http://www.scritube.com/limba/poloneza/Problemy-metodologiczne-wasnyc11971410.php
http://docs4.chomikuj.pl/419594803,PL,0,0,metodologia-bada%C5%84-spo%C5%82ecznych.doc
Nieco inna klasyfikacj臋 proponuje Konarzewski ; ze wzgl臋du na cel bada艅 wyr贸偶nia dwa typy bada艅:
teoretyczne,
praktyczne.
Badania naukowe to zb贸r koordynowanych czynno艣ci, kt贸re przynosz膮 now膮 wiedz, st膮d badanie mo偶na opisa膰 na poziomie samych czynno艣ci. Wyr贸偶nia si臋 5 schemat贸w badawczych czyli sposob贸w koordynowania czynno艣ci:
Eksperyment 鈥 czyli ujawnianie skutk贸w 艣ci艣le okre艣lonych oddzia艂ywa艅 w sztucznych populacjach eksperymentalnych.
Badanie por贸wnawcze 鈥 czyli ujawnianie r贸偶nic miedzy realnymi populacjami.
Badania przegl膮dowe 鈥 czyli poznawanie w艂a艣ciwo艣ci obiekt贸w nale偶膮cych do pojedynczej realnej populacji i ujawnianie zwi膮zk贸w mi臋dzy tymi w艂asno艣ciami.
Badania etnograficzne 鈥 zbieranie i przetwarzanie r贸偶norodnych danych o kulturowych sposobach 偶ycia realnej grupy spo艂ecznej.
Studium przypadku 鈥 zbieranie i przetwarzanie r贸偶nych danych o pojedynczym obiekcie reprezentuj膮cym zjawisko og贸lne.
Dwa ostatnie schematy zalicza si臋 do bada艅 jako艣ciowych.
3.3. Hipotezy badawcze
Z przedstawionego problemu powinny jasno wynika膰 hipotezy badawcze. K. Konarzewski (2000, s. 43) stwierdza, 偶e hipoteza to wniosek logiczny z teorii, kt贸ry odnosi si臋 do daj膮cego si臋 zaobserwowa膰 stanu rzeczy.
K. Konarzewski (2000, s. 39) podaje, i偶 zmienna to zbi贸r stan贸w, w kt贸rych obiekt mo偶e by膰. Stany te s膮 roz艂膮czne, a ich zbi贸r wyczerpuj膮cy, co oznacza, 偶e pozwala scharakteryzowa膰 ka偶dy przedmiot nale偶膮cy do rozpatrywanego zbioru przedmiot贸w. Sens pojedynczego stanu zale偶y od pozosta艂ych.
Zmienna (K. Konarzewski) to zbi贸r stan贸w, w kt贸rych obiekt mo偶e by膰. Stany te s膮 roz艂膮czne, a ich zbi贸r jest wyczerpuj膮cy, tzn. pozwala scharakteryzowa膰 ka偶dy obiekt nale偶膮cy do rozpatrywanego zbioru obiekt贸w. Sens pojedynczego stanu zale偶y od pozosta艂ych. W matematyce, sk膮d wywodzi si臋 poj臋cie zmiennej, poszczeg贸lne stany nazywa si臋 warto艣ciami. Mo偶na wi臋c powiedzie膰, 偶e zmienna to nazwa plus ustalony zbi贸r warto艣ci. Zdefiniowa膰 zmienn膮 to tyle co wskaza膰 ten zbi贸r. P艂e膰 zatem to zmienna o dw贸ch warto艣ciach: /kobieta, m臋偶czyzna/.
(Konarzewski K.) Szczeg贸lne znaczenie w metodologii nauk spo艂ecznych ma podzia艂 zmiennych na niezale偶ne i zale偶ne: Zmienna zale偶na to zmienne obserwowalne losowe, odnosz膮 si臋 do jawnego zachowania si臋 obiektu. Zmienna niezale偶na to zmienne obserwowalne ustalone, odnosz膮 si臋 do oddzia艂ywa艅 lub warunk贸w, warto艣ci tej zmiennej ustala sam badacz. Przyk艂ad: Badacz chce si臋 dowiedzie膰, czy wielko艣膰 nagrody ma wp艂yw na wykonanie zadania. Wielko艣膰 nagrody jest zmienn膮 niezale偶n膮, poniewa偶 badacz sam ustala jej warto艣膰 i przydziela ka偶dego badanego do jednej z nich. Jako艣膰 wykonania zadania jest zmienn膮 zale偶n膮: badacz nie ma wp艂ywu na to, jak dobrze wykona zadanie Jan czy Piotr. Je艣li jako艣膰 wykonania zadania w trzech grupach b臋dzie si臋 wyra藕nie r贸偶ni膰, uznamy, 偶e nagroda jest jedn膮 z przyczyn. Jest to wniosek z badania, a nie za艂o偶enie, z kt贸rym przyst臋puje si臋 do pracy.
Rozdzia艂 II Metodologia bada艅 w艂asnych
2.1 Cel oraz przedmiot bada艅
Przedmiot bada艅 zale偶y wg T. Pilcha[1] od tego jaki rodzaj bada艅 przeprowadzamy. Przedmiot bada艅 jest zadaniem, kt贸re mamy do wykonania.
Badanie naukowe to zr贸偶nicowane dzia艂ania s艂u偶膮ce do poznania w spos贸b dok艂adny, rzetelny i wyczerpuj膮cy wybranej do bada艅 rzeczywisto艣ci.
Ka偶de badanie s艂u偶y realizacji okre艣lonego celu. Celem bada艅 wg T. Pilcha jest 鈥瀙oznanie b膮d藕 lepsze poznanie interesuj膮cego nas zagadnienia[2]鈥 Celem badania jest odpowied藕 na pytanie: w jakim celu badamy? I co przez dane badanie chcemy osi膮gn膮膰?
2.4 Zmienne i wska藕niki
Podstawowym celem bada艅 naukowych jest wykrycie zwi膮zk贸w, zale偶no艣ci zachodz膮cych mi臋dzy badanymi zjawiskami, kt贸re okre艣la si臋 mianem zmiennych. Zmienna to pewna kategoria zjawisk, kt贸rych wielko艣膰, czytelno艣膰 wyst臋powania mo偶e ulega膰 zmianom zale偶nie od r贸偶nych okoliczno艣ci.
Zdaniem Z. Skornego zmiana zale偶na to 鈥瀦jawisko podlegaj膮ce wp艂ywom innych zjawisk. Czynimy je przedmiotem bada艅 i staramy si臋 okre艣li膰 jego zale偶no艣膰 od zjawisk spe艂niaj膮cych funkcj臋 zmiennej niezale偶nej lub po艣rednicz膮cej鈥漑16].
Zmiennymi niezale偶nymi s膮 zjawiska wp艂ywaj膮ce na powstanie i przebieg zjawisk b臋d膮cych zmiennymi zale偶nymi.
Pr贸cz zmiennych zale偶nych i niezale偶nych wymieni膰 nale偶y r贸wnie偶 zmienne po艣rednicz膮ce. Stanowi膮 one czynnik 艂膮cz膮cy zmienn膮 niezale偶n膮 z zale偶n膮. Oddzia艂ywanie zmiennej niezale偶nej na zale偶n膮 odbywa si臋 przy wsp贸艂udziale zmiennej po艣rednicz膮cej.
Zmienne po艣rednicz膮ce to czynniki wewn臋trzne mog膮ce modyfikowa膰 wp艂yw warunk贸w zewn臋trznych na zachowanie si臋.
Badaj膮c zwi膮zki zachodz膮ce mi臋dzy g艂贸wnymi rodzajami zmiennych staramy si臋 okre艣li膰 wp艂yw zmiennej niezale偶nej na zmienn膮 zale偶n膮. Niekiedy uwzgl臋dnia si臋 tym modyfikuj膮ce oddzia艂ywanie zmiennej po艣rednicz膮cej. Zale偶no艣膰, jaka zachodzi mi臋dzy wymienionymi trzema rodzajami zmiennych mo偶na przedstawi膰 graficznie w nast臋puj膮cy spos贸b:[17]
ZN 鈥 zmienna niezale偶na
ZP 鈥 zmienna po艣rednicz膮ca
ZZ 鈥 zmienna zale偶na
Badania ankietowe
To badania przeprowadzane na zasadzie wywiadu pisemnego w, kt贸rym istotn膮 rol臋 odgrywa ankieta. Stosuje si臋 je w celu mo偶liwie szybkiego przebadania du偶ej zbiorowo艣ci ludzi. Badania te s膮 oszcz臋dno艣ci膮 czasu i 艣rodk贸w, poniewa偶 nie potrzeba tu respondenta, kt贸ry prowadzi badanie i zadaje pytania ka偶dej osobie osobno lecz rozprowadza albo rozsy艂a odpowiedni膮 ilo艣膰 ankiet do badanych ludzi, kt贸re s膮 wype艂niane bez jego udzia艂u. Rola badaj膮cego w tej metodzie ogranicza si臋 jedynie do opracowania ankiety i wyboru os贸b, kt贸re zmierza przebada膰. Analiz膮 ankiet przewa偶nie zajmuje si臋 ju偶 inna osoba. Ankieta ma charakter bezosobowy i anonimowy co pozwala na bardziej szczere odpowiedzi badaj膮cego, ni偶 w wywiadach ustnych. Pomimo wszystkich zalet ankieta ma te偶 wady:
a) w bezpo艣rednich rozmowach mo偶na uwzgl臋dni膰 indywidualne r贸偶nice respondent贸w, natomiast w badaniach ankietowych jest to nie mo偶liwe. Trudno by艂oby dostosowa膰 ankiet臋 do ka偶dego z bli偶ej nieznanych nam respondent贸w.4
b) w ka偶dej badanej grupie s膮 tacy ludzie, kt贸rzy z r贸偶nych przyczyn nie umiej膮
dobrze wype艂ni膰 ankiety. Im bardziej z艂o偶ona ankieta tym tych ludzi b臋dzie wi臋cej. Du偶o ludzi ma te偶 problemy z pisemnym formu艂owaniem swoich my艣li.
c) w ka偶dej ankiecie pojawiaj膮 si臋 pytania, kt贸re mog膮 wywo艂ywa膰 r贸偶ne skojarzenia u poszczeg贸lnych os贸b. Powoduje to rozbie偶no艣ci w interpretowaniu odpowiedzi.
d) ankieta nie daje mo偶liwo艣ci notowania co respondent m贸wi, jak gestykuluje, jak膮 ma mimik臋 w chwili wype艂niania ankiety. Nie daje odebra膰 przejaw贸w uczu膰 respondenta. Skupia si臋 tylko na zbieraniu danych o charakterze ilo艣ciowym.
e) zdarza si臋 偶e, du偶y odsetek ankiet, najcz臋艣ciej, pocztowych po prostu przepada.
ANKIETA 鈥 jest metod拧 badania zjawisk na podstawie odpowiednio opracowanego KWESTIONARIUSZA. Wysokie wymagania stawia si臋 poprawno聹ci pyta艅 kwestionariuszowych, gdy偶 respondenci s拧 zdani sami na siebie podczas odpowiedzi ( nie mog拧 liczy膰 na wyja聹nienia ze strony badacza ). Wa偶na jest tre聹膰, forma i liczba pyta艅, aby nie zniech臋ci膰 respondent贸w do starannych odpowiedzi.
Pytania ankiety zawsze musz拧 by膰 konkretne, 聹cis艂e, logiczne, jednoproblemowe, zrozumia艂e dla ankietowanego. Obowi拧zuje zasada stopniowania trudno聹ci 鈥 rozpoczynamy od pyta艅 prostych, og贸lnych, stopniowo przechodz拧c do bardziej skomplikowanych i szczeg贸艂owych, ale nie dotycz拧cych bezpo聹rednio problem贸w trudnych czy dra偶liwych. Pytania nie mog拧 zawiera膰 w sobie sugestii odpowiedzi, ani by膰 zbyt d艂ugie i skomplikowane.
Pytania nale偶y formu艂owa膰 w spos贸b prosty, jasny, bezpo聹redni; musz拧 by膰 kr贸tkie i zwi臋z艂e, w postaci zda艅 prostych, a nie z艂o偶onych. Ka偶de pytanie powinno dotyczy膰 jednej, a nie kilku spraw. Nale偶y unika膰 wyraz贸w trudnych i niezrozumia艂ych.
Nale偶y zachowa膰 rozs拧dn拧 proporcje mi臋dzy pytaniami otwartymi i zamkni臋tymi.
ANKIETA POWINNA BY膯 CZYTELNA I PRZEJRZYSTA.
Powinna zawiera膰 instrukcj臋, kt贸ra poprzedza w艂a聹ciwe pytania. S拧 to wskazania i pouczenia zwi拧zane z zadawanymi pytaniami.
Powinna ona zawiera膰 takie informacje, jak:
路 Kto jest inicjatorem bada艅 i kto je przeprowadza,
路 Jaki jest cel bada艅,
路 Jak nale偶y odpowiada膰 na postawione pytania,
路 W jaki spos贸b zapewnia si臋 badanym anonimowo聹膰 i dyskrecj臋 ich wypowiedzi,
路 W jaki spos贸b zostan拧 wykorzystane wyniki ankiety.
Instrukcja nie mo偶e by膰 zbyt obszerna, aby nie nudzi膰 respondenta. Powinna by膰 wyra偶ona w formie grzeczno聹ciowej i zawiera膰 podzi臋kowanie za wype艂nienie ankiety.
Charakterystyka badanej grupy
Wzgl臋dy praktyczne i ekonomiczne zdaniem N. Goodmana, stanowi膮 do艣膰 powa偶ne bariery i uniemo偶liwiaj膮 przeprowadzenie bada艅 w艣r贸d du偶ej populacji. W takim wypadku badacz dobiera pr贸b臋, mniejsz膮 grup臋 jednostek wyselekcjonowanych pod wzgl臋dem reprezentatywno艣ci dla populacji. Spos贸b doboru pr贸by musi by膰 taki 鈥瀊y wyselekcjonowane osoby stanowi艂y prawdziw膮 reprezentacj臋 ca艂ej populacji鈥 . A zatem pr贸b臋 mo偶na najog贸lniej okre艣li膰 jako mniejsz膮 liczb臋 jednostek, kt贸re zosta艂y wyselekcjonowane po to, aby reprezentowa膰 ca艂膮 populacj臋.
Zdaniem M. 艁obockiego przez dob贸r pr贸by rozumie si臋 ,,wyselekcjonowanie dla cel贸w badawczych pewnej liczby os贸b, wchodz膮cych w sk艂ad 艣ci艣le okre艣lonej zbiorowo艣ci, kt贸r膮 badacz jest szczeg贸lnie zainteresowany鈥欌 .
Ze wzgl臋du na przedmiot i postawione cele badania przeprowadzono w styczniu 2007 roku za pomoc膮 ankiety internetowej. Badaniami obj臋to grup臋 stu sze艣膰dziesi臋ciu osobow膮 selektywnie wybran膮 wed艂ug p艂ci i wieku.