42. NAJSILNIEJSZY SPOSÓB ATAKU

Jezus: Kapłani, którzy po biskupach mają udział w Królewskim Kapłaństwie Chrystusa, powinni uważać egzorcyzmy za główny obowiązek swego stanu, a więc za obowiązek sprawiedliwości i miłości bliźniego. Jeśli kapłan jest przekonany, jakim winien być, wie że jest współodkupicielem z Chrystusem, i że odkupić to znaczy uwalniać dusze uwięzione przez moce zła. Powinien również wiedzieć, co jest pierwszym i najpotężniejszym środkiem ataku na przeciwnika.

Mocne z powodu wyższej natury złe duchy, nie unikają również ciosów podstępnych na szkodę dusz, zwłaszcza gdy są wzywani przez osoby przewrotne, by owładnąć tymi duszami i dręczyć je na wszelki sposób.

Jeszcze raz przypominam, że jest rzeczą niedorzeczną i paradoksalną, by kapłan ignorował lub twierdził, że nie wierzy w istnienie diabłów i w ich nienawiść do każdego człowieka bez żadnego wyjątku, lecz zwłaszcza ku duszom żyjącym w łasce. Równałoby to się ze stwierdzeniem, że nie wie, po co został kapłanem i jakie są jego zadania wśród świata!

Można porównać takich kapłanów do oficerów w wojsku, którzy nie wierzą, że powinni walczyć przeciw nieprzyjacielowi, który na nich napada i twierdzą, że go wcale nie ma, że to tylko utopia dawnych czasów. A tymczasem liczni żołnierze padają zabici na ich oczach.

Takim jest rzeczywiste położenie wielu kapłanów tego szalonego i niewierzącego pokolenia, które patrzy bez żenady na działanie niszczące potęg diabelskich, udają nawet zdumienie, gdy ktoś ich oskarża o współdziałanie z przeciwnymi mocami zła!