Czy w miłości lepiej słuchać głosu rozsądku, czy też oddać się namiętności? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu "Lalki" , całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.
W życiu kierujemy się rozsądkiem lub idziemy za głosem serca. W miłości zazwyczaj stawiamy na namiętność, a nie głos rozsądku. Rozważając podany temat rozprawki myślę, że każdy z nas, ludzi, stanął przed zapytaniem: "Czy w tej miłości lepiej posłuchać głosu rozsądku, czy też może oddać się namiętności?". I ile na świecie jest ludzi to tyle samo, albo i więcej jest podjętych decyzji. Według mnie w miłości nie powinniśmy porzucać siły namiętności. Choć raz w życiu powinniśmy zasmakować tego uczucia, zapomnieć o realnym świecie i zaufać sercu. Nawet jeśli mamy doznać cierpienia z tego powodu.
W przytoczonym fragmencie "Lalki" Bolesława Prusa zawarta jest rozmowa pomiędzy Stanisławem Wokulskim a jego przyjacielem, Ignacym Rzeckim. Obaj w swojej rozmowie poruszają temat miłości. Rzecki jest osobą ostrożną i nieufnie myślącą, zaś Wokulski zakochany bez pamięci w Izabeli Łęckiej. W rozmowie Rzecki próbuje przemówić do niego głosem rozsądku, zarzuca przyjacielowi, ze zatracił się w miłości do Izabeli Łęckiej, czuje, że bardzo pomylił się w stosunku do przyjaciela. Nie rozumie jak można narażać własne życie i dobre imię dla zdobycia majątku, a następnie stracić go próbując zaimponować jakiejś kobiecie. Myślał, że Wokulski miał ogólniejsze cele. Stanisław bardzo oburza się na te słowa, uważa, że zrobił dla ogółu tak wiele, że teraz ma prawo skupić się na własnym szczęściu. Ma już dość postępowania tak jak chcą inni i jak będzie mądrze. Pragnie oddać się swemu uczuciu i za wszelką cenę zbliżyć się do ukochanej. Niestety uczucie zaślepia na tyle, ze nie jest on w stanie dostrzec interesowności Izabeli, która jest materialistką. Omal nie dochodzi do kłótni pomiędzy nim i jego przyjacielem, który stara się przemówić mu do rozsądku i ukazać, ze nie należy tak bardzo poświęcać się dla kobiet. Sam miał przykre doświadczenie i chce ostrzec przyjaciela przed podobnym zatraceniem się w uczuciach. Stanisław jednak broni swego uczucia i ukochanej, tłumaczy się tym, ze on tak samo jak każdy inny ma prawo do szczęścia i do miłości.
Gdyby głębiej się przyjrzeć całość utworu pt. "Lalka" Bolesława Prusa opiera się głównie na wątku miłości. Motyw miłości zawarty jest wokół postaci Wokulskiego i Izabeli, ale jest jeszcze kilka innych par a także osoby związane z Wokulskim (Stawska) oraz z Łęcką (Starski i przygodni adoratorzy). Stanisław Wokulski jest przedstawicielem romantyzmu i pozytywizmu. Kieruje się w życiu uczuciami, ale także propaguje pragmatyzm, czyli wszystko co robi ma swój cel. Do pewnego momentu życie kupca organizuje tylko i wyłącznie uczucie do Izabeli. Miłość jest głównym motorem jego działań i stanowi motywacje dla niemal wszystkich zdarzeń, składających się na akcję Lalki.
Odnosząc się do innego tekstu kultury chcę przytoczyć powieść Tołstoja pt. "Anna Karenina". Główna postać, Anna Karenina, wiedzie dostatnie, stabilne i nieco nudne życie u boku dużo starszego męża. Jest piękną młodą kobietą spełniającą się jako matka, ale nie stroniącą też od przyjęć, jest uwielbianą damą na petersburskich salonach. Spokój znika wraz z pojawieniem się hrabiego Wrońskiego, który wprowadza w życie Anny namiętność, jakiej nigdy nie zaznała. I zniszczenie, którego nie da się cofnąć. Kobieta traci poważanie innych. Jest głównym obiektem plotek na salonach. Jak zauważamy silna namiętność, której mogła doznać Anna doprowadziła do cierpienia. Lecz gdyby poszła za głosem rozsądku nie doznała by nigdy takich uczuć.
Ludzie zawsze będą zadawać sobie pytanie, czy lepiej wybrać głos rozsądku, czy kierować się namiętnością. To pytanie było, jest i będzie odwiecznym dylematem ludzkości, jednak nie ma na nie poprawnej odpowiedzi. Każdy człowiek jest inny, ma inne poglądy, myślenie, perspektywy. Racjonaliści wezmą pod uwagę konsekwencje, skutki działań i to będzie głównym motywem ich wyboru. Natomiast romantycy, ludzie żyjący chwilą i chcący w pełni wykorzystać daną im okazję, podążą za głosem serca. Postawy bohaterów powyższych utworów są przykładem na to, że miłość jest tak silną namiętnością, iż nie pozwala na działania racjonalne. Gdyby w miłości rozważać racjonalnie każdy gest, zatraciłaby ona swą moc. Rozsądek w miłości jest wręcz szkodliwy, bo tłumi uczucie, niszczy spontaniczność. Wymienione przykłady literackie pokazują, że warto w miłości poddać się uczuciu, nie zważać na rozum, choć często ten wybór wiąże się z ryzykiem cierpienia.