7 Zaburzenia nerwicowe, zwiazane ze stresem i pod postacia somatyczna czesc 2












Zaburzenia nerwicowe,

związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Część II














Katedra Psychiatrii PUM










Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne wg ICD 10










Wcześniejsze nazwy:


-Nerwica natręctw


-Nerwica anankastyczna


-Nerwica obsesyjno-kompulsyjna

F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne









F42.0 Zaburzenie z przewagą myśli czy ruminacji natrętnych


F42.1 Zaburzenie z przewagą czynności natrętnych

(natrętne rytuały)


F42.2 Myśli i czynności natrętne, mieszane






Obsesje - myśli, koncepcje natrętne Ruminacje -wyobrażenia natrętne Kompulsje - czynności natrętne

F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne





A. Natrętne myśli i/lub czynności występu przez większośd dni okresu

co najmniej 2 tygodni.




B. Występu wszystkie z następujących, wspólnych cech obsesji i

kompulsji:

odbierane jako wypływające z umysłu pacjenta, a nie jako narzucone przez osoby lub wpływ z zewnątrz,

mają charakter powtarzający się i nieprzyjemny, a co najmniej jedna z

obsesji lub kompulsji uważana jest za przesadną lub nieracjonalną,

pacjent próbuje się im przeciwstawiad, występuje jednak co najmniej jedna obsesja lub kompulsja, wobec której opór jest nieskuteczny,

przeżywanie myśli natrętnych lub wykonywanie czynności natrętnych

nie jest samo w sobie przyjemne




C. Obsesje lub kompulsje powodują cierpienie oraz zakłócają społeczne i

indywidualne funkcjonowanie, zwykle z powodu marnotrawienia

czasu.



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne



Najczęstsze obsesje:

-Dotyczą tematów brudu i możliwości zakażenia się(połowa

chorych)


-Obawa przed zrobieniem komuś krzywdy np. zranieniem, zarażeniem chorobą, zatruciem (25% chorych)

-Tematy związane z religijnością oraz seksualnością

(bluźnierstwa, myśli o obscenicznej treści)

-Obawa przed niewłaściwym zachowaniem w sensie społecznym

lub towarzyskim

F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne






Kompulsje często łączą się z obsesjami, stanowią zewnętrzny wyraz a zarazem konsekwenc istnienia obsesji.




Najczęstsze kompulsje:

-Wielokrotne sprawdzanie czy czynnośd została rzetelnie wykonana ( spowiedź, zakręcenie gazu, wody, zamknięcie drzwi)-ponad połowa chorych

-Czyszczenie i mycie rąk, ciała lub odzieży-połowa chorych

-Powtarzanie ów, liczb, zachowao bez których nie jest

możliwe poruszanie się-1/3 chorych

-Przymusowa potrzeba utrzymania symetrii-1/4 chorych


-Kolekcjonowanie starych rzeczy lub określonych przedmiotów-1/5 chorych



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne













Czynności natrętne przybierają czasem charakter ceremonii o określonym rytuale. Złamanie tego rytuału wiąże się z

powstawaniem niepokoju i napięcia. Rytuały

te często mają zabarwienie magiczne.



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




- Zapadalnośd w populacji ogólnej 2-3 %


- Równe narażenie kobiet i mężczyzn, średni

wiek zachorowania to 20 lat


- U 50% chorych pierwsze objawy wystąpiły w okresie dzieciostwa i dorastania


- Najpóźniej ujawniają się około 24-35 r.ż.




F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne







- 80% chorych miewa zarówno zaburzenia behawioralne jak i myśli natrętne


- 20% zgłasza wyłącznie zaburzenia behawioralne


- 0,2% chorych potwierdza jedynie występowanie

obsesji



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




Spektrum zespołu natręctw:







I) Zaburzenia kontroli impulsów


-trichotillomania


-patologiczny hazard i zakupy


- parafilie


- kleptomania i piromania



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne






Spektrum zespołu natręctw:







II)Grupa z objawami neurologicznymi


-ch. Sydenchama


-tiki(ch.Tourettaa)


-zaburzenia o charakterze napadów


padaczkowych



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




Spektrum zespołu natręctw:







III)Grupa zaburzeo z obsesyjnymi myślami odnośnie określonego problemu


-zespół dysmorficzny


-zespół hipochondryczny


-jadłowstręt psychiczny



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne



OCD układy neuroprzekaźników:






ówną rolę odgrywa serotonina i dopamina


We krwi osób z OCD występuje wzrost kwasu

5-hydroksyindolooctowego(metabolit

serotoniny w płynie m-r)


Szczególne znaczenie odgrywają tutaj zaburzenia pomiędzy tymi neuroprzeknikami na korzyśd DA

F42 Zaburzenie obsesyjno-

kompulsyjne

OCD-bad. neuroimunologiczne:







70% chorych leczonych z powodu choroby reumatycznej (paciorkowce B-hemolizujące) miało objawy OCD


Związek z powstawaniem p/ciał przeciwko somatostatynie i dynorfinie- główni neuromodulatorzy aktywności jąder podstawy



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




OCD-bad. neuroimunologiczne cd.:







Grupa PANDAS zaburzenia o charakterze natręctw lub/i tików po infekcji paciorkowcowej


Schorzenie o podłożu autoimunologicznym


Najczęściej dodatkowo objawy pląsawicze



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne



Diagnoza różnicowa:


-Zaburzenia depresyjne


-Zaburzenia kowe


-Zaburzenia ze spektrum fobijnego


-Schizofrenia


-Zespół Gilles de la Tourette`a


-Zaburzenia organiczne



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne



Leczenie:


-farmakoterapia: 1)SSRI


2)Klomipramina







-psychoterapia



SSRI dawkowanie




Fluwoksamina 200-300 mg/24 h (Fevarin)



Fluoksetyna 40-60 mg/24 h (Bioxetin)



Sertralina 50 mg/24 h lub 200 mg /24h rednie



dawki nieskuteczne) (Asentra)



Paroksetyna 40-60 mg/24 h (Seroxat)



Citalopram 60 mg /24 h (Cipramil)




TLPD w terapii OCD


Główny i jedyny tlpd stosowany w terapii to

Klomipramina (Anafranil)


Dawki do 300 mg, czas terapii to 8-10 tygodni.


W sytuacji cięzkich zaburzeo możliwe podanie drogą i.v


Max dawki częste działania niepożądane



Potencjalizacja leczenia


W przypadku zaburzenia opornego na leczenie

podad Lit


Można także potencjalizowad BZD, buspironem, pindololem(B-adrenolityk wpływający na układ SSRI)


Ewentualnie kojarzenie dwóch leków SSRI



Potencjalizacja leczenia


Małe dawki neuroleptyków


W przypadku współwystępowania tików

dołącz Haloperydol lub Rysperydon


W czystych OCD dołącz n. atypowe

(rysperydon, kwetiapinę, olanzapinę)


W przypadku zmian w EEG można dołączyd l.p

/drgawkowe (karbamazepina)



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




Terapia OCD:







W związku z PANDAS stosuje się leczenie ukierunkowane na układ odpornościowy:


-podawanie immunoglobulin


-wymiana osocza


-profilaktyka zakażeo paciorkowcowych

(podawanie penicyliny)



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




Psychoterapia w OCD:






Terapia behawioralno-poznawcza


-powstrzymywanie się od reakcji po ekspozycji na bodziec wywołujący (np. powstrzymywanie się od sprawdzenia drzwi, kuchenki, trening z ostrymi przedmiotami)


-paradoksalne nasilanie objawów do momentu max

nasilenia i stopniowa ich redukcja



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




Psychoterapia w OCD:







Wydaje się skuteczną formą terapii jest również t. psychodynamiczna ( praca nad podłożem objawów, ich analiza)


Psychoterapia pełni funkcję wspomagającą!



F42 Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne




OCD- rokowanie:







25% chorych uzyskuje znaczącą poprawę


50% chorych odczuwa umiarkowany efekt


Pozostałe 25% pogorszenie stanu psychicznego


Leczenie wielomiesięczne lub nawet

wieloletnie

F43 Reakcja na ciężki stres i zaburzenia

adaptacyjne









F 43.0 Ostra reakcja na stres





F43.1 Zaburzenia stresowe pourazowe





F 43.2 Zaburzenia adaptacyjne

F43.0 Ostra reakcja na stres(ASD)








1. Pacjent b narażony na działanie stresora psychicznego lub

fizycznego o wyjątkowej sile.




2. Narażenie na działanie stresora wiązało się z natychmiastowym (w ciągu l godziny) pojawieniem się poniższych objawów:

wycofanie się z oczekiwanej interakcji społecznej,

zawężenie uwagi.,

wyraźna dezorientacja,

gniew lub agresja owna,

rozpacz lub poczucie braku nadziei,

aktywnośd niedostosowana lub bezcelowa,


żałoba wymykająca się kontroli lub nadmierna (ocena wg lokalnych standardów).


F43.0 Ostra reakcja na stres








3. Występują także niektóre z poniższych objawów:


objawy wzbudzenia autonomicznego


objawy z zakresu klatki piersiowej i brzucha


objawy obejmujące stan psychiczny


objawy napięcia


objawy ogólne


objawy niespecyficzne




F43.0 Ostra reakcja na stres





Jeżeli stresor jest przemijający lub może byd wyeliminowany, objawy zaczyna zmniejszad nasilenie nie później niż po 8 godzinach. Jeżeli narażenie na działanie stresora utrzymuje się, objawy zaczynają zmniejszad nasilenie po nie później niż 48 godzinach.

1. Łagodna

2. Umiarkowana

3. Ciężka

Najczęściej stosowane przesłanki wykluczenia.

Reakcja nie współwystępuje z jakimkolwiek innym zaburzeniem psychicznym lub zaburzeniem zachowania z zakresu ICD-10, z wyjątkiem uogólnionych zaburzeo kowych i zaburzeo osobowości

oraz nie występuje w okresie 3 miesięcy od zakooczenia epizodu jakiegokolwiek innego zaburzenia psychicznego lub zaburzenia zachowania.

F43.1 Zaburzenie stresowe pourazowe







(Zespół stresu pourazowego, PTSD w DSM IV)


Pacjent był narażony na stresujące wydarzenie lub sytuację (oddziałujące krótko- albo długotrwale) o cechach wyjątkowo zagrażających lub katastroficznych, które mogłoby spowodowad przenikliwie odczuwane cierpienie u niemal każdego :

klęska żywiowa lub spowodowana przez człowieka

wojna

powny wypadek

obecnośd przy gwtownej śmierci lub torturach, przy aktach terroryzmu, gwałtu

lub innego przestępstwa

Czynniki predysponujące:

Cechy osobowości anankastyczne, asteniczne

Wcześniejsze dekompensacje emocjonalne

F43.1 Zaburzenie stresowe pourazowe









Występuje uporczywe przypominanie sobie stresora w postaci "przebłysków, żywych wspomnieo lub powracających snów, albo w postaci gorszego samopoczucia w sytuacji zetknięcia się z okolicznościami przypominającymi stresor.










Pacjent aktualnie unika okoliczności przypominających stresor, co nie

występowało przed zetknięciem się z działaniem stresora.

F43.1 Zaburzenie stresowe pourazowe








Występuje którekolwiek z następujących:




- częściowa lub ckowita niezdolnośd do odtworzenia pewnych wnych okoliczności zetknięcia się ze stresorem,

- uporczywie utrzymujące s objawy zwiększonej psychologicznej wrażliwości i stanu wzbudzenia, w postaci dwóch z następujących:



(a) trudnośd zasypiania lub podtrzymania snu, (b) drażliwośd lub wybuchy gniewu,

(c) trudnośd koncentracji, (d) nadmierna czujnośd,

(e) wzmożona reakcja zaskoczenia .








Wszystkie z w/w kryteriów zostały spełnione w ciągu 6 miesięcy od stresującego

wydarzenia albo od zakooczenia okresu oddziywania stresora.











Badania wykazują iż stresory spowodowane przez człowieka mają bardziej traumatyczny wpływ niż powodowane przez siły natury.


Badani wskazują stresory naturalne nie do

uniknięcia, tak więc trzeba się z nimi pogodzid.


Leczenie ASD







- Leczenie farmakologiczne wymaga podawania

leków o działaniu p/lękowym (bzd,

propranolol, buspiron)


- W przypadku objawów dysocjacyjnych

podawanie małych dawek neuroleptyków


- Niekiedy konieczne jest podawanie leków

p/depresyjnych


Leczenie ASD:


Pomoc psychologiczna sprowadza się do rozmowy mającej na celu odreagowywanie afektów i wyobrażeo związanych z urazem:


-wsparcie


-zachęcanie do dyskusji


-wyrzucenie z siebie smutku, przerażenia



Leczenie PTSD:







1)Podejście farmakologiczne:


- w przypadku objawów depresyjnych

włączamy l p. depresyjne


- nadmierna czujnośd, drażliwośd wymaga

włączenia stabilizatory nastroju


-objawy psychotyczne wymagają włączenia neuroleptyków

F43 Reakcja na ciężki stres i zaburzenia

adaptacyjne


Leczenie PTSD:







2) Podejście psychoterapeutyczne uwzględnia następujące strategie:


- edukacyjną


- konfrontującą


- tworzącą możliwości wyciszenia, refleksji

F 43.2 Zaburzenia adaptacyjne







Pojawiają się w sytuacjach znaczących zmian życiowych - emigracja, śmierd partnera, rozwód, przewlekła choroba, kalectwo, koniecznośd zmiany pracy, bezrobocie, przejście na emeryturę, zmiana szky, zakooczenie okresu nauki, zawarcie małżeostwa, urodzenie się dziecka, ugotrwała hospitalizacja.

F43.2 Zaburzenia adaptacyjne








Początek objawów w okresie miesiąca od narażenia na rozpoznawalny

stresor psychospołeczny, którego natężenie nie było ani niezwykłe, ani

nie miało cech katastrofy.





Osoba przejawia objawy lub zaburzone zachowanie o cechach

charakterystycznych dla którejś z form zaburzeo afektywnych


(z wyjątkiem urojeo lub omamów), zaburzeo nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną i zaburzeo zachowania, lecz nie spełnia kryteriów żadnego z tych zaburzeo. Objawy mogą różnid się zarówno postacią, jak i nasileniem.

F43.2 Zaburzenia adaptacyjne








Krótka reakcja depresyjna

Przemijający, łagodny stan depresyjny o czasie trwania nie przekraczającym l miesiąca.




Reakcja depresyjna przedłużona

Łagodny stan depresyjny występujący w reakcji na przedłużające się narażenie na

streso sytuację, lecz o czasie trwania nie przekraczającym 2 lat.





Reakcja mieszana kowo-depresyjna

Nasilone są objawy zarówno lękowe, jak i depresyjne, których intensywnośd nie przekracza jednak poziomu określonego dla zaburzenia lękowego i depresyjnego mieszanego lub innych mieszanych zaburzeo lękowych



F43.2 Zaburzenia adaptacyjne



Leczenie






-W zależności od obrazu klinicznego stosujemy leczenie

p\depresyjne, p\kowe






-W razie potrzeby stosujemy także odpowiednie formy

psychoterapii

F43 Reakcja na ciężki stres i zaburzenia

adaptacyjne

Rokowanie:







30% pacjentów z ASD po leczeniu bez

objawów


40% pacjentów odczuwa łagodne dolegliwości


Pozostałe 30 % odczuwa objawy na tym

samym poziomie lub następuje pogorszenie

stanu

F 62 Trwała zmiana osobowości po

sytuacji ekstremalnej








Stanowi ugotrwały efekt przeżycia sytuacji

ekstremalnej


Uraz jest na tyle ekstremalny nie ma potrzeby rozważania osobistej podatności


Zmiana osobowości powinna byd: znacząca,

potwierdzona zewnętrznie i trwad co najmniej

dwa lata

F 62 Trwała zmiana osobowości po

sytuacji ekstremalnej








Wymaga ekspozycji na katastroficzny stres:


-doświadczenie obozu koncentracyjnego


-bycie zakładnikiem


-tortury


-klęski żywiołowe

F62 Trwała zmiana osobowości po sytuacji

ekstremalnej



Obraz kliniczny:


-wroga, nacechowana brakiem zaufanian postawa do

świata


-wycofanie społeczne


-nieustające poczucie pustki, beznadziejności


-wyobcowanie, poczucie bycia innym


-poczucie ciągłego zewnętrznego zagrożenia

F44 Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)










Wspólnym rysem zaburzeo dysocjacyjnych jest częściowa lub całkowita utrata normalnej integracji pomiędzy wspomnieniami z przeszłości, poczuciem tożsamości, wrażeniami czuciowymi, kontrolą ruchów ciała. Zaburzenia te mają tendenc do ustępowania po kilku tygodniach lub miesiącach, szczególnie jeśli początek b związany z urazowym wydarzeniem życiowym.







Bardziej przewlekłe zaburzenia, szczególnie niedowłady, zaburzenia czucia mo wiązad się z nierozwiązanymi problemami czy trudnościami interpersonalnymi.

F44 Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)














Objawy te często są odzwierciedleniem wyobrażeo pacjenta o tym jak przejawiałaby się choroba somatyczna.









Badania lekarskie nie potwierdzają żadnej znanej choroby somatycznej czy neurologicznej. Objawy mogą się rozwijad w ścisłym związku ze stresem psychologicznym i często występują nagle.

F44 Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)







Konwersja przeksztcanie w objaw przykrych przeżyd,

spowodowanych problemami czy konfliktami życiowymi,

których jednostka nie może rozwiązad.





Mechanizmy patogenetyczne:


żenie do utrzymania poza świadomością wewnątrzpsychicznego konfliktu lub nieakceptowanego żenia oraz do obniżenia napięcia i ku powodowanego

tym konfliktem (tzw. pierwotne korzyści z choroby)





żenie do uniknięcia jakiegoś niechcianego dziania lub do uzyskania czeg od otoczenia (tzw. wtórne korzyści z choroby)

F44 Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)











WSKAZÓWKI DIAGNOSTYCZNE


1/ Brak potwierdzenia schorzeo somatycznych, które mogłyby stanowid przyczynę charakterystycznych objawów zaburzeo (chod mogą występowad

zaburzenia somatyczne, powodujące inne objawy).






2/ Przekonywujące związki czasowe między wystąpieniem objawów a stresującymi wydarzeniami, trudnościami lub potrzebami.



F44 Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)




Przyczyny zab. dysocjacyjnych


1)Zaburzenia osobowości (głównie osobowośd kliwa, histrioniczna)


2)Podłoże organiczne


3)Podłoże psychologiczne



F44 Zaburzenia dysocjacyjne- podział



Amnezja dysocjacyjna

Fuga dysocjacyjna

Osłupienie dysocjacyjne

Trans i opętanie

Dysocjacyjne zaburzenia ruchu

Drgawki dysocjacyjne

Znieczulenia dysocjacyjne

Zaburzenia mieszane

Zespół Gansera

Osobowośd mnoga



F44 Zaburzenia dysocjacyjne- epidemiologia




Chorobowośd w populacji generalnej od 11 do

300/100 tys.


Kobiety chorują częściej 60-80%


1-5% pacjentów niepsychotycznych cierpi na

zaburzenia dysocjacyjne




F 44 Zaburzenia dysocjacyjne






Spadek występowania w czasach pokoju


Wyrny wzrost w czasie wojny, klęsk

żywiołowych, katastrof


Mogą byd uwarunkowane czynnikami

kulturowymi



F 44 Zaburzenia dysocjacyjne rozkład częstości




5-33% niedowłady i porażenia


4-47% znieczulenia


2-25% bezgłos


3-50% ślepota


9-50% pacjentów kierowanych na leczenie z

powodu epi ma napady konwersyjne

F44.0 Amnezja dysocjacyjna






Występuje częściowa lub ckowita niepamięd ostatnich

wydarzeo lub trudności, które stanowiły lub nadal stanowią uraz

lub źródło stresu.


Niepamięd jest zbyt obszerna i trwała, by traktowad jako zwykłe zapominanie (chod jej głębokośd i zakres mo się zmieniad z badania na badanie).

Amnezja koncentruje się z reguły wokół wydarzenia

stresującego


Może byd zachowana zdolnośd zapamiętywania świeżych wydarzeo

Na ogół nie trwa długo lecz czasami to okresy

wielomiesięczne

F44.0 Amnezja dysocjacyjna





ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE:


-organiczne zaburzenia psychiczne


-nadużycie alkoholu, leków, innych substancji


-zespół amnestyczny Korsakowa


-amnezja po wstrząśnieniu lub innym urazie mózgu


-padaczka


-mutyzm i osłupienie schizofreniczne


-depresje


-symulacja

F44.1 Fuga dysocjacyjna









Osoba podejmuje nieoczekiwanie dośd zorganizowane podróże z dala

od domu lub zwykłego miejsca pracy czy aktywności społecznej,

podczas których dbałośd o siebie pozostaje w zasadzie zachowana.

Występuje częściowa lub całkowita niepamięd podróży, spełniająca

również kryteria amnezji dysocjacyjnej (F44.0).

Ujawnia się nowa tożsamośd

Podróże do miejsc znanych i wnych emocjonalnie

Po odzyskaniu pamięci chory jest b.często zaskoczony sytuacją w

której się znajduje

Okresy normalnego funkcjonowania pomiędzy napadami

F44.1 Fuga dysocjacyjna













ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE:





-fuga ponapadowa w padaczce skroniowej





-symulacja









Osłupienie pełne


-całkowite zahamowanie ruchowe, mutyzm, brak kontaktu z otoczeniem, zanieczyszczanie się, odmowa przyjmowania posków


-chory leży nieruchomo z wyrazem ku, napięcia na twarzy, z szeroko

zamkniętymi lub otwartymi powiekami


-brak reakcji na bodźce zewnętrzne: świao, dźwięki, dotyk


-napięcie mięśniowe, oddychanie, dośd żywe reakcje wegetatywne

świadc o tym że pacjent nie śpi






Niepełne


-chorzy poruszają się w ograniczonym zakresie


-chodzą prowadzani, nie przejawiają własnej aktywności


-czasem utrzymuje się pełny mutyzm lub wypowiadają

oderwane słowa






ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE:







-osłupienie katatoniczne


-osłupienie depresyjne lub maniakalne

F44.3 Trans i opętanie







Trans - chwilowa zmiana stanu świadomości, przejawiająca się dwoma

z następujących:

(a) utrata zwykłego poczucia asnej tożsamości,

(b) zawężenie rozpoznawania bezpośredniego otoczenia lub niezwykle

wąskie i selektywne zogniskowanie na bodźcach środowiskowych,


(c) ograniczenie ruchów, pozycji i wypowiedzi do powtarzania niewielkiego ich repertuaru.


Opętanie - osoba jest przeświadczona, że została owładnięta przez ducha, moc, stwo lub inną osobę.

F44.3 Trans i opętanie











ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE:





Zaburzenie nie występuje w tym samym czasie co schizofrenia lub zaburzenia pokrewne (F20-F29), albo zaburzenia nastroju (F30-F39) z omamami i urojeniami.

F44.4 Dysocjacyjne zaburzenia ruchu







Występuje którekolwiek z następujących:


(1) ckowita lub częściowa utrata zdolności wykonywania ruchów, które w prawidłowych warunkach podlegają kontroli woli (włącznie z wypowiadaniem się),


(2) różny i różnego stopnia brak koordynacji lub ataksja,

albo niezdolnośd do utrzymania postawy stojącej bez

pomocy.


Objawy mogą łudząco przypominad ataksję, apraksję, akinezę, afonię, dyzartrię, dyskinezy, niedowłady, porażenia.

F44.4 Dysocjacyjne zaburzenia ruchu







Porażenia kooczyn


-pod postacią mono, para lub hemiplegii


-najczęściej niedowłady wiotkie


-w trakcie badanie chory nie może poruszad kooczyną mimo czasami wykonuje ruchy bezwiednie


-niedowład jest niesty, niezgodny z anatomią,

brak obj. neurologicznych

F44.4 Dysocjacyjne zaburzenia ruchu







Zaburzenia koordynacji ruchów


-niemożnośd stania, chodzenia( astazja-abazja)


-zachowane poruszanie kooczyn w pozycji

leżącej


-chód na szerokiej podstawie, powłóczenie

nogami

F44.4 Dysocjacyjne zaburzenia ruchu










Zaburzenia ruchowe aparatu mowy


-spektrum zaburzeo od szeptu (dysfonia) do

ckowitego bezgłosu(afonia)



F44.4 Dysocjacyjne zaburzenia ruchu



ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE:


-szczególna trudnośd w początkowym okresie S.M (mnogośd zmiennych objawów)


-stany po urazach czaszki


-depresja i M.B


-symulacja



F44.5 Drgawki dysocjacyjne







1/ Występują nagłe i nieoczekiwane ruchy

drgawkowe, blisko przypominające niektóre odmiany napadów padaczkowych, lecz bez następowej utraty świadomości.


2/ Objawom kryterium 1/ nie towarzyszą: przygryzienie języka, poważne suczenia lub zranienia spowodowane upadkiem, bezwiedne oddanie moczu.

F44.6 Dysocjacyjne znieczulenia i utrata

czucia zmyowego




Występuje którekolwiek z następujących:




(1) częściowa lub całkowita utrata niektórych lub wszystkich rodzajów prawidłowego czucia skórnego, części lub całej powierzchni ciała (dotyku, kłucia, wibracji, ciea, zimna),




(2) częściowa lub całkowita utrata wzroku, słuchu lub węchu




Znieczulone obszary skóry często mają granice, które wskazu na wyobrażenia

pacjenta na temat funkcjonowania ciała, nie są one zgodne z wiedzą anatomicz.

Utrata wzroku rzadko jest ckowita, częściej jest to utrata ostrości, widzenie

tunelowe.



Zaburzenia dysocjacyjne-leczenie



Objawy konwersyjne ustępu spontanicznie u 90-

100% osób w ciągu kilku dni, wyjątkowo mogą się przedłużad


Podsta terapii jest psychoterapia


Farmakoterapia sprowadza się do zastosowania benzodiazepin, oraz leków z grupy SSRI


Niekiedy można rozważyd podawanie małych dawek neuroleptyków o działaniu p.\ kowym i nasennym























Zaburzenia somatyzacyjne






Zaburzenia hipochondryczne






Zaburzenia autonomiczne występujące pod



postac


somatyczną





Uporczywe bóle psychogenne








Współistnienie objawów psychicznych i somatycznych jest ze sobą nierozerwalnie związane






W przypadku dolegliwości somatomorficznych

dochodzi jednak do skupienia się chorego ównie na tych problemach (skargi na nie, poszukiwanie pomocy etc.)



Skargi pacjenta sugeru poważną chorobę fizyczną przy braku stwierdzanych zaburzeo usprawiedliwiających te skargi


Istnieją czynniki psychologiczne i konflikty, które wydają się pozostawad w związku z wystąpieniem i zaostrzaniem zaburzenia


Pacjent nie ma kontroli nad objawami somatycznymi

i nadmiernie koncentruje się na sprawach zdrowia

F 45 Zaburzenia występujące pod postacią


somatyczną






Chory domaga się kolejnych badao pomimo negatywnych wyników wcześniejszych


Nie jest możliwe trwałe przekonanie chorego o braku

fizycznych wykładników zaburzenia


Współistnienie schorzeo somatycznych nie tłumaczy obrazu objawów


Często obserwuje się zachowanie histrioniczne

(przyciągające uwagę)



F 45.0 Zaburzenia somatyzacyjne










Wielorakie, nawracające i często zmienne skargi

somatyczne


W wywiadzie bogata historia kontaktów z placówkami służby zdrowia obejmująca:


-negatywne wyniki wielu badao specjalistycznych


-bezowocne zabiegi operacyjne

F 45.0 Zaburzenia somatyzacyjne cd.









Najczęściej objawy dotyczą układu trawiennego, sfery seksualnej, miesiączkowania a także nieprzyjemnych doznao i wykwitów skórnych


Przebieg przewlekły

Wtórnie występują objawy ku, depresji a także

często uzależnienie lekowe


Znacznie częściej u kobiet, początek w okresie wczesnej dorosłości

F 45.0 Zaburzenia somatyzacyjne cd.










co najmniej 2 letni okres utrzymywania się

dolegliwości


uporczywa odmowa akceptowania porad i

zapewnieo lekarzy


pewne upośledzenie funkcjonowania

społecznego i rodzinnego



F 45.2 Zaburzenia hipochondryczne



Trwałe zaabsorbowanie możliwością występowania jednej lub liczniejszych pownych postępujących chorób somatycznych

Pacjent ujawnia utrwalone skargi somatyczne i

skupia się na ich objawach

Chory jest w stanie stwierdzid jakie konkretne

zaburzenie ma na myśli

Z reguły pojawia się przed 50 r.ż , z równą częstością

u kobiet i mężczyzn



F 45.2 Zaburzenia hipochondryczne




Rozpoznanie:


-trwałe przekonanie(co najmniej 6 miesięcy) o obecności maximum dwóch pownych chorób somatycznych,


-brak potwierdzenia w wielokrotnie powtarzanych

wynikach badao,


-uporczywe skupianie się na znieksztceniu czy zmianie budowy ciała


-uporczywa odmowa akceptowania porad i

zapewnieo lekarzy



F 45.4 Uporczywe bóle psychogenne




Uporczywy, silny i przykry ból którego geneza

nie może byd wyjaśniona fizjologią czy obecnością zaburzeo somatycznych(trwający

co najmniej 6 m-cy)


Ból występuje w związku z konfliktem czy

problemami psychospołecznymi


Ból zwiększa zainteresowanie pacjentem

zarówno osobą jak i stanem zdrowia

Zaburzenia występujące pod postacią

somatyczną postępowanie lecznicze




-Terapia behawioralno-poznawcza krótkoterminowa zorientowana na problem. Odpowiada m.in. za rozerwanie mechanizmu błędnego koła związanego z wejściem osoby w rolę chorego


-Terapia rodzin, kiedy w rodzinie dominuje

problematyka złego funkcjonowania rodziny


-Psychoterapia systematyczna restrukturyzująca

mająca na celu zmianę istotnych elementów osobowości powodujących wejście w rolę chorego

Zaburzenia występujące pod postacią

somatyczną postępowanie lecznicze



Farmakoterapia

-preparaty ziołowe o dzianiu uspokajającym,istotna

rola efektu placebo

-leki p/depresyjne: trójpierścieniowe w zespołach

przewlekłego lu, SNRI, w razie występowania ku

SSRI

-leki o działaniu adrenolitycznym (B-adrenolityczne)

zaszcza z pobudzeniem autonomicznym


Wyszukiwarka