Dłużnik
zobowiązany jest świadczyć wierzycielowi. Jednak może się
zdarzyć, że dłużnik nie będzie mógł świadczyć (np. będzie
niewypłacalny).
Zastaw
jest prawem wierzyciela, które gwarantuje mu, że jego roszczenie
zostanie zaspokojone, np. jeśli dłużnik nie odda pieniędzy, które
pożyczył mu Kowalski, to ten ostatni będzie mógł zaspokoić się
z rzeczy, na której ustanowili zastaw.
Zastaw
można ustanowić tylko na ruchomościach mających wartość
majątkową. Zastaw obciąża wraz z ruchomością jej części
składowe, oraz w razie braku innego postanowienia umowy -
przynależności.
Wierzyciela,
którego wierzytelność została zabezpieczona zastawem, ustawa
nazywa zastawnikiem, natomiast właściciela, który obciążył
swoją rzecz - zastawcą.
Co
zabezpiecza zastaw?
Zastaw
może być ustanowiony dla zabezpieczenia wierzytelności pieniężnej
lub niepieniężnej. Jednak realizacja z zastawu co do wierzytelności
niepieniężnej jest możliwa dopiero wtedy gdy przekształci się w
wierzytelność pieniężną (gdy wobec niewykonania obowiązku przez
dłużnika wierzyciel żąda odszkodowania). Zastaw można ustanowić
dla zabezpieczenia wierzytelności przyszłej lub warunkowej.
Zabezpiecza on nie tylko samą wierzytelność ale także roszczenia
związane z wierzytelnością zabezpieczoną, w szczególności
roszczenie o odsetki nieprzedawnione, o zwrot nakładów na rzecz
oraz przyznane koszty zaspokojenia wierzytelności.
Zastaw
jest prawem pozostającym w ścisłym związku z wierzytelnością,
którą zabezpiecza. Oznacza to, że nie można ustanowić zastawu,
który nie zabezpieczałaby zaspokojenia jakiegoś innego roszczenia
(np. ustanowić zastaw na rzecz Kowalskiego, który nie jest niczyim
wierzycielem).
Zastaw
może więc istnieć tylko o tyle, o ile istnieje wierzytelność. W
szczególności zastaw nie może powstać bez wierzytelności ani nie
może być bez wierzytelności przeniesiony (np. Kowalski nie może
sprzedać swojej wierzytelności, jeśli nie zbywa jej wraz z
zastawem), a wygaśnięcie wierzytelności powoduje wygaśnięcie
zastawu (np. jeśli dłużnik spłaca pożyczkę to zastaw wygasa).
Jak
zabezpiecza zastaw?
Prawo
zastawnika polega na tym, że:
·
Może się on zaspokoić z ruchomości obciążonej przed
wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy (np. jeśli dłużnik
jest winien Nowakowi 1.000 zł i Kowalskiemu 500 zł oraz na rzecz
tego ostatniego ustanowiono zastaw na samochodzie dłużnika to
Kowalski będzie miał pierwszeństwo do zaspokojenia się z tego
samochodu - oczywiście jeżeli dłużnik nie oddaje pieniędzy).
Jednak pierwszeństwo przed zastawnikiem będą miały osoby, których
wierzytelności przepisy o postępowaniu egzekucyjnym traktują w
sposób uprzywilejowany (np. roszczenia alimentacyjne czy też
należności za pracę oraz renty z tytułu odszkodowania za
wywołanie kalectwa czy śmierci).
·
Może dochodzić zaspokojenia z ruchomości niezależnie od tego,
czyją stała się własnością (np. jeśli w powyższym przykładzie
dłużnik sprzedał samochód to Kowalski będzie miał nadal prawo
do zaspokojenia się z tego samochodu).
Zastawnik
nie ma prawa do korzystania z rzeczy oddanej mu w zastaw. Jeśli
jednak rzecz obciążona przynosi pożytki, zastawnik powinien w
braku odmiennej umowy, pobierać je zaliczać na poczet
wierzytelności i związanych z nią roszczeń.
Zaspokojenie
się przez wierzyciela z rzeczy zastawionej następuje według
przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym. Oznacza to, iż
wierzyciel pragnący zaspokoić się z rzeczy obciążonej zastawem
musi uzyskać tytuł egzekucyjny (np. prawomocne orzeczenie sądu lub
podlegające natychmiastowemu wykonaniu, ugoda zawarta przed sądem,
wyrok sądu polubownego, ugoda zawarta przed sądem polubownym, akt
notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji) a następnie
złożyć wniosek egzekucyjny u komornika. Strony nie mogą natomiast
same postanowić, że sprzedaży rzeczy oddanej w zastaw dokona sam
zastawnik albo że w razie niewykonania zobowiązania zastawnik
stanie się właścicielem rzeczy (np. Kowalski i jego dłużnik
postanowią, że jeśli ten nie odda pieniędzy w terminie to
samochód- przedmiot zastawu- przypadnie na własność Kowalskiemu).
Powoduje
to, że skuteczniejszym zabezpieczeniem interesów mogą się dla
wierzyciela stać: zastaw rejestrowy lub przewłaszczenie na
zabezpieczenie (polega na przeniesieniu przez dłużnika na
wierzyciela prawa własności rzeczy ruchomej lub papierów
wartościowych i na zobowiązaniu wierzyciela do zwrotnego
przeniesienia własności rzeczy na dłużnika z chwilą spłaty
kredytu)
Jak
ustanowić zastaw?
Poza
zastawem ustawowym, który powstaje z mocy samego prawa na podstawie
szczególnych przepisów (np. zastaw przysługujący wynajmującemu
na zabezpieczenie czynszu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych
do przedmiotu najmu) wyróżnić można także przede wszystkim
zastaw umowny.
Powstaje
on na podstawie umowy między właścicielem rzeczy a wierzycielem.
Nie jest wymagane zachowanie określonej formy umowy. Sama umowa nie
wystarcza do powstania zastawu, niezbędne jest bowiem wydanie rzeczy
wierzycielowi albo osobie trzeciej, na którą się strony zgodziły.
Jeżeli natomiast rzecz jest już we dzierżeniu (władaniu)
wierzyciela to do powstania zastawu wystarczy samo zawarcie umowy.
Pamiętaj,
że:
·
Niedopuszczalne jest zastrzeżenie, przez które właściciel
ruchomości zobowiązuje się względem zastawnika, że nie dokona
zbycia lub obciążenia ruchomości przed wygaśnięciem zastawu,
·
Przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej nie narusza uprawnienia
zastawnika do uzyskania zaspokojenia z rzeczy obciążonej,
·
Zastaw może także obciążać udział współwłaściciela w rzeczy
ruchomej oraz zbywalne prawa (np. nie można zbyć praw wynikających
z władzy rodzicielskiej), jeśli tylko nie można ich obciążyć
hipoteką (do zastawu na prawach stosuje się odpowiednio przepisy o
zastawie na rzeczach ruchomych).
Podstawa
prawna:
Ustawa
z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964r., nr 16, poz.
93 ze zmianami).