cych do zap艂aty czeku. Szczeg贸艂owe warunki przedstawienia czeku got贸wkowego do zap艂aty w innym banku okre艣la umowa mi臋dzy tym bankiem i posiadaczem czeku.

3. Banki mog膮 zawiera膰 porozumienia, w kt贸rych - na zasadach wzajemno艣ci -okre艣l膮 inny ni偶 w ust. 2 tryb przedstawienia czek贸w got贸wkowych do zap艂aty z rachunk贸w oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowych.


Art. 63c. Polecenie przelewu stanowi udzielon膮 bankowi, z zastrze偶eniem art. 63g, dyspozycj臋 d艂u偶nika obci膮偶enia jego rachunku okre艣lon膮 kwot膮 i uznania t膮 kwot膮 rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycj臋 d艂u偶nika w spos贸b przewidziany w umowie rachunku bankowego.


Art. 63d.

1. Polecenie zap艂aty stanowi udzielon膮 bankowi dyspozycj臋 wierzyciela obci膮偶enia okre艣lon膮 kwot膮 rachunku bankowego d艂u偶nika i uznania t膮 kwot膮 rachunku wierzyciela. Dyspozycja wierzyciela oznacza r贸wnocze艣nie jego zgod臋 na cofni臋cie przez bank d艂u偶nika obci膮偶enia rachunku d艂u偶nika i cofni臋cie uznania rachunku wierzyciela w przypadku dokonanego przez d艂u偶nika odwo艂ania polecenia zap艂aty, o kt贸rym mowa w ust. 6.

2. Przeprowadzenie rozlicze艅 poleceniem zap艂aty jest dopuszczalne pod warunkiem:

1) posiadania przez wierzyciela i d艂u偶nika rachunk贸w w bankach, kt贸re zawar艂y porozumienie w sprawie stosowania polecenia zap艂aty, okre艣laj膮ce w szczeg贸lno艣ci: zakres odpowiedzialno艣ci bank贸w wykonuj膮cych polecenie zap艂aty, przyczyny odmowy wykonania polecenia zap艂aty przez bank d艂u偶nika, procedury dochodzenia wzajemnych roszcze艅 bank贸w, wynikaj膮cych ze skutk贸w odwo艂ania polecenia zap艂aty przez d艂u偶nika, wzory jednolitych formularzy oraz zasady wykonywania przez banki polece艅 zap艂aty za pomoc膮 informatycznych no艣nik贸w danych,

2) udzielenia przez d艂u偶nika wierzycielowi zgody do obci膮偶ania rachunku d艂u偶nika w drodze polecenia zap艂aty w umownych terminach zap艂aty z tytu艂u okre艣lonych zobowi膮za艅,

3) zawarcia pomi臋dzy wierzycielem a bankiem prowadz膮cym jego rachunek umowy w sprawie stosowania polecenia zap艂aty przez wierzyciela, zawieraj膮cej w szczeg贸lno艣ci: zgod臋 banku na stosowanie polecenia zap艂aty przez wierzyciela, zasady sk艂adania i realizowania polece艅 zap艂aty, zgod臋 wierzyciela na obci膮偶enie jego rachunku kwotami odwo艂ywanych polece艅 zap艂aty wraz z odsetkami, o kt贸rych mowa w ust. 7, zwr贸conymi d艂u偶nikowi w zwi膮zku z odwo艂aniem polecenia zap艂aty oraz zakres odpowiedzialno艣ci wierzyciela i banku,

4) 偶e maksymalna kwota pojedynczego polecenia zap艂aty nie przekracza r贸wnowarto艣ci, przeliczonej na z艂ote wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu kwarta艂u poprzedzaj膮cego kwarta艂, w kt贸rym dokonywane jest rozliczenie pieni臋偶ne:

a) 1 000 euro - w przypadku gdy d艂u偶nikiem jest osoba fizyczna nie wykonuj膮ca dzia艂alno艣ci gospodarczej,

b) 50 000 euro - w przypadku pozosta艂ych d艂u偶nik贸w.

3. Bank, kt贸ry udzieli艂 wierzycielowi zgody na stosowanie polece艅 zap艂aty, jest wobec bank贸w - stron porozumienia, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 1, odpowiedzialny za dzia艂ania wierzyciela zwi膮zane ze stosowaniem polece艅 zap艂aty, w szczeg贸lno艣ci jest obowi膮zany do natychmiastowego uznania kwot膮 odwo艂anego polecenia zap艂aty rachunku banku d艂u偶nika wraz z odsetkami, o kt贸rych mowa w ust. 7, r贸wnie偶 w przypadku braku 艣rodk贸w na rachunku wierzyciela lub wyst膮pienia innej przyczyny uniemo偶liwiaj膮cej obci膮偶enie rachunku bankowego wierzyciela.

4. Uznanie rachunku bankowego wierzyciela nast臋puje po uzyskaniu przez jego bank od banku d艂u偶nika 艣rodk贸w wystarczaj膮cych na pokrycie polecenia zap艂aty.

5. D艂u偶nikowi przys艂uguje prawo do cofni臋cia w ka偶dym czasie zgody, o kt贸rej mowa w ust. 2 pkt 2.

6. D艂u偶nik mo偶e odwo艂a膰 pojedyncze polecenie zap艂aty, w banku prowadz膮cym jego rachunek, w terminie:

1) 30 dni kalendarzowych od dnia dokonania obci膮偶enia rachunku bankowego - w przypadku gdy d艂u偶nikiem jest osoba fizyczna nie wykonuj膮ca dzia艂alno艣ci gospodarczej,

2) 5 dni roboczych od dnia dokonania obci膮偶enia rachunku bankowego - w przypadku pozosta艂ych d艂u偶nik贸w.

7. Odwo艂anie polecenia zap艂aty przez d艂u偶nika zobowi膮zuje bank d艂u偶nika do natychmiastowego uznania rachunku bankowego d艂u偶nika kwot膮 odwo艂anego polecenia zap艂aty. Uznanie rachunku d艂u偶nika nast臋puje z dat膮 z艂o偶enia odwo艂ania polecenia zap艂aty, z obowi膮zkiem naliczenia - od dnia obci膮偶enia rachunku d艂u偶nika kwot膮 odwo艂anego polecenia zap艂aty - odsetek nale偶nych d艂u偶nikowi z tytu艂u oprocentowania rachunku bankowego.

8. Bank b臋d膮cy wierzycielem mo偶e przeprowadzi膰 rozliczenia poleceniem zap艂aty na warunkach okre艣lonych w ustawie, z tym 偶e : 1) do rozlicze艅 tych nie stosuje si臋 przepis贸w ust. 2 pkt 3 i ust. 3,

2) bank ten jest obowi膮zany do natychmiastowego uznania kwot膮 odwo艂anego polecenia zap艂aty rachunku banku d艂u偶nika.


Art. 63e.

1. Czek rozrachunkowy stanowi dyspozycj臋 wystawcy czeku udzielon膮 trasatowi do obci膮偶enia jego rachunku kwot膮, na kt贸r膮 czek zosta艂 wystawiony, oraz uznania t膮 kwot膮 rachunku posiadacza czeku.

2. Na wniosek wystawcy czeku bank mo偶e potwierdzi膰 czek rozrachunkowy, rezerwuj膮c jednocze艣nie na rachunku wystawcy odpowiedni fundusz na pokrycie czeku. Bank mo偶e potwierdzi膰 r贸wnie偶 czek niezupe艂ny.

3. Czek rozrachunkowy mo偶e by膰 przedstawiony do rozrachunku ze skutkami zap艂aty bezpo艣rednio u trasata lub w banku, w kt贸rym posiadacz czeku ma rachunek. Uznanie rachunku posiadacza czeku sum膮 czekow膮, z zastrze偶eniem ust. 4, nast臋puje po uzyskaniu przez bank posiadacza czeku od trasata 艣rodk贸w wystarczaj膮cych do zap艂aty czeku. Szczeg贸艂owe warunki przedstawienia czeku do rozrachunku ze skutkami zap艂aty w banku innym ni偶 trasata okre艣la umowa mi臋dzy tym bankiem i posiadaczem czeku.

4. Banki mog膮 zawiera膰 porozumienia, w kt贸rych - na zasadach wzajemno艣ci -okre艣l膮 inny ni偶 w ust. 3 tryb przedstawienia czek贸w rozrachunkowych do zap艂aty z rachunk贸w oszcz臋dno艣ciowo-rozliczeniowych.


Art. 63f.

1. Na warunkach okre艣lonych w umowach strony mog膮 stosowa膰 w rozliczeniach bezgot贸wkowych tak偶e karty p艂atnicze.

2. Prawa i obowi膮zki wydawcy i posiadacza karty p艂atniczej okre艣la odr臋bna ustawa.


Art. 63g.

1. Przy wykonywaniu zlecanych przez klient贸w bank贸w polece艅 przelewu i wp艂at got贸wkowych w obrocie z pa艅stwami cz艂onkowskimi w kwocie nieprzekraczaj膮cej r贸wnowarto艣ci w z艂otych 50 000 euro przeliczonej wed艂ug kurs贸w 艣rednich og艂aszanych przez Narodowy Bank Polski w dniu przyj臋cia zlecenia, zwanych dalej 鈥瀙rzelewami transgranicznymi鈥, banki s膮 obowi膮zane do:

1) z艂o偶enia przed przyj臋ciem dyspozycji od klienta - na jego 偶膮danie - o艣wiadczenia, dotycz膮cego przelewu transgranicznego, kt贸rego elementy zosta艂y wskazane przez klienta, zawieraj膮cego w szczeg贸lno艣ci termin wykonania przelewu, wysoko艣膰 op艂at i prowizji, z wy艂膮czeniem koszt贸w zwi膮zanych z zastosowaniem kurs贸w walut obcych w z艂otych,

2) wykonania przelewu transgranicznego w pe艂nej kwocie obj臋tej zleceniem, chyba 偶e zleceniodawca okre艣li艂, 偶e koszty pokrywa w ca艂o艣ci lub cz臋艣ci beneficjent; nie wyklucza to uprawnie艅 banku beneficjenta do pobierania op艂at zwi膮zanych z prowadzeniem jego rachunku zgodnie z obowi膮zuj膮cymi prze pisami,

3) wykonania przelewu transgranicznego poprzez uznanie rachunku banku beneficjenta, w terminie do ko艅ca pi膮tego dnia roboczego nast臋puj膮cego po dniu przyj臋cia zlecenia przez bank zleceniodawcy, chyba 偶e inny termin zosta艂 ustalony w umowie pomi臋dzy zleceniodawc膮 a bankiem zleceniodawcy,

4) uznania rachunku bankowego beneficjenta przez bank beneficjenta do ko艅ca dnia roboczego nast臋puj膮cego po dniu uznania rachunku banku beneficjenta, chyba 偶e inny termin zosta艂 ustalony pomi臋dzy bankiem beneficjenta a beneficjentem.

2. W przypadku op贸藕nienia w wykonaniu przelewu transgranicznego:

1) bank zleceniodawcy wyp艂aca zleceniodawcy odsetki ustawowe od kwoty obj臋tej zleceniem za okres liczony od ko艅ca terminu umownego, lub w przypadku braku takiego terminu - od ko艅ca pi膮tego dnia roboczego, nast臋puj膮cego po dniu przyj臋cia zlecenia - do dnia uznania rachunku banku beneficjenta,

2) bank beneficjenta, je偶eli nie uzna rachunku beneficjenta w terminach okre艣lonych w ust. l pkt 4, wyp艂aca beneficjentowi odsetki ustawowe od kwoty obj臋tej zleceniem za okres od ko艅ca umownego terminu, lub w przypadku braku takiego terminu - od ko艅ca dnia roboczego, nast臋puj膮cego po dniu uznania rachunku banku beneficjenta - do dnia, w kt贸rym zosta艂 uznany rachunek beneficjenta.

3. Odsetek, o kt贸rych mowa w ust. 2, nie wyp艂aca si臋, je偶eli bank zleceniodawcy lub bank beneficjenta ustali, 偶e op贸藕nienie powsta艂o z przyczyn le偶膮cych po stronie zleceniodawcy lub beneficjenta.

4. W przypadku niewykonania przyj臋tych zlece艅 przelewu transgranicznego, bank zleceniodawcy obowi膮zany jest uzna膰 rachunek zleceniodawcy lub postawi膰 do jego dyspozycji, na jego wniosek, w terminie 14 dni roboczych nast臋puj膮cych po dniu z艂o偶enia wniosku, kwot臋 obj臋t膮 zleceniem, nie wi臋cej jednak ni偶 do r贸wnowarto艣ci w z艂otych kwoty 12 500 euro przeliczonej wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w momencie przyj臋cia zlecenia przez bank zleceniodawcy, powi臋kszon膮 o odsetki ustawowe za okres od dnia zlecenia do dnia uznania jego rachunku kwot膮 odszkodowania lub postawienia do jego dyspozycji tej kwoty oraz powi臋kszon膮 o op艂acone przez zleceniodawc臋 koszty zwi膮zane z wykonaniem zlecenia, je偶eli po przyj臋ciu zlecenia przez bank zleceniodawcy odpowiednia kwota nie wp艂yn臋艂a na rachunek banku beneficjenta. Bank zleceniodawcy zwolniony jest z powy偶szego obowi膮zku, je偶eli kwot膮 obj臋t膮 zleceniem zosta艂 wcze艣niej uznany rachunek banku beneficjenta.

5. Wniosek zleceniodawcy, o kt贸rym mowa w ust. 4, nie mo偶e by膰 z艂o偶ony przed up艂ywem terminu wykonania przelewu transgranicznego, ustalonego zgodnie z przepisami ust. 1 pkt 3.

6. Instytucja po艣rednicz膮ca, kt贸ra przyj臋艂a i nie wykona艂a zlecenia przelewu transgranicznego, jest obowi膮zana zwr贸ci膰 na rzecz banku zleceniodawcy, na w艂asny koszt, kwot臋 obj臋t膮 zleceniem wraz ze wszystkimi odpowiednimi kosztami i odsetkami, je偶eli kwota obj臋ta zleceniem nie wp艂yn臋艂a na rachunek beneficjenta.

7. Przepis贸w ust. 4-6 nie stosuje si臋 w przypadku, gdy zlecenie przelewu transgranicznego nie zosta艂o zrealizowane z przyczyn le偶膮cych po stronie instytucji po艣rednicz膮cej wskazanej przez bank beneficjenta. W takim przypadku bank beneficjenta obowi膮zany jest postawi膰 do dyspozycji beneficjenta kwot臋 obj臋t膮 zleceniem, nie wi臋ksz膮 ni偶 r贸wnowarto艣膰 w z艂otych 12 500 euro przeliczon膮 wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w momencie przyj臋cia zlecenia przez bank zleceniodawcy.

8. Przepis贸w ust. 4-6 nie stosuje si臋 w przypadku, gdy zlecenie przelewu transgranicznego nie zosta艂o zrealizowane z powodu b艂臋d贸w lub przeocze艅 w instrukcji udzielonej przez zleceniodawc臋 lub z przyczyn le偶膮cych po stronie instytucji po艣rednicz膮cej wskazanej przez zleceniodawc臋. W takim przypadku bank zleceniodawcy i instytucje po艣rednicz膮ce w wykonaniu zlecenia powinny podj膮膰 niezw艂ocznie starania w celu odzyskania kwoty obj臋tej zleceniem. Gdy kwota obj臋ta zleceniem zostanie odzyskana przez bank zleceniodawcy, jest on obowi膮zany do przekazania jej na rachunek zleceniodawcy lub postawienia do dyspozycji zleceniodawcy. W takim przypadku bank zleceniodawcy i instytucje po艣rednicz膮ce w wykonaniu zlecenia nie s膮 obowi膮zane do zwrotu zleceniodawcy op艂at i naliczonych odsetek oraz mog膮 potr膮ci膰 w艂asne koszty poniesione przy odzyskiwaniu kwoty obj臋tej zleceniem.

9. Odpowiedzialno艣膰 bank贸w oraz instytucji po艣rednicz膮cych w wykonaniu przelew贸w transgranicznych za nienale偶yte wykonanie lub niewykonanie zlecenia, okre艣lona w ust. 2 - 8, jest wy艂膮czona w przypadku wyst膮pienia si艂y wy偶szej oraz w przypadku zastosowania przez bank przepis贸w o przeciwdzia艂aniu praniu pieni臋dzy oraz finansowaniu terroryzmu.

10. Banki i instytucje po艣rednicz膮ce obowi膮zane s膮 do zwrotu na rzecz zleceniodawcy lub odpowiednio banku zleceniodawcy lub beneficjenta potr膮ce艅 z tytu艂u koszt贸w wykonania przelewu transgranicznego, dokonanych z naruszeniem ust. 1 pkt 2.

11. Bankowi zleceniodawcy przys艂uguje w stosunku do instytucji po艣rednicz膮cej roszczenie o zwrot wyp艂aconych na podstawie ust. 2 pkt 1 odsetek, je偶eli op贸藕nienie wykonania przelewu transgranicznego powsta艂o z przyczyn le偶膮cych po stronie instytucji po艣rednicz膮cej.

12. Przepisy ust. 2 i 6 nie wy艂膮czaj膮 ani nie ograniczaj膮 uprawnie艅 klient贸w, bank贸w i instytucji po艣rednicz膮cych, uczestnicz膮cych w wykonaniu zlecenia przelewu transgranicznego, wynikaj膮cych z odr臋bnych przepis贸w.

13. Do wykonywania zlece艅 przelewu transgranicznego art. 64 nie stosuje si臋.

14. Je偶eli strony nie sporz膮dzi艂y zapisu na s膮d polubowny, na 偶膮danie osoby uprawnionej sprawy przeciwko bankom lub instytucjom po艣rednicz膮cym z zakresu przelew贸w transgranicznych rozpoznawane s膮 przez s膮dy polubowne wyznaczone przez ministra w艂a艣ciwego do spraw instytucji finansowych, chyba 偶e strona pozwana sprzeciwi si臋 temu nie p贸藕niej ni偶 w odpowiedzi na pozew.

15. Minister w艂a艣ciwy do spraw instytucji finansowych, po zasi臋gni臋ciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia:

1) rodzaje przelew贸w transgranicznych, wykonywanych na zasadach okre艣lonych w ust. 1-13,

2) szczeg贸艂owy zakres informacji, o kt贸rych mowa w art. 111 ust. 1 pkt 7,

3) szczeg贸艂owe obowi膮zki bank贸w oraz instytucji po艣rednicz膮cych, zwi膮zane z wykonywaniem przelew贸w transgranicznych, oraz

4) wyznaczy s膮dy polubowne w艂a艣ciwe do rozpoznawania spraw zwi膮zanych z wykonaniem przelewu transgranicznego

- kieruj膮c si臋 zasadami zawartymi w dyrektywie 97/5 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. o przelewach transgranicznych (Dz. Urz. WE nr L 43, s. 25).


Art. 63h. Minister w艂a艣ciwy do spraw instytucji finansowych mo偶e okre艣li膰, w drodze rozporz膮dzenia, po zasi臋gni臋ciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, wz贸r formularza polecenia przelewu/wp艂aty got贸wkowej stosowanego w rozliczeniach pieni臋偶nych przeprowadzanych za po艣rednictwem banku.


Art. 64. Je偶eli polecenie przeprowadzenia rozliczenia pieni臋偶nego z艂o偶one przez posiadacza rachunku bankowego jest wykonywane przez kilka bank贸w, ka偶dy z tych bank贸w ponosi wraz z pozosta艂ymi solidarn膮 odpowiedzialno艣膰 wobec posiadacza rachunku za szkody spowodowane niewykonaniem lub nienale偶ytym wykonaniem polecenia.


Art. 65. Bank dokonuj膮cy wyp艂at z rachunku bankowego jest obowi膮zany sprawdzi膰 autentyczno艣膰 i prawid艂owo艣膰 formaln膮 dokumentu stanowi膮cego podstaw臋 do wyp艂aty oraz to偶samo艣膰 osoby daj膮cej zlecenie.


Art. 66. Banki s膮 obowi膮zane przyjmowa膰 wp艂aty got贸wkowe na rachunki bankowe oraz przelicza膰 i sortowa膰 banknoty i monety pochodz膮ce z tych wp艂at.


Art. 67. Banki wsp贸lnie z bankowymi izbami gospodarczymi mog膮 tworzy膰 izby rozliczeniowe w formie sp贸艂ek handlowych w celu wymiany zlece艅 p艂atniczych oraz ustalania wzajemnych wierzytelno艣ci wynikaj膮cych z tych zlece艅. Dla zabezpieczenia przeprowadzania rozrachunku izba mo偶e tworzy膰 ze 艣rodk贸w bank贸w fundusz gwarancyjny; 艣rodki tego funduszu nie podlegaj膮 egzekucji z maj膮tku banku.


Art. 67a.

艢rodki pieni臋偶ne zgromadzone na rachunku rozliczeniowym banku w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczno艣ci rozrachunku w systemach p艂atno艣ci i systemach rozrachunku papier贸w warto艣ciowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. Nr 123, poz. 1351, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594) s膮 wolne od zaj臋cia na podstawie s膮dowego lub administracyjnego tytu艂u wykonawczego do wysoko艣ci niezb臋dnej do wykonania obowi膮zk贸w, wynikaj膮cych z uczestnictwa banku w systemie p艂atno艣ci lub systemie rozrachunku papier贸w warto艣ciowych, powsta艂ych przed momentem dokonania zaj臋cia.


Art. 68. Prezes Narodowego Banku Polskiego okre艣la, w drodze zarz膮dzenia:

1) spos贸b przeprowadzania rozrachunk贸w mi臋dzybankowych, w tym za pomoc膮 informatycznych no艣nik贸w danych,

2) spos贸b i tryb przeliczania, sortowania, pakowania i oznaczania opakowa艅 banknot贸w i monet oraz wykonywania czynno艣ci zwi膮zanych z zaopatrywaniem bank贸w w te znaki,

3) spos贸b numeracji bank贸w i ich jednostek organizacyjnych,

4) spos贸b numeracji rachunk贸w bankowych prowadzonych w bankach.


Rozdzia艂 5 Kredyty i po偶yczki pieni臋偶ne oraz zasady koncentracji zaanga偶owa艅

Art. 69.

1. Przez umow臋 kredytu bank zobowi膮zuje si臋 odda膰 do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwot臋 艣rodk贸w pieni臋偶nych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowi膮zuje si臋 do korzystania z niej na warunkach okre艣lonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z od setkami w oznaczonych terminach sp艂aty oraz zap艂aty prowizji od udzielonego kredytu.

2. Umowa kredytu powinna by膰 zawarta na pi艣mie i okre艣la膰 w szczeg贸lno艣ci:

1) strony umowy,

2) kwot臋 i walut臋 kredytu,

3) cel, na kt贸ry kredyt zosta艂 udzielony,

4) zasady i termin sp艂aty kredytu,

4a) w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej ni偶 waluta polska, szczeg贸艂owe zasady okre艣lania sposob贸w i termin贸w ustalania kursu wymiany walut, na podstawie kt贸rego w szczeg贸lno艣ci wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapita艂owo-odsetkowych oraz za sad przeliczania na walut臋 wyp艂aty albo sp艂aty kredytu,

5) wysoko艣膰 oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany,

6) spos贸b zabezpieczenia sp艂aty kredytu,

7) zakres uprawnie艅 banku zwi膮zanych z kontrol膮 wykorzystania i sp艂aty kredy tu,

8) terminy i spos贸b postawienia do dyspozycji kredytobiorcy 艣rodk贸w pieni臋偶nych,

9) wysoko艣膰 prowizji, je偶eli umowa j膮 przewiduje,

10) warunki dokonywania zmian i rozwi膮zania umowy.

3. W przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej ni偶 waluta polska, kredytobiorca mo偶e dokonywa膰 sp艂aty rat kapita艂owo- odsetkowych oraz dokona膰 przedterminowej sp艂aty pe艂nej lub cz臋艣ciowej kwoty kredytu bezpo艣rednio w tej walucie. W tym przypadku w umowie o kredyt okre艣la si臋 tak偶e zasady otwarcia i prowadzenia rachunku s艂u偶膮cego do gromadzenia 艣rodk贸w przeznaczonych na sp艂at臋 kredytu oraz zasady dokonywania sp艂aty za po艣rednictwem tego rachunku.


Art. 70.

1. Bank uzale偶nia przyznanie kredytu od zdolno艣ci kredytowej kredytobiorcy. Przez zdolno艣膰 kredytow膮 rozumie si臋 zdolno艣膰 do sp艂aty zaci膮gni臋tego kredytu wraz z odsetkami w terminach okre艣lonych w umowie. Kredytobiorca jest obowi膮zany przed艂o偶y膰 na 偶膮danie banku dokumenty i informacje niezb臋dne do dokonania oceny tej zdolno艣ci.

2. Osobie fizycznej, prawnej lub jednostce organizacyjnej niemaj膮cej osobowo艣ci prawnej, o ile posiada zdolno艣膰 prawn膮, kt贸re nie maj膮 zdolno艣ci kredytowej, bank mo偶e udzieli膰 kredytu pod warunkiem:

1) ustanowienia szczeg贸lnego sposobu zabezpieczenia sp艂aty kredytu,

2) przedstawienia niezale偶nie od zabezpieczenia sp艂aty kredytu programu naprawy gospodarki podmiotu, kt贸rego realizacja zapewni - wed艂ug oceny ban- ku - uzyskanie zdolno艣ci kredytowej w okre艣lonym czasie.

3. Kredytobiorca jest obowi膮zany umo偶liwi膰 podejmowanie przez bank czynno艣ci zwi膮zanych z ocen膮 sytuacji finansowej i gospodarczej oraz kontrol臋 wykorzystania i sp艂aty kredytu.

4. Przepis ust. 2 stosuje si臋 odpowiednio przy udzielaniu kredytu nowoutworzone- mu przedsi臋biorcy, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niemaj膮cej osobowo艣ci prawnej, o ile posiada zdolno艣膰 prawn膮.

5. Na wniosek ubiegaj膮cego si臋 o kredyt przedsi臋biorcy, bank przekazuje, w formie pisemnej, wyja艣nienie dotycz膮ce dokonanej przez siebie oceny zdolno艣ci kredytowej. Op艂ata za sporz膮dzenie takiego wyja艣nienia powinna by膰 odpowiednia do wysoko艣ci kredytu.

6. Przepis ust. 5 stosuje si臋 odpowiednio do przedsi臋biorcy ubiegaj膮cego si臋 o po偶yczk臋 pieni臋偶n膮.


Art. 71.

1. Suma wierzytelno艣ci banku, udzielonych przez bank zobowi膮za艅 pozabilansowych oraz posiadanych przez bank bezpo艣rednio lub po艣rednio akcji lub udzia艂贸w w innym podmiocie, wniesionych dop艂at w sp贸艂ce z ograniczon膮 odpowiedzialno艣ci膮 lub te偶 wk艂ad贸w albo sum komandytowych - w zale偶no艣ci od tego, kt贸ra z tych kwot jest wi臋ksza - w sp贸艂ce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej (zaanga偶owanie), obci膮偶onych ryzykiem jednego podmiotu lub podmiot贸w powi膮zanych kapita艂owo lub organizacyjnie nie mo偶e przekroczy膰 limitu koncentracji zaanga偶owa艅, kt贸ry wynosi 25% funduszy w艂asnych banku.

1a. Zaanga偶owanie banku wobec innego banku krajowego, instytucji kredytowej, banku zagranicznego lub grupy podmiot贸w powi膮zanych kapita艂owo lub organizacyjnie, sk艂adaj膮cych si臋 co najmniej z jednego banku krajowego, instytucji kredytowej lub banku zagranicznego, nie mo偶e przekroczy膰 25% funduszy w艂asnych banku albo r贸wnowarto艣ci 150 mln euro, obliczonej w z艂otych wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w ostatnim dniu sprawozdawczym, w zale偶no艣ci od tego, kt贸ra z tych warto艣ci jest wy偶sza, a suma zaanga偶owa艅 wobec wszystkich powi膮zanych podmiot贸w nale偶膮cych do tej grupy, nieb臋d膮cych bankiem krajowym, instytucj膮 kredytow膮 lub bankiem zagranicznym, nie mo偶e przekroczy膰 25% funduszy w艂asnych banku.

1b. Je偶eli kwota 150 mln euro, o kt贸rej mowa w ust. 1a, przewy偶sza 25% funduszy w艂asnych banku, warto艣膰 zaanga偶owania nie mo偶e przekroczy膰 limitu okre艣lonego przez bank w odniesieniu do funduszy w艂asnych banku.

1c. Zarz膮d banku, co najmniej raz w roku, okre艣la wysoko艣膰 limitu, o kt贸rym mowa w ust. 1b, i informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego o jego wysoko艣ci. Limit ten nie mo偶e przekroczy膰 100% funduszy w艂asnych banku.

2. (uchylony).

3. Przepis贸w ust. 1-1c nie stosuje si臋 wobec okre艣lonych przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego zaanga偶owa艅 niezagra偶aj膮cych bezpiecznemu prowadzeniu dzia艂alno艣ci bankowej i prawid艂owemu zarz膮dzaniu ryzykiem w banku.

4. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, szczeg贸艂owe zasady i warunki uwzgl臋dniania zaanga偶owa艅, bior膮c pod uwag臋 techniki ograniczania ryzyka kredytowego stosowane przez banki za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego do zmniejszania ryzyka kredytowego zwi膮zanego z tymi zaanga偶owaniami przy ustalaniu przestrzegania limit贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1-1c.

5. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, zaanga偶owania, o kt贸rych mowa w ust. 3, warunki, jakie musz膮 one spe艂nia膰, oraz zaanga偶owania, wobec kt贸rych jest wymagane uzyskanie zgody Komisji Nadzoru Finansowego na niestosowanie przepis贸w ust. 1-1c, kieruj膮c si臋 potrzeb膮 odzwierciedlenia faktycznego obci膮偶enia funduszy w艂asnych banku ryzykiem prowadzonej dzia艂alno艣ci, wynikaj膮cym z koncentracji zaanga偶owa艅.

6. Zarz膮d banku niezw艂ocznie zg艂asza Komisji Nadzoru Finansowego ka偶dorazowe osi膮gni臋cie lub przekroczenie limitu okre艣lonego w ust. 1-1c. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wyznaczy膰 termin na dostosowanie dzia艂alno艣ci banku do tego limitu. W przypadku gdy zastosowanie ma kwota 150 mln euro, o kt贸rej mowa w ust. 1a, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zezwoli膰 na przekroczenie limitu, o kt贸rym mowa w ust. 1b, powy偶ej 100% funduszy w艂asnych banku.

7. Banki, z zachowaniem limit贸w okre艣lonych w ustawie, ustalaj膮 i weryfikuj膮 wewn臋trzne limity zaanga偶owa艅 wed艂ug kryteri贸w uwzgl臋dniaj膮cych specyfik臋 ich dzia艂alno艣ci.

8. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, wymagania dotycz膮ce identyfikacji, monitorowania i kontroli koncentracji zaanga偶owa艅, w tym du偶ych zaanga偶owa艅.


Art. 72. (skre艣lony).


Art. 73.

1. Banki w celu wsp贸lnego udzielenia kredytu mog膮 zawrze膰 umow臋 o utworzeniu konsorcjum bankowego.

2. W umowie, o kt贸rej mowa w ust. 1, banki ustalaj膮 warunki udzielenia kredytu i jego zabezpieczenia oraz wyznaczaj膮 bank umocowany do zawarcia umowy kredytu.

3. Banki, o kt贸rych mowa w ust. 1, ponosz膮 ryzyko zwi膮zane z udzielonym kredytem proporcjonalnie do wysoko艣ci wniesionych 艣rodk贸w finansowych do wsp贸lnie udzielonego kredytu.


Art. 74. W czasie obowi膮zywania umowy kredytu kredytobiorca jest obowi膮zany przedstawi膰 - na 偶膮danie banku - informacje i dokumenty niezb臋dne do oceny jego sytuacji finansowej i gospodarczej oraz umo偶liwiaj膮ce kontrol臋 wykorzystania i sp艂aty kredytu.


Art. 75.

1. W przypadku niedotrzymania przez kredytobiorc臋 warunk贸w udzielenia kredytu albo w razie utraty przez kredytobiorc臋 zdolno艣ci kredytowej bank mo偶e obni偶y膰 kwot臋 przyznanego kredytu albo wypowiedzie膰 umow臋 kredytu.

2. Termin wypowiedzenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, o ile strony nie okre艣l膮 w umowie d艂u偶szego terminu, wynosi 30 dni, a w razie zagro偶enia upad艂o艣ci膮 kredytobiorcy - 7 dni.

3. Wypowiedzenie umowy kredytu z powodu utraty przez kredytobiorc臋 zdolno艣ci kredytowej lub zagro偶enia jego upad艂o艣ci膮 nie mo偶e nast膮pi膰, je偶eli bank zgodzi艂 si臋 na realizacj臋 przez kredytobiorc臋 programu naprawczego.

4. Przepis ust. 3 stosuje si臋 przez ca艂y okres realizacji programu naprawczego, chyba 偶e bank stwierdzi, i偶 program naprawczy nie jest w spos贸b nale偶yty realizowany.


Art. 75a.

1. O ile umowa kredytu nie stanowi inaczej, termin sp艂aty kredytu jest terminem zastrze偶onym na rzecz obu stron.

2. W przypadku gdy strony ustali艂y termin sp艂aty kredytu d艂u偶szy ni偶 rok, kredytobiorca mo偶e wypowiedzie膰 umow臋 z zachowaniem terminu trzymiesi臋cznego.


Art. 75b. 1. Wykonanie uprawnienia, o kt贸rym mowa w art. 69 ust. 3, nie mo偶e wi膮za膰 si臋 z poniesieniem przez kredytobiorc臋 dodatkowych koszt贸w.

2. Bank nie mo偶e uzale偶ni膰 wykonania przez kredytobiorc臋 uprawnienia, o kt贸rym mowa w art. 69 ust. 3, od wprowadzenia dodatkowych ogranicze艅, w szczeg贸lno艣ci nie mo偶e zobowi膮za膰 kredytobiorcy do nabywania waluty przeznaczonej na sp艂at臋 rat kredytu, jego ca艂o艣ci lub cz臋艣ci, od okre艣lonego podmiotu.

3. Otwarcie i prowadzenie rachunku, o kt贸rym mowa w art. 69 ust. 3, jest wolne od op艂at w przypadku, gdy kredytobiorc膮 jest konsument w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

4. Przepisy ust. 1-3, art. 69 ust. 2 pkt 4a oraz ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio do um贸w po偶yczek pieni臋偶nych.


Art. 76. Zasady oprocentowania kredytu okre艣la umowa kredytu, z tym 偶e w razie stosowania stopy zmiennej nale偶y:

1) okre艣li膰 w umowie kredytowej warunki zmiany stopy procentowej kredytu,

2) powiadomi膰 w spos贸b okre艣lony w umowie kredytobiorc臋, por臋czyciela oraz, je偶eli umowa nie stanowi inaczej, inne osoby b臋d膮ce d艂u偶nikami banku z tytu艂u zabezpieczenia kredytu o ka偶dej zmianie stopy jego oprocentowania.


Art. 76a. Bank jest obowi膮zany niezw艂ocznie powiadomi膰, w spos贸b okre艣lony w umowie, osoby b臋d膮ce d艂u偶nikami banku z tytu艂u zabezpieczenia kredytu, je偶eli kredytobiorca op贸藕nia si臋 z jego sp艂at膮.


Art. 77. Umowa kredytu mo偶e okre艣la膰, 偶e od kredytu postawionego do dyspozycji kredytobiorcy i przez niego niewykorzystanego przys艂uguje bankowi odr臋bna prowizja.


Art. 77a.

Bank mo偶e przyj膮膰 zlecenie udzielenia kredytu osobie trzeciej. Zlecenie powinno by膰 z艂o偶one w formie pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci. W takim przypadku, je艣li umowa nie stanowi inaczej, daj膮cy zlecenie staje si臋 por臋czycielem za d艂ug przysz艂y.


Art. 78. Do um贸w po偶yczek pieni臋偶nych zawieranych przez bank stosuje si臋 odpowiednio przepisy dotycz膮ce zabezpieczenia sp艂aty i oprocentowania kredytu.


[Art. 78a. Przepisy ustawy stosuje si臋 do um贸w kredytu i po偶yczki pieni臋偶nej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie.]

<Art. 78a.

Przepisy ustawy stosuje si臋 do um贸w kredytu i po偶yczki pieni臋偶nej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie.>

Nowe brzmienie art.78a wchodzi w 偶ycie z dn. 18.12.2011 r.(Dz. U. z 2011 r. Nr 126, poz. 715).


Art. 79.

1. Bank nie mo偶e stosowa膰 korzystniejszych warunk贸w, a w szczeg贸lno艣ci korzystniejszych st贸p oprocentowania ni偶 stosowane przez bank dla danego rodzaju umowy przy prowadzeniu rachunk贸w bankowych oraz przy udzielaniu kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, gwarancji bankowych, por臋cze艅:

1) podmiotom dominuj膮cym lub zale偶nym od banku,

2) podmiotom dzia艂aj膮cym w tym samym co bank holdingu,

3) jednostkom zale偶nym i stowarzyszonym z bankiem w rozumieniu ustawy z dnia 29 wrze艣nia 1994 r. o rachunkowo艣ci (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 oraz z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152 i Nr 139, poz. 1324),

4) swoim akcjonariuszom albo cz艂onkom,

5) osobom zatrudnionym w banku, cz艂onkom zarz膮du i cz艂onkom rady nadzorczej,

6) osobom zatrudnionym w podmiocie dominuj膮cym, cz艂onkom zarz膮du i cz艂onkom rady nadzorczej podmiotu dominuj膮cego,

7) podmiotom powi膮zanym kapita艂owo lub organizacyjnie z:

a) akcjonariuszem i cz艂onkiem,

b) cz艂onkiem zarz膮du, rady nadzorczej lub osob膮 zajmuj膮c膮 stanowisko kierownicze w banku.

2. Bank ustala w formie regulaminu warunki udzielenia kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, gwarancji bankowych i por臋cze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1, oraz prowadzi ich osobn膮 ewidencj臋.


Art. 79a.

1. Udzielenie kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia cz艂onkowi zarz膮du albo rady nadzorczej banku lub osobie zajmuj膮cej stanowisko kierownicze w banku nast臋puje zgodnie z regulaminem uchwalonym przez rad臋 nadzorcz膮.

2. Udzielenie kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia cz艂onkowi zarz膮du albo cz艂onkowi rady nadzorczej banku w kwocie 艂膮cznego zobowi膮zania przekraczaj膮cej 10 000 euro, obliczonej w z艂otych wed艂ug kursu 艣redniego og艂oszonego przez Narodowy Bank Polski na dzie艅 udzielenia kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia, wymaga zgody wyra偶onej w uchwale zarz膮du oraz uchwale rady nadzorczej banku. Uchwa艂y te zapadaj膮 bez udzia艂u zainteresowanej osoby, w g艂osowaniu tajnym, wi臋kszo艣ci膮 co najmniej 2/3 g艂os贸w w obecno艣ci co najmniej po艂owy sk艂adu organu.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio do udzielenia kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia podmiotowi powi膮zanemu kapita艂owo lub organizacyjnie z cz艂onkiem zarz膮du albo rady nadzorczej lub osob膮 zajmuj膮c膮 stanowisko kierownicze w banku.

4. Suma kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, gwarancji bankowych i por臋cze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 3, nie mo偶e przekroczy膰:

1) w banku w formie sp贸艂ki akcyjnej i w banku pa艅stwowym - 10% sumy funduszy podstawowych,

2) w banku sp贸艂dzielczym - 25% sumy funduszy podstawowych

- przy czym ich warto艣膰 jest ustalana zgodnie z zasadami okre艣lonymi na podstawie art. 71 ust. 4.

5. Przez osob臋 zajmuj膮c膮 stanowisko kierownicze w banku rozumie si臋 osob臋 zatrudnion膮 podleg艂膮 bezpo艣rednio cz艂onkowi zarz膮du, dyrektora oddzia艂u i jego zast臋pc臋 oraz g艂贸wnego ksi臋gowego.


Art. 79b.

1. Bank powiadamia Komisj臋 Nadzoru Finansowego o fakcie udzielenia kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia cz艂onkowi zarz膮du albo rady nadzorczej, osobie zajmuj膮cej stanowisko kierownicze w banku, akcjonariuszowi banku i cz艂onkowi banku sp贸艂dzielczego oraz podmiotowi powi膮zanemu z nimi kapita艂owo lub organizacyjnie, je偶eli w pojedynczym przypadku warto艣膰 zobowi膮zania przekracza r贸wnowarto艣膰 30 000 euro, obliczon膮 w z艂otych wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski na dzie艅 udzielenia kredytu, po偶yczki pieni臋偶nej, gwarancji bankowej lub por臋czenia.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do akcjonariusza posiadaj膮cego wy艂膮cznie akcje dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w ilo艣ci uprawniaj膮cej do wykonywania nie wi臋cej ni偶 5% g艂os贸w na walnym zgromadzeniu.


Art. 79c. Przepisy art. 79a i 79b stosuje si臋 tak偶e do innych ni偶 gwarancje bankowe i por臋czenia zobowi膮za艅 pozabilansowych udzielanych osobom, o kt贸rych mowa w art. 79 ust. 1, lub na ich zlecenie.


Rozdzia艂 6 Gwarancje bankowe, por臋czenia i akredytywy

Art. 80. Banki mog膮 na zlecenie udziela膰 i potwierdza膰 gwarancje bankowe, por臋czenia, a tak偶e otwiera膰 i potwierdza膰 akredytywy.


Art. 81.

1. Gwarancj膮 bankow膮 jest jednostronne zobowi膮zanie banku-gwaranta, 偶e po spe艂nieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) okre艣lonych warunk贸w zap艂aty, kt贸re mog膮 by膰 stwierdzone okre艣lonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent za艂膮czy do sporz膮dzonego we wskazanej formie 偶膮dania zap艂aty, bank ten wykona 艣wiadczenie pieni臋偶ne na rzecz beneficjenta gwarancji - bezpo艣rednio albo za po艣rednictwem innego banku.

2. Udzielenie i potwierdzenie gwarancji bankowej nast臋puje na pi艣mie pod rygorem niewa偶no艣ci.


Art. 82.

Przelewu wierzytelno艣ci z gwarancji bankowej mo偶na dokona膰 wraz z przeniesieniem wierzytelno艣ci zabezpieczonej gwarancj膮.


Art. 83.

1. Bank mo偶e potwierdzi膰 zobowi膮zanie innego banku wynikaj膮ce z gwarancji bankowej; w przypadku tym roszczenia z gwarancji mo偶na kierowa膰 do banku, kt贸ry jej udzieli艂, lub do banku, kt贸ry j膮 potwierdzi艂, albo do obu tych bank贸w 艂膮cznie, a偶 do zupe艂nego zaspokojenia roszcze艅 wierzyciela.

2. Przepisy ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio przy potwierdzaniu przez bank zobowi膮za艅 wynikaj膮cych z por臋czenia udzielonego przez inny bank.


Art. 84. Do gwarancji bankowych i por臋cze艅 udzielanych przez bank stosuje si臋 przepisy Kodeksu cywilnego, z tym 偶e zobowi膮zanie banku jest zawsze zobowi膮zaniem pieni臋偶nym.


Art. 85.

1. Bank, dzia艂aj膮c na zlecenie klienta, ale we w艂asnym imieniu (bank otwieraj膮cy akredytyw臋), mo偶e zobowi膮za膰 si臋 pisemnie wobec osoby trzeciej (beneficjenta), 偶e dokona zap艂aty beneficjentowi akredytywy ustalonej kwoty pieni臋偶nej, po spe艂nieniu przez beneficjenta wszystkich warunk贸w okre艣lonych w akredytywie (akredytywa dokumentowa).

2. Akredytywa dokumentowa musi w szczeg贸lno艣ci zawiera膰: nazw臋 i adres zleceniodawcy i beneficjenta, kwot臋 i walut臋 akredytywy, termin wa偶no艣ci akredytywy oraz opis dokument贸w, po kt贸rych przedstawieniu beneficjent jest uprawniony do 偶膮dania wyp艂aty w ramach akredytywy.

3. Zobowi膮zanie banku otwieraj膮cego staje si臋 wymagalne z chwil膮 przedstawienia przez beneficjenta dokument贸w zgodnie z warunkami akredytywy.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje si臋 odpowiednio do akredytyw zabezpieczaj膮cych.


Art. 86.

1. Bank, dzia艂aj膮c na zlecenie klienta, ale we w艂asnym imieniu (bank otwieraj膮cy), mo偶e zobowi膮za膰 si臋 pisemnie wobec innego banku, 偶e dokona zwrotu kwot wyp艂aconych beneficjentowi lub skupi weksle trasowane ci膮gnione przez beneficjenta na wskazany bank (akredytywa pieni臋偶na).

2. Akredytywa pieni臋偶na musi w szczeg贸lno艣ci zawiera膰: nazw臋 i adres osoby upowa偶nionej do dokonywania wyp艂at, kwot臋 i walut臋 akredytywy oraz termin jej wa偶no艣ci.

3. Zobowi膮zania banku otwieraj膮cego staj膮 si臋 wymagalne z chwil膮 wyp艂aty dokonanej beneficjentowi na zasadach okre艣lonych w akredytywie, pod warunkiem przedstawienia przez beneficjenta dokumentu to偶samo艣ci.

4. Je偶eli w akredytywie pieni臋偶nej uzale偶niono wyp艂at臋 od spe艂nienia przez beneficjenta innych warunk贸w ni偶 okre艣lone w ust. 3, wyp艂ata mo偶e nast膮pi膰 wy艂膮cznie po 艂膮cznym spe艂nieniu tych warunk贸w.


Art. 86a. Przepisy art. 82-86 maj膮 zastosowanie, je偶eli strony umowy nie postanowi膮 inaczej.


Art. 87.

1. Roszczenia z tytu艂u gwarancji bankowych, por臋cze艅 udzielanych przez banki oraz akredytyw, kt贸re sta艂y si臋 wymagalne, przedawniaj膮 si臋 z up艂ywem 6 lat.

2. Bieg przedawnienia roszcze艅 z tytu艂u gwarancji i akredytyw rozpoczyna si臋 od daty przed艂o偶enia skutecznego 偶膮dania zap艂aty i w tym okresie roszczenie jest wymagalne, cho膰by zobowi膮zanie, z kt贸rym gwarancja b膮d藕 akredytywa by艂a zwi膮zana, ju偶 wygas艂o.


Art. 88. (uchylony).


Rozdzia艂 7 Emisja bankowych papier贸w warto艣ciowych

Art. 89.

1. Banki mog膮 emitowa膰 bankowe papiery warto艣ciowe na warunkach podawanych do publicznej wiadomo艣ci.

2. Bank informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego o zamierzonym programie emisji papier贸w warto艣ciowych na 30 dni przed terminem emisji, wskazuj膮c warunki i warto艣膰 programu emisji.

3. (uchylony).


Art. 90.

1. Bankowy papier warto艣ciowy s艂u偶y gromadzeniu przez banki 艣rodk贸w pieni臋偶nych w z艂otych lub w innej walucie wymienialnej i zawiera w nazwie wyrazy 鈥瀊ankowy papier warto艣ciowy鈥, a jego tre艣膰 obejmuje:

1) warto艣膰 nominaln膮,

2) zobowi膮zanie banku do:

a) naliczenia okre艣lonego oprocentowania wed艂ug ustalonej stopy procentowej,

b) dokonania wyp艂aty oznaczonej kwoty osobie uprawnionej, w okre艣lonych terminach; osoba uprawniona nie mo偶e 偶膮da膰 od banku wykupu papieru przed up艂ywem terminu, o ile tre艣膰 papieru nie stanowi inaczej,

3) oznaczenie posiadacza papieru warto艣ciowego, je偶eli jest to papier imienny, lub adnotacj臋, 偶e jest to papier warto艣ciowy na okaziciela,

4) zasady przenoszenia praw wynikaj膮cych z papieru warto艣ciowego,

5) numer papieru warto艣ciowego i dat臋 emisji,

6) podpisy os贸b upowa偶nionych do sk艂adania o艣wiadcze艅 w zakresie praw i obowi膮zk贸w maj膮tkowych banku.

2. Podpisy, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 6, mog膮 by膰 odtwarzane mechanicznie.

3. W tre艣ci bankowego papieru warto艣ciowego, jak r贸wnie偶 w podanej przez emitenta do publicznej wiadomo艣ci informacji o warunkach emisji, nie mog膮 by膰 zamieszczane por贸wnania z warunkami emisji papier贸w warto艣ciowych innych emitent贸w.

4. Banki mog膮 emitowa膰 bankowe papiery warto艣ciowe, nie maj膮ce formy dokumentu, kt贸re s膮 rejestrowane w depozycie prowadzonym przez bank emituj膮cy te papiery, Krajowy Depozyt Papier贸w Warto艣ciowych S.A., sp贸艂k臋, kt贸rej Krajowy Depozyt Papier贸w Warto艣ciowych S.A. przekaza艂 wykonywanie czynno艣ci z zakresu zada艅, o kt贸rych mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005

r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub firm臋 inwestycyjn膮.

5. Je偶eli bankowy papier warto艣ciowy nie ma formy dokumentu, wszystkie dane okre艣lone w ust. 1 powinny by膰 zamieszczone w tre艣ci 艣wiadectwa depozytowe go albo innego dokumentu wydanego przez bank osobie uprawnionej.

6. Prawa z bankowych papier贸w warto艣ciowych nie maj膮cych formy dokumentu po wstaj膮 z chwil膮 zapisania ich po raz pierwszy na rachunku bankowych papier贸w warto艣ciowych i przys艂uguj膮 posiadaczowi tego rachunku.

7. Przeniesienie praw z bankowego papieru warto艣ciowego emitowanego nie maj膮cego formy dokumentu nast臋puje z chwil膮 dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku bankowych papier贸w warto艣ciowych w wyniku zawarcia umowy. Po偶ytki z bankowych papier贸w warto艣ciowych uzyskane przed dokonaniem zapisu przypadaj膮 nabywcy, chyba 偶e umowa stanowi inaczej.

8. Bankowe papiery warto艣ciowe w formie zdematerializowanej mog膮 by膰 r贸wnie偶 rejestrowane, na podstawie umowy zawartej przez bank z Krajowym Depozytem Papier贸w Warto艣ciowych S.A. albo sp贸艂k膮, kt贸rej Krajowy Depozyt Papier贸w Warto艣ciowych S.A. przekaza艂 wykonywanie czynno艣ci z zakresu zada艅, o kt贸rych mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, w depozycie papier贸w warto艣ciowych prowadzonym zgodnie z przepisami tej ustawy. W takim przypadku do powstawania oraz przenoszenia praw z bankowych papier贸w warto艣ciowych stosuje si臋 przepisy tej ustawy dotycz膮ce praw ze zdematerializowanych papier贸w warto艣ciowych.


Art. 91. Bank nie mo偶e udziela膰 kredytu lub po偶yczki pieni臋偶nej na kupno bankowych papier贸w warto艣ciowych emitowanych przez siebie.


Art. 92. Do bankowych papier贸w warto艣ciowych nie stosuje si臋 przepis贸w ustawy, o kt贸rej mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8.


Rozdzia艂 8 Szczeg贸lne obowi膮zki i uprawnienia bank贸w

Art. 92a.

1. Bank mo偶e zawrze膰 z towarzystwem funduszy inwestycyjnych tworz膮cym fundusz sekurytyzacyjny albo z funduszem sekurytyzacyjnym:

1) umow臋 przelewu wierzytelno艣ci,

2) umow臋 o subpartycypacj臋.

2. Umowa, o kt贸rej mowa w ust. 1 pkt 2, nie mo偶e zwi臋ksza膰 ryzyka niewyp艂acalno艣ci lub pogarsza膰 p艂ynno艣ci banku.

3. Bank mo偶e tak偶e przenie艣膰 w drodze umowy wierzytelno艣ci na, nieb臋d膮c膮 towarzystwem funduszy inwestycyjnych tworz膮cym fundusz sekurytyzacyjny albo funduszem sekurytyzacyjnym, sp贸艂k臋 kapita艂ow膮 (podmiot emisyjny) w celu emisji przez ten podmiot papier贸w warto艣ciowych, kt贸rych zabezpieczenie stanowi膮 sekurytyzowane wierzytelno艣ci.

4. Podmiot emisyjny, na rzecz kt贸rego nast膮pi艂o przeniesienie wierzytelno艣ci, nie mo偶e by膰 powi膮zany kapita艂owo lub organizacyjnie z bankiem przenosz膮cym wierzytelno艣ci, a przedmiotem jego dzia艂alno艣ci mo偶e by膰 wy艂膮cznie nabywanie wierzytelno艣ci i emisja papier贸w warto艣ciowych, o kt贸rej mowa w ust. 3, a tak偶e wykonywanie czynno艣ci z tym zwi膮zanych.

5. (uchylony).

6. (uchylony).


Art. 92b.

1. Bank prowadzi rejestr wierzytelno艣ci, wymienionych w umowie, o kt贸rej mowa w art. 92a ust. 1 pkt 2.

2. Wierzytelno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, podlegaj膮 wpisowi do rejestru z chwil膮, w kt贸rej zobowi膮zanie wynikaj膮ce z umowy, o kt贸rej mowa w art. 92a ust. 1 pkt 2, sta艂o si臋 skuteczne.

3. Komisja Nadzoru Finansowego ustala, w drodze uchwa艂y, warunki prowadzenia rejestru, o kt贸rym mowa w ust. 1.


Art. 92c. (uchylony).


Art. 92d. Bank mo偶e zawrze膰 umow臋 o kredytowy instrument pochodny lub inn膮 umow臋 ni偶 wymieniona w art. 92a ust. 1 i 3, na podstawie kt贸rych nast臋puje przeniesienie ca艂o艣ci lub cz臋艣ci ryzyka zwi膮zanego z wierzytelno艣ciami tego banku.


Art. 93.

1. W celu zabezpieczenia wierzytelno艣ci, kt贸re wynikaj膮 z czynno艣ci bankowych, bank mo偶e 偶膮da膰 zabezpieczenia przewidzianego w Kodeksie cywilnym i prawie wekslowym oraz zwyczajami przyj臋tymi w obrocie krajowym i zagranicznym.

2. Bank mo偶e potr膮ci膰 ze swego d艂ugu wierzytelno艣膰, kt贸rej termin wymagalno艣ci jeszcze nie nadszed艂, je偶eli podmiot b臋d膮cy d艂u偶nikiem zosta艂 postawiony w stan likwidacji, oraz we wszystkich tych przypadkach, gdy s艂u偶y bankowi prawo 艣ci膮gni臋cia swych wierzytelno艣ci przed nadej艣ciem terminu p艂atno艣ci. Potr膮cenie nie mo偶e by膰 dokonane w zakresie, w jakim wierzytelno艣膰 z rachunku bankowego zosta艂a zaj臋ta jako przedmiot egzekucji nale偶no艣ci z tytu艂u zobowi膮za艅 podatkowych.


Art. 93a.

1. W umowie zawartej ze sp贸艂kami tworz膮cymi podatkow膮 grup臋 kapita艂ow膮 w rozumieniu przepis贸w o podatku dochodowym od os贸b prawnych, reprezentowanymi przez sp贸艂k臋 dominuj膮c膮 w tej grupie, bank mo偶e okre艣li膰 wysoko艣膰 skonsolidowanego oprocentowania dla 艣rodk贸w zgromadzonych na rachunkach bankowych tych sp贸艂ek oraz udzielonych im kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych.

2. Skonsolidowane oprocentowanie, o kt贸rym mowa w ust. 1, obliczane jest od kwoty, kt贸r膮 stanowi r贸偶nica pomi臋dzy sum膮 stan贸w na rachunkach bankowych sp贸艂ek tworz膮cych podatkow膮 grup臋 kapita艂ow膮 a sum膮 wierzytelno艣ci z tytu艂u udzielonych tym sp贸艂kom kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych.

3. O ile umowa, o kt贸rej mowa w ust. 1, nie stanowi inaczej, 艣rodki pieni臋偶ne zgromadzone na rachunkach bankowych oraz kredyty i po偶yczki pieni臋偶ne, dla kt贸rych okre艣lone zosta艂o skonsolidowane oprocentowanie, nie s膮 oprocentowane.


Art. 94. (uchylony).


Art. 95.

[1.8) Ksi臋gi rachunkowe bank贸w i sporz膮dzone na ich podstawie wyci膮gi oraz inne o艣wiadczenia podpisane przez osoby upowa偶nione do sk艂adania o艣wiadcze艅 w zakresie praw i obowi膮zk贸w maj膮tkowych bank贸w i opatrzone piecz臋ci膮 banku, jak r贸wnie偶 sporz膮dzone w ten spos贸b pokwitowania odbioru nale偶no艣ci maj膮 moc prawn膮 dokument贸w urz臋dowych w odniesieniu do praw i obowi膮zk贸w wynikaj膮cych z czynno艣ci bankowych oraz ustanowionych na rzecz banku zabezpiecze艅 i mog膮 stanowi膰 podstaw臋 do dokonania wpis贸w w ksi臋gach wieczystych.]

2. Czynno艣膰 bankowa lub czynno艣膰 zabezpieczaj膮ca wierzytelno艣膰 banku stwierdzona dokumentem, o kt贸rym mowa w ust. 1, ma dat臋 pewn膮 od daty tego dokumentu.

3. Dokumenty, o kt贸rych mowa w ust. 1, s膮 podstaw膮 wpisu hipoteki do ksi臋gi wieczystej nieruchomo艣ci stanowi膮cej w艂asno艣膰 d艂u偶nika banku lub innej osoby ustanawiaj膮cej hipotek臋 na rzecz banku w celu zabezpieczenia wierzytelno艣ci
d艂u偶nika banku. Je偶eli nieruchomo艣膰 nie posiada ksi臋gi wieczystej, zabezpieczenie mo偶e by膰 dokonane przez z艂o偶enie tych dokument贸w do zbioru dokument贸w.

4. Do ustanowienia hipoteki, o kt贸rej mowa w ust. 3, jest wymagane z艂o偶enie przez w艂a艣ciciela nieruchomo艣ci o艣wiadczenia o ustanowieniu hipoteki na rzecz banku z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem niewa偶no艣ci.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje si臋 odpowiednio do ujawnienia w ksi臋dze wieczystej zmiany tre艣ci hipoteki i przeniesienia hipoteki w zwi膮zku ze zbyciem wierzytelno艣ci bankowej oraz do dokonania wpisu hipoteki obci膮偶aj膮cej u偶ytkowanie wieczyste, sp贸艂dzielcze w艂asno艣ciowe prawo do lokalu oraz wierzytelno艣膰 hipoteczn膮.


8) Utraci艂 moc w cz臋艣ci, w jakiej nadaje moc prawn膮 dokumentu urz臋dowego ksi臋gom rachunkowym i wyci膮gom z ksi膮g rachunkowych banku w odniesieniu do praw i obowi膮zk贸w wynikaj膮cych z czynno艣ci bankowych w post臋powaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, na podstawie wyroku TK z dn. 15.03.2011 r., sygn. akt P 7/09 (Dz. U. Nr 72, poz. 388).


Art. 96.

1. Na podstawie ksi膮g bank贸w lub innych dokument贸w zwi膮zanych z dokonywaniem czynno艣ci bankowych banki mog膮 wystawia膰 bankowe tytu艂y egzekucyjne.

2. W bankowym tytule egzekucyjnym nale偶y oznaczy膰 bank, kt贸ry go wystawi艂 i na rzecz kt贸rego egzekucja ma by膰 prowadzona, d艂u偶nika zobowi膮zanego do zap艂aty, wysoko艣膰 zobowi膮za艅 d艂u偶nika wraz z odsetkami i terminami ich p艂atno艣ci, dat臋 wystawienia bankowego tytu艂u egzekucyjnego, jak r贸wnie偶 oznaczenie czynno艣ci bankowej, z kt贸rej wynikaj膮 dochodzone roszczenia, oraz wzmiank臋 o wymagalno艣ci dochodzonego roszczenia. Bankowy tytu艂 egzekucyjny nale偶y opatrzy膰 piecz臋ci膮 banku wystawiaj膮cego tytu艂 oraz podpisami os贸b uprawnionych do dzia艂ania w imieniu banku.

3. W przypadku egzekucji przeciwko kilku osobom lub z kilku cz臋艣ci sk艂adowych maj膮tku d艂u偶nika mo偶na wystawi膰 dalsze tytu艂y egzekucyjne.


Art. 97.

1. Bankowy tytu艂 egzekucyjny mo偶e by膰 podstaw膮 egzekucji prowadzonej wed艂ug przepis贸w Kodeksu post臋powania cywilnego po nadaniu mu przez s膮d klauzuli wykonalno艣ci wy艂膮cznie przeciwko osobie, kt贸ra bezpo艣rednio z bankiem dokonywa艂a czynno艣ci bankowej albo jest d艂u偶nikiem banku z tytu艂u zabezpieczenia wierzytelno艣ci banku wynikaj膮cej z czynno艣ci bankowej i z艂o偶y艂a pisemne o艣wiadczenie o poddaniu si臋 egzekucji oraz gdy roszczenie obj臋te tytu艂em wynika bezpo艣rednio z tej czynno艣ci bankowej lub jej zabezpieczenia.

2. O艣wiadczenie, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinno okre艣la膰 kwot臋 zad艂u偶enia, do kt贸rej bank mo偶e wystawi膰 bankowy tytu艂 egzekucyjny, oraz termin, do kt贸rego bank mo偶e wyst膮pi膰 o nadanie temu tytu艂owi klauzuli wykonalno艣ci. D艂u偶nik mo偶e si臋 r贸wnie偶 podda膰 egzekucji wydania rzeczy, w przypadku gdy ustanowiono zastaw rejestrowy lub dokonano przeniesienia w艂asno艣ci w celu zabezpieczenia roszczenia.

3. Wniosek banku o nadanie klauzuli wykonalno艣ci, o kt贸rej mowa w ust. 1, s膮d rozpoznaje niezw艂ocznie, nie p贸藕niej jednak ni偶 w terminie 3 dni od dnia jego z艂o偶enia.


Art. 98.

1. Bankowy tytu艂 egzekucyjny mo偶e by膰 tak偶e podstaw膮 egzekucji przeciwko osobie trzeciej, gdy osoba ta przejmie d艂ug wynikaj膮cy z czynno艣ci bankowej, o kt贸rej mowa w art. 97 ust. 1.

2. Je偶eli po dokonaniu czynno艣ci bankowej, o kt贸rej mowa w art. 97 ust. 1, obowi膮zek spe艂nienia 艣wiadczenia przeszed艂 na inne osoby w wyniku spadkobrania lub przekszta艂cenia osoby prawnej albo gdy zachodzi potrzeba egzekucji z maj膮tku wsp贸lnego ma艂偶onk贸w, podstaw膮 egzekucji mo偶e by膰 tytu艂 wykonawczy oparty na bankowym tytule egzekucyjnym zaopatrzonym w s膮dow膮 klauzul臋 wykonalno艣ci nadan膮 przez s膮d przeciwko tym osobom.


Art. 99-100. (skre艣lone).


Art. 101.

1. Zabezpieczenie wierzytelno艣ci banku mo偶e by膰 dokonane w drodze przeniesienia na bank przez d艂u偶nika lub osob臋 trzeci膮, do czasu sp艂aty zad艂u偶enia wraz z nale偶nymi odsetkami i prowizj膮, prawa w艂asno艣ci rzeczy ruchomej lub papier贸w warto艣ciowych.

2. W przypadku gdy przeniesiona zosta艂a w艂asno艣膰 rzeczy okre艣lonej co do gatunku lub zbioru rzeczy, d艂u偶nik lub osoba trzecia obowi膮zani s膮 wyodr臋bni膰 i oznaczy膰 rzecz lub zbi贸r rzeczy oraz - je偶eli umowa nie stanowi inaczej - prowadzi膰 ewidencj臋 zmian w zakresie przedmiotu przew艂aszczenia.


Art. 102.

1. W celu zabezpieczenia wierzytelno艣ci banku d艂u偶nik lub osoba trzecia mo偶e przenie艣膰 okre艣lon膮 kwot臋 w z艂otych lub w innej walucie wymienialnej na w艂asno艣膰 banku. Bank jest zobowi膮zany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu sp艂aty zad艂u偶enia wraz z nale偶nymi odsetkami i prowizj膮.

2. Bank nie ma obowi膮zku zwrotu cz臋艣ci kwoty przyj臋tej na w艂asno艣膰, r贸wnej niesp艂aconej sumie zad艂u偶enia wobec banku, odsetek i prowizji oraz innych koszt贸w poniesionych przez bank w zwi膮zku z odzyskaniem wierzytelno艣ci.

3. Bank mo偶e wyp艂aci膰 d艂u偶nikowi lub osobie trzeciej, o kt贸rych mowa w ust. 1, wynagrodzenie za okres korzystania z przej臋tej kwoty.


Art. 103. (skre艣lony).


Art. 104.

1. Bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za kt贸rych po艣rednictwem bank wykonuje czynno艣ci bankowe, s膮 obowi膮zane zachowa膰 tajemnic臋 bankow膮, kt贸ra obejmuje wszystkie informacje dotycz膮ce czynno艣ci bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie kt贸rej bank t臋 czynno艣膰 wykonuje.

2. Obowi膮zek, o kt贸rym mowa w ust. 1, nie dotyczy przypadk贸w, w kt贸rych:

1) bez ujawnienia informacji obj臋tej tajemnic膮 bankow膮 - ze wzgl臋du na istot臋 i charakter czynno艣ci bankowej lub obowi膮zuj膮ce przepisy - nie jest mo偶liwe nale偶yte wykonanie umowy, na podstawie kt贸rej jest wykonywana ta czyn no艣膰 bankowa lub nale偶yte wykonanie czynno艣ci pozostaj膮cych w zwi膮zku z zawarciem i wykonaniem tej umowy,

2) nast臋puje ujawnienie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 przedsi臋biorcom lub przedsi臋biorcom zagranicznym, kt贸rym bank, zgodnie z art. 6a-6d, powierzy艂 wykonywanie, stale lub okresowo, czynno艣ci zwi膮zanych z wykonywaniem dzia艂alno艣ci bankowej, w zakresie niezb臋dnym do nale偶ytego wykonywania tych czynno艣ci,

3) nast臋puje udzielenie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 adwokatom lub radcom prawnym w zwi膮zku ze 艣wiadczeniem przez nich pomocy prawnej na rzecz banku,

4) udzielenie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 jest niezb臋dne do zawarcia i wykonywania um贸w sprzeda偶y wierzytelno艣ci zaklasyfikowanych zgodnie z odr臋bnymi przepisami do kategorii straconych,

5) udzielenie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 jest niezb臋dne do zawarcia i wykonania um贸w, o kt贸rych mowa w art. 92a ust. 1, oraz zwi膮zanych z nimi um贸w:

a) o nadanie oceny inwestycyjnej (rating) sekurytyzowanym wierzytelno艣ciom,

b) ubezpieczenia od ryzyka niewyp艂acalno艣ci d艂u偶nik贸w sekurytyzowanych wierzytelno艣ci,

6) udzielenie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 jest niezb臋dne do zawarcia i wykonania um贸w, o kt贸rych mowa w art. 92a ust. 3 i art. 92d, oraz zwi膮zanych z nimi um贸w o:

a) nadanie oceny inwestycyjnej (rating) sekurytyzowanym wierzytelno艣ciom,

b) obs艂ug臋 sekurytyzowanych wierzytelno艣ci,

c) organizacj臋 i przeprowadzenie emisji papier贸w warto艣ciowych,

d) ubezpieczenie od ryzyka niewyp艂acalno艣ci d艂u偶nik贸w sekurytyzowanych wierzytelno艣ci,

7) udzielenie informacji innym bankom, instytucjom kredytowym lub instytucjom finansowym nale偶膮cym do tego samego holdingu finansowego jest niezb臋dne do nale偶ytego wykonywania, okre艣lonych w przepisach prawa, obowi膮zk贸w w zakresie przeciwdzia艂ania praniu pieni臋dzy oraz finansowaniu terroryzmu.

3. Banku nie obowi膮zuje, z zastrze偶eniem ust. 4, zachowanie tajemnicy bankowej wobec osoby, kt贸rej dotycz膮 informacje obj臋te tajemnic膮. Osobom trzecim informacje te mog膮 by膰 ujawnione, z zastrze偶eniem art. 105, 106a i 106b, wy艂膮cznie gdy osoba, kt贸rej informacje te dotycz膮 na pi艣mie upowa偶ni bank do przekazania okre艣lonych informacji wskazanej przez siebie osobie lub jednostce organizacyjnej.

4. Bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za kt贸rych po艣rednictwem bank wykonuje czynno艣ci bankowe s膮 obowi膮zane zachowa膰 w tajemnicy informacje dotycz膮ce udzielania Policji informacji na zasadach okre艣lonych w art. 20 ust. 4-10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z p贸藕n. zm.9)) oraz dotycz膮ce zawiadomienia, o kt贸rym mowa w art. 20 ust. 13 tej ustawy. Zachowanie tajemnicy obowi膮zuje wobec stron umowy, innych os贸b, kt贸rych dotycz膮 informacje, oraz os贸b trzecich.

5. Podmioty, oraz osoby w nich zatrudnione, kt贸rym zgodnie z przepisem ust. 2 pkt 1, 2 oraz pkt 4-6, udzielono lub ujawniono informacje obj臋te tajemnic膮 bankow膮, mog膮 wykorzysta膰 te informacje wy艂膮cznie w celu zawarcia i wykonania um贸w, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 1, 2 oraz 4-6.

6. Przepis ust. 5 stosuje si臋 odpowiednio do adwokat贸w i radc贸w prawnych, kt贸rym udzielono informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮 w zwi膮zku ze 艣wiadczeniem przez nich pomocy prawnej na rzecz banku.


Art. 105. 1. Bank ma obowi膮zek udzielenia informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 wy艂膮cznie:

1) innym bankom i instytucjom kredytowym w zakresie, w jakim informacje te s膮 niezb臋dne w zwi膮zku z wykonywaniem czynno艣ci bankowych oraz nabywaniem i zbywaniem wierzytelno艣ci,

1a) na zasadzie wzajemno艣ci - innym instytucjom ustawowo upowa偶nionym do udzielania kredyt贸w - o wierzytelno艣ciach oraz o obrotach i stanach rachunk贸w bankowych w zakresie, w jakim informacje te s膮 niezb臋dne w zwi膮zku z udzielaniem kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, gwarancji bankowych i por臋cze艅,

1b) innym bankom, instytucjom kredytowym lub instytucjom finansowym, w zakresie niezb臋dnym dla:

a) wykonywania obowi膮zuj膮cych je przepis贸w dotycz膮cych nadzoru skonsolidowanego, w tym w szczeg贸lno艣ci dla sporz膮dzania skonsolidowanych sprawozda艅 finansowych, obejmuj膮cych tak偶e bank,

b) zarz膮dzania ryzykiem du偶ych zaanga偶owa艅,

c) stosowania metod statystycznych, o kt贸rym mowa w art. 128d ust. 1 i 6, 1c) instytucjom, o kt贸rych mowa w ust. 4, w zakresie niezb臋dnym dla stosowania metod statystycznych, o kt贸rym mowa w art. 128d ust. 1 i 6,

2) na 偶膮danie:

a) Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie nadzoru sprawowanego na podstawie niniejszej ustawy i ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119), pracownik贸w Urz臋du Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 139 ust. 1 pkt 2, oraz os贸b upowa偶nionych uchwa艂膮 Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie okre艣lonym w tym upowa偶nieniu,

b) s膮du lub prokuratora w zwi膮zku z tocz膮cym si臋 post臋powaniem o przest臋pstwo lub przest臋pstwo skarbowe:

- przeciwko osobie fizycznej b臋d膮cej stron膮 umowy zawartej z bankiem, w zakresie informacji dotycz膮cych tej osoby fizycznej,

- pope艂nione w zwi膮zku z dzia艂aniem osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemaj膮cej osobowo艣ci prawnej, w zakresie informacji dotycz膮cych tej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej;

c) s膮du lub prokuratora w zwi膮zku z wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodz膮cego z pa艅stwa obcego, kt贸re na mocy ratyfikowanej umowy mi臋dzynarodowej wi膮偶膮cej Rzeczpospolit膮 Polsk膮 ma prawo wyst臋powa膰 o udzielenie informacji obj臋tych tajemnic膮 bankow膮,

d) s膮du w zwi膮zku z prowadzonym post臋powaniem spadkowym lub o po dzia艂 maj膮tku mi臋dzy ma艂偶onkami albo prowadzon膮 przeciwko osobie fizycznej b臋d膮cej stron膮 umowy spraw膮 o alimenty lub o rent臋 o charakterze alimentacyjnym,

e) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w zwi膮zku z tocz膮c膮 si臋:

- spraw膮 karn膮 lub karn膮 skarbow膮 przeciwko osobie fizycznej b臋d膮cej stron膮 umowy zawartej z bankiem,

- spraw膮 karn膮 lub karn膮 skarbow膮 o przest臋pstwo pope艂nione w zakresie dzia艂alno艣ci osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemaj膮cej osobowo艣ci prawnej, kt贸ra jest posiadaczem rachunku,

f) Prezesa Najwy偶szej Izby Kontroli w zakresie niezb臋dnym do przeprowadzenia post臋powania kontrolnego okre艣lonego w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwy偶szej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271),

g) (uchylona),

h) Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie okre艣lonym ustaw膮 z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,

i) bieg艂ego rewidenta upowa偶nionego do badania sprawozda艅 finansowych banku na podstawie zawartej z bankiem umowy,

j) (uchylona),

k) Agencji Bezpiecze艅stwa Wewn臋trznego, S艂u偶by Kontrwywiadu Wojskowego, Agencji Wywiadu, S艂u偶by Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, 呕andarmerii Wojskowej, Stra偶y Granicznej, S艂u偶by Wi臋ziennej, Biura Ochrony Rz膮du i ich posiadaj膮cych pisemne upowa偶nienie funkcjonariuszy lub 偶o艂nierzy w zakresie niezb臋dnym do przeprowadzenia post臋powania sprawdzaj膮cego na podstawie przepis贸w o ochronie informacji niejawnych,

l) Policji, je偶eli jest to konieczne dla skutecznego zapobie偶enia przest臋pstwom, ich wykrycia albo ustalenia sprawc贸w i uzyskania dowod贸w, na zasadach i w trybie okre艣lonych w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji,

艂) komornika s膮dowego w zakresie niezb臋dnym do prawid艂owego prowadzenia post臋powania egzekucyjnego, post臋powania zabezpieczaj膮cego oraz wykonywania innych czynno艣ci wynikaj膮cych z jego ustawowych zada艅,


9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609, Nr 192, poz. 1873 i Nr 210, poz. 2036.


m) wydawc贸w elektronicznych instrument贸w p艂atniczych nieb臋d膮cych bankami w zakresie okre艣lonym ustaw膮 z dnia 12 wrze艣nia 2002 r. o elektronicznych instrumentach p艂atniczych (Dz. U. Nr 169, poz. 1385),

n) Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w zakresie niezb臋dnym do realizacji ustawowych zada艅 okre艣lonych w art. 12 i 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285),

o) koordynatora w zwi膮zku z wykonywaniem przez niego nadzoru uzupe艂niaj膮cego nad konglomeratem finansowym w rozumieniu ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym,

p) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w trybie i na zasadach okre艣lonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708),

q) w艂a艣ciwej w艂adzy nadzorczej, je偶eli jest to niezb臋dne dla wykonywania przez t臋 w艂adz臋 nadzoru skonsolidowanego nad bankiem, przy czym w przypadku w艂a艣ciwej w艂adzy nadzorczej z pa艅stwa nieb臋d膮cego pa艅stwem cz艂onkowskim - je偶eli Komisja Nadzoru Finansowego zawar艂a z t膮 w艂adz膮 porozumienie, o kt贸rym mowa w art. 141f ust. 3,

r) Prezesa Urz臋du Ochrony Konkurencji i Konsument贸w w zakresie okre艣lonym ustaw膮 z dnia 30 kwietnia 2004 r. o post臋powaniu w sprawach dotycz膮cych pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291 oraz z 2006

r. Nr 191, poz. 1411 i Nr 245, poz. 1775),

s) prokuratora, Policji i innych organ贸w uprawnionych do prowadzenia post臋powania przygotowawczego w sprawach o przest臋pstwa lub czynno艣ci wyja艣niaj膮cych w sprawach o wykroczenia - w zakresie okre艣lonym w art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z p贸藕n. zm.10)),

t) organu S艂u偶by Celnej na zasadach i w trybie okre艣lonych w art. 75 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o S艂u偶bie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323),

u) podmiotu, o kt贸rym mowa w art. 26l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym w zakresie niezb臋dnym do zapewnienia prawid艂owej realizacji wyp艂at 艣rodk贸w gwarantowanych,

3) Narodowemu Bankowi Polskiemu, w zwi膮zku z wykonywaniem kontroli oraz zbieraniem danych niezb臋dnych do sporz膮dzania bilansu p艂atniczego oraz mi臋dzynarodowej pozycji inwestycyjnej, a tak偶e innym bankom uprawnionym do po艣redniczenia w dokonywaniu przez rezydent贸w przekaz贸w pieni臋偶nych za granic臋 oraz rozlicze艅 w kraju z nierezydentami, w zakresie okre艣lonym w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178).


10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649 i Nr 163, poz. 1015.


2. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez banki organom podatkowym, Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej, organom kontroli skarbowej oraz powiernikowi i jego zast臋pcy w rozumieniu przepis贸w ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 60, poz. 702, z 2001 r. Nr 15, poz. 148 i Nr 39, poz. 459 oraz z 2002 r. Nr 126, poz. 1070), reguluj膮 odr臋bne ustawy.

2a. Banki, na pisemne 偶膮danie Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych, s膮 obowi膮zane do sporz膮dzania i przekazywania informacji dotycz膮cych numer贸w rachunk贸w bankowych p艂atnik贸w sk艂adek oraz przekazywania danych umo偶liwiaj膮cych identyfikacj臋 posiadaczy tych rachunk贸w.

2b. Banki, na pisemne 偶膮danie organu wyp艂acaj膮cego 艣wiadczenie z ubezpieczenia spo艂ecznego lub zaopatrzenia emerytalnego albo uposa偶enie w stanie spoczynku, s膮 obowi膮zane do sporz膮dzania i przekazywania danych umo偶liwiaj膮cych identyfikacj臋 wsp贸艂posiadacza (wsp贸艂posiadaczy) rachunku wsp贸lnego, na kt贸ry zosta艂y przekazane 艣wiadczenia lub uposa偶enia za okres po 艣mierci 艣wiadczeniobiorcy.

3. Banki, inne instytucje ustawowo upowa偶nione do udzielania kredyt贸w, organy pa艅stwowe i osoby, kt贸rym ujawniono wiadomo艣ci stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮, s膮 obowi膮zane wykorzysta膰 te wiadomo艣ci wy艂膮cznie w granicach upowa偶nienia okre艣lonego w ust. 1.

4. Banki mog膮, wsp贸lnie z bankowymi izbami gospodarczymi, utworzy膰 instytucje upowa偶nione do gromadzenia, przetwarzania i udost臋pniania:

1) bankom - informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 w zakresie, w jakim informacje te s膮 potrzebne w zwi膮zku z wykonywaniem czynno艣ci bankowych oraz w zwi膮zku ze stosowaniem metod statystycznych, o kt贸rych mowa w art. 128 ust. 3 oraz w art. 128d ust. 1,

2) innym instytucjom ustawowo upowa偶nionym do udzielania kredyt贸w - informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 w zakresie, w jakim informacje te s膮 niezb臋dne w zwi膮zku z udzielaniem kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, gwarancji bankowych i por臋cze艅,

<3) instytucjom kredytowym - informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 w zakresie niezb臋dnym do oceny ryzyka kredytowego konsumenta, o kt贸rym mowa w art. 9 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.>

Dodany pkt 3 w ust.4 w art. 105 wchodzi w 偶ycie z dn. 18.12.2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 126,poz. 715).


4a. Instytucje utworzone na podstawie ust. 4 mog膮 udost臋pnia膰, z zastrze偶eniem ust. 4a1 i 4a2, biurom informacji gospodarczej dzia艂aj膮cym na podstawie ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udost臋pnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. Nr 81, poz. 530) dane w drodze teletransmisji.

4a1. Udost臋pnianie danych na podstawie ust. 4a mo偶e nast膮pi膰, je偶eli wierzyciel wyst臋puj膮cy o udost臋pnienie tych danych uzyska艂 pisemne upowa偶nienie osoby, kt贸rej dotycz膮 te dane. Upowa偶nienie okre艣la zakres danych przeznaczonych do udost臋pnienia.

4a2. Spos贸b udost臋pniania danych okre艣la umowa o wsp贸艂pracy mi臋dzy instytucj膮 utworzon膮 na podstawie ust. 4 a biurem informacji gospodarczej. Umowa zawiera wz贸r upowa偶nienia, o kt贸rym mowa w ust. 4a1.

4b. Banki mog膮 udost臋pnia膰 biurom, o kt贸rych mowa w ust. 4a, dane o zobowi膮zaniach powsta艂ych z tytu艂u um贸w zwi膮zanych z dokonywaniem czynno艣ci bankowych, je偶eli umowy te zawieraj膮 klauzule informuj膮ce o mo偶liwo艣ci przekazania danych do tych biur.

4c. Klauzule, o kt贸rych mowa w ust. 4b, zawieraj膮 informacje o warunkach, na jakich banki przekazuj膮 dane, o kt贸rych mowa w art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy, o kt贸rej mowa w ust. 4a.

4d. Instytucje, utworzone zgodnie z ust. 4, mog膮 udost臋pnia膰 instytucjom finansowym, b臋d膮cym podmiotami zale偶nymi od bank贸w, informacje o zobowi膮zaniach powsta艂ych z tytu艂u um贸w zwi膮zanych z wykonywaniem czynno艣ci bankowych, je偶eli umowy te zawieraj膮 klauzule informuj膮ce o mo偶liwo艣ci przekazania danych do tych instytucji finansowych.

5. Bank ponosi odpowiedzialno艣膰 za szkody wynikaj膮ce z ujawnienia tajemnicy bankowej i wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem.

6. Bank nie ponosi odpowiedzialno艣ci za szkod臋 wynikaj膮c膮 z ujawnienia tajemnicy bankowej przez osoby i instytucje upowa偶nione przez ustaw臋 do 偶膮dania od bank贸w udzielenia informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮.


Art. 105a.

1. Przetwarzanie przez banki, inne instytucje ustawowo upowa偶nione do udzielania kredyt贸w oraz instytucje utworzone na podstawie art. 105 ust. 4, informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 w zakresie dotycz膮cym os贸b fizycznych mo偶e by膰 wykonywane, z zastrze偶eniem art. 104, art. 105 i art. 106-106c, w celu oceny zdolno艣ci kredytowej i analizy ryzyka kredytowego.

2. Instytucje, o kt贸rych mowa w ust. 1, mog膮, z zastrze偶eniem ust. 3, przetwarza膰 informacje stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮 w zakresie dotycz膮cym os贸b fizycznych po wyga艣ni臋ciu zobowi膮zania wynikaj膮cego z umowy zawartej z bankiem lub inn膮 instytucj膮 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredyt贸w, pod warunkiem uzyskania pisemnej zgody osoby, kt贸rej informacje te dotycz膮. Zgoda ta mo偶e by膰 w ka偶dym czasie odwo艂ana.

3. Instytucje, o kt贸rych mowa w ust. 1, mog膮 przetwarza膰 informacje stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮 dotycz膮ce os贸b fizycznych po wyga艣ni臋ciu zobowi膮zania wynikaj膮cego z umowy zawartej z bankiem lub inn膮 instytucj膮 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredyt贸w, bez zgody osoby, kt贸rej informacje dotycz膮, gdy osoba ta nie wykona艂a zobowi膮zania lub dopu艣ci艂a si臋 zw艂oki powy偶ej 60 dni w spe艂nieniu 艣wiadczenia wynikaj膮cego z umowy zawartej z bankiem lub inn膮 instytucj膮 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredyt贸w, a po zaistnieniu tych okoliczno艣ci up艂yn臋艂o co najmniej 30 dni od poinformowania tej osoby przez bank lub inn膮 instytucj臋 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredyt贸w o zamiarze przetwarzania dotycz膮cych jej informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮, bez jej zgody.

4. Banki oraz instytucje, o kt贸rych mowa w art. 105 ust. 4, mog膮 przetwarza膰 informacje stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮 dotycz膮ce os贸b fizycznych po wyga艣ni臋ciu zobowi膮zania wynikaj膮cego z umowy zawartej z bankiem lub inn膮 instytucj膮 ustawowo upowa偶nion膮 do udzielania kredyt贸w, bez zgody osoby, kt贸rej informacje dotycz膮, dla cel贸w stosowania metod statystycznych, o kt贸rych mowa w art. 128 ust. 3.

5. Przetwarzanie informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 w przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 3, mo偶e by膰 wykonywane przez okres nie d艂u偶szy ni偶 5 lat od dnia wyga艣ni臋cia zobowi膮zania, a w przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 4, przez okres 12 lat od dnia wyga艣ni臋cia zobowi膮zania.

6. Zakres przetwarzanych informacji, o kt贸rych mowa w ust. 3 i 4, mo偶e obejmowa膰 dane dotycz膮ce osoby fizycznej lub dane dotycz膮ce zobowi膮zania.

7. Minister w艂a艣ciwy do spraw instytucji finansowych, po zasi臋gni臋ciu opinii w艂a艣ciwych nadzor贸w, okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owy zakres przetwarzanych informacji, o kt贸rych mowa w ust. 6, oraz tryb ich usuwania, uwzgl臋dniaj膮c w艂a艣ciw膮 ochron臋 praw os贸b, kt贸rych informacje dotycz膮, oraz konieczno艣膰 zapewnienia bezpiecze艅stwa 艣rodk贸w zgromadzonych w bankach i innych instytucjach ustawowo upowa偶nionych do udzielania kredyt贸w.


Art. 106.

1. Bank jest obowi膮zany przeciwdzia艂a膰 wykorzystywaniu swojej dzia艂alno艣ci dla cel贸w maj膮cych zwi膮zek z przest臋pstwem, o kt贸rym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z p贸藕n. zm.11)), zwanej dalej 鈥濳odeksem karnym.

2. Tryb post臋powania banku w razie zaistnienia okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, okre艣la odr臋bna ustawa.

3-5. (skre艣lone).


Art. 106a.

1. W razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, 偶e dzia艂alno艣膰 banku jest wykorzystywana w celu ukrycia dzia艂a艅 przest臋pczych lub dla cel贸w maj膮cych zwi膮zek z przest臋pstwem skarbowym lub innym przest臋pstwem ni偶 przest臋pstwo, o kt贸rym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego - bank zawiadamia o tym prokuratora, Policj臋 albo inny w艂a艣ciwy organ uprawniony do prowadzenia post臋powania przygotowawczego.

2. Prokurator, Policja albo inny w艂a艣ciwy organ uprawniony do prowadzenia post臋powania przygotowawczego, kt贸ry otrzyma艂 zawiadomienie, o kt贸rym mowa w ust. 1, mo偶e 偶膮da膰 uzupe艂nienia informacji, tak偶e w toku czynno艣ci podejmowanych na podstawie art. 307 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks post臋powania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z p贸藕n. zm.12)).

3. W przypadku powzi臋cia uzasadnionego podejrzenia, 偶e zgromadzone na rachunku bankowym 艣rodki, w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci pochodz膮 lub maj膮 zwi膮zek z przest臋pstwem innym ni偶 przest臋pstwo, o kt贸rym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, bank jest uprawniony do dokonania blokady 艣rodk贸w na tym rachunku. Blokada mo偶e nast膮pi膰 wy艂膮cznie do wysoko艣ci zgromadzonych na rachunku 艣rodk贸w, co do kt贸rych zachodzi takie podejrzenie.

11) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr

199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533 i Nr 166, poz. 1317.

12) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903 oraz 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802 i Nr 182, poz. 1133.


4. Blokada 艣rodk贸w na rachunku, dokonana w okoliczno艣ciach, o kt贸rych mowa w ust. 3, nie mo偶e trwa膰 d艂u偶ej ni偶 72 godziny.

5. Niezw艂ocznie po dokonaniu blokady, o kt贸rej mowa w ust. 3, bank zawiadamia prokuratora.

6. W terminie okre艣lonym w ust. 4, prokurator wydaje postanowienie o wszcz臋ciu lub odmowie wszcz臋cia post臋powania, o kt贸rym niezw艂ocznie zawiadamia w艂a艣ciwy bank. Terminu okre艣lonego w art. 307 搂 1 Kodeksu post臋powania karnego nie stosuje si臋. W razie wszcz臋cia post臋powania prokurator w drodze postanowienia dokonuje blokady 艣rodk贸w na rachunku na czas oznaczony, nie d艂u偶szy ni偶 3 miesi膮ce od otrzymania zawiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 5. W postanowieniu okre艣la si臋 zakres, spos贸b i termin blokady rachunku.

7. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie stosowania blokady 艣rodk贸w na rachunku przys艂uguje za偶alenie do s膮du w艂a艣ciwego do rozpoznania sprawy.

8. Blokada 艣rodk贸w na rachunku upada, je偶eli przed up艂ywem 3 miesi臋cy od otrzymania zawiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 5, nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu maj膮tkowym.

9. W kwestiach dotycz膮cych blokady 艣rodk贸w na rachunku, nieuregulowanych w ustawie, stosuje si臋 przepisy Kodeksu post臋powania karnego.

10. Bank nie ponosi odpowiedzialno艣ci za szkod臋, kt贸ra mo偶e wynikn膮膰

z wykonania w dobrej wierze obowi膮zk贸w okre艣lonych w ust. 3-5. W takim przypadku, je偶eli okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 3-5, nie mia艂y zwi膮zku z przest臋pstwem lub ukrywaniem dzia艂a艅 przest臋pczych, o kt贸rych mowa w ust. 1, odpowiedzialno艣膰 za szkod臋 wynik艂膮 z dokonania blokady 艣rodk贸w na rachunku ponosi Skarb Pa艅stwa.

11. Bank dokonuje blokady 艣rodk贸w na rachunku bankowym, w ca艂o艣ci, r贸wnie偶 na 偶膮danie blokady rachunku, o kt贸rym mowa w art. 75e ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o S艂u偶bie Celnej. Przepis ust. 10 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 106b.

1. Poza przypadkami okre艣lonymi w art. 105 i art. 106a, prokurator prowadz膮cy post臋powanie o przest臋pstwo lub przest臋pstwo skarbowe mo偶e 偶膮da膰 od banku, os贸b zatrudnionych w banku oraz os贸b, za po艣rednictwem kt贸rych bank wykonuje czynno艣ci bankowe, udzielenia informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 jedynie na podstawie postanowienia wydanego na jego wniosek przez w艂a艣ciwy miejscowo s膮d okr臋gowy.

2. Wniosek, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien zawiera膰:

1) numer lub sygnatur臋 sprawy,

2) opis przest臋pstwa wraz z kwalifikacj膮 prawn膮, kt贸rego dotyczy post臋powanie przygotowawcze,

3) okoliczno艣ci uzasadniaj膮ce potrzeb臋 udost臋pnienia informacji,

4) wskazanie osoby lub jednostki organizacyjnej, kt贸rej dotycz膮 informacje,

5) podmiot zobowi膮zany do udost臋pnienia informacji i danych,

6) rodzaj i zakres informacji.

3. Po rozpatrzeniu wniosku s膮d, w drodze postanowienia, wyra偶a zgod臋 na udost臋pnienie informacji, okre艣laj膮c ich rodzaj i zakres, osob臋 lub jednostk臋 organizacyjn膮, kt贸rych dotycz膮, oraz podmiot zobowi膮zany do ich udost臋pnienia, albo odmawia udzielenia zgody na udost臋pnienie informacji.

4. Na postanowienie s膮du, o kt贸rym mowa w ust. 3, przys艂uguje za偶alenie prokuratorowi wnioskuj膮cemu o wydanie postanowienia.

5. Uprawniony przez s膮d prokurator pisemnie informuje podmiot zobowi膮zany do udost臋pnienia informacji o tre艣ci postanowienia s膮du, osobie lub jednostce, kt贸rej maj膮 dotyczy膰 informacje, rodzaju i zakresie tych informacji.


Art. 106c.

Prokurator prowadz膮cy post臋powanie, w przypadkach okre艣lonych w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. b) i c), mo偶e - na podstawie postanowienia wydanego na jego wniosek przez w艂a艣ciwy miejscowo s膮d okr臋gowy - 偶膮da膰 udzielenia informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 od podmiot贸w, kt贸rym bank ujawni艂 informacje stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮. Przepisy art. 106b ust. 2-5 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 106d.

Banki i instytucje, o kt贸rych mowa w art. 105 ust. 4, mog膮 przetwarza膰 i udost臋pnia膰 innym bankom informacje obj臋te tajemnic膮 bankow膮, w przypadkach:

1) uzasadnionych podejrze艅, o kt贸rych mowa w art. 106a ust. 3,

2) przest臋pstw dokonywanych na szkod臋 bank贸w, instytucji kredytowych, oraz instytucji finansowych i ich klient贸w w celu i zakresie niezb臋dnym do zapobiegania tym przest臋pstwom.


Art. 107. Pracownik banku, kt贸ry wbrew swoim obowi膮zkom nie zawiadamia o okoliczno艣ciach wymienionych w art. 106 ust. 1, ponosi odpowiedzialno艣膰 porz膮dkow膮, co nie wy艂膮cza odpowiedzialno艣ci karnej, je偶eli czyn wype艂nia znamiona przest臋pstwa.


Art. 108. Bank nie ponosi odpowiedzialno艣ci za szkod臋, kt贸ra mo偶e wynikn膮膰 z wykonania w dobrej wierze obowi膮zk贸w okre艣lonych w art. 106 ust. 1. W takim przypadku, je偶eli okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 106 ust. 1, nie mia艂y zwi膮zku z przest臋pstwem lub ukrywaniem dzia艂a艅 przest臋pczych, odpowiedzialno艣膰 za szkod臋 wynik艂膮 ze wstrzymania czynno艣ci bankowych ponosi Skarb Pa艅stwa.


Art. 109. 1. Bank w zakresie swojej dzia艂alno艣ci mo偶e wydawa膰 og贸lne warunki um贸w lub regulaminy okre艣laj膮ce:

1) warunki otwierania i prowadzenia rachunk贸w bankowych,

2) rodzaje udzielanych kredyt贸w oraz warunki um贸w kredytu i um贸w po偶yczki,

3) warunki udost臋pniania skrytek sejfowych,

4) warunki wykonywania innych czynno艣ci us艂ugowych banku.

2. Postanowienia og贸lnych warunk贸w um贸w oraz regulamin贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, s膮 dla stron wi膮偶膮ce, o ile strony w umowie nie ustal膮 odmiennie swych praw i obowi膮zk贸w.


Art. 110.

Bank mo偶e pobiera膰 przewidziane w umowie prowizje i op艂aty z tytu艂u wykonywanych czynno艣ci bankowych oraz op艂aty za wykonywanie innych czynno艣ci, w tym tak偶e op艂aty za przygotowanie, sporz膮dzenie i przekazanie informacji stanowi膮cych tajemnic臋 bankow膮 uprawnionym przez ustaw臋 osobom, organom i instytucjom, z wy艂膮czeniem przypadk贸w, gdy udzielenie informacji nast臋puje na 偶膮danie:

1) s膮du lub prokuratora w toku post臋powania karnego lub post臋powania w sprawie o przest臋pstwo skarbowe,

2) prokuratora w sprawach dotycz膮cych wykorzystywania dzia艂alno艣ci bank贸w do cel贸w maj膮cych zwi膮zek z przest臋pstwem, o kt贸rym mowa w art. 299 Kodeksu karnego,

3) os贸b upowa偶nionych uchwa艂膮 Komisji Nadzoru Finansowego oraz inspektora nadzoru bankowego,

4) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, dyrektora urz臋du kontroli skarbowej oraz naczelnika urz臋du skarbowego w zakresie uregulowanym w odr臋bnych ustawach,

5) Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych w sprawach dotycz膮cych numer贸w rachunk贸w bankowych p艂atnik贸w sk艂adek oraz danych umo偶liwiaj膮cych identyfikacj臋 posiadaczy tych rachunk贸w,

6) Agencji Bezpiecze艅stwa Wewn臋trznego, S艂u偶by Kontrwywiadu Wojskowe go, Agencji Wywiadu, S艂u偶by Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, 呕andarmerii Wojskowej, Stra偶y Granicznej, S艂u偶by Wi臋ziennej, Biura Ochrony Rz膮du w zwi膮zku z post臋powaniami sprawdzaj膮cymi prowadzonymi na podstawie przepis贸w o ochronie informacji niejawnych;

7) prokuratora, Policji i innych organ贸w uprawnionych do prowadzenia post臋powania przygotowawczego w sprawach o przest臋pstwa lub czynno艣ci wyja艣niaj膮cych w sprawach o wykroczenia - w zakresie informacji przekazywanych na potrzeby tych post臋powa艅,

8) organu S艂u偶by Celnej wydane w zwi膮zku z tocz膮cym si臋 post臋powaniem o przest臋pstwo skarbowe.


Art. 111. 1. Bank obowi膮zany jest og艂asza膰 w miejscu wykonywania czynno艣ci, w spos贸b og贸lnie dost臋pny:

1) stosowane stawki oprocentowania 艣rodk贸w na rachunkach bankowych, kredyt贸w i po偶yczek,

2) stosowane stawki prowizji i wysoko艣膰 pobieranych op艂at,

3) terminy kapitalizacji odsetek,

4) stosowane kursy walutowe,

5) bilans z opini膮 bieg艂ego rewidenta za ostatni okres podlegaj膮cy badaniu,

6) sk艂ad zarz膮du i rady nadzorczej banku,

7) informacje o warunkach wykonywania przelew贸w transgranicznych,

8) nazwiska os贸b upowa偶nionych do zaci膮gania zobowi膮za艅 w imieniu banku albo jednostki organizacyjnej banku,

9) informacje o przedsi臋biorcach lub przedsi臋biorcach zagranicznych, o kt贸rych mowa w art. 6a ust. 1, o ile przy wykonywaniu na rzecz jednostki organizacyjnej banku czynno艣ci, o kt贸rych mowa w tym przepisie, uzyskuj膮 dost臋p do informacji chronionych tajemnic膮 bankow膮.

2. Banki sp贸艂dzielcze s膮 obowi膮zane opr贸cz informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1, poda膰 tak偶e obszar swojego dzia艂ania oraz bank zrzeszaj膮cy.


Art. 111a. 1. Bank jest obowi膮zany, z zastrze偶eniem ust. 2, og艂asza膰 w spos贸b og贸lnie dost臋pny:

1) informacje o charakterze jako艣ciowym i ilo艣ciowym dotycz膮ce adekwatno艣ci kapita艂owej,

2) zasady ustalania wynagrodze艅 os贸b zajmuj膮cych stanowiska kierownicze w banku.

2. Obowi膮zek, o kt贸rym mowa w ust. 1, nie dotyczy:

1) informacji, kt贸rych pomini臋cie lub zniekszta艂cenie nie mo偶e zmieni膰 oceny lub decyzji osoby wykorzystuj膮cej takie informacje przy podejmowaniu decyzji ekonomicznych, albo wp艂yn膮膰 na tak膮 ocen臋 lub decyzj臋 (informacje nieistotne),

2) informacji, kt贸rych ujawnienie mo偶e mie膰 niekorzystny wp艂yw na pozycj臋 banku na rynku w艂a艣ciwym w rozumieniu przepis贸w o ochronie konkurencji i konsument贸w,

3) informacji obj臋tych tajemnic膮 prawnie chronion膮.

3. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, bank podaje przyczyny odst膮pienia od og艂oszenia informacji oraz ujawnia og贸lne dane z tego zakresu, o ile nie s膮 to informacje, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.

4. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, szczeg贸艂owe zasady i spos贸b og艂aszania informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 3, oraz zakres informacji podlegaj膮cych og艂aszaniu.


Art. 112. Sprawy sporne wynikaj膮ce ze stosunk贸w mi臋dzy Narodowym Bankiem Polskim a innymi bankami na tle:

1) rezerwy obowi膮zkowej,

2) rozrachunk贸w mi臋dzybankowych,

3) obrotu papierami warto艣ciowymi

- rozpoznaje S膮d Okr臋gowy w Warszawie - S膮d Gospodarczy.


Art. 112a.

1. Banki s膮 obowi膮zane realizowa膰 wp艂aty dokonywane got贸wk膮 oraz polecenia przelewu dotycz膮ce nale偶no艣ci, do kt贸rych stosuje si臋 przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa oraz rozporz膮dzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 pa藕dziernika 1992 r. ustanawiaj膮cego Wsp贸lnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotycz膮cym warunk贸w przyst膮pienia Republiki Czeskiej, Republiki Esto艅skiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki 艁otewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki W臋gierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki S艂owenii i Republiki S艂owackiej oraz dostosowa艅 w traktatach stanowi膮cych podstaw臋 Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003), bez zb臋dnej zw艂oki, nie p贸藕niej jednak ni偶 w terminie 2 dni roboczych od dnia przyj臋cia got贸wki lub obci膮偶enia rachunku bankowego posiadacza tego rachunku.

2. W razie niedotrzymania terminu, o kt贸rym mowa w ust. 1, banki obowi膮zane s膮 do zap艂acenia na rzecz Skarbu Pa艅stwa lub jednostek samorz膮du terytorialnego odsetek w wysoko艣ci przewidzianej dla odsetek za zw艂ok臋 od zaleg艂o艣ci podatkowych.

3. Do odpowiedzialno艣ci banku z tytu艂u niedope艂nienia obowi膮zku okre艣lonego w ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa dotycz膮ce odpowiedzialno艣ci podatkowej inkasenta.


Art. 112b. Banki mog膮 przetwarza膰 dla cel贸w prowadzonej dzia艂alno艣ci bankowej informacje zawarte w dokumentach to偶samo艣ci os贸b fizycznych.


Rozdzia艂 9 Zrzeszanie, 艂膮czenie si臋 i podzia艂 bank贸w

Art. 113 - 120. (uchylone).

Art. 121.

1. Banki mog膮 zrzesza膰 si臋 w bankowe izby gospodarcze.

2. Do bankowych izb gospodarczych maj膮 zastosowanie przepisy ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983).

Art. 122.

1. Banki mog膮 na podstawie umowy zrzesza膰 si臋 z innymi bankami.

2. Prawa i obowi膮zki uczestnik贸w zrzeszenia okre艣la umowa.

3. Utworzenie zrzeszenia podlega zg艂oszeniu Komisji Nadzoru Finansowego, kt贸rej przekazywana jest tak偶e umowa zrzeszenia.


Art. 123. 1. Prezesi zarz膮d贸w bank贸w tworz膮 rad臋 zrzeszenia.

2. Zakres i tryb dzia艂ania rady zrzeszonych bank贸w oraz wykonywania jej uchwa艂 okre艣la umowa.


Art. 124.

1. Bank mo偶e po艂膮czy膰 si臋 tylko z innym bankiem albo instytucj膮 kredytow膮, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, je偶eli po艂膮czenie prowadzi艂oby do naruszenia przepis贸w prawa, interes贸w klient贸w banku bior膮cego udzia艂 w po艂膮czeniu lub zagra偶a艂oby bezpiecze艅stwu 艣rodk贸w gromadzonych w tym banku.

3. W przypadku gdy przejmuj膮cym jest bank krajowy po艂膮czenie mo偶e by膰 dokonane wy艂膮cznie przez przeniesienie ca艂ego maj膮tku banku przejmowanego albo przejmowanej instytucji kredytowej na bank przejmuj膮cy, za udzia艂y albo akcje, kt贸re bank przejmuj膮cy wydaje cz艂onkom albo akcjonariuszom banku przejmowanego albo przejmowanej instytucji kredytowej. Udzia艂贸w albo akcji nie wydaje si臋 w przypadku, o kt贸rym mowa w art. 514 Kodeksu sp贸艂ek handlowych.


Art. 124a. Nabycie przedsi臋biorstwa bankowego lub jego zorganizowanej cz臋艣ci przez bank wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.


Art. 124b. Banki sp贸艂dzielcze nie podlegaj膮 podzia艂owi, o kt贸rym mowa w przepisach cz臋艣ci I tytu艂u I dzia艂u XI ustawy - Prawo sp贸艂dzielcze.


Art. 124c.

1. Banki w formie sp贸艂ki akcyjnej podlegaj膮 podzia艂owi jedynie w spos贸b okre艣lony w art. 529 搂 1 pkt 4 Kodeksu sp贸艂ek handlowych z zastrze偶eniem, 偶e przeniesienie cz臋艣ci maj膮tku banku dzielonego nast膮pi na sp贸艂k臋 akcyjn膮 b臋d膮c膮 bankiem krajowym lub instytucj膮 kredytow膮.

2. Podzia艂 banku, o kt贸rym mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zezwolenia, je偶eli podzia艂 mo偶e okaza膰 si臋 niekorzystny dla ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankiem dzielonym lub bankami, na kt贸re zostaje przeniesiony maj膮tek banku dzielonego lub je偶eli podzia艂 mo偶e spowodowa膰 powa偶ne szkody dla gospodarki narodowej lub dla wa偶nych interes贸w Pa艅stwa.


Art. 125. (uchylony).


Rozdzia艂 10 Fundusze w艂asne, kapita艂 wewn臋trzny i gospodarka finansowa bank贸w

Art. 126. W celu zapewnienia bezpiecze艅stwa ekonomicznego banki s膮 obowi膮zane posiada膰 fundusze w艂asne, dostosowane do rozmiaru prowadzonej dzia艂alno艣ci.


Art. 127. 1. Fundusze w艂asne banku obejmuj膮:

1) fundusze podstawowe banku,

2) fundusze uzupe艂niaj膮ce banku w kwocie nie przewy偶szaj膮cej funduszy podstawowych banku,

3) (uchylony).

2. Fundusze podstawowe banku obejmuj膮:

1) fundusze zasadnicze banku, kt贸re stanowi膮:

a) w banku pa艅stwowym - fundusz statutowy, fundusz zapasowy i fundusz rezerwowy,

b) w banku w formie sp贸艂ki akcyjnej - wp艂acony i zarejestrowany kapita艂 zak艂adowy oraz kapita艂 zapasowy i kapita艂y rezerwowe, z wy艂膮czeniem wszelkich zobowi膮za艅 z tytu艂u akcji uprzywilejowanych,

c) w banku sp贸艂dzielczym - wp艂acony fundusz udzia艂owy oraz fundusz zasobowy i fundusz rezerwowy,

d) w oddziale banku zagranicznego - fundusze okre艣lone w regulaminie oddzia艂u,

2) pozycje dodatkowe funduszy podstawowych, kt贸re stanowi膮:

a) fundusz og贸lnego ryzyka na niezidentyfikowane ryzyko dzia艂alno艣ci bankowej,

b) niepodzielony zysk z lat ubieg艂ych,

c) zysk w trakcie zatwierdzania oraz zysk netto bie偶膮cego okresu sprawozdawczego, obliczone zgodnie z obowi膮zuj膮cymi zasadami rachunkowo艣ci, pomniejszone o wszelkie przewidywane obci膮偶enia i dywidendy, w kwotach nie wi臋kszych ni偶 kwoty zysku zweryfikowane przez bieg艂ych rewident贸w,

d) inne pozycje bilansu banku, okre艣lone przez Komisj臋 nadzoru Finansowego,

3) pozycje pomniejszaj膮ce fundusze podstawowe, kt贸re stanowi膮:

a) akcje w艂asne posiadane przez bank, wycenione wed艂ug warto艣ci bilansowej, pomniejszone o odpisy spowodowane trwa艂膮 utrat膮 ich warto艣ci,

b) warto艣ci niematerialne i prawne wycenione wed艂ug warto艣ci bilansowej,

c) strata z lat ubieg艂ych,

d) strata w trakcie zatwierdzania,

e) strata netto bie偶膮cego okresu.

f) inne pomniejszenia funduszy podstawowych banku, okre艣lone przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

3. Fundusze uzupe艂niaj膮ce banku obejmuj膮:

1) kapita艂 (fundusz) z aktualizacji wyceny rzeczowych aktyw贸w trwa艂ych - utworzony na podstawie odr臋bnych przepis贸w,

2) za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego:

a) dodatkow膮 kwot臋 odpowiedzialno艣ci cz艂onk贸w banku sp贸艂dzielczego, w cz臋艣ci okre艣lonej przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego, nie wi臋kszej ni偶 po艂owa kwoty, o kt贸rej mowa w art. 10 ust. 2 ustawy o funkcjonowaniu bank贸w sp贸艂dzielczych, ich zrzeszaniu si臋 i bankach zrzeszaj膮cych,

b) zobowi膮zania podporz膮dkowane, rozumiane jako zobowi膮zania z tytu艂u przyj臋cia przez bank - w kwocie i na zasadach ustalonych w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, wydanej na wniosek banku, pomniejszanej na koniec ka偶dego roku w ci膮gu ostatnich 5 lat trwania umowy o 20% tej kwoty, z tym 偶e w banku pa艅stwowym, banku w formie sp贸艂ki akcyjnej oraz w oddziale banku zagranicznego kwota ta nie mo偶e przewy偶sza膰 po艂owy funduszy podstawowych, za艣 w banku sp贸艂dzielczym suma tej kwoty i dodatkowej kwoty odpowiedzialno艣ci cz艂onk贸w, o kt贸rej mowa w lit. a), nie mo偶e przewy偶sza膰 po艂owy funduszy podstawowych banku - 艣rodk贸w pieni臋偶nych spe艂niaj膮cych zgodnie z umow膮 艂膮cznie nast臋puj膮ce warunki:

- 艣rodki pieni臋偶ne przyj臋to na okres co najmniej 5 lat (okres umowy), - 艣rodki pieni臋偶ne nie mog膮 by膰 wycofane z banku przed up艂ywem okresu umowy, z zastrze偶eniem ust. 4,

- 艣rodki pieni臋偶ne podlegaj膮 zwrotowi w ostatniej kolejno艣ci w przypadku upad艂o艣ci banku lub jego likwidacji,

- zwrot 艣rodk贸w pieni臋偶nych nie jest zabezpieczony przez bank bezpo艣rednio lub po艣rednio,

c) fundusze tworzone ze 艣rodk贸w w艂asnych lub obcych, pod warunkiem 偶e:

- bank mo偶e dowolnie wykorzystywa膰 je na pokrycie niezidentyfikowanego ryzyka,

- ich kwota zosta艂a obliczona zgodnie z obowi膮zuj膮cymi zasadami rachunkowo艣ci, ustalona przez zarz膮d banku i zweryfikowana przez bieg艂ych rewident贸w,

d) zobowi膮zania z tytu艂u papier贸w warto艣ciowych o nieokre艣lonym terminie wymagalno艣ci oraz inne instrumenty o podobnym charakterze, pod warunkiem 偶e:

- nie podlegaj膮 one sp艂acie z inicjatywy wierzyciela bez uprzedniej zgody Komisji Nadzoru Finansowego,

- umowa przyznaje bankowi mo偶liwo艣膰 odroczenia sp艂aty odsetek z tytu艂u tych pozycji,

- w razie upad艂o艣ci banku lub jego likwidacji przyj臋te 艣rodki b臋d膮 podlega膰 zwrotowi w ostatniej kolejno艣ci,

- warunki emisji zapewniaj膮 mo偶liwo艣膰 pokrywania strat kwot膮 d艂ugu wraz z niesp艂aconymi odsetkami, wynikaj膮cymi z tych pozycji,

3) inne pozycje okre艣lone przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego w celu bezpiecznego prowadzenia dzia艂alno艣ci bankowej i prawid艂owego zarz膮dzania ryzykiem w banku.

4) pomniejszenia funduszy uzupe艂niaj膮cych, okre艣lone przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

4. Na wniosek banku Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wyrazi膰 zgod臋 na wcze艣niejszy zwrot 艣rodk贸w pieni臋偶nych, o kt贸rych mowa w ust. 3 pkt 2 lit. b), pod warunkiem spe艂nienia wymogu, o kt贸rym mowa w art. 128 ust. 1.

5. Komisja Nadzoru Finansowego:

1) okre艣li, w drodze uchwa艂y, wysoko艣膰 i warunki zaliczania do funduszy w艂asnych banku sp贸艂dzielczego cz臋艣ci dodatkowej kwoty odpowiedzialno艣ci cz艂onk贸w banku sp贸艂dzielczego, o kt贸rej mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a),

1a) (skre艣lony),

2) mo偶e okre艣li膰, w drodze uchwa艂y:

a) inne pozycje bilansu banku, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 2 lit. d, ich wysoko艣膰, zakres i warunki ich zaliczania do funduszy podstawowych banku,

b) wysoko艣膰, zakres i warunki pomniejszania funduszy podstawowych banku o pozycje, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a-e,

c) inne pomniejszenia funduszy podstawowych, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 3 lit. f, ich wysoko艣膰, zakres i warunki pomniejszania o nie funduszy podstawowych banku,

d) inne pozycje bilansu banku, o kt贸rych mowa w ust. 3 pkt 3, ich wysoko艣膰, zakres i warunki ich zaliczania do funduszy uzupe艂niaj膮cych banku,

e) pomniejszenia funduszy uzupe艂niaj膮cych, o kt贸rych mowa w ust. 3 pkt 4, ich wysoko艣膰, zakres i warunki pomniejszania o nie funduszy uzupe艂niaj膮cych banku.

6. Na wniosek banku realizuj膮cego program post臋powania naprawczego lub banku przejmuj膮cego bank zagro偶ony upad艂o艣ci膮 lub likwidacj膮, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wyda膰 zgod臋 na nieuwzgl臋dnianie w pomniejszeniach funduszy podstawowych lub uzupe艂niaj膮cych, dla cel贸w wyznaczania limit贸w, o kt贸rych mowa w art. 71 ust. 1-1c, cz臋艣ci lub ca艂o艣ci zaanga偶owania kapita艂owego banku w instytucje finansowe, instytucje kredytowe, banki, zak艂ady ubezpiecze艅 i zak艂ady reasekuracji, wyra偶onego w postaci:

1) posiadanych akcji lub udzia艂贸w,

2) kwot zakwalifikowanych do zobowi膮za艅 podporz膮dkowanych,

3) innego zaanga偶owania kapita艂owego w sk艂adniki zaliczane do funduszy w艂asnych lub kapita艂贸w tych podmiot贸w, w tym dop艂aty na rzecz sp贸艂ki z ograniczon膮 odpowiedzialno艣ci膮, wed艂ug warto艣ci bilansowej.

7. Zaliczanie lub pomniejszenie, o kt贸rych mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, mo偶e wymaga膰 zgody Komisji Nadzoru Finansowego. Wym贸g uzyskania zgody Komisji okre艣l膮 uchwa艂y, o kt贸rych mowa w ust. 5 pkt 1 i 2.


Art. 128. 1. Bank jest obowi膮zany utrzymywa膰:

1) fundusze w艂asne na poziomie nie ni偶szym ni偶 r贸wnowarto艣膰 w z艂otych kwoty okre艣lonej w art. 32 ust. 1, a w przypadku bank贸w sp贸艂dzielczych b臋d膮cych cz艂onkami zrzeszenia, okre艣lonej w art. 32 ust. 2, z uwzgl臋dnieniem art. 172 ust.3, przeliczonej wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego w dniu sprawozdawczym, z tym 偶e wk艂ady niepieni臋偶ne nie mog膮 przekroczy膰 15% funduszy zasadniczych banku,

2) sum臋 funduszy w艂asnych i dodatkowych pozycji bilansu banku okre艣lonych przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego na poziomie nie ni偶szym ni偶 wy偶sza z nast臋puj膮cych warto艣ci:

a) suma wymog贸w kapita艂owych z tytu艂u poszczeg贸lnych rodzaj贸w ryzyka oraz wymog贸w kapita艂owych z tytu艂u przekroczenia limit贸w i naruszenia innych norm okre艣lonych w ustawie,

b) oszacowana przez bank kwota, niezb臋dna do pokrycia wszystkich zidentyfikowanych, istotnych rodzaj贸w ryzyka wyst臋puj膮cych w dzia艂alno艣ci banku oraz zmian otoczenia gospodarczego, uwzgl臋dniaj膮ca przewidywany poziom ryzyka (kapita艂 wewn臋trzny),

3) wsp贸艂czynnik wyp艂acalno艣ci na poziomie co najmniej 8%, a bank rozpoczynaj膮cy dzia艂alno艣膰 operacyjn膮 na poziomie co najmniej 15% przez pierwsze 12 miesi臋cy dzia艂alno艣ci, a przez nast臋pne 12 miesi臋cy dzia艂alno艣ci - co najmniej 12%.

2. Bank dokonuje regularnych przegl膮d贸w procesu szacowania i utrzymywania kapita艂u wewn臋trznego w celu zapewnienia, 偶e proces ten jest kompleksowy i odpowiedni do charakteru, skali i z艂o偶ono艣ci dzia艂alno艣ci banku.

3. Za zgod膮 Komisji Nadzoru Finansowego bank mo偶e stosowa膰 metody statystyczne do obliczania wymog贸w kapita艂owych.

4. Bank, w celu ustalania wymog贸w kapita艂owych, mo偶e na warunkach, zasadach i w spos贸b okre艣lony w uchwale Komisji Nadzoru Finansowego, o kt贸rej mowa w ust. 6 pkt 5, korzysta膰 z ocen wiarygodno艣ci kredytowej nadawanych przez:

1) zewn臋trzne instytucje oceny wiarygodno艣ci kredytowej, okre艣lonych w uchwale Komisji Nadzoru Finansowego, o kt贸rej mowa w ust. 6 pkt 6,

2) agencje kredyt贸w eksportowych.

5. Banki, zewn臋trzne instytucje oceny wiarygodno艣ci kredytowej oraz agencje kredyt贸w eksportowych, z kt贸rych ocen korzystaj膮 banki, s膮 obowi膮zane udziela膰 Komisji Nadzoru Finansowego informacji niezb臋dnych do weryfikacji spe艂niania warunk贸w korzystania z tych ocen.

6. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y:

1) dodatkowe pozycje bilansu banku, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 2, oraz za kres, spos贸b i warunki ich wyznaczania,

2) szczeg贸艂owe warunki szacowania kapita艂u wewn臋trznego i dokonywania przez bank przegl膮d贸w, o kt贸rych mowa w ust. 2,

3) zakres i szczeg贸艂owe zasady wyznaczania wymog贸w kapita艂owych, w tym zakres i warunki stosowania metod, o kt贸rych mowa w ust. 3, oraz zakres informacji za艂膮czanych przez bank do wniosk贸w o wydanie zgody, o kt贸rej mowa w ust. 3 i w art. 128d ust. 1,

4) spos贸b i szczeg贸艂owe zasady obliczania wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci banku,

5) warunki i spos贸b korzystania z ocen wiarygodno艣ci kredytowej nadawanych przez zewn臋trzne instytucje oceny wiarygodno艣ci kredytowej oraz agencje kredyt贸w eksportowych, zasady powi膮zania ocen wiarygodno艣ci kredytowej nadawanych przez zewn臋trzne instytucje oceny wiarygodno艣ci kredytowej ze stopniami jako艣ci kredytowej i warunki zmiany takich powi膮za艅 oraz zasady korzystania przez bank z ocen wiarygodno艣ci kredytowej nadawanych przez agencje kredyt贸w eksportowych w celu ustalenia wymog贸w kapita艂owych,

6) oceny wiarygodno艣ci kredytowej nadawane przez zewn臋trzne instytucje oceny wiarygodno艣ci kredytowej, z kt贸rych bank mo偶e korzysta膰 w celu ustalenia wymog贸w kapita艂owych i zakres korzystania z tych ocen oraz ich powi膮zanie ze stopniami jako艣ci kredytowej,

7) zasady i warunki, zgodnie z kt贸rymi bank mo偶e uwzgl臋dnia膰 zawarcie um贸w, o kt贸rych mowa w art. 92a ust. 1 i 3 oraz art. 92d, na potrzeby wyznaczania wymog贸w kapita艂owych, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 2.

7. W przypadku niespe艂nienia wymog贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, bank jest obowi膮zany niezw艂ocznie powiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego.

8. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e okre艣li膰, w drodze uchwa艂y, wi膮偶膮ce banki normy ostro偶no艣ciowe, okre艣laj膮ce dopuszczalne ryzyko w dzia艂alno艣ci bank贸w inne ni偶 wymogi kapita艂owe, oraz zakres ich stosowania.

9. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, w szczeg贸lnie uzasadnionych przypadkach, wyrazi膰 zgod臋 na przekroczenie limitu dotycz膮cego wielko艣ci wk艂ad贸w niepieni臋偶nych, o kt贸rym mowa w ust. 1 pkt 1.

10. Uwzgl臋dnienie przez bank dodatkowych pozycji bilansu, o kt贸rych mowa w ust. 6 pkt 1, oraz stosowanie metod, o kt贸rych mowa w ust. 6 pkt 3, przy spe艂nieniu warunk贸w okre艣lonych na podstawie tych przepis贸w mo偶e by膰 uzale偶nione od uzyskania zgody Komisji Nadzoru Finansowego innej ni偶 wskazana w ust. 3.>


Art. 128a. Bank jest obowi膮zany do udzielenia na 偶膮danie Komisji Nadzoru Finansowego wszelkich informacji dotycz膮cych struktury funduszy w艂asnych, o kt贸rych mowa w art. 127, oraz dotycz膮cych spe艂nienia wymog贸w i norm okre艣lonych w art. 128.


Art. 128b.

1. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, na wniosek banku pa艅stwowego, wy艂膮czy膰 cz臋艣膰 dzia艂alno艣ci lub ca艂膮 dzia艂alno艣膰 tego banku, zwi膮zan膮 z obs艂ug膮 funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych temu bankowi na podstawie odr臋bnych ustaw, lub w ramach realizacji przez ten bank program贸w rz膮dowych, z obowi膮zku spe艂niania niekt贸rych wymog贸w i norm, o kt贸rych mowa w ustawie.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, na wniosek banku pa艅stwowego, wyda膰 zezwolenie na powierzenie innemu bankowi dokonywania oceny zdolno艣ci do sp艂aty zobowi膮zania i analizy ryzyka wyp艂aty zobowi膮zania w przypadku:

1) udzielenia temu bankowi przez bank pa艅stwowy gwarancji lub por臋cze艅 portfela kredytowego rozumianego jako zbi贸r pojedynczych kredyt贸w, udzielonych przez ten bank, dla kt贸rego 艂膮czn膮 kwot臋 limitu gwarancji lub por臋cze艅 na okre艣lony czas ustala umowa mi臋dzy tym bankiem a bankiem pa艅stwowym;

2) udzielenia por臋czenia lub gwarancji portfela nale偶ytego wykonania innych zobowi膮za艅 rozumianego jako zbi贸r pojedynczych um贸w cywilnoprawnych, dla kt贸rego 艂膮czn膮 kwot臋 limitu por臋cze艅 lub gwarancji okre艣la umowa mi臋dzy bankiem a bankiem pa艅stwowym.


Art. 128c. Bank jest obowi膮zany zg艂osi膰 do Komisji Nadzoru Finansowego z 30-dniowym wyprzedzeniem zamiar nabycia pakietu akcji lub udzia艂贸w, kt贸rego warto艣膰 b臋dzie przekracza艂a 5% funduszy w艂asnych banku.


Art. 128d.

1. Bank b臋d膮cy unijn膮 instytucj膮 dominuj膮c膮 i podmioty zale偶ne od tego banku dzia艂aj膮ce z tym bankiem w holdingu, oraz podmioty zale偶ne od unijnego podmiotu dominuj膮cego w holdingu finansowym, mog膮 stosowa膰 wsp贸lnie metody statystyczne, o kt贸rych mowa w art. 128 ust. 3, po uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego, udzielaj膮c zgody mo偶e okre艣li膰 w jej tre艣ci warunki i terminy dotycz膮ce stosowania tych metod.

2. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje zgod臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, w terminie 6 miesi臋cy od dnia wp艂yni臋cia kompletnego wniosku o jej wydanie. Do post臋powania z wnioskiem w sprawie o wydanie zgody stosuje si臋 odpowiednio art. 33.

3. Komisja Nadzoru Finansowego wydaj膮c zgod臋 wsp贸艂pracuje z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi, d膮偶膮c do osi膮gni臋cia wsp贸lnego stanowiska, zar贸wno co do samego rozstrzygni臋cia, jak i jego przes艂anek.

4. Je偶eli w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 2, Komisja Nadzoru Finansowego oraz w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze nie osi膮gn膮 porozumienia, Komisja Nadzoru Finansowego wydaje zgod臋, bior膮c pod uwag臋 opinie wyra偶one przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze. W tre艣ci uzasadnienia decyzji Komisja Nadzoru Finansowego uwzgl臋dnia pogl膮dy i zastrze偶enia innych w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych otrzymane w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 2.

5. Decyzj臋 w sprawie zgody otrzymuj膮 w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze.

6. W przypadku gdy zgod臋 na wsp贸lne stosowanie z bankiem metod statystycznych przez unijne instytucje dominuj膮ce i ich podmioty zale偶ne lub podmioty zale偶ne od unijnego podmiotu dominuj膮cego w holdingu finansowym wydaj膮 inne w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze, Komisja Nadzoru Finansowego wsp贸艂pracuje z nimi przy wydawaniu przez te w艂adze zgody.

7. Bank, o kt贸rym mowa w ust. 6, informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego o zamiarze wsp贸lnego stosowania metod statystycznych oraz o planowanym zakresie i terminie z艂o偶enia wniosku o wydanie zgody przez w艂a艣ciw膮 w艂adz臋 nadzorcz膮, o kt贸rej mowa w ust. 6.

8. Bank, o kt贸rym mowa w ust. 6, niezw艂ocznie po z艂o偶eniu wniosku o wydanie zgody, przez w艂a艣ciw膮 w艂adz臋 nadzorcz膮, o kt贸rej mowa w ust. 6, przedstawia Komisji Nadzoru Finansowego wniosek w zakresie dotycz膮cym banku. Art. 141g ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio.

9. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wyrazi膰 opini臋 w zakresie post臋powania, o kt贸rym mowa w ust. 6, w terminie umo偶liwiaj膮cym wydanie przez w艂a艣ciw膮 w艂adz臋 nadzorcz膮 zgody w terminie 6 miesi臋cy od dnia otrzymania przez t臋 w艂adz臋 wniosku o jej wydanie.

10. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje bankowi, o kt贸rym mowa w ust. 6, rozstrzygni臋cie w przedmiocie wniosku o wsp贸lne stosowanie metod statystycznych wydane przez w艂a艣ciw膮 w艂adz臋 nadzorcz膮.


Art. 129.

1. Banki prowadz膮 samodzielnie gospodark臋 finansow膮 na podstawie planu finansowego w spos贸b zapewniaj膮cy pokrycie z uzyskanych przychod贸w koszt贸w dzia艂alno艣ci oraz zobowi膮za艅.

2. Tworzenie z odpis贸w z zysku netto funduszy oraz ich przeznaczenie, a tak偶e zasady pokrywania strat okre艣la statut banku.

3. Przeznaczenie do podzia艂u mi臋dzy akcjonariuszy kwoty przekraczaj膮cej zysk za ostatni rok obrotowy, pomniejszony o niepokryte straty, akcje w艂asne oraz o kwoty, kt贸re nie mog膮 by膰 przeznaczone na wyp艂at臋 dywidendy, wymaga zgody Komisji Nadzoru Finansowego.


Art. 130.

1. Banki mog膮 tworzy膰 w ci臋偶ar koszt贸w rezerw臋 na ryzyko og贸lne, s艂u偶膮c膮 pokryciu niezidentyfikowanego ryzyka zwi膮zanego z prowadzeniem dzia艂alno艣ci bankowej. Banki tworz膮 i rozwi膮zuj膮 t臋 rezerw臋 na podstawie oceny tego ryzyka, uwzgl臋dniaj膮cej w szczeg贸lno艣ci wielko艣膰 nale偶no艣ci oraz udzielonych zobowi膮za艅 pozabilansowych.

2. Wielko艣膰 rocznego odpisu na rezerw臋 na ryzyko og贸lne, o kt贸rej mowa w ust. 1, wynosi:

1) co najwy偶ej 1,5% niesp艂aconej kwoty kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych pomniejszonej o kwot臋 kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych, zaklasyfikowanych zgodnie z odr臋bnymi przepisami do kategorii straconych wed艂ug stanu na koniec poprzedniego roku obrotowego,

2) nie wi臋cej ni偶 kwota odpisu dokonanego w bie偶膮cym roku obrotowym z zysku za rok poprzedni na fundusz og贸lnego ryzyka, o kt贸rym mowa w art. 127 ust. 2 pkt 2 lit. a).

3. Odpis, o kt贸rym mowa w ust. 2, mo偶e by膰 dokonywany nie cz臋艣ciej ni偶 raz w miesi膮cu w r贸wnych kwotach. Do czasu dokonania odpisu na fundusz og贸lnego ryzyka w bie偶膮cym roku obrotowym podstaw膮 wyznaczania kwot mog膮 by膰 przewidywania lub propozycje tego odpisu zawarte w planie finansowym.

4. Bank rozwi膮zuje rezerw臋 na ryzyko og贸lne, je偶eli w ocenie banku usta艂y okoliczno艣ci uzasadniaj膮ce dalsze jej utrzymywanie.


Rozdzia艂 11 Nadz贸r bankowy

Art. 131.

1. Dzia艂alno艣膰 bank贸w, oddzia艂贸w i przedstawicielstw bank贸w zagranicznych, oddzia艂贸w i przedstawicielstw instytucji kredytowych podlega nadzorowi bankowemu sprawowanemu przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego w zakresie i na zasadach okre艣lonych w niniejszej ustawie i w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2. Nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 oddzia艂u lub przedstawicielstwa banku zagranicznego w kraju oraz oddzia艂u lub przedstawicielstwa banku krajowego za granic膮, w tym zakres i tryb dokonywania czynno艣ci kontrolnych, mo偶e by膰 wykonywany w zakresie uzgodnionym w porozumieniu Komisji Nadzoru Finansowego z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi.

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e, stosownie do postanowie艅 porozumienia, o kt贸rym mowa w ust. 2, udzieli膰 informacji dotycz膮cych banku organowi nadzoru bankowego innego kraju, je偶eli:

1) wskutek tego nie zostanie naruszony interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej,

2) zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji tylko na potrzeby nadzoru bankowego,

3) zagwarantowane jest, 偶e przekazywanie udzielonych informacji poza organ nadzoru bankowego mo偶liwe jest wy艂膮cznie po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Finansowego.

4.-6. (uchylone).

7. (uchylony).


Art. 131a.

1. Banki s膮 obowi膮zane do wnoszenia wp艂at z tytu艂u nadzoru bankowego, stanowi膮cych iloczyn sumy aktyw贸w bilansowych bank贸w i stawki nie przekraczaj膮cej 0,024%.

2. Nale偶no艣ci z tytu艂u wp艂at na finansowanie koszt贸w nadzoru, o kt贸rych mowa w ust. 1, podlegaj膮 egzekucji w trybie przepis贸w o post臋powaniu egzekucyjnym w administracji.

3. Prezes Rady Ministr贸w okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, terminy uiszczania, wysoko艣膰 i spos贸b obliczania wp艂at, o kt贸rych mowa w ust. 1, uwzgl臋dniaj膮c zapewnienie skuteczno艣ci sprawowanego nadzoru.

4. W przypadku niedotrzymania terminu uiszczania wp艂at, ustalonego na podstawie ust. 3, pobiera si臋 odsetki w wysoko艣ci odsetek ustawowych.


Art. 132. Minister w艂a艣ciwy do spraw instytucji finansowych lub minister w艂a艣ciwy do spraw Skarbu Pa艅stwa mo偶e wyst膮pi膰 do Komisji Nadzoru Finansowego o podj臋cie czynno艣ci lub 艣rodk贸w w ramach nadzoru, o kt贸rych mowa w art. 133 i art. 138.


Art. 133.

1. Celem nadzoru jest zapewnienie:

1) bezpiecze艅stwa 艣rodk贸w pieni臋偶nych gromadzonych na rachunkach bankowych,

2) zgodno艣ci dzia艂alno艣ci bank贸w z przepisami niniejszej ustawy, ustawy o Narodowym Banku Polskim, statutem oraz decyzj膮 o wydaniu zezwolenia na utworzenie banku,

3) zgodno艣ci dzia艂alno艣ci prowadzonej przez banki zgodnie z art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi z przepisami tej ustawy, niniejszej ustawy oraz statutem.

2. Czynno艣ci podejmowane w ramach nadzoru bankowego polegaj膮 w szczeg贸lno艣ci na:

1) dokonywaniu oceny sytuacji finansowej bank贸w, w tym badaniu wyp艂acalno艣ci, jako艣ci aktyw贸w, p艂ynno艣ci p艂atniczej, wyniku finansowego bank贸w,

2) badaniu jako艣ci systemu zarz膮dzania bankiem, w szczeg贸lno艣ci systemu zarz膮dzania ryzykiem oraz systemu kontroli wewn臋trznej,

3) badaniu zgodno艣ci udzielanych kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych, akredytyw, gwarancji bankowych i por臋cze艅 oraz emitowanych bankowych papier贸w warto艣ciowych z obowi膮zuj膮cymi w tym zakresie przepisami,

4) badaniu zabezpieczenia i terminowo艣ci sp艂aty kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych,

5) badaniu przestrzegania limit贸w, o kt贸rych mowa w art. 71 i art. 79a, oraz ocenie procesu identyfikacji, monitorowania i kontroli koncentracji zaanga偶owa艅, w tym du偶ych zaanga偶owa艅,

6) badaniu przestrzegania przez bank, okre艣lonych przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego norm dopuszczalnego ryzyka w dzia艂alno艣ci bank贸w, zarz膮dzania ryzykiem prowadzonej dzia艂alno艣ci, w tym dostosowania do rodzaju i skali dzia艂alno艣ci banku procesu identyfikacji i monitorowania ryzyka oraz sprawozdawania o ryzyku,

7) dokonywaniu oceny szacowania, utrzymywania i przegl膮du kapita艂u wewn臋trznego.

3. Czynno艣ci kontrolne podejmowane przez pracownik贸w Urz臋du Komisji Nadzoru Finansowego s膮 wykonywane po okazaniu legitymacji s艂u偶bowej oraz dor臋czeniu upowa偶nienia wydanego przez Przewodnicz膮cego Komisji Nadzoru Finansowego.

3a. Do kontroli dzia艂alno艣ci gospodarczej przedsi臋biorcy stosuje si臋 przepisy rozdzia艂u 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej.

4. Komisja Nadzoru Finansowego, Narodowy Bank Polski oraz osoby wykonuj膮ce czynno艣ci nadzoru bankowego nie ponosz膮 odpowiedzialno艣ci za szkod臋 wynik艂膮 ze zgodnego z przepisami ustaw dzia艂ania lub zaniechania, kt贸re pozostaje w zwi膮zku ze sprawowanym przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego nadzorem nad dzia艂alno艣ci膮 bank贸w, oddzia艂贸w i przedstawicielstw bank贸w zagranicznych, oddzia艂贸w instytucji kredytowych oraz nadzorem wykonywanym na podstawie przepis贸w ustawy z dnia 12 wrze艣nia 2002 r. o elektronicznych instrumentach p艂atniczych, nad instytucjami pieni膮dza elektronicznego i oddzia艂ami zagranicznych instytucji pieni膮dza elektronicznego.


Art. 134.

1. Badanie sprawozda艅 finansowych banku, a tak偶e oddzia艂u banku zagranicznego, mo偶e by膰 zlecone tylko bieg艂ym rewidentom, kt贸rzy spe艂niaj膮 normy, o kt贸rych mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 pa藕dziernika 1994 r. o bieg艂ych rewidentach i ich samorz膮dzie (Dz. U. z 2001 r. Nr 31, poz. 359).

2. Banki obowi膮zane s膮 przekazywa膰 do Komisji Nadzoru Finansowego zbadane jednostkowe i skonsolidowane sprawozdanie finansowe wraz z opini膮 i raportem bieg艂ego rewidenta w ci膮gu 15 dni od dnia ich zatwierdzenia oraz z odpisem uchwa艂y b膮d藕 postanowienia organu zatwierdzaj膮cego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.


Art. 135.

1. W przypadku stwierdzenia nieprawid艂owo艣ci w przeprowadzonym badaniu na zlecenie banku, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zobowi膮za膰 bank do zlecenia wskazanemu bieg艂emu rewidentowi zbadania prawid艂owo艣ci i rzetelno艣ci wszystkich sprawozda艅 finansowych sporz膮dzanych przez bank, kontroli ksi膮g rachunkowych, analizy portfela kredytowego oraz dokonania innych czynno艣ci okre艣lonych w art. 133 ust. 2. Je偶eli w wyniku przeprowadzonych bada艅 stwierdzono nieprawid艂owo艣ci, koszty badania ponosi bank.

2. Zlecenie badania okre艣lonego w ust. 1 mo偶e zosta膰 udzielone tak偶e bezpo艣rednio przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego. Koszty badania ponosi w贸wczas Komisja, z zastrze偶eniem ust. 3.

3. Je偶eli w wyniku badania zleconego przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego stwierdzono nieprawid艂owo艣ci, koszty badania ponosi bank.

4. Uwzgl臋dniaj膮c potrzeb臋 zachowania szczeg贸lnych 艣rodk贸w bezpiecze艅stwa, przy wyborze bieg艂ego rewidenta do badania sprawozdania finansowego banku okre艣lonego w ust. 2, przepis贸w ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zam贸wie艅 publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177, z p贸藕n. zm.13)) nie stosuje si臋.


Art. 136.

1. Bieg艂y rewident przeprowadzaj膮cy badanie sprawozda艅 finansowych banku oraz badanie, o kt贸rym mowa w art. 134 i art. 135, jest obowi膮zany niezw艂ocznie powiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o ujawnionych faktach wskazuj膮cych na:

1) pope艂nienie przest臋pstwa,

2) naruszenie przepis贸w reguluj膮cych dzia艂alno艣膰 banku,

3) naruszenie zasad dobrej praktyki bankowej lub inne zagro偶enie interes贸w klient贸w banku,

4) istnienie przes艂anek do wyra偶enia opinii negatywnej na temat sprawozdania finansowego banku lub odmowy wyra偶enia tej opinii.

2. Przy wykonywaniu przez bieg艂ych rewident贸w czynno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 135 ust. 2, stosuje si臋 do nich odpowiednio przepisy dotycz膮ce pracownik贸w nadzoru bankowego wykonuj膮cych te czynno艣ci.

3. Przepisy ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do bieg艂ych rewident贸w badaj膮cych sprawozdania finansowe podmiot贸w posiadaj膮cych bliskie powi膮zania z bankiem.


13) Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1207, Nr 145, poz. 1537 i Nr 273, poz. 2703.


Art. 137. Komisja Nadzoru Finansowego:

1) okre艣la, w drodze uchwa艂y, zakres informacji, o kt贸rych mowa w art. 22a ust. 2, oraz wykaz informacji i dokument贸w, o kt贸rych mowa w art. 22b ust. 2,

1a) okre艣la, w drodze uchwa艂y, wykaz dokument贸w, o kt贸rych mowa w art. 6d ust. 2 pkt 1,

2) okre艣la, w drodze uchwa艂y, wykaz dokument贸w, o kt贸rych mowa w art. 31 ust. 2 pkt 3,

3) mo偶e ustala膰 wi膮偶膮ce banki normy p艂ynno艣ci oraz inne normy dopuszczalne- go ryzyka w dzia艂alno艣ci bank贸w,

4) mo偶e okre艣li膰, w drodze uchwa艂y, szczeg贸艂owe zasady zarz膮dzania ryzykiem zwi膮zanym z dzia艂alno艣ci膮, o kt贸rej mowa w art. 6a-6d,

5) mo偶e wydawa膰 rekomendacje dotycz膮ce dobrych praktyk ostro偶nego i stabilnego zarz膮dzania bankami.


Art. 137a.

Dla potrzeb sprawdzenia przestrzegania przez banki norm i limit贸w okre艣lonych ustaw膮, wielko艣ci wyra偶one w walutach obcych w rozumieniu przepis贸w prawa dewizowego przelicza si臋 na z艂ote, a wielko艣ci indeksowane do walut wymienialnych wyznacza si臋 - wed艂ug kurs贸w 艣rednich og艂aszanych przez Narodowy Bank Polski na dzie艅 dokonywania sprawdzenia.


Art. 138.

1. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e w ramach nadzoru zaleci膰 bankowi w szczeg贸lno艣ci:

1) podj臋cie 艣rodk贸w koniecznych do przywr贸cenia p艂ynno艣ci p艂atniczej lub osi膮gni臋cia i przestrzegania norm, o kt贸rych mowa w art. 137,

2) zwi臋kszenie funduszy w艂asnych,

3) zaniechanie okre艣lonych form reklamy.

4) opracowanie i stosowanie procedur, kt贸re zapewni膮 utrzymywanie, bie偶膮ce szacowanie i przegl膮d kapita艂u wewn臋trznego oraz funkcjonowanie systemu zarz膮dzania bankiem,

5) zastosowanie szczeg贸lnych zasad tworzenia rezerw na ryzyko zwi膮zane z dzia艂alno艣ci膮 bank贸w lub odpis贸w z tytu艂u utraty warto艣ci aktyw贸w, lub szczeg贸lnego traktowania aktyw贸w przy obliczaniu wymog贸w kapita艂owych,

6) ograniczenie ryzyka wyst臋puj膮cego w dzia艂alno艣ci banku.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e nakaza膰 bankowi wstrzymanie wyp艂at z zysku lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu przywr贸cenia p艂ynno艣ci p艂atniczej lub osi膮gni臋cia norm, o kt贸rych mowa w art. 137.

3. W razie stwierdzenia, 偶e bank nie realizuje zalece艅 okre艣lonych w ust. 1 lub nakaz贸w okre艣lonych w ust. 2, a tak偶e gdy dzia艂alno艣膰 banku jest wykonywana z naruszeniem prawa lub statutu albo stwarza zagro偶enie dla interes贸w posiadaczy rachunk贸w bankowych lub uczestnik贸w obrotu instrumentami finansowymi, Komisja Nadzoru Finansowego, po uprzednim upomnieniu na pi艣mie, mo偶e:

1) wyst膮pi膰 do w艂a艣ciwego organu banku z wnioskiem o odwo艂anie prezesa, wiceprezesa lub innego cz艂onka zarz膮du banku bezpo艣rednio odpowiedzialnego za stwierdzone nieprawid艂owo艣ci,

2) zawiesi膰 w czynno艣ciach cz艂onk贸w zarz膮du, o kt贸rych mowa w pkt 1, do czasu podj臋cia uchwa艂y w sprawie wniosku o ich odwo艂anie przez rad臋 nadzorcz膮 na najbli偶szym posiedzeniu; zawieszenie w czynno艣ciach polega na wy艂膮czeniu z podejmowania decyzji za bank w zakresie jego praw i obowi膮zk贸w maj膮tkowych,

3) ograniczy膰 zakres dzia艂alno艣ci banku lub jego jednostek organizacyjnych,

3a) na艂o偶y膰 na bank kar臋 finansow膮 w wysoko艣ci do 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania - kar臋 finansow膮 w wysoko艣ci do 10% prognozowanego przychodu okre艣lonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej ban ku, nie wi臋ksz膮 jednak ni偶 10 000 000 z艂; przepisy art. 141 ust. 4 i 5 stosuje si臋 odpowiednio,

4) uchyli膰 zezwolenie na utworzenie banku i podj膮膰 decyzj臋 o likwidacji banku; art. 147 ust. 3 i art. 153-156 stosuje si臋 odpowiednio.

3a. Decyzja Komisji Nadzoru Finansowego o ograniczeniu zakresu dzia艂alno艣ci banku mo偶e zawiera膰 warunki i terminy.

4. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e tak偶e zawiesi膰 w czynno艣ciach cz艂onka zarz膮du w przypadku:

1) przedstawienia mu zarzut贸w w post臋powaniu karnym lub w post臋powaniu w sprawie o przest臋pstwo skarbowe,

2) spowodowania znacznych strat maj膮tkowych banku.

Postanowienia ust. 3 pkt 2 stosuje si臋 odpowiednio.

5. Komisja Nadzoru Finansowego odwo艂uje cz艂onka zarz膮du banku w przypadku prawomocnego skazania go za przest臋pstwo wymienione w art. 22b ust. 3 pkt 1.

6. Ograniczenie zakresu dzia艂alno艣ci banku lub uchylenie zezwolenia na utworzenie banku mo偶e r贸wnie偶 nast膮pi膰 w razie stwierdzenia, 偶e bank:

1) przesta艂 spe艂nia膰 warunki ustalone w zezwoleniu,

2) uzyska艂 zezwolenie na podstawie fa艂szywych dokument贸w, nieprawdziwych o艣wiadcze艅 lub wskutek innych dzia艂a艅 sprzecznych z prawem,

3) przez okres d艂u偶szy ni偶 6 miesi臋cy nie prowadzi dzia艂alno艣ci bankowej,

4) sta艂 si臋 podmiotem zale偶nym od os贸b, wobec kt贸rych nie jest mo偶liwe skuteczne wykonywanie przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego nadzoru nad bankiem ze wzgl臋du na przepisy prawa obowi膮zuj膮ce w miejscu ich zamieszkania lub siedziby, lub ze wzgl臋du na powi膮zania tych os贸b z innymi podmiotami,

5) nie wype艂nia obowi膮zk贸w okre艣lonych w rozdziale 11b.

6a. Komisja Nadzoru Finansowego uchyla zezwolenie na utworzenie oddzia艂u banku zagranicznego, je艣li w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze kraju, w kt贸rym bank zagraniczny ma swoj膮 siedzib臋 lub miejsce sprawowania zarz膮du, uchyli艂y zezwolenie na prowadzenie dzia艂alno艣ci bankowej przez ten bank.

6b. Przed uchyleniem zezwolenia na utworzenie oddzia艂u banku zagranicznego Komisja Nadzoru Finansowego zasi臋gnie opinii w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych kraju, w kt贸rym bank zagraniczny ma swoj膮 siedzib臋 lub miejsce sprawowania zarz膮du, je偶eli porozumienie, o kt贸rym mowa w art. 131 ust. 2, przewiduje zasi臋gni臋cie opinii. W razie konieczno艣ci natychmiastowego uchylenia zezwolenia Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e odst膮pi膰 od zasi臋gni臋cia opinii.

6c. O uchyleniu zezwolenia, o kt贸rym mowa w ust. 6a, Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze banku zagranicznego.

6d. O uchyleniu zezwolenia na utworzenie banku krajowego Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa, w kt贸rym dzia艂a oddzia艂 tego banku.

7. 艢rodki podejmowane w ramach nadzoru nie mog膮 narusza膰 um贸w zawartych przez bank, z wy艂膮czeniem um贸w:

1) o kt贸rych mowa w art. 92a ust. 1 i 3 oraz w art. 92d,

2) zawartych przez bank krajowy z podmiotami dzia艂aj膮cymi w tym samym holdingu oraz um贸w zawartych przez bank krajowy z podmiotami, z kt贸rymi posiada bliskie powi膮zania.


Art. 138a. 1. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e:

1) zobowi膮za膰 bank do zwi臋kszenia funduszy w艂asnych,

2) na艂o偶y膰 na bank dodatkowy wym贸g kapita艂owy ponad warto艣膰 wynikaj膮c膮 z wymog贸w kapita艂owych obliczonych zgodnie ze szczeg贸艂owymi zasadami okre艣lonymi przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego na podstawie uchwa艂y, o kt贸rej mowa w art. 128 ust. 6 pkt 1 i 3-7, w szczeg贸lno艣ci w przypadku negatywnych ustale艅 dokonanych w trakcie czynno艣ci podejmowanych w ramach nadzoru bankowego, w tym odnosz膮cych si臋 do funkcjonowania systemu zarz膮dzania ryzykiem i systemu kontroli wewn臋trznej lub identyfikacji, monitorowania i kontroli koncentracji zaanga偶owa艅, w tym du偶ych zaanga偶owa艅.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e tak偶e na艂o偶y膰 dodatkowy wym贸g kapita艂owy w przypadku stwierdzenia niedostosowania kapita艂u wewn臋trznego do skali ryzyka wyst臋puj膮cego w dzia艂alno艣ci banku oraz istotnych nieprawid艂owo艣ci w zarz膮dzaniu ryzykiem.


Art. 138b.

1. Komisja Nadzoru Finansowego, podejmuj膮c w ramach sprawowania nadzoru skonsolidowanego decyzj臋 o zastosowaniu 艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w art. 138a ust. 1 pkt 2 i ust. 2, wsp贸艂pracuje z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi sprawuj膮cymi nadz贸r nad podmiotami dzia艂aj膮cymi w tym samym co bank holdingu, d膮偶膮c do osi膮gni臋cia wsp贸lnego stanowiska zar贸wno co do rozstrzygni臋cia, jak i oceny jego przes艂anek.

2. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, w terminie 4 miesi臋cy od dnia dostarczenia w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym sprawuj膮cym nadz贸r nad podmiotami dzia艂aj膮cymi w tym samym co bank holdingu propozycji stanowiska zawieraj膮cego ocen臋 ryzyka holdingu.

3. W przypadku braku wsp贸lnego stanowiska Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zasi臋gn膮膰 opinii Europejskiego Urz臋du Nadzoru Bankowego. Komisja Nadzoru Finansowego zasi臋ga opinii Europejskiego Urz臋du Nadzoru Bankowego tak偶e na wniosek w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, o kt贸rych mowa w ust. 2.

4. Je偶eli w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 2, Komisja Nadzoru Finansowego oraz w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze nie osi膮gn膮 porozumienia, Komisja Nadzoru Finansowego, podejmuj膮c decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, bierze pod uwag臋 opinie wyra偶one przez te w艂adze oraz uzasadnia istotne odst臋pstwa od opinii w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, otrzymanych w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 2.

5. W przypadku zasi臋gni臋cia opinii, o kt贸rej mowa w ust. 3, Komisja Nadzoru Finansowego wydaj膮c decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, bierze pod uwag臋 t臋 opini臋 oraz uzasadnia istotne odst臋pstwa od tej opinii. Wydaj膮c decyzj臋, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e okre艣li膰 w jej tre艣ci warunki i terminy zastosowania 艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w art. 138a ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

6. W przypadku gdy w艂a艣ciwa w艂adza nadzorcza sprawuj膮ca nadz贸r skonsolidowany nad bankiem krajowym dzia艂aj膮cym w jednym z holding贸w, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2-5, zwraca si臋 do Komisji Nadzoru Finansowego o opini臋 w sprawie zastosowania 艣rodka okre艣lonego w art. 138a ust. 2, przepisy ust. 1-4 stosuje si臋 odpowiednio.

7. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje raz w roku oceny przes艂anek oraz skutk贸w wydania decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1. Przes艂anki oraz skutki decyzji wydanej w przypadku braku wsp贸lnego stanowiska mog膮 by膰 poddane ocenie tak偶e, je偶eli wyst膮pi o to w艂a艣ciwa w艂adza nadzorcza.


Art. 139.

1. Banki oraz oddzia艂y i przedstawicielstwa bank贸w zagranicznych w kraju s膮 obowi膮zane:

1) zawiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o podj臋ciu i zaprzestaniu dzia艂alno艣ci; dotyczy to r贸wnie偶 podj臋cia i zaprzestania dzia艂alno艣ci przez oddzia艂 banku krajowego w kraju,

2) umo偶liwi膰 upowa偶nionym osobom wykonywanie czynno艣ci okre艣lonych w art. 133 ust. 2, a w szczeg贸lno艣ci udost臋pni膰 do wgl膮du ksi臋gi, bilanse, rejestry, plany, sprawozdania i inne dokumenty oraz umo偶liwi膰, na pisemne 偶膮danie, sporz膮dzenie kopii tych dokument贸w i innych no艣nik贸w informacji, jak r贸wnie偶 udziela膰 wyja艣nie艅 偶膮danych przez te osoby,

3) niezw艂ocznie zawiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o 艣rodkach, jakie zostan膮 podj臋te w celu usuni臋cia nieprawid艂owo艣ci stwierdzonych w ramach nadzoru, oraz stosowa膰 si臋 do wydanych decyzji i zalece艅.

2. Przy wykonywaniu nadzoru nad dzia艂alno艣ci膮 oddzia艂u banku zagranicznego przepisy art. 138 stosuje si臋 odpowiednio.


Art. 140. Bank krajowy, kt贸rego oddzia艂 lub przedstawicielstwo zosta艂o otwarte za granic膮, jest obowi膮zany zawiadomi膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o podj臋ciu i zaprzestaniu dzia艂alno艣ci przez oddzia艂 lub przedstawicielstwo.


Art. 140a. 1. Przed wydaniem zezwolenia na utworzenie banku krajowego Komisja Nadzoru Finansowego zasi臋ga opinii w艂adz nadzorczych pa艅stwa cz艂onkowskiego, gdy bank ten b臋dzie:

1) podmiotem zale偶nym od:

a) instytucji kredytowej,

b) podmiotu dominuj膮cego wobec instytucji kredytowej,

c) zak艂adu ubezpiecze艅, zak艂adu reasekuracji lub firmy inwestycyjnej, kt贸re uzyska艂y odpowiednie zezwolenia na wykonywanie dzia艂alno艣ci w pa艅stwie cz艂onkowskim,

d) podmiotu dominuj膮cego wobec zak艂adu ubezpiecze艅, zak艂adu reasekuracji lub firmy inwestycyjnej, kt贸re uzyska艂y odpowiednie zezwolenia na wykonywanie dzia艂alno艣ci w pa艅stwie cz艂onkowskim,

2) kontrolowany przez te same osoby fizyczne lub prawne, kt贸re kontroluj膮 instytucj臋 kredytow膮, zak艂ad ubezpiecze艅, zak艂ad reasekuracji lub firm臋 inwestycyjn膮, kt贸re uzyska艂y odpowiednie zezwolenia na wykonywanie dzia艂alno艣ci w pa艅stwie cz艂onkowskim.

2. Komisja Nadzoru Finansowego zasi臋ga opinii w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, dokonuj膮c oceny os贸b zaanga偶owanych w zarz膮dzanie innym podmiotem tej samej grupy w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym. Komisja Nadzoru Finansowego i inne polskie w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze przekazuj膮 sobie nawzajem oraz innym w艂a艣ciwym w艂adzom nadzorczym wszelkie informacje niezb臋dne dla udzielenia zezwolenia i cel贸w bie偶膮cego wykonywania nadzoru.


Art. 140b. Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia Komisj臋 Europejsk膮 o przypadkach, w kt贸rych obowi膮zek powiadomienia wynika z dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady, a w szczeg贸lno艣ci z Dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnosz膮cej si臋 do podejmowania i prowadzenia dzia艂alno艣ci przez instytucje kredytowe (Dz. U. WE L 126 z 26.05.2000 r.).


Art. 140c.

1. Komisja Nadzoru Finansowego informuje Komisj臋 Europejsk膮 o ka偶dym przypadku utraty mocy lub uchylenia zezwolenia na utworzenie banku krajowego lub oddzia艂u banku zagranicznego.

2. W informacji, o kt贸rej mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego podaje powody utraty mocy lub uchylenia zezwolenia na utworzenie banku krajowego lub oddzia艂u banku zagranicznego.


Art. 141.

1. W razie niewykonywania zalece艅 dotycz膮cych prowadzenia dzia艂alno艣ci z naruszeniem przepis贸w prawa, statutu, odmowy udzielenia wyja艣nie艅, informacji, o kt贸rych mowa w art. 139, lub w razie niewykonania obowi膮zk贸w, okre艣lonych w rozdziale 11b, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e nak艂ada膰 na cz艂onk贸w zarz膮du banku kary pieni臋偶ne do wysoko艣ci trzykrotnego miesi臋cznego wynagrodzenia brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesi膮ce przed na艂o偶eniem kary.

2. Kara nie mo偶e by膰 na艂o偶ona, je偶eli od uzyskania przez nadz贸r bankowy wiadomo艣ci o czynie okre艣lonym w ust. 1 up艂yn臋艂o wi臋cej ni偶 6 miesi臋cy albo od pope艂nienia tego czynu up艂yn臋艂o wi臋cej ni偶 2 lata.

3. Wymierzenie kary pieni臋偶nej nie stanowi przeszkody do zastosowania innych 艣rodk贸w przewidzianych w niniejszym rozdziale.

4. Komisja Nadzoru Finansowego odprowadza kwoty wyegzekwowane z tytu艂u kar pieni臋偶nych na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

5. Kara, o kt贸rej mowa w ust. 1, podlega egzekucji w trybie przepis贸w o post臋powaniu egzekucyjnym w administracji.


Rozdzia艂 11a Nadz贸r nad oddzia艂ami instytucji kredytowych

Art. 141a.

1. W przypadku gdy instytucja kredytowa prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej nie przestrzega przepis贸w prawa polskiego, Komisja Nadzoru Finansowego:

1) wzywa, w formie pisemnej, t臋 instytucj臋 do przestrzegania przepis贸w prawa polskiego i wyznacza jej odpowiedni termin do usuni臋cia stwierdzonych nieprawid艂owo艣ci,

2) po bezskutecznym up艂ywie terminu, o kt贸rym mowa w pkt 1, zawiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego o stwierdzonych nieprawid艂owo艣ciach.

2. W przypadku gdy pomimo zastosowania 艣rodk贸w przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego oddzia艂 instytucji kredytowej nadal nie przestrzega przepis贸w prawa polskiego oraz w przypadku nieadekwatno艣ci tych 艣rodk贸w do zaistnia艂ego naruszenia prawa lub niemo偶no艣ci ich zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zastosowa膰 odpowiednio 艣rodki okre艣lone w art. 138 ust. 3 pkt 1 i 3 i art. 141, a w zakresie p艂ynno艣ci - w art. 138 ust. 1 pkt 1 i ust. 2.

3. W nag艂ych przypadkach, przed zastosowaniem procedur, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, Komisja Nadzoru Finansowego, maj膮c na wzgl臋dzie ochron臋 interes贸w deponent贸w, mo偶e, bez konieczno艣ci uprzedniego pisemnego upomnienia, odpowiednio zastosowa膰 艣rodki, o kt贸rych mowa w art. 138 ust. 3 pkt 1, 3 i 3a.

3a. W przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 3, Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego o zastosowanych wobec oddzia艂u instytucji kredytowej 艣rodkach nadzorczych.

4. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego wydanych w trybie ust. 2 i 3 przepisu art. 127 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.

5. Od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o kt贸rych mowa w ust. 2 i 3, instytucja kredytowa mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia jej dor臋czenia.


Art. 141b.

1. Komisja Nadzoru Finansowego po otrzymaniu od w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych pa艅stwa goszcz膮cego informacji, i偶 bank krajowy wykonuj膮cy czynno艣ci na jego terytorium poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej narusza obowi膮zuj膮ce w pa艅stwie goszcz膮cym przepisy prawa, mo偶e zastosowa膰 w stosunku do banku 艣rodki przewidziane w art. 138 ust. 3.

2. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego wydanych na podstawie ust. 1 przepisu art. 127 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.

3. Decyzj臋 Komisji Nadzoru Finansowego, wydan膮 na podstawie ust. 1, bank krajowy mo偶e zaskar偶y膰 do s膮du administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia jej dor臋czenia.


Art. 141c.

1. Nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 instytucji kredytowej prowadz膮cej dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej sprawuj膮, z zastrze偶eniem ust. 2, art. 42c ust. 1 i art. 141a ust. 2, w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego.

2. Komisja Nadzoru Finansowego obowi膮zana jest do sprawowania nadzoru nad oddzia艂ami instytucji kredytowych w zakresie przestrzegania obowi膮zku okre艣lonego w art. 8.

3. Nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 banku krajowego, prowadz膮cego dzia艂alno艣膰 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej, sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego.


Art. 141d.

1. Pracownicy Urz臋du Komisji Nadzoru Finansowego wykonuj膮 czynno艣ci kontrolne w oddzia艂ach instytucji kredytowych, w zakresie okre艣lonym w art. 42c ust. 1i art.141c ust.2, a w pozosta艂ym zakresie na podstawie upowa偶nienia, o kt贸rym mowa w ust. 2.

2. W艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego mog膮 przeprowadza膰 czynno艣ci kontrolne w oddziale, o kt贸rym mowa w ust. 1, we w艂asnym zakresie lub poprzez osoby przez nie upowa偶nione, po uprzednim zawiadomieniu Komisji Nadzoru Finansowego o terminie i zakresie przeprowadzanej kontroli.


Art. 141e.

1. Komisja Nadzoru Finansowego i w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego instytucji kredytowej prowadz膮cej dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddzia艂 lub w ramach dzia艂alno艣ci transgranicznej przekazuj膮 sobie wzajemnie informacje niezb臋dne do monitorowania p艂ynno艣ci i wyp艂acalno艣ci tych instytucji, a tak偶e informacje dotycz膮ce w szczeg贸lno艣ci:

1) zarz膮dzania i struktury w艂asno艣ci instytucji kredytowych,

2) zasad gwarantowania depozyt贸w,

3) koncentracji zaanga偶owa艅,

4) zasad rachunkowo艣ci,

5) stosowanych procedur administracyjnych,

6) systemu kontroli wewn臋trznej,

7) trybu i zasad przeprowadzania czynno艣ci kontrolnych,

8) 艣rodk贸w podj臋tych w ramach nadzoru.

2. Komisja Nadzoru Finansowego i w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego, na kt贸rego terytorium bank krajowy prowadzi dzia艂alno艣膰 przekazuj膮 sobie wzajemnie informacje, o kt贸rych mowa w ust. 1.

3. Wzajemne przekazywanie informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, mo偶e odbywa膰 si臋 tak偶e na podstawie porozumienia zawartego przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi.


Rozdzia艂 11b Nadz贸r skonsolidowany

Art. 141f. 1. Nadzorowi skonsolidowanemu podlega bank krajowy, kt贸ry dzia艂a w holdingu:

1) bankowym krajowym,

2) bankowym zagranicznym,

3) finansowym,

4) mieszanym,

5) hybrydowym.

2. Sprawowanie nad bankiem nadzoru skonsolidowanego nie wy艂膮cza stosowania odpowiednich przepis贸w ustawy reguluj膮cych dzia艂alno艣膰 banku jako podmiotu podlegaj膮cego nadzorowi indywidualnemu.

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zawiera膰 z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi innych pa艅stw porozumienia okre艣laj膮ce zakres i tryb wsp贸艂pracy przy wykonywaniu nadzoru skonsolidowanego nad bankami dzia艂aj膮cymi w holdingach, o kt贸rych mowa w ust. 1, nadzoru nad istotnymi oddzia艂ami bank贸w krajowych i istotnymi oddzia艂ami instytucji kredytowych oraz okre艣laj膮ce zakres i tryb dzia艂ania kolegi贸w, o kt贸rych mowa w ust. 18. Przepisy art. 131 ust. 3 pkt 2 i 3 stosuje si臋 odpowiednio.

4. W przypadku braku porozumienia, o kt贸rym mowa w ust. 3, Komisja Nadzoru Finansowego i w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze nad instytucjami kredytowymi w ramach wsp贸艂pracy przekazuj膮 sobie w szczeg贸lno艣ci informacje niezb臋dne do wykonywania nadzoru skonsolidowanego, nadzoru nad istotnymi oddzia艂ami bank贸w krajowych i istotnymi oddzia艂ami instytucji kredytowych oraz podejmuj膮 dzia艂ania okre艣lone w art. 138a i 138b, z zachowaniem warunk贸w okre艣lonych w art. 131 ust. 3 pkt 2 i 3.

5. W przypadku gdy bank krajowy wchodzi w sk艂ad konglomeratu finansowego, kt贸rego podmiotem dominuj膮cym jest dominuj膮cy podmiot nieregulowany w rozumieniu ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym, stosuje si臋 przepisy ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym.

6. Nadz贸r skonsolidowany w przypadku gdy:

1) pierwotnym podmiotem dominuj膮cym w holdingu jest instytucja dominuj膮ca w pa艅stwie cz艂onkowskim albo unijna instytucja dominuj膮ca - sprawuje w艂adza nadzorcza, kt贸ra udzieli艂a zezwolenia na prowadzenie dzia艂alno艣ci tej instytucji,

2) podmiotem dominuj膮cym wobec banku jest podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym w pa艅stwie cz艂onkowskim albo unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym - sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego,

3) podmiotem dominuj膮cym wobec instytucji kredytowej jest podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym w pa艅stwie cz艂onkowskim albo unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym - sprawuje w艂adza nadzorcza, kt贸ra udzieli艂a zezwolenia na prowadzenie dzia艂alno艣ci instytucji kredytowej,

4) unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym albo podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym jest podmiotem dominuj膮cym wobec instytucji kredytowych, dzia艂aj膮cych na podstawie zezwole艅 udzielonych w pa艅stwach cz艂onkowskich - sprawuje w艂adza nadzorcza, kt贸ra udzieli艂a zezwolenia na prowadzenie dzia艂alno艣ci instytucji kredytowej z pa艅stwa, w kt贸rym ma siedzib臋 unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym albo podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym,

5) unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym albo podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym z siedzib膮 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podmiotem dominuj膮cym wobec banku krajowego i instytucji kredytowych - sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego,

6) instytucje finansowe z siedzib膮 w r贸偶nych pa艅stwach cz艂onkowskich s膮 podmiotami dominuj膮cymi wobec banku lub instytucji kredytowych dzia艂aj膮cych na podstawie zezwole艅 udzielonych w pa艅stwach cz艂onkowskich, w kt贸rych maj膮 siedziby te instytucje finansowe - sprawuje w艂adza nadzorcza, kt贸ra udzieli艂a zezwolenia na prowadzenie dzia艂alno艣ci bankowi lub instytucji kredytowej o najwy偶szej sumie bilansowej,

7) instytucja finansowa jest podmiotem dominuj膮cym wobec banku lub instytucji kredytowych dzia艂aj膮cych na podstawie zezwole艅 udzielonych w pa艅stwach cz艂onkowskich innych ni偶 pa艅stwo siedziby tej instytucji finansowej - sprawuje w艂adza nadzorcza, kt贸ra udzieli艂a zezwolenia na prowadzenie dzia艂alno艣ci bankowi lub instytucji kredytowej o najwy偶szej sumie bilansowej, a bank lub instytucj臋 kredytow膮 uwa偶a si臋 za podmioty zale偶ne od unijnego podmiotu dominuj膮cego w holdingu finansowym.

7. W艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze mog膮 uzgodni膰, 偶e kryteri贸w, o kt贸rych mowa w ust. 6 pkt 1-6, nie stosuje si臋, je偶eli s膮 one niew艂a艣ciwe z uwagi na specyfik臋 banku, instytucji kredytowych lub wzgl臋dn膮 istotno艣膰 ich dzia艂alno艣ci w pa艅stwach cz艂onkowskich.

8. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 7, w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze uzgadniaj膮, kt贸ra z w艂adz sprawuje nadz贸r skonsolidowany.

9. W celu dokonania uzgodnienia, o kt贸rym mowa w ust. 8, w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze mog膮 zasi臋gn膮膰 opinii unijnej instytucji dominuj膮cej, unijnego podmiotu dominuj膮cego w holdingu finansowym albo instytucji kredytowej lub banku o najwy偶szej sumie bilansowej, o kt贸rych mowa w ust. 6 pkt 1-7.

10. Komisja Nadzoru Finansowego informuje Komisj臋 Europejsk膮 o sprawowaniu przez siebie nadzoru skonsolidowanego w wyniku ustale艅, o kt贸rych mowa w ust. 8.

11. Komisja Nadzoru Finansowego informuje unijn膮 instytucj臋 dominuj膮c膮, unijny podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym albo bank o najwy偶szej sumie bilansowej, o kt贸rych mowa w ust. 6 pkt 1-7, o sprawowaniu przez siebie nadzoru skonsolidowanego.

12. Komisja Nadzoru Finansowego informuje w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa macierzystego lub w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze sprawuj膮ce nadz贸r skonsolidowany nad instytucj膮 kredytow膮 o woli podj臋cia wsp贸艂pracy w zakresie nadzoru nad istotnym oddzia艂em tej instytucji kredytowej.

13. Je偶eli w terminie 2 miesi臋cy od dnia otrzymania przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze informacji, o kt贸rej mowa w ust. 12, Komisja Nadzoru Finansowego oraz w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze nie osi膮gn膮 porozumienia, Komisja Nadzoru Finansowego, bior膮c pod uwag臋 opini臋 wyra偶on膮 przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze, wydaje w ci膮gu kolejnych 2 miesi臋cy decyzj臋 w przedmiocie uznania oddzia艂u instytucji kredytowej za istotny, je偶eli jego dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest znacz膮ca, w szczeg贸lno艣ci gdy spe艂nia on co najmniej jedn膮 z nast臋puj膮cych przes艂anek:

1) udzia艂 w og贸lnej warto艣ci wk艂ad贸w pieni臋偶nych jest wy偶szy ni偶 2%,

2) liczba klient贸w oddzia艂u jest znacz膮ca w skali czynno艣ci bankowych wykonywanych przez ten oddzia艂,

3) zawieszenie albo zako艅czenie dzia艂alno艣ci macierzystej instytucji kredytowej mo偶e stanowi膰 zagro偶enie dla stabilno艣ci systemu finansowego lub dla bezpiecze艅stwa funkcjonowania system贸w p艂atno艣ci, rozlicze艅 i rozrachunku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

14. Wydaj膮c decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 13, Komisja Nadzoru Finansowego bierze pod uwag臋 opini臋 w艂a艣ciwej w艂adzy nadzorczej oraz uzasadnia istotne odst臋pstwa od tej opinii otrzymanej w terminie 2 miesi臋cy od dnia otrzymania informacji, o kt贸rej mowa w ust. 12.

15. Decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 13, otrzymuje instytucja kredytowa prowadz膮ca dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez istotny oddzia艂, istotny oddzia艂 instytucji kredytowej oraz w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze zainteresowanych pa艅stw cz艂onkowskich.

16. Decyzja, o kt贸rej mowa w ust. 13, nie wp艂ywa na prawa i obowi膮zki w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych w stosunku do tego oddzia艂u.

17. W przypadku otrzymania informacji o dzia艂aniu istotnego oddzia艂u banku krajowego na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego, w szczeg贸lno艣ci oddzia艂u, kt贸rego:

1) udzia艂 w og贸lnej warto艣ci wk艂ad贸w pieni臋偶nych w pa艅stwie goszcz膮cym tego oddzia艂u jest wy偶szy ni偶 2% lub

2) liczba klient贸w oddzia艂u jest znacz膮ca w skali czynno艣ci bankowych wykonywanych przez ten oddzia艂, lub

3) zawieszenie albo zako艅czenie dzia艂alno艣ci banku krajowego mo偶e stanowi膰 zagro偶enie dla stabilno艣ci systemu finansowego lub dla bezpiecze艅stwa funkcjonowania system贸w p艂atno艣ci, rozlicze艅 i rozrachunku w pa艅stwie goszcz膮cym

- Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie, nie p贸藕niej ni偶 w terminie 2 miesi臋cy od dnia otrzymania informacji o dzia艂aniu tego oddzia艂u, podejmuje wsp贸艂prac臋 z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi z tego pa艅stwa zgodnie z ust. 18, przekazuj膮c w szczeg贸lno艣ci informacje niezb臋dne do wykonywania nadzoru przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze, z zachowaniem warunk贸w okre艣lonych w art. 131 ust. 3 pkt 2 i 3.

18. W celu wykonywania nadzoru skonsolidowanego nad bankami dzia艂aj膮cymi w holdingach, o kt贸rych mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego ustanawia kolegia w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, zwane dalej 鈥瀔olegiami鈥, i im przewodniczy, zapewniaj膮c wsp贸艂prac臋 z w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi z pa艅stw trzecich, w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzorczymi z pa艅stw goszcz膮cych istotny oddzia艂 banku krajowego oraz z bankami centralnymi, w przypadku gdy jest to niezb臋dne do realizacji przez nie zada艅 przewidzianych prawem, w celu nale偶ytej wsp贸艂pracy i wymiany informacji, o kt贸rych mowa w ust. 17.

19. W przedmiocie uczestnictwa oraz dzia艂ania w艂a艣ciwej w艂adzy nadzorczej w kolegium, a tak偶e w przedmiocie zakresu i trybu funkcjonowania kolegi贸w rozstrzyga Komisja Nadzoru Finansowego po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi w艂a艣ciwymi w艂adzami nadzoru. Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia cz艂onk贸w kolegium o terminach posiedze艅, g艂贸wnych zagadnieniach b臋d膮cych przedmiotem spotka艅, dzia艂aniach, kt贸re nale偶y przeanalizowa膰 lub podj膮膰, oraz o zastosowanych 艣rodkach nadzorczych.

20. Komisja Nadzoru Finansowego, planuj膮c i koordynuj膮c dzia艂ania w celu podj臋cia decyzji w ramach sprawowania nadzoru skonsolidowanego, uwzgl臋dnia zasadno艣膰 dzia艂ania w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych, w tym 艣rodki nadzoru oraz praktyk臋 ich stosowania, a tak偶e jego ewentualny wp艂yw na stabilno艣膰 system贸w finansowych w zainteresowanych pa艅stwach cz艂onkowskich.

21. Z zastrze偶eniem obowi膮zku zachowania tajemnicy zawodowej, Komisja Nadzoru Finansowego informuje Europejski Urz膮d Nadzoru Bankowego o dzia艂aniach kolegium, w szczeg贸lno艣ci o sytuacjach nadzwyczajnych, oraz przekazuje mu informacje, kt贸re s膮 szczeg贸lnie istotne dla konwergencji praktyk nadzorczych.


Art. 141g.

1. Banki krajowe dzia艂aj膮ce w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1, s膮 obowi膮zane przekaza膰 Komisji Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie, lecz nie p贸藕niej ni偶 w terminie 30 dni od dnia zatwierdzenia:

1) przez walne zgromadzenie, w艂asne skonsolidowane sprawozdanie finansowe wraz z opini膮 i raportem bieg艂ego rewidenta,

2) sprawozdania finansowe podmiot贸w zale偶nych od banku oraz sprawozdania finansowe podmiot贸w, z kt贸rymi bank posiada bliskie powi膮zania, kt贸re nie zosta艂y uj臋te w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym sporz膮dzonym przez bank; sprawozdania finansowe powinny by膰 przekazane wraz z opini膮 i raportem bieg艂ego rewidenta.

2. Banki krajowe dzia艂aj膮ce w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2-5, s膮 obowi膮zane ponadto przekaza膰 Komisji Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie, lecz nie p贸藕niej ni偶 w terminie 90 dni od dnia zatwierdzenia, skonsolidowane sprawozdanie finansowe pierwotnego podmiotu dominuj膮cego w holdingu lub sprawozdanie finansowe sporz膮dzone na najwy偶szym szczeblu konsolidacji.

3. Dokumenty, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, sporz膮dzone w j臋zyku obcym, bank przekazuje wraz z ich t艂umaczeniem na j臋zyk polski dokonanym przez t艂umacza przysi臋g艂ego.

4. Przepis贸w ust. 1 i 2 nie stosuje si臋 w odniesieniu do podmiot贸w, kt贸re zgodnie z przepisami o rachunkowo艣ci nie s膮 zobowi膮zane do sporz膮dzania skonsolidowanych sprawozda艅 finansowych.

5. Komisja Nadzoru Finansowego, na uzasadniony wniosek banku, mo偶e zwolni膰 bank z obowi膮zk贸w okre艣lonych w ust. 1-3 lub ograniczy膰 ich zakres.

6. Sprawozdania dla potrzeb zwi膮zanych z wykonywaniem nadzoru skonsolidowanego sporz膮dza si臋, stosuj膮c odpowiednio przepisy o rachunkowo艣ci.

7. Je偶eli w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1, dzia艂aj膮 przedsi臋biorstwa pomocniczych us艂ug bankowych, dane zawarte w sprawozdaniach tych przedsi臋biorstw w艂膮cza si臋 do skonsolidowanego sprawozdania finansowego sporz膮dzanego przez podmiot dominuj膮cy.


Art. 141h.

1. W celu sprawdzenia uzyskanych informacji inspektorzy nadzoru bankowego oraz osoby upowa偶nione przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego mog膮, z zastrze偶eniem ust. 2 i 3, dokonywa膰 czynno艣ci kontrolnych w podmiotach dzia艂aj膮cych w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1, oraz przedsi臋biorstwach pomocniczych us艂ug bankowych 艣wiadcz膮cych us艂ugi na rzecz przedsi臋biorstw dzia艂aj膮cych w tych holdingach. Przepis art. 139 ust. 1 pkt 2 stosuje si臋 odpowiednio.

2. (uchylony).

3. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e 偶膮da膰 od:

1) banku dominuj膮cego w holdingu bankowym krajowym lub

2) maj膮cego siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotu dominuj膮cego w jednym z holding贸w, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1 pkt 3-5

- zlecenia wskazanemu przez Komisj臋 bieg艂emu rewidentowi zbadania sytuacji finansowej podmiot贸w zale偶nych lub podmiot贸w posiadaj膮cych bliskie powi膮zania z bankiem krajowym dzia艂aj膮cym w holdingu, w przypadku gdy w ocenie Komisji istniej膮 w膮tpliwo艣ci co do rzetelno艣ci zatwierdzonych sprawozda艅 lub gdy konieczne jest zbadanie zwi膮zku gospodarczego z innym podmiotem. Koszt zleconego badania ponosi odpowiednio bank lub podmiot dominuj膮cy w holdingu, z zastrze偶eniem ust. 4.

4. Je偶eli w wyniku badania zleconego przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego nie stwierdzono w膮tpliwo艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 3, koszt badania ponosi Komisja.


Art. 141i.

1. Bank krajowy b臋d膮cy podmiotem dominuj膮cym w holdingu bankowym krajowym oraz maj膮cy siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiot dominuj膮cy w holdingu finansowym, holdingu o dzia艂alno艣ci mieszanej lub holdingu hybrydowym s膮 obowi膮zane zapewnia膰 w艂a艣ciwe funkcjonowanie wewn臋trznej kontroli danych i informacji wymaganych w zwi膮zku ze sprawowaniem nadzoru skonsolidowanego, a tak偶e udziela膰, na 偶膮danie Komisji Nadzoru Finansowego lub os贸b upowa偶nionych przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego, wszelkich informacji i wyja艣nie艅 dotycz膮cych swojej dzia艂alno艣ci oraz dzia艂alno艣ci podmiot贸w wchodz膮cych w sk艂ad tego holdingu.

2. Osoby wchodz膮ce w sk艂ad zarz膮du podmiotu dominuj膮cego w holdingu finansowym powinny dawa膰 r臋kojmi臋 stabilnego i ostro偶nego zarz膮dzania tym podmiotem.

3. Bank krajowy dzia艂aj膮cy w holdingu mieszanym obowi膮zany jest posiada膰 odpowiednie mechanizmy kontroli wewn臋trznej i procesy zarz膮dzania ryzykiem, obejmuj膮ce procedury sprawozdawcze i ksi臋gowe w celu identyfikacji, mierzenia, monitorowania i kontrolowania transakcji banku z podmiotem dominuj膮cym w holdingu oraz podmiotami zale偶nymi w holdingu.

4. Bank krajowy, o kt贸rym mowa w ust. 3, jest obowi膮zany informowa膰 Komisj臋 Nadzoru Finansowego o ka偶dej znacz膮cej transakcji w rozumieniu ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym z podmiotami, o kt贸rych mowa w ust. 3, z wy艂膮czeniem transakcji dotycz膮cych zaanga偶owa艅 w rozumieniu art. 71.


Art. 141j.

1. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, zakres i spos贸b uwzgl臋dniania dzia艂ania bank贸w w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1 pkt 1-3, w obliczaniu funduszy w艂asnych, wymog贸w kapita艂owych, wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci oraz limit贸w koncentracji zaanga偶owa艅.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e okre艣li膰, w drodze uchwa艂y, zakres i spos贸b uwzgl臋dniania dzia艂ania bank贸w w holdingach, o kt贸rych mowa w art. 141f ust. 1 pkt 4 i 5, w obliczaniu funduszy w艂asnych, wymog贸w kapita艂owych, wsp贸艂czynnika wyp艂acalno艣ci oraz limit贸w koncentracji zaanga偶owa艅.


Art. 141k.

1. Podmiot maj膮cy siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dzia艂aj膮cy w jednym z holding贸w, o kt贸rym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2 i 3, a w kt贸rym podmiot dominuj膮cy ma siedzib臋 na terytorium pa艅stwa cz艂onkowskiego, przekazuje na 偶膮danie podmiotu dominuj膮cego informacje niezb臋dne do sporz膮dzania skonsolidowanych sprawozda艅 finansowych.

2. Podmiot maj膮cy siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dzia艂aj膮cy w jednym z holding贸w, o kt贸rym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2-5, kt贸ry nie jest nadzorowany przez polskie w艂adze nadzorcze, ma obowi膮zek udzieli膰 wszelkich informacji na 偶膮danie w艂a艣ciwych w艂adz nadzorczych odpowiedzialnych za sprawowanie nadzoru nad dzia艂aj膮c膮 w holdingu instytucj膮 kredytow膮 lub finansow膮 oraz obowi膮zany jest umo偶liwi膰 tym w艂adzom weryfikacj臋 udzielonych informacji.

3. W przypadku gdy bank krajowy dzia艂a w holdingu bankowym zagranicznym lub w holdingu finansowym, kt贸rego podmiot dominuj膮cy ma siedzib臋 w pa艅stwie innym ni偶 pa艅stwo cz艂onkowskie, a brak jest porozumienia, o kt贸rym mowa w art. 141f ust. 3, Komisja Nadzoru Finansowego sprawdza, czy bank krajowy podlega nadzorowi skonsolidowanemu odpowiedniemu do zasad okre艣lonych w niniejszym rozdziale.

4. Komisja Nadzoru Finansowego przeprowadza czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 5, z urz臋du lub na wniosek podmiotu dominuj膮cego w holdingu lub na wniosek podmiotu regulowanego, w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o nadzorze uzupe艂niaj膮cym, kt贸ry posiada zezwolenie na prowadzenie dzia艂alno艣ci w pa艅stwie cz艂onkowskim.

5. W przypadku gdy w wyniku przeprowadzonego post臋powania sprawdzaj膮cego oka偶e si臋, 偶e bank krajowy, o kt贸rym mowa w art. 141f ust. 3, nie podlega nadzorowi skonsolidowanemu odpowiedniemu do zasad okre艣lonych w niniejszym rozdziale, stosuje si臋 przepisy niniejszego rozdzia艂u.


Art. 141l. 1. Komisja Nadzoru Finansowego prowadzi wykazy holding贸w:

1) bankowych krajowych,

2) bankowych zagranicznych, w kt贸rych dzia艂a bank krajowy,

3) finansowych, w kt贸rych dzia艂a bank krajowy,

4) hybrydowych.

2. Zg艂oszenie holdingu do w艂a艣ciwego wykazu i aktualizacj臋 zg艂oszenia sk艂ada do Komisji Nadzoru Finansowego:

1) bank krajowy, je偶eli jest podmiotem dominuj膮cym w holdingu lub je偶eli pierwotny podmiot dominuj膮cy w holdingu, w kt贸rym dzia艂a bank krajowy, ma siedzib臋 za granic膮,

2) podmiot dominuj膮cy w stosunku do banku krajowego, je偶eli jest pierwotnym podmiotem dominuj膮cym w holdingu, w kt贸rym dzia艂a bank krajowy, i ma siedzib臋 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Komisja Nadzoru Finansowego okre艣li, w drodze uchwa艂y, spos贸b prowadzenia wykazu holding贸w, tryb sk艂adania i aktualizacji zg艂osze艅 holding贸w oraz wz贸r zg艂oszenia holdingu.


Rozdzia艂 12 Post臋powanie naprawcze, likwidacja i upad艂o艣膰 banku

A. Post臋powanie naprawcze

Art. 142.

1. W razie powstania straty bilansowej b膮d藕 gro藕by jej nast膮pienia albo powstania niebezpiecze艅stwa niewyp艂acalno艣ci lub utraty p艂ynno艣ci, zarz膮d banku niezw艂ocznie zawiadamia o tym Komisj臋 Nadzoru Finansowego oraz przedstawia jej program post臋powania naprawczego, zapewniaj膮c jego realizacj臋.

2. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e wyznaczy膰 bankowi termin na opracowanie programu post臋powania naprawczego, o kt贸rym mowa w ust. 1, oraz zleci膰 jego uzupe艂nienie lub ponowne opracowanie.

3. W razie zaniechania dzia艂a艅 okre艣lonych w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e zobowi膮za膰 bank do wszcz臋cia post臋powania naprawczego.

4. W okresie realizacji przez bank programu post臋powania naprawczego, zysk osi膮gany przez bank jest przeznaczany w pierwszej kolejno艣ci na pokrycie strat, a nast臋pnie na zwi臋kszenie funduszy w艂asnych.


Art. 143. 1. Je偶eli program post臋powania naprawczego nie jest wystarczaj膮cy lub jego realizacja nie jest nale偶yta, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e:

1) (uchylony),

2) zakaza膰 udzielania lub ograniczy膰 udzielanie kredyt贸w i po偶yczek pieni臋偶nych akcjonariuszom (cz艂onkom) banku oraz cz艂onkom zarz膮du, rady nadzorczej i pracownikom,

3) wyst膮pi膰 do zarz膮du banku z 偶膮daniem zwo艂ania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy (walnego zgromadzenia) w celu rozpatrzenia sytuacji banku, powzi臋cia decyzji o pokryciu straty bilansowej oraz podj臋cia innych uchwa艂, w tym zwi臋kszenia funduszy w艂asnych, w okresie nie d艂u偶szym ni偶 6 miesi臋cy,

4) nakaza膰 obni偶enie lub wstrzymanie wyp艂aty niekt贸rych zmiennych sk艂adnik贸w wynagrodze艅 os贸b zajmuj膮cych stanowiska kierownicze w banku, w tym przypadaj膮cych za czas zajmowania stanowiska kierowniczego w banku, nie d艂u偶ej ni偶 za ostatnie 3 lata.

2. Zarz膮d banku powinien zwo艂a膰 nadzwyczajne walne zgromadzenie w ci膮gu 14 dni, a gdyby tego nie uczyni艂, nadzwyczajne walne zgromadzenie mo偶e by膰 zwo艂ane przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego. Koszty zwo艂ania i odbycia walnego zgromadzenia obci膮偶aj膮 bank.

2a. Przerwy w walnym zgromadzeniu nie mog膮 trwa膰 艂膮cznie d艂u偶ej ni偶 14 dni.

3. Zakazy i 偶膮danie, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie podlegaj膮 zaskar偶eniu.


Art. 144.

1. Komisja Nadzoru Finansowego, z zastrze偶eniem art. 20a ustawy, o kt贸rej mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. h), mo偶e podj膮膰 decyzj臋 o ustanowieniu kuratora nadzoruj膮cego wykonanie programu naprawczego przez bank.

2. Kuratorowi przys艂uguje prawo uczestniczenia w posiedzeniach organ贸w banku oraz prawo do uzyskiwania wszelkich informacji niezb臋dnych do wykonywania jego funkcji.

3. Kuratorowi przys艂uguje prawo wniesienia sprzeciwu wobec uchwa艂 i decyzji zarz膮du i rady nadzorczej banku. O艣wiadczenie o zamiarze wniesienia sprzeciwu zg艂oszone na posiedzeniu rady nadzorczej lub zarz膮du wstrzymuje wykonanie uchwa艂y lub decyzji.

3a. Sprzeciw, o kt贸rym mowa w ust. 3, kurator wnosi do w艂a艣ciwego s膮du gospodarczego w terminie 14 dni od daty powzi臋cia uchwa艂y lub decyzji zarz膮du lub rady nadzorczej.

3b. W przypadku braku wniesienia sprzeciwu do s膮du w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 3a, lub w przypadku o艣wiadczenia kuratora, 偶e nie b臋dzie zg艂asza艂 sprzeciwu, uchwa艂a lub decyzja, o kt贸rej mowa w ust. 3, mo偶e zosta膰 wykonana.

4. Kurator mo偶e zaskar偶y膰 uchwa艂臋 walnego zgromadzenia akcjonariuszy lub uchwa艂臋 walnego zgromadzenia banku sp贸艂dzielczego, kt贸re naruszaj膮 interes banku. W sprawach tych kuratorowi przys艂uguje uprawnienie przewidziane w art. 422 i art. 424 Kodeksu sp贸艂ek handlowych, a w odniesieniu do bank贸w sp贸艂dzielczych - w art. 42 Prawa sp贸艂dzielczego.

5. Od decyzji o ustanowieniu kuratora bank mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego w terminie 7 dni od dnia dor臋czenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.

6. Funkcj臋 kuratora mo偶e pe艂ni膰 osoba posiadaj膮ca kwalifikacje i do艣wiadczenie zawodowe w zakresie organizacji i zasad dzia艂alno艣ci banku. Kuratorem mo偶e by膰 r贸wnie偶 osoba prawna.

7. Kurator sk艂ada Komisji Nadzoru Finansowego kwartalne sprawozdania ze swojej dzia艂alno艣ci zawieraj膮ce ocen臋 realizacji przez zarz膮d banku programu naprawczego.

8. Wynagrodzenie kuratora ustala Komisja Nadzoru Finansowego, z tym 偶e nie mo偶e ono by膰 wy偶sze ni偶 wynagrodzenie prezesa banku, w kt贸rym ustanowiono kuratora. Koszty zwi膮zane z wykonywaniem funkcji kuratora obci膮偶aj膮 koszty dzia艂alno艣ci banku.

9. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e odwo艂a膰 kuratora nadzoruj膮cego wykonywanie programu naprawczego przez bank w przypadku jego rezygnacji, niew艂a艣ciwego wykonywania funkcji lub te偶 innych wzgl臋d贸w uniemo偶liwiaj膮cych mu nale偶yte wykonywanie tej funkcji.

10. Osobie fizycznej pe艂ni膮cej funkcj臋 kuratora przys艂uguje prawo do urlopu wypoczynkowego w wysoko艣ci 26 dni roboczych na zasadach okre艣lonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z p贸藕n. zm.14)) w terminach uzgodnionych z Komisj膮 Nadzoru Finansowego.

11. Okres pe艂nienia funkcji kuratora przez osob臋 fizyczn膮 zalicza si臋 do okres贸w pracy oraz innych okres贸w, od kt贸rych zale偶y nabycie przez ni膮 uprawnie艅 pracowniczych. Do os贸b tych maj膮 zastosowanie przepisy o ubezpieczeniu spo艂ecznym i ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile osoby te nie s膮 obj臋te tymi ubezpieczeniami z innych tytu艂贸w.


Art. 145.

1. Je偶eli zarz膮d banku nie przeka偶e programu post臋powania naprawczego zgodnie z art. 142 ust. 1 albo gdy realizacja tego programu oka偶e si臋 nieskuteczna, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e podj膮膰 decyzj臋 o ustanowieniu zarz膮du komisarycznego na czas realizacji programu post臋powania naprawczego. Ustanowienie zarz膮du komisarycznego nie wp艂ywa na organizacj臋 i spos贸b dzia艂ania banku jako osoby prawnej, z wyj膮tkiem zmian przewidzianych ustaw膮.

2. Na zarz膮d komisaryczny przechodzi prawo podejmowania uchwa艂 i decyzji we wszystkich sprawach zastrze偶onych w ustawie i statucie do w艂a艣ciwo艣ci w艂adz i organ贸w banku. Z dniem ustanowienia zarz膮du komisarycznego rada nadzorcza, z zastrze偶eniem ust. 4, zostaje zawieszona, cz艂onkowie zarz膮du banku zostaj膮 odwo艂ani z mocy prawa, a ustanowione wcze艣niej prokury i pe艂nomocnictwa wygasaj膮. Na czas trwania zarz膮du komisarycznego kompetencje innych organ贸w banku zostaj膮 zawieszone.

2a. Zarz膮d komisaryczny mo偶e dokona膰 zamkni臋cia ksi膮g rachunkowych banku i sporz膮dzi膰 sprawozdanie finansowe banku na dzie艅 wyznaczony przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego oraz podj膮膰 uchwa艂臋 o pokryciu straty za okres ko艅cz膮cy si臋 w tym dniu oraz straty za lata ubieg艂e.

3. Zarz膮d komisaryczny wykonuje r贸wnie偶 zadania okre艣lone w decyzji o ustanowieniu zarz膮du.

4. Od decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1, rada nadzorcza mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego w terminie 7 dni od daty dor臋czenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.

5. Zarz膮d komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Komisj膮 Nadzoru Finansowego program post臋powania naprawczego, kieruje jego realizacj膮 oraz nie rzadziej ni偶 co 3 miesi膮ce informuje Komisj臋 Nadzoru Finansowego i rad臋 nadzorcz膮 o wynikach realizacji programu.

6. Ustanowienie zarz膮du komisarycznego podlega zg艂oszeniu do rejestru w艂a艣ciwego dla banku.


14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081.


Art. 146.

1. Cz艂onkowie zarz膮du komisarycznego otrzymuj膮 w razie potrzeby urlop bezp艂atny w macierzystym zak艂adzie pracy na czas pe艂nienia tej funkcji.

2. Okres urlopu bezp艂atnego zalicza si臋 do okres贸w pracy oraz innych okres贸w, od kt贸rych zale偶y nabycie uprawnie艅 pracowniczych.

3. Wynagrodzenie cz艂onk贸w zarz膮du komisarycznego ustala Komisja Nadzoru Finansowego, z tym 偶e nie mo偶e ono by膰 wy偶sze ni偶 wynagrodzenie cz艂onk贸w dotychczasowego zarz膮du. Koszty dzia艂alno艣ci zarz膮du komisarycznego obci膮偶aj膮 bank.


B. Likwidacja, przej臋cie banku

Art. 147.

1. Je偶eli po up艂ywie 6 miesi臋cy od daty nadzwyczajnego walnego zgromadzenia zwo艂anego w trybie okre艣lonym w art. 143 ust. 1 pkt 3 strata przekracza膰 b臋dzie po艂ow臋 funduszy w艂asnych, Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e podj膮膰 decyzj臋 o:

1) przej臋ciu banku przez inny bank, za zgod膮 banku przejmuj膮cego,

2) uchyleniu zezwolenia na utworzenie banku i jego likwidacji,

3) wyst膮pieniu do Rady Ministr贸w o likwidacj臋 banku - w przypadku banku pa艅stwowego.

2. Decyzj臋 o przej臋ciu banku przez inny bank lub o likwidacji banku Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e podj膮膰 r贸wnie偶 w innym terminie ni偶 okre艣lony w ust. 1, je偶eli wyst膮pi艂y okoliczno艣ci gro偶膮ce niewyp艂acalno艣ci膮 banku lub obni偶eniem sumy funduszy w艂asnych banku w takim stopniu, 偶e nie by艂yby spe艂nione wymagania obowi膮zuj膮ce przy tworzeniu banku.

3. Od decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1 i 2, rada nadzorcza mo偶e wnie艣膰 skarg臋 do s膮du administracyjnego w terminie 7 dni od daty dor臋czenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji, jednak偶e przed rozpatrzeniem skargi nie mo偶e by膰 rozpocz臋te up艂ynnianie maj膮tku banku w likwidacji ani przej臋cie maj膮tku banku przez bank przejmuj膮cy. Przepisu art. 127 搂 3 Kodeksu post臋powania administracyjnego nie stosuje si臋.


Art. 148. 1. Z dniem okre艣lonym w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego o przej臋ciu banku przez inny bank:

1) zarz膮d banku, zarz膮d komisaryczny przejmowanego banku ulegaj膮 rozwi膮zaniu, a kompetencje innych jego organ贸w, z zastrze偶eniem art. 147 ust. 3, zostaj膮 zawieszone,

2) bank przejmuj膮cy obejmuje zarz膮d maj膮tkiem banku przej臋tego,

3) wygasaj膮 prokury i pe艂nomocnictwa udzielone przez przej臋ty bank.

2. Bank przejmuj膮cy dwukrotnie og艂osi w pismach o zasi臋gu og贸lnopolskim i w Monitorze S膮dowym i Gospodarczym decyzj臋 o przej臋ciu banku oraz wezwie wierzycieli tego banku do zg艂oszenia roszcze艅 w terminie miesi膮ca od daty ostatniego og艂oszenia. Obowi膮zek ten nie dotyczy wierzycieli z tytu艂u rachunk贸w bankowych. W przypadku bank贸w sp贸艂dzielczych wystarczaj膮ce jest og艂oszenie w pi艣mie lokalnym i Monitorze Sp贸艂dzielczym.

3. W decyzji, o kt贸rej mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego okre艣la dzie艅 przej臋cia banku przez inny bank.


Art. 149.

1. Przej臋cie banku nast臋puje na podstawie bilansu sporz膮dzonego na dzie艅 przej臋cia. Z tym dniem bank przejmuj膮cy wchodzi we wszystkie prawa i obowi膮zki banku przejmowanego.

2. Bilans, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien by膰 zbadany przez bieg艂ego rewidenta uprawnionego do badania sprawozda艅 finansowych bank贸w.

3. Bank przejmuj膮cy zg艂osi do w艂a艣ciwego rejestru s膮dowego przej臋cie banku wraz z wnioskiem o wykre艣lenie z rejestru banku przejmowanego oraz sprawozdaniem finansowym zbadanym przez bieg艂ego rewidenta.


Art. 150. Fundusze w艂asne przej臋tego banku przeznacza si臋 na pokrycie strat bilansowych tego banku.


Art. 151. Po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli banku przej臋tego bank przejmuj膮cy dokonuje wyp艂at akcjonariuszom lub cz艂onkom banku przej臋tego z jego pozosta艂ego maj膮tku w proporcji do posiadanego uprzednio kapita艂u albo wydaje akcjonariuszom tego banku akcje w艂asne, a w przypadku banku sp贸艂dzielczego przyznaje cz艂onkom banku przej臋tego prawo do funduszu udzia艂owego odpowiedniej warto艣ci. Wydanie akcji w艂asnych nast膮pi po ustalonej cenie emisyjnej, nie wy偶szej jednak ni偶 warto艣膰 ksi臋gowa akcji, natomiast warto艣膰 prawa do funduszu udzia艂owego jest ustalana przy uwzgl臋dnieniu ostatniego zatwierdzonego bilansu banku przejmuj膮cego.


Art. 152.

Bank przejmuj膮cy mo偶e 偶膮da膰 zmiany tre艣ci zobowi膮zania zaci膮gni臋tego przez czynno艣膰 prawn膮 banku przej臋tego w okresie roku przed przej臋ciem, je偶eli w wyniku tej czynno艣ci druga strona uzyska艂a wierzytelno艣膰 na warunkach korzystniejszych od stosowanych w贸wczas przez bank przej臋ty. Pow贸dztwo banku przejmuj膮cego rozpoznaje w艂a艣ciwy miejscowo s膮d okr臋gowy s膮d gospodarczy.


Art. 153.

1. Zarz膮d nad maj膮tkiem likwidowanego banku obejmuje powo艂any przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego likwidator, na kt贸rego przechodz膮 uprawnienia zastrze偶one w ustawie i statucie dla organ贸w banku. Likwidator reprezentuje bank w likwidacji w s膮dzie i poza s膮dem.

2. Z dniem przej臋cia zarz膮du maj膮tkiem likwidowanego banku przez likwidatora:

1) zarz膮d banku ulega rozwi膮zaniu, a mandaty jego cz艂onk贸w ulegaj膮 wyga艣ni臋ciu z mocy prawa,

2) kompetencje rady nadzorczej, z zastrze偶eniem art. 147 ust. 3, zostaj膮 zawieszone.


Art. 154. Likwidacja banku jest prowadzona zgodnie z zasadami obowi膮zuj膮cymi przy likwidacji sp贸艂ek handlowych, sp贸艂dzielni lub stosownie do przepis贸w, o kt贸rych mowa w art. 14, z tym 偶e:

1) w okresie likwidacji nie wyp艂aca si臋 dywidendy ani oprocentowania udzia艂贸w,

2) bilans otwarcia likwidacji, program likwidacji oraz rachunek z przeprowadzonej likwidacji podlegaj膮 zatwierdzeniu przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego,

3) likwidator, nie rzadziej ni偶 raz na miesi膮c, sk艂ada Komisji Nadzoru Finansowego i wierzycielom sprawozdania z przebiegu likwidacji,

4) podzia艂 pomi臋dzy akcjonariuszy (cz艂onk贸w) maj膮tku pozosta艂ego po zaspo kojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli nie mo偶e nast膮pi膰 przed up艂ywem roku od daty ostatniego og艂oszenia o otwarciu likwidacji.


Art. 155.

1. Likwidatorowi przys艂uguje prawo 偶膮dania zmiany tre艣ci zobowi膮zania, o kt贸rym mowa w art. 152. Mo偶e on potr膮ci膰 z wierzytelno艣ci likwidowanego banku d艂ug wynikaj膮cy z rachunku bankowego tak偶e wtedy, gdy terminy jego sp艂aty jeszcze nie nast膮pi艂y.

2. Po zako艅czeniu likwidacji likwidator sporz膮dza sprawozdanie likwidacyjne i sk艂ada je Komisji Nadzoru Finansowego oraz s膮dowi rejestrowemu z wnioskiem o wykre艣lenie banku z rejestru.


Art. 156. Szczeg贸艂owe warunki i tryb przej臋cia lub likwidacji banku oraz powo艂anie likwidatora okre艣la decyzja, o kt贸rej mowa w art. 147 ust. 1.


Art. 156a.

1. Walne zgromadzenie mo偶e podj膮膰 decyzj臋 o dobrowolnej likwidacji banku z przyczyn innych ni偶 okre艣lone w art. 147. Przed rozpocz臋ciem dobrowolnej likwidacji bank jest obowi膮zany poinformowa膰 o podj臋tej decyzji Komisj臋 Nadzoru Finansowego oraz przedstawi膰 jej do zatwierdzenia program likwidacji. Przepis art. 154 pkt 3 stosuje si臋 odpowiednio.

2. Dobrowolna likwidacja banku nie wy艂膮cza mo偶liwo艣ci podj臋cia przez Komisj臋 Nadzoru Finansowego dzia艂a艅, o kt贸rych mowa w art. 142-145, art. 147 i art. 157.


Art. 157. Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e podj膮膰 decyzj臋 o odwo艂aniu likwidatora wyznaczonego przez bank, je偶eli prowadzi on likwidacj臋 banku w spos贸b zagra偶aj膮cy bezpiecze艅stwu 艣rodk贸w pieni臋偶nych zgromadzonych na rachunkach bankowych. Komisja Nadzoru Finansowego powo艂uje w贸wczas nowego likwidatora.


Art. 157a. W razie podj臋cia wobec oddzia艂u banku krajowego, posiadaj膮cego oddzia艂 na terytorium innego pa艅stwa cz艂onkowskiego, dzia艂a艅, o kt贸rych mowa w art. 142-145, art. 147 i art. 157, Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia niezw艂ocznie w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego.


Art. 157b. W razie podj臋cia wobec oddzia艂u banku zagranicznego dzia艂a艅, o kt贸rych mowa w art. 142-145, art. 147 i art. 157, Komisja Nadzoru Finansowego niezw艂ocznie powiadamia w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa goszcz膮cego, na kt贸rego terytorium znajduje si臋 inny oddzia艂 tego banku.


Art. 157c.

1. W przypadku podj臋cia przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa cz艂onkowskiego dzia艂a艅 maj膮cych na celu likwidacj臋 instytucji kredytowej prowadz膮cej dzia艂alno艣膰 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja Nadzoru Finansowego uzna 艣rodki podejmowane przez te w艂adze, na zasadzie wzajemno艣ci.

2. Przepis ust. 1 nie wy艂膮cza uprawnie艅 Komisji Nadzoru Finansowego w stosunku do oddzia艂u instytucji kredytowej w przypadkach, o kt贸rych mowa w art. 141a. Przepis art. 141a ust. 3a stosuje si臋 odpowiednio.

Art. 157d.

1. Likwidator lub inna osoba wyznaczona przez w艂a艣ciwe w艂adze nadzorcze pa艅stwa cz艂onkowskiego do przeprowadzenia likwidacji instytucji kredytowej, zamierzaj膮ca wykonywa膰 czynno艣ci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do oddzia艂u tej instytucji, jest obowi膮zana przedstawi膰 Komisji Nadzoru Finansowego uwierzytelniony odpis orzeczenia lub decyzji o jego ustanowieniu wraz z uwierzytelnionym t艂umaczeniem na j臋zyk polski.

2. Osoby, o kt贸rych mowa w ust. 1, s膮 uprawnione do podejmowania czynno艣ci wy艂膮cznie w zakresie okre艣lonym w akcie o ich powo艂aniu. W przypadku gdy akt taki nie zawiera postanowie艅 szczeg贸lnych w tym zakresie, Komisja Nadzoru Finansowego ka偶dorazowo okre艣la, w drodze decyzji, zakres czynno艣ci, jakie b臋dzie podejmowa膰 ona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ka偶dym przypadku osoba ta jest obowi膮zana ujawni膰 we w艂a艣ciwych rejestrach prowadzonych dla oddzia艂u instytucji kredytowych fakt wszcz臋cia likwidacji i jej skutki.


Art. 157e. Skutki wszcz臋cia 艣rodk贸w reorganizacyjnych w stosunku do oddzia艂u instytucji kredytowej lub jej likwidacji s膮 oceniane zgodnie z przepisami obowi膮zuj膮cymi w pa艅stwie macierzystym, pod warunkiem obowi膮zywania zasady wzajemno艣ci, z nast臋puj膮cymi zastrze偶eniami:

1) umowy o prac臋 i stosunki pracy podlegaj膮 prawu pa艅stwa cz艂onkowskiego, kt贸remu poddana zosta艂a umowa,

2) umowy przyznaj膮ce prawo do nabycia lub korzystania z nieruchomo艣ci pod legaj膮 ocenie wed艂ug prawa pa艅stwa cz艂onkowskiego, w kt贸rym nieruchomo艣膰 jest po艂o偶ona, z tym 偶e r贸wnie偶 to prawo przes膮dza o uznaniu danej rzeczy za nieruchomo艣膰,

3) prawa dotycz膮ce nieruchomo艣ci, statk贸w morskich lub powietrznych podlegaj膮 prawu pa艅stwa cz艂onkowskiego, w kt贸rym prowadzony jest w艂a艣ciwy rejestr.


C. Upad艂o艣膰 banku

Art. 158.

1. Je偶eli wed艂ug bilansu sporz膮dzonego na koniec okresu sprawozdawczego aktywa banku nie wystarczaj膮 na zaspokojenie jego zobowi膮za艅, zarz膮d banku, zarz膮d komisaryczny lub likwidator powiadamiaj膮 o tym niezw艂ocznie Komisj臋 Nadzoru Finansowego, kt贸ra podejmuje decyzj臋 o zawieszeniu dzia艂alno艣ci banku i ustanowieniu zarz膮du komisarycznego, o ile nie zosta艂 on ustanowiony wcze艣niej, oraz jednocze艣nie podejmuje decyzj臋 o jego przej臋ciu przez inny bank, za zgod膮 banku przejmuj膮cego, albo wyst臋puje do w艂a艣ciwego s膮du z wnioskiem o og艂oszenie upad艂o艣ci. O podj臋tych decyzjach Komisja Nadzoru Finansowego zawiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

2. Je偶eli z powod贸w zwi膮zanych bezpo艣rednio z sytuacj膮 finansow膮 banku nie reguluje on swoich zobowi膮za艅 w zakresie wyp艂aty 艣rodk贸w, o kt贸rych mowa w art. 2 pkt 2 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, wobec deponent贸w w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy, Komisja Nadzoru Finansowego, w terminie 5 dni roboczych od dnia stwierdzenia tej okoliczno艣ci, podejmuje decyzj臋 o zawieszeniu dzia艂alno艣ci banku i ustanowieniu zarz膮du komisarycznego, o ile nie zosta艂 on ustanowiony wcze艣niej, oraz jednocze艣nie podejmuje decyzj臋 o jego przej臋ciu przez inny bank, za zgod膮 banku przejmuj膮cego, albo wyst臋puje do w艂a艣ciwego s膮du z wnioskiem o og艂oszenie upad艂o艣ci. O podj臋tych decyzjach Komisja Nadzoru Finansowego zawiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

3. W przypadku banku sp贸艂dzielczego powiadomienie, o kt贸rym mowa w ust. 1, mo偶e by膰 z艂o偶one tak偶e przez zarz膮d banku zrzeszaj膮cego, kt贸ry podpisa艂 umow臋 zrzeszeniow膮 z danym bankiem sp贸艂dzielczym.

4. Decyzj臋 o zawieszeniu dzia艂alno艣ci banku i ustanowieniu zarz膮du komisarycznego oraz przej臋ciu banku albo wyst膮pieniu z wnioskiem o og艂oszenie upad艂o艣ci Komisja Nadzoru Finansowego mo偶e podj膮膰 tak偶e z w艂asnej inicjatywy, je偶eli nie nast膮pi powiadomienie, o kt贸rym mowa w ust. 1.

5. Decyzje, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, s膮 podawane do publicznej wiadomo艣ci przez og艂oszenie w dzienniku o zasi臋gu og贸lnopolskim i w Monitorze S膮dowym i Gospodarczym.

6. Decyzje, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, nie podlegaj膮 zaskar偶eniu.

7. Komisja Nadzoru Finansowego zgodnie z art. 146 ust. 3 ustala wysoko艣膰 wynagrodzenia, kt贸re przys艂uguje zarz膮dowi komisarycznemu. Do koszt贸w dzia艂alno艣ci zarz膮du komisarycznego przepis art. 146 ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio.

8. Przepisy ust. 1-5 stosuje si臋 odpowiednio do oddzia艂u banku zagranicznego, kt贸ry przyst膮pi艂 do polskiego systemu gwarantowania, z tym 偶e:

1) powiadomienia, o kt贸rym mowa w ust. 1, obowi膮zany jest dokona膰 dyrektor oddzia艂u,

2) w stosunku do oddzia艂u nie podejmuje si臋 decyzji o przej臋ciu przez inny bank za zgod膮 banku przejmuj膮cego.


Art. 159. 1. W okresie zawieszenia dzia艂alno艣ci bank:

1) nie reguluje swoich zobowi膮za艅, z wyj膮tkiem zwi膮zanych z ponoszeniem uzasadnionych koszt贸w bie偶膮cej dzia艂alno艣ci, i nie prowadzi dzia艂alno艣ci bankowej poza windykacj膮 nale偶no艣ci oraz realizacj膮 polece艅 przelewu na rachunki organ贸w podatkowych z tytu艂u nale偶no艣ci, o kt贸rych mowa w art. 112a ust. 1,

2) nie wyp艂aca 艣rodk贸w pochodz膮cych z nadwy偶ki bilansowej ani oprocentowania wk艂ad贸w.

2. W okresie zawieszenia w stosunku do banku nie mo偶e zosta膰 wszcz臋te post臋powanie egzekucyjne, a wszcz臋te wcze艣niej ulega zawieszeniu. Zawieszeniu ulega r贸wnie偶 egzekucja z rachunk贸w bankowych prowadzonych przez ten bank.

3. Warunki i zakres dzia艂alno艣ci banku w okresie zawieszenia dzia艂alno艣ci okre艣laj膮 decyzje, o kt贸rych mowa w art. 158 ust. 1 i 2.


Art. 160-168. (skre艣lone).


Art. 169. W zwi膮zku z likwidacj膮 w trybie art. 138 i art. 147, przej臋ciem lub upad艂o艣ci膮 banku albo ustanowieniem zarz膮du komisarycznego posiadane uprawnienia cz艂onk贸w w艂adz banku dotycz膮ce wyp艂aty odpraw pieni臋偶nych i wynagrodze艅 za okres po rozwi膮zaniu stosunku pracy trac膮 moc.


Rozdzia艂 13 Odpowiedzialno艣膰 cywilna i karna

Art. 170.

1. Wykonywanie czynno艣ci bankowych bez zezwolenia nie stanowi podstawy do pobierania oprocentowania, prowizji, op艂at ani innego wynagrodzenia.

2. Kto otrzyma艂 oprocentowanie, prowizj臋, op艂at臋 lub inne wynagrodzenie za czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, jest zobowi膮zany do ich zwrotu.


Art. 171.

1. Kto bez zezwolenia prowadzi dzia艂alno艣膰 polegaj膮c膮 na gromadzeniu 艣rodk贸w pieni臋偶nych innych os贸b fizycznych, prawnych lub jednostek organizacyjnych niemaj膮cych osobowo艣ci prawnej, w celu udzielania kredyt贸w, po偶yczek pieni臋偶nych lub obci膮偶ania ryzykiem tych 艣rodk贸w w inny spos贸b, podlega grzywnie do 5 000 000 z艂otych i karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.

2. Tej samej karze podlega, kto, prowadz膮c dzia艂alno艣膰 zarobkow膮 wbrew warunkom okre艣lonym w ustawie, u偶ywa w nazwie jednostki organizacyjnej nieb臋d膮cej bankiem lub do okre艣lenia jej dzia艂alno艣ci lub reklamy wyraz贸w 鈥瀊ank鈥 lub 鈥瀔asa鈥.

3. Tej samej karze podlega tak偶e ten, kto dopuszcza si臋 czynu okre艣lonego w ust. 1 lub 2 dzia艂aj膮c w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemaj膮cej osobowo艣ci prawnej.

4. Kto, b臋d膮c obowi膮zany do podania uprawnionym organom informacji dotycz膮cych banku i klient贸w banku w zakresie ustalonym w ustawie, podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.

5. Kto, b臋d膮c obowi膮zany do zachowania tajemnicy bankowej, ujawnia lub wykorzystuje informacje stanowi膮ce tajemnic臋 bankow膮, niezgodnie z upowa偶nieniem okre艣lonym w ustawie, podlega grzywnie do 1 000 000 z艂otych i karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.

6. Kto, b臋d膮c odpowiedzialnym za zapewnienie w艂a艣ciwego funkcjonowania wewn臋trznej kontroli danych i informacji wymaganych w zwi膮zku ze sprawowaniem nadzoru skonsolidowanego lub za udzielanie informacji i wyja艣nie艅 na 偶膮danie Komisji Nadzoru Finansowego, nie wykonuje ci膮偶膮cego na nim obowi膮zku albo wykonuje go nierzetelnie lub nieterminowo, podlega grzywnie do 1 000 000 z艂 lub karze pozbawienia wolno艣ci do lat 3.

7. Kto, b臋d膮c odpowiedzialnym za sporz膮dzenie lub przedstawienie Komisji Nadzoru Finansowego skonsolidowanego sprawozdania finansowego lub innych sprawozda艅 zwi膮zanych z nadzorem skonsolidowanym, nie wykonuje ci膮偶膮cego na nim obowi膮zku albo wykonuje go nierzetelnie lub nieterminowo, podlega grzywnie do 500 000 z艂 lub karze pozbawienia wolno艣ci do lat 2.


Rozdzia艂 14 Przepisy przej艣ciowe, zmiany w przepisach obowi膮zuj膮cych i przepisy ko艅cowe

Art. 172.

1. (pomini臋ty).

2. (pomini臋ty).

3. Bank sp贸艂dzielczy, kt贸ry zrzeszy艂 si臋 z bankiem zrzeszaj膮cym, jest obowi膮zany uzyska膰 zwi臋kszenie sumy funduszy w艂asnych do poziomu nie ni偶szego ni偶:

1) r贸wnowarto艣膰 300 000 euro - do dnia 31 grudnia 2001 r., obliczonych w z艂o tych wed艂ug 艣redniego kursu wynikaj膮cego z tabeli kurs贸w og艂aszanej przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego na koniec roku poprzedzaj膮cego rok osi膮gni臋cia wymaganego progu kapita艂owego,

2) r贸wnowarto艣膰 500 000 euro - do dnia 31 grudnia 2005 r., obliczonych w z艂o tych wed艂ug 艣redniego kursu wynikaj膮cego z tabeli kurs贸w og艂aszanej przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego na koniec roku poprzedzaj膮cego rok osi膮gni臋cia wymaganego progu kapita艂owego,

3) r贸wnowarto艣膰 1 000 000 euro - do dnia 31 grudnia 2010 r., obliczonych w z艂otych wed艂ug 艣redniego kursu wynikaj膮cego z tabeli kurs贸w og艂aszanej przez Narodowy Bank Polski, obowi膮zuj膮cego na koniec roku poprzedzaj膮cego rok osi膮gni臋cia wymaganego progu kapita艂owego.


Art. 173. (pomini臋ty).
Art. 174. (pomini臋ty).


Art. 175. Przepisy rozdzia艂u 2 stosuje si臋 r贸wnie偶 do post臋powania nie zako艅czonego przed wej艣ciem w 偶ycie ustawy zezwoleniem Prezesa Narodowego Banku Polskiego na utworzenie banku lub otwarcie oddzia艂u banku zagranicznego albo oddzia艂u banku krajowego za granic膮, jak r贸wnie偶 na otwarcie przedstawicielstwa banku zagranicznego.


Art. 176. Post臋powanie naprawcze, likwidacyjne i upad艂o艣ciowe wszcz臋te przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy toczy si臋 od tego dnia wed艂ug przepis贸w ustawy.


Art. 177.

1. Banki dzia艂aj膮ce w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy s膮 bankami w rozumieniu tej ustawy oraz zachowuj膮 uprawnienia i obowi膮zki w zakresie, w jakim nie s膮 z ni膮 sprzeczne.

2. Banki z udzia艂em kapita艂u zagranicznego, dzia艂aj膮ce w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy, staj膮 si臋 bankami z udzia艂em os贸b zagranicznych.

3. Wp艂acony w walutach obcych kapita艂 akcyjny bank贸w utworzonych przez osoby zagraniczne lub z udzia艂em os贸b zagranicznych zostaje przeliczony na z艂ote, wed艂ug kursu 艣redniego og艂aszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy.


Art. 178.

1. Bank, kt贸ry rozpocz膮艂 dzia艂alno艣膰 przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, o kt贸rej mowa w art. 193, i nie posiada zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego na utworzenie banku, jest upowa偶niony do wykonywania czynno艣ci bankowych ustalonych w statucie w zakresie, w jakim nie sprzeciwiaj膮 si臋 temu przepisy ustawy.

1a. Bank, o kt贸rym mowa w ust. 1, mo偶e wykonywa膰 na terytorium pa艅stwa goszcz膮cego czynno艣ci bankowe ustalone w statucie w zakresie, w jakim nie sprzeciwiaj膮 si臋 temu przepisy ustawy.

2. W stosunku do banku, o kt贸rym mowa w ust. 1, zamiast przewidzianego w art. 138 ust. 3 pkt 4 i w ust. 6 uchylenia zezwolenia na utworzenie banku stosuje si臋 decyzj臋 o zakazie wykonywania niekt贸rych lub wszystkich czynno艣ci bankowych.


Art. 179. Przewidziane w ustawie ograniczenia dotycz膮ce nabywania oraz wnoszenia udzia艂贸w i wk艂ad贸w do innej osoby prawnej, w tym nabywania przez banki akcji i zamiany wierzytelno艣ci na sk艂adniki w maj膮tku d艂u偶nika, nie obowi膮zuj膮 w toku post臋powania okre艣lonego w ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsi臋biorstw i bank贸w oraz o zmianie niekt贸rych ustaw (Dz. U. Nr 18, poz. 82, z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 603).


Art. 180. (pomini臋ty).


Art. 181. Do um贸w zawartych przez banki, w tym do gwarancji bankowych i por臋cze艅 udzielonych przed wej艣ciem w 偶ycie ustawy, stosuje si臋 przepisy dotychczasowe, z zastrze偶eniem art. 152.


Art. 182. (pomini臋ty).


Art. 183.

1. Dowody na okaziciela wystawione w zwi膮zku z umowami na wk艂ady oszcz臋dno艣ciowe zawartymi przed wej艣ciem w 偶ycie ustawy zachowuj膮 moc do czasu wyga艣ni臋cia tych um贸w, chyba 偶e strony postanowi膮 wcze艣niej przekszta艂ci膰 je w umowy rachunku oszcz臋dno艣ciowego, o kt贸rych mowa w art. 50 ust. 2.

2. Umowy, w zwi膮zku z kt贸rymi przed dniem 1 stycznia 1998 r. wydano dowody na okaziciela, kt贸re nie zosta艂y przekszta艂cone w my艣l ust. 1, wygasaj膮 z dniem 1 stycznia 2006 r., z tym 偶e 艣rodki pieni臋偶ne nale偶ne z tytu艂u tych um贸w zwracane s膮 posiadaczom tych dowod贸w z oprocentowaniem, od dnia 1 stycznia 2006 r. w wysoko艣ci oprocentowania 艣rodk贸w pieni臋偶nych gromadzonych na rachunkach oszcz臋dno艣ciowych prowadzonych w banku na podstawie um贸w zawartych na czas nieoznaczony.


Art. 184. (uchylony).

Art. 185. (skre艣lony).

Art. 186-192. (pomini臋te).


Art. 193. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 24, poz. 119, Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 137, poz. 926), z wyj膮tkiem przepis贸w art. 121 ust. 2 i 3.


Art. 194. Ustawa wchodzi w 偶ycie z dniem 1 stycznia 1998 r.

76




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
UST PRAWO?RM tekst jednolity00802
48 53 UST Prawo geodezyjne i Nieznany
80 87 UST Prawo ochrony srod Nieznany
ust prawo bankowe
Ust prawo lowieckie
u Prawo Przewozowe tj 2016
01 Prawo budowlane Dz U 1994 nr89poz414 tj
ust o zmianie imion i nazwisk, prawo administracyjne(1), Pr. administracyjne
Prawo urz臋dnicze, ust i notatki o pracownikach samorzadowych, USTAWA
Elektroniczne instrumenty platnicze i ust o NBP, Prawo, Pr. bankowe
prawo telekomunikacyjne ust z dn 16 lipca 2004
rm tj zal1 do zmiany grudzien2005., DOKUMENT - PRAWO, 鈽 UM-Chorz贸w
R5-3 Obowi膮z aktu na przyk艂 ust casus z vacatio legis, Prawo, Prawoznawstwo- Konserwatoria
Zm Ust o ochr ppo偶 030227, Budownictwo, Prawo
rm tj uchwala o zmianie grudzien2005., DOKUMENT - PRAWO, 鈽 UM-Chorz贸w