Skóra jako narząd pozostaje w najściślejszym związku ze stanem czynnościowym całego ustroju i dzięki znakomitemu przystosowaniu
spełnia wielorakie, często bardzo złożone funkcje, zapewniając utrzymywanie wewnętrznej równowagi organizmu.
Należy podkreślić, że skóra pełni rolę bariery ochronnej przed wpływem szkodliwych czynników mechanicznych, fizycznych, chemicznych i mikrobiologicznych. Jeśli chodzi o czynniki fizyczne, istotne znaczenie ma ochrona przed działaniem promieni ultrafioletowych, dzięki obecności warstwy ziarnistej naskórka i melaniny. Ochrona przed działaniem bodźców cieplnych i zimnych łączy się z czynnością regulacji wymiany ciepła przez skórę w dążeniu do utrzymania stałej temperatury ciała i zapewnieniu przystosowania się ustroju do zmiennych warunków środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. Zachodzi to głównie na drodze utraty ciepła przez promieniowanie, parowanie i przewodnictwo.
Keratyna naskórka, płaszcz tłuszczowy na jego powierzchni, występowanie potu, wolnych kwasów tłuszczowych i aminokwasów, warunkują kwaśne pH powierzchni skóry, stwarzając warunki ochronne przed wpływem szkodliwych czynników chemicznych, zwłaszcza alkalicznych. Brak uszkodzeń warstwy rogowej, wysychanie powierzchownej warstwy naskórka w połączeniu z wymienionymi czynnikami warunkującymi niskie pH powierzchni skóry, stanowi również ochronę przed zakażeniami bakteryjnymi. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że nadmierna potliwość, zwłaszcza w fałdach ciała, połączona z maceracją naskórka i alkalizacją powierzchni skóry, sprzyja jej zakażeniom.
Czynność wydzielnicza skóry wyraża się wytwarzaniem łoju i potu. Na zwiększone wydzielanie potu mają wpływ bodźce nerwowe i emocjonalne, przede wszystkim zaś bodźce cieplne, związane z nadmiernym wytwarzaniem ciepła przez ustrój (wysiłek fizyczny, gorączka) lub wzrostem temperatury otoczenia, co może być przyczyną dużej utraty wody i składników mineralnych.
Nie można pominąć czynności recepcyjnej i barwnikotwórczej skóry oraz jej udziału w ogólnoustrojowej przemianie białek, węglowodanów, tłuszczów, witamin oraz w gospodarce wodno-mineralnej. Należy pamiętać, że pod wpływem naświetlania promieniami nadfioletowymi z zawartego w skórze 7-dehydrocholesterolu powstaje witamina D3 — czynnik przeciwkrzywiczy — odgrywająca ważną rolę w przemianie wapnia i fosforu.
Czynność resorpcyjna skóry (wchłanianie przez skórę) budzi szczególne zainteresowanie dermatologów nie tylko ze względu na miejscowe stosowanie wielu leków, lecz także z uwagi na wchłanianie szkodliwych substancji będących przyczyną stanów zapalno-toksycznych i alergicznych skóry u pracowników różnych gałęzi przemysłu i — rzadko — zatruć ogólnoustrojowych. Stopień wchłaniania przez skórę zależy od wielu czynników, przede wszystkim od stanu warstwy rogowej naskórka i cech fizykochemicznych substancji zastosowanej na skórę. Uszkodzenie warstwy rogowej i maceracja naskórka ułatwiają wchłanianie substancji rozpuszczalnych w wodzie i w tłuszczach. Wchłanianie z nie uszkodzonej powierzchni skóry zachodzi głównie przez mieszki włosowe i gruczoły łojowe.