Wiejskie podworze[1]


Opracowała mgr BARBARA PALEWSKA


Zadania: Wzmacnianie więzi ze środowiskiem przyrodniczym

Budzenie uczuć opiekuńczych w stosunku do zwierząt

Rozwój aktywności w działalności plastycznej

Umożliwienie dzieciom zaspokojenia potrzeby ruchu w

przedszkolu i na powietrzu

Rozbudzanie zainteresowań matematycznych

Wyrabianie poczucia przestrzennego

Rozumienie pojęcia liczby



I TEMAT DNIA: CZYM SIĘ ŻYWIĄ KOŃ I KROWA?


  1. 1. Zestaw zabaw dydaktycznych

  2. a) „Zgadnij, które obrazki mogą być razem?”


ćwiczenia rozwijające umiejętność uogólniania

ćwiczenie w sferze percepcyjnej


Nauczycielka przygotowała zestawy obrazków (po 3 obrazki w zestawie, które łączy jakaś wspólna cecha, 1 obrazek, który nie pasuje do tego zestawu oraz pusta karteczka, na której dziecko może narysować jeszcze coś, co pasuje do grupy przedmiotów)


  1. obejrzyjcie obrazki znajdujące się w kopertach i zgadnijcie, dlaczego znalazły się razem, a może jakiś obrazek nie pasuje?

dom, buda, gniazdo, most;

kura, krowa, koń, buty;

drzewo, kwiaty, trawa, kredki;

stół, krzesło, szafa, samochód;


  1. dzieci udzielają odpowiedzi na pytanie: dlaczego obrazki znalazły się razem, dlaczego jeden nie pasuje?

  1. Chętne dzieci dorysowują na pustej kartce jeszcze coś, co mogłoby pasować do obrazków.



b) „Coś ciekawego” - zabawa z guzikami


Nauczycielka zawiązuje dzieciom oczy. Przed każdym kładzie tackę z kilkoma guzikami, specjalnie dobranymi pod względem kształtu, wielkości, materiału, z którego są wykonane oraz faktury.

( guziki małe, bardzo małe, bardzo duże, ozdobne, plastikowe, metalowe, obszyte materiałem, dwustronne, z dziurkami, z nóżkami...)


Dzieci „badają” guziki, obracają w rękach, stukają, ściskają i wyrażają swoje spostrzeżenia.


Dzieci odsłaniają oczy. Nauczycielka podtrzymuje aktywność dzieci zadając pytania:

Co to jest?

Jaki jest ten guzik?

Jakiego jest koloru?

Po co te dziurki?........


Nauczycielka prosi dzieci, aby wyszukały guziki na swoim ubraniu.

  1. Po co przyszyty jest guzik do twojej koszulki?....


rozwijanie umiejętności rozpoznawania przedmiotów po dotyku oraz

określania ich charakterystycznych cech.


c) „Przeciwnie” - zabawa na podstawie wiersza


Nauczycielka mówi wiersz pomijając niektóre słowa:


Coś jest duże, a coś małe,

Coś jest czarne, a coś........ (białe).

Jedno tłuste, inne chude,

Tamto cienkie, a to .......... (grube).

To głębokie, a to ............ (płytkie),

Może piękne być i ...........(brzydkie).

Wiele jest przeciwnych słów,

Więc się pobawimy znów.


Zadaniem dzieci jest dopowiedzenie brakujących określeń.


doskonalenie umiejętności w dobieraniu wyrazów o przeciwnym znaczeniu.


Przeciwnie” - łączenie rysunków na zasadzie przeciwności.


Dom niski - dom wysoki

Pasek krótki - pasek długi

Wstążka cienka - wstążka szeroka

Kot biały - kot czarny......


poprawne posługiwanie się przymiotnikami,

rozwijanie umiejętności porównywania.


2. Zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa „Zwierciadło”


kształtowanie pamięci rytmiczno-ruchowej

rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej


Nauczycielka wystukuje rytm, po czym demonstruje odpowiednio dobrane, różnoraki ruchy.

Zadanie dzieci polega na dokładnym ich powtórzeniu (podskoki, biegi w miejscu, wymachy ramion, skręty tułowia, lekkie przeskakiwanie z nogi na nogę, przesuwanie się z palców na pięty i odwrotnie, płynne ruchy rąk i nóg naśladujące jakby „skradanie się”...)



NA PASTWISKU - teatrzyk kukiełkowy


zapoznanie z ulubionym pokarmem krowy (trawa, koniczyna)

poznanie potrzeb zwierząt domowych oraz pracy człowieka związanej z ich

hodowlą


Metody: słowna, oglądowa

Formy: grupowa

Środki dydaktyczne: sylwety krów, sylwetki Zosi i taty, scenka z tłem obory i

łąki.


Zosia wstała dzisiaj bardzo wcześnie. Tato obiecał, że zabierze ją na pastwisko. Po śniadaniu wyszła przed dom, by czekać na tatę. Nagle usłyszała donośny ryk „muuu...”

  1. Tatusiu, dlaczego krówki tak głośno ryczą? - zapytała.

  1. Niecierpliwią się. Chciałyby wyjść już na pastwisko.

  1. Więc chodźmy. Tato, czy mogę ci pomagać?

  1. Możesz. Właściwie krowy znają dobrze drogę na pastwisko, ale możesz pilnować by się nie rozchodziły na boki.

Zosia bardzo była przejęta, starała się jak mogła by pomóc tacie. Wreszcie doszli do pastwiska. Zosia otworzyła bramę i weszli na rozległy teren.

  1. Tatusiu, co krowy będą jadły?

  1. Myślałem, że wiesz - roześmiał się tato.

  1. Oczywiście, wiem: trawkę i koniczynkę - zawstydziła się dziewczynka.

A czy one będą piły wodę?

  1. Tak. Zobacz, tam dalej stoją korytka, z których krówki będą mogły się napić. I tato pokazał jej miejsce w rogu pastwiska.

  1. Tyle z nimi pracy - Zosia szepnęła do siebie, ale tato ją usłyszał.

  1. Masz rację. Trzeba wcześnie wstać, żeby wyprowadzić krowy na łąkę. W odpowiedniej porze trzeba je wydoić. I to jeszcze nie wszystko. Należy pamiętać, by przygotować im pożywienie na zimę.

  1. Ach, takie zapasy dla zwierząt? - zapytała Zosia.

Tato uśmiechnął się.

  1. Rzeczywiście, zapasy dla zwierząt.

  1. A jakie? - dopytywała się Zosia.

  1. Suszymy trawę i mamy z niej siano, uprawiamy buraki, które krowy bardzo lubią.

Zosia zamyśliła się.

  1. Zwierzęta, które hodujemy potrzebują naszej pomocy.

  1. Tak. Wymagają od ludzi wiele pracy i poświęcenia. Musimy o nie dobrze dbać - odpowiedział tato. Wracajmy do domu, w południe wrócimy tu znów.


Kto brał udział w przedstawieniu?

Dlaczego tato i Zosia poszli rano na pastwisko?

Dlaczego krowy się niecierpliwiły? Dlaczego chciały iść na łąkę?

Czym się żywią krowy?

Jakie pożywienie przygotowuje się im na zimę?

Po co ludzie hodują krowy?

Jakie przetwory robi się z mleka?




Spacer na łąkę


- zapoznanie z ulubionym pokarmem krów i koni

- uświadomienie dzieciom co to jest siano.


Wybierzemy się teraz na spacer. Pójdziemy na łąkę i być może kogoś tam spotkamy. Kto to może być? Zwróćcie uwagę na zwierzęta, które spotkamy, jak one wyglądają, jak się poruszają. Zwróćcie również uwagę na roślinność łąki.

Zerwiemy trochę trawy i wysuszymy na słońcu w przedszkolnym ogródku. Zobaczymy w co się zmieni trawa.



II TEMAT DNIA: CZARNA KROWA W KROPKI BORDO


  1. Skąd słychać ten głos?” - ćwiczenia słuchowe

rozpoznawanie i nazywanie głosów wydawanych przez zwierzęta

domowe

rozwijanie umiejętności dopasowywania zwierząt do ich „domków”


Środki dydaktyczne: taśma z nagraniem głosów zwierząt; ilustracje: buda, siano, stajnia; sylwety: pies, krowa, koń, kura.


  1. Słuchanie głosu psa

Naśladowanie głosu psa przez dzieci

Wyszukanie odpowiedniej sylwety i przyczepienie do tablicy.

Ponowne odtworzenie głosu psa.

- Gdzie mieszka to zwierzę? - w budzie - dzieci wyszukują odpowiednią ilustrację i przyczepiają przy sylwecie psa.


  1. Nauczycielka umieszcza na tablicę kopę siana w żłobie pytając - „Kto tutaj może mieszkać?

Wspólnie z dziećmi ustalają - krowa.

Słuchanie nagrania głosu krowy - dzieci naśladują

Wyjaśnieni, że dom krowy to obora.


  1. Wysłuchanie głosu konia.

Kto się odzywał” - koń - dzieci naśladują głos.

Jak wygląda koń?

Dzieci wyszukują sylwetę konia i umieszczają ją obok stajni.


  1. Koń” - zapełnianie konturów plasteliną

wzmacnianie mięśni palców i dłoni

kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej



  1. Niemy film” - zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa.

ćwiczenia na wyczucie tempa i szybkości reakcji


Dzieci naśladują ruchy ilustrujące różne czynności. Wykonują je w zmiennym tempie podawanym kołatką przez nauczycielkę:

-koszenie trawy

-kopanie ziemi

-sypanie ziarna itd.



ŁACIATA KROWA - malowanie farbą klejową plam na dużym arkuszu papieru - praca w małych grupach.


próby pokrywania farbą plam na „Skórze” krowy z wykorzystaniem

pędzla lub palcami.

wyrabianie płynności ruchów podczas malowani

utrwalenie wyglądu krowy

dokładne mycie rąk po pracy


  1. Śpiew piosenki „Na podwórku koło bramy”

  1. Zwierzęta” zabawa ortofoniczna - naśladowanie głosów zwierząt w gospodarstwie wiejskim (krowa, koń, baran, pies, kot, gęsi, kura, kaczka, indyk...)


  1. Praca dzieci

  1. podział dzieci na zespoły - każdy zespół ma przygotowany arkusz papieru

  1. Waszym zadaniem będzie pomalowanie krów, tak aby były one łaciate, czyli w duże plamy. Uzgodnijcie między sobą jakiego koloru będziecie używa. Zachowajcie ostrożność, aby nie pomalować siebie i kolegów.



  1. Wspólne obejrzenie wszystkich prac. Wyeksponowanie ich w sali.

  1. Na pastwisku” - zabawa ruchowa z elementem czworakowania

Przy akompaniamencie muzyki dzieci chodzą na czworakach. Na sygnał kładą się i odpoczywają.


Zabawy na powietrzu - „Wilk rozbójnik”


Jedno dziecko jest „wilkiem”; jedno dziecko jest pastuszkiem, reszta dzieci to kózki.


Wilk: Jestem wilk, rozbójnik zły

Muszę schrupać kózki trzy.


Pastuszek: Zjesz jedną kózkę

jeśli potrafisz zrobić to co ci powiem.


Wilk: Co?


Pastuszek: Musisz wilku rozbójniku

Przejść po kładce na strumyku.

Wilk przechodzi po narysowanej linii „noga za nogą


Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły......

Pastuszek: Dostaniesz drugą kózkę

Jeśli wykonasz drugą trudną rzecz.


Wilk: Jaką?


Pastuszek: Przez ten strumyk musisz skoczyć

Żadnej łapy nie zamoczyć


Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły....


Pastuszek: Wykonaj trzecie zadanie.


Wilk: Jakie?


Pastuszek: Wilku, wilku idź przez wieś

I na głowie jajko nieś.

Wilk z kamykiem na głowie musi dojść do narysowanej kreski. Jeżeli wilkowi nie uda się zadanie, wówczas rolę przejmuje uratowana kózka.






III TEMAT DNIA: MŁODE ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU



  1. Kto żyje w wodzie, w lesie, na łące...” - teatr pantomimy


uporządkowanie wiedzy o świecie zwierząt jaką posiadają dzieci.


Środki dydaktyczne: duża kostka do gry

plansza z okienkami (łąka, dom, las, woda, chmury)



Dzieci siedzą w kole. Wybrane dziecko rzuca kostką. Po wyrzuceniu np. „trójki” otwiera okienko oznaczone kropkami tak jak na kostce. Ukazuje się np. obraz lasu.

  1. W naszym teatrze pantomimy pokażemy, kto mieszka w lesie. Dzieci przyjmują rolężnych zwierząt leśnych.

  1. Następne dziecko rzuca kostką, itd.






Dom - np. pies, kot, chomik... Woda - ryba, kaczka, łabędź...

Wiejska zagroda - koń, krowa, kura, świnia.... Łąka - owady, kret, mysz.


Las - lis, zając, wiewiórka ... Chmury - ptaki, owady...



  1. Czego brakuje?” - zabawa w parach

środki dydaktyczne: obrazki ze zbiorami przedmiotów lub z jakąś treścią


poprawne używanie formy dopełniacza


Dzieci siedzą w parach. Jedno dziecko ma obrazek, na którym przedstawiony jest pewien zbiór przedmiotów lub określona treść np. wiejskie podwórko. Drugie dziecko posiada taki sam obrazek ale z brakującymi elementami.

Dzieci porównują obrazki. Zadaniem dzieci jest odpowiedzieć na pytanie czego brakuje na jednej z ilustracji np. kury, domu, płotu, budy....


  1. Kostka do gry” - praca przy stoliku


Dzieci naklejają na tekturowe kostki kółeczka


Te kostki posłużą do nowej gry, którą wykonamy

również sami za kilka dni.



  1. Przyszywamy guziki” - zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.

Na podłodze rozłożone są szarfy. Dzieci są „guzikami”. Podczas muzyki guziki turlają się po podłodze w różnych kierunkach. Na zmianę melodii „guziki przyszywają się do bluzeczki” - podskokami ustawiają się w rzędzie. Na hasło „guziki zapinają się” dzieci przechodzą przez szarfy.






NA PODWÓRKU KOŁO BRAMY - zabawa ilustracyjna do piosenki


rozwijanie umiejętności odtwarzania ruchem treści oraz dostosowania

ruchu do tempa piosenki

uwrażliwienie na dźwięki wysokie i niski

doskonalenie poczucia rytmu

utrwalenie nazw zwierząt wiejskich i ich młodych.


Formy: ruch przy muzyce

Tekst i zapis nutowy piosenki - „Wychowanie w Przedszkolu” 1987 nr 6 str. 378



  1. Zabawa rytmiczna „Powtórz”

Dzieci poruszają się po sali zgodnie z akompaniamentem (marsz, bieg, podskoki). Na przerwę w muzyce zatrzymują się. Nauczycielka podaje krótki rytm. Dzieci powtarzają rytm klaszcząc, tupiąc, wystukując. Przy każdej przerwie nauczycielka podaje inny rytm.


  1. Dźwięki wysokie i niskie”

Nauczycielka gra melodię zapraszającą dzieci do maszerowania. Dzieci maszerując akcentują pierwszą nutę w takcie klaśnięciem, a na dwa, trzy cztery podnoszą wysoko kolana. Gdy usłyszą dźwięki wysokie - zamieniają się w koniki i naśladują rżenie. Gdy usłyszą dźwięki niski - zamieniają się w krówki i „muczą


  1. Zabawa ilustracyjna

Dzieci ustawione parami w kole. Jedno dziecko z pary jest zwierzęcą mamą, drugie jej dzieckiem.


I zwrotka - dzieci naśladują kłótnię zwierząt

Refren - krowa wskazuje na cielątko

owca na jagniątko

świnia na prosiątko

kobyłka na źrebiątko

na słowa: oj, tak, tak - kiwają twierdząco głowami

oj, tak, tak

oj, tak - tupią nogą


II zwrotka - dzieci (młode zwierzątka) wybiegają poza koło, skaczą bawią się

Refren - podskakuje cielątko i jagniątko

podryguje prosiaczek

źrebaczek biega w kółko

III zwrotka - jedno dziecko jest kundlem, wbiega i „poszczekuje”

Refren - dzieci uciekają od swych dziecięcych mam.


Zabawy dowolne - rysowanie

lepienie z plasteliny

zabawy konstrukcyjne.....


Zabawy na powietrzu - „Dotknij kolegę








IV TEMAT DNIA: COŚ ROGATE I BRODATE


  1. Gromadzenie plastikowych, małych zwierzątek domowych przynoszonych przez dzieci.

  1. Wyścig zwierząt” - kolorowanie planszy do gry

  1. podczas kolorowania dzieci zapoznają się z układem planszy, próbują opowiadać co się na niej dzieje.


  1. Gdzie jest trawa?” - rozmowa połączona z obserwacją

  1. zwrócenie uwagi na to, że trawa po wyschnięciu staje się sianem

  1. zmienia kolor, łamie się, inaczej pachnie niż świeża trawa

  1. przypomnienie - kto żywi się sianem

  1. wykorzystanie siana na posłanie dla chomika hodowanego w kąciku przyrody.


  1. Gdzie się schował koziołek?” - zabawa

  1. odnajdywanie obiektu na obrazkach

środki dydaktyczne: obrazki przecięte i naklejone brzegami na twardy papier, sylwety koziołka


Znam takiego koziołka, który ciągle gdzieś się chowa. Pomóżcie odnaleźć koziołka na tych obrazkach.

Dzieci siedzą w kole. Na środku stoi kosz z obrazkami. Dzieci wybierają po jednym obrazku i próbują odnaleźć koziołka, który jest schowany w rozcięciu obrazka (widoczna jest tylko część koziołka)

Nauczycielka zachęca do słownego określania relacji przestrzennych (za, obok, na, nad, pod, przy, przed, w środku...itp.)

  1. Nie pokazuj mi koziołka bo może się spłoszyć i uciec, ale powiedz mi, gdzie się schował na twoim obrazku, żebym mogła go sama łatwo odnaleźć.

  1. Dzieci starają się opisywać miejsca, gdzie się schował koziołek.


  1. Na podwórku koło bramy” - zabawa ze śpiewem ilustrowana ruchem.



KOZIOŁEK MA DWA ROGI ALE CZTERY NOGI - zabawa matematyczna na podstawie wiersza J. Porazińskiej „Koziołeczek”.


zapoznanie z liczebnikiem głównym 4

kształtowanie pojęcia liczby 4

rozwijanie umiejętności przeliczania zbiorów


środki dydaktyczne: sylwety koziołka

sylwety dzieci - trzech chłopców i jednej dziewczynki


Wiersz „Koziołeczek” - J. Porazińska - „Psotki i śmieszki”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1969


  1. Dzisiaj poznaliście jeszcze jedno zwierzątko z wiejskiego podwórka - koziołeczka. Naszemu koziołkowi przydarzyła się ciekawa przygoda. Posłuchajcie wiersza, który opowiada o tym, co przydarzyło się koziołkowi.

Zwróćcie uwagę, kto jeszcze uczestniczył w tej przygodzie.


  1. Nauczycielka recytuje wiersz ilustrując go sylwetami.


Oj, tej Jagnie! Oj, tej Jagnie!

Koziołeczek ugrzązł w bagnie...

Miał on różki jak pieróżki,

Miał kożuszek po sam brzuszek,

Miał bródeczkę jak miotłeczkę.

Błażej złapał go za różki,

Za te różki jak pieróżki.

Kuba złapał za kożuszek,

Za kożuszek po sam brzuszek.

Łukasz złapał za bródeczkę,

Za bródeczkę jak miotłeczkę.

Za ogonek cap - Jagneczka.

Wyciągnęli koziołeczka.


Nauczycielka podczas recytacji wiersza przyczepia koziołka i wokół niego sylwety dzieci.

  1. kto chwycił koziołka za rogi?

  1. kto złapał za sierść?

  1. kto wyciągał koziołka za brodę?

  1. kto ciągną za ogon?


Podczas wypowiedzi dzieci nauczycielka przekłada sylwety chłopców ze środka na prawą stronę tablicy a sylwetę Jagny na lewą.

  1. ilu chłopców ratowało koziołka?

  1. kto oprócz chłopców ratował koziołka?


Nauczycielka akcentuje wypowiedź dzieci, że oprócz trzech chłopców, koziołka z bagna wyciągała jaszcze jedna dziewczynka - Jagna.

Nauczycielka umieszcza sylwetkę dziewczynki obok sylwetek chłopców.

Dzieci liczą wszystkie sylwetki dzieci.


  1. Przysmak koziołków” - zabawa

środki dydaktyczne: rysunek koziołka na kartoniku dla każdego dziecka wycięte z papieru zielone główki kapusty (po trzy dla każdego dziecka )

fioletowe kapustki wycięte z papieru (po jednej dla każdego)


Nauczycielka rozdaje każdemu dziecku po jednym kartoniku z rysunkiem koziołka. W różnych miejscach sali umieszczone są wycięte z papieru zielone główki kapusty.

Nauczycielka zwraca się do dzieci:

  1. Waszym zadaniem jest odnaleźć trzy główki kapusty dla swojego koziołka.

Dzieci szukają. Nauczycielka sprawdza, czy dzieci poprawnie policzyły kapustki i dokłada każdemu po jednej fioletowej główce kapusty.

Dzieci przeliczają wszystkie kapustki - przysmaki koziołka.

Dzieci siadają na dywanie i kładą przed sobą główki kapusty tak, żeby kapusta czerwona leżała jako czwarta.

  1. ile jest zielonych główek kapusty?

  1. ile jest czerwonych główek kapusty?

  1. policzcie, która z kolei jest kapusta czerwona?


  1. Koziołki w warzywniku” - zabawa ruchowa


Na podłodze rozłożone są zielone krążki - to kapusty w ogrodzie warzywnym. Jedno dziecko jest ogrodnikiem - stoi z boku. Dzieci - koziołki wbiegają na sygnał do warzywnika i „pasą się”. Przy jednej główce kapusty nie może paść się więcej niż cztery koziołki. Z chwilą pojawienia się ogrodnika koziołki uciekają z warzywnika. Ogrodnik w tym czasie stara się złapać nieproszonych gości. Złapany koziołek staje się pomocnikiem ogrodnika.


Zabawy na powietrzu


  1. Zabawa - gra „Wyścigi koziołków” - dzieci kredą na asfalcie rysują trasę, po której odbędzie się wyścig.

Dzieci otrzymują kolorowe, duże guziki - są to „koziołki”. Po kolei pstrykają guzik tak, aby przesunąć go jak najdalej, uważając by nie wypadł z trasy. Jeżeli guzik - koziołek wypadnie z trasy, wówczas wraca na jej początek. Wygrywa ten koziołek, który pierwszy ukończy bieg i znajdzie się na mecie.


  1. Rysowanie kolorową kredą na asfalcie.











V TEMAT DNIA: KOŃ


  1. Konie” - oglądanie albumu - zwrócenie uwagi na umaszczenie koni - czarne, siwe, w łaty, w kropki, itd. oraz różne rasy - duże, małe, smukłe, grube, ciężkie...


  1. Podwórkowa symfonia” - oglądanie bajki z kasety magnetowidowej

utrwalenie nazw i wyglądu zwierząt w gospodarstwie wiejskim

utrwalenie głosów tych zwierząt

wyrabianie umiejętności śledzenia i zapamiętania akcji.

  1. Wyścigi zwierząt” - gra planszowa wykonana przez dzieci

doskonalenie liczenia

podporządkowanie się zasadom


  1. Koniki” - uzupełnianie brakujących elementów obrazka, kolorowanie.


  1. Gdzie mieszka koń?” - zabawa konstrukcyjna - budowanie z klocków drewnianych, plastikowych o różnym sposobie łączenia, grubych patyków, kartonowych pudełek, itp.


NA ŁĄCE - zestaw zabaw ruchowych


kształtowanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa

rozwijanie orientacji w przestrzeni

wyrabianie szybkiej reakcji na sygnał

utrwalenie pojęcia szereg, szybie ustawianie się w szeregu w różnych

miejscach w sali


  1. Marsza w rytm słyszanej muzyki.


  1. Płotek” - zabawa orientacyjno-porządkowa

Swobodne zabawy przy muzyce, bieg podskoki zgodnie z akompaniamentem. Na przerwę w muzyce dzieci tworzą płotek - szereg - ogrodzenie łąki.


  1. Na łące” - ćwiczenie dużych grup mięśniowych

Dzieci turlają się po trawie. Na sygnał powoli wstają, prostują się aż do wspięcia na palce. Rozglądają się, czy nikt nie nadchodzi i ponownie turlają się po trawie.


  1. Poszukiwania” - dzieci szukają w zaroślach zajączka - chodzą na czworakach. Na sygnał zaczynają pełzać - przeciskają się przez niskie krzewy. Po kilku ruchach prostują się. Nie znalazły zająca więc czworakują ponownie.



  1. Paliki” - ćwiczenia tułowia - skłony

Dzieci stoją w lekkim rozkroku, ruchem naśladują wbijanie palika do umocowania łańcucha dla krowy na łące. Po kilku ruchach prostują się i radośnie podskakują.


  1. Łąka” - zabawa z elementem równowagi

Dzieci chodzą po trawie (na łące), aby przez nią przejść muszą wysoko unosić nogi.


  1. Koniki” - zabawa z elementem biegu

Dzieci - koniki biegają po łące - lekki bieg w różnych kierunkach. Na sygnał zatrzymują się, kładą na dywanie - :koniki tarzają się po trawie”.


  1. Marsz uspokajający.


DUSZEK - słuchanie wiersza


Raz w przedszkolu jakiś duszek

Wszystko poprzestawiał.

Nie wiadomo, co to było

Psota czy zabawa?

Rano weszły do swej sali miłe przedszkolaki

Aż za głowę się złapały

- nieporządek taki.

I szybciutko ustawiły:

Na półeczce lalki

I osobno piłki, kwiaty,

Motyle, krasnalki.

Aż tu z kąta kaczor kwacze:

- „czy nie można by inaczej?”

Dzieci się zastanowiły,

Potem wszystko przestawiły:

Na jednej półeczce - zabawki zielone

Na drugiej - niebieski,

Na trzeciej - czerwone,

Na innej te żółte i pomarańczowe,

Osobno stanęły rzędem fioletowe.

A tu z kąta kaczor kwacze:

- „czy nie można by inaczej?”

Może lepiej nam pomożesz?

Och nie grymaś tak, kaczorze.


Nauczycielka recytuje wiersz. Przy ponownej recytacji dzieci po słowach: „i szybciutko ustawiły” - segregują sylwety na tablicy wg przyjętej klasyfikacji. Kolejne części wiersza sugerują inne kryteria klasyfikacji jakościowe, do której dzieci zachęcane są „czy nie można by inaczej?”



Zabawy na powietrzu


  1. Zabawa ruchowa „Przygotuj się do zdjęcia”

Dzieci stoją w luźnej gromadce. Rozglądają się i wzrokiem wybierają miejsce, do którego chcą dobiec. Na sygnał dobiegają do upatrzonych miejsc i przyjmują dowolną pozycję, taką jaką chciałyby utrwalić na zdjęciu.


  1. Zabawa ruchowa „Poszukaj skarbu”

Dzieci znajdujążne przedmioty (patyczki, kamyki, listki...). kładą je w dowolnym miejscu, zapamiętują to miejsce i podchodzą do nauczycielki. Na sygnał „odszukaj swój skarb” - dobiegają do pozostawionych przedmiotów.

  1. rozwijanie orientacji przestrzennej

  1. kształcenie pamięci



Literatura:


  1. Wychowanie w Przedszkolu 1988 nr 10

  1. Wychowanie w Przedszkolu 1993 nr 3

  1. Wychowanie w Przedszkolu 1984 nr 10

  1. Wychowanie w Przedszkolu 1980 nr 6

  1. T. Fiutowska „Po nitce do kłębka”

  1. I. Salach „4 - latki - Poznanie środowiska przyrodniczego”, Zakład Wydawnictw i Reklamy - Iwanowski, Płock 1995 r.

  1. H. Trawińska „Zabawy rozwijające dla małych dzieci”, PZWL, Warszawa 1988 r.


  1. Śpiewanie piosenki „Dziwne rozmowy” przy akompaniamencie pianina

Dziwne rozmowy”


W chlewiku mieszka świnka

co trąca ryjkiem drzwi

ja niosę jej jedzenie

a ona: kwi, kwi, kwi


Przed budą trzy szczeniaczki

podnoszą straszny gwałt

ja mówię cicho pieski

a one: hau, hau, hau



Na drzewie siedzi wrona

czarna i trochę zła

ja mówię jej dzień dobry

a ona: kra, kra, kra


Opodal chodzi kaczka

co krzywe nóżki ma

ja pytam: Jak się miewasz?

A ona: kwa, kwa, kw

a














Wyszukiwarka